ΣΦΟΔΡΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΡΚΚ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ ΤΗΣ ΚΟΜΠΑΝΙ
ΕΚΤΑΚΤΟ: Η Άγκυρα συμμάχησε με το ISIL και βομβαρδίζει τους Κούρδους
Toυρκικά F-16 και F-4 έπληξαν στόχους των Κούρδων του ΡΚΚ στην επαρχία Χακάρι, βάζοντας τέλος στην εκεχειρία και αποκαλύπτοντας με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο την υποστήριξη των Τούρκων προς τους ισλαμιστές του ΙSIL.
Tουρκικά μαχητικά απογειώθηκαν πριν από λίγο από τις βάσεις στη Malatya και το Ντιαγιάρμπακιρ και βομβάρδισαν στόχους του Τουρκικού Εργατικού Κόμματος, PKK, στη νοτιοανατολική Τουρκία, στα εδάφη του Κουρδιστάν, "μετά τις συνεχιζόμενες επιθέσεις σε τουρκικά φυλάκια" και συγκεκριμένα στην επαρχία Χακάρι.
«Μαχητικά F-16 και F-4 έπληξαν στόχους των Κούρδων που εδώ και ημέρες επιτίθενται με ρουκέτες στα τουρκικά φυλάκια» αναφέρει η Χουριέτ
Υπενθυμίζεται ότι ο φυλακισμένος ηγέτης του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν την περασμένη εβδομάδα είχε απευθύνει τελεσίγραφο στον Ερντογάν, ότι εάν δεν στηρίξουν τους Κούρδους της Κομπάνι έναντι του Ισλαμικού Κράτους, αυτό θα σημάνει αυτομάτως τον τερματισμό των ειρηνευτικών συνομιλιών, και την αρχή νέων συγκρούσεων.
Ο βομβαρδισμός έλαβε χώρα κατόπιν της επίθεσης των Κούρδων διαδηλωτών στο φυλάκιο του Dağlıca στην νοτιοανατλική περιφέρεια του Diyarbakır. Oι Κούρδοι ήθελαν το άνοιγμα των συνόρων για να μπορέσουν να προστρέξουν προς βοήθεια των μαχητών της Κομπάνι. Οι Τούρκοι το αρνούνταν κατηγοηματικά βοηθώντας έτσι τους ισλαμιστές να πάρουν την πόλη.
Με την ενέργειά τους αυτή οι Τούρκοι δεν περίμεναν την λήξη του τελεσίγραφου και πέρασαν πρώτοι στην επίθεση κατά των Κούρδων. Είναι εμφανές ότι οι ισλαμιστές εγκληματίες του ISIL που αποκεφαλίζουν, ακρωτηριάζουν και σκοτώνουν αμάχους, γυναίκες και παιδιά, θεωρούνται για την Τουρκία "έντιμοι" πολεμιστές του Ισλάμ. Η Δύση εξέθρεψε αυτούς τους εγκληματίες όπως και αυτές τις συμπεριφορές της Άγκυρας. Το ISIL χρηματοδοτήθηκε και εξοπλίστηκε από τις ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία,Κατάρ, και Τουρκία, οι πρηγούμενοι όμως βγήκαν έξυπνα από το "κάδρο" και άφησαν μόνο τον Ρ.Τ.Ερντογάν να φαίνεται, άλλωστε και αυτός δεν έκανε καμμια προσπάθεια να κρυφτεί.
ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΑΕΡΟΜΑΧΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ
Ασκήσεις «Νικηφόρος-Τοξότης» 1994-2000 & το δόγμα του Ε.Α.X.: Όταν υπήρχε Ελλάδα στην Α.Μεσόγειο... (VIDEO)
Η υπογραφή συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο για κοινή έρευνα και διάσωση των δύο χωρών στο θαλάσσιο χώρο μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου -κατά τα πρότυπα της ήδη υπάρχουσας συμφωνίας του εναέριου χώρου μεταξύ των FIR Αθηνών και Λευκωσίας μοιραία ανασύρει μνήμες από το πάλαι ποτέ Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΕΑΧ).
Το τελευταίο ήταν μια προσπάθεια Αθήνας και Λευκωσίας για κοινή άμυνα και επιχειρήσεις σε περίπτωση νέας τουρκικής επέμβασης στην Μεγαλόνησο. Το ΕΑΧ ουσιαστικά ήταν η άμεση συνδρομή των ελληνικών δυνάμεων, αεροναυτικών κυρίως, για την υπεράσπιση Εθνικού Εδάφους.
Η αποστολή των ελληνικών δυνάμεων θα γινόταν σχεδόν αυτοματοποιημένα, βάσει υπαρχόντων σχεδίων. Ταυτόχρονα και υποδομές στην Κύπρο δημιουργήθηκαν για την φιλοξενία μέρους των δυνάμεων αυτών. Μια τέτοια ήταν η ΑΒ «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο, ενώ άλλες κινήσεις έγιναν σε λιμάνια για τον ελλιμενισμό σκαφών του ΠΝ.
Σε αυτό το πλαίσιο η πραγματοποίηση κοινών ασκήσεων ήταν το ζητούμενο καθώς μόνο οι δοκιμές σε επιχειρησιακές συνθήκες θα αποδείκνυαν πόσο αυτό θα ήταν εφικτό. Ως ιδέα ο ΕΑΧ προϋπήρχε από τα τέλη της δεκαετίας του ΄80 αλλά άρχισε να μορφοποιείται στις αρχές του ΄90.
Στην πράξη ο ΕΑΧ ξεκίνησε επί υπουργίας Γεράσιμου Αρσένη ((13 Οκτωβρίου 1993 – 25 Σεπτεμβρίου 1996) και τελείωσε επί Άκη Τσοχατζόπουλου (25 Σεπτεμβρίου 1996 – 24 Οκτωβρίου 2001).
Ιδιαίτερα ο Άκης Τσοχατζόπουλος (ανεξάρτητα από τις ατιμωτικές πράξεις του που δυστυχώς αδίκησαν ένα σημαντικό έργο στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας) ήταν ένθερμος οπαδός του ΕΑΧ και μάλιστα αυτό φρόντισε να το αποδείξει στην πράξη με τον γενικότερο συντονισμό και προώθηση των ασκήσεων.
Η πρώτη ελληνική συμμετοχή σε άσκηση «Νικηφόρος- Τοξότης» πραγματοποιήθηκε μεταξύ 6 και 10 Οκτωβρίου 1994 όταν τέσσερα μαχητικά τύπου A-7H που είχαν απογειωθεί από την 115ΠΜ στη Σούδα –έδρα την εποχή εκείνη των κουρσάρων- και είχαν πραγματοποιήσει εικονικές προσβολές εγγύς υποστήριξης κατά την προέλαση σύμφωνα με το σενάριο της άσκησης, της ΧΧ Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας της Κυπριακής Εθνοφρουράς με άρματα AMX-30B2.
Τα A-7H συνοδεύονταν από ζεύγος F-16C Block 30 της 330Μ που είχαν απογειωθεί από το Καστέλι. Η συνολική διάρκεια του σκέλους μετάβασης στην Κύπρο από την Κρήτη ήταν 23 λεπτά και τα αεροσκάφη της ΠΑ παρέμειναν στον Κυπριακό εναέριο χώρο 60 λεπτά πριν επιστρέφουν στις βάσεις από όπου είχαν εξορμήσει.
Η αποστολή εκείνη των αεροσκαφών της ΠΑ αποτέλεσε και την πρώτη φορά που ελληνικά μαχητικά πετούσαν πάνω από την ελεύθερη Κύπρο εγκαινιάζοντας μια περίοδο όπου η Ελλάδα θα επιδείκνυε το ενδιαφέρον της για την άμυνα της μεγαλονήσου με έμπρακτο τρόπο.
1995
Το 1995 η ΠΑ παρουσίασε αυξημένη δραστηριότητα στην Κύπρο με συμμετοχή μαχητικών αεροσκαφών και στις δύο ημέρες που διήρκησε η «Νικηφόρος». Την πρώτη ημέρα 25 Σεπτεμβρίου 1995, τρία αεροσκάφη A-7H και δύο F-16C πέταξαν πάνω από το χώρο της άσκησης υποστηρίζοντας με εικονικές βολές την επιχείρηση ανακατάληψης από τις δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς των υψωμάτων που είχε καταλάβει ο εχθρός.
Τα αεροσκάφη είχαν απογειωθεί από αεροδρόμια της ηπειρωτικής Ελλάδας πραγματοποιώντας το σκέλος της πτήσης μετάβασης σε 71 λεπτά. Τη δεύτερη ημέρα, 26 Σεπτεμβρίου τρία F-16C Block 30 και τρία A-7H εκτέλεσαν τις πρώτες βολές με πραγματικά πυρά (βόμβες και ρουκέτες) στο χώρο της άσκησης πραγματοποιώντας την προπαρασκευή της επίθεσης, για να αφήσουν στη συνέχεια στα τεθωρακισμένα και το πυροβολικό της συνέχιση της προελάσεως.
Την επόμενη 27 Σεπτεμβρίου, τέσσερα F-16C Block 30 συμμετείχαν στην παρέλαση των τμημάτων που μετείχαν της άσκησης ενώ δύο αεροσκάφη προσγειώθηκαν για πρώτη φορά στην ΑΒ της Πάφου «Ανδρέας Παπανδρέου» όπου ο τότε πρόεδρος της Κύπρου κ. Γλαύκος Κληρίδης είχε μεταβεί για να συγχαρεί τους Έλληνες χειριστές, για τη συμμετοχή τους στην άσκηση
Νικηφόρος 96/Τοξότης 2
Η Νικηφόρος 96 είχε ξεκινήσει στις 4 Οκτωβρίου, αλλά από τις προηγούμενες ημέρες σκάφη του ΠΝ σε συνεργασία με αεροσκάφη της ΠΑ, κύρια F-16C Block 30 της 330Μ και 346Μ που αρκετά είχαν μετασταθμεύσει στην Κρήτη, ασκούνταν στην περιοχή του νότιου Αιγαίου και στις 5 Οκτωβρίου οι ναυτικές μονάδες είχαν συγκεντρωθεί βόρεια της Κρήτης.) Η συμμετοχή της ΠΑ συνίστατο από την αποστολή 28(!) συνολικά αεροσκαφών (12 A-7H και 16 F-16C) που κάλυψαν συνολικά την άσκηση «Νικηφόρος/Τοξότης» ενώ από τα αεροσκάφη F-16, κάποια ήταν επιφορτισμένα με την παροχή προστασίας όχι ενταγμένα στο σενάριο της άσκησης, αλλά παρέχοντας πραγματική προστασία από τα αντίστοιχα τουρκικά, ενώ αριθμός από τα A-7H δρούσε ως εφεδρικά σε περίπτωση που κάποιο άλλο ακύρωνε λόγο τεχνικού προβλήματος
Μάλιστα τη δεύτερη ημέρα της «Νικηφόρος-Τοξότης 96» πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά και η ρίψη Ελλαδιτών αλεξιπτωτιστών σε κυπριακό έδαφος. Ένα C-130H από την Ελευσίνα μετέφερε 25 αλεξιπτωτιστές οι οποίοι πραγματοποίησαν το άλμα τους από επιχειρησιακό ύψος των 500 ποδών, κάτι που δεν γίνεται σε καμιά άσκηση εθνικού επιπέδου για λόγους ασφαλείας.
1997: Ο Άκης Τσοχατζόπουλος στην Κύπρο
Η τελική φάση της άσκησης «Νικηφόρος-Τοξότης ΄97» πραγματοποιήθηκε στις 14 Οκτωβρίου και την παρακολούθησαν μαζί με την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Κύπρου και ο Έλληνας υπουργός Αμύνης κ. Άκης Τσοχατχζόπουλος, υπενθυμίζοντας με αυτό τον τρόπο την τότε αποφασιστικότητα της Αθήνας για τη στήριξη του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Από πλευράς ΠΑ η συμμετοχή στην άσκηση κινήθηκε στα πλαίσια της προηγούμενης «Νικηφόρος-Τοξότης» με ζεύγη αεροσκαφών A-7H και F-16C να προχωρούν σε βολές ρουκετών και βομβών Mk 83 των 500 λιβρών, ενώ για δεύτερη φορά αεροσκάφος C-130H προχώρησε σε ρίψη μικτής –από Έλληνες και Κυπρίους- δύναμης 40 αλεξιπτωτιστών.
Να σημειωθεί πως στις 16η Οκτωβρίου που ήταν η ημέρα που επέστρεφε ο υπουργός Αμύνης από την Κύπρο και μόνο το γεγονός αυτό στάθηκε ικανό για την ΤΗΚ να προβεί στην ανοικτή πρόκληση επεισοδίου με στόχο το υπουργικό C-130.
Αυτό έγινε καθώς το αεροσκάφος πετούσε 50 ν.μ. νοτίως της Κρήτης ζεύγος τουρκικών F-16 πλησίασε το αεροσκάφος και το ένα από αυτά πέρασε σε απόσταση μόλις 80 μέτρων από αυτό, ενώ τα ρεμού των καυσαερίων εκτός από τον ξερό κρότο κατάφεραν να ταρακουνήσουν όλο το αεροσκάφος και φυσικά τους επιβαίνοντες σε αυτό.
Τα τουρκικά αεροσκάφη καταδιώχτηκαν από δύο ελληνικά F-16 και τη θέση τους πήραν άλλα δύο αεροσκάφη που βρίσκονταν ήδη στον αέρα.
Την ημέρα εκείνη η ΠΑ πραγματοποίησε 198 εξόδους(!) ενώ οι εμπλοκές ανήλθαν σε 90 αριθμοί πρωτόγνωροι ακόμη και για τα σκληροτράχηλα ελληνικά readiness. Από εκείνη την αερομαχία είναι και το περίφημο με τον Έλληνα χειριστή να αναφωνεί: «Θα τον ξεσκίσω τον μπινέ»...
1998: Βαδίζοντας προς την απεμπλοκή
Η «Νικηφόρος/Τοξότητας 98» ενσωμάτωσε κάποια από τα επιχειρησιακά διδάγματα της προηγούμενης άσκησης καθώς η ΤΗΚ είχε εκδηλώσει σαφέστατα τους στόχους της.
Για ακόμη μια φορά ορμητήριο της ΠΑ για τις αποστολές στην Κύπρο ήταν η Κρήτη, όπου είχαν μετασταθμεύσει περισσότερα από 20 F-16 Block 30 και 50, - η 347Μ είχε συμπληρώσει τη δύναμή της των 20 αεροσκαφών στις 25 Ιουνίου- και έτσι η συγκεκριμένη «Νικηφόρος» ήταν η πρώτη που μετείχαν τα νεοπαραληφθέντα τότε F-16 block 50.
Στην Κρήτη υπήρχαν ακόμη 10 Mirage 2000 και φυσικά A-7H, F-4E αλλά και RF-4E. Τα αεροσκάφη πραγματοποίησαν βολές με πραγματικά πυρά στο πλαίσιο της άσκησης ενώ τέσσερα F-16 παρέμειναν για 24 ώρες στην αεροπορική βάση της Πάφου.
Στην παρέλαση που ακολούθησε εκτός από τα ελληνικά μαχητικά για πρώτη φορά συμμετείχε και ένα ελικόπτερο του ΠΝ Aegean Hawk.
To 1999 δεν έγινε μεταστάθμευση , σημαντικός όμως αριθμός αεροσκαφών μετακινήθηκε στην Κρήτη (F-16 Καστέλι, Mirage 2000 Ηράκλειο), ώστε να υποστηρίξουν τις επιχειρήσεις των A-7 και F-16 που θα μετέβαιναν στην Κύπρο. Οι κινήσεις των Τούρκων ήταν πιο περιορισμένες σε σχέση με τον παροξυσμό του 96 και 97.
Το 2000 έμελλε να είναι η τελευταία χρονιά που η ΠΑ θα έστελνε μαχητικά αεροσκάφη στην Κύπρο. Τα μαχητικά που μετέβησαν, ήταν αεροσκάφη Α-7 και F-16, ενώ ζεύγος F-16 Block 30 διανυκτέρευσαν για τελευταία φορά στην ΑΒ της Πάφου.
Από τότε μέχρι σήμερα η μοναδική επαφή της ΠΑ με την Κύπρο ήταν ένα(!) εκαπιδευτικό ταξίδι T-6A Texan II το 2011 στην Κύπρο, όταν η τουρκική Αεροπορία έχει κάνει τον κυπιακό εναέριο χώρο "χωράφι της"
Κανένας υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν παρακολούθησε άσκηση «Νικηφόρος-Τοξότης» καθώς και η κυπριακή ηγεσία φρόντισε να εξαφανίσει τον «Νικηφόρο» από το πρόγραμμά της. Εποχές και πράξεις μιας περιόδου που σήμερα είναι αδιανόητες για την ποιότητα της πολιτικής ηγεσίας που διαθέτουμε.
Ο ενεργειακός πλούτος της Κυπριακής Δημοκρατίας και το Κυπριακό
του Σταύρου Λυγερού
Μπορεί η Λευκωσία να κρατάει ανοικτές στο τραπέζι όλες τις επιλογές όσον αφορά τον τρόπο διοχέτευσης του κυπριακού φυσικού αερίου στην αγορά, αλλά ήδη προσανατολίζεται να το εξάγει στην Αίγυπτο και στην Ιορδανία. Η πρόσφατη έγκριση από τις δύο πλευρές της κυπρο-αιγυπτιακής συμφωνίας για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων που βρίσκονται στη γραμμή οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) των δύο χωρών (υπεγράφη στις 13 Δεκεμβρίου 2013) αποτελεί ένα πρόσθετο βήμα για την ανάπτυξη της μεταξύ τους συνεργασίας κι όχι μόνο στον ενεργειακό τομέα. Η προ ημερών δεύτερη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας Βενιζέλου, Κύπρου Κασουλίδη και Αιγύπτου Σούκρι στο περιθώριο της γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη επιβεβαίωσε την αλλαγή των γεωπολιτικών ισορροπιών στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Αίγυπτος του προέδρου Σίσι βρίσκεται σε ανοικτή ρήξη με την Τουρκία του Ερντογάν, γεγονός που εκ των πραγμάτων ωθεί την πρώτη προς την πλευρά της Αθήνας και της Λευκωσίας. Το ίδιο σε γενικές γραμμές είχε συμβεί και με το Ισραήλ, αν και μία σημαντική πτέρυγα της ισραηλινής πολιτικής ελίτ δεν έχει παραιτηθεί από την προσπάθεια να γεφυρώσει το ρήγμα με την Άγκυρα.
Ισχυροί κύκλοι στη Δύση, αλλά και κάποιοι στην ίδια την Κύπρο προωθούν την ιδέα το κυπριακό φυσικό αέριο να διοχετευθεί στην Τουρκία μέσω των κατεχομένων και στη συνέχεια μέσω υποθαλάσσιου αγωγού. Το επιχείρημά τους είναι το φθηνότερο κόστος και η διοχέτευση μέσω των υφιστάμενων αγωγών προς την ευρωπαϊκή αγορά. Η Λευκωσία δεν συζητάει ένα τέτοιο ενδεχόμενο πριν επιλυθεί το Κυπριακό και γενικότερα είναι επιφυλακτική στο να βάλει τα αυγά της στο τουρκικό καλάθι. Επισήμως, η πρώτη επιλογή της είναι η κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποίησης και φόρτωσης του κυπριακού φυσικού αερίου στο Βασιλικό στα νότια παράλια της Μεγαλονήσου. Το πλεονέκτημα αυτής της επιλογής είναι ότι λόγω της υγροποίησης το κυπριακό φυσικό αέριο θα μπορεί να διοχετεύεται σ’ όλες τις αγορές, ειδικά στις αγορές της διψασμένης για ενέργεια Άπω Ανατολής, γεγονός που μπορεί να εξασφαλίζει υψηλότερες τιμές. Υπάρχουν, ωστόσο, δύο κρίσιμα μειονεκτήματα. Το πρώτο είναι το υψηλό κόστος κατασκευής του χερσαίου τερματικού σταθμού (περίπου 10 δις ευρώ). Για να αποσβεστεί μία τέτοια επένδυση απαιτείται η τροφοδοσία του με μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου. Το κοίτασμα Αφροδίτη στο θαλάσσιο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ (υπολογίζεται από 3,6 μέχρι 6 τρις κυβικά πόδια) είναι ανεπαρκές. Το ενδεχόμενο να υγροποιείται και να εξάγεται από εκεί και το ισραηλινό φυσικό αέριο έχει συζητηθεί, αλλά η κοινοπραξία της αμερικανικής εταιρείας Noble Energy και της ισραηλινής DELEK δείχνει απροθυμία να κάνει το βήμα. Ένας πρόσθετος λόγος που η κατασκευή χερσαίου τερματικού σταθμού απομακρύνεται ως ενδεχόμενο είναι η πτώση των τιμών υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η συμφωνία Μόσχας-Πεκίνου για διοχέτευση μεγάλων ποσοτήτων ρωσικού φυσικού αερίου στη διψασμένη για ενέργεια Κίνα αλλάζει τα δεδομένα στην Άπω Ανατολή και αναμένεται να ρίξει περαιτέρω τις τιμές. Οι τιμές αναμένεται να πέσουν πιο πολύ τα επόμενα χρόνια, λόγω της διοχέτευσης στη διεθνή αγορά του φθηνού φυσικού αερίου που παράγεται με τη νέα μέθοδο από σχιστολιθικά πετρώματα, αλλά και λόγω της ανακάλυψης νέων κοιτασμάτων στην Αυστραλία και στη Μοζαμβίκη. Τα πάντα, ωστόσο, θα εξαρτηθούν από τα αποτελέσματα των γεωτρήσεων στα υπόλοιπα θαλάσσια οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ. Αυτές τις ημέρες η κοινοπραξία της ιταλικής εταιρείας ΕΝΙ και της κορεατικής KOGAS πραγματοποιεί γεώτρηση στο οικόπεδο 9, όπου έχει εντοπισθεί το κοίτασμα Ονασαγόρας. Εάν τα αποτελέσματα, που αναμένονται τον Δεκέμβριο, δείξουν ότι το κοίτασμα είναι μεγάλο και εάν θετικά είναι και τα αποτελέσματα των επόμενων γεωτρήσεων από την ίδια κοινοπραξία στα οικόπεδα 2 και 3, τότε τα δεδομένα θα αλλάξουν. Στο τραπέζι θα επανέλθει όχι μόνο το σχέδιο για κατασκευή του χερσαίου τερματικού στο Βασιλικό, αλλά και η κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς του φυσικού αερίου στην Ελλάδα και από εκεί στη δυτική Ευρώπη. Ας σημειωθεί ότι μεταξύ της Ελλάδας, της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ισραήλ έχει υπογραφεί σχετική συμφωνία προθέσεων (8 Αυγούστου 2013). Στην πραγματικότητα, όμως, η εν λόγω συμφωνία έχει μπει στο ράφι, επειδή προς το παρόν τουλάχιστον δεν υφίστανται οι οικονομικοτεχνικές προϋποθέσεις για την υλοποίησή της. Τα τεχνικά προβλήματα κατασκευής ενός τέτοιου αγωγού φαίνεται πως επιλύονται, αλλά το εμπόδιο είναι το κόστος και η αβεβαιότητα ως προς τις διαθέσιμες ποσότητες φυσικού αερίου. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο δραστήριος αρμόδιος υπουργός της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργος Λακκοτρύπης αποφεύγει επιμελώς κάθε αναφορά σ’ αυτό το σχέδιο. Αντιθέτως, έδειξε την προτίμησή του στην κατασκευή του χερσαίου τερματικού στο Βασιλικό. Το σχέδιό του είναι σε πρώτο στάδιο να μετατρέψει την ελεύθερη Κύπρο σε κέντρο παροχής υπηρεσιών στον ενεργειακό τομέα. Παραλλήλως προωθεί την ολοκλήρωση των γεωτρήσεων, ώστε να ξεκαθαρίσει η εικόνα για τα υπάρχοντα κοιτάσματα. Το γεγονός, πάντως, ότι μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες έχουν δείξει ζωηρό ενδιαφέρον επιβεβαιώνει ότι οι ενδείξεις είναι ενθαρρυντικές. Μέχρι τότε, η Λευκωσία στρέφεται προς την Αίγυπτο και την Ιορδανία, αλλά ψάχνει και άλλες αγορές για τη σύναψη μακροπρόθεσμων συμβολαίων. Ας σημειωθεί ότι και το Ισραήλ προσανατολίζεται στη διοχέτευση του δικού του φυσικού αερίου στην αιγυπτιακή αγορά. Ο Λακκοτρύπης εκτιμά ότι μέχρι τις αρχές του 2016 η Κυπριακή Δημοκρατία θα έχει υπογράψει το πρώτο μακροπρόθεσμο συμβόλαιο, ώστε να προλάβει δυσμενείς εξελίξεις στη διεθνή αγορά. Η λύση που προς το παρόν φαίνεται πιο εύκολη και συμφέρουσα είναι το κυπριακό φυσικό αέριο να υγροποιηθεί σε πλωτή μονάδα πάνω από το κοίτασμα Αφροδίτη και να διοχετευθεί σε χώρες που διαθέτουν εγκαταστάσεις αποϋγροποίησης. Δεν αποκλείεται, όμως, και η κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού προς την Αίγυπτο. Το μειονέκτημα μίας τέτοιας επιλογής είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα εξαρτάται υπερβολικά από την πολιτικά ασταθή αιγυπτιακή αγορά. Λόγω του μικρού μεγέθους της κυπριακής αγοράς έχει κριθεί ασύμφορη η κατασκευή δικτύου παροχής φυσικού αερίου για τα νοικοκυριά. Γι’ αυτό και φυσικό αέριο θα χρησιμοποιηθεί μόνο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία εξόρυξης και μεταφοράς του κυπριακού φυσικού αερίου στην Κύπρο, για την ηλεκτροπαραγωγή θα χρησιμοποιείται ισραηλινό φυσικό αέριο. Είναι αξιοσημείωτο, πάντως, ότι η Λευκωσία έχει εδραιώσει το δικαίωμά της να εκμεταλλευθεί τα ενεργειακά κοιτάσματά της, παρά τις τουρκικές αντιδράσεις. Πριν λίγες ημέρες, ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Μπάϊντεν επανέλαβε στη συνάντησή του με τον Ερντογάν την αμερικανική θέση ότι η Άγκυρα δεν πρέπει κατ’ ουδένα τρόπο να παρεμποδίσει τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Η κρίση στην Ουκρανία έχει μετατρέψει σε οξύ πρόβλημα την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, γεγονός που ωθεί και την Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στην αναζήτηση εναλλακτικών πηγών τροφοδοσίας. Εάν οι εν εξελίξει γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και αργότερα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα δείξουν ότι τα ενεργειακά κοιτάσματα είναι μεγάλα, ο γεωοικονομικός χάρτης και κατ’ επέκτασιν οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο θα διαφοροποιηθούν ποιοτικά προς όφελος του Ελληνισμού. Η Ευρώπη θα έχει σε σημαντικό βαθμό λύσει το πρόβλημά της και μάλιστα από πηγές που βρίσκονται στην αυλή της.
Σε αυτή τη χώρα, μόλις συμβεί κάτι, όλοι γίνονται ειδικοί. Τράκαρε νταλίκα; Όλοι μηχανολόγοι και νταλικέρηδες. Πέφτει αεροπλάνο; Όλοι πιλότοι. Εγκλημα; Όλοι δικηγόροι, δικαστές και ολίγον ντετέκτιβ. Ατύχημα με όλμο; Όλοι ολμιστές. Πριν καν συγκροτηθεί η επιτροπή που θα βγάλει το πόρισμα, πριν καλά καλά στεγνώσει το αίμα των πεζοναυτών, που χύθηκε στην εκπαίδευση, ένας απίθανος θίασος άσχετων, ενίοτε αστράτευτων, από πυροβολημένες γκόμενες, γραφείς, σιτιστές ωδικών πτηνών, καντηλανάφτες στον Λυκαβηττό και ντουβάρια «δημοσιογράφους», έως πάλιουρες, που υπηρέτησαν με μάνλιχερ, όταν ο Παπάγος ήταν εύελπις, άρχισαν τον χορό της γελοιότητας και της υστερίας. Ελάχιστοι είπαν το αυτονόητο: ότι πρέπει σε ένδειξη ελάχιστου σεβασμού να το βουλώσουν άπαντες και να περιμένουν το πόρισμα. Υπηρέτησα για λίγους μήνες και στο 505 ΤΠΝ και ήμουν ολμιστής πριν από 24 χρόνια. Θα μπορούσα λοιπόν να κάνω κι εγώ το κομμάτι μου, χωρίς σεβασμό και αυτοσεβασμό. Το καθήκον μου όμως είναι να σεβαστώ τη μνήμη των συναδέλφων, τις οικογένειές τους, να σεβαστώ τους αξιωματικούς που κάνουν την έρευνα. Αστοχία υλικού, ανθρώπινο λάθος; Θα το δείξει το πόρισμα και να είστε βέβαιοι ότι δεν θα κρυφτεί, δεν μπορεί να κρυφτεί τίποτα. Όχι μόνο γιατί είναι από πάνω ο πρόεδρος του Αναθεωρητικού με το κύρος του. Κυρίως γιατί τα στελέχη του Στρατού μας, από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ και τον αρχηγό ΓΕΣ ως τον τελευταίο δεκανέα, επείγονται να μάθουν την αλήθεια. Διότι ό,τι έφταιξε πρέπει να διορθωθεί, είτε αφορά υλικό είτε ανθρώπινο χειρισμό. Το υλικό, αν φταίει, να αποσυρθεί ή να διορθωθεί. Αν έφταιξε άνθρωπος, να υποδειχτούν στα στελέχη το τι και το πώς και να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης, ώστε να μην ξαναγίνει. Διότι οι απέξω ξεχνούν ή αγνοούν αυτό που γνωρίζουμε όσοι περάσαμε ή είμαστε «μέσα»: ότι όλες οι μάχιμες μονάδες του Στρατού μας, του εγγυητή της ελευθερίας μας, έχουν διμοιρίες όλμων στους λόχους υποστήριξης· ότι σε λίγο οι όλμοι αυτοί θα πρέπει να βάλουν πάλι και θα βάλλουν κάθε χρόνο στις προβλεπόμενες ασκήσεις, στη διάρκεια των οποίων τα στελέχη είναι πάντα μαζί με τους άνδρες τους, μοιράζονται τους ίδιους κινδύνους. Και κανείς διοικητής δεν θέλει να ζήσει το δυσάρεστο, το αβάστακτο καθήκον να φέρει σε έναν γονιό το χειρότερο μαντάτο, όπως ο διοικητής του 505 ΤΠΝ. Το έχω ζήσει στη 2α Μοίρα Αλεξιπτωτιστών και ξέρω. Μη σου λάχει. Για να μην το ξαναζήσουμε λοιπόν, πρέπει να μάθουμε την αιτία και να τη διορθώσουμε. Το τραγικό γεγονός ας γίνει όμως η αφορμή να χωνέψουμε όλοι δύο πράγματα. Πρώτον, ότι αυτό που κάνουν οι Ένοπλες Δυνάμεις μας δεν είναι «επάγγελμα», τα στελέχη δεν είναι υπάλληλοι με στολή, που το πολύ πολύ να κινδυνεύουν από paper cut ή να σκοντάψουν. Αυτοί λοιπόν που τους απαξιώνουν, αυτοί που τους θεωρούσαν... υπεραμειβόμενους κι έλεγαν αναμεταξύ τους «έλα μωρέ, τι κάνουν;», να ράψουν το στόμα τους και να σταθούν προσοχή. Να τι κάνουν, υπουργέ μου, σύμβουλε και βουλευτή μου. Σκοτώνονται. Όσο εσύ κινδυνεύεις το πολύ πολύ να πλευριτωθείς από τον δυνατό κλιματισμό του γραφείου ή του χλιδάτου υβριδικού σου, αυτοί κινδυνεύουν να ανατιναχτούν, να κοπεί η ερπύστρια και να τους λιώσει το άρμα, να συντριβούν με το αεροπλάνο στην αναχαίτιση, γιατί κάτι δεν δούλεψε σωστά, γιατί κάποιος συνάδελφος έκανε ένα τραγικό ανθρώπινο λάθος. Κι αυτά συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν πάντα και στον δικό μας και στους πλέον σύγχρονους στρατούς. Εκτός από ιδρώτα, στην εκπαίδευση χύνεται καμιά φορά και αίμα. Κι εδώ έρχεται η δεύτερη παραδοχή που πρέπει να κάνουμε όλοι. Το άθλημα είναι αντρικό. Στη θητεία μας οι στρατεύσιμοι και στην υπηρεσία τους οι μόνιμοι χειριζόμαστε όπλα, εκρηκτικά, ρίχνουμε με αληθινά πυρομαχικά, κάποιοι πηδάμε με αλεξίπτωτα νύχτα, άλλοι πηδάνε από ελικόπτερα στη θάλασσα και καταδύονται, άλλοι βάλλουν με πυροβόλα, πυραύλους, μέσα από άρματα, πλοία ή με βαρέα όπλα του Πυροβολικού μας. Εμείς είμαστε ο Στρατός, ο λαός, τα παιδιά του. Όλοι οι υγιείς άρρενες κατατασσόμαστε βάσει των Μητρώων Αρρένων και έχουμε ηγήτορες πάλι από τα σπλάχνα του λαού, που διάλεξαν αυτή τη σκληρή ζωή. Κι όλοι μαζί χειριζόμαστε μηχανές και μέσα που είναι φτιαγμένα να σκοτώνουν. Φονικά μέσα. Να θυμάστε, οι Ε.Δ., ο Στρατός, έχουν έναν σκοπό: να εκπαιδεύουν για πόλεμο, να διεξάγουν, αν χρειαστεί, πόλεμο. Εσείς, κομματικοί μου νεολαίοι, που φρικιάτε στην ιδέα αύξησης της θητείας, να το χωνέψετε αυτό. Δεν θα πάνε άλλοι, μόνο «επαγγελματίες», να σκοτωθούν για εσάς. Κι όσο πιο σκληρή, μακρά η εκπαίδευση τόσο λιγότερο αίμα στην ειρήνη κι ο μη γένοιτο στον πόλεμο. Κι αν υπομειδιάτε, «σιγά μη γίνει», δείτε τον χάρτη, ακούστε τις ειδήσεις. Πάντα όμως μπορεί κάτι να μη δουλέψει σωστά, ένα κύκλωμα, ένα ελατήριο, μια ασφάλεια να σπάσει, να καθυστερήσει, ο διπλανός μας να κάνει ένα μοιραίο λάθος. Τα μηχανήματα χαλάνε, οι άνθρωποι σφάλλουν. Έχει τίμημα η ελευθερία και δεν την υπερασπίζεσαι μέσω αντιπροσώπου ούτε άκοπα κι αναίμακτα. Το άθλημα λοιπόν, ναι, είναι ζόρικο, αντρικό, ενίοτε θα χύνεται αίμα και γι' αυτό πάντα η πρώτη τιμή ανήκει στους προκινδυνεύοντες, όπως αυτή τη φορά στους τρεις πεζοναύτες...
Η Ελλάδα λαμπρύνεται γιατί υπήρξε μία από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες που είπε ‘Όχι στον ολοκληρωτισμό του 20ού αιώνα, του Χίτλερ και του Μουσολίνι, σε μια εποχή που ήταν παντοδύναμος και οι περισσότεροι θα στοιχημάτιζαν ότι θα επικρατούσε στον ευρωπαϊκό πόλεμο που ξεκίνησε. Αλλά και η μικρούλα Κύπρος λαμπρύνεται για την παραδειγματική εξέγερσή της κατά της Βρετανικής Αυτοκρατορίας που κέρδισε τον σεβασμό των πέντε ηπείρων.
Δεν είναι ασφαλώς η περίπτωση της σημερινής Ελλάδας και της Κύπρου που, υπερψηφίζοντας τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, λένε Ναι στον ολοκληρωτισμό του 21ου αιώνα, συμμετέχοντας στην πιθανή έναρξη μιας άτυπης παγκόσμιας σύρραξης, οργανωμένης από τις πιο εξτρεμιστικές, ολοκληρωτικές δυνάμεις της Δύσης, εναντίον της Ρωσίας (1). Δυνάμεις που κινούνται ακόμα με «δημοκρατικό προσωπείο», αντιπροσωπεύουν όμως μια απειλή για την ανθρωπότητα ίσως πολύ σοβαρότερη από αυτή που αντιπροσώπευσε ο Ναζισμός και ο Φασισμός στην εποχή τους. Δεν δίστασαν άλλωστε, στην περίπτωση της Ουκρανίας, να συμμαχήσουν ανοιχτά με τις πιο απεχθείς, εγκληματικές δυνάμεις της ναζιστικής άκρας δεξιάς. (2) Ακολουθώντας τέτοια πολιτική και σε πραγματικό παροξυσμό εθνικής υποτέλειας, Αθήνα και Λευκωσία στρέφονται ευθέως και κατά του σκληρού πυρήνα πολλαπλών ελληνικών εθνικών συμφερόντων (οικονομικών, πολιτικών, γεωπολιτικών, στρατηγικών), σε μια περίοδο μάλιστα οικονομικής καταστροφής και πρωτοφανούς εθνικής εξασθένησης. Και το κάνουν παρόλο που είχαν την ευχέρεια, όπως επεσήμανε ο συνταγματολόγος Κ. Χρυσόγονος, και «τρίτης λύσης», να μην αποτρέψουν μεν την λήψη απόφασης για τις κυρώσεις από την ΕΕ, να εξαιρεθούν όμως οι ίδιες. Η καταστροφή των σχέσεων Ελλάδας-Ρωσίας και Κύπρου-Ρωσίας υπήρξε τα τελευταία χρόνια κεντρική επιδίωξη των δυτικών πρώτον για να αποκλείσουν τη Μόσχα από τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, δεύτερο στα πλαίσια της πολλαπλής επίθεσης που εξαπέλυσαν εναντίον των δύο κρατικών υποστάσεων του ελληνικού λαού. Η επίθεση αυτή εναντίον του ίδιου του πυρήνα της ελληνικής, ελλαδικής και κυπριακής, εθνικής κυριαρχίας εκδηλώθηκε και γεωπολιτικά (σχέδια Ανάν, Αναστασιάδη-’Ερογλου) και οικονομικά (Δανειακές και Μνημόνια).
Οι εξωτερικοί «πνεύμονες» της ελληνικής ανεξαρτησίας Το ίδιο το «σχέδιο» του νεώτερου ελληνισμού είναι σχέδιο των «ξεσηκωμένων» με τον «αντιστασιακό χαρακτήρα να διέπει ολόκληρη τη νεοελληνική ιστορία», όπως υπογραμμίζει ο σπουδαίος μαρξιστής ιστορικός Νίκος Σβορώνος σημειώνοντας: «Ο ελληνισμός ανήκει στην κατηγορία των μικρών λαών που κινούνται στην περιφέρεια του νεότερου κόσμου και που η σταδιακή ανάπτυξη της εθνικής τους συνείδησης και συγκρότησή τους σε καινούρια έθνη…συντελείται μέσα στην πάλη εναντίον υπερεθνικών αυτοκρατοριών στην αρχή, εναντίον υπερεθνικών ιμπεριαλιστικών οικονομικοκοινωνικών συγκροτημάτων στα νεότερα χρόνια» (Επισκόπηση της νεοελληνικής Ιστορίας, Θεμέλιο, Αθήνα 1976, σελ.12). (Δυστυχώς βέβαια, οι «αριστεροί» γραφειοκράτες δεν διαβάζουν, οι «αριστεροί» ιδεοληπτικοί δεν καταλαβαίνουν). Ο νέος ελληνισμός στηρίχτηκε επί αιώνες σε δύο εξωτερικούς «πνεύμονες»: την «ομόδοξη» και γεωπολιτικά συγκλίνουσα Ρωσία αφενός, τον Ευρωπαϊκό διαφωτισμό αφετέρου. Γι’ αυτό η διάρρηξη των σχέσεων Αθήνας-Μόσχας και Λευκωσίας-Μόσχας, πολύ περισσότερο στην ούτως ή άλλως τόσο δυσμενή περίοδο ολοκληρωτικού μετασχηματισμού του ευρωπαϊκού σχεδίου και «κατάληψης» των ευρωπαϊκών ηγεσιών της Ευρώπης από Αμερικανούς και Τράπεζες, συνιστά είδος «γεωπολιτικής αυτοκτονίας» του ελληνισμού. Η Ρωσία υπήρξε πάντα στην ιστορία μας από τα σημαντικότερα δυνητικά αντισταθμίσματα στις δυτικές πιέσεις, όπως κατάλαβαν καλά στον καιρό τους πολιτικοί από όλο το πολιτικό φάσμα Ελλάδας και Κύπρου, από τον Σπύρο Μαρκεζίνη στη δεκαετία του 1950 έως τον Τάσσο Παπαδόπουλο στη δεκαετία του 2000. Η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα υπήρχε σήμερα χωρίς τη διπλωματική και στρατιωτική υποστήριξη που της παρείχε η Σοβιετική ‘Ενωση αρχικά, η Ρωσική Ομοσπονδία αργότερα, για να μη μιλήσουμε για την ιδιαίτερη συμβολή των ρωσο-κυπριακών σχέσεων στην ευημερία του νησιού. ‘Εως ότου το κούρεμα των καταθέσεων που αποφάσισαν ΔΝΤ, Γερμανία και Βρυξέλλες, σε συμμαχία με τις μεγάλες τράπεζες τύπου Goldman Sachs, πλήξουν τα ρωσικά κεφάλαια και τις οικονομικές σχέσεις Μόσχας-Λευκωσίας, οδηγώντας, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, και σε μετατόπιση του άξονα των επενδεδυμένων στην Κύπρο ξένων κεφαλαίων από ρωσικά σε ισραηλινά.
Κύπρος: το αντιρωσικό μένος Αναστασιάδη-Δρουσιώτη Σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, Ελλάδα και Κύπρο, ο Νίκος Αναστασιάδης είναι ασφαλώς ο πολιτικός που έχει ταχθεί με τον πιο αποφασισμένο τρόπο στην υπηρεσία των αγγλοαμερικανικών συμφερόντων και στην καταστροφή του κράτους του. Προ δεκαετίας ηγήθηκε στην προσπάθεια διάλυσης του κυπριακού κράτους με το σχέδιο Ανάν, κάτι που θέλει να κάνει και τώρα με τις συνομιλίες. Η καταστροφή των σχέσεων Λευκωσίας με Μόσχα είναι επίσης βασική του επιδίωξη. Τα ρωσικά συμφέροντα επλήγησαν ιδιαίτερα από το κούρεμα των καταθέσεων. Ο δε Πρόεδρος προσέλαβε ως σύμβουλό του τον Μακάριο Δρουσιώτη ώστε, όπως εξομολογήθηκε σε φιλικό του πρόσωπο, να μπορέσει χωρίς υλικές σκοτούρες να ολοκληρώσει το βιβλίο που έγραφε εναντίον του ΑΚΕΛ και της Σοβιετικής ‘Ενωσης. Το βιβλίο εκδόθηκε πρόσφατα προκαλώντας την έντονη δυσφορία της ρωσικής Πρεσβείας στη Λευκωσία. Αψηφώντας το γελοίο του πράγματος και καταστρέφοντας ακόμα και την προσωπική φιλοδοξία του να εμφανίζεται ως σπουδαίος «διανοούμενος» (τόσο σημαντικό κρίνεται να πληγούν οι σχέσεις με τη Μόσχα !), ο Δρουσιώτης υποστηρίζει, ούτε λίγο, ούτε πολύ τη θέση ότι οι … Σοβιετικοί έφταιγαν για το 1974! Κάτι που δεν σκέφτηκαν να ισχυριστούν ούτε και οι Αμερικανοί, οι πράκτορες και οι φίλοι τους επί 40 ολόκληρα χρόνια – αντιθέτως, Κλίντον και Χόλμπρουκ ζήτησαν συγγνώμη για όσα έκανε η Ουάσιγκτον στον ελληνικό λαό! (Αν ήξεραν φυσικά τον Δρουσιώτη, μάλλον θάλεγαν «λίγα τους κάναμε»!) Δηλητηριώδης, ο κ. Αναστασιάδης υποστηρίζει ακόμα ότι η Ρωσία έχει ιδιαίτερα συμφέροντα με την Τουρκία που την εμποδίζουν να αναμειχθεί στο κυπριακό. Στην πραγματικότητα, αν κάποιος κάνει ότι μπορεί για να σπρώξει τη Μόσχα στην αγκαλιά της ‘Αγκυρας είναι η κυπριακή και ελλαδική διπλωματία. Η Τουρκία, αν και μέλος του ΝΑΤΟ, δεν εφαρμόζει τις αντιρωσικές κυρώσεις και επιχειρεί να διεισδύσει στο πολιτικο-οικονομικό κενό που αφήνει η τυφλή, πλήρης υποταγή Κύπρου και Ελλάδας στους δυτικούς, εις βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.
Υποτέλεια ή ρεαλισμός; Υπάρχει βέβαια το επιχείρημα ότι «δεν μας παίρνει» να διαφοροποιούμεθα από τους δυτικούς. Γιατί όμως δεν μας «παίρνει» εμάς, αλλά «παίρνει» την Τουρκία να αψηφά επανειλημμένως τα desiderata της Ουάσιγκτον, αρνούμενη τη χρήση του εδάφους της για την εισβολή στο Ιράκ, κατασκευάζοντας τον αγωγό Blue Stream, παρά τις αμερικανικές αντιρρήσεις, ή επικρίνοντας σφόδρα το Ισραήλ για τη Γάζα; Παραδόξως, την Τουρκία που τους δημιουργεί προβλήματα σέβονται, όπως σέβονταν και την Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου, των αστερίσκων στο ΝΑΤΟ, της αντίθεσης στις κυρώσεις για το Τζάμπο, Ελλάδα που κέρδιζε παγκόσμιο θαυμασμό και σεβασμό για την απελευθέρωση του Αραφάτ και για την «Πρωτοβουλία των ‘Εξη». Θα μπορούσε το επιχείρημα των δουλόφρονων να μοιάζει τουλάχιστο ρεαλιστικό εάν έστω, σε αντάλλαγμα μιας αναξιοπρεπούς υποταγής, κερδίζαμε έστω την ησυχία μας και σωτηρία μας. Το αντίθετο όμως έχει συμβεί σε όλη την ιστορία μας και συμβαίνει και τώρα. Πολεμήσαμε στην Ουκρανία τους Μπολσεβίκους και «φτύσαμε» τους απεσταλμένους του Λένιν για να μας αφήσουν να σφαγούμε στη Μικρασία οι Αγγλογάλλοι. Γίναμε το αιματηρό και «θερμό» δοκιμαστήριο του Ψυχρού Πολέμου και πολεμήσαμε τον κομμουνισμό στην … Κορέα (!), για να δούμε να κρεμάνε τον Καραολή και τον Δημητρίου στην Κύπρο, να ενθαρρύνουν την εκδίωξη των Ελλήνων από την Πόλη και να οργανώνουν το πραξικόπημα και την εισβολή στην Κύπρο. Εφαρμόσαμε, πιστοί όσο και διεφθαρμένοι «ευρωλιγούρηδες» κατά γράμμα ότι μας έλεγαν οι Ευρωπαίοι, για να τους βλέπουμε τώρα να μας καταστρέφουν υποδειγματικά, με τα Μνημόνια και τις Δανειακές. Είναι πολλοί που υπετάγησαν για να μην καταστραφούν, κατεστράφησαν για να μην υποταγούν. Αλλά εδώ καταφέραμε το ακατόρθωτο: Καταστρεφόμαστε υποτασσόμενοι, υποτασσόμεθα καταστρεφόμενοι.
(1) Σε κάποια στιγμή η Κύπρος εξέφρασε επιφυλάξεις για τις κυρώσεις, αργότερα όμως τις ψήφισε (2) Μιας άκρας δεξιάς που, καλό είναι να το θυμίζουμε τώρα αυτό, διακρίνεται για την εθνική και κοινωνική δημαγωγία της, πάντα όμως μέχρι τώρα, στην ιστορία, κορόιδεψε και κατέστρεψε τα κοινωνικά στρώματα που πρόβαλαν σε αυτή τις προσδοκίες τους (3) Η αναγόρευση τελευταίως από τη Λευκωσία των ΗΠΑ σε σπουδαίο «στρατηγικό εταίρο» της Κύπρου συνιστά υπόδειγμα «εθνομαζοχιστικής» εξωτερικής πολιτικής. Αφήνουμε το ότι ο υποτιθέμενος «στρατηγικός εταίρος» οργάνωσε το πραξικόπημα και την εισβολή του 1974, υποστήριξε συστηματικά την Τουρκία εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων και άσκησε ασφυκτικές πιέσεις στους Κύπριους να διαλύσουν το κράτος τους υπερψηφίζοντας το σχέδιο Ανάν το 2004. Χωρίς το αμερικανικό «πράσινο φως» θα ήταν αδύνατο για το ΔΝΤ να πρωταγωνιστήσει στην εκπόνηση και εφαρμογή του σχεδίου καταστροφής των κυπριακών τραπεζών! Την επαύριο άλλωστε της επίθεσης, η αμερικανίδα Υφυπουργός Βικτόρια Νούλαντ, αρχιτέκτων του ναζιστικού πραξικοπήματος στην Ουκρανία, δήλωνε ότι η Κύπρος πρέπει να λύσει το κυπριακό πριν εκμεταλλευθεί τους υδρογονάνθρακες. Με τέτοιους «στρατηγικούς εταίρους» τι να τους κάνεις τους εχθρούς;
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα των Ελλήνων Πομάκων Ζαγάλισαπου δίνουν αγώνα για να διατηρήσουν την Ελληνική τους ταυτότητα.
Θράκη: Ομοιότητες με το 1821... Έλληνες ή..., Ελληνόφωνοι;
Παραθέτουμε προς προβληματισμό των αναγνωστών μας, ένα μικρό απόσπασμα από τα Απομνημονεύματα του αγωνιστή του 1821 Φωτάκου Χρυσανθόπουλου.
Οι ραγιάδικες οθωμανοπρεπείς συμπεριφορές στη Θράκη ανθούν και βασιλεύουν μέχρι σήμερα. Αν ζούσε ο Φωτάκος θα είχε πολλά να γράψει για πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς, κάθε αποχρώσεως, που ξεπουλούν την Ελλάδα για να επιβραβεύονται με τουρκικές ψήφους ή για ένα έπαινο ή μια φωτογραφία στα τουρκοπληρωμένα έντυπα, για Έλληνες, οι οποίοι συνεργάζονται με τους νεο-Οθωμανούς, για Έλληνες ή ακριβέστερα Ελληνόφωνους, οι οποίοι προσκυνούν και υπηρετούν τους Τούρκους και το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής με χίλιους δυο φανερούς ή κρυφούς τρόπους, με ανιχνεύσιμες ή μη, συμπεριφορές.
Aπατεώνες που χρησιμοποιούν επιλεκτικά πατριωτικές κορώνες ή, αντίθετα, κηρύγματα ελληνοτουρκικής φιλίας (για την ακρίβεια υποταγής) για να παραπλανούν τους πάντες.
Για Ελληνόφωνους οι οποίοι επιτίθενται παντοιοτρόπως εναντίον Ελλήνων οι οποίοι αγωνίζονται για την ήττα του τουρκικού εθνικισμού, μόνο και μόνο για να τους δουν οι Τούρκοι και να εισπράξουν τα μπράβο και τα άφεριμ…
Για όσους τα οικονόμησαν ή ξεπουλούν περιουσίες και χωράφια και εγκαταλείπουν τη Θράκη για να εγκατασταθούν μόνιμα στη Θεσσαλονίκη ή στην Αθήνα…
Μόνο έτσι θα μπορέσετε να αντιληφθείτε ότι η εκλογική επιτυχία της Τουρκίας στις τελευταίες εκλογές με το κόμμα ΚΙΕΦ (DEP), έχει εξαιρετικά γερές πλάτες στην… Ελληνική μεριά.
Χωρίς όλους αυτούς τους Ελληνόφωνους, οι οποίοι ΣΙΩΠΟΥΝ ENOXA στην διαπραττόμενη γενοκτονία των Πομάκων, το ΚΙΕΦ δεν θα μπορούσε ούτε καν να κατεβεί στις εκλογές…
Η επιτυχία του ΚΙΕΦ στηρίζεται πάνω σε όλο αυτό το αποκρουστικό ελληνόφωνο σινάφι, το οποίο, αν ζούσε ο Κολοκοτρώνης θα είχε την αρμόζουσα αντιμετώπιση…
Όταν οι Ελληνόφωνοι κάνουν όλα αυτά, τι περιμένετε να κάνουν οι φτωχοί και φοβισμένοι Πομάκοι στα βουνά;
Απολαύστε παρακάτω τα λιτά και περιεκτικά λόγια του αγωνιστή Φωτάκου και προβείτε ως άσκηση στοιχειώδους λογικής, στους κατάλληλους παραλληλισμούς με το σήμερα:
Οι Τούρκοι ηγάπων εκείνους εκ των Ελλήνων, οίτινες τους εβοήθουν…και εγίνοντο όργανα εις τους σκοπούς των…Αυτοί επλησίαζαν και υπηρέτουν τους Τούρκους… Ήσαν Τούρκοι κατά την ψυχήν και την καρδίαν, και μόνον το όνομά των ήτο χριστιανικόν… ουδείς εκ τούτων ειργάζετο δια την σωτηρίαν του Έθνους του. Ο ιδιωτικός βίος των τοιούτων ανθρώπων δεν έχει καμμίαν σχέσιν με τα Εθνικά πράγματα. Ελαμπροφόρουν εις τας εορτάς και τας πανηγύρεις των Τούρκων και τέλος πάντων μόνον η περιτομή έλειπε δια να είναι και αυτοί τέλειοι Τούρκοι…αγαπώντες μάλλον την ύλην... εγκαταλείψαντες την πατρίδαν των, έφυγαν εκτός αυτής…
Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών & Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» και το Μουσείο Μπενάκη, συνδιοργανώνουν έκθεση με τίτλο «Ελευθέριος Βενιζέλος, ο διπλωμάτης & ο επαναστάτης: πτυχές από τη δράση του» στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Βουλής των Ελλήνων (Λεωφόρος Αμαλίας 22).
Τα εγκαίνια της έκθεσης, που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του... εορτασμού της επετείου των 150 χρόνων από τη γέννηση του Ελευθερίου Βενιζέλου, θα πραγματοποιήσει ο αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, κ. Χρήστος Ε. Μαρκογιαννάκης, την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014 και ώρα 19.00.
Η έκθεση εστιάζει σε δύο πτυχές της δράσης του Ελευθερίου Βενιζέλου: την επανάσταση και τη διπλωματία, οι οποίες παρουσιάζονται μέσα από αντικείμενα και έργα από τις συλλογές του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη και τη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.
Έργα τέχνης, μουσειακά αντικείμενα, φωτογραφίες, έντυπα και επιστολικά δελτάρια της εποχής, μαζί με ευσύνοπτα κείμενα, παρουσιάζουν την πορεία και τους αγώνες του Ελευθέριου Βενιζέλου από τα βουνά της επαναστατημένης Κρήτης στα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι την Ευρώπη του Μεσοπολέμου.
Διάρκεια έκθεσης: 17 Οκτωβρίου - 13 Δεκεμβρίου 2014 Εγκαίνια έκθεσης: 16 Οκτωβρίου 2014 Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 11.00-14.00 & 18.00-20.00, Σαββατοκύριακα 11.00-14.00 Τηλέφωνο επικοινωνίας: καθημερινά (9:00-16:00) 210 3692412, 210 3692292 Περισσότερες πληροφορίες foundation.parliament.gr
Στην πρώτη θέση τα στελέχη της 337Μ στο TLP 2014 στην Ισπανία
Από τη Δευτέρα 10 Μαρτίου έως την Παρασκευή 4 Απριλίου 2014, η 337 Μοίρα της 110 Πτέρυγας Μάχης (ΠΜ)/Αεροπορική Βάση Λάρισας, συμμετείχε στη 2η Εκπαιδευτική Σειρά Αέρος για το 2014 του Tactical Leadership Programme (TLP), στην Αεροπορική Βάση Albacete στην Ισπανία.
Για το σκοπό αυτό, μεταστάθμευσαν από την 110ΠΜ τέσσερα (4) αεροσκάφη F-16 Block 52+.
Σκοπός του προγράμματος TLP είναι η εκπαίδευση των Ιπταμένων του ΝΑΤΟ στη συγκρότηση και την ηγεσία μικτών σχηματισμών (COMAO), καθώς και η εξοικείωση και η συνεργασία όλου του προσωπικού που υποστηρίζει τέτοιου είδους αποστολές, σύμφωνα με τα Νατοϊκά πρότυπα και διαδικασίες.
Τα στελέχη της 337Μ απέσπασαν ιδιαίτερα ευνοϊκές κριτικές για το επίπεδο της επαγγελματικής τους κατάρτισης, τις δυνατότητες του αεροσκάφους και για τις επιδόσεις τους, που τους κατέταξαν στην πρώτη θέση μεταξύ των συμμετεχόντων.
Για το σκοπό αυτό, μεταστάθμευσαν από την 110ΠΜ τέσσερα (4) αεροσκάφη F-16 Block 52+. (Πολεμική Αεροπορία
