Υγειονομική Περίθαλψη Στρατιωτικών ΕΔ (ΦΕΚ -ΟΛΗ Η ΔΙΑΤΑΓΗ - ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΑΡΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ)

Tweet

Υγειονομική Περίθαλψη Στρατιωτικών ΕΔ (ΦΕΚ -ΟΛΗ Η ΔΙΑΤΑΓΗ - ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΑΡΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ)

ΦΕΚ 224 Α/08-10-2014: ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 136 Τροποποίηση του π.δ. 432/1983 «Υγειονομική Περίθαλψη των Στρατιωτικών των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος, καθώς και των μελών των οικογενειών τους» (Α΄ 162). ΕΠΙΣΗΣ: Κατηγορίες μελών οικογενείας Στρκων που δικαιούνται υγειονομική περίθαλψη από το ΥΠΕΘΑ/ΓΕΣ - Απαιτούμενα δικαιολογητικά για έκδοση βιβλιαρίων υγειονομικής περίθαλψης - Απογραφικά Δελτία. Κάντε κλικ στην παρακάτω φωτό για να διαβάσετε όλα τα παραπάνω:

Tweet

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΚΗΝΩΜΑΤΩΝ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Posted by olympiada στο Οκτωβρίου 25, 2014

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Μια λαξευτή εκκλησία που οι Τούρκοι την έχουν ονομάσει, Çanli Kilise, δηλαδή η «Εκκλησία της Καμπάνας» στην περιοχή Άκσαραι της Καππαδοκίας, κοντά στην πόλη Νίγδη, έχει προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον αλλά και δέος από τους Τούρκους μελετητές και ερευνητές, ενώ στην περιοχή έχουν σπεύσει και οι αρμόδιοι του τουρκικού υπουργείου Τουρισμού που αντιλήφτηκαν την μεγάλη αξία της εκκλησίας από πολιτιστικής και θρησκευτικής πλευράς.

Όπως αναφέρει σε ένα πολύ ενδεικτικό της άρθρο η τουρκική εφημερίδα Sabah, η Εκκλησία της Καμπάνας έχει χαρακτηριστεί «Bir Hazine», δηλαδή, «Ένας Θησαυρός» εξ’ αιτίας των πολλών σκηνωμάτων που έχουν ανεβρεθεί σε διάφορα μέρη της λαξευτής εκκλησίας και τα οποία ανάγονται πριν από αιώνες και είναι σκηνώματα χριστιανών που θαφτήκαν εκεί την περίοδο που λειτουργούσε η εκκλησία και άκμαζε ο χριστιανισμός στην αγιοτόκο Καππαδοκία. Σύμφωνα με ανταπόκριση του τουρκικού πρακτορείου ειδήσεων, Anadolu, ο τοπικός διευθυντής του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, Mustafa Doğan, δήλωσε πως η λαξευτή Εκκλησία της Καμπάνας που ήρθε στο φως της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό, βρίσκεται στην περιοχή ανάμεσα στα βουνά Hasan και Erciyes και έχει τεράστια σημασία και από πολιτιστικής αλλά και από θρησκευτικής πλευράς. Στο εσωτερικό της εκκλησίας βρίσκονται ορισμένα σκηνώματα που παρουσιάζουν ξεχωριστό ενδιαφέρον για την θρησκευτική ιστορία της περιοχής, η οποία όπως είναι γνωστό είναι ταυτισμένη με την παρουσία της ελληνικής ορθοδοξίας επί πολλούς αιώνες. Να θυμίσουμε ότι πριν από λίγο καιρό στην κοιλάδα İlhara είχε βρεθεί ένα σκήνωμα κάποιας ελληνορθόδοξης καλόγριας, όπως το είχαν εξακριβώσει οι ίδιοι οι Τούρκοι ερευνητές και το οποίο είχε προκαλέσει μεγάλο δέος στους Τούρκους που το έχουν τοποθετήσει στο τοπικό μουσείο και έχει προσελκύσει χιλιάδες επισκέπτες από όλη την Τουρκία που έρχονται να θαυμάσουν από κοντά το από αιώνων ιερό αυτό σκήνωμα.

Τώρα όπως αναφέρεται, στην Εκκλησία της Καμπάνας έχουν βρεθεί στην πρώτη φάση των ερευνών και άλλα σκηνώματα από την ίδια περίοδο και τα οποία προέρχονται κυρίως από νέους άνδρες, πιθανώς μοναχούς, αλλά και από κάποια παιδιά, πολύ πιθανώς θύματα διωγμών. Συγκεκριμένα το σύνολο των σκηνωμάτων, όπως ανέφερε και ο διευθυντής του Μουσείου του Aksaray, είναι περίπου δέκα μεταξύ των οποίων και κάποια παιδικά. Τα σκηνώματα αυτά θα τοποθετηθούν επίσης στο τοπικό μουσείο του Aksaray και θα γίνουν προσιτά στους επισκέπτες που αναμένεται να έρθουν και να θαυμάσουν τα ελληνορθόδοξα αυτά σκηνώματα.

Οι Τούρκοι εκτός των άλλων υπολογίζουν και τα μέγιστα στην μεγάλη τουριστική αξιοποίηση αυτών των ευρημάτων από την Εκκλησία της Καμπάνας. Εκείνο όμως που προκαλεί την προσοχή μας είναι ότι φροντίζουν να μην αναφέρουν πουθενά στην ελληνορθόδοξη προέλευση αυτών των σκηνωμάτων που ανευρέθηκαν μέσα στην λαξευτή εκκλησία αλλά αναφέρουν απλά για κάποια αόριστη προέλευση τους από την εποχή της Doğu Roma, δηλαδή της Ανατολικής Ρώμης.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Tweet

Αττίλας 3: Έστησαν νέα Ίμια στην Κύπρο

Βάναυση παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία 

Γράφει ο Χρήστος Καπούτσης 

Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τη γεωγραφική θέση της, τις στρατιωτικές της δυνατότητες και το πολιτικο – διπλωματικό ρόλο που μπορεί να έχει, στις μείζονος σημασίας γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, επιδιώκει να διαπραγματευθεί τη συμμετοχή της στη Δυτική Συμμαχία κατά των τζιχαντιστών, με όρους που θα εξυπηρετούν τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα.

Είναι προφανές ότι η Άγκυρα απαιτεί λύση στο Κυπριακό, που θα της εξασφαλίζει το «μερίδα του λέοντος» στον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο της Κύπρου, ως αντάλλαγμα, μεταξύ άλλων, για τη συμμετοχή της στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Δύσης κατά των τζιχαντιστών.

Στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού, η Τουρκία πραγματοποίησε στρατιωτική εισβολή στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου, παραβιάζοντας βάναυσα το Διεθνές Δίκαιο. Η Τουρκία, χωρίς να ενημερώσει, όπως όφειλε, την Κυπριακή Δημοκρατία, δέσμευσε περιοχές για υποθαλάσσιες έρευνες στην ΑΟΖ της Κύπρου. Το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» και δύο πολεμικά πλοία του τουρκικού στόλου, ήδη, πλέουν ανενόχλητα εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και εγγύτατα στις ακτές της Κύπρου. «Η πρόκληση είναι χειρότερη από τα Ίμια», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ), Πρόδρομος Προδρόμου.

Η Κυπριακή κυβέρνηση αντέδρασε. Το Εθνικό Συμβούλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας ανακοίνωσε μέτρα που συνιστούν λελογισμένη αντίδραση στην τουρκική προκλητικότητα. Το πιο σημαντικό μεταξύ αυτών είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα επιτρέψει το άνοιγμα άλλων ενταξιακών κεφαλαίων της Τουρκίας, μπλοκάροντας έτσι την πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Σε διπλωματικό επίπεδο, Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία κινούνται συντονισμένα, ώστε να εξασφαλίσουν την υποστήριξη ηγετών της Ε.Ε., καθώς επίσης και την υποστήριξη, σε όλα τα επίπεδα, του Ισραήλ και της Αιγύπτου, καταδικάζοντας, παράλληλα, την έκνομη συμπεριφορά της Τουρκίας σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός κράτους ανεξάρτητου, μέλους του ΟΗΕ και της Ε.Ε. Επίσης, Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν μία εκστρατεία ενημέρωσης των Διεθνών Οργανισμών και της Διεθνούς Κοινής Γνώμης, για την τουρκική τυχοδιωκτική πολιτική. 

Θα πρέπει να αναδείξουν σε διεθνή ζητήματα τα εξής:

1. Η πολιτική Ερντογάν – Νταβούτογλου περί «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες της Τουρκίας» απέτυχε παταγωδώς και μετεξελίχθηκε σε «προβλήματα με όλους τους γείτονες».

2. Οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο χειροτέρεψαν, ειδικά μετά την αισχρή επίθεση του Τ. Ερντογάν κατά του Αιγύπτιου προέδρου από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

3. Ο αμερικανός και ευρωπαϊκός Τύπος και σοβαρές αμερικανικές και ευρωπαϊκές δεξαμενές σκέψης κατηγορούν ευθέως την Τουρκία ότι είναι ο κύριος χρηματοδότης των τζιχαντιστών, που, με το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, τους εξόπλισαν, δήθεν για να πολεμήσουν κατά του Άσαντ της Συρίας. Η Τουρκία κατηγορείται ότι εξέθρεψε το τέρας του Ισλαμικού σκοταδισμού και παραλίγο να «παρασύρει» και τις ΗΠΑ να ενισχύσουν με σύγχρονα όπλα τους τζιχαντιστές.

4. Η Τουρκία, παρότι αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό της και στα νοτιο-ανατολικά σύνορά της, επέλεξε τώρα να προκαλέσει σοβαρή κρίση στην Κύπρο. Γιατί; Διότι, εκτιμά πως επειδή Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται σε καταφανή οικονομική αδυναμία και λόγω περιορισμού των δαπανών δεν είναι στρατιωτικά ισχυρές, άρα θα είναι εύκολα αντικείμενα εκβιασμού και επιρρεπείς σε υποχωρήσεις στις τουρκικές αξιώσεις. Αυτή, όμως, η τουρκική συμπεριφορά καταδεικνύει και τον καιροσκοπισμό της Τουρκίας, αλλά και την περιφρόνησή της στη διεθνή νομιμότητα.

Πηγή εφημ. «Το Παρασκήνιο»

Tweet

Πράσινο φως από την Ιταλία για αποζημιώσεις θυμάτων των ναζί και για την Ελλάδα

Ανοίγει και πάλι το κεφάλαιο των αποζημιώσεων

Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ιταλίας να αναγνωρίσει σε θύματα ναζιστικών εγκλημάτων το δικαίωμα προσφυγής σε ιταλικά δικαστήρια προκειμένου να διεκδικήσουν αποζημιώσεις από τη Γερμανία θα προκαλέσει νέες διαμάχες μεταξύ Ρώμης και Βερολίνου και ενδεχομένως θα ανοίξει το δρόμο και σε πολίτες άλλων χωρών, όπως της Ελλάδας, της Ρωσίας και της Ουκρανίας για να διεκδικήσουν αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Αυτό υποστηρίζει σε πρωτοσέλιδο άρθρο της η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, προσθέτοντας ότι η Γερμανία φοβάται πληθώρα προσφυγών στη δικαιοσύνη και ενδεχομένως την κατάσχεση γερμανικών περιουσιών στην Ιταλία και τον αναγκαστικό πλειστηριασμό τους.


«Κυοφορείται νέα γερμανοϊταλική διαμάχη»

Η ετυμηγορία του Συνταγματικού Δικαστηρίου αφορά αιτήματα και προσφυγές για αποζημιώσεις Ιταλών που εκτοπίσθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Γερμανία

Η ετυμηγορία του Συνταγματικού Δικαστηρίου αφορά αιτήματα και προσφυγές για αποζημιώσεις Ιταλών που εκτοπίσθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Γερμανία

Η ετυμηγορία του Συνταγματικού Δικαστηρίου αφορά αιτήματα και προσφυγές για αποζημιώσεις Ιταλών που εκτοπίσθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Γερμανία. Το όλο θέμα ξεκίνησε με προσφυγή δικαστηρίου της Φλωρεντίας, το οποίο έπρεπε να αποφανθεί σχετικά με αποζημιώσεις του γερμανικού κράτους υπέρ Ιταλών πολιτών. Αναμένεται, τώρα, να διευκολυνθούν οι δικαστικές διεκδικήσεις των πολιτών αυτών.

Όπως παρατηρεί η γερμανική εφημερίδα «μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας κυοφορείται μια σύγκρουση με πολλές επιπτώσεις, η οποία αφορά αποζημιώσεις για εγκλήματα των ναζί». Και αυτό γιατί, όπως υπενθυμίζει η εφημερίδα, σύμφωνα με την απόφαση του ιταλικού συνταγματικού δικαστηρίου, «δεν ισχύει η αρχή της ετεροδικίας των κρατών, η οποία αποκλείει τέτοιου είδους προσφυγές, όταν πρόκειται για παράνομες πράξεις ενός κράτους, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως εγκλήματα πολέμου ή ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Το Βερολίνο δεν θα αλλάξει στάση

Με την απόφασή του αυτή, το ιταλικό δικαστήριο έρχεται σε σύγκρουση με την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το οποίο το 2012 είχε δικαιώσει τη Γερμανία, καθώς είχε αποφανθεί ότι η ασυλία των κρατών ισχύει και στην περίπτωση σοβαρών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

Όπως αναφέρει η Süddeutsche Zeitung, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών θα αναλύσει την απόφαση του ιταλικού συνταγματικού δικαστηρίου, ωστόσο, όπως επισημαίνεται το Βερολίνο δεν πρόκειται να αλλάξει την νομική του θέση επί του θέματος, καθώς εκτιμά ότι τo Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης την συμμερίζεται πλήρως. Πάντως ο ιταλός εισαγγελέας Μάρκο ντε Παόλις, που έχει ασχοληθεί με πολλές προσφυγές θυμάτων του ναζισμού, δήλωσε χθες ότι η απόφαση του ιταλικού δικαστηρίου «είναι ιδιαίτερα σημαντική και ότι η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να την αγνοήσει».

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο ιταλικός τύπος. Όπως αναφέρει το Πρώτο Πρόγραμμα της γερμανικής τηλεόρασης, ARD, «τα ιταλικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για μια ιστορική απόφαση που δεν μπορεί να αγνοηθεί».

Σε σχετικό σχόλιο της, με τίτλο «Μεταξύ νόμου και ηθικής», η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί ότι η ιταλική κυβέρνηση θα πρέπει να αναζητήσει μια λύση, αποσαφηνίζοντας τη συγκεκριμένη θεματική στο ιταλικό Σύνταγμα. Παράλληλα, όμως, «θα πρέπει και η γερμανική κυβέρνηση να διερωτηθεί εάν έχει κάνει ικανοποιητικές παραχωρήσεις στα θύματα του ναζισμού από την Ιταλία. Δεν αρκεί να επιμένει η Γερμανία στο δικαίωμα της ετεροδικίας», καταλήγει το σχόλιο.

πηγή: Deutsche welle

Tweet

Φραστικό επεισόδιο Σαμαρά – Κάμερον στην Σύνοδο Κορυφής

Έντονη λεκτική αντιπαράθεση με τον πρωθυπουργό της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον είχε ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς όταν παρουσίασε τις κοινές ελληνικές-κυπριακές θέσεις για τις τουρκικές προκλήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής.

Ο Αντώνης Σαμαράς προσπάθησε να υιοθετηθεί ένα πολύ σκληρό κείμενο στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής για τις τουρκικές προκλήσεις, κάτι με το οποίο αντέδρασε ο Βρετανός πρωθυπουργός, ο οποίος ήθελε έναν ηπιότερο τρόπο αντίδρασης.

Άμεση ήταν η αντίδραση του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος ανέβασε τόνους και επιτέθηκε σφοδρά στον Βρετανό ομόλογό του.

Ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι έσπευσε να ηρεμήσει τα πνεύματα και τελικά το κείμενο συμπερασμάτων ήταν κοντά στις ελληνοκυπριακές θέσεις.

Σύμφωνα με διπλωματικές πληροφορίες και η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ υποστήριξε την Κυπριακή Δημοκρατία, επισημαίνοντας στην βρετανική πλευρά ότι, όπως όλες οι χώρες έχουν ΑΟΖ, έτσι (έχει) και η Κύπρος.

Tweet

O Κύβος ερρίφθη στις 30 Οκτωβρίου η παραίτηση στο Πεντάγωνο!…Ποιός θα είναι ο νέος ΥΕΘΑ;

Απόφαση – μυστήριο του Αβραμόπουλου μερικές ημέρες πρίν την Παραίτηση του απο το ΥΠΕΘΑ και αναρωτιόμαστε τι να σημαίνει άραγε η Παρουσία του Πρωθυπουργού στη φρεγάτα στην Άσκηση που θα γίνει σε βραχονησίδα του Αργοσαρωνικού  (ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟΣ -ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ ) παρουσία του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ !

Καθήκοντα γενικού γραμματέα στον Αντώνη Οικονόμου με αυξημένες αρμοδιότητες !!!

 Η στιγμή για την παραίτηση του Δημήτρη Αβραμόπουλου πλησιάζει όσο περνάει ο καιρός και σύμφωνα με τα parapolitika.gr αυτή είναι πολύ πιθανόν να κατατεθεί αμέσως μετά τις παρελάσεις για την εθνική επέτειο στις 28 Οκτωβρίου.

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ωστόσο προχώρησε σε μία κίνηση – μυστήριο αφού μόλις χθες εξέδωσε υπουργική απόφαση για την αναβάθμιση του Ειδικού Γραμματέα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας Αντώνη Οικονόμου σε Γενικό Γραμματέα του υπουργείου κάτι που έχει να γίνει από την εποχή του Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου με τον Γιώργο Ζορμπά, την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή.

Η απόφαση αυτή οδηγεί σε δύο πιθανά σενάρια:

• Σε περίπτωση που ο Δημήτρης Αβραμόπουλος αντικατασταθεί από κάποιον βουλευτή, ο νέος υπουργός θα έχει μοιρασμένες αρμοδιότητες αφού ο νέος γενικός γραμματέας είναι αρκετά ισχυρός …(δεν είναι οι ώρες για πειραματισμούς )

• Η αναβάθμισή του Αντώνη Οικονόμου ωστόσο τροφοδοτεί εκ νέου τις φήμες για την ανάληψη της ηγεσίας του υπουργείο από τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος ωστόσο έχει ήδη πολλές υποχρεώσεις οπότε η παρουσία ενός γενικού γραμματέα με αυξημένες αρμοδιότητες του λύνει τα χέρια.

Το δεύτερο σενάριο βέβαια ενισχύεται από το γεγονός ότι ο Αντώνης Οικονόμου είναι στενός φίλος του πρωθυπουργού.(parapolitika.gr)

Σχόλιο από το Veteranos.gr : Η Καθοριστική Ημερομηνία για την Παραίτηση του ΥΕΘΑ Αβραμόπουλου είναι η 30 Οκτωβρίου και το Σενάριο είναι Τακτικό!

To σενάριο που θέλει τον Σαμαρά ώς νέο ΥΕΘΑ ενισχύεται και από την παρουσία του την ίδια ημέρα στη Φρεγάτα από  όπου θα παρακολουθήσει την άσκηση που θα διεξαχθεί στον Αργοσαρωνικό παρουσία του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ!

Ο Αβραμόπουλος έχει κάνει την εισήγησή του στον Σαμαρά και θα του έχει έτοιμες τις Λύσεις …Καθόλου τυχαίο ότι υπάρχει η πολύ καλή συνεργασία  μεταξύ Οικονόμου και Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Κωσταράκου  που από ότι όλα δείχνουν ,τη εκλογή του στην Ε.Ε είναι παραπάνω από σίγουρη και  δεν πρόκειται να έχουμε αλλαγές μέχρι και  την αναχώρησή του από το Πεντάγωνο το 2015 οπότε και η αρχή της  θητείας του στην Ε.Ε

Ο Σαμαράς μπορεί αναλαμβάνοντας το  ΥΠΕΘΑ   να ανεβάσει το ηθικό  στο Στράτευμα  ,κάτι που σήμερα χρειάζεται επειγόντως και ίσως ήρθε η ώρα η πολιτεία να εννοήσει τα υποσχόμενα  στα Στελέχη που δεν είναι ντέ και καλά μόνο τα χρήματα που πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να παίρνουν …Ούτε βέβαια   ήταν τυχαία   η Παρουσία του στον ¨ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ 2014″ , και το μοίρασμα των 10ήμερων αδειών !

Σίγουρη θα πρέπει να  θεωρείται και η αναβάθμιση του ΥΦΕΘΑ Λαμπρόπουλου που έδειξε ότι και κοντά στο Στράτευμα είναι και γνωρίζει και πρόσωπα και πράγματα !

Αν αναλογιστούμε ότι  όμως ότι και ο Αβραμόπουλος   δεν είναι από τους ανθρώπους που αφήνουν πίσω τους εκκρεμότητες και  στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα θέλει να παίξει ρόλο που θα τον βάλει τα επόμενα χρόνια να διεκδικήσει τα μέγιστα στην Ε.Ε… και μπορεί να το πετύχει και με την τοποθέτηση του Στρατηγού Κωσταράκου  στην Ε.Ε όπου δεν υπάρχουν Αμερικανοί και Τούρκοι που θα βάλουν Βέτο στην εκλογή του Έλληνα Α/ΓΕΕΘΑ!

Η  εκλογή του Έλληνα ΓΕΕΘΑ   θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη αφού δεν υπάρχουν αντιρρήσεις   από Γερμανούς και  Γάλλους …

Στα Ελληνικά Δεδομένα τώρα ίσως και κάποιοι  να απογοητευθούν , αλλά αν το καλό σκεφτούν θα πρέπει να είναι και ευχαριστημένοι γιατί απομακρύνεται όπως όλα δείχνουν το κοντινό  ΚΥΣΕΑ  ,γιατί μπορεί να υπάρχουν οι  προτάσεις για ανέβασμα στην Ιεραρχία ,αλλά υπάρχουν και οι «Αποστρατίες  και μάλιστα αυτή τη φορά Οριστικές !» Όπου δύσκολα  ξαναγυρνάς στον ιδιωτικό βίο αν μάλιστα  έχεις συνηθίσει σε άλλα !

Εξάλλου οι καθημερινές και διαρκώς μεταβαλλόμενες καταστάσεις στο Αιγαίο δεν επιτρέπουν πειραματισμούς και χρόνους προσαρμογής και η Στρατιωτική Ηγεσία δείχνει να έχει βρει την  περπατησιά της τουλάχιστον στα επιχειρησιακά !

Τα ευκόλως εννοούμενα  παραλείπονται …

Βετεράνος

Tweet

Της γης οι κολασμένοι

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος 

1917. Ρωσία. Το πρώτο Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού με πρόεδρο τον Λένιν και μέλη, μεταξύ άλλων, τον Τρότσκι και τον Στάλιν, σχηματίζεται στις 25 Οκτωβρίου με απόφαση να πάρει στα χέρια του την εξουσία στην αχανή χώρα, όπως και τελικά έγινε μετά από σειρά άγριων συγκρούσεων, οι οποίες οδήγησαν στη γέννηση της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ.

Η χώρα βρέθηκε στο επίκεντρο των διεθνών εξελίξεων, ιδίως από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι την αυτοδιάλυσή της στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Εκτοτε έχει περάσει ένα τέταρτο του αιώνος και, από όλα αυτά που κάποτε κατατρόμαζαν τον ελεύθερο κόσμο, δεν έχει μείνει πια τίποτα. Το μόνο που μπορεί να βρει κανείς από το παλιό σοβιετικό μπλοκ στην Ευρώπη είναι τα πλατιά καπέλα και τα παράσημα στα μαγαζιά που πουλούν παντός είδους αναμνηστικά – ούτε καν στο Βερολίνο, εκεί που χτυπούσε η καρδιά του Ψυχρού Πολέμου δεν μπορείς πια να καταλάβεις τι βρισκόταν που: που ήταν το τείχος, πώς ήταν χωρισμένη η πόλη, τι είχε συμβεί από το ’45 μέχρι το ΄61 και, στη συνέχεια, μέχρι το ’89.

Οσο κι αν μας φαίνεται αδιανόητο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ανάμεσα στους ευρωπαίους με ηλικία μικρότερη από τα 25-30 έτη μόνον μία μικρή μειοψηφία γνωρίζει σήμερα κάτι για όλα αυτά – σε διάφορες χώρες μάλιστα, της Γερμανίας περιλαμβανομένης, έχει μετρηθεί και έχει βρεθεί απογοητευτικά μικρή.

Η γενιά που τώρα ξεκινά να μπαίνει στον επαγγελματικό και τον επιστημονικό στίβο είναι πια πολύ μακριά από όσα διαμόρφωσαν τον μεταπολεμικό κόσμο. Απλά, δεν τα ξέρουν. Και, φυσικά, δεν ενδιαφέρονται.

Το πιο παράδοξο όμως είναι ότι, παρά το γεγονός ότι αυτή η άγνοια κυριαρχεί σήμερα στο μέλλον της Ευρώπης, την ίδια στιγμή, τα αιτήματα που κάποτε ήταν η βάση των σοσιαλιστικών ιδεών γίνονται κάθε μέρα όλο και πιο επίκαιρα.

Το μεταπολεμικό κοινωνικό κράτος που κυριάρχησε στη δυτική Ευρώπη του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα για να χάσει δραματικά έδαφος από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό προιόν μιας πολιτικής που φοβόταν τον κουμμουνισμό.

Κακά τα ψέματα: μπορεί οι ανατολικοευρωπαίοι να πλήρωσαν πολύ ακριβά τα κόκκινα καθεστώτα που τους τυράννησαν, όμως, οι δυτικοευρωπαίοι ήταν εκείνοι που τα εξαργύρωσαν με πολιτικές που διαμορφώθηκαν ακριβώς έτσι ώστε να αρθούν στη δύση οι κίνδυνοι από την όποια «γοητεία» ασκούσε ο κουμμουνισμός της «διπλανής πόρτας» σε λαικά στρώματα που ψήφιζαν με ελεύθερο τρόπο.

Όλα αυτά, η ιστορία τα σάρωσε μετά τα τέλη της δεκαετίας του ΄80: η πτώση του Τείχους, η επανένωση της Γερμανίας, η έλευση, μετά, του κοινού νομίσματος και, τελικά, η γερμανική Ευρώπη αυτού του νομίσματος, η οποία έχει γίνει ήδη τόσο απεχθής, ώστε η Πολωνία, μετά τη Βουλγαρία, έγινε προχθές η δεύτερη χώρα η οποία στρίβει την πλάτη στο ευρώ με την έκφραση πολύ μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών της. Οσο για τις ίδιες τις χώρες της ευρωζώνης, σε πολλές από αυτές, η πολιτική των άκρων, ιδίως της εθνικιστικής ακροδεξιάς, θριαμβεύει στα εκλογικά σώματα. Το γιατί, το ζούμε όλοι, την ώρα που η Ευρωπαική ιδέα υποχωρεί διαρκώς παντού όπου πληθαίνουν της γης οι κολασμένοι… 

Πηγή "Το Βήμα"

Tweet

1914-2014: Το Κυπριακό και το (νέο) Ανατολικό Ζήτημα

Η Κύπρος έρχεται, θέλοντας και μη, στο επίκεντρο σοβαρότατων διεθνών εξελίξεων 

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος 

Πολλοί δεν το γνωρίζουν, όμως το Κυπριακό στη σύγχρονη μορφή του ξεκινά ακριβώς έναν αιώνα από σήμερα, στις 25 Οκτωβρίου 1914, όταν η Μεγάλη Βρετανία προσάρτησε την Κύπρο στα εδάφη της με το ξεκίνημα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Ηταν η πράξη με την οποία το Λονδίνο, μαζί με τον πόλεμο έμπαινε ταυτόχρονα και στην τελική ευθεία επίλυσης του Ανατολικού Ζητήματος, προβλήματος άρρηκτα συνδεδεμένου με τον Πρώτο Παγκόσμιο, προχωρώντας έτσι σε ένα επόμενο βήμα από εκείνο που είχε καθοριστεί με τη συνθήκη του 1878 για το καθεστώς της Κύπρου ανάμεσα στη Βρετανία και την Υψηλή Πύλη.

Όμως, το 1914, η Αγγλία και η Ρωσία δεν ήταν πια μπροστά σε εμπόλεμη κατάσταση, ενώ η Οθωμανική Αυτοκρατορία βρισκόταν στο απέναντι στρατόπεδο και αυτό είχε άμεση, καθοριστική επίδραση στο μέλλον της Κύπρου.

Και μόνο το γεγονός ότι η προσάρτηση ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τις εξελίξεις στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο δείχνει ξεκάθαρα κάτι που εμείς δεν εννοούμε επί δεκαετίες να καταλάβουμε: την ευρύτερη σημασία της Κύπρου, που, μάλιστα σήμερα ολοένα μεγαλώνει. Ελάχιστα ζητήματα της διεθνούς πολιτικής σκηνής είναι τόσο βαθιά και τόσο σύνθετα όσο το Κυπριακό, το οποίο έχει βρεθεί και πάλι αυτές τις μέρες στο διεθνές επίκεντρο λόγω της έντονης τουρκικής επιθετικότητας στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Αραβική Ανοιξη, η κρίση στη Λιβύη, τα γεγονότα στη Συρία, οι τζιχατζιστές που προελαύνουν τόσο σε αυτή όσο και στο Ιρακ, δεν είναι παρά εκφάνσεις αυτού του νέου Ανατολικού Ζητήματος που έναν αιώνα αργότερα έχει ανοίξει και πάλι εξίσου επικίνδυνα ρευστό. Γι αυτό το λόγο άλλωστε βρίσκονται σήμερα στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των ακτών του Λιβάνου και εκείνων της Κύπρου πολεμικά σκάφη με τεράστια δύναμη πυρός από πολλές χώρες του κόσμου, μεταξύ των οποίων και των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο μιας έντονης μεταβατικότητας που είναι βέβαιο ότι, κάποια στιγμή, με βίαιο ή λιγότερο βίαιο τρόπο, θα καταλήξει σε επαναρύθμιση του Ανατολικού Ζητήματος, η Κύπρος έρχεται, θέλοντας και μη, στο επίκεντρο σοβαρότατων διεθνών εξελίξεων. Κύριος μοχλός των εξελίξεων αυτών είναι η τουρκική επιθετικότητα, η οποία πηγάζει τόσο από τους πάγιους γεωπολιτικούς λόγους της Αγκυρας, όσο και από τα πρόσφατα ενεργειακά ζητήματα των υδρογονανθράκων.

Η Κύπρος, αυτή τη στιγμή, είναι ζωσμένη από πολεμικά σκάφη και αεροσκάφη σειράς κρατών που δεν βλέπουν με καλό μάτι την επιθετικότητα της Αγκυρας, όπως, ταυτόχρονα, έχουν τεράστια καχυποψία για την πολιτική της έναντι του λεγόμενου ισλαμικού κράτους. Γι αυτούς του δύο λόγους είναι που μέχρι και η ΕΕ και το Βερολίνο πήραν θέση απέναντι στην Αγκυρα στη σύνοδο κορυφής.

Η Τουρκία αυτή τη στιγμή κάνει το μεγάλο, ιστορικό λάθος, να παίρνει ουσιαστικά θέση απέναντι στα δυτικά συμφέροντα, περιλαμβανομένων και αυτών της Ρωσίας. Ένα λάθος που όποιος το έκανε, όποτε το έκανε, συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και της Κύπρου στο παρελθόν, το πλήρωσε πολύ ακριβά, ακριβώς επειδή το Κυπριακό δεν είναι αυτοτελές ζήτημα αλλά ενταγμένο σε μια πολύ ευρύτερη σφαίρα συμφερόντων και συγκρούσεων.

Ταυτόχρονα, ο διάλογος με τους τουρκοκύπριους έχει, ορθώς, διακοπεί από την κυβέρνηση Αναστασιάδη, υπό το βάρος μιας εξίσου προκλητικής αδιαλλαξίας. 

Μια πολιτική ανοιχτή σε συμμαχίες, όπως αυτή τη στιγμή συμβαίνει τόσο με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ όσο και με τη Ρωσία, μπορεί να βοηθήσει πολύ αποτελεσματικά την Κύπρο, η οποία, το μόνο που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κάνει, είναι να επιστρέψει σε ένα ανανεωμένο μοντέλο σχεδίου Ανάν – κι αυτό είναι που δείχνουν ουσιαστικά οι τελευταίες εξελίξεις στο ευρύτερο ζήτημα της περιοχής.

Παρά τα όσα πολλοί έλεγαν υπέρ του σχεδίου Ανάν και σχετικά με τη δήθεν καταστροφή που θα σήμαινε η απόρριψή του, η πραγματικότητα αποδείχθηκε εντελώς διαφορετική: η Κύπρος κυριολεκτικά σώθηκε από την υιοθέτηση αυτού του εγκληματικού για τα συμφέροντά της και για τον ελληνισμό σχεδίου και τώρα είναι σε θέση να παλέψει από πολύ πλεονεκτικότερη θέση την οποία θα είχε πλήρως απωλέσει αν ο κυπριακός λαός δεν είχε πει το μεγάλο Όχι, παρά την περί του αντιθέτου τρομοκράτηση που υπέστη.

Αλλωστε, το γεγονός ότι ο νυν πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος υπήρξε υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν, είναι εκείνος που σήμερα ως πρόεδρος διακόπτει τις συνομιλίες, λέει πολλά.

Όπως πολλά λέει και το γεγονός ότι όσο η Τουρκία συμπεριφέρεται αντιδυτικά, τόσο μειώνεται η διάθεση των μεγάλων δυνάμεων να δουν θετικά ένα νέο σχέδιο Ανάν που θα έδινε στην Αγκυρα ακόμα μεγαλύτερο λόγο στις κυπριακές εξελίξεις, ιδίως τις ενεργειακές.

Το Κυπριακό ζήτημα βρίσκεται κάθε μέρα που περνάει όλο και πιο πολύ στο επίκεντρο της πραγματικής περιφερειακής σύγκρουσης για μια περιοχή του κόσμου που παράγει αέναες συγκρούσεις.

Το θέμα λοιπόν, δεν είναι να παραδούμε όπως πολλές φορές πολλοί εισηγήθηκαν.

Το θέμα είναι να καταλάβουμε την ουσία αυτής της σύγκρουσης και να προετοιμάσουμε σωστά και αξιόπιστα τις συμμαχίες μας, αλλά και τις στρατιωτικές μας δυνατότητες, απέναντι σε μία Τουρκία που, πλέον, κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο και που απομονώνεται διαρκώς από τους μεγάλους παίκτες.

Δεν είναι απίθανο ένα από τα επόμενα λάθη της Αγκυρας να είναι και η πυροδότηση μιας έκρηξης, την οποία όμως, η Κύπρος και η Ελλάδα δεν θα αποφύγουν με τις υποχωρήσεις – κάθε άλλο μάλιστα, θα τη φέρουν πιο κοντά.

Στις συνθήκες που σήμερα διαμορφώνονται, και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα, τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα αποκτούν λοιπόν όλο και μεγαλύτερη σημασία στο διεθνές περιβάλλον.

Αν το αντιληφθούμε έγκαιρα και δράσουμε αποτελεσματικά, θα αποκτήσουμε και την αντίστοιχη δύναμη. Η μοίρα μας είναι αποκλειστικά και μόνον στο χέρι μας. 

Πηγή