}

27 Οκτωβρίου, 2014

Η μυστική καταγωγή του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ…και οι ομοφυλοφιλικές του τάσεις!


Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, o ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους, και ο «Πατέρας των Τούρκων» γεννήθηκε το 1881 στην πόλη της Θεσσαλονίκης και ήταν Εβραϊκής καταγωγής από την αίρεση των Ντονμέδων.
Οι Ντονμέδες αριθμούσαν κοντά στα 15,000 άτομα, και ήταν μια υπόγεια αίρεση Σαμπεταϊνών Εβραίων που είχαν μουσουλμανικά ονόματα, και που προς τα έξω συμπεριφέρονταν ως Μουσουλμάνοι, αλλά κρυφά πίστευαν στον Σαμπετάι Σέβι, τον ψευδή Μεσσία του 17 ου αιώνα, και διεξήγαγαν προσεκτικά φυλασσόμενες προσευχές και τελετουργίες στο όνομα του.

Οι Ντονμέδες ήταν απόγονοι των Σεφαρδιτών Εβραίων που ζούσαν στην Ισπανία και την Πορτογαλία (Ανδαλουσία) για αιώνες, μέχρι που οι Μουσουλμάνοι Άραβες έχασαν τον έλεγχο της Ανδαλουσίας από τους Χριστιανούς. Οι Χριστιανοί έδωσαν στους Εβραίους την δυνατότητα επιλογής μεταξύ θανάτου, αλλαξοπιστίας, και την εξορία, έτσι βρήκαν το άσυλο και την ευτυχία τους στις Οθωμανικές χώρες του Σουλτάνου, στην πόλη της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια του 1492.
Τις μέρες της ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, οι Ντονμέδες της Θεσσαλονίκης προσπάθησαν να αναγνωριστούν ως μη Μουσουλμάνοι για να αποφευχθεί η αναγκαστική μεταφορά τους προς την Ανατολία.
Οι παππούδες του Κεμάλ Ατατούρκ, από την πλευρά της μητέρας του, έγιναν μουσουλμάνοι το 1834, ώστε να μην φορολογούνται από την Οθωμανική Αρχή. Η μητέρα του Ατατούρκ, η Ζουμπεϊντέ προερχόταν από τα βουνά δυτικά των Ιωαννίνων, κοντά στα σημερινά Αλβανικά σύνορα. Για την προέλευση του πατέρα του, Αλί Ριζά, ελάχιστα είναι γνωστά.
Ο Ατατούρκ ήταν πάντοτε απρόθυμος να αποκαλύψει πράγματα σχετικά με το οικογενειακό του δέντρο. Ο Ατατούρκ θα είχε βάσιμους λόγους για να αποκρύψει τη προέλευση του από Ντονμέδες. Οι Ντονμέδες (οι οποίοι παντρεύονταν μόνο μεταξύ τους) όχι μόνο περιφρονούνταν από την υπόλοιπη κοινωνία, αλλά και ορίζονταν ως αιρετικοί και από τους Μουσουλμάνους και από τους Εβραίους. Επίσης είχαν τη φήμη για σεξουαλική ανηθικότητα που θα μπορούσε να είναι ελάχιστα κολακευτικό για τους απογόνους τους.
Το 1911, ένας Εβραίος εκδότης εφημερίδας που είχε το όνομα Ιταμάρ Μπέν- Αβί γράφει ότι συνάντησε τυχαία τον Ατατούρκ στο ξενοδοχείο Kamenitz στην Ιερουσαλήμ, όπου ο Ατατούρκ εξομολογείται για πρώτη και μοναδική φορά στην ενήλικη ζωή του, ότι ήταν Εβραϊκής καταγωγής. Ο Ιταμάρ Μπεν- Αβί περιγράφει δύο συναντήσεις με τον Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος δεν είχε ακόμη πάρει το όνομα του Ατατούρκ, «Πατέρας των Τούρκων». Και οι δύο συναντήσεις έγιναν στη Γαλλική γλώσσα, ήταν κυρίως για την Οθωμανική πολιτική, και συνοδεύονταν με μεγάλες ποσότητες άρακ, το Αραβικό τσίπουρο. Στην πρώτη από αυτές τις δύο συναντήσεις, ο Κεμάλ εμπιστεύθηκε να εξομολογείσει τα εξής:
«Είμαι απόγονος του Σαμπετάι Σέβι, – δεν είμαι πραγματικά Εβραίος πλέον, αλλά εξακολουθώ να είμαι ένθερμος θαυμαστής αυτού του προφήτη σας. Η γνώμη μου είναι ότι κάθε Εβραίος στη χώρα αυτή καλά θα κάνει να ενταχθεί στο στρατόπεδο του».
Κατά τη δεύτερη συνάντηση που έγινε 10 μέρες αργότερα στο ίδιο ξενοδοχείο, ο Μουσταφά Κεμάλ είπε σε ένα σημείο:
«Έχω στο σπίτι μια Εβραϊκή Βίβλο που τυπώθηκε στη Βενετία. Είναι αρκετά παλιά, και θυμάμαι τον πατέρα μου που με έπαιρνε σε ένα Καραΐτη δάσκαλο που μου δίδαξε να τη διαβάζω. Θυμάμαι ακόμα μερικά λόγια της, όπως…
» Και ο Ιταμάρ Μπεν-Αβί συνεχίζει: «Έχει διακόψει να μιλά για λίγο, τα μάτια του έψαχναν κάτι στο καινό. Στη συνέχεια θυμήθηκε»:
«Shema Yisra’el, Adonai Elohenu, Adonai Ehad»!
«Αυτή είναι η πιο σημαντική μας προσευχή, Λοχαγέ.»
«Και δική μου μυστική προσευχή , Cher Monsieur», απάντησε, ξαναγεμίζοντας τα ποτήρια μας. Αν και ο Ιταμάρ Μπεν-Αβί δεν θα μπορούσε να το γνωρίζει τότε, ο Ατατούρκ εννοούσε την έκφραση «μυστική προσευχή» στη κυριολεξία. Ανάμεσα στις απόκρυφες προσευχές των Ντονμέδων, που πρώτη φορά έγιναν γνωστές στον ακαδημαϊκό κόσμο, όταν ένα βιβλίο με αυτές κατέληξε στη Εθνική Βιβλιοθήκη της Ιερουσαλήμ το 1935, είναι μια που περιέχει την ομολογία της πίστης: «Ο Σαμπετάι Σέβι και κανένας άλλος είναι ο αληθινός Μεσσίας. Άκουσε O Ισραήλ, ο Κύριος ο Θεός μας, ο Κύριος είναι ένας». Ήταν χωρίς αμφιβολία από αυτή την ομολογία της πίστης, και όχι από την Εβραϊκή Βίβλο, που ο Ατατούρκ θυμήθηκε τα λόγια της προσευχής Shema.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ ίδρυσε μια κοσμική Τουρκική δημοκρατία όπου ήθελε να περιορίσει το Ισλάμ μια και για πάντα μόνο στα τζαμιά. Αρκετοί Ντονμέδες ήταν μεταξύ των Νεοτούρκων, Τούρκων διανοουμένων που προσπάθησαν να μεταρρυθμίσουν τη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κατά τη Ρεπουμπλικανική εποχή, θα υποστηρίξουν σθεναρά τις φιλοδυτικές μεταρρυθμίσεις του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Η Τουρκική κυβέρνηση, που για χρόνια μάχεται να προστατευθεί από μουσουλμανικές φονταμενταλιστικές επιθέσεις που υποσκάπτουν τη νομιμότητα και τις κοσμικές μεταρρυθμίσεις του Ατατούρκ, δεν έχει λόγο να χαιρετίσει την είδηση ότι ο πατέρας του «Πατέρα των Τούρκων» ήταν ένας κρυπτό-Εβραίος που πέρασε τα αντί-μουσουλμανικά του αισθήματα και στον γιο του. Το Μυστικό του Μουσταφά Κεμάλ θα είναι ασφαλώς για τη Τουρκική κυβέρνηση κάτι που θα προτιμούσε να συνεχίσει να διατηρείται έτσι.
Ακόμη μια πηγή για την Εβραική καταγωγή του Κεμάλ
Θέμα: Η Εβραϊκή καταγωγή του Μουσταφά Κεμάλ και του Ενβέρ Πασά γραμμένη σε αμερικανικές εφημερίδες
Πηγή: The Literary Digest (μαγκαζίνο εφημερίδας που δημοσιευόταν στις ΗΠΑ)
14 Οκτωβρίου 1922, σελίδα: 50
Ισπανός Εβραίος στην Καταγωγή, ορθόδοξος (σουνίτης) Μουσουλμάνος από γεννησιμιού και ανατροφής, ο οποίο έχει εκπαιδευτεί σε μια πολεμική γερμανική σχολή, πατριώτης, μαθητής των εκστρατειών των παγκοσμίως μεγάλων στρατηγών, συμπεριλαμβανομένου του Ναπολέοντα, και του Κραντ Λι – αυτά λέγονται ότι είναι μερικά έξοχα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του νέου «έφιππου άνδρα» που έχει εμφανιστεί στην Εγγύς Ανατολή. Είναι ένας πραγματικός δικτάτορας, όπως οι ανταποκριτές μαρτυρούν, ένας άνδρας του τύπου ο οποίος είναι ταυτόχρονα η ελπίδα και ο φόβος για έθνη που έχουν κατασπαραχτεί από ανεπιτυχείς πολέμους. Η ενότητα και η δύναμη είχε επανέλθει σε μεγάλο βαθμό πίσω στην Τουρκία μέσω της θέλησης του Μουσταφά Κεμάλ Πασά.
…………
Εκεί ήταν ο ίδιος ο Πασάς, ψηλός, ακόμη νέος, όμορφος, με στενούς γλουτούς, πλατιούς ώμους, με γκρι, μάλλον λυπημένα μάτια που μιλούσε εύγλωττα για την Ισπανική-εβραϊκή του καταγωγή – γιατί ο Κεμάλ, όπως και ο Ενβέρ Πασά, αν και ορθόδοξος Μωαμεθανός, κατάγεται από εκείνες τις Ισπανο-εβραϊκές οικογένειες που, δεδομένου ότι τους δόθηκε από τον Χριστιανισμό η επιλογή μεταξύ θανάτου, προσηλυτισμού και εξορίας, βρήκαν άσυλο και ευτυχία στις χώρες του Σουλτάνου – και έχει δυνατά, φλεβώδη χέρια, πλατιά γύρο από τον καρπό – χέρια καλλιτέχνη, ονειροπόλου, από εκείνα που πράττουν, ενός ανθρώπου που ξέρει να πλάθει τα όνειρα του σε πραγματικότητα.
Σημείωμα.
Ο Ατατούρκ είχε προτίμηση για άτομα του δικού του φύλου, με έγγραφα σχετικά με αυτό, από την Οθωμανική μυστική στρατιωτική αστυνομία η οποία τον κατατάσσει ως «ένα πολύ γνωστό ομοφυλόφιλο». Όταν ήταν σε νεαρή ηλικία, είχε ερωτική σχέση με έναν Έλληνα ψαρά με το όνομα Ιωάννης Τίκκης από τη πόλη του Λαγκαδά.
Mustafa Kamel Ataturk, the founder of the modern Turkish State, and the» Father of the Turks» was born in 1881 at the city of Salonika and was of Doenme Jewish descent. The Doenme numbered close to 15,000, and were an underground sect of Sabbetaians Jews who took Muslim names and outwardly behaved like Muslims but secretly believed in Sabbetai Zevi, the 17th-century false messiah, and conducted carefully guarded prayers and rituals in his name. The Doenme were discentants of Sephardi Jews who lived in Spain and Portugal (Andalusia) for centuries until the Muslim Arabs lost control of Andalusia to the Christians. The Christians gave them the choice between death, conversion and exile, and the Jews found asylum and happiness in the Ottoman Sultan’s domains at the city of Salonica in Greece during 1492. At the time of the interchange of Greek and Turkish populations between Turkey and Greece, the Salonika The Doenme tried to be recognized as not Muslims to avoid forced transport to Anatolia.
Kemal Ataturk’s grandparents became Muslims in 1834 so as not to be taxed by the Otomman authorities.Ataturk’s mother Zubeyde came from the mountains west of the town of Ioannina, close to the current Albanian frontier, of the origins of his father, Ali Riza, little is known. Ataturk was always reluctant to disclose about his family background. Ataturk would have had good reasons for concealing his Doenme origins. Not only were the Doenmes (who married only among themselves) looked down on as heretics by both Muslims and Jews, they had a reputation for sexual profligacy that could hardly have been flattering to their offspring.
In 1911 , a Jewish newspaper publisher by the name of Itamar Ben-Avi writes that he met Ataturk in at Kamenitz Hotel in Jerusalem where Ataturk confecess for the first and only time of his adult life, that he was of Jewish ancestry.
Itamar Ben-Avi describes two meetings with Mustafa Kemal, who had not yet taken the name of Ataturk, «Father of the Turks.» Both were conducted in French, were largely devoted to Ottoman politics, and were doused with large amounts of arak. In the first of these, Kemal confided:
«I” m a descendant of Sabbetai Zevi – not indeed a Jew any more, but an ardent admirer of this prophet of yours. My opinion is that every Jew in this country would do well to join his camp. «During their second meeting, held 10 days later in the same hotel, Mustafa Kemal said at one point:
«I have at home a Hebrew Bible printed in Venice. It’s rather old, and I remember my father bringing me to a Karaite teacher who taught me to read it. I can still remember a few words of it, such as …»
«And Itamar Ben-Avi continues: «He paused for a moment, his eyes searching for something in space. Then he recalled:»Shema Yisra’el, Adonai Elohenu, Adonai Ehad!»
«That’s our most important prayer, Captain.»
«And my secret prayer too, cher monsieur,” he replied, refilling our glasses.»
Although Itamar Ben-Avi could not have known it, Ataturk no doubt meant «secret prayer» quite literally. Among the esoteric prayers of the Doenme, first made known to the scholarly world when a book of them reached the National Library in Jerusalem in 1935, is one containing the confession of faith: Sabbetai Zevi and none other is the true Messiah. Hear O Israel, the Lord our God, the Lord is one». It was undoubtedly from this creed prayer, rather than from the Hebrew Bible, that Ataturk remembered the words of the Shema prayer.
Mustafa Kemal Ataturk founded a secular Turkish republic in which he wanted Islam to be banished once and for all, to the mosques. Several Doenme were among the Young Turks, Turkish intellectuals who tried to reform the Ottoman Empire. In the Republican era, they strongly supported the pro-Western reforms of Mustafa Kemal Ataturk. The Turkish government, which for years has been fending off Muslim fundamentalist assaults on its legitimacy and on the secular reforms of Ataturk, has little reason to welcome the news that the father of the «Father of the Turks» was a crypto-Jew who passed on his anti-Muslim sentiments to his son. Mustafa Kemal’s secret is no doubt one that it would prefer to continue to be kept.
More sources about Kemal’s Jewish ancestry
Subject: Mustafa Kemal and Enver Pasha’s Jewishness written in American Newspapers.
Source : The Literary Digest (a journal published in USA)
October 14, 1922, page: 50
A Spanish Jew by ancestry, an orthodox Moslem by birth and breeding, trained in a German war college, a patriot, a student of the campaigns of the world’s great generals, including Napoleon, Grant and Lee – these are said to be a few outstanding characteristics in the personality of the new «Man on Horseback» who has appeared in the Near East. He is a real dictator, the correspondents testify, a man of the type which is at once the hope and fear of nations torn to pieces by unsuccessful wars. Unity and power have come back to Turkey largely through the will of Mustafa Kemal Pasha.
…………
There was the pasha himself, tall, still young, good-looking, narrow-hipped, wide-shouldered, with gray, rather sad eyes that spoke eloquently of his Spanish-Jewish ancestry – for Kemal, like Enver Pasha, tho an orthodox Moslem, is descended from those Spanish-Jewish families that, given by Christianity the tolerant choice between death, conversion and exile, found asylum and happiness in the Sultan’s domains – and with strong, high-veined hands, broad and flat across the wrist – the hands of an artist, a dreamer, yet, too, those of a doer, a man who knows how to clout his dreams into facts.
Note
Ataturk had a preference for members of his own sex with records about it from the Ottoman secret military police which classify him as «a well known homosexual». When he was young he had an affair with a Greek fisherman Named Ioannis Tikis from Lagadas town.
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/

Πηγή: diadrastiko
ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥ ΤΟΥ "BARBAROS"
Τουρκικό υποβρύχιο στην Κυπριακή ΑΟΖ - Το πάει για πολεμική σύρραξη η Άγκυρα;


Τουρκικό υποβρύχιο εντοπίστηκε να κάνει «βόλτες» εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και να παρακολουθεί τόσο τις κινήσεις του ερευνητικού σκάφους "Barbaros" στα "οικόπεδα 2 και 3" όσο και τις εργασίες του γεωτρύπανου Saipem 10000 στο οικόπεδο «Ονασαγόρας» πλέοντας σε απόσταση μόλις λίγων μιλίων από αυτό. Πρόκειται σαφώς για μία επιθετική ενέργεια και δείχνει ότι η Άγκυρα είναι αποφασισμένη να κλιμακώσει την ένταση στην περιοχή της Κύπρου.
Σύμφωνα με πληροφορίες το τουρκικό υποβρύχιο εντοπίστηκε στην Κυπριακή ΑΟΖ κατά τη διάρκεια της επιχείρησης έρευνας και διάσωσης του δικινητήριου αεροσκάφους Diamond DA42, στην οποία συμμετείχαν πολεμικά πλοία της ειρηνευτικής δύναμης UNIFIL μεταξύ των οποίων η ελληνική ΤΠΚ «Καβαλούδης», μία γερμανική και μία βραζιλιάνικη φρεγάτα.
Τα ανθυποβρυχιακά συστήματα των πλοίων «χτύπησαν» το υποβρύχιο της Άγκυρας να πλέει εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, μεταξύ του «οικοπέδου 9», όπου διεξάγονται έρευνες για τον εντοπισμό και την άντληση φυσικού αερίου και πετρελαίου και των «οικοπέδων 2 και 3», όπου έκανε βόλτες το ερευνητικό σκάφος «Barabaros» συνοδεία δύο πολεμικών πλοίων.
Αποκαλύπτεται πώς η Τουρκία δεν υποστηρίζει τις έρευνες που έχει ανακοινώσει ότι θα διεξάγει με το «Barbaros» δεσμεύοντας παράνομα περιοχές εντός της Κυπριακής ΑΟΖ μόνο με πλοία επιφανείας και συγκεκριμένα φρεγάτες και κορβέτες, αλλά και με υποβρύχιο, ίσως και με υποβρύχια.
Είναι δεδομένο πώς στην επιχείρηση «Ασπίδα της Μεσογείου» που διεξάγει η Τουρκία έχει η ίδια δηλώσει, πέραν των πλοίων, ότι συμμετέχει και υποβρύχιο. Φαίνεται όμως πώς η Άγκυρα ορίζει κατά το συμφέρον της τα όρια της άσκησης για την πραγματοποίηση της άσκησης και στέλνει το υποβρύχιο της να «κατασκοπεύει» τις όποιες ενέργειες γίνονται εντός της ΑΟΖ της Κύπρου.
Όπως άλλωστε πράττει και με την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας με θράσος πώς έχει προχωρήσει σε συμφωνία με το ψευδοκράτος και ως εκ τούτου νομιμοποιείται να κάνει έρευνες στην ΑΟΖ.
Η αποστολή υποβρυχίου συνιστά μία καθαρή επιθετική ενέργεια σε βάρος της Κύπρου και αποδεικνύει πώς η Τουρκία είναι έτοιμη για όλα. Ακόμη και να προκαλέσει στρατιωτική σύρραξη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου στην οποία θα εμπλακεί σαφώς και η Ελλάδα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δείτε ένα σπάνιο βίντεο από τη Μάχη των Οχυρών στη Γραμμή Μεταξά



Δείτε ένα σπάνιο βίντεο με τη Μάχη των Οχυρών στη Γραμμή Μεταξά. Ο Γιόζεφ Γκαίμπελς, στο ημερολόγιό του, στις 8 Απριλίου 1941, δύο ημέρες μετά την γερμανική επίθεση έγραφε: «Προχωρούμε αργά στην Ελλάδα...
Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχηταί... Τα καταληφθέντα χαρακώματα είναι γεμάτα πτώματα... Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων. Ίσως υπάρχει ακόμη ένα ίχνος της παλαιάς ελληνικής καταγωγής σ' αυτούς.» Ο
Αδόλφος Χίτλερ, σε ομιλία του στο Ράιχσταγκ, 4 Μαΐου 1941: «Ενώπιον της Ιστορίας είμαι υποχρεωμένος να αναγνωρίσω ότι, από τους μέχρι τώρα αντιπάλους μας, ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με εξαιρετική γενναιότητα και δεν παραδόθηκε παρά όταν κάθε αντίστασή του ήταν αδύνατη. Ως εκ τούτου, απεφάσισα να μην κρατηθεί κανένας Έλληνας στρατιώτης αιχμάλωτος και οι αξιωματικοί να διατηρήσουν τα προσωπικά όπλα τους».
Δείτε το σπάνιο βίντεο:
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Βρετανικός Τύπος: Η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα να βγει νωρίτερα από την οικονομική τραγωδία της

Βρετανικός Τύπος: Η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα να βγει νωρίτερα από την οικονομική τραγωδία της


Τίποτα χειρότερο από το να προσκρούουν οι καλές προθέσεις στον λάθος χρόνο εκδήλωσής τους. Αν η Ελλάδα είχε ανακοινώσει κάποια άλλη στιγμή ότι επιθυμεί να βγει εκτός των μνημονίων, τότε, ίσως, τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Τώρα, όμως, δεν είναι...
Το βρετανικό οικονομικό σάιτ «This is money» αναλύει γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει τόσο εύκολα από το μνημόνιο. Ο τίτλος του άρθρου έχει προφανή στόχευση: «Καμία ελπίδα για πρόωρη έξοδο από την ελληνική οικονομική τραγωδία».
Το άρθρο αναφέρει πως πως όταν στα τέλη Σεπτεμβρίου ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε πως η κυβέρνησή του επιθυμεί να απεγκλωβιστεί από τα μνημόνια νωρίτερα από ότι αναμενόταν, το έκανε για να μπορέσει να αντιπαρατάξει κάτι απέναντι στη συνεχιζόμενη άνοδο του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.
Επιπροσθέτως ο Σαμαράς πίστευε πως είχε τα γεγονότα με το μέρος του και ως ένα σημείο μπορεί και να τα είχε. Τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν καλύτερα για την Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία έφυγαν από τα μνημόνια, το καλοκαίρι πέρασε με ένα τεράστιο κύμα τουριστών να ψηφίζουν «Ελλάδα».
Ακόμη, η χώρα επέστρεψε με έναν εντυπωσιακό τρόπο στις αγορές και οι ενδείξεις για την ανάπτυξη το 2016 είναι άκρως θετικές. Μα, δεν τελειώνουν εδώ τα καλά νέα: η Κομισιόν δεν δίστασε να δηλώσει δημοσίως πως οι προσπάθειες της Ελλάδας για μεταρρυθμίσεις είναι αξιοσημείωτες, κάτι που σε συνδυασμό με το πρωτογενές πλεόνασμα έδινε έναν θετικό τόνο. Τι συνέβη, λοιπόν, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και η πρόωρη έξοδος φαντάζει απίθανη;
Το άρθρο της αναλύτριας Vicky Pryce δίνει τρεις βασικούς λόγους: Πρώτον, ο Σαμαράς δεν έχει την πολιτική δύναμη που θα προσδωκούσε. Η αντιπολίτευση καλπάζει στις δημοσκοπήσεις. Δεύτερον, η ανησυχία σε παγκόσμιο επίπεδο ότι οδηγούμαστε σε μια νέα ύφεση και τρίτον η μείωση της ανάπτυξης στη Γερμανία και οι έντονες ανησυχίες για το μέλλον της Γαλλίας και της Ιταλίας.
Αυτές οι μυλόπετρες θρυμμάτισαν τις ελπίδες της Ελλάδας: εξ ου και τα δικά της ομόλογα χτυπήθηκαν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλα στις διεθνείς αγορές. Η ΕΕ βιώνει μια δύσκολη κατάσταση αυτή τη στιγμή καθώς η βιομηχανική παραγωγή μειώνεται. Υπό αυτές τις συνθήκες δύσκολα ο Σαμαράς θα καταφέρει να πείσει τους δανειστές να συζητήσουν μια πρόωρη έξοδο από το μνημόνιο.
Το θέμα είναι ότι υπάρχει φόβος πως αν κάτι τέτοιο συμβεί, αίφνης, οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα θα πατήσουν φρένο, ενώ οι χρηματοδοτικές ανάγκες ενδέχεται να είναι περισσότερες από οκτώ δισ. ευρώ που λέγεται αυτή τη στιγμή. Η Ελλάδα, καταλήγει το άρθρο, δεν μπορεί να βγει από το δάσος αυτή τη στιγμή. Με το χρέος να είναι ακόμα σε υψηλά επίπεδα, όπως και η ανεργία και η κοινωνική αναστάτωση, η Ελλάδα θα πρέπει να περιμένει στο μέλλον για να επανέλθει στο αίτημά της.


Πηγή: Βρετανικός Τύπος: Η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα να βγει νωρίτερα από την οικονομική τραγωδία της | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/175538#ixzz3HKNz40rp

28η Οκτωβρίου: και αν λέγαμε «ΝΑΙ»; Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου


Μερικές σκέψεις του Χατζιδάκι, αλλά και του Ζαχαριάδη, για την εθνική επέτειο και δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα για την πραγματική σημασία του αντιφασιστικού αγώνα από το 1940 μέχρι σήμερα, στα οποία η ομάδα δημιουργών του ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. επιχειρεί να δώσει απαντήσεις με ένα νέο εγχείρημα. 
 

«Στις 28 Οκτωβρίου με κάθε είδους εκδήλωση, αγωνιστείτε για το εθνικό ξεκίνημα»
ΕΑΜ
Του Αρη Χατζηστεφάνου

«Γιατί είπε το “ΟΧΙ” ο Μεταξάς, αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού;» αναρωτιόταν ο Μάνος Χατζιδάκις, σε μια από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές. Και ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα έδινε μόνος του την απάντηση: «Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά… Oι πιέσεις, οι Αγγλοι, τα ανάκτορα κτλ. Μπορεί κανείς να ερωτηθεί και αν λέγαμε ΝΑΙ; Πάλι στα ίδια θα ήμασταν. Ενα-δυο χρόνια υπό συμμαχική επιστασία –μήπως δεν είμαστε πέντε και δέκα χρόνια κάτω από αυτούς;– κι ύστερα μες στη συμμαχία και τέλος στην ευρωπαϊκή κοινότητα».
Ο ανυπόμονος ακροατής ίσως να διέκρινε στα λόγια του μεγάλου μουσικοσυνθέτη μια αντεστραμμένη θεωρία των δύο άκρων, όπουη καταδίκη των συμμάχων μπορεί να οδηγήσει και σε μια επικίνδυνη ηθική απενοχοποίηση όσων συνεργάστηκαν με τους κατακτητές –σαν αυτή που επιχειρούν εδώ και δεκαετίες οι γνωστοί αναθεωρητές της ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας. ...

Ο Χατζιδάκις όμως έσπευδε αμέσως να διαλύσει τέτοιου είδους παρερμηνείες. «Ασε», έλεγε, «και εκείνη τη μεταπολεμική ψευδαίσθηση που μας την καλλιεργούσαν και οι πρώτες μεταπολεμικές κυβερνήσεις μας, ότι ήμασταν οι πρωταγωνιστές του πολέμου, οι περιούσιοι των συμμάχων. Πιστεύαμε στο τέλος, σαν τον Καραγκιόζη, πως εμείς σκοτώσαμε τον κατηραμένο όφι. Μεθύσαμε από δόξα, που μόνοι μας χαρίσαμε στους εαυτούς μας. Για μια ακόμη φορά νικήσανε οι Χίτες, οι κουτσαβάκηδες, οι ταγματασφαλίτες, οι βασανιστές και οι μέλλοντες Μιχαλόπουλοι (σ.σ. εκδότης της “Ελεύθερης Ωρας”) και Κουρήδες. Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου».
Ο φασίστας δικτάτορας Μεταξάς σε παλαιότερες ευτυχισμένες στιγμές με τον Γκέμπελς

Ενα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής Αριστεράς θα συμφωνούσε σήμερα με τον «δεξιό» Μάνο Χατζιδάκι για την εθνική εορτή. Είμαστε, λένε αρκετοί, η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν γιορτάζει την απελευθέρωση αλλά την έναρξη του πολέμου, τιμώντας ουσιαστικά έναν φασίστα δικτάτορα, ο οποίος υπό διαφορετικές συνθήκες θα έφτιαχνε μια Ελλάδα κατ' εικόνα και ομοίωση της ναζιστικής Γερμανίας. Είναι όμως αυτό το πραγματικό πνεύμα της 28ης Οκτωβρίου;

Λίγες ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου, ο φυλακισμένος ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης έστελνε το παρακάτω μήνυμα: «Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό τού Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό, καλύβα με καλύβα, η κάθε πόλη, σπίτι με σπίτι, πρέπει να γίνει φρούριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει ή κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Επαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική, ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό».
Ένα χρόνο αργότερα το ΕΑΜ επέλεγε την πρώτη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου για να κυκλοφορήσει την πρώτη του επίσημη διακήρυξη προς τον ελληνικό λαό, ενώ χιλιάδες Αθηναίοι κατέθεταν στεφάνια στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη –όχι υπό τις εντολές των δωσίλογων του πολιτικού κατεστημένου, που είχαν ήδη συνταχθεί με τον κατακτητή, αλλά σαν ένα αυθόρμητο αντιφασιστικό μήνυμα.

Εκείνη η 28η Οκτωβρίου, των πρώτων χρόνων της κατοχής, έγραφαν οι ιστορικοί Ι. Χανδρινός και Κ. Παλούκης, «δεν συμβολίζει την “εθνική ενότητα” απέναντι στον κίνδυνο. Εκείνη η μέρα δεν ήταν ίδια για όλους [...] Η ιταλική ιμπεριαλιστική επίθεση, κομμάτι του μεγαλύτερου ιμπεριαλιστικού πολέμου, λειτούργησε καταλυτικά στις συνειδήσεις, ενώ κλόνισε και τελικά σάρωσε το φασιστικό καθεστώς του Μεταξά –ιδεολογικά συγγενές με τους “ιταμούς εισβολείς”» (Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 27/9/2013). Μέχρι σχεδόν το τέλος του πολέμου, λοιπόν, η 28η Οκτωβρίου συμβόλιζε έναν διμέτωπο αγώνα απέναντι σε ξένους φασίστες αλλά και τους ντόπιους συνεργάτες του. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια ώστε ο «εθνικός κορμός», που πλέον στελεχωνόταν σε σημαντικό βαθμό από τους συνεργάτες των ναζί, να διαγράψει από την ιστορική μνήμη τη μάχη απέναντι στον φασισμό του Μεταξά και του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της εποχής.

Ποιος έχει λοιπόν δίκιο; 
Ο Μάνος Χατζιδάκις, που έβλεπε στην 28η Οκτωβρίου μια εθνική επέτειο φτιαγμένη «από τους Χίτες, τους κουτσαβάκηδες και τους ταγματασφαλίτες»,
ή
ο Ζαχαριάδης κι η ηγεσία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που χρησιμοποίησαν την επέτειο σαν υπόμνηση μιας μάχης όχι μόνο για εθνική ανεξαρτησία αλλά και για οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη; 
Πιθανότατα και οι δύο –ο καθένας στην εποχή του.

Ερωτήματα σαν κι αυτά μας ώθησαν σε ένα νέο εγχείρημα. Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια ηλεκτρονική αντιφασιστική εγκυκλοπαίδεια (ANTIFA-pedia), στην οποία θα παρουσιάζουμε όλες εκείνες τις πληροφορίες που δεν χωράνε στα σχολικά βιβλία και τις επίσημες επετείους. Ηταν ο Αδόλφος Χίτλερ τρελός, όπως παρουσιάζεται τις τελευταίες δεκαετίες; Ηταν ο Βενιζέλος και ο Τσόρτσιλ οπαδοί του Μουσολίνι; Ποιο ρόλο έπαιξε το συγκρότημα Λαμπράκη στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής; Ποιοι επιχειρηματίες δημιούργησαν τις αυτοκρατορίες τους δουλεύοντας για το Τρίτο Ράιχ και ποιος είναι ο ρόλος που παίζουν σήμερα στην οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας;

Η προσπάθεια ξεκινά με το τεράστιο και μέχρι σήμερα αναξιοποίητο υλικό των συνεντεύξεων από γνωστούς πανεπιστημιακούς και αναλυτές, που δεν μπορέσαμε να παρουσιάσουμε στα ντοκιμαντέρ μας. Σύντομα όμως η ANTIFA-pedia θα αρχίσει να εμπλουτίζεται και με νεότερο υλικό. Περισσότερα στις οθόνες σας, στη διεύθυνση infowarproductions.com

Info  Επισκεφθείτε 
Το νέο εγχείρημα από τους δημιουργούς τού ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. ξεκινά με ένα video FAQ για τον φασισμό

Διαβάστε:  Το τιμωρό χέρι του λαού (Εκδόσεις Θεμέλιο)
Ο Ιάσονας Χανδρινός ρίχνει νέο φως στη δράση της πολιτοφυλακής του ΕΛΑΣ, του εν πολλοίς παρεξηγημένου και ξεχασμένου ΟΠΛΑ

www.info-war.gr

Η Κύπρος σε φάση... υπέρτασης.

Του Γιώργου Δελαστίκ
Κόντεψαν να τον σκάσουν τον δεξιό και «ανανιστή» πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη οι Ευρω­παίοι εταίροι του! Αρνούνταν πεισματικά να στηρίξουν υποτυπωδώς φραστικά την Κύπρο, την Απο­κλει­στική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της οποίας παραβίαζε με ωμό και προκλητικό τρόπο η Τουρκία. Κυριο­λεκτικά για τα πανηγύρια ήταν η σχετική παράγραφος που συμπεριλαμβανόταν
στα συμπεράσματα του Ευρω­παϊκού Συμβουλίου - δηλαδή της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της ΕΕ.

«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέφρασε τη σοβαρή ανησυχία του απέναντι στην αναζωπύρωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο», έλεγε και συνέχιζε: «Καλεί την Τουρκία να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου. Υπ' αυτές τις συνθήκες, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεωρεί ότι είναι πιο σημαντικό από ποτέ να βρεθεί μια συνολική λύση στην Κύπρο προς όφελος όλων των Κυπρίων».

«Τούρκοι» έγιναν οι Κύπριοι μόλις διάβασαν την παράγραφο! Δεν είναι δυνατόν να επιβάλλει η ΕΕ κυρώσεις κατά της Ρωσίας επειδή αναμειγνύεται στην Ουκρανία και να σφυρίζει αδιάφορα όταν η Τουρκία καταπατά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, κράτους - μέλους της ΕΕ, στην ΑΟΖ της, επιχειρηματολογούσαν όλη τη νύχτα της Τετάρτης.

Ρινορραγία λόγω πίεσης αρτηριακής έπαθε ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης τα χαράματα της Πέμπτης! Μέχρι που είχε φτάσει στο σημείο να απειλήσει ότι δεν θα ψήφιζε εκείνα τα σημεία των συμπερασμάτων που αφορούν τις κυρώσεις στη Ρωσία! Τον κουβάλησαν σε νοσοκομείο των Βρυξελλών. Του έπεσε η πίεση, πριν από το μεσημέρι του έδωσαν εξιτήριο. Δεν είχε τίποτα, καλά να είναι ο άνθρωπος. Το απόγευμα πήγε μόνος του σε άλλο νοσοκομείο και... ταμπουρώθηκε μέσα! «Ο ίδιος επέλεξε να παραμείνει απόψε στο νοσοκομείο» ανακοίνωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος με γραπτή (!) δήλωσή του, ώστε να αποφύγει ενοχλητικές ερωτήσεις.

Οχυρωμένος στα νοσοκομεία ο Ν. Αναστασιάδης ματαίωσε τη συνάντηση που του είχε ζητήσει ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον. Απέφυγε να πάει ο Κύπριος πρόεδρος και στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος των δεξιών ηγετών της Ευρώπης, όπου θα συναντούσε τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ. Δεν παρουσιάστηκε φυσικά ούτε στη Σύνοδο Κορυφής. Ολοι αυτοί οι παλικαρισμοί δηλαδή των Κυπρίων στο Εθνικό Συμβούλιό τους παρέμειναν για εσωτερική κατανάλωση στην Κύπρο! Ωραίο!

Δεν εκτέθηκε προσωπικά καθόλου ο Κύπριος πρόεδρος ως «εξτρεμιστής»! Αυτό είναι τεράστιο πλεονέκτημα για τον ίδιο. Εξακολουθεί να είναι δηλαδή χρήσιμος για τους Αγγλους, τους Αμερικανούς, τους Γερμανούς. Ολους εκείνους που ξαφνικά επιδεικνύουν... τρομερό ενδιαφέρον για την επίλυση του Κυπριακού στο πλαίσιο των διακοινοτικών συνομιλιών του ΟΗΕ!

Βελτιώθηκε το κείμενο των συμπερασμάτων, πάντως. Οι 28 «παροτρύνουν την Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να σεβαστεί την κυριαρχία της Κύπρου στα χωρικά της ύδατα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη» αναφέρει το τελικό κείμενο.

Αλλαξε θετικά και σε άλλο σημείο. «Υπ' αυτές τις συνθήκες» κλπ. «να εξασφαλιστεί θετικό κλίμα ώστε να μπορέσουν να επαναληφθούν οι διαπραγματεύσεις για συνολική διευθέτηση του Κυπριακού προβλήματος» γράφει τώρα. Οσο και αν η Τουρκία «παροτρύνεται» αντί να καταγγέλλεται, η... υπερτασική βελτίωση της υγείας των συμπερασμάτων είναι εμφανέστατη!

Πηγή:  ethnos.gr

Τωρα: Αντιφασιστική δράση χαλάει το “εμπορικό δείπνο” της Τουρκίας στο Λονδινο.

Posted by olympiada 

Έξω απο το ξενοδοχείο Σαβόι όπου η τουρκικη αντιπροσωπεία θα συνευρισκόταν με δυτικά παχυδερμα για να τους δώσουν μεροκάματο. Εδω βέβαια καποιοι δήθεν αντιφασιστες ειναι στο payroll του μαύρου χρήματος και δίνουν στην ΜΙΤ Κούρδους και αριστερούς αγωνιστες. Όσο για εκδηλώσεις στήριξης; Ε, οχι βέβαια. Μονο κανένας ύμνος στην Οθωμανική αυτοκρατορία ή κανενα λιντσαρισμα αγωνιστών του PKK. Και η πρεζα για πούλημα κερασμένη απο Τούρκους και εφοπλιστές.



Το Κομπάνι και η Κύπρος

























Λίγοι έχουν αντιληφθεί και έχουν σχολιάσει τον συσχετισμό των γεγονότων στο Κομπάνι με τη νέα τουρκική επίθεση -γιατί επίθεση είναι- στην κυπριακή ΑΟΖ.

Η γενναιότητα των Κούρδων πατριωτών είναι αδιαμφισβήτητη. Υπογραμμίστε ότι αμερικανικά μαχητικά προσφέρουν αεροπορική στήριξη, βομβαρδίζοντας επίμονα τους πολιορκητές τζιχαντιστές, και αμερικανικά μεταγωγικά ρίχνουν με αλεξίπτωτα πυρομαχικά, όπλα, τρόφιμα και φάρμακα στους Κούρδους μαχητές των δυνάμεων αυτοάμυνας της μαρτυρικής πόλης. Οι σκληροτράχηλοι αυτοί πολεμιστές, τους οποίους στηρίζει η πολεμική μηχανή της υπερδύναμης, ανήκουν ιδεολογικά και οργανωτικά στο YPG, «προέκταση» του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, του ΡΚΚ, του μαχητικού μαρξιστικού και πατριωτικού κόμματος, που ίδρυσαν ο έγκλειστος του Ιμραλί, ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν, και λίγοι σύντροφοί του το 1978. Ο μέχρι αυτοθυσίας μαχητικός πατριωτισμός τους ντροπιάζει τον συρφετό μέρους της ελληνικής αριστεράς, που πάντα στέκει αμήχανη μπροστά στην έννοια της πατρίδας, του έθνους και των καθηκόντων απέναντί του. Θυμίζω ξανά το σύνθημα που γεμίζει απ' άκρου εις άκρον την Κούβα, «Patria o muerte» («Πατρίδα ή θάνατος»). 
Φανταστείτε τα πολλαπλά εγκεφαλικά της γελοίας συριζαίικης «προοδευτικής» σαλάτας, αν γέμιζαν από αυτό το αυτονόητο σύνθημα οι τοίχοι της Ελλάδας. Θα το θεωρούσαν... χρυσαυγίτικο. Κι η ντροπή αυτών των μέχρι πρόσφατα «χρήσιμων ηλίθιων» του τουρκικού σωβινισμού είναι διπλή, αν θυμηθούμε τη διαγωγή τους στο άγος Οτσαλάν. Πολλοί μπορεί να ξέχασαν, εγώ όμως όχι, την ιταμή στάση του τότε συνασπισμού, της ταβλαδόρικης ψευτοδιανόησης και της φυλλάδας του, όπως και πληθώρας μισθοφορικών mont blanc του ευρύτερου καθεστωτικού Τύπου, μετά την παράδοση Οτσαλάν από την κυβέρνηση Σημίτη στην Αγκυρα. Για άλλη μια φορά ο φιλοτουρκικός ραγιαδισμός βαφτίστηκε «προοδευτιλίκι», όχι τυχαία ομόηχο με το ρεζιλίκι, και κάθε φωνή αλληλεγγύης στο κουρδικό κίνημα βαφτίστηκε «ακροδεξιά», «εθνικιστική», «τουρκοφαγική» κ.λπ., με την τιμητική πάντα εξαίρεση του ΚΚΕ και της ομάδας του Π. Λαφαζάνη. Ποτέ άλλοτε σε καιρό ειρήνης δεν μαζεύτηκαν στην ίδια όχθη τόσοι πολλοί ρουφιάνοι πολιτικοί, δημοσιογραφούντες και ψευτοδιανοούμενοι.

Ο αείμνηστος φίλος και συνεργάτης μου στο κίνημα αλληλεγγύης στο κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, που δολοφονήθηκε το 1994 από όργανα της ΜΙΤ έξω από το σπίτι του στη Λευκωσία, έλεγε ότι «ο δρόμος για την ελευθερία της Κύπρου περνάει μέσα από τα βουνά του Κουρδιστάν». Θα συμπλήρωνα ότι η πορεία και η νίκη του Κουρδικού Εθνικοαπελευθερωτικού Κινήματος έχουν τεράστια σημασία όχι μόνο για την Κύπρο αλλά και για την ασφάλεια του όλου Ελληνισμού, από τη Χειμάρρα ως την Καρπασία. Ο,τι αποδυναμώνει τους Τούρκους ισλαμοφασίστες ενισχύει τον Ελληνισμό.

Τα πράγματα αλλάζουν πέραν πάσης φαντασίας.

Οι Αμερικανοί θεωρούσαν επί δεκαετίες το ΡΚΚ τρομοκρατική οργάνωση, ενίσχυαν την Αγκυρα και συνέδραμαν στο κυνήγι και στην αιχμαλωσία του «Απο», του «Θείου» όπως αποκαλούν με σεβασμό τον Οτσαλάν τα εκατομμύρια των Κούρδων ανά τον κόσμο. Σήμερα συμπολεμούν με τους Κούρδους μαχητές, τους εφοδιάζουν και ήδη έγιναν και οι πρώτες πολιτικές επαφές. Το Ερμπίλ, η πρωτεύουσα του αυτόνομου Ιρακινού Κουρδιστάν, είναι η μόνη πρωτεύουσα στη Μέση Ανατολή, πλην του Τελ Αβίβ, όπου οι Αμερικανοί όχι μόνο περπατούν ελεύθεροι και ασφαλείς, αλλά είναι ιδιαίτερα αγαπητοί, δέκτες της ευγνωμοσύνης των ιρακινών Κούρδων για την αποτίναξη του ζυγού του Σαντάμ. Το τέρας που δημιούργησαν μετά τη Βοσνία και τη Βόρειο Αφρική στο Ιράκ και στη Συρία οι αυτοσχεδιασμοί της αγράμματης και τυχοδιωκτικής «ομάδας Κλίντον» στο State Department, παρά τη γνώμη των Ενόπλων Δυνάμεων και των υπηρεσιών πληροφοριών είναι τόσο επικίνδυνο και αποκρουστικό, που η υποστήριξη στο ΡΚΚ και στα «παραρτήματά» του είναι μονόδρομος. Μόνο οι δυνάμεις του ΡΚΚ δεν σαρώθηκαν από τον οδοστρωτήρα των ψυχοπαιδιών του Ερντογάν, των τζιχαντιστών. Μόνον από το ΡΚΚ υπέστησαν ήττες και σε αυτό προσέφυγαν και οι Πεσμπέργκα του Ερμπίλ ζητώντας βοήθεια. Ηδη δε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ έχει κατατάξει την Τουρκία ως εχθρό, ασκείται με ελληνοκυπριακές δυνάμεις κι επιζητά τη μόνιμη συνεργασία με τον Ελληνισμό και την Αίγυπτο, όπου ο θαρραλέος κι όχι τυχαίος Σίσι έχει τρίψει πολλές φορές τα μούτρα του Ερντογάν στο χώμα. 

Ταυτόχρονα, σε απόσταση λίγης ώρας πτήσης απ' το Κομπάνι, μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ ο Ελληνισμός υφίσταται άλλη μια επίθεση, που, αν επαληθευτούν οι φήμες για τα αίτια της συντριβής του δικινητήριου πολιτικού αεροσκάφους, έχει και θερμό, ένοπλο χαρακτήρα. Σημειώστε ότι για πολλοστή φορά τα τσιμπούρια της υφηλίου, οι Queens buggers, κάνουν πλάτες στην Αγκυρα. Ο πραγματικός «χαλίφης» των τζιχαντιστών, ο Ερντογάν, θέλει να επιβάλει αλλαγές δεδομένων, να καταπατήσει ενεργειακές πηγές που δεν του ανήκουν, να ελέγξει τους θαλάσσιους δρόμους της ενέργειας και της ναυτιλίας, να αφανίσει πια όλη την Κύπρο. Στον τυχοδιωκτισμό του θίγει τα ελληνικά, τα ισραηλινά, τα αιγυπτιακά, τα ρωσικά (επιδιώκοντας ανατροπή του Ασαντ) και τα αμερικανικά συμφέροντα. Τα τελευταία έχουν ακόμη στο State Department εστίες της αγράμματης μοιραίας ομάδας Κλίντον, που ακόμη επιμένουν στη χορήγηση ανταλλαγμάτων στην Αγκυρα.

Πλην, όμως, οι φωνές στο κατεστημένο, που καταδεικνύουν τον εχθρικό ρόλο της Αγκυρας προς τη Δύση και το Ισραήλ, είναι όλο και ισχυρότερες. Επομένως, οι χωρίς τυμπανοκρουσίες συμμετοχή μας στην Τετραμερή Αιγύπτου, Ισραήλ, Κύπρου, Ελλάδας με ομόρροπα τα αμερικανικά συμφέροντα και η στρατιωτική επαγρύπνησή μας, ως όλος Ελληνισμός, είναι η ορθή πορεία...

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Πηγή "Κυριακάτικη Δημοκρατία"

Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ

Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ