Tweet

ΒΙΝΤΕΟ ΟΧΕΤΟΣ: Το Al Jazeera ετοιμάζει την ισλαμιστικη άνοιξη στην Ελλάδα!

Posted by spitha80 στο Οκτωβρίου 25, 2014

Σε μια εποχή που η ανθρωπότητα παρακολουθεί έντρομη τις κτηνωδίες που διαπράττουν τα ισλαμιστικά κτήνη σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο, το μεγαλύτερο φερέφωνο της ισλαμιστικής προπαγάνδας, το δήθεν ανεξάρτητο και αντικειμενικό Al Jazzera, το οποίο χρηματοδοτείται από το Κατάρ, μιλάει για καταπιεσμένους μουσουλμάνους στην Αθήνα…θέτοντας τις βάσεις για το επόμενο επεισόδιο της «ισλαμιστικής άνοιξης».

Στο βίντεο που αναρτήθηκε στο Facebook, στη σελίδα AJ+, μιλούν μουσουλμάνοι που ζουν στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα, οι οποίοι εμφανίζονται ως δήθεν διωκόμενοι εξαιτίας των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.

Κατηγορούν «με το γάντι» βέβαια, όπως άλλωστε επιτάσσει η σωστή χρήση της προπαγάνδας, το ελληνικό κράτος, επειδή δεν τους έχει κατασκευάσει τζαμί για να προσεύχονται, ενώ ο σχολιαστής αναφέρεται επανειλημμένα στο ρόλο που παίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα, υπονοώντας ότι εκείνη ευθύνεται για το «διωγμό» των μουσουλμάνων.

Βέβαια πουθενά δεν αναφέρεται ότι όλοι οι αυτοί οι «ευσεβείς» πιστοί εισέβαλαν και βρίσκονται παράνομα στη χώρα, πουθενά δεν λέγεται ότι έχουν συστήσει μερικές από τις πιο επικίνδυνες εγκληματικές οργανώσεις και πουθενά εννοείται δεν αναφέρεται ότι ο στόχος τους δεν είναι απλά η δημιουργία ενός επίσημου τζαμιού, αλλά η επιβολή της Σαρία στην Ελλάδα, κοινός πόθος των απανταχού μουσουλμάνων.

Ο «πρωταγωνιστής» σε άπταιστα ελληνικά παριστάνει το θύμα τόσο πειστικά, επαναλαμβάνοντας σκόπιμα τους «κινδύνους» που αντιμετωπίζουν οι μουσουλμάνοι εξαιτίας της έλλειψης ενός επίσημου λατρευτικού χώρου, που ίσως κάποιοι καλοπροαίρετοι να σκεφτούν ότι έχει δίκιο.

Εάν όμως ήθελαν απλά να φτιάξουν ένα «επίσημο» τζαμί ας συγκέντρωναν χρήματα και ας το έφτιαχναν μόνοι τους. Πουθενά δεν είναι υποχρεωμένο το κράτος να τους χτίσει τζαμί, με τα λεφτά των φορολογουμένων. Στις ΗΠΑ οι Έλληνες ομογενείς έφτιαξαν εκκλησίες με δικά τους χρήματα. Πουθενά δεν επιβάρυναν το κράτος που τους υποδέχθηκε. Αυτή η επιμονή αποδεικνύει πως το τζαμί είναι απλά ο Δούρειος Ίππος για την άλωση της ορθόδοξης Ελλάδας.

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στο πλάνο με τον Λυκαβηττό και ηχητική υπόκρουση τον ιμάμη να καλεί σε προσευχή τους μουσουλμάνους.

Μία εικόνα που ίσως δεν αργήσει και πολύ να συμβεί στην πραγματικότητα…

Tweet

Οἱ ἄ­μι­σθοι πο­λι­τι­κοὶ τῆς Ἀρ­χαί­ας Ἑλ­λά­δας

Posted by olympiada στο Οκτωβρίου 26, 2014

Οἱ ἄ­μι­σθοι πο­λι­τι­κοὶ τῆς Ἀρ­χαί­ας Ἑλ­λά­δας

Οὐ­δεὶς δη­μό­σιος λει­τουρ­γὸς ἀ­μει­βό­ταν 

Δήμ. I. Λάμ­πρου

(«Ἀ­να­ζή­τη­ση», Ἀ­θῆ­να 1980, σσ. 211-219.)

  Στὰ λε­ξι­κὰ σὰν «ἐ­πάγ­γελ­μα» ὁ­ρί­ζε­ται «ἡ «βι­ο­πο­ρι­στι­κὴ ἐρ­γα­σί­α τι­νός» καὶ σὰν «ἐ­παγ­γελ­μα­τί­ας» ὁ ἀ­σκῶν βι­ο­πο­ρι­στι­κὴν ἐργα­σί­αν». Ἑ­πο­μέ­νως, ὅ­ταν ἀ­σκῶ ἐ­πάγ­γελ­μα, σκο­πός μου εἷ­ναι νὰ ἐ­ξα­σφα­λί­ζω τὰ πρὸς τὸ ζῆν, καὶ κα­τὰ λο­γι­κὴν ἀ­να­γκαι­ό­τη­τα ἡ ψυ­χο­λο­γι­κὴ ἀ­φε­τη­ρί­α καὶ τὸ λο­γι­κὸ κί­νη­τρό μου ὡς ἐ­παγ­γελ­μα­τί­α εἶ­ναι τὸ ἀ­το­μι­κὸ καὶ οἰ­κο­γε­νει­α­κό μου συμ­φέ­ρον. Δὲν νο­εῖ­ται ἐ­παγ­γελ­μα­τί­ας ποὺ σκο­πεύ­ει στὴν ἱ­κα­νο­ποί­η­ση τοῦ ἀ­το­μι­κοῦ ἢ οἰ­κο­γε­νει­α­κοῦ συμ­φέ­ρο­ντος ἄλ­λου ἀ­τό­μου. 
Τὸ συμ­φέ­ρον τοῦ δευ­τέ­ρου ἀ­τό­μου ἱ­κα­νο­ποι­εῖ­ται ἀ­πὸ τὴν ἄ­σκη­ση ἐ­παγ­γέλ­μα­τος ἐκ μέ­ρους αὐ­τοῦ τοῦ ἰδί­ου καὶ ὄ­χι ἐκ μέ­ρους τὸν πρώ­του.

Ἐκ δι­α­μέ­τρου ἀ­ντί­θε­τα πρὸς τὴν ἀ­φε­τη­ρί­α, τὰ κί­νη­τρα καὶ τοὺς σκο­ποὺς τοῦ ἐ­παγ­γέλ­μα­τος καὶ τοῦ ἐ­παγ­γελ­μα­τί­α εἶ­ναι ἡ ἀ­φε­τη­ρί­α, τὰ κί­νη­τρα καὶ οἱ σκο­ποὶ τοῦ λει­τουρ­γή­μα­τος καὶ τοῦ λει­τουρ­γοῦ. Ἐ­νῷ τὸ ἐ­πάγ­γελ­μα ἀ­φο­ρᾷ στὸ ἄ­το­μο καὶ στὴν ἰ­κα­νο­ποί­η­ση τοῦ ἀ­το­μι­κοῦ συμ­φέ­ρο­ντος, τὸ λει­τούρ­γη­μα εἶ­ναι ἔν­νοι­α ἀ­πα­ραί­τη­τα συ­ναρ­τη­μέ­νη πρὸς τὶς ἔν­νοι­ες τοῦ συ­νό­λου καὶ τοῦ γε­νι­κοῦ συμ­φέ­ρο­ντος. Καὶ ἂν o ἐ­παγ­γελ­μα­τί­ας ξε­κι­νὰ ἀ­πὸ τὴν ἀ­φε­τη­ρί­α τοῦ λαμ­βά­νειν, ὁ λει­τουρ­γὸς ξε­κι­νᾷ ἀ­πὸ τὴν ἀ­φε­τη­ρί­α τοῦ προ-σφέ­ρειν. Στὴν ἑλ­λη­νι­κὴ γλῶσσα λει­τούρ­γη­μα (ἄρχ. «λει­τουρ­γί­α») ση­μαί­νει «ἐν τῇ εὐ­ρεῖ­ᾳ ἔν­νοι­ᾳ πᾶ­σαν πα­ρο­χήν, ὑ­πη­ρε­σί­αν, δα­πά­νην, προ­σφε­ρο­μέ­νην ἀ­πὸ τὸ ἄ­το­μον πρὸς τὴν Πό-λι­τεί­αν» καὶ λει­τουρ­γὸς ση­μαί­νει ὁ πα­ρέ­χων, προ­σφέ­ρων, ὑ­πη­ρε­τῶν, δα­πα­νῶν δι­ὰ τὴν Πο­λι­τεί­αν» αὐ­τὰ ποὺ σὰν ἄ­το­μο κα­τέ­χει ὁ ἴδι­ος (ἀ­γα­θά, χρή­μα­τα, ὑ­πη­ρε­σί­α, γνώ­σεις κ.λπ.­). Ὅ­ταν ἀ­σκῶ λει­τούρ­γη­μα, σκο­πός μου δὲν εἶ­ναι νὰ ἐ­ξα­σφα­λί­σω τὰ πρὸς τὸ ζῆν ἐ­μοῦ καὶ τῆς οἰ­κο­γε­νεί­ας μου (ὅ­πως συμ­βαί­νει ὅ­ταν ἀ­σκῶ ἐ­πάγ­γελ­μα), ἀλ­λά νὰ πα­ρα­χω­ρή­σω πρὸς τὸ σύ­νο­λο, τὴν Πο­λι­τεί­α ὅ,τι χρει­ά­ζε­ται γι­ὰ τὴ δι­κή της ἐ­πι­βί­ω­ση («δι­δό­ναι τοῖς πολ­λοῖς τὰ ἐμά»­). Τὸ ἀ­το­μι­κὸ συμ­φέ­ρον ὄ­χι μό­νο δὲν συμ­βι­βά­ζε­ται μὲ τὸ λει­τούρ­γη­μα, ἀλ­λά καὶ συ­γκρού­ε­ται πρὸς αὐ­τό, δε­δο­μέ­νου ὅ­τι ἀπὸ τὴ σκο­πι­ὰ τοῦ ἀ­τό­μου ἡ προ­σφο­ρά, πα­ρο­χή, δα­πά­νη κ.λπ. πρὸς τὴν Πο­λι­τεί­α ἀ­πο­τε­λεῖ μεί­ω­ση, ζη­μί­α τῶν προ­σω­πι­κῶν καὶ οἰ­κο­γε­νει­α­κῶν ἀ­γα­θῶν, δυ­να­μι­κοῦ κ.λπ.

Τo ἀ­συμ­βί­βα­στο με­τα­ξὺ τοῦ ἐ­παγ­γέλ­μα­τος καὶ τοῦ λει­τουρ­γή­μα­τος ἐ­φαρ­μό­σθη­κε ἂ­π’ ὅ­λες τὶς Πο­λι­τεῖ­ες ποὺ ἀ­πο­τέ­λε­σαν κα­τα­στά­σεις Ἀρ­χής καὶ ὄ­χι ἐ­ξου­σί­ας. Δὲν ἔ­χου­με λό­γους νὰ ἀ­να­φερ­θοῦ­με σὲ πε­ρι­πτώ­σεις ἄλ­λων ἐ­θνῶν, ἀφοῦϋ στὰ πο­λι­τι­κο­κοι­νω­νι­κὰ πρό­τυ­πα ποὺ συ­νέ­λα­βε καὶ ὑ­λο­ποί­η­σε τὸ Ἑλ­λη­νι­κὸ Ἔ­θνος στὶς ἐ­λεύ­θε­ρες φά­σεις τῆς ἱ­στο­ρί­ας του -μὲ ἐ­ξαί­ρε­ση τὶς πε­ρι­ό­δους κα­τα­πτώ­σε­ως ἢ τὶς πε­ρι­ό­δους ἔ­ντο­νης πα­ρου­σί­ας ξέ­νων ἐ­πι­δρά­σε­ων, ὅ­πως ἦ­ταν οἱ ἐ­πο­χὲς τοῦ Βυ­ζα­ντί­ου καὶ τοῦ ση­με­ρι­νοῦ Νε­ο­ελ­λη­νι­κοῦ Κρά­τους-, ἡ ταύ­τι­ση τῆς ἰ­δι­ό­τη­τας τοῦ ἐ­παγ­γελ­μα­τί­α μὲ τὴν ἰ­δι­ό­τη­τα τοῦ δη­μό­σι­ου λει­τουρ­γοῦ ἦ­ταν ἀ­δι­α­νό­η­τη σὰν σύλ­λη­ψη καὶ ἀ­πα­ρά­δε­κτη σὰν πο­λι­τι­κὴ πρα­κτι­κή. Στὴν πε­ρί­ο­δο ἀ­κμῆς ὅ­λων τῶν πό­λε­ων-κρα­τῶν τῆς ἀρ­χαί­ας Ἑλ­λά­δας οἱ πο­λι­τι­κοὶ ἄρ­χο­ντες, οἱ δι­κα­στές, οἱ δι­πλω­μα­τι­κοὶ ἀ­πε­σταλ­μέ­νοι καὶ οἱ «πρέ­σβεις», οἱ στρα­τι­ω­τι­κοὶ ἡ­γή­το­ρες καὶ γε­νι­κὰ ὅ­λα τὰ ἄ­το­μα ποὺ εἶ­ναι τε­ταγ­μέ­να στὴν ὑ­πη­ρε­σί­α τοῦ συ­νό­λου καὶ τῆς Πο­λι­τεί­ας δὲν ἀ­πο­ζοῦϋν ἀ­πὸ τὸ λει­τούρ­γη­μα ποὺ ἀ­σκοῦν, εἶ­ναι ἄ­μι­σθοι.

Ὁ θε­σμὸς τοῦ ἄ­μι­σθου μή-ἐ­παγ­γελ­μα­τί­α ὑ­πη­ρέ­τη τοῦ συ­νό­λου δὲν ἄ­φω­ροῦ­σε μό­νο στοὺς ἀ­να­λαμ­βά­νο­ντες δη­μό­σι­α ἀ­ξι­ώ­μα­τα, ἀλ­λά σὲ πολ­λὲς πε­ρι­πτώ­σεις ἐ­πε­κτει­νό­ταν καὶ σὲ οἱ­ο­δή­πο­τε ἁ­πλὸ πο­λί­τη ποὺ προ­σέ­φε­ρε οἱ­α­δή­πο­τε ὑ­πη­ρε­σί­α στὴν Πο­λι­τεί­α: οἱ στρα­τι­ῶ­τες, οἱ πο­λῖ­τες-δι­κα­στές, οἱ ἀ­στυ­νο­μι­κοί, οἱ «ὑ­πάλ­λη­λοι» δη­μο­σί­ων λει­τουρ­γι­ῶν, οἱ κα­τα­σκευ­α­στὲς δη­μο­σί­ων, κοι­νο­τι­κῶν καὶ κοι­νω­φε­λῶν ἔρ­γων δὲν ἔ­παιρ­ναν κα­νε­νὸς εἴ­δους ἀ­μοι­βή. Τὸ πο­λύ-πο­λὺ νὰ κα­τα­βάλ­λο­νταν σ’ αὐ­τοὺς ἔ­ξο­δα ποὺ εἶ­χαν κά­νει (π.χ. τα­ξι­δι­οῦ). Στὴν Ἀ­θη­να­ϊ­κή Πο­λι­τεί­α μά­λι­στα λει­τουρ­γοὶ κα­τ’ ἐ­ξο­χὴν ἦ­σαν οἱ ἰ­δι­ῶ­τες πο­λῖ­τες, ποὺ ἀ­νε­λάμ­βα­ναν μὲ δι­κά τους χρή­μα­τα τὴν κά­λυ­ψη δη­μο­σί­ων δα­πα­νῶν, ὅπως ἡ συ­ντή­ρη­ση πο­λε­μι­κῶν πλοί­ων, τὸ ἀ­νέ­βα­σμα θε­α­τρι­κῶν ἔρ­γων, ἡ ὀρ­γά­νω­ση ἀ­γώ­νων («τρι­η­ραρ­χί­α», «χο­ρη­γί­α» κ.λπ.­). ­Ἀ­πὸ τὸ πρῶ­το μέ­χρι τὸ τε­λευ­ταῖ­ο μέ­λος τῆς Πο­λι­τεί­ας κα­νεὶς δὲν ἀ­ποζοῦϋ­σε ἀ­πὸ τὴν ἴδι­α τὴν Πο­λι­τεί­α. Τὸ Δη­μό­σι­ο Τα­μεῖ­ο ὑ­πῆρ­χε γι­ὰ νὰ κα­λύ­πτῃ δα­πά­νες ἄ­σχε­τες πρὸς τὴ μι­σθο­δο­σί­α: ἀ­γο­ρὰ ὑλι­κοῦ, ἐ­ξο­πλι­σμός, κα­τα­σκευ­ὴ στό­λου, παι­δεί­α, κον­δύ­λι­α καὶ δα­πά­νες (ὄ­χι μι­σθοί) γι­ὰ τὴν ἐ­ξω­τε­ρι­κὴ πο­λι­τι­κή. Δη­μό­σι­ο τα­μεῖ­ο ποὺ με­τα­βάλ­λε­ται σὲ «κορ­βα­νά» (ἀ­πὸ τὴν ἐ­βραίι­κη λέ­ξη k­o­r­v­an), δη­λα­δὴ σὲ χρη­μα­το­φυ­λά­κι­ο τῆς Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ, ἀ­πὸ τὸ ὅ­ποι­ο ἀ­πο­μυ­ζοῦν μη­νι­ά­τι­κα, με­ρο­κά­μα­τα καὶ ἀ­πο­ζη­μι­ώ­σεις οἱ πά­σης κα­τη­γο­ρί­ας μι­σθο­φό­ροι, ὑ­πῆρ­ξεν ἔν­νοι­α ποὺ συ­νέ­λα­βε τὸ ἑ­βρα­ϊ­κὸ πνεῦ­μα, εἶ­ναι θε­σμὸς ἐ­ντε­λῶς ξέ­νος πρὸς τὴν ἑλ­λη­νι­κὴ πο­λι­τι­κὴ ἀ­ντί­λη­ψη.

Γι­ὰ ν’ ἀ­πο­φυ­γὴ τὸν ἀ­πο­κλει­σμὸ ἀ­πὸ τὰ δη­μό­σι­α λει­τουρ­γή­μα­τα τῶν ἀ­ξί­ων καὶ ἱ­κα­νῶν πο­λι­τῶν ποὺ δὲν εἶ­χαν πε­ρι­ου­σί­α ἢ εἰ­σο­δήμα­τα -καὶ ἑ­πο­μέ­νως οἱ ὑ­πο­χρε­ώ­σεις τους ἐκ τῆς ἀ­να­λή­ψε­ως δη­μο­σῖ­ων κα­θη­κό­ντων καὶ ἀ­πο­στο­λῶν θὰ τοὺς ἀ­φαι­ροῦ­σαν τὴ δυ­να­τό­τη­τα νὰ ἀ­σκοῦν τὸ ἐ­πάγ­γελ­μά τους γι­ὰ νὰ ζή­σουν-, ἡ ἑλ­λη­νι­κὴ πο­λι­τι­κὴ σκέ­ψη συ­νέ­λα­βε τὴν ἰ­δέ­α τῆς ἄ­με­σης κα­λύ­ψε­ως ἀ­πὸ τὴν Πο­λι­τεί­α τῶν βι­ο­τι­κῶν ἀ­να­γκῶν τῶν πτω­χῶν λει­τουρ­γῶν της. Ἡ ἰ­δέ­α αὐ­τὴ ὑ­λο­ποι­ή­θη­κε μὲ λα­μπροὺς θε­σμούς, ὅ­πως ἡ «ἐν πρυ­τα­νεί­ῳ αἴ­τη­σις» τῆς ­Ἀ­θη­να­ϊ­κῆς Δη­μο­κρα­τί­ας-ἐ­πὶ πρό­σκαι­ρου ἢ μο­νί­μου βά­σε­ως (ἀεί­σι­τοι)- δη­μο­σί­ων ἄν­δρων ποὺ προ­σφέ­ρουν πολ­λὰ στὴν Πο­λι­τεί­α, τὰ «συσ­σί­τι­α» τῶν στρα­τι­ω­τικῶν στὴ Σπάρ­τη, τὸ «Λή­ι­ον» τῆς Αἰ­τω­λι­κῆς Συ­μπο­λι­τεί­ας κ.λπ.

Στὸ ση­μεῖ­ο αὐ­τὸ θὰ πρέ­πει νὰ κά­νου­με μί­α δι­πλὴ ἱ­στο­ρι­κὴ πα­ρα­τή­ρη­ση πο­λὺ με­γά­λης πρα­κτι­κῆς καὶ πο­λι­τι­κῆς ση­μα­σί­ας.

Οἱ θε­σμοὶ τῶν ἀ­μί­σθων λει­τουρ­γῶν, ἐν ὅσῳ ἴ­σχυ­αν, ὡδηγοῦσαν, ὅπως εἴπαμε, στὴν ρα­γδαί­α ἄ­νο­δο τῶν πο­λι­τι­κῶν ὀρ­γα­νι­σμῶν ποὺ τοὺς ἐ­φάρ­μο­ζαν. Ἔ­τσι π.χ. τῆς πε­ρι­ό­δου με­γί­στης ἀ­κμῆς καὶ ἰ­σχῦ­ος τῆς Ἀ­θη­να­ϊ­κής Πο­λι­τεί­ας (χρυ­σοῦς «αἰ­ών» τοῦ Πε­ρι­κλέ­ους) προ­η­γή­θη­κε ἡ πε­ρί­ο­δος τῆς ἀ­νο­δι­κῆς πο­ρεί­ας, κα­τὰ τὴν ὁποί­α ἡ ἀ­μι­σθί­α ὅ­λων τῶν λει­τουρ­γῶν ἦ­ταν κα­νό­νας χω­ρὶς ἐ­ξαί­ρε­ση.

Ἡ «ἐ­κμί­σθω­ση» τῶν λει­τουρ­γῶν ὕ­πηρ­ξεν ἀ­παρ­χὴ πα­ρα­κμῆς καὶ κα­τα­πτώ­σε­ως. Ἔ­τσι, ἂ­φ’ ὅ­του ὁ Πε­ρι­κλῆς κα­θι­έ­ρω­σε τὴ χρη­μα­τι­κὴ ἀ­πο­ζη­μί­ω­ση ἑ­νὸς ἡ­με­ρο­μι­σθί­ου, ἔ­στω μὲ τὸ ἀ­σή­μα­ντο πο­σὸ τοῦ ἑ­νὸς ὀ­βο­λο­ῦ (= ἑ­νὸς ἕ­κτου της δραχ­μῆς), γι­ὰ τοὺς δι­κα­στὲς καὶ ὡ­ρι­σμέ­νους ἄλ­λους λει­τουρ­γούς, ἀρ­χί­ζει ἡ δι­α­φθο­ρά, ἡ ἀ­πο­σύν­θε­ση καὶ ἡ κα­τι­οῦ­σα πο­ρεί­α τῶν Ἀ­θη­νῶν, ἡ ἧτ­τα καὶ ἡ ὑ­πο­τα­γή.1

Ὁ Ἑλ­λη­νι­σμός, με­τα­ξὺ τῶν ἄλ­λων, εἶ­χε κα­θι­ε­ρώ­σει καὶ σὰν ἀρ­χὴ τῆς ἀ­μυ­ντι­κῆς πρα­κτι­κῆ ς του τὴ συ­νο­λι­κὴ εὐ­θύ­νη γι­ὰ τὴν ἄ­μυ­να. Ὅ­λα τὰ μέ­λη τοῦ συ­νό­λου συμμε­τέ­χουν στὴν προ­ε­τοι­μα­σί­α καὶ τὴ δι­ε­ξα­γω­γὴ τῆς ἄ­μυ­νας, ὑ­πεύ­θυ­να καὶ ἐ­πὶ ἴσοις ὀ­ροις (μὲ ἐ­ξαί­ρε­ση τῶν ἀ­κα­ταλ­λή­λων λό­γω ἀ­ντι­κει­με­νι­κῆς ἀ­δυ­να­μί­ας, δη­λα­δὴ τῶν παι­δι­ῶν, γε­ρό­ντων, ἀ­σθε­νῶν καὶ γυ­ναι­κῶν). Σ’ ὅλες τὶς πό­λεις-κρά­τη τῆς προ­κλα­σι­κῆς, κλα­σι­κῆς καὶ με­τα­κλα­σι­κῆς Ἑλ­λά­δας ἡ ἰ­δι­ό­τη­τα τοῦ ἐ­λεύ­θε­ρου πο­λί­τη ταυ­τί­ζε­ται μὲ τὴν ἰ­δι­ό­τη­τα τοῦ στρα­τι­ώ­τη (ἡ­γή­το­ρος ἢ ὁ­πλί­τη). Οἱ ἱ­κα­νοὶ πο­λῖ­τες τῆς Σπάρ­της συ­να­πο­τε­λο­ϋ­σαν αὐ­τὸ τοῦ­το τὸ σπαρ­τι­α­τι­κὸ στρά­τευ­μα, ὅ­πως καὶ οἱ πο­λῖ­τες τῆς Ἀ­θη­να­ϊ­κής Δη­μο­κρα­τί­ας, τῶν Θη­βῶν κ.λπ.

Δὲν ὑ­πῆρ­χε δι­ά­κρι­ση με­τα­ξὺ στρα­τι­ω­τι­κοῦ καὶ ἰ­δι­ώ­τη, δὲν ὑ­πῆρ­χε λέ­ξη ἰ­δι­ώ­της μὲ τὴ ση­με­ρι­νὴ ἔν­νοι­α, ὅπως δὲν ὑ­πῆρ­χε καὶ λέ­ξη στρα­τι­ω­τι­κὸς μὲ τὴ ση­με­ρι­νὴ ἔν­νοι­α (τοῦ ἐ­παγ­γελ­μα­τί­α). Ὅ­λοι οἱ πο­λῖ­τες ἦ­σαν ὁ­πλῖ­τες καὶ ἀ­φ’ ἑ­τέ­ρου ὅ­λοι οἱ ὁ­πλῖ­τες ἦ­σαν πο­λί­τες, δε­δο­μέ­νου ὅ­τι κα­νεὶς δὲν ἀ­πο­ζο­ϋῦσεν ἀ­πὸ πό­ρους ποὺ ἐ­ξα­σφά­λι­ζε ἀ­πὸ τὸ «στρα­τι­ω­τι­κὸ ἐ­πάγ­γελ­μα». Τὸ τε­λευ­ταῖ­ο τοῦ­το εἰ­σή­χθη στὸν ἑλ­λη­νι­κὸ χῶ­ρο γι­ὰ πρώ­τη φο­ρά ἀ­πό τη Ρώ­μη καὶ ἴ­σχυ­σε στὴ Βυ­ζα­ντι­νὴ Αὐ­το­κρα­το­ρί­α, ποὺ κα­θι­έ­ρω­σε τὸν θε­σμὸ τοῦ ἐμ­μί­σθου ἐ­παγ­γελ­μα­τι­κοῦ στρα­τοῦ, ἐ­φ’ ὅ­σον o θε­σμὸς τοῦ πο­λί­τη-στρα­τι­ω­τι­κοῦ ἦ­ταν ἀ­δύ­να­το, λό­γω τῆς ἐ­θνι­κῆς ἀ­νο­μοι­ο­γέ­νει­ας τῶν ὑ­πη­κό­ων της, νὰ ἐ­φαρ­μο­σθῇ.2

Ὅ­πως ἐ­πι­ση­μαί­νε­ται, ἡ κα­θι­έ­ρω­ση ἀ­πο­ζη­μι­ώ­σε­ων σὲ λει­τουρ­γούς της Ἀ­θη­να­ϊ­κής Δη­μο­κρα­τί­ας -στὶς ἄλ­λες πό­λεις-κρά­τη τῆς κλα­σι­κῆς Ἑλ­λά­δας πο­τὲ δὲν κα­θι­ε­ρώ­θη­κε τέ­τοι­ος θε­σμός- κα­τα­κρί­θη­κε μὲ με­γά­λη δρι­μύ­τη­τα ἀ­πό τους ἱ­στο­ρι­κούς, «μὲ τὸ ἐ­πι­χεί­ρη­μα πὼς ἦ­ταν δι­α­φθο­ρὰ τοῦ λα­οῦ».

«Στὴν Ἀ­θή­να δὲν ὑ­πῆρ­χαν δι­κα­στὲς ἐξ ἐ­παγ­γέλ­μα­τος· κά­θε πο­λί­της ἡ­λι­κί­ας ἄ­νω τῶν τρι­ά­ντα ἐ­τῶν, ποὺ νὰ μὴ χρε­ώ­στη στὸ δη­μό­σι­ο καὶ νὰ μὴν ἔ­χῃ στε­ρη­θῆ τῶν πο­λι­τι­κῶν του δι­και­ω­μά­των, μπο­ροῦ­σε νὰ γί­νῃ δι­κα­στής, φθά­νει νὰ εἶ­χε ἐγ­γρα­φῇ στὸν κα­τά­λο­γο.4  Στὴν ἀρ­χὴν ἑ­κά­στου ἔ­τους δη­λα­δή, ἀ­πὸ τοὺς εἴ­κο­σι πε­ρί­που χι­λι­ά­δες Ἀ­θη­ναί­ους πο­λῖ­τες κα­ταρ­τι­ζό­ταν δι­ὰ κλή­ρου ἕ­νας πί­να­κας ἕ­ξη χι­λι­ά­δων δι­κα­στῶν, χω­ρὶς δι­ά­κρι­ση τά­ξε­ως ἢ πε­ρι­ου­σί­ας. Οἱ δι­κα­στὲς αὐ­τοὶ κα­τα­νέ­μο­νταν σὲ δέ­κα δι­κα­στή­ρι­α, τὸ κυ­ρι­ώ­τε­ρο τῶν ὁ­ποί­ων ἦ­ταν ἡ Ἠ­λι­αί­α. Πρὶν ἀ­πὸ κά­θε συ­νε­δρί­α­ση κλη­ρώ­νο­νταν τὰ ὀ­νό­μα­τα ἐ­κεί­νων ποὺ θὰ συ­νε­δρί­α­ζαν σὲ κά­θε δι­κα­στή­ρι­ο· ὁ ἀ­ριθ­μὸς τους ἐ­ποί­κιλ­λε ἀ­να­λό­γως τῆς σο­βα­ρό­τη­τος τῆς ὑ­πο­θέ­σε­ως: δι­α­κό­σι­οι ἕ­νας, πε­ντα­κό­σι­οι ἕ­νας, χί­λι­οι ἕ­νας, κά­πο­τε μά­λι­στα καὶ πε­ρισ­σό­τε­ροι.

»Οἱ δι­κα­στὲς συ­νε­δρί­α­ζαν ἀ­μι­σθί. Ὁ Πε­ρι­κλῆς ἀρ­γό­τε­ρα ἔ­θε­σπι­σε νὰ τοὺς δί­δε­ται ὡς ἀ­μοι­βή, ὑ­πὸ τύ­πον ἀ­πο­ζη­μι­ώ­σε­ως, ἕ­νας ὀ­βο­λός κα­τὰ συ­νε­δρί­αν, ὁ δι­κα­στι­κὸς, ἠλι­αστι­κός μι­σθός. Ἡ κα­θι­έ­ρω­ση αὐ­τῆς τῆς πλη­ρω­μῆς τῶν δι­κα­στῶν εἶ­χε δυ­ὸ συ­νέ­πει­ες: »Πρῶ­τον, οἱ πλού­σι­οι καὶ οἱ εὐ­κα­τά­στα­τοι πο­λῖ­τες πε­ρι­φρο­νοῦ­σαν ἢ πα­ρα­με­λοῦ­σαν λει­τουρ­γή­μα­τα μὲ τό­σο γλί­σχρες ἀ­μοι­βές, ἐ­νῷ οἱ ἄ­νερ­γοι καὶ οἱ ὀ­κνη­ροὶ εὕ­ρι­σκαν σ’ αὐ­τὰ ἕ­να μέ­σον βι­ο­πο­ρι­σμοῦ. Πρὶν ἀ­πὸ κά­θε συ­νε­δρί­α­ση συ­νω­θο­ῦ­ντο μπρὸς στὶς θύ­ρες τῶν δι­κα­στη­ρί­ων, μὲ τὴν ἐλ­πί­δα πὼς θὰ κλη­ρω­θοῦν καὶ θ’ ἀ­πο­κτή­σουν τὸ πο­λύ­τι­μο δι­ά­ση­μό του δι­κα­στι­κοῦ ἀ­ξι­ώ­μα­τος.

»Δεύ­τε­ρον, τὰ δι­κα­στή­ρι­α πε­ρι­έ­πε­σαν ὑ­πὸ τὴν ἐ­πί­δρα­ση τῶν δη­μα­γω­γῶν, ἰ­δί­ως ἂ­φ’ ὅ­του o Κλέ­ων (τὸ 425 ἢ 424), γι­ὰ νὰ κα­τα­στῇ δη­μο­φι­λής, ὕ­ψω­σε τὸν δι­κα­στι­κὸ μι­σθὸ σὲ τρε­ῖς ὀβο­λούς. Τὸ τρι­ώ­βο­λο ἔ­θε­σε στὰ χέ­ρι­α τῶν φτω­χῶν μί­α ση­μα­ντι­κὴ καὶ ἐ­πι­κίν­δυ­νη ἐ­ξου­σί­α. Κα­θο­δη­γού­με­νοι ὄ­χι ἀ­πό τὴ φρο­ντί­δα τῆς ἀ­πο­δό­σε­ως τῆς δι­και­ο­σύ­νης, ἄλ­λα μό­νον ἀ­πὸ τὸ προ­σω­πι­κὸ τους συμ­φέ­ρον, καὶ προ­σπα­θώ­ντας νὰ ἐ­ξα­σφα­λί­σουν τὴ ζω­ὴ τοὺς ἀ­πο­κλει­στι­κὰ καὶ μό­νον ἀ­πὸ τὴν ἐ­νά­σκη­ση τοῦ λει­τουρ­γή­μα­τος αὐ­τοῦ, τί­πο­τα’ ἄλ­λο δὲν εἶ­χαν στὸν νοῦ τοὺς πα­ρὰ πὼς θὰ εἶ­χαν συ­χνό­τε­ρα τὴν εὐ­και­ρί­α νὰ δι­κά­σουν. Τὶς δι­α­θέ­σεις αὐ­τὲς ἐ­φρό­ντι­ζαν νὰ ὑ­πο­θάλ­πουν οἱ δη­μα­γω­γοί, πολ­λα­πλα­σι­ά­ζο­ντας τὶς κα­τη­γο­ρί­ες καὶ τὶς δί­κες ἐ­να­ντί­ον τῶν πο­λι­τι­κῶν τοὺς ἀ­ντι­πά­λων καὶ ἐ­κεί­νων τῶν ὁποί­ων ἐπω­φθαλμι­οῦ­σαν τὰ πλού­τη. Ἔ­τσι ἐ­βα­σί­λευ­σαν οἱ κα­τα­δό­τες κι οἱ συ­κο­φά­ντες. »Ὁ πρω­ταί­τι­ος τῆς κα­τα­στά­σε­ως αὐ­τῆς ἦ­ταν o Κλέ­ων. Φι­λο­χρή­μα­τος καὶ συ­κο­φά­ντης ὅ­πως ἦ­ταν, εἶ­χε σκορ­πί­σει τὴ δι­χό­νοι­α στὴν πό­λη. Κο­λα­κεύ­ο­ντας τὸν λα­ὸ γι­ὰ νὰ τὸν ἔ­χῃ εὐ­κο­λώ­τε­ρα ὑ­πο­χεί­ρι­όν του, εἶ­χε δη­μι­ουρ­γή­σει, μὲ τὴν κα­θι­έ­ρω­ση τοῦ τρι­ω­βό­λου, μί­α ἀ­ξι­ο­θρή­νη­τη νο­ο­τρο­πί­α, κα­θι­στώ­ντας τοὺς δι­κα­στὲς κα­κοὺς καὶ συμ­φε­ρο­ντο­λό­γους».5

Ἡ με­τα­τρο­πὴ τῶν λει­τουρ­γῶν σὲ ἔμ­μι­σθους ὑ­παλ­λή­λους, ἀ­πο­ζῶ­ντες ἀ­πὸ τὸ λει­τούργημα ποὺ ἀ­σκο­ῦν, προ­κα­λεῖ μέ­σῳ μί­ας αὐ­τό­μα­τα λει­τουρ­γού­σης ἐ­ξε­λί­ξε­ως τὶς ἀ­κό­λου­θες συ­νέ­πει­ες:

Πρῶ­τον

Tweet

Ορατόριο “Άγιος Δημήτριος”

Posted by olympiada στο Οκτωβρίου 25, 2014

Το κορυφαίο έργο του Νίκου Αστρινίδη (1921-2010) και μια από τις λαμπρότερες συμφωνικές σελίδες της μεταπολεμικής Ελλάδας ολοκληρώθηκε το 1962 ύστερα από παραγγελία του Δήμου Θεσσαλονίκης για την πεντηκοστή επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης. Το έργο δραματοποιεί μουσικά τη ζωή και το μαρτύριο του πολιούχου αγίου της και περιλαμβάνειμια από τις πιο επιτυχημένες εναρμονίσεις βυζαντινού μέλους (“Μέγαν εύρατο”).

Η παρακάτω ιστοσελίδα συγκεντρώνει ιστορικές ηχογραφήσεις από την πρεμιέρα και μετέπειτα εκτελέσεις του ορατορίου:
Ιστορικά στοιχεία και μια εισαγωγή στο έργο είναι διαθέσιμα εδώ:

http://www.academia.edu/249389/

Ilias Chrissochoidis, Ph.D.
Research associate, Music
Stanford University

http://www.stanford.edu/~ichriss/

http://www.youtube.com/chrissochoidis

http://www.reverbnation.com/iliaschrissochoidis

Tweet

#Kobane Αυτη ειναι η βιζιτα της τουρκικής προπαγάνδας που ζητά “να αφήσουν τους Κούρδους να πεθάνουν”!

Posted by olympiada στο Οκτωβρίου 25, 2014

Ο ΧΥΔΑΙΟΣ ΦΕΡΕΤΖΕΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΩΝ. Δειτε τις φωτογραφίες για να καταλάβετε τι εστι τουρκικη προπαγάνδα μέσω δημοσιογραφίας – βιζιτας.

Αφήστε τους Κούρδους να ψοφήσουν! Γράφει Τουρκάλα “δημοσιογραφος” Ceylan Ozbudak στο Al Arabiya. Ισλαμική προπαγάνδα μέσω βιζιτας…
Σε ενα εμετικο άρθρο στο ισλαμοφασιστικό Al Arabiya η βιζιτα της τουρκικής / Ισλαμικης προπαγάνδας “εξηγεί” γιατι οι Κουρδοι στο μαρτυρικό Κόμπανι θα πρεπει να εξαφανιστούν. Αποκαλεί την πόλη “χωριό” για το οποίο δεν υπάρχει λόγος να σταλεί βοήθεια, αφού οι Κουρδοι της Συριας δεν συνεργάστηκαν με την “αντισταση” για την ανατροπή του Άσαντ!
Παράλληλα προκαταλαμβάνει και την στάση του προδότη Μπαρζανι θεωρώντας βέβαιο οτι δεν θα στείλει βοήθεια στο Κόμπανι αφού “εχει πολιτικές διάφορες με τους εκει Κούρδους”.

Όσο για την ISIS, εκει φαίνεται ξεκάθαρα πως η θηριωδία ξεπλενεται με την ξανθιά “δυτικομορφη” προπαγανδιστρια. Ε, δεν τρέχει και τίποτα με την ISIS, δεν εχει πειράξει την Τουρκια, και ειναι προϊον της δυτικής πολιτικής κατα των μουσουλμάνων.
Τέλος, οποίος υποστηρίζει τους Κούρδους στο Κόμπανι ειναι τρομοκράτης του PKK αφού “μόλις μερικές εκατοντάδες άμαχοι έχουν μεινει στην πόλη”…
Γενοκτονια με ντεκολτέ.
Η απάντηση σε αυτη την χυδαιότητα βέβαια, ειναι μια: Γιατι καλή μου κυρία δεν πηγαίνεις να πάρεις μια συνεντευξη απο την ISIS με την επαγγελματική σου αμφίεση; Έτσι για να επιβεβαιώσεις τα λεγόμενα σου περι “ακινδυνων” και ομοίων με το PKK…

Tweet

Η Ελλάδα και τα μαύρα σύννεφα

Πολλά μέτωπα για τη χώρα, τα οποία δεν είναι μόνο οικονομικής φύσεως 

Γράφει ο Βασίλης Τσαλαμάγκας 

Τα μέτωπα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν έχουν σχέση μόνο με τη δύσκολη οικονομική κατάσταση. Η οικονομία είναι μεν κομβική αιτία γύρω από την οποία τρέχουν οι εξελίξεις. Όμως, από την πλευρά τους τα εθνικά θέματα αποτελούν ανοικτή πληγή κα αναμφίβολα σχετίζονται με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.

Η Ελλάδα ζει με την τουρκική προκλητικότητα δεκαετίες. Τις τελευταίες ημέρες ο Αχμέτ Νταβούτογλου ξεπέρασε για μία ακόμα φορά τα όρια. Χρησιμοποιώντας το ψευδοκράτος, συνάπτει συμφωνία και προσπαθεί να μπει από το παράθυρο στις έρευνες για το φυσικό αέριο στην Κύπρο. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, η επιχειρηματολογία του Νταβούτογλου μπορεί να είναι προκλητική, αλλά σε δεκάδες φιλικές χώρες με την Τουρκία βρίσκει ευήκοα ώτα.

Μιλώντας σε παγκόσμιο τηλεοπτικό δίκτυο πριν από δύο ημέρες, ο τούρκος πρωθυπουργός ανέτρεξε στην Ιστορία. Είπε ότι την Κυπριακή Δημοκρατία, δηλαδή το κοινό κράτος που ιδρύθηκε το 1960, δεν την κατέλυσαν η Τουρκία και το ψευδοκράτος. Την κατέλυσαν οι εκπρόσωποι της ελληνικής χούντας στο νησί. Η Τουρκία, είπε, προστατεύει τους τουρκοκύπριους, οι οποίοι έχουν δικαιώματα όπως οι Ελληνοκύπριοι τόσο στην υφαλοκρηπίδα όσο και στην ΑΟΖ.

Η Ελλάδα ιστορικά έχει πληγεί από τον τουρκικό επεκτατισμό. Τα τελευταία χρόνια με την παρελκυστική πολιτική του Ερντογάν κυρίως στα θέματα της Συρίας και των τζιχαντιστών, τους κατάλαβαν ακόμα και οι Αμερικανοί, ο πιο πιστός σύμμαχος της Τουρκίας στην περιοχή για δεκαετίες.

Τι μπορεί να κάνει η Τουρκία στη θαλάσσια περιοχή πέριξ της Κύπρου; Απολύτως τίποτα. Ή για άλλους πιο αιχμηρούς, μπορεί να κάνει μία τρύπα στο νερό.
Και προς τι ο θόρυβος των τελευταίων ημερών; Η Τουρκία υλοποιεί το γνωστό σχέδιό της εδώ και δεκαετίες. Αυτό του κακομαθημένου σκυλιού που μονίμως γαυγίζει.

Εκτιμώντας τις γεωπολιτικές και στρατιωτικές ισορροπίες στην περιοχή, θεωρείται απίθανο η Τουρκία να προκαλέσει στρατιωτικό επεισόδιο στις πλατφόρμες φυσικού αερίου ανοικτά της Κύπρου. Μόνο ένας παράφρων θα επιχειρούσε να προκαλέσει στρατιωτική εμπλοκή του αμερικανικού παράγοντα στην περιοχή, καθώς και της πολεμικής μηχανής του κράτους του Ισραήλ. Στο διπλωματικό και στο στρατιωτικό πεδίο, οι πάντες ερμηνεύουν τα γεγονότα έτσι.

Που μπορεί να ξεσπάσει, όμως, η τουρκική επιθετικότητα;
Αν ανατρέξουμε στην Ιστορία, η Τουρκία κινείται στα σίγουρα. Εκτιμά τα αδύνατο σημείο του αντιπάλου και παρεμβαίνει. Κινείται ύπουλα σαν το φίδι.
Η Ελλάδα των δεκάδων οικονομικών προβλημάτων, τα οποία έχουν πλήξει επιχειρησιακά και τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, πρέπει να κοιμάται… ανήσυχη. Η κοινή γραμμή με τους συμμάχους (ΗΠΑ αλλά και Ισραήλ) τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο, είναι για την Ελλάδα μονόδρομος.

Πηγή εφημ. «Αξία»

Tweet

Επικίνδυνα τουρκικά παιχνίδια με τις ΑΟΖ

Μπορεί να μην είδαμε σκηνές χολιγουντιανές ταινίας με καταδρομείς να πέφτουν από ελικόπτερα, οι βόλτες, όμως, του “Barbaros Hayreddin Pasa”, του τουρκικού σεισμογραφικού σκάφους, στην Κυπριακή ΑΟΖ, αποτελούν μία πραγματική κρίση, που δεν περιορίζεται στα όρια της διπλωματίας.
Η Κυπριακή πλευρά θεωρεί ότι το περιστατικό είναι χειρότερο από τα Ίμια.

Ενδεχομένως να είναι. Στην περίπτωση των Ιμίων, η τουρκική πλευρά βάσισε την επιθετικότητά της σε μία υπόθεση που για δεκαετίες «χτίζει» η τουρκική εξωτερική πολιτική.
Την υπόθεση της υφαλοκρηπίδας.

Στην περίπτωση της Κυπριακής ΑΟΖ, οι Τούρκοι μοιάζουν σε αδιέξοδο. Πρόκειται για μία περιοχή αναγνωρισμένη από τη διεθνή κοινότητα αλλά και τις εταιρείες που εμπλέκονται στις έρευνες. 
Οι τούρκοι δεν έχουν σοβαρό επιχείρημα. Δεν διστάζουν, όμως, να κλιμακώσουν την ένταση, προκειμένου να μην μείνουν εκτός του πλούτου που ενδεχομένως προκύψει από μία περιοχή που οι ίδιοι θεωρούν ότι εν μέρει τους ανήκει.
Άλλωστε, είναι φανερό ότι δεν ενδιαφέρονται για έρευνες. Αυτό που θέλουν είναι να δηλώσουν δημόσια τις διεκδικήσεις τους. Όσο αβάσιμες κι αν είναι.

Την κατάσταση κάνει ακόμα χειρότερη η στάση της ΕΕ. Η Ένωση, ενώ εξάντλησε τον πατερναλισμό της με τη διάλυση του τραπεζικού συστήματος της χώρας, σφυρίζει αδιάφορα για όσα συμβαίνουν σε διπλωματικό επίπεδο. Δεν παίρνει θέση, ούτε μοιάζει έτοιμη να πέμβει.

Η εντύπωση που δημιουργείται στους Κυπρίους (και όχι μόνο) είναι αλγεινή. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι Κύπριοι απείλησαν ότι θα καταψηφίσουν το κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής που αφορά τη Ρωσία. Δεν μπορεί, άλλωστε, η Ε.Ε. να κόπτεται για την εθνική κυριαρχία της Ουκρανίας, αλλά να αδιαφορεί για την κυριαρχία μίας χώρας – μέλους της.

Η Ευρώπη μοιάζει να θέλει την Ένωση στα μέτρα των ισχυρών χωρών του «κέντρου».
Δεν έχει αναπτύξει ουσιαστική συνείδηση αλληλεγγύης και αυτό αποτελεί τον πιο αδύναμο κρίκο στην Ένωση.

Πηγή εφημ. «Κεφάλαιο»

Σχόλιο ιστολογίου: Η ανακοίνωση που εξέδωσε η Ε.Ε. προς την Τουρκία, καλώντας την να «επιδείξει αυτοσυγκράτηση», αποδεικνύει πως η Ε.Ε. δεν επιθυμεί να υπερασπιστεί επί της ουσίας, και με την εφαρμογή άμεσων (οικονομικών και όχι μόνο) μέτρων κατά της Τουρκίας, που με την πειρατική της συμπεριφορά αποδεικνύει πως δεν έχει καμία διάθεση να σταματήσει τις προκλήσεις παρά μόνο εάν της δοθεί κατάλληλη, ακαριαία και πανίσχυρη απάντηση (δεν είναι απαραίτητο να είναι στρατιωτικού τύπου)…
Όσο για τον πολιτικό κόσμο -τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας- εάν δεν συνειδητοποιήσει πως η αδυναμία μίας χώρας να υπερασπιστεί επαρκώς όσα της παραχωρούνται από το Διεθνές Δίκαιο, νομοτελειακά την οδηγεί σε ντροπιαστικές εθνικές –και πάρα πολύ δύσκολα αναστρέψιμες- ήττες… Και την ευθύνη για την μη ικανότητα – επάρκεια υπεράσπισης την φέρουν αποκλειστικά οι πολιτικοί…
Σκοπός της Τουρκίας είναι η υφαρπαγή θαλάσσιου χώρου τόσο από την Κύπρο, όσο και από την Ελλάδα. Τα όσα συνέβησαν στην Κύπρο, αποτελούν μία στρατηγική τουρκική μέθοδο μέτρησης αντιδράσεων και διαθέσεων των Ελλήνων πολιτικών... Και, δυστυχώς, η υποτονική στάση και οι εκκλήσεις για βοήθεια από την Ευρώπη, κατέδειξαν στην Τουρκία την απόλυτη αδυναμία στην λήψη κρίσιμων αποφάσεων από τους Έλληνες πολιτικούς...

Tweet

Συν κυβερνήσει και φύσην κίνει..

    Είναι φανερό πως μία κυβέρνηση, έστω κι  αν πρόκειται για την συγκυβέρνηση Ψευταρά,

     ..δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνη της!

     Κι αφού τέλος πάντων ο ''εξ ανατολών κίνδυνος'', ή έστω ο εκ του βορρά, ή ο δυτικός, ή κάποιος άλλος πραγματικός ή ανύπαρκτος κίνδυνος δεν προθυμοποιείται να βοηθήσει,
     ..είπε η μάνα φύση να βάλει ένα χεράκι, να καταστραφούμε μιάν ώρα αρχύτερα, να πάμε στο διάολο να ησυχάσουμε!

     Αυτή είναι η μία ανάγνωση των χθεσινών φυσικών φαινομένων.
     Η άλλη είναι πως ούτε η φύση πιά, έχοντας αναλάβει τον ρόλο του Θεού, ο οποίος έχει τελευταία ''αποστρέψει τα όμματα'' από έναν τέτοιο @αλάκα λαό,
     ..δεν αντέχει την άκρατη και αναιδέστατη κοροϊδία.

     ΄Ετσι, μόλις έγινε γνωστό από αρμόδια χείλη πως κατά την δωσιλογική ορολογία το καινούργιο μνημόνιο δεν θα λέγεται μνημόνιο αλλά  ''ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ'', δεν άντεξε και ξέσπασε:
     ''Ρε δε πάτε στο διάολο παλιοκερατάδες που κάθομαι και σας κοιτάζω! Τσιμπάτε γι αρχή μιά θεομηνία με τις πλημμύρες της και τα όλα της, και θα ακολουθήσουν και σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί!
     Άντε να ξεβρωμίσει η Γη από τέτοιους παλιάνθρωπους πολιτικούς κι από τέτοιο κακομαθημένο λαό ραγιάδων, που τα περιμένει όλα έτοιμα!''

     Άρα δεν πρέπει να ανησυχούμε πιά για τίποτα, αφού η τύχη μας είναι ήδη καταγεγραμμένη.
     Άσε που θα βγεί, έστω και για μία φορά αληθινός ο Παλικαρόπουλος όταν λέει ότι δεν πρόκειται να κυβερνήσει ποτέ η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση!
   
     Ούτε κανείς άλλος μετά απ' αυτόν!
     Δεν θα υπάρχει πιά τίποτα, για να κυβερνηθεί!..

πηγη 

Tweet

ΘΗΤΕΙΑ: Προαιρετική στράτευση γυναικών και υποχρεωτική για τους άνδρες στα 18 θέλει το ΓΕΕΘΑ

Πρόταση που φέρνει τα πάνω κάτω στην θητεία επεξεργάζεται το ΓΕΕΘΑ, η οποία προβέπει προαιρετική στράτευση γυναικών και υποχρεωτική στράτευση στα 18 για τους άνδρες. 
Η πρόταση έχει τεθεί στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ η οποία βέβαια σε μία εβδομάδα αποχωρεί και ο διάδοχος Αβραμόπουλου θα είναι αυτός που θα πρέπει να πάρει την απόφαση έγκρισης ή απόρριψής της. 
Ο Α/ΓΕΕΘΑ Μιχαήλ Κωσταράκος παρουσίασε την πρόταση αυτή και στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα στην ενημέρωση που του έγινε στο ΥΠΕΘΑ την περασμένη Τρίτη. Δεν ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα. 

Το πρόβλημα της επάνδρωσης των μονάδων του Στρατού Ξηράς είναι γνωστό. 
Το αίτημα για αύξηση της στρατιωτικής θητείας ακόμη και στους 18 μήνες έρχεται και επανέρχεται αλλά κανένας υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν θέλησε να το “αγγίξει”. Προκειται για εξαιρετικά αντιδημοφιλές μέτρο . Και ειδικά τώρα με την οικονομική κρίση υπάρχει ένας πολύ σοβαρός λόγος να μην θέλουν οι υπουργοί ούτε να το ακούσουν. Η οικονομική επιβάρυνση των νοικοκυριών που έχουν παιδί στον στρατό είναι ήδη πολύ μεγάλη. Έχει υπολογιστεί ότι το κόστος της θητείας για μια οικογένεια φθάνει μέχρι και τις 3000 ευρώ! 
Ωστόσο το ζήτημα της έλλειψης προσωπικού είναι υπαρκτό. Όπως και οι πιέσεις των στρατηγών. Μ΄ αυτό το δεδομένο το ΓΕΕΘΑ και ο Αρχηγός του Μιχαήλ Κωσταράκος επεξεργάζονται το σχέδιο της υποχρεωτικής στράτευσης στα 18 αλλά και της προαιρετικής στράτευσης γυναικών με κίνητρο κάποια επιπλέον μόρια για πρόσληψη στο δημόσιο. Εξετάζεται επίσης το ενδεχόμενο οι γυναίκες που θα επιλέξουν να καταταγούν στο στρατό να έχουν ακόμη ένα κίνητρο. Ο χρόνος της θητείας τους που θα είναι από 12 μήνες και πάνω να “μετράει” ως συνταξιοδοτικός χρόνος και να έχουν βέβαια και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη.
Δεν υπάρχει ομοφωνία για το σχέδιο του ΓΕΕΘΑ. Η υποχρεωτική στράτευση στα 18 μπορεί να “γεμίζει” τα στρατόπεδα με κόσμο , να λύνει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα των αναβολών και της ανυποταξίας, αλλά από την άλλη στερεί τις Ένοπλες Δυνάμεις από κρίσιμες ειδικότητες που μέχρι σήμερα τις καλύπτει δωρεάν. Με πρώτη και καλύτερη αυτή των ιατρών. 
Σ΄ ότι έχει να κάνει με την προαιρετική στράτευση γυναικών. Στο ΥΠΕΘΑ εκτιμούν ότι με τα ποσοστά ανεργίας που υπάρχουν στους νέους είναι λογικό να υπάρξει ενδιαφέρον από νεαρές γυναίκες για να καταταγούν, έστω και χωρίς μισθό. Η είσοδος γυναικών στον στρατό πάντως μπορεί να προσφέρει μια ανακούφιση και κλείσει πολλές “μαύρες τρύπες”. Όλες οι υπηρεσίες των Αθηνών και των άλλων μεγάλων αστικών κέντρων μπορούν να καλυφθούν από τις γυναίκες που θα καταταγούν ,απελευθερώνοντας έτσι μεγάλο αριθμό προσωπικού που θα μπορέσει να προωθηθεί σε μονάδες της μεθορίου όπου υπάρχουν πραγματικές ανάγκες.

πηγη