Tweet

Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα...

«Όταν η πατρίδα σου διατρέχει κίνδυνο η σιωπή δεν είναι χρυσός, είναι κάρβουνο που μουντζουρώνει!»

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα οι κυβερνήτες της δεν ενδιαφέρονται πως θα κυβερνήσουν αλλά ποια εικονική πραγματικότητα προβάλουν, δεν τους ενδιαφέρει αν υποφέρει ο κόσμος, αλλά ποια εντύπωση δίνουν στους τηλεθεατές των «θαυμάτων» τους, δεν τους ενδιαφέρει η υπεράσπιση των εθνικών θεμάτων, αλλά πως θα δώσουν την εντύπωση πως τα υπερασπίζονται, δεν τους ενδιαφέρει να πάει η χώρα μπροστά, αλλά το πώς θα υπηρετήσουν τους ξένους αφέντες τους στους οποίους παρέδωσαν με κυνικό τρόπο την εθνική κυριαρχία.

Κάθε φορά που φτάνουν σε μια επικίνδυνη «στροφή» και το όχημα θα απειλείται να πέσει στον γκρεμό, σοφίζονται κάτι εντυπωσιακό, κάτι που θα προβληθεί με όλα τα μέσα στα προδοτικά ΜΜΕ για να κλέψει την προσοχή του κόσμου και να τον πλανέψει έτσι ώστε να μην έχει καμία αίσθηση ότι κατρακυλά στο βάραθρο. Π.χ. η Αμφίπολη ήταν γνωστή εδώ και δεκαετίες, έπρεπε όμως τώρα να βγει στην επιφάνεια και στην δεδομένη συγκυρία για να απασχολήσει το ενδιαφέρον και την επικαιρότητα την ίδια ώρα που νέα σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα της στυγνής δικτατορίας που μας επιβλήθηκε από έξω, θα είναι σε διαδικασία υλοποίησης.
Από την άλλη, μέσα σε ένα βράδυ για άλλη μια φορά ο τόπος αυτός «ξεγυμνώθηκε» στους ξένους ανθέλληνες τοκογλύφους που διέταξαν να αποσυρθεί αμέσως μια διάταξη για την αύξηση των δόσεων των χρεών του κόσμου προς το δημόσιο.
Ο ραγιαδισμός σε όλο του το μεγαλείο!


Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα, τους κυβερνήτες της δεν τους ενδιαφέρει να πάει μπροστά ο τόπος αλλά… να μην ξεβιδωθούν οι βίδες που τους κρατούν σφιχτά βιδωμένους στις καρέκλες της εξουσίας. Πολλές από αυτές τις βίδες είναι μπηγμένες μέσα στους εγκεφάλους τους έτσι που πίστεψαν ότι οι καρέκλες αυτές είναι μέρος του σώματος τους, είναι μέρος της ίδιας τους της ύπαρξης, είναι ιδιοκτησία τους και τσιφλίκι τους.


Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα η υπεράσπιση της ελληνικής ταυτότητας, η έπαρση της σημαίας, η αναφορά σε εθνικά θέματα, η προβολή της ορθόδοξης πίστης, είναι ειδεχθές έγκλημα, είναι καταδικασμένος ρατσισμός, είναι αποτρόπαια φρικιαστική πράξη, είναι αιτία για να απομονωθείς και να καταδικαστείς σε αφανισμό.

Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα όλες οι προσδοκίες, όλα τα οράματα, όλα τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή, για μια χώρα «σύγχρονη», «ευρωπαϊκή», «εξελιγμένη» και «προοδευτική», έχουν γίνει ο μεγαλύτερος δυνάστης της ίδιας της ύπαρξης της.
Παντού το μικρόβιο της αλλοτρίωσης έχει μολύνει τον οργανισμό, έχει παραλύσει τα άκρα, έχει φθείρει τον εγκέφαλο, έχει αλλοτριώσει τους πολίτες, έχει καταστρέψει τις προοπτικές για καλύτερο αύριο, έχει μετατρέψει την ζωή τους σε ένα πόλεμο αριθμών που θυμίζουν τα νούμερα στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως όταν οι τρόφιμοι τους το μόνο που ήξεραν ήταν με ποιον αριθμό θα τους ρίξουν στον θάλαμο αεριών.

Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα, οι ποιμένες έχουν μεταλλαχτεί σε λύκους που τρώνε τα ίδια τους τα πρόβατα.
Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα, οι καμπάνες είναι ηχορύπανση, η πρωινή προσευχή σε αυτό που ακόμα το λένε «σχολείο», είναι φασιστική πρακτική και ο εκκλησιασμός αναχρονιστική εκτροπή.

Στην Ελλάδα το εικοστού πρώτου αιώνα η «πρόοδος» και ο «εκσυγχρονισμός» είναι τα κοράκια που κατατρώνε τα σπλάχνα της και τώρα στέκονται από πάνω με βουλιμία για να της δώσουν το τελειωτικό χτύπημα.
Συνεχίζουν το παιχνίδι της προδοσίας και σαν κύνεοι λακτίζουν για τα κατορθώματα τους.
Ξέχασαν όμως μια ελληνική λέξη. Η Nέμεσης είναι ελληνική και η ιστορία έχει δείξει πως όποτε η χώρα αυτή έφτανε στο τέλος, μια καινούργια αρχή κατατρόπωνε τους εχθρούς και τους προδότες της.

Αλήθεια στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα που βρίσκεται η θεραπεία για ένα άρρωστο ετοιμοθάνατο σώμα;
Θα την ανιχνεύσουμε στην χώρα των εκπλήξεων, θα την αναζητήσουμε στην χώρα του απροσδόκητου, του θαύματος, στην Ελλάδα που τόσο μισήθηκε από τους «φίλους» και τους «συμμάχους» της.
Μισήθηκε γιατί ακόμα εξακολουθεί να ζει, να αισθάνεται και να πιστεύει, γιατί εμφανίζει το «ζοφερό» φαινόμενο της αγιοσύνης, γιατί είναι η χώρα που ακόμα και μέσα σε επώδυνους σπασμούς, μπορεί και αναφωνεί την δόξα του Παντοδύναμου.

Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα η τιμωρία της προδοσίας είναι η λύτρωση του Προμηθέα.
Στο χάραμα το κρύο είναι πιο δυνατό αλλά και πιο ελπιδοφόρο γιατί η αυγή είναι πολύ κοντά.

Tweet

«Τον Τούρκο κάμε σύντεκνο και το ραβδί σου βάστα»

Γράφει ο Στέλιος Παπαθεμελής 

Στο Κάϊρο έγινε μια καλή αρχή στα πλαίσια των νέων γεωπολιτικών ισορροπιών του ζωτικού μας χώρου. Ο τουρκικός τύπος αφηνίασε. Άρα η Τριμερής «πόνεσε» την Άγκυρα. Η αξία της βεβαίως θα κριθεί από τα επόμενα βήματα, ιδίως αν είναι άλματα. Ο τουρκικός επεκτατισμός βασίζεται στο πλεονέκτημα των αριθμών και την οπλική του ισχύ. Αντιλαμβάνεται επομένως μόνο την γλώσσα της ισχύος.

Είμαστε αναγκασμένοι σε μια στρατηγική ανάσχεσης η οποία, οφείλει να κινητοποιεί όλα τα μέσα, εθνικοαμυντικά, πολιτικά, διπλωματικά κλπ.

Η αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου επιβάλλει μια στρατηγική συμμαχιών με σημείο αναφοράς τους το κοινό αντίπαλο δέος. Επομένως το κοινό συμφέρον. «Το δε αντίπαλον δέος μόνον πιστόν ες ξυμμαχίαν» (Θουκυδίδης III, 2). Τις 3+1 (Ισραήλ) χώρες ενώνει το αντίπαλο έναντι της Τουρκίας δέος που ως αμοιβαίος φόβος είναι ικανό να την πειθαναγκάσει σε αλλαγή συμπεριφοράς.

Τα εμπρηστικά τουρκικά δημοσιεύματα κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια καταλογίζοντας υποκρυπτόμενες επιθετικές προθέσεις στη Διάσκεψη του Καϊρου. Αυτοί διατηρούν κατοχικό στρατό, προσβάλλουν έργω τα κυριαρχικά δικαιώματα ομόρων χωρών, τις εκβιάζουν στρατιωτικά, και μετά θρασύτατα τις … καταγγέλλουν! Οι δύο άξονες επαναφέρουν τον Ελληνισμό στον ζωτικό του Μεσανατολικό χώρο, μηδενίζουν την απόσταση Ελλάδος –Κύπρου, (επιτέλους η Κύπρος δεν είναι μακρυά), σπάζουν την στρατηγική ομηρεία της Μεγαλονήσου.

Η βάναυση τουρκική επιθετικότητα δεν οδήγησε τους ιθύνοντες σε δεύτερες ωριμότερες σκέψεις ματαίωσης, ή έστω αναβολής της σύγκλησης του λεγομένου Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας. Σοφή η κρητική μαντινάδα: «Τον Τούρκο κάμε σύντροφο και το ραβδί σου βάστα».
Όμως στις 5 και 6 Δεκεμβρίου έρχεται ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Για να μην αυταπατώμεθα περί τίνος πρόκειται, ας (ξανα) διαβάσουμε το άκρως κατατοπιστικό 845 σελίδων πόνημά του : «Το στρατηγικό βάθος – η διεθνής θέση της Τουρκίας», (Εκδόσεις Ποιότητα). Βάθος αμέτρητον ανθελληνισμού και πλεονάζοντος κυνισμού σε μοντέρνα φανταχτερή συσκευασία:

«Το Αιγαίο αποτελεί το σημαντικότερο θαλάσσιο κομβικό σημείο της Ευρασιατικής παγκόσμιας ηπείρου στην κατεύθυνση Βορρά –Νότου» (σ. 267).

«Αλλά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των νησιών του Αιγαίου βρίσκεται σε ελληνική κυριαρχία αποτελεί το σημαντικότερο αδιέξοδο της πολιτικής της εγγύς θαλάσσιας περιοχής της Τουρκίας» (σ. 268).

«Μια χώρα που παραμελεί την Κύπρο δεν είναι δυνατόν να έχει αποφασιστικό λόγο στις παγκόσμιες και περιφερειακές πολιτικές (…) το ότι αυτό το μικρό νησί κατέχει μία θέση που μπορεί να επηρεάσει άμεσα τους στρατηγικούς συνδέσμους μεταξύ της Ασίας και της Αφρικής, της Ευρώπης και της Αφρικής και της Ευρώπης και της Ασίας» (σ. 275).

Και η κορύφωση της αποκοτιάς του «χότζα»: «Ακόμα κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί [στην Κύπρο], η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σ’ ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου» (σ. 279).

Καμία, εκτός απ’ τη δική σας κύριε, η οποία το 1878 το πούλησε στην Αγγλία και το 1923 με τη Συνθήκη της Λωζάννης ως εκ περισσού παρητήθη παντός δικαιώματός της επ’αυτού. Σας επανέφερε όμως στο παιχνίδι το 1954 η σατανική Βρετανία, για να κάνετε αυτά που κάνετε.

Με ανοιχτές τις απειλές και ενεργούς τους εκβιασμούς, όπως τους διατυπώνει ο ναύαρχος Μπουλέντ Μποστάνογλου, τι νόημα έχει η σύγκληση του Συμβουλίου Συνεργασίας; Το ενδεχόμενο για ανάλογη σκηνή όπως του Ράμα στο Βελιγράδι και στο Πρέτσεβο είναι σφόδρα πιθανό.

Η ενεστώσα τουρκική κατάσταση είναι καταρχήν αποτρεπτική μιας πολεμικής σύρραξης: Μαλλιά – κουβάρια με τις ΗΠΑ, οι οποίες χρησιμοποιούν ήδη το κουρδικό αεροδρόμιο του Αρμπίλ αντί του τουρκικού Ιτσερλίκ και τρομακτικός ο εφιάλτης του Κουρδικού. Αλλά ο σουλτάνος ξεσαλωμένος με τον ναπολεοντισμό του είναι επιρρεπής προς κάθε θερμό επεισόδιο. 

Επείγει: 

- Ουσιαστικοποίηση του άξονα με Κάϊρο –Τελ Αβίβ και πάσα δυνατή διεύρυνσή του. Η Ρωσία έχει συμφέρον να συμπράξει

- Επαναπροσδιορισμός της πολιτικής μας στο Κυπριακό, Μέτρο ότι αυτό είναι πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού και αδιαπραγμάτευτη η υπόσταση του διεθνούς υποκειμένου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

- Επαλήθευση της εθνικοαμυντικής θωράκισής μας με ό,τι σημαίνει αυτό.

Αν και στα νυν ηγετικά κλιμάκια δεν φαίνεται Κολοκοτρώνης, η πράξη θα αναδείξει τέτοιον, ικανόν να ενσταλάξει αφοβία και να βροντοφωνάξει όπως εκείνος, πριν την άλωση της Τριπολιτσάς: «Έλληνες Τούρκους μη φοβείσθε»!

Η συνάντηση των Αθηνών θα καταλήξει σίγουρα σε φιάσκο. Οι ημέτεροι πρέπει να μην ξεχάσουν την απάντηση του Κολοκοτρώνη στον Βρετανό ναύαρχο Άμιλτον που του πρότεινε να μεσιτεύσει η Αγγλία για συμβιβασμό με την Τουρκία: «Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς καπετάν Άμιλτον ποτέ συμβιβασμό δεν εκάμαμε με τους Τούρκους (…).Έτσι δεν με εμίλησε πλέον» (Απομνημονεύματα Α, 179).

ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΔ ΚΑΙ ΣΑ

Tweet

ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΔ ΚΑΙ ΣΑ 

Σειρά ευνοϊκότερων από τα ισχύοντα διατάξεων περνάει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στο πλαίσιο συνταξιοδότησης των ενστόλων αλλά και κατηγοριών πολιτικών υπαλλήλων του Δημοσίου.

1ον. Συνταξιοδοτικές διατάξεις που αφορούν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, με τις οποίες:

Αναγνωρίζεται ως συντάξιμος, για τα στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής, ο χρόνος που μεσολάβησε από την κύρωση των πινάκων επιτυχίας (το έτος 1989) μέχρι την κατάταξή τους στα Σώματα αυτά με την καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών,δίδοντας τη δυνατότητα να διευθετηθεί μία συντελεσθείσα αδικία, με παράλληλη εξισορρόπηση για τον Κρατικό Προϋπολογισμό της επιπλέον δαπάνης από την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών.

Προβλέπεται, σε ένδειξη αναγνώρισης του έργου των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, το οποίο παρέχεται κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, ότι η υπηρεσία των προσώπων αυτών σε όλες τις οργανικές Μονάδες και Υπηρεσίες προσμετράται, έως και 5 έτη, στο διπλάσιο, επεκτείνοντας έτσι την παροχή της ανωτέρω δυνατότητας στο σύνολο του προσωπικού. Η επιπλέον δαπάνη καλύπτεται από την καταβολή των ανάλογων ασφαλιστικών εισφορών.

Θεσπίζεται η σταδιακή μετάβαση στις διατάξεις του νέου ασφαλιστικού των στρατιωτικών που κατετάγησαν στην Υπηρεσία από το έτος 1990 και μετά, με αύξηση του χρόνου παραμονής στην Υπηρεσία κατά 1,5 έτος για κάθε επόμενο έτος θεμελίωσης δικαιώματος σύνταξης, ώστε να μην υπάρξει βίαιη προσαρμογή των προσώπων αυτών, δεδομένων και των ιδιαιτεροτήτων που ενέχει η άσκηση των καθηκόντων τους.  

Προβλέπεται η καταβολή της σύνταξης σε στρατιωτικούς, άντρες και γυναίκες, που έχουν ανάπηρο παιδί ή ανάπηρο σύζυγο, με τη συμπλήρωση των 25 ετών συντάξιμης υπηρεσίας και του 50ου έτους της ηλικίας, προκειμένου να τηρηθούν συνθήκες ίσης μεταχείρισης με τους πολιτικούς συνταξιούχους, εις ένδειξη απολύτου σεβασμού της Πολιτείας σε περιπτώσεις ατόμων με αναπηρία και τις οικογένειές τους.

Αποδίδεται στους οπλίτες πενταετούς υποχρέωσης το ποσότων ασφαλιστικών εισφορών που είχαν καταβάλλει για επικουρική σύνταξη στο ΕΤΕΑΜ, ενώ παράλληλα είχαν καταβάλλει για την ίδια αιτία ασφαλιστικές εισφορές και στα οικεία Μετοχικά Ταμεία.

2ον. Λοιπές συνταξιοδοτικές διατάξεις:

Για όσους υπαλλήλους του Υπουργείου Εξωτερικών εξομοιώνονται μισθολογικά με τους διπλωματικούς υπαλλήλους, και για λόγους ίσης μεταχείρισης προς αυτούς,ενσωματώνεται  στο συντάξιμο μισθό τους η πάγια αποζημίωση που λαμβάνουν με τις αποδοχές τους, η οποία ήδη έχει ενσωματωθεί στο συντάξιμο μισθό των διπλωματικών υπαλλήλων.  

Παρέχεται η δυνατότητα σε στρατιωτικούς και πολιτικούς υπαλλήλους, που έχουν προσληφθεί ή καταταγεί στο Δημόσιοπριν την 1-1-1983, να αξιοποιήσουν συνταξιοδοτικά το χρόνο απασχόλησής τους σε τομείς εκτός Δημοσίου, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ είτε με βάση τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης είτε με εξαγορά (όπως ισχύει σήμερα), επιλέγοντας την καλύτερη για την περίπτωσή τους ασφαλιστική λύση.

Δίδεται η δυνατότητα της αναγνώρισης του χρόνου άδειας άνευ αποδοχών μέχρι 5 έτη, που προβλέπεται από τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα, με καταβολή των ανάλογων ασφαλιστικών εισφορών.

Παρέχεται το δικαίωμα αναγνώρισης ως συνταξίμου του χρόνου φυλάκισης των αντιρρησιών συνείδησης, μέχρι 2 έτη.

Απλοποιείται ο εξαιρετικά πολυσύνθετος υπολογισμός της σύνταξης για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα από 1-1-2015 και μετά και επομένως υπάγονται στις διατάξεις του νέου ασφαλιστικού (άρθρο 4 του ν. 3865/2010).

Ρυθμίζεται το θέμα των υπαλλήλων του Νέου Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, οι οποίοι υπάγονταν στο συνταξιοδοτικό καθεστώς του Δημοσίου και μεταφέρθηκαν στην Eurobank – Ergasias, παρέχοντάς τους το δικαίωμα διατήρησης του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού καθεστώτος του Δημοσίου,προκειμένου να μην διακοπεί η ασφαλιστική συνέχεια των προσώπων αυτών.

Ικανοποιείται πάγιο αίτημα των συνταξιούχων ατόμων με αναπηρία, με την θέσπιση της διάταξης που αφορά στην ισότιμη αντιμετώπιση της ιατρικής γνωμάτευσης της ΑΣΥΕ και αυτής των ΚΕΠΑ, η οποία πλέον λαμβάνεται υπόψη γιατην εξαίρεσή τους από τις μειώσεις των συντάξεων.

Περιλαμβάνεται διάταξη με την οποία για πρώτη φορά η Ελληνική Πολιτεία αναγνωρίζει ουσιαστικά την συμβολή των αγωνιστών που έλαβαν μέρος με αυταπάρνηση στις πολεμικές επιχειρήσεις στην Κύπρο, χορηγώντας ισόβιο μηνιαίο τιμητικό βοήθημα 100 ευρώ ως ελάχιστο φόρο τιμής για την προσφορά τους στην Πατρίδα. Το βοήθημα αυτό, ως τιμητικό, είναι απολύτως προσωπικό, αφορολόγητο, δεν μεταβιβάζεται, δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε κράτηση και χορηγείται με την προσκόμιση πιστοποιητικού Ζώνης Πρόσω, από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, που αποδεικνύει την προαναφερόμενη συμμετοχή, χωρίς καμία άλλη προϋποθεση

Tweet

Από το Θουκυδίδη στις Μεγάλες δυνάμεις του σήμερα

Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος πάντα επίκαιρος, στις μέρες μας με καινούργιους παίκτες, έρχεται να επιβεβαιώσει ακόμα μια φορά το πασιφανές συμπέρασμα ότι τα κράτη δεν έχουν φίλους αλλά συμφέροντα. Αυτό το γεγονός μένει αναμφίβολο από τα αρχαία μέχρι και τα τωρινά χρόνια. Στα τωρινά χρόνια οι παίκτες, ναι μεν έχουν αλλάξει, αλλά το παιχνίδι και τα συμφέροντα έχουν παραμείνει τα ίδια.

Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος λοιπόν διεξάγεται μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης αλλά κυρίως μεταξύ των συμμαχικών τους δυνάμεων και των ζωνών επιρροής τους. Οι Αθηναίοι( Ίωνες) και οι Σπαρτιάτες (Δωριείς) οι μεγάλες τότε δυνάμεις ανταγωνίζονταν για 30 περίπου χρόνια ποιά από τις δύο θα επικρατούσε στον Ελληνικό χώρο και θα παρέμενε κυρίαρχη σε όλη την επικράτεια του τότε Ελληνικού πολιτισμού.

Το 427 π.Χ και ενώ ο πόλεμος βρισκόταν ακόμα στην αφετηρία του, είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους Συρακούσιους και τους Λεοντίνους πόλεμος. Οι Συρακούσιοι είχαν αποκλείσει από στεριά και θάλασσα τους Λεοντίνους. Οι μεν Συρακούσιοι ήταν Δωρικό φύλο οι δε Λεοντίνοι ήταν Ιωνικό φύλο και έτσι με την έναρξη του πολέμου έκλιναν αναλόγως σε ποιά παράταξη θα ανήκε η κάθε μια από αυτές. Οι Λεοντίνοι λοιπόν καλούν τους Αθηναίους για βοήθεια και οι Αθηναίοι ανταποκρίνονται στην έκκληση τους για βοήθεια. Εδώ μας πληροφορεί καλά ο Θουκυδίδης ότι οι Αθηναίοι ποσώς ενδιαφέρονταν αν οι Λεοντίνοι ήταν Ίωνες και τους βοήθησαν παλαιότερα σε άλλες διαμάχες. Οι Αθηναίοι νοιάζονταν μόνο για τα δικά τους συμφέροντα που εκείνη τη στιγμή του πολέμου συνέκλιναν με το να βοηθήσουν τους Λεοντίνους. Στην πραγματικότητα οι Αθηναίοι επιδίωκαν να μην εισάγεται στάρι από τα μέρη αυτά στην Πελοπόννησο αλλά και συγχρόνως θα δοκίμαζαν να υποτάξουν τη Σικελία που κρατούσε κάπως μια ουδέτερη στάση μιας και βρισκόταν μακριά από αυτή τη διαμάχη.

Οι Λακεδαιμόνιοι δε που είχαν πολεμήσει σθεναρά τους Πέρσες πριν χρόνια, τώρα καλούν το Πέρση βασιλιά για βοήθεια σε πολεμικό ναυτικό κάτι που Λακεδαιμόνιοι υστερούσαν πάρα πολύ σε σύγκριση με τους Αθηναίους εχθρούς τους. Κάτι που θα ευχαριστούσε πολύ τους Πέρσες αφού πάντα είχαν μεγαλεπήβολα σχέδια ανάμιξης τους στον Ελληνικό χώρο.

Στις μέρες μας, παρόμοιο γεγονός έχει εξελιχτεί μεταξύ Ευρώπης, Αμερικής, Ρωσίας και πολλών άλλων χωρών που είναι οι σφαίρες επιρροής τους. Το γεγονός αυτό μαίνετε ακόμη και έχει στοιχήσει το θάνατο σε χιλιάδες ανθρώπους όπου παραμένει αλάγιαστος μέχρι και οι δύο πλευρές να μείνουν ικανοποιούμενες. Τα κύρια θύματα τους η Συρία και η Ουκρανία που θέλοντας και μη είναι το πεδίο αναμέτρησης, (η σκακιέρα θα μπορούσε να την ονομάσει κανείς) που αναμετρούνται μεταξύ τους οι μεγάλες δυνάμεις.

Το 2009 η Συρία αρνείται να υπογράψει συνθήκη με το Κατάρ για τη διέλευση φυσικού αερίου μέσω Σαουδικής Αραβίας, Ιορδανίας, Συρίας και Τουρκίας με έξοδο προς την Ευρώπη. Η Συρία είχε σαφώς άλλα σχέδια, αλλά είναι και επί χρόνια σύμμαχος της Ρωσίας, αφού εδώ και χρόνια παρέχει στη Ρωσία λιμάνι για ανεφοδιασμό αλλά και αγοράζει από αυτήν πολεμικό εξοπλισμό. Αν υπογραφόταν λοιπόν η συνθήκη θα στενοχωρούσε τους Ρώσους που είναι οι κύριοι προμηθευτές φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Έτσι μετά από λίγα χρόνια βλέπουμε τα δυσάρεστα γεγονότα στη Συρία να μην έχουν τέλος. Μέχρι αυτή τη στιγμή η Ρωσία παρέχει βοήθεια στη Συρία για να μην πέσει το Ρώσο-φιλικό καθεστώς της Συρίας και χάσει τη πρόσβαση της προς τη Μεσόγειο, λόγω διευκολύνσεως αλλά και λόγω της τήρησης συμφωνηθέντων φυσικού αερίου από το ανταγωνίσιμο προς τη Ρωσία Κατάρ.
Τα επόμενα χρόνια ακόμα ένα πιόνι έρχεται να προστεθεί στην σκακιέρα αφού βρίσκεται ακριβώς στο πεδίο μεταξύ αντίπαλων οντοτήτων αλλά και λόγο της γεωγραφικής του θέση δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχο θέλοντας και μη. Όσοι από εσάς έχουν διαβάσει το περιβόητο βιβλίου Του Ζ. Μπρεζίνσκι η μεγάλη σκακιέρα θα έχουν καταλάβει το σημαντικό ρόλο της Ουκρανίας στο γεωπολιτικό χάρτη. Ο Μπρεζίνσκι λοιπόν πίστευε ότι η Ρωσία μέχρι και το 2010 δεν θα μπορούσε να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο στη διεθνή σκακιέρα και θα ήταν πολύ εύκολο για της ΗΠΑ να περισυλλέξουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, αποκλείοντας την Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα αλλά και περικυκλώνοντας την για να μην μπορέσει στο μέλλον να διεκδικήσει θέση στην Ευρασία. Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι ο Μπρεζίνσκι στο βιβλίο του αναφέρει ότι όποιος ελέγχει την Ευρασία ελέγχει και τον κόσμο όλο. Παρεμπιπτόντως να αναφέρω ότι στην Ευρασία βρίσκονται οι πιο πλούσιες πηγές φυσικού αερίου και πετρελαίου.
Κάπου εδώ λοιπόν τα σχέδια του Μπρεζίνσκι έχουν πάρει διαφορετικές διαστάσεις, με τη Ρωσία να απάντα στους δυτικούς ότι δεν πτοείτε άλλα και ούτε είναι διαθετημένη να χάσει την Ουκρανία. Όχι γιατί προέρχονται ιστορικά από το ίδιο φύλο και έχουν κοινή ιστορία, αλλά για να μην χάσουν την προμήθεια φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, που αφήνει στη Ρωσία ένα πολύ σημαντικό κέρδος, και επίσης καμία μεγάλη δύναμη δεν θα δεχόταν τους πυραύλους του ΝΑΤΟ στη γειτονική της χώρας. Η Ρωσία για να προλάβει μία πιθανή απώλεια προμήθειας προς την Ευρώπη, πρόσφατα έχει υπογράψει με την Κίνα συμβόλαιο προμήθειας φυσικού αερίου, για να προλάβει τα τεκταινόμενα που μπορεί να συμβούν.
Κλείνοντας, θα ήθελα να παραθέσω ένα απόσπασμα από το Θουκυδίδη που θα μείνει για πάντα διαχρονικό και όλοι μας πρέπει να έχουμε κατά νου. "... γιατί γνωρίζουμε καλά ότι ούτε φιλία μεταξύ ανθρώπων μένει σταθερή, ούτε συμμαχία ανάμεσα σε κράτη ωφελεί σε τίποτε, εκτός και αν άνθρωποι και κράτη συμβιβαστούν μεταξύ τους, εν γνώσει τους ότι δεν υπάρχει ειλικρίνεια και αν γενικά δεν σκέφτονται και δεν δρουν με τον ίδιο τρόπο. Γιατί από τη διαφορά των αντιλήψεων προέρχεται και η διαφορά στον τρόπο δράσης των ανθρώπων."

Ξενοφών Κίρκας ΒΑ

Tweet

Πως μπορειτε να κάνετε ηλεκτρονική δήλωση για το ακατάσχετο τραπεζικού λογαριασμού

Η δήλωση του τραπεζικού λογαριασμού για το ακατάσχετο γίνεται ηλεκτρονικά με τους λογαριασμούς TAXISNET του φορολογούμενου.

Στην διεύθυνση της ΓΓΠΣ (www.gsis.gr) επιλέγουμε από τις Υπηρεσίες προς Πολίτες —->Δήλωση Ακατάσχετου Λογαριασμού και κάνουμε εισαγωγή στο σύστημα με τους κωδικούς μας TAXISNET και δηλώνουμε τον τραπεζικό μας λογαριασμό (σε μορφή IBAN) που θέλουμε να έχει το ακατάσχετο μέχρι τα 1500 ΕΥΡΩ.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Οταν τελειώσουμε κάνουμε ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΟΜΙΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ. Με την ΠΡΟΣΚΟΜΙΣΗ στην ΤΡΑΠΕΖΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ και ΙΣΧΥΕΙ το ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΟ!!!

Υπηρεσία δήλωσης ακατάσχετου λογαριασμού – Ένταξη πιστωτικών ιδρυμάτων (ΔΗΛΕΔ/ΓΓΔΕ)

Αναφορικά με την ηλεκτρονική υπηρεσία δήλωσης ακατάσχετου λογαριασμού, σας ενημερώνουμε ότι από 3.11.2014 δεν απαιτείται η προσκόμιση του αποδεικτικού γνωστοποίησης μοναδικού ακατάσχετου λογαριασμού στο πιστωτικό ίδρυμα, για τα παρακάτω πιστωτικά ιδρύματα:

1. ALPHA BANK,

2. ATTICA BANK,

3. ΓΕΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ,

4. ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ,

5. EUROBANK ERGASIAS,

6. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ,

7. ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.

Η ΔΗΛΕΔ επεξεργάζεται τις δηλώσεις σε ημερήσια βάση (εργάσιμες ημέρες) και ενημερώνει ηλεκτρονικά τα εν λόγω πιστωτικά ιδρύματα. Για την ενημέρωση του ενδιαφερόμενου πολίτη εμφανίζεται στην εφαρμογή το αποτέλεσμα της επεξεργασίας από το πιστωτικό ίδρυμα, έτσι ώστε ο πολίτης να ελέγχει την πορεία / αποτέλεσμα της αίτησής του.

ΔΗΛΕΔ / ΓΓΔΕ

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ:Ανατινάζει το οικονομικό επιτελείο ο Σαμαράς, στο Οικονομικών ο Βενιζέλος!

Tweet

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ:Ανατινάζει το οικονομικό επιτελείο ο Σαμαράς, στο Οικονομικών ο Βενιζέλος!

Ο Σαμαράς παίζει το τελευταίο του χαρτί και προχωρά σε ανασχηματισμό ξηλώνοντας όλο το οικονομικό επιτελείο και αναθέτωντας το υπ. Οικονομικών στον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος θα παραμείνει Αντιπρόεδρος.

 Σύμφωνα με πληροφορίες ο Σαμαράς κατέληξε σ΄αυτήν την απόφαση μετά την πανωλεθρία των 100 δόσεων και για έναν ακόμη λόγο: Στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης δεν μιλιούνται μεταξύ τους-όπως και στην υπόλοιπη κυβέρνηση.

 Ετσι σύμφωνα με το Δελτίο Διαπροσωπικών Σχέσεων εντός της κυβέρνησης η κατάσταση έχει ως εξής:
 Ο Χαρδούβελης δεν μιλάει με τον Σταικούρα. Ο Σταικούρας παραπονιέται στον Χρύσανθο Λαζαρίδη ότι δεν του μιλάει ο Γκίκας.
 Ο Λαζαρίδης παραπονιέται στον Σαμαρά οτι δεν του μιλάει ο Χαρδούβελης. 
 Οι παραπάνω κατηγορούν την Σαββαίδου για τις 100 δόσεις!
 Ολους αυτούς -κατ' ευφημισμόν Οικονομικό Επιτελείο- επιχειρεί να τους συντονίσει ο Παπασταύρου!
 Ο Μπέζας, ο οποίος δεν έχει ακόμη αρμοδιότητες, δεν μιλάει με τον ομορφάντρα Βρούτση. 
 Ο Γρηγοράκος δεν μιλάει με την υφυπουργό του Κατερίνα Παπακώστα.
 Στον Ντινόπουλο δεν μιλάει κανένας!
 Μέχρι πρότινος ο Δένδιας δεν μιλούσε με τον Μηταράκη
 Το καλύτερο το αφήσαμε για το τέλος:Σχεδόν ψυχρές είναι οι σχέσεις του Κώστα Μπακογιάννη με τον θείο του Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο Κώστας διαφωνεί με την αξιολόγηση του προσωπικού των Περιφερειών. Διαφωνούσε επίσης και με την κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας!
 Ολο αυτό το μπουλούκι συν τους υπόλοιπους αποκαλείται κυβέρνηση και μάλιστα μιας χρεοκοπημένης χώρας.
 Ο Σαμαράς λοιπόν ζήτησε από τον Βενιζέλο να "θυσιασθεί" για μια ακόμη φορά και να αναλάβει στη θέση του Χαρδούβελη.
Μιλάμε για τον ορισμό του μπάχαλου...


πηγη

Tweet

Η σάπια ελίτ της Ελλάδας

Υπάρχουν πολιτικές ελίτ οι οποίες δεν είναι κλειστές, αλλά ανανεώνονται συνεχώς από υγιείς κοινωνικές δυνάμεις. Υπάρχουν οικονομικές ελίτ που αναδεικνύονται μέσα από την παραγωγική διαδικασία. Υπάρχουν πνευματικές ελίτ οι οποίες αναδεικνύονται μέσα από την μελέτη, την έρευνα και την πνευματική προσφορά τους στην κοινωνία. Στη χώρα μας δυστυχώς δεν συμβαίνει τίποτε από όλα αυτά.

Η δική μας πολιτική ελίτ είναι κλειστή. Τόσο ο εκλογικός νόμος, όσο και η δια βίου

παραμονή των ίδιων προσώπων και των απογόνων τους στην πολιτική σκηνή της χώρας, δημιουργεί μια κλειστή κάστα με την ψυχολογία της κλειστής ομάδας. Έτσι όμως δεν δίνονται ευκαιρίες σε νέα αξιόλογα άτομα να ασχοληθούν με την πολιτική και να προσφέρουν πραγματικά στον τόπο.

Η δική μας οικονομική ελίτ είναι στην πλειοψηφία της κρατικοδίαιτη και παρασιτική. Δεν δημιουργήθηκε μέσα από την παραγωγική διαδικασία, αλλά δημιουργήθηκε κυρίως από πρώην κομματάνθρωπους με κύρια πηγή το κρατικό χρήμα και την βοήθεια από την πολιτική ελίτ, την οποία με τη σειρά της ενισχύει και διατηρεί στην εξουσία. Έτσι παραμένει κλειστή και μέσω της πολιτικής ελίτ χρησιμοποιεί την κρατική γραφειοκρατία για να σκοτώνει συνεχώς την υγιή επιχειρηματικότητα η οποία θα την αμφισβητούσε.

Η δική μας πνευματική ελίτ προέρχεται κυρίως από πρώην κομματάνθρωπους και από πρώην κομματικούς νεολαίους. Η πνευματική προσφορά τους είναι ελάχιστη, τη στιγμή που χιλιάδες ικανότατα ελληνόπουλα δεν βρίσκουν διεξόδους για να αναδείξουν την αξία τους και να προσφέρουν ταυτόχρονα στον τόπο. Παρατηρείται δε μεγάλη οικογενειοκρατία μεταξύ των ονομαζόμενων πνευματικών ανθρώπων.

Αυτή η συνολική ελίτ, μη έχουσα κοινωνικές αναφορές, αισθάνεται περισσότερο διεθνοποιημένη παρά πατριωτισμό και εθνικότητα.  Όταν ένα μέλος της ελίτ βρίσκεται το πρωϊ στο Λονδίνο και το απόγευμα πίνει τον καφέ του στις Βρυξέλλες, με τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, δεν μπορεί να καταλάβει τον πατριωτισμού αυτού που μια ζωή κάνει το δρομολόγιο Ομόνοια – Πατήσια ή σπίτι – χωράφι – καφενείο και πληρώνει με στερήσεις τους φόρους που επιβάλει η ελίτ.

Δημοσιεύτηκε 18 hours ago από τον χρήστη Σύνταγμα

Tweet

Η Ευρώπη είναι στα χέρια μίας συμμορίας  

Λουξεμβούργο: Το κέρατο του τέρατος των τζογαδόρων 

Είπε ο Κύριος Γιούνκερ: «Είναι αλήθεια ότι ορισμένες φορές σε ό,τι αφορά την εφαρμογή

διαφορετικών φορολογικών κανόνων που είναι κάποιες φορές εκ διαμέτρου αντίθετοι, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα που δεν συνάδουν με τα γενικά εφαρμόσιμα ηθικά στάνταρ». «Ό,τι συνέβη ήταν σε συμμόρφωση με την εθνική και διεθνή νομοθεσία επί του ζητήματος» δήλωσε αποδίδοντας το LuxLeaks στην έλλειψη εναρμονισμένης φορολογικής πολιτικής στην Ευρώπη. «Εάν δεν υπάρχει εναρμονισμένη φορολογική πολιτική, τότε αυτό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα» ανέφερε αυτός ο Κύριος εντολοδόχος των τζογαδόρων που κατέχει υψηλές πολιτικές θέσεις μάλιστα όχι μόνο του μικροσκοπικού φορολογικού παράδεισου της μικρής του χώρας αλλά και στους θεσμούς της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Συχνά και πολλοί αφελείς, κακόπιστοι ή μερικοί που έχουν μαύρα μεσάνυχτα για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ή είναι προκατειλημμένοι εσχατολόγοι του επερχόμενου παγκόσμιου χλοερού τόπου όπου όλοι θα ησυχάσουμε και του οποίου η ΕΕ δεν είναι παρά μόνο η αφετηρία, διερωτώνται γιατί είμαι τόσο κριτικός με τους προσανατολισμούς της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μετά το 1991-2.

Το Λουξεμβούργο λοιπόν είναι ακόμη μια απόδειξη. Λίγο μεγαλύτερο ψάξιμο δείχνει ότι το Λουξεμβούργο βρίσκεται στην κορυφή των ξεπλυμάτων των απατεώνων και τζογαδόρων οι οποίοι κάνουν νόμους (ο Θεός να τους κάνει πραγματικούς νόμους) που καμιά σχέση δεν έχουν με δημοκρατία και στοιχειώδεις έστω κοινωνικοπολιτικούς ελέγχους. Το φαινόμενο γενικεύτηκε και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο από χώρο συνεργασίας σε χώρο ασυδοσίας και καταστολής της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των πολιτών των κρατών-μελών. Πρέπει να είναι κανείς τυφλός για να μην δει ότι η ΕΕ όπως εξελίσσεται καθημερινά εκτροχιάζει την Πολιτική στην Ευρώπη. Εξελίχθηκε ήδη σε μια τερατώδη υπερκρατική τεχνόσφαιρα και καταργεί την Πολιτική, τη Δημοκρατία, την Ελευθερία.

Τι να θυμηθούμε τώρα, την καταστολή της Κύπρου ή την εξύβριση των Ελλήνων ως τεμπέληδων και φοροφυγάδων, όταν π.χ. η Γερμανία βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα των φοροφυγάδων και η Ελλάδα δεκάδες θέσεις πιο κάτω; Την καταστροφή ζωών, οραμάτων, οικογενειών και κτισμάτων; Τους δε Κύριους Γιούνκερς να μιλούν ως δεσπότες διατάσσοντας τα υποτελή κράτη και τους πολίτες τους επί θεμάτων που δεν τους πέφτει λόγος, γιατί αποτελούν ζητήματα ηθικής και δικαιοσύνης που μόνο η κάθε μια εθνοκρατική δημόσια σφαίρα μπορεί να ορίσει
Σε τελευταία ανάλυση, όμως, τα επικοινωνιακά τεχνάσματα με τα οποία μας βομβαρδίζουν για να μάθουμε κάποια στιγμή πως ήταν βρώμικη προπαγάνδα προκαλούν ήδη πολύ μεγάλες ζημιές στα έθνη της Ευρώπης. Εργαλειακή προπαγάνδα είναι όσα πλέον τα εκτός κοινωνικοπολιτικών ελέγχων «πολιτικά» ελίτ και τα επικοινωνιακά  μέσα μας λένε την ίδια στιγμή που εκτελούν την αφαίμαξή μας και την καταστολή μας.

Η γνώση της ΕΕ είναι αναγκαία προϋπόθεση για να καταλάβουμε τις μας συμβαίνει. Πρωτίστως είναι ανάγκη να γνωρίζουμε ότι το 1992 έγινε ένα άλμα στο κενό. Ευθύνονται οι ερασιτέχνες πολιτικοί, οι ανεύθυνοι επικίνδυνοι ιδεαλιστές (αυτοί ήταν και θα συνεχίσουν πάντα να είναι επικίνδυνοι) και η μετέπειτα σταδιακή διάβρωση των θεσμών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και των κρατών. Οι ίδιοι καρεκλοκένταυροι και οι προπαγανδιστές τους είναι ακόμη εκεί. Καθημερινά προκαλούν ποταμούς πολιτικού ανορθολογισμού.

Δεν μπορούσε παρά να προκύψει αυτό που βλέπουμε. Γιατί το 1992 πάνω σε ένα εθνοκρατικά διαφοροποιημένο χώρο «έκατσε» μια εξ αντικειμένου πλέον κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτη τεχνόσφαιρα.

Πολιτική σημαίνει συλλογικό κατ’ αλήθειαν βίον μιας ενιαίας και συνεκτικής κοινωνίας στο άθλημα της συγκρότησης και ανασυγκρότησης του συλλογικού τρόπου ζωής άξονας του οποίου είναι ένα σύστημα διανεμητικής δικαιοσύνης, το οποίο νομιμοποιεί τις πολιτικές δομές, τους νόμους και τις κοινωνικοοικονομικές και άλλες ιεραρχίες.

Που είναι όλα αυτά στην Ευρώπη; 

Υπάρχουν πολλές εθνικές κοινωνίες διαφορετικής ανθρωπολογικής σύνθεσης, πολιτικών παραδόσεων, συστημάτων δικαιοσύνης, εργασιακών εθίμων, οικονομικής ανάπτυξης, τεχνολογικών δυνατοτήτων κτλ.

Μόνο στρεβλά μυαλά ή θεόστραφοι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αυτό το βαθύτατα διανεμητικό τέρας πάνω στο εθνικά διαφοροποιημένο ευρωπαϊκό χώρο. Τέρας το οποίο τελικά έπεσε στα χέρια των τζογαδόρων και της εντολοδόχου τεχνόσφαιρας.

Πολλά θα δούμε ακόμη και επί μακρόν. Γιατί ο πολιτικός ανορθολογισμός γιγαντώνεται και κανείς δεν υπάρχει στα κράτη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να αναζητήσει εξορθολογιστικές μεταρρυθμίσεις. Ο κατήφορος συνεχίζεται. Και να μην ξεχνάμε τα στρατηγικά ζητήματα τα οποία βρίσκονται στον αυτόματο πιλότο (βλ. «Οι προοπτικές της Ευρώπης στους τομείς της άμυνας, της ασφάλειας και της στρατηγικής»).

Πηγή