20 Οκτωβρίου, 2014

Τα αθλητικά πρωτοσέλιδα της Δευτέρας (20 Οκτωβρίου 2014)

Posted by spitha80 στο Οκτωβρίου 20, 2014

Διαβάστε τα αθλητικά πρωτοσέλιδα της Δευτέρας (20 Οκτωβρίου 2014)

Δείτε τα υπόλοιπα πρωτοσέλιδα ΕΔΩ

Τα πολιτικά πρωτοσέλιδα της Δευτέρας (20 Οκτωβρίου 2014)

Posted by spitha80 στο Οκτωβρίου 20, 2014

Διαβάστε τα πολιτικά πρωτοσέλιδα της Δευτέρας (20 Οκτωβρίου 2014)

Δείτε τα υπόλοιπα πρωτοσέλιδα ΕΔΩ

Η τουρκική επιθετικότητα δεν θα σταματήσει

Του Σταύρου Λυγερού

Η έναρξη της γεώτρησης στο κοίτασμα Ονασαγόρας (θαλάσσιο οικόπεδο 9) από την κοινοπραξία της ιταλικής ΕΝΙ και της κορεατικής KOGAS έδωσε την αφορμή στην Τουρκία να κλιμακώσει τις προκλήσεις της με σκοπό την έμπρακτη αμφισβήτηση του δικαιώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευθεί τον ενεργειακό πλούτο της.

Υπενθυμίζουμε πως όταν η Λευκωσία είχε ανακηρύξει ΑΟΖ, η Άγκυρα είχε αντιδράσει με απειλητικές δηλώσεις. Στις αρχές του 2007 είχε ανακοινώσει ότι «είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει τα δικαιώματα και συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν πρόκειται να επιτρέψει την προσβολή τους». Στις 19 Οκτωβρίου 2008 ο Τούρκος αρχηγός ΓΕΝ ναύαρχος Μετίν Ατάτς είχε δηλώσει: «Εκτιμώ ότι η Ανατολική Μεσόγειος θα καταστεί εστία προστριβών και συγκρούσεων λόγω της πετρελαϊκής σπουδαιότητας που θα αποκτήσει προσεχώς. Εξαιτίας των πετρελαίων που διαθέτει, θα μετατραπεί σε έναν δεύτερο Αραβικό Κόλπο. Η Τουρκία πρέπει να επαγρυπνεί και να αντιδράσει».

Η Λευκωσία δεν είχε πτοηθεί. Προχώρησε σε συμφωνίες με μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες για την πραγματοποίηση ερευνών, αφού προηγουμένως είχε οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Αίγυπτο, με το Ισραήλ και εν μέρει με τον Λίβανο. Οι Τούρκοι είχαν πραγματοποιήσει και στρατιωτικές παρενοχλήσεις, αλλά οι έρευνες συνεχίσθηκαν. Το ίδιο συνέβη και με την πρώτη γεώτρηση, στο κοίτασμα Αφροδίτη (θαλάσσιο οικόπεδο 12), η οποία απέδωσε καρπούς.

Ο λόγος που έπεσε στο κενό ο τουρκικός τσαμπουκάς είναι ότι τόσο η Ουάσιγκτον όσο και η ΕΕ αναγνώρισαν ρητά το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευθεί τον ενεργειακό πλούτο της. Τώρα, όμως, που οι νεοοθωμανοί θεωρούν ότι η Δύση τους έχει ανάγκη για να αναχαιτίσει το Χαλιφάτο, επιχειρούν να εκμεταλλευθούν την ευκαιρία για να καταφέρουν αυτό που δεν είχαν καταφέρει προ ετών. Είναι επιβεβαιωμένο, άλλωστε, ότι επειδή διαβλέπουν πως δεν θα μπορούν για πολύ ακόμα να αναχαιτίσουν τον κουρδικό αλυτρωτισμό, αναζητούν αντάλλαγμα στο τόξο Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη.

Αυτή τη φορά, η Άγκυρα δεν περιορίσθηκε σε απειλητικές δηλώσεις και σε στρατιωτικές παρενοχλήσεις. Έκανε ένα ακόμα βήμα με σκοπό να δημιουργήσει τετελεσμένο σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εξέδωσε νότα, με την οποία εντελώς παρανόμως δεσμεύει για έρευνες εντοπισμού ενεργειακών κοιτασμάτων μία θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου! Το σχετικά νεοαποκτηθέν σκάφος Μπαρμπαρόσα έχει τη δυνατότητα διεξαγωγής τέτοιων ερευνών. Σαν να μην έφθανε αυτό, οι νεοοθωμανοί ανακοίνωσαν και την πρόθεσή τους να στήσουν πλατφόρμα άντλησης φυσικού αερίου πάνω από κοίτασμα στην ίδια περιοχή.

Η Τουρκία, όμως, δεν έχει κανένα δικαίωμα στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου. Μια ματιά στον χάρτη το καταδεικνύει. Ακόμα και οι πιο τραβηγμένες από τα μαλλιά ερμηνείες του Δικαίου της Θάλασσας αδυνατούν να της δώσουν το παραμικρό νομικό έρεισμα. Μιλώντας για λογαριασμό των Τουρκοκυπρίων προβάλλει δύο ισχυρισμούς:

Πρώτον, οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν δικαίωμα να συνάπτουν καμία διεθνή συμφωνία (όπως οι συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο και το Ισραήλ και όπως οι συμφωνίες με διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες) πριν λυθεί το Κυπριακό.
Δεύτερον, οι Τουρκοκύπριοι έχουν ισότιμα δικαιώματα σε ολόκληρη την Κύπρο, άρα και στα ενεργειακά κοιτάσματα νοτίως της Μεγαλονήσου, και δεν παραιτούνται από αυτά.

Η κυπριακή κυβέρνηση αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ ως νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας συνολικά και έχει όλα τα σχετικά δικαιώματα. Η κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου από τουρκικά στρατεύματα δεν επιτρέπει στη Λευκωσία να ασκεί την εξουσία της εκεί, αλλά δεν της περιορίζει τα άλλα δικαιώματά της. Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός ότι δεν μπορεί να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες είναι παντελώς αβάσιμος και αυθαίρετος σε βαθμό γελοιότητας. Επιπροσθέτως, η λύση του Κυπριακού είναι μια τελείως ανεξάρτητη διαδικασία από την τρέχουσα άσκηση της κυριαρχίας εκ μέρους της νόμιμης κυβέρνησης.

Ας πάμε τώρα στον δεύτερο τουρκικό ισχυρισμό. Η διατύπωση «οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα σε ολόκληρη την Κύπρο» είναι παραπλανητική. Σε αντίθεση με τη διεθνή κοινότητα που αναγνωρίζει ένα κράτος στην Κύπρο, η Άγκυρα και οι Τουρκοκύπριοι ισχυρίζονται ότι από το 1983, οπότε ανακήρυξαν την “Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου”, στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη. Σύμφωνα, λοιπόν, με την επίσημη τουρκική θέση, οι Τουρκοκύπριοι έχουν πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα στη βόρεια Κύπρο (και στην ΑΟΖ που της αντιστοιχεί), αλλά κανένα δικαίωμα στη νότιο Κύπρο και κατ’ επέκτασιν στην ΑΟΖ που της αντιστοιχεί.

Η Άγκυρα και η τουρκοκυπριακή ηγεσία, όμως, παίζουν σε δύο ταμπλό. Αναλόγως με το τι κάθε φορά τις βολεύει, άλλοτε επικαλούνται τη δική τους επίσημη θέση για ύπαρξη δύο κρατών κι άλλοτε τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, βάση των οποίων ιδρύθηκε η συνεταιρική Κυπριακή Δημοκρατίας. Είναι κραυγαλέο, όμως, Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι να επικαλούνται συμφωνίες, τις οποίες οι ίδιοι κατέλυσαν με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Είναι ενδεικτικό, μάλιστα, ότι η Λευκωσία και η Αθήνα δεν έχουν καταγγείλει την κραυγαλέα αυτή αντίφαση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Οι δηλώσεις και του προηγούμενου προέδρου Χριστόφια και του σημερινού προέδρου Αναστασιάδη ότι οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν μέρισμα από τον ενεργειακό πλούτο είναι άστοχες. Σ’ όλο τον κόσμο ισχύει ότι ο ενεργειακός πλούτος μίας χώρας ανήκει στο νόμιμο κράτος και όχι σε κάθε πολίτη ξεχωριστά. Τα έσοδα τα διαχειρίζεται η νόμιμη κυβέρνηση και δεν τα μοιράζει στους πολίτες. Μόνο, λοιπόν, εάν λυθεί το Κυπριακό οι Τουρκοκύπριοι θα επωφεληθούν από τον ενεργειακό πλούτο και μάλιστα εμμέσως, όπως κάθε άλλος πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Άγκυρα πατάει και σε τέτοιες δηλώσεις για να δημιουργήσει τετελεσμένα. Δεν μπορεί, όμως, με δικά της μέσα να στήσει πλατφόρμα για την εκμετάλλευση ενεργειακού κοιτάσματος εντός της οριοθετημένης κυπριακής ΑΟΖ. Θεωρείται μάλλον απίθανο διεθνής εταιρεία να συμπράξει σε μία τόσο εξόφθαλμη παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Ούτε αναμένεται πως θα εμποδίσει με στρατιωτικά μέσα την εν εξελίξει γεώτρηση. Μία τέτοια πράξη θα την έφερνε αντιμέτωπη όχι μόνο με την Ιταλία (η ΕΝΙ είναι κρατική ιταλική εταιρεία), αλλά και με την ΕΕ και με την Ουάσιγκτον. Ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν προ ημερών προειδοποίησε ξεκάθαρα τον Ερντογάν να αποφύγει τέτοιες ενέργειες.

Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι η τουρκική πρόκληση δεν θα προχωρήσει πέρα από τις έρευνες που θα πραγματοποιήσει το Μπαρμπαρόσα και ως εκ τούτου δεν θα μετεξελιχθεί σε θερμό επεισόδιο. Οι Ελληνοκύπριοι, άλλωστε, δεν έχουν τη δυνατότητα να τις αποτρέψουν με στρατιωτικά μέσα.

Η Αθήνα αποφεύγει να αναμιχθεί. Το μόνο που έκανε ήταν να προβεί σε διάβημα διαμαρτυρίας προς τον Τούρκο πρεσβευτή. Σύμφωνα, μάλιστα, με αξιόπιστες κυπριακές πηγές, ο Σαμαράς απάντησε αρνητικά στο αίτημα του προέδρου Αναστασιάδη να μεταβεί για μία σύντομη επίσκεψη στη Λευκωσία με σκοπό να φανεί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι μόνη. Το ενδεχόμενο, τέλος, η Ουάσιγκτον και η ΕΕ με συνδυασμένες και ισχυρές πιέσεις προς τον Ερντογάν να αποτρέψουν τις έρευνες του Μπαρμπαρόσα στην κυπριακή ΑΟΖ δεν φαίνεται πολύ πιθανό στην παρούσα συγκυρία.
Με τις προκλήσεις της, η Άγκυρα δεν αποσκοπεί μόνο στην έμπρακτη αμφισβήτηση του δικαιώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευθεί τον ενεργειακό πλούτο της. Αποσκοπεί και στην άσκηση πιέσεων προς τη Λευκωσία για να υποκύψει στις νέες υπερβολικές απαιτήσεις που έχει προβάλει η τουρκική πλευρά στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τη λύση του Κυπριακού.

Υπενθυμίζουμε ότι απαντώντας στην τουρκική πρόκληση, η Λευκωσία –μεταξύ άλλων– αποφάσισε και να αναστείλει αυτές τις διαπραγματεύσεις. Εάν κρίνουμε, όμως, από το παρελθόν, όταν η τουρκική πρόκληση ολοκληρωθεί και η ένταση υποχωρήσει, η Δύση θα πιέσει τη Λευκωσία για να επιστρέψει στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων. Με άλλα λόγια, η απόφαση της κυβέρνησης Αναστασιάδη ήταν μεν επιβεβλημένη, αλλά δεν αναμένεται να ανασχέσει την τουρκική επιθετικότητα.

Πηγή

Μόνο τα κανάλια δεν πληρώνουν φόρο, Αντωνάκη μας!

Είναι ο μοναδικός φόρος που παίρνει συνεχώς αναβολές.

Αντιθέτως όλοι οι υπόλοιποι έχουν και αναδρομική ισχύ ακόμα!

Και ξέρετε γιατί ο φόρος αυτός (20% στα έσοδα από τηλεοπτικές διαφημίσεις) δεν ισχύει;

Επειδή, σύμφωνα με την κυβέρνηση, τα ΜΜΕ περνούν δύσκολες στιγμές και δεν είναι σωστό να τα φορτώσουμε περισσότερο με βάρη.

Ωστόσο ποια άλλη δουλειά ή επιχείρηση δεν έχει προβλήματα τα τελευταία χρόνια;

Γιατί να μην έχουν κι αυτές ανάλογες φορολογικές ελαφρύνσεις;

Ο φόρος θεσπίστηκε με τον Ν. 3845/06.05.2010 και προέβλεπε την επιβολή του από την 1.1.2011. Πήρε πρώτη αναβολή για 01.01.2012.

Μετά και δεύτερη αναβολή για 01.01.2013.

Ακολούθησε και τρίτη αναβολή για 01.01.2014.

Και μετά και τέταρτη αναβολή με τον Ν 4223/31.12.2013 αναβάλλοντας την επιβολή του φόρου 20% στα έσοδα από τηλεοπτικές διαφημίσεις για 01.01.2015 (εδώ).

Πλησιάζει η ημερομηνία λοιπόν.

Για να δούμε αν

1ον) η παρούσα κυβέρνηση θα υπάρχει ακόμα μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2015 και,

2ον) αν θα υπάρχει ακόμα, τι θα πράξει, θα δώσει κι άλλη αναβολή;

Πηγή e-tetradio

Τουρκία: Οσμή ισλαμιστικού εμφυλίου, Ερντογάν κατά Νταβούτογλου

Η καθυστέρηση στον διορισμό υψηλόβαθμων στελεχών στον τουρκικό κρατικό μηχανισμό, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες οφείλεται στις αντιρρήσεις του προέδρου της χώρας Ερντογάν, αποτελεί ίσως το πρώτο σημάδι της υποβόσκουσας διαμάχης του με τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου, η οποία ενδέχεται να φουντώσει στο άμεσο μέλλον.

Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα «Ζαμάν», εδώ και ένα μήνα η θέση του γραμματέα του πρωθυπουργικού γραφείου παραμένει κενή, όπως και η θέση του γραμματέα οικονομικών του πρωθυπουργικού γραφείου. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Νταβούτογλου δεν μπορεί να τοποθετήσει στις θέσεις αυτές άτομα της επιλογής του.

Ο Ερντογάν, αν και πρόεδρος χωρίς πραγματικές, βάσει του υπάρχοντος συντάγματος αρμοδιότητες, δεν εννοεί να αφήσει τον πραγματικό έλεγχο της εξουσίας, προκαλώντας προβλήματα στις σχέσεις του με τον διορισμένο από τον ίδιο πρωθυπουργό του.

Σύμφωνα πάντως με πολιτικούς κύκλους στην Τουρκία, η διαφωνία των δύο ανδρών σχετικά με τον διορισμό των γραμματέων δεν είναι παρά μόνο η αρχή της επερχόμενης σύγκρουσης, καθώς ο Νταβούτογλου ζητά τον καθορισμό των ορίων της αρμοδιότητάς του.

Φυσικά οι αρμοδιότητες του πρωθυπουργού καθορίζονται από το σύνταγμα. Ο Ερντογάν όμως δεν δείχνει αποφασισμένος να αφήσει την εξουσία από τα χέρια του, όπως φάνηκε από τις κινήσεις του ακόμα και μέσα στο ίδιο του το κόμμα, πριν την εκλογή του στην προεδρία. Για αυτό άλλωστε διόρισε πρωθυπουργό τον Νταβούτογλου, θεωρώντας ότι θα μπορεί να τον ελέγχει.

Ο Ερντογάν αν και έπαψε να είναι, θεωρητικά, αρχηγός του κόμματος ΑΚΡ, στην πραγματικότητα συνεχίζει να δρα ως κομματάρχης. Ακόμα κι αν ο Ερντογάν συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως κομματάρχης και ο Νταβούτογλου αποδεχτεί τον ρόλο του σκιώδους πρωθυπουργού, υπάρχουν κάποια σημεία που δεν επιδέχονται της κηδεμονίας του.

Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ανγκίν Αλτάι, ο Νταβούτογλου αποδέχτηκε, αρχικά, τον ρόλο της μαριονέτας, σταδιακά όμως θα προχωρήσει προς την κατεύθυνση της ανάκτησης των πραγματικών του εξουσιών.

«Ο Ερντογάν χτυπά το τύμπανο και ο Νταβούτογλου χορεύει. Ο Νταβούτογλου επιθυμεί να αλλάξει αυτό, αλλά ο Ερντογάν δεν το επιτρέπει. Αν ο Νταβούτογλου συνεχίσει να επιθυμεί την αλλαγή, δεν θα παραμείνει για πολύ πρωθυπουργός», είπε ο Αλτάι.

Ωστόσο, τελευταία υπάρχει διάχυτη η φήμη ότι αν ο Νταβούτογλου δεν ενεργήσει σε κοινή γραμμή με τον Ερντογάν, ο τελευταίος θα τον απομακρύνει. Η διαμάχη των δύο ανδρών όμως μπορεί να εξελιχθεί σε ανοικτή σύγκρουση. Ο Νταβούτογλου επιθυμεί να διορίσει προσωπικό του γραμματέα τον Κεμάλ Μαγκντένογκλου, νυν γραμματέα του υπουργείου Ανάπτυξης. Ο Ερντογάν όμως δεν εγκρίνει τον διορισμό του, προτείνοντας, αντίθετα, άλλα ονόματα.

Ωστόσο, η καθυστέρηση στους διορισμούς προκαλεί ανησυχία στην Άγκυρα, καθώς δεν μπορούν να προχωρήσουν οι σχεδιαζόμενες από τον Νταβούτογλου και τον αναπληρωτή πρόεδρο της κυβέρνησης Αλί Μπαμπατζάν αλλαγές.

DEFENCE POINT

Τι παίζει με τους Τούρκους στην

κυπριακή ΑΟΖ;

Του Γιώργου Π. Παμπορίδη

Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) αποτελεί μία σχετικά νέα έννοια στο Διεθνές Δίκαιο, που έχει τις ρίζες της στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, του 1982. Μια Σύμβαση που βρήκε καθολική απήχηση σε ολόκληρη την οικουμένη, με πέραν των 160 κρατών να την έχουν επικυρώσει.

Ειδικότερα η έννοια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη βρήκε απήχηση ακόμα και μεταξύ εκείνων των ελαχίστων κρατών που δεν επικύρωσαν την εν λόγω Σύμβαση, καθιστώντας την έτσι αναπόσπαστο μέρος και του Εθιμικού Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.

Για κακή μας τύχη, αρκετές από αυτές τις ελάχιστες παγκοσμίως χώρες που δεν έχουν επικυρώσει την εν λόγω Σύμβαση βρίσκονται στη δική μας γειτονιά. Σαν να μη μας έφταναν τα προβλήματα που μας μαστίζουν. Από τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, η Ελλάδα, η Κύπρος, ο Λίβανος και η Αίγυπτος έχουν επικυρώσει την Σύμβαση, ενώ η Τουρκία, ο Ισραήλ, η Συρία και η Λιβύη αρνούνται να την επικυρώσουν. Ωστόσο η Τουρκία έχει αποδεχθεί την έννοια της ΑΟΖ, ανακηρύσσοντας δική της Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ και το κράτος του Ισραήλ, με τη συνομολόγηση της οριοθέτησης της ΑΟΖ του με την Κύπρο ενστερνίζεται το γεγονός ότι η έννοια της ΑΟΖ αποτελεί μέρος του Εθιμικού Διεθνούς Δικαίου.

Όταν η Τουρκία προέβαινε στην ανακήρυξη δικής της ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα δεν ανέμενε ότι σε λίγα χρόνια θα έβρισκε μπροστά της τη μικρή Κύπρο να σηκώνει ανάστημα και να ερευνά για υδρογονάνθρακες. Ήταν όμως ήδη αργά. Για άλλη μια φορά η τουρκική εξωτερική πολιτική δεν κατάφερε να αναγνώσει σωστά την εξέλιξη των πραγμάτων και εμφορούμενη από την υπεροψία του ισχυρού (που κακά τα ψέματα της είχε βγει σε καλό στη διένεξή της με την Αθήνα για τα χωρικά ύδατα) περιφρόνησε τις κινήσεις της Λευκωσίας για περιχαράκωση των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ της.

Ξαφνικά η Άγκυρα αντιλαμβάνεται ότι στερείται νομικών επιχειρημάτων στην περίπτωση της κυπριακής ΑΟΖ. Δεν αντέχει στη λογική ότι η Τουρκία μπορεί να διεκδικεί δικαιώματα σε θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου. Οι επιτελείς της Άγκυρας λοιπόν επινόησαν ένα εναλλακτικό θεώρημα, πως δεδομένου ότι η Κύπρος ανήκει στις δύο κοινότητες, καμιά δραστηριότητα στην ΑΟΖ δεν μπορεί να γίνεται «μονομερώς» από την ελληνοκυπριακή κοινότητα αποκλειομένων των Τουρκοκυπρίων. Στο Διεθνές Δίκαιο, υποκείμενα δικαίου είναι κυρίως τα κράτη. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να ήταν διαφορετικά. Ως εκ τούτου, στην Κύπρο υπάρχει και λειτουργεί η Κυπριακή Δημοκρατία, που αναγνωρίζεται από όλα τα λοιπά υποκείμενα του Διεθνούς Δικαίου, τα κράτη της υφηλίου και τους διεθνείς οργανισμούς.

Όσο η Άγκυρα και τα ανδρείκελά της στα κατεχόμενα εμμένουν στην εικονική πραγματικότητα που μόνοι τους έχτισαν και μέσα στην οποία μόνοι τους ζουν, θα συνεχίσουν να παραμένουν εγκλωβισμένοι στις αμαρτίες τους. Παραβίασαν κάθε αρχή νομιμότητας εισβάλλοντας στην Κύπρο, και επιζητώντας την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας ίδρυσαν ένα κρατίδιο διά της βίας. Αξιούν δε ολόκληρη η διεθνής κοινότητα να πάψει να αντιλαμβάνεται τα πράγματα όπως έχουν και να υιοθετήσει την οπτική γωνία της Άγκυρας. Αλλά ακόμα και αν αυτό γινόταν ως διά μαγείας, δεν θα μπορούσε να νομιμοποιηθεί το status quo, αφού έτσι όπως έφεραν τα πράγματα, αν περάσουν οι λεγόμενες «πραγματικότητες» του κ. Έρογλου, θα αλλάξουν κάθε έννοια δικαίου στο παγκόσμιο, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για κάθε βάρβαρο που επιθυμεί να επιβάλει τη βούλησή του επί κάποιου πιο αδύνατου. Έτσι, λοιπόν, όπως τα έκαναν οι γείτονες μαζί με το «σύνοικο στοιχείο» δεν έχουν καμία ελπίδα νομιμοποίησης των παρανομιών τους παρά μόνο – και αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα αντιληπτό – αν εμείς ως οι μόνοι νόμιμοι εκπρόσωποι της Κυπριακής Δημοκρατίας συναινέσουμε και συνδράμουμε την προσπάθειά τους αυτή. Προσοχή, λοιπόν, μην παρασυρθούμε ποτέ από την εικονική πραγματικότητα των νεο-Οθωμανών.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ –http://www.philenews.com

Αμερικανικά C-130 έριξαν στρατιωτικό εξοπλισμό, πυρομαχικά και ιατρικές προμήθειες στους Κούρδους της Κομπάνι

Αμερικανικά μεταγωγικά αεροσκάφη έριξαν στρατιωτικό εξοπλισμό πυρομαχικά και ιατρικές προμήθειες στις κουρδικές δυνάμεις που μάχονται κατά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους στην πόλη Κομπάνι στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία ανακοίνωσε η αμερικανική Κεντρική Στρατιωτική Διοίκηση.

Μεταγωγικά αεροσκάφη C-130 των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων «παρέδωσαν όπλα, πυρομαχικά και ιατρικές προμήθειες στις κουρδικές αρχές του Ιράκ με τον εξοπλισμό να προορίζεται για τη συνεχιζόμενη αντίσταση ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, οι μαχητές του οποίου επιχειρούν να καταλάβουν την Κομπάνι » ανέφερε η ανακοίνωση της αμερικανικής Κεντρικής Στρατιωτικής Διοίκησης.

Στη ίδια ανακοίνωση σημειώνεται ότι οι 135 αεροπορικές επιδρομές που έχουν κάνει τις τελευταίες ημέρες οι αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους κοντά στην Κομπάνι, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη χερσαία αντίσταση των κούρδων έχει επιβραδύνει την κίνηση των τζιχαντιστών προς την πόλη και έχει προκαλέσει εκατοντάδες θύματα στις τάξεις των ακραίων ισλαμιστών.

«Ωστόσο, η κατάσταση ασφάλειας στην Κομπάνι παραμένει εύθραυστη, καθώς το Ισλαμικό Κράτος εξακολουθεί να απειλεί την πόλη και τις κουρδικές δυνάμεις οι οποίες συνεχίζουν να αντιστέκονται» συμπληρώνει η ανακοίνωση της αμερικανικής Κεντρικής Στρατιωτικής Διοίκησης στην οποία όμως δεν αναφέρεται νέος γύρος αεροπορικών επιδρομών κατά των τζιχαντιστών.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Ka-52 Alligator: Το ρωσικό επιθετικό ελικόπτερο που αψηφά τους νόμους της φυσικής [βίντεο]

Ka-52 Kamov είναι το ρωσικό επιθετικό/αναγνωριστικό ελικόπτερο που φέρει το μοναδικό σύστημα των ομοαξωνικών στροφείων μια τεχνολογία που επιτρέπει αυξημένη ταχύτητα πλεύσης και ακαριαία δυνατότητα στροφής.

Μάλιστα και το νέο υποψήφιο αναγνωριστικό ελικόπτερο S-97 που πρόσφατα παρουσιάστηκε ακολουθεί την ίδια σχεδιαστική λογική.

To K-52 Alligator είναι η διθέσια και ολοκληρωμένη έκδοση που παράγεται για τον ρωσικό στρατό ενώ ελικόπτερα του τύπου θα επιχειρούν και από τα νέα ελικοπτεροφόρα.

Έχει σταθερό οπλισμό από ένα πυροβόλο των 30mm ενώ σε 4 φορείς μπορεί να μεταφέρει πλήθος συνδυασμών με ρουκέτες των 80mm, Α/Τ πυραύλων Vikhr(μέχρι 24) και ατρακτίδια πολυβόλων και διασποράς ναρκών.

Έχει άριστο και πλήρες πακέτο αισθητήρων αποτελούμενο από πυργίσκο που συνδυάζει θερμική κάμερα,κάμερα ημέρας και τηλέμετρο λέιζερ, βοηθητικό πυργίσκο ναυτιλίας και ραντάρ στο ρύγχος του ελικοπτέρου ενώ ένα μοναδικό χαρακτηριστικό είναι ότι διαθέτει εκτινασσόμενο κάθισμα και για τον πιλότο και για τον ΧΟΣ.