Διαβάστε ποιοι προσπαθούν να αναβιώσουν τη «μεγάλη αλβανία»...
Εδώ και ένα χρόνο περίπου, μια από τις αλβανικές οργανώσεις των Αποδήμων Αλβανών η "Πλατφόρμα για μια φυσική Αλβανία", διατείνεται μέσω του αρχηγού της κ. Koco Danaj, πως έχει ήδη συγκεντρώσει ένα εκατομμύριο υπογραφές και θα παρουσιάσει τον σχετικό φάκελο στον ΟΗΕ, με αίτημα την ένωση των περιοχών που κατοικούνται από Αλβανούς.
Φυσικά ο ΟΗΕ δεν έχει σχετική αρμοδιότητα καθορισμού συνόρων.....Σύμφωνα με τους οπαδούς της ιδέας της Μεγάλης Αλβανίας, η χώρα αποσπώντας εδάφη από τις γειτονικές της χώρες, Μαυροβούνιο, Σερβία, Σκόπια, Ελλάδα και ενσωματώνοντας το Κόσσοβο, θα έλθει σε αυτά τα σύνορα που θεωρεί φυσικά.
Οι υποστηρικτές της ένωσης επικαλούνται τις αποφάσεις της ιδρυμένης το 1878 Λίγκας του Πρίζρεν. Τότε περίπου εκατό Αλβανοί ηγέτες από την Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, τα Σκόπια και άλλες βαλκανικές περιοχές υιοθέτησαν έκκληση προς τις μεγάλες δυνάμεις με την απαίτηση να παραχωρήσουν στους Αλβανούς ενιαίο καθεστώς αυτονομίας στη σύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να μην επιτρέψουν τη μεταβίβαση των εδαφών τους σε γειτονικά κράτη.
Και το 1912 το Παναλβανικό Συνέδριο στον Αυλώνα ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Αλβανίας, η οποία, ας σημειωθεί, δεν είχε αναγνωριστεί από τις μεγάλες δυνάμεις.
Η δεύτερη πιο "χαλαρή" διάσταση της εθνικιστικής ιδέας είναι η οικονομική ένωση των αλβανόφωνων περιοχών.
Η ιδέα της περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης μεταξύ της Αλβανίας, του Κοσσυφοπεδίου, των Σκοπίων και του Μαυροβουνίου, δεν προβλέπει αλλαγή των συνόρων στα Βαλκάνια.
"Η Βαλκανική Μπενελούξ δεν προβλέπει αλλαγή των συνόρων, δεν προωθεί κάτι τέτοιο. Εμείς προωθούμε μόνο τη συνεργασία. Υπάρχει μια εναλλακτική λύση στο ΝΑΤΟ, κάθε χώρα να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, δεν υπάρχει η ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας. Έτσι, δεν μπορούμε να μιλάμε για αλλαγή των συνόρων αλλά, απλά, για την ιδέα της συνεργασίας", δήλωνε πριν από ακριβώς ένα χρόνο ο κ. Αρντιάν Σέχου, πρόεδρος της AGREEI (Action Group for Regional Economic and European Integration).
Φυσικά ο ΟΗΕ δεν έχει σχετική αρμοδιότητα καθορισμού συνόρων.....Σύμφωνα με τους οπαδούς της ιδέας της Μεγάλης Αλβανίας, η χώρα αποσπώντας εδάφη από τις γειτονικές της χώρες, Μαυροβούνιο, Σερβία, Σκόπια, Ελλάδα και ενσωματώνοντας το Κόσσοβο, θα έλθει σε αυτά τα σύνορα που θεωρεί φυσικά.
Οι υποστηρικτές της ένωσης επικαλούνται τις αποφάσεις της ιδρυμένης το 1878 Λίγκας του Πρίζρεν. Τότε περίπου εκατό Αλβανοί ηγέτες από την Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, τα Σκόπια και άλλες βαλκανικές περιοχές υιοθέτησαν έκκληση προς τις μεγάλες δυνάμεις με την απαίτηση να παραχωρήσουν στους Αλβανούς ενιαίο καθεστώς αυτονομίας στη σύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να μην επιτρέψουν τη μεταβίβαση των εδαφών τους σε γειτονικά κράτη.
Και το 1912 το Παναλβανικό Συνέδριο στον Αυλώνα ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Αλβανίας, η οποία, ας σημειωθεί, δεν είχε αναγνωριστεί από τις μεγάλες δυνάμεις.
Η δεύτερη πιο "χαλαρή" διάσταση της εθνικιστικής ιδέας είναι η οικονομική ένωση των αλβανόφωνων περιοχών.
Η ιδέα της περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης μεταξύ της Αλβανίας, του Κοσσυφοπεδίου, των Σκοπίων και του Μαυροβουνίου, δεν προβλέπει αλλαγή των συνόρων στα Βαλκάνια.
"Η Βαλκανική Μπενελούξ δεν προβλέπει αλλαγή των συνόρων, δεν προωθεί κάτι τέτοιο. Εμείς προωθούμε μόνο τη συνεργασία. Υπάρχει μια εναλλακτική λύση στο ΝΑΤΟ, κάθε χώρα να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, δεν υπάρχει η ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας. Έτσι, δεν μπορούμε να μιλάμε για αλλαγή των συνόρων αλλά, απλά, για την ιδέα της συνεργασίας", δήλωνε πριν από ακριβώς ένα χρόνο ο κ. Αρντιάν Σέχου, πρόεδρος της AGREEI (Action Group for Regional Economic and European Integration).
Αλβανοί εθνικιστές που έχουν απομείνει εντός σερβικής επικρατείας δηλώνουν ότι συντόμως η περιοχή του Πρέσεβο θα ακολουθήσει την τύχη του Κοσσόβου, δηλαδή θα αποσχισθεί από τη Σερβία.
Στα πλαίσια άμβλυνσης των εθνικιστικών αντιπαλοτήτων προγραμματίζεται άλλωστε και η επίσκεψη στη Σερβία του Αλβανού πρωθυπουργού. Μένει να δούμε αν θα ματαιωθεί μετά τα τελευταία ντροπιαστικά για τις δύο χώρες και τα Βαλκάνια, γεγονότα.
Μην ξεχνάμε πάντως πως μόλις το 2012 ο Σαλί Μπερίσα μιλούσε για τη "μεγάλη αλβανία" που θα εκτείνεται από την Πρέβεζα μέχρι την Ποντγκόριτσα του Μαυροβουνίου, θέτοντας ουσιαστικά θέμα Τσαμουριάς. Οι δηλώσεις του είχαν προκαλέσει την τότε συνάντηση του με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Ένα είναι το μόνο σίγουρο.
Ο εθνικισμός, τα συμφέροντα και οι ανταγωνισμοί των δυνάμεων επιρροής στα Βαλκάνια, αποτελούν ακόμη μεγάλο και κοινό κίνδυνο για όλους τους λαούς της πολύπαθης περιοχής, λίγα χρόνια μετά το εφιαλτικό παρελθόν της πολυδιάσπασης τους.