ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΧΑΜΕΝΟ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΟΥΣ
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής “Ελλήνων Πολιτεία”
egerssi@otenet.gr
www.apostoloupanos.gr
Σε λίγες ημέρες στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών θα συνεχιστεί ο Εθνικός ξεπεσμός της Πατρίδος μας, μέσω της συνάντησης που θα έχουν εκεί ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, με τους πρέσβεις της Ελλάδος (Αδαμάντιο Βασιλάκη) και της ΠΓΔΜ (Βάσκο Ναουμόφσκι) για το οριστικό όνομα της γείτονας χώρας. Δηλαδή, θα γίνει άλλο ένα βήμα πριν το οριστικό Βατερλώ της Ελλάδος στην απώλεια – εκχώρηση του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας μας στους γυφτοσκοπιανούς. Θα παιχτεί για άλλη μια φορά η ίδια κακόγουστη και κακοπαιγμένη θεατρική παράσταση, της οποίας το τέλος όλοι γνωρίζουμε, από ανίκανους ή εθελόδουλους πολιτικούς “ηθοποιούς”. Και θα είναι η οριστική παραχώρηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας μας.
Είναι πανθομολογούμενο πλέον, στην ελληνική κοινωνία πως η εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας ως οριστική ονομασία του γειτονικού κρατιδίου, συνιστά Εθνική μειοδοσία όλων των κυβερνήσεων της Ελλάδος τις τελευταίες δεκαετίες. Ειδικότερα δε, της σημερινής κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου και προσωπικά του ίδιου του Πρωθυπουργού!
Οσονούπω, θα προσπαθήσω στον λίγο χώρο που αναλογεί σε ένα άρθρο, να αιτιολογήσω την παραπάνω αναφορά μου, προσδίδοντας τις τεράστιες ευθύνες που έχουν γι΄ αυτήν την Εθνική τραγωδία, οι Σαμαράς, Βενιζέλος αλλά και η Ντόρα Μπακογιάννη.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ
Ο σημερινός Πρωθυπουργός, ως Υπουργός Εξωτερικών, δήλωνε στις 2 Απριλίου 1992: «Δε θα αποδεχτώ οποιαδήποτε λύση για το θέμα των Σκοπίων, που θα είχε ως παράγωγο του ονόματος, το Μακεδονία. Η Ελλάδα πρέπει να ασκήσει βέτο, αν οι χώρες της Κοινότητας αποφασίσουν να αναγνωρίσουν τη Δημοκρατία των Σκοπίων υπό οποιοδήποτε όνομα, που θα έφερε παράγωγο του όρου Μακεδονία».
Λίγες ημέρες μετά, κατά το Β΄ Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών στις 13 Απριλίου 1992, υπό την προεδρία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο Σαμαράς επεχείρησε να υπαγορεύσει στους πολιτικούς ηγέτες το σχέδιό του, «Επτά σημεία προγράμματος δράσης» το οποίο απερρίφθη από όλους και στη συνέχεια εκδιώχθηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Άραγε, θυμάται ο κ. Σαμαράς το πρώτο από αυτά τα επτά σημεία του σχεδίου του; Θα μας επιτρέψει να του το θυμίσουμε εμείς: «Έκδοση ανακοίνωσης από το Συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών, η οποία να προβλέπει κατά τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι το όνομα της Μακεδονίας είναι αδιαπραγμάτευτο υπό οποιαδήποτε μορφή»!
Ως ευρωβουλευτής της ΝΔ (2004-2007), τον Ιούλιο του 2007 συμμετείχε στην συζήτηση και στην ψηφοφορία της εκθέσεως του Ολλανδού ευρωβουλευτή Έρικ Μέγιερ, μιας εκθέσεως υπέρ των θέσεων των Σκοπίων στην διεκδίκηση του ονόματος του κρατιδίου τους. Σε αυτήν την έκθεση αναγνωριζόταν μεταξύ των άλλων τραγικών, ότι: “κάθε κράτος επιλέγει το όνομά του ελεύθερα”, που σημαίνει ότι τα Σκόπια είχαν πλέον, το δικαίωμα να λέγονται “Μακεδονία”. Στην ψηφοφορία για την ανθελληνική και κατάπτυστη “έκθεση Μέγιερ” ψήφισαν 558 ευρωβουλευτές υπέρ της, μόλις 47 κατά της “εκθέσεως Μέγιερ” και 8 ήταν τα λευκά. Από τους Έλληνες ευρωβουλευτές της ΝΔ, οι 10 (σε αυτούς και ο Κωστής Χατζηδάκης) υπερψήφισαν την “έκθεση Μέγιερ” και ο μόνος που την καταψήφισε ήταν ο Αντώνης Σαμαράς!!! Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (8), οι του ΚΚΕ (3) και ο 1 του ΛΑΟΣ, καταψήφισαν την προδοτική για τα Εθνικά συμφέροντα “έκθεση Μέγιερ”. Ο Δημήτρης Παπαδημούλης για τον τότε “Συνασπισμό” ψήφισε λευκό!!!
Ωστόσο, 7 χρόνια μετά εγείρονται πολλά ερωτηματικά για την σημερινή στάση του Έλληνα Πρωθυπουργού! Τι άλλαξε ή τι μεσολάβησε και ο Αντώνης Σαμαράς μαζί με τον συνεταίρο του στην κυβέρνηση (Ε.Βενιζέλο) ξεπουλούν το όνομα της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς; Γιατί τον Ιούλιο του 2007, μόνος ευρωβουλευτής της ενδεκαμελούς δύναμης της ΝΔ, ψήφισε κατά της “εκθέσεως Μέγιερ”; Τι ακριβώς διασάλευσε τις “πατριωτικές” αντιστάσεις του Σαμαρά και από κατήγορος έγινε υπερασπιστής και ακρογωνιαίος λίθος αυτής της Προδοσίας;
Και για να μην ξεχνιόμαστε!! Ο κ. Παπαδημούλης, τις ίδιες “ευαισθησίες” θα έχει σαν υπουργός της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ για τα Εθνικά μας θέματα; Θα είναι ρίψασπις της προστασίας των δίκαιων αιτημάτων της Πατρίδος μας, απέναντι στις παράλογες εδαφικές διεκδικήσεις των γειτόνων μας; Θα επιδεικνύει αυτός και η κυβέρνησή του, την τακτική που Πόντιου Πιλάτου;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2013 την Αθήνα επισκέφτηκε ο Μάθιου Νίμιτς, και συναντήθηκε με τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Εξωτερικών, Ευάγγελο Βενιζέλο, στο πλαίσιο του προγραμματισμένου τριήμερου ταξιδιού του σε Ελλάδα και Σκόπια. Ο σκοπός αυτού του ταξιδιού ήταν η συνέχιση των συνομιλιών μεταξύ των δυο κυβερνήσεων προκειμένου να εξευρεθεί μια αποδεκτή λύση του οριστικού ονόματος της γείτονος χώρας (πΓΔΜ). Είναι σε όλους γνωστό πως ο άνθρωπος του Αμερικανοσιωνισμού, είναι υπέρμαχος της διπλής ονομασίας όπου θα εμπεριέχεται το όνομα «Μακεδονία». Στο τραπέζι λοιπόν, αυτής της συνάντησης μεταξύ Νίμιτς-Βενιζέλου, ο κ. Νίμιτς ήταν ανυποχώρητος στη λύση: «Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας».
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2013, στην ολοκλήρωση του τριήμερου ταξιδιού του σε Αθήνα και Σκόπια, ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, από τα Σκόπια δήλωσε στους Σκοπιανούς δημοσιογράφους, κάνοντας ταυτόχρονα και μαθήματα Ιστορίας: «Η Μακεδονία είναι μεγάλη περιοχή η οποία οριοθετήθηκε πριν από 100 χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας ανήκει στην Ελλάδα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ένας προσδιορισμός ώστε να γίνεται σαφής διάκριση. Υπό το πρίσμα αυτό πρότεινα έναν προσδιορισμό. Η ελληνική πλευρά έχει τη θέση σχετικά με το που πρέπει να τεθεί ο προσδιορισμός, ενώ η εδώ κυβέρνηση έχει διαφορετική άποψη επ΄ αυτού. Πρόκειται για μια ουσιαστική διαφορά. Το θετικό είναι ότι συζητάμε με τα δυο μέρη για ένα όνομα το οποίο θα περιλαμβάνει τον όρο “Μακεδονία”, όμως υπάρχει διαφορά σχετικά με το που πρέπει να τεθεί ο προσδιορισμός».
Στις 27 Σεπτεμβρίου 2014, στην ομιλία του στον ΟΗΕ στην 69η σύνοδό του, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, χωρίς ίχνος ντροπής είπε όσα προφανώς, τον υποχρέωσαν να πει, “πουλώντας” οριστικά το όνομα της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς: “Στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, η Ελλάδα σέβεται πλήρως τη διαδικασία που κατευθύνεται από τον Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, μέσω του προσωπικού απεσταλμένου του, Μάθιου Νίμιτς, και πάντα συμμετέχει εποικοδομητικά και με καλή θέληση. Η Ελλάδα έχει λάβει πολύ σημαντικά βήματα μέχρι σήμερα. Περιμένουμε αντίστοιχα στάδια και από την άλλη πλευρά. Προτείνουμε μια αμοιβαία αποδεκτή σύνθετη
ονομασία [με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη Μακεδονία] για όλες τις χρήσεις και σκοπούς – erga omnes (σημ. έναντι όλων)”.
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
Επειδή κάποιοι έχουν κοντή μνήμη, και πλασάρουν την κ. Μπακογιάννη ως ένα Εθνικό κεφάλαιο της επόμενης ημέρας για την Πατρίδα μας, θα τους θυμίσω πως την εποχή που ψηφίστηκε στην ευρωβουλή η “έκθεση Μέγιερ”, η κ. Μπακογιάννη ήταν υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή. Η οποία θριαμβολογούσε λέγοντας “πετύχαμε αυτά που θέλαμε”. Καθώς επίσης, δήλωνε: “πρόκειται για θετικό αποτέλεσμα συλλογικής και συντονισμένης προσπάθειας των ελλήνων ευρωβουλευτών, που είχαν την αμέριστη βοήθεια και στήριξη του υπουργείου Εξωτερικών”. Δηλαδή, πανηγύριζε γιατί ένα υπερ-προδοτικό ψήφισμα, με ορισμένες τροποποιήσεις που δέχτηκε, κατέληξε να είναι ένα προδοτικό ψήφισμα!!
Συμπερασματικά, επί της ουσίας και τότε και σήμερα, οι κυβερνήσεις της ΝΔ συμφωνούσαν πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στην σύνθετη ονομασία των Σκοπίων. Πάντως, τους ξεφεύγει το εξής πολύ σημαντικό! Εάν και εφ΄ όσον επικρατήσει τελικά η ονομασία: «Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας» ή «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» ή όποια άλλη ονομασία που θα εμπεριέχει το «Μακεδονία», τότε σε μικρό χρονικό διάστημα παντού θα γίνεται αναφορά για το κράτος της «Μακεδονίας», για τους «Μακεδόνες», για τη «Μακεδονική γλώσσα». Και αυτή η εξέλιξη θα είναι μια τεράστια ήττα της εξωτερικής μας πολιτικής, από τη στιγμή που δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το γεγονός πως η Ελλάδα είναι ισότιμο μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αυτή η ήττα θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου και για άλλες Εθνικές τραγωδίες. Θα είναι όμως, μια εξ΄ ίσου τεράστια διπλωματική νίκη ενός μικρού κρατιδίου, το οποίο οικονομικά στηρίζεται όλα αυτά τα χρόνια ύπαρξής του, στα ελληνικά κεφάλαια, Ελλήνων επιχειρηματιών.
