}

15 Νοεμβρίου, 2014

Το γκλομπ δεν ήταν κροκό

Γράφει ο Γιάννης Λαζάρου 

Έλληνά μου, την τραβάει την Χουντάρα το πετσί σου. Δεν μπορεί να μην καταλαβαίνεις τίποτε και με την διαρκή πληροφόρηση που έχεις, δε μπορεί να μην ακούς τι σου λέει ο κυβερνήτης σου, ο των Οικονομικών σωτήρας σου, ο αντιπολιτευόμενος ηγέτης σου και πάει λέγοντας. Το πας φιρί-φιρί με την υποστήριξή σου σε αυτά τα διορισμένα από την ΕΕ πρόσωπα να φέρεις την κατάσταση, όχι σε εμφυλιακό σημείο αλλά σε σημείο ολικής αποκτήνωσης.

Είναι δυνατόν να συνεχίζεις να συμφωνείς με μια πολιτική που βαπτίζει την «αναθεώρηση του δημοκρατικού συντάγματος» ως μεταρρύθμιση; Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός μιας δημοκρατικής χώρας αντί να υπερασπίζεται το Σύνταγμά της που είναι ο φρουρός της ελευθερίας και της δικαιοσύνης του λαού, να του κάνει μεταρρύθμιση λες και είναι προσωπική του περιουσία που απλά της αλλάζει διακόσμηση; Είναι δυνατόν να κάθεσαι να ακούς τον αποτυχημένο πιτσαδόρο να σε απειλεί ότι θα μεταρρυθμίσει το Σύνταγμα για να βγάλει πρόεδρο της Δημοκρατίας μέσω πλαγίας οδού έτσι ώστε να μην τον κουνήσει τίποτε από την εξουσία, έτσι ώστε και Χούντα να σου κάνει να μην υπάρχει έστω ο θεσμός της Δημοκρατίας ως πρόσωπο για να τον σταματήσει;

Αυτά όμως τώρα είναι πταίσματα διότι τα κωλοκάναλα σε έβαλαν πάλι στο ίδιο παιχνίδι να κοιτάς αν θα μπεις στις 100 δόσεις. Να κάθεσαι να συζητάς στο καφενείο όχι για αυτό που θα σε περιμένει αύριο αλλά να έχεις αγωνία αν το DNA του σκελετού της Αμφίπολης δείξει σε τι είχε προτίμηση ο μακαρίτης. Στα γιουβαρλάκια ή τα σμυρνέικα σουτζουκάκια; Να τσακώνεσαι με τον ομοκομματικό σου συνομιλητή για το ότι ο βουλευτής Ψυχάρης παραιτήθηκε, αφού όμως ψήφισε όσα λέει ο αρχηγός Σαμαράς. 

Τον Ψυχάρη μη τον κλαις, την νέα εργασία του το σύστημα την έχει ήδη έτοιμη. Να κλαις εσένα και την οικογένειά σου αν σου περάσουν μέσα στην μεταρρύθμιση του Συντάγματος ότι δεν είσαι ισότιμο μέλος της Πολιτείας αν δεν έχεις 300 ένσημα κοινωφελούς εργασίας. Να κλαις γιατί σε ένα χρόνο εσύ τα γιουβαρλάκια και τα σουτζουκάκια θα τα βλέπεις με το κιάλι, θα ξεχάσεις το καραμελωμένο αγγούρι με σως παπάγιας, διότι το αγγούρι εδώ και καιρό κατευθύνεται αλλού.

Οι άλλοι μισοί Έλληνες περιμένουν το μάννα εξ ουρανού Τσίπρα να τους σώσει. Ο αντισυστημικός Τσίπρας θα έρθει να σώσει εσένα που σε έκανε το σύστημα υποσυστημικό! Θα πάρει ο Αλέξης το γιαταγάνι του και θα τα αλλάξει όλα. Με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι, ειδικά αν η μεταρρύθμιση του Συντάγματος έρθει πριν τον δούμε πρωθυπουργό. Φανταστείτε την καταπιεσμένη «αριστερά» με Σύνταγμα Χούντας να κυβερνάει τον τόπο. Ω ρε γλέντια!

Είναι τόσο αντισυστημικά αυτά τα παιδιά που την ημέρα κατά την οποία οι φοιτητές και μαθητές έκαναν πορεία προς την Βουλή και έτρωγαν ξύλο έξω από το Πολυτεχνείο, αυτά τα αντισυστημικά ήταν μέσα και έκαναν σόου. Αντί να προκαλέσουν πολιτικό σεισμό ότι δεν είναι δυνατόν να βάζει η κυβέρνηση 100 δόσεις (τουτέστιν 6 χρόνια) στους Έλληνες πολίτες για να μην κατάσχεται η περιουσία τους, το αίτημά τους ήταν να έχουν ονομαστική ψηφοφορία για τον αποκλεισμό του ΕΝΦΙΑ στην καρμανιόλα των 100 δόσεων. Δηλαδή, οι «αριστεροί» δεν είχαν πρόβλημα με την καρμανιόλα αλλά γιατί το λεπίδι της καρμανιόλας δεν ήταν δύο φορές τροχισμένο.

Όσο για τους φοιτητές που έτρωγαν ξύλο έξω από την Βουλή, οι αντισυστημικοί Συριζαίοι φαίνεται πήραν γραμμή από το σύστημα και δεν βγήκαν έξω να υποστηρίξουν σύσσωμοι την πορεία των φοιτητών για την ελευθερία των Πανεπιστημίων ως χώρων έκφρασης και Παιδείας. Δεν ήταν ΕΡΤ τα Πανεπιστήμια. 
Άλλο να βάζει ο Φορτσάκης λουκέτο σε σχολές που σπουδάζουν οι αυριανοί νομικοί, δικαστικοί, οικονομολόγοι, επιστήμονες της χώρας και άλλο να βάζει λουκέτο το σύστημα εκεί που διορίστηκαν τα παιδιά όλων των κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων. 
Άλλα τα κάγκελα της ΕΡΤ και άλλα του Πολυτεχνείου. Πάνε οι καιροί που το Πολυτεχνείο γινόταν είδος προς εκμετάλλευση για τα κομματικά ένσημα της Μεταπολίτευσης. Τώρα αλλού κολλιούνται τα ένσημα: Εκεί που το ίδιο το σύστημα στέλνει κάμερες. Όπου κάμερα θα δεις και «αντισυστημικό». 
Κατακλύστηκαν οι εφημερίδες και το διαδίκτυο με το ταγεράκι και την κροκό τσάντα της Αγγελοπούλου στην συνάντηση με τον Τσίπρα. Ολόκληρα δημοσιογραφικά κείμενα για το ταίριασμα της τσάντας της Γιάννας με τον κόκκινο πίνακα στο γραφείο του Αλέξη. Αντισυστημικό life style. Για να δούμε τα πρόσωπα των φοιτητών που έτρωγαν το ξύλο της αρκούδας έπρεπε να κάνουμε αίτηση στο κρυφό Γραφείο Τύπου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ήταν που το χρώμα του γκλομπ δεν ταίριαζε με το φόντο της ελευθερίας.

Την τραβάει, 'Ελληνά μου, την ραγιαδοσύνη το πετσί σου, όπως γουστάρεις τρελά το δούλεμα ότι εσύ είσαι αυτός που θα αλλάξει τα πράγματα. Δε μπαίνεις καν στην διαδικασία να σκεφτείς ότι ακόμα και τα αδιαπραγμάτευτα δικαιώματά σου έχουν γίνει συστατικά μεταρρυθμίσεων της εξουσίας. Δεν γράφουν στο γυαλί της εικονικής πραγματικότητας να στηθούν κάμερες την ώρα που στα ξεσκίζουν. Και όπου δεν υπάρχει κάμερα δεν θα υπάρχει κανένας από τους φιλόδοξους «αντισυστημικούς» να σταθεί στο πλάι σου να τα υπερασπιστεί.

Πηγή "Στον Τοίχο"

Ανίατα οθωμανικά σύνδρομα

Γράφει ο Α. Λυκαύγης 

Η εύκολη (και κατ' ακρίβειαν εύπεπτη) ερμηνεία των εντεινόμενων τουρκικών προκλήσεων -κι εκείθεν κι εντεύθεν του Αιγαίου- παραπέμπει σε «τσαμπουκά». Λάθος πρώτο. Γιατί σ' αυτή τουλάχιστον τη φάση, η Τουρκία «δεν πουλά τσαμπουκά», όπως ακόμη και από κάποιους πολιτικούς ακούσαμε τηλεοπτικώς ν' αναφέρεται. Ως ερμηνεία δηλαδή όσων αφόρητων εξελίσσονται στον σύνολο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Που μας διαλαμβάνει. Και όπου ακριβώς η Άγκυρα επιδικώκει να επιβάλει κηδεμονευτικό έλεγχο, στα πλαίσια μιας ευανάγνωστης στρατηγικής, η οποία διαπνέεται από σύνδρομα ενός αυτοτροφοδοτούμενου μεγαλοϊδεατισμού. Προκλήσεων που άρχισαν με τη ναυτική επανεισβολή στον (δυστυχώς παντελώς ανοχύρωτο) κυπριακό θαλάσσιο χώρο. Και οι οποίες μετεξελίσσονται ήδη σε ταυτόχρονη συγχορδία ολοένα και διεισδυτικότερων παραβιάσεων στον Αιγαιωτικό.

Μακράν λοιπόν από το να βιώνουμε «μια από τα ίδια»: Αυτές οι πειρατικές ενέργειες και η επικίνδυνη κλιμάκωσή τους (σε βαθμό που εγκυμονεί έως και «θερμή» αντιπαράθεση, με συγκρουσιακή δυναμική) εντάσσονται στα πλαίσια συγκεκριμένου στρατηγικού σχεδιασμού. Με σαφείς στοχοθεσίες. Και ανιχνεύσιμες επιδιώξεις. Οι οποίες και συναιρούνται μονολεκτικά, στον προσδιορισμό «τετελεσμένα». Τα οποία -σε ό,τι τουλάχιστον αφορά την Κύπρο- ήδη επιβάλλονται και σχηματοποιούνται, δημιουργώντας ένα επιπλέον προηγούμενο. Προηγούμενο για όσα με βεβαιότητα θ' αναπαραχθούν. Και τα οποία επικαλύπτονται με σοφιστικώς νομιμοφανείς αιτιάσεις. Ενώ στην ουσία ως νέα τετελεσμένα, στηρίζονται στα ήδη συντελεσθέντα! Και στα οποία η διεθνής κοινότητα έχει εν πολλοίς σιωπηρώς (και όχι μόνον) συναινέσει. Με πλειάδα ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, περί Διζωνικής Ομοσπονδίας δύο «συνιστώντων» (και κυρίως «πολιτικώς ισοτίμων») πολιτειακών μορφωμάτων. Μεταξύ των οποίων και πρέπει να κατανεμηθεί ο υποθαλάσσιος (ή άλλος) πλούτος!

Σε ό,τι αφορά ειδικότερα στην Ελλάδα, κλιμακώνεται συντονισμένη επιχείρηση ευθείας αμφισβητήσεως συγκεκριμένων ορίων της εθνικής (γεωπολιτικής) κυριαρχίας. Με τρόπο που να δημιουργούνται ζητήματα, σχετικά με τη μελλοντική άσκηση φυσικών και αυτονόητων δικαιωμάτων.
Όπως είναι η ανακήρυξη και τελική οριοθέτηση Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών. Και η αλήθεια είναι ότι: Όσο ανατάσσονται οι τουρκικές παρεμβατικές προκλήσεις, τόσο ανατεταγμένα εμφανίζονται τα συνήθη έωλα φοβικά σύνδρομα της Αθήνας. Τα οποία είχαν άλλωστε αδυσωπήτως εκδηλωθεί στο ζήτημα των Ιμίων. Που εάν δεν θέλουμε ν' αυταπατόμαστε, απέβησαν ιστορικής κυριολεκτικά σημασίας τομή για τα εφεξής. Πράγμα που επελίπανε την ιταμότητα των τουρκικών συμπεριφορών.

Το άλλο που πρέπει να επισημανθεί (και αναλόγως να συνεκτιμηθεί) ως προς τα δρώμενα, είναι ότι: Αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που από τη θεωρία (Νταούτογλου) περί «μηδενικών προβλημάτων» με τις όμορες κυρίως χώρες, η Άγκυρα κατέληξε να βρίσκεται στον εχθρικότερο περίγυρο! Και μάλιστα ιδιαίτερα στη γεωγραφία εκείνη, όπου θα υπεθεμελίωνε τη φιλοδόξως επιχειρούμενη επαναναβίωση του νεο-οθωμανικού ηγεμονικού μοντέλου. Μοντέλου που διέπεται από άσκηση κηδεμονευτικών επιρροών και πολιτικο-πολιτιστικού προστατευτισμού. Από Λιβύη, μέχρις Αίγυπτο κι έως Συρία. Κι ευρύτερα στην Εγγύς Ανατολή. Αυτά πλέον -και στη δίνη των καταιγιστικών ανατροπών που εξελίσσονται- όχι μόνο έχουν ακυρωθεί, αλλά και οδηγούν σε ανασχεδιασμούς κι επανεκτιμήσεις. Και μάλιστα ίσως επέδρασαν στο να στραφεί τελικά η Άγκυρα προς άλλη κατεύθυνση. Ως ευχερέστερη διέξοδο. Κύπρο δηλαδή, Ελλάδα κι ευρύτερα στη βαλκανική εκδοχή του «στρατηγικού βάθους» όπως το αποτύπωσε ο ίδιος ο Νταούτογλου.

Πέραν αυτού, ανακύπτει ως φυσική απορία, το (έστω και απλουστευτικό) ερώτημα: Πού εδράζεται λοιπόν η νεο-σουλτανική αυτή θρασύτητα; Και τι δίδει στον κατ' εξοχήν εκφραστή της (τον Ερντογάν) τη «βεβαιότητα της ατιμωρησίας», ώστε να υψώνει (και να κραδαίνει προειδοποιητικά) τον αλαζόνα δάκτυλο του τουρκικού υψαυχενισμού, ακόμη και μπροστά στο πρόσωπο του πλανητάρχη; Και βεβαίως η απάντηση βρίσκεται νομίζουμε στο απλό γεγονός της ραγδαίας επανακάμψεως του ψυχρού πολέμου στις σχέσεις Ρωσίας με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη γενικότερα. Οπόταν και η παλαιόθεν υπερτιμημένη στρατηγική σημασία της Τουρκίας, επανέρχεται. Και μάλιστα διογκούμενη, κάτω από το πρίσμα όσων άλλων διαδραματίζονται στη σύνολη περιοχή. Και λόγω αναδυόμενου (και προελαύνοντος) ισλαμικού «χαλιφάτου». Και λόγω κινουμένης άμμου σε στρατηγικότερες περιοχές. Όπως στην Ουκρανία. Κι αυτό έχει τη δική του και ειδική αξία και βαρύτητα στην αναλυτική εκτίμηση και όσων συντελούνται και όσων επίκεινται. Γιατί: Εάν η Τουρκία τυχόν καταρρεύσει και αναιρεθεί διασπώμενη, τι και πώς καλύπτεται το κενό; Κι αυτή ακριβώς είναι η διατυπούμενη ανησυχία του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών ειδικότερα. Με τους Άγγλους να υποδύονται αμεσότερα τους (μετά πάθους) πλασιέ των τουρκικών στρατηγικών θελγήτρων στις ΝΑΤΟϊκές συνάξεις. Και στους προβληματισμούς.

Υπό το φως αυτών των συνοπτικών τομών (και κυρίως των γεγονότων που τις τεκμηριώνουν ακόμη κι επί του εδάφους) ούτε οι ευσεβείς πόθοι για διαφαινόμενη αλλαγή της (όντως εξοργισμένης με το Ερντογάν) αμερικανικής πολιτικής φαίνεται να ευδοκιμούν. Ούτε και οι θεωρίες για «έως και στρατηγική κάλυψη από το Ισραήλ» της κυπριακής επικράτειας, ευσταθούν. Χωρίς όμως να υποτιμώνται οι επιλογές προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά εάν υπάρξει και η παραμικρή κίνηση της Άγκυρας (με κλείσιμο ματιού) προς Τελ Αβίβ, την επιούσαν η επανάζευξη των δύο διαγκωνιζομένων περιφερειακών δυνάμεων θα επαναδομηθεί.

Πηγή

''ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΟΖ''...

Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Κύπρο Τζον Κόνινγκ σε συνέντευξη στο ΡΙΚ, αναφερόμενος στις τουρκικές παραβιάσεις στην κυπριακή ΑΟΖ  είπε ότι η θέση της χώρας του...
είναι ξεκάθαρη σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα της Κύπρου τονίζοντας ότι η χώρα του ήταν η πρώτη που αποφάσισε να υποστηρίξει την Κύπρο σε αυτό το θέμα.


Οι ΗΠΑ, πρόσθεσε, αντιλαμβάνονται τους λόγους που οδήγησαν τον πρόεδρο Αναστασιάδη να αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις, ωστόσο εξέφρασε την επιθυμία να αποκλιμακωθεί η ένταση όσο το δυνατόν ταχύτερα για επανέναρξη των συνομιλιών.

Δεν ευχαριστεί τις ΗΠΑ η διακοπή των συνομιλιών, τόνισε, αλλά καταλαβαίνουν γιατί έπρεπε να ληφθεί αυτή η απόφαση. Εξέφρασε την ελπίδα ότι θα λυθεί το Κυπριακό με τη συνεργασία των δύο κοινοτήτων και την καθοδήγηση του ειδικού σύμβουλου του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για το κυπριακό, Έσπεν Μπαρθ Άιντα.

Ερωτηθείς για το πόσο ασφαλής αισθάνεται στην Κύπρο λόγω των απειλών των τζιχαντιστών είπε ότι αν και υπάρχουν πληροφορίες και απειλές, εντούτοις στη Κύπρο νιώθει πολύ καλά τόσο αυτός όσο και η οικογένεια του. Απολαμβάνουν, κατέληξε, τη διαμονή στο νησί μας και νιώθουν άνετα με τον κόσμο.

Αποφυλακίζεται ο Αντώνης Κάντας με εγγύηση 200.000 ευρώ


kantas-antonis-280Αποφυλακίζεται ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής της Διεύθυνσης εξοπλισμών του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας Αντώνης Κάντας, όπως αποφάσισε το Συμβούλιο Εφετών με βούλευμα του.
Οι δικαστές εκτιμώντας προφανώς την μέχρι τώρα στάση του όπου συνεργαζόμενος με τις αρχές αποκάλυψε μιζες εκατομμυρίων ευρώ, έκανε δεκτο το αίτημα αποφυλάκισης που ειχε υποβάλει δια του συνηγορου του Γιαννη Μαντζουράνη.
Διέταξε να αφεθεί ελεύθερος με τους περιοστικούς ορους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα , της εμφάνισης δύο φορές το μήνα στο ΑΤ της περιοχής του αλλά και της εγγυοσοδίας των 200.000 ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι ο Αντώνης Κάντας τον περασμένο χειμώνα ομολόγησε μίζες για δεκάδες εξοπλιστικά προγράμματα κατονομάζοντας πρόσωπα και πράγματα ενώ επέστρεψε οικειοθελώς στο ελληνικό Δημόσιο περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τα οποία, όπως είχε πει, είχε εισπράξει ως μίζες, την εποχή της θητειας του στο ΥΠΕΘΑ.

Γι' αυτό η ελληνική γλώσσα είναι μoναδική! Δείτε κάτι που ΔΕΝ ξέρατε για την γλώσσα μας!




Η ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία...

Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο...

Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νεοΕλληνικά). Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός.

Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν.

Ένας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας. Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοιπου τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό. Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών. 27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.

ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1

ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1

ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου

Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.

Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ» όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.

Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται). Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολο τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.

Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S'), Σαμπί (ϡ)

Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
1. ομιλών

2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)

3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)

-Το πρώτο είναι η ομιλία

-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω

-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς - Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)

Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).

Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:

1. Αριθμοί (μαθηματικά)

2. Σχήματα (Γεωμετρία)

3. Μουσική (Αρμονία)

4. Αστρονομία

Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.

1.Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.

2.Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.

Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: συνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, εκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κτλ κτλ αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους.

Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεση του 6.500.000 πρωτογενής λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.

ΑΝ συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 π.Χ? 500.000 π.Χ.? ποιος ξέρει...

Όμως η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητα της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1).

Πριν όμως από το «Κρύπτον» υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεση των λέξεων με τις έννοιες αυτών. Είπανε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν «Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύναται να περιγράψουν νέες έννοιες που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος εφόσον δεν μπορεί να περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες μένει στο σκοτάδι, έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την Ελληνική. Πως θα μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Χ, Υ με μια λέξη που έχει 10 έννοιες να περιγράψει με ακρίβεια άρα και σαφήνεια μια βαθύτερη έννοια; πόσο μάλλον τις πολλαπλές πλευρές αυτής; δεν μπορεί, να λοιπόν το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ. Το Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.

Παράδειγμα: Η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι κτλ) τρα.κάρ.ουν με τα κέρ.ατα τους ακούγεται το «κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο) το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι). το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με εγκέφαλο.

Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη.

Το μουσικό - αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο - μαθηματικές λέξεις οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας άρα κατ επέκταση του ίδιου του Δημιουργού, αλλά η ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν μέσα τους εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες οι οποίες δεν είναι καθόλου τυχαίες αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;

Ευλόγως λοιπόν ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις»
ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΔΩΣΑΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΟΙ ΡΩΣΟΙ
ΕΚΤΑΚΤΟ: Ουκρανικό Su-27 κατέρριψε το Boeing 777 της Malaisian Airlines!

Όπως μετέδωσε ο σταθμός 1TV.RU, tο Μπόινγκ 777 της Malaysia Airlines καταρρίφθηκε τον περασμένο Ιούλιο από ένα μαχητικό Su-27 της ουκρανικής Αεροπορίας, όπως άλλωστε ισχυρίζονταν οι Ρώσοι από την αρχή.
Το Μπόινγκ 777 της Malaysia Airlines που εκτελούσε την πτήση ΝΗ 17 από το Άμστερνταμ στην Κουάλα Λουμπούρ συνετρίβη στις 17 Ιουλίου στην ανατολική Ουκρανία και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις καταρρίφθηκε από πύραυλο.
Το αεροπλάνο που μετέφερε 298 επιβάτες κατερρίφθη από ουκρανικό πύραυλο που εξαπέλυσε το Su-27, όπως ευδιάκριτα φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία-ντοκουμέντο από τη στιγμή εκείνη:
Μέχρι τώρα δεν υπήρχαν στοιχεία για το ποιος εκτόξευσε τον πύραυλο αυτό κατά του αεροσκάφους, όμως οι δυτικοί και ουκρανικές αρχές από την πρώτη στιγμή κατηγόρησαν τους ρωσόφωνους αυτονομιστές που πολεμούν στην περιοχή, ενώ ο γραφικός καραγκιόζης Αυστραλός πρωθυπουργός ζητούσε από τον πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Β.Πούτιν σήμερα να ζητήσει"Συγγνώμη για την κατάρριψη του μαχητικού"!
За мгновения до крушения ''Боинга'' под Донецком
За мгновения до крушения ''Боинга'' под Донецком
За мгновения до крушения ''Боинга'' под Донецком
Δείτε τη φωτο σε πλήρη ανάλυση εδώ
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

14 Νοεμβρίου, 2014


Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα...

«Όταν η πατρίδα σου διατρέχει κίνδυνο η σιωπή δεν είναι χρυσός, είναι κάρβουνο που μουντζουρώνει!»



Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα οι κυβερνήτες της δεν ενδιαφέρονται πως θα κυβερνήσουν αλλά ποια εικονική πραγματικότητα προβάλουν, δεν τους ενδιαφέρει αν υποφέρει ο κόσμος, αλλά ποια εντύπωση δίνουν στους τηλεθεατές των «θαυμάτων» τους, δεν τους ενδιαφέρει η υπεράσπιση των εθνικών θεμάτων, αλλά πως θα δώσουν την εντύπωση πως τα υπερασπίζονται, δεν τους ενδιαφέρει να πάει η χώρα μπροστά, αλλά το πώς θα υπηρετήσουν τους ξένους αφέντες τους στους οποίους παρέδωσαν με κυνικό τρόπο την εθνική κυριαρχία.


Κάθε φορά που φτάνουν σε μια επικίνδυνη «στροφή» και το όχημα θα απειλείται να πέσει στον γκρεμό, σοφίζονται κάτι εντυπωσιακό, κάτι που θα προβληθεί με όλα τα μέσα στα προδοτικά ΜΜΕ για να κλέψει την προσοχή του κόσμου και να τον πλανέψει έτσι ώστε να μην έχει καμία αίσθηση ότι κατρακυλά στο βάραθρο. Π.χ. η Αμφίπολη ήταν γνωστή εδώ και δεκαετίες, έπρεπε όμως τώρα να βγει στην επιφάνεια και στην δεδομένη συγκυρία για να απασχολήσει το ενδιαφέρον και την επικαιρότητα την ίδια ώρα που νέα σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα της στυγνής δικτατορίας που μας επιβλήθηκε από έξω, θα είναι σε διαδικασία υλοποίησης.

Από την άλλη, μέσα σε ένα βράδυ για άλλη μια φορά ο τόπος αυτός «ξεγυμνώθηκε» στους ξένους ανθέλληνες τοκογλύφους που διέταξαν να αποσυρθεί αμέσως μια διάταξη για την αύξηση των δόσεων των χρεών του κόσμου προς το δημόσιο.
Ο ραγιαδισμός σε όλο του το μεγαλείο!


Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα, τους κυβερνήτες της δεν τους ενδιαφέρει να πάει μπροστά ο τόπος αλλά… να μην ξεβιδωθούν οι βίδες που τους κρατούν σφιχτά βιδωμένους στις καρέκλες της εξουσίας. Πολλές από αυτές τις βίδες είναι μπηγμένες μέσα στους εγκεφάλους τους έτσι που πίστεψαν ότι οι καρέκλες αυτές είναι μέρος του σώματος τους, είναι μέρος της ίδιας τους της ύπαρξης, είναι ιδιοκτησία τους και τσιφλίκι τους.



Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα η υπεράσπιση της ελληνικής ταυτότητας, η έπαρση της σημαίας, η αναφορά σε εθνικά θέματα, η προβολή της ορθόδοξης πίστης, είναι ειδεχθές έγκλημα, είναι καταδικασμένος ρατσισμός, είναι αποτρόπαια φρικιαστική πράξη, είναι αιτία για να απομονωθείς και να καταδικαστείς σε αφανισμό.

Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα όλες οι προσδοκίες, όλα τα οράματα, όλα τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή, για μια χώρα «σύγχρονη», «ευρωπαϊκή», «εξελιγμένη» και «προοδευτική», έχουν γίνει ο μεγαλύτερος δυνάστης της ίδιας της ύπαρξης της.

Παντού το μικρόβιο της αλλοτρίωσης έχει μολύνει τον οργανισμό, έχει παραλύσει τα άκρα, έχει φθείρει τον εγκέφαλο, έχει αλλοτριώσει τους πολίτες, έχει καταστρέψει τις προοπτικές για καλύτερο αύριο, έχει μετατρέψει την ζωή τους σε ένα πόλεμο αριθμών που θυμίζουν τα νούμερα στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως όταν οι τρόφιμοι τους το μόνο που ήξεραν ήταν με ποιον αριθμό θα τους ρίξουν στον θάλαμο αεριών.

Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα, οι ποιμένες έχουν μεταλλαχτεί σε λύκους που τρώνε τα ίδια τους τα πρόβατα.

Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα, οι καμπάνες είναι ηχορύπανση, η πρωινή προσευχή σε αυτό που ακόμα το λένε «σχολείο», είναι φασιστική πρακτική και ο εκκλησιασμός αναχρονιστική εκτροπή.

Στην Ελλάδα το εικοστού πρώτου αιώνα η «πρόοδος» και ο «εκσυγχρονισμός» είναι τα κοράκια που κατατρώνε τα σπλάχνα της και τώρα στέκονται από πάνω με βουλιμία για να της δώσουν το τελειωτικό χτύπημα.
Συνεχίζουν το παιχνίδι της προδοσίας και σαν κύνεοι λακτίζουν για τα κατορθώματα τους.
Ξέχασαν όμως μια ελληνική λέξη. Η Nέμεσης είναι ελληνική και η ιστορία έχει δείξει πως όποτε η χώρα αυτή έφτανε στο τέλος, μια καινούργια αρχή κατατρόπωνε τους εχθρούς και τους προδότες της.

Αλήθεια στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα που βρίσκεται η θεραπεία για ένα άρρωστο ετοιμοθάνατο σώμα;

Θα την ανιχνεύσουμε στην χώρα των εκπλήξεων, θα την αναζητήσουμε στην χώρα του απροσδόκητου, του θαύματος, στην Ελλάδα που τόσο μισήθηκε από τους «φίλους» και τους «συμμάχους» της.
Μισήθηκε γιατί ακόμα εξακολουθεί να ζει, να αισθάνεται και να πιστεύει, γιατί εμφανίζει το «ζοφερό» φαινόμενο της αγιοσύνης, γιατί είναι η χώρα που ακόμα και μέσα σε επώδυνους σπασμούς, μπορεί και αναφωνεί την δόξα του Παντοδύναμου.

Στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα η τιμωρία της προδοσίας είναι η λύτρωση του Προμηθέα.

Στο χάραμα το κρύο είναι πιο δυνατό αλλά και πιο ελπιδοφόρο γιατί η αυγή είναι πολύ κοντά.

«Τον Τούρκο κάμε σύντεκνο και το ραβδί σου βάστα»

Γράφει ο Στέλιος Παπαθεμελής 

Στο Κάϊρο έγινε μια καλή αρχή στα πλαίσια των νέων γεωπολιτικών ισορροπιών του ζωτικού μας χώρου. Ο τουρκικός τύπος αφηνίασε. Άρα η Τριμερής «πόνεσε» την Άγκυρα. Η αξία της βεβαίως θα κριθεί από τα επόμενα βήματα, ιδίως αν είναι άλματα. Ο τουρκικός επεκτατισμός βασίζεται στο πλεονέκτημα των αριθμών και την οπλική του ισχύ. Αντιλαμβάνεται επομένως μόνο την γλώσσα της ισχύος.

Είμαστε αναγκασμένοι σε μια στρατηγική ανάσχεσης η οποία, οφείλει να κινητοποιεί όλα τα μέσα, εθνικοαμυντικά, πολιτικά, διπλωματικά κλπ.

Η αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου επιβάλλει μια στρατηγική συμμαχιών με σημείο αναφοράς τους το κοινό αντίπαλο δέος. Επομένως το κοινό συμφέρον. «Το δε αντίπαλον δέος μόνον πιστόν ες ξυμμαχίαν» (Θουκυδίδης III, 2). Τις 3+1 (Ισραήλ) χώρες ενώνει το αντίπαλο έναντι της Τουρκίας δέος που ως αμοιβαίος φόβος είναι ικανό να την πειθαναγκάσει σε αλλαγή συμπεριφοράς.

Τα εμπρηστικά τουρκικά δημοσιεύματα κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια καταλογίζοντας υποκρυπτόμενες επιθετικές προθέσεις στη Διάσκεψη του Καϊρου. Αυτοί διατηρούν κατοχικό στρατό, προσβάλλουν έργω τα κυριαρχικά δικαιώματα ομόρων χωρών, τις εκβιάζουν στρατιωτικά, και μετά θρασύτατα τις … καταγγέλλουν! Οι δύο άξονες επαναφέρουν τον Ελληνισμό στον ζωτικό του Μεσανατολικό χώρο, μηδενίζουν την απόσταση Ελλάδος –Κύπρου, (επιτέλους η Κύπρος δεν είναι μακρυά), σπάζουν την στρατηγική ομηρεία της Μεγαλονήσου.

Η βάναυση τουρκική επιθετικότητα δεν οδήγησε τους ιθύνοντες σε δεύτερες ωριμότερες σκέψεις ματαίωσης, ή έστω αναβολής της σύγκλησης του λεγομένου Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας. Σοφή η κρητική μαντινάδα: «Τον Τούρκο κάμε σύντροφο και το ραβδί σου βάστα».
Όμως στις 5 και 6 Δεκεμβρίου έρχεται ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Για να μην αυταπατώμεθα περί τίνος πρόκειται, ας (ξανα) διαβάσουμε το άκρως κατατοπιστικό 845 σελίδων πόνημά του : «Το στρατηγικό βάθος – η διεθνής θέση της Τουρκίας», (Εκδόσεις Ποιότητα). Βάθος αμέτρητον ανθελληνισμού και πλεονάζοντος κυνισμού σε μοντέρνα φανταχτερή συσκευασία:

«Το Αιγαίο αποτελεί το σημαντικότερο θαλάσσιο κομβικό σημείο της Ευρασιατικής παγκόσμιας ηπείρου στην κατεύθυνση Βορρά –Νότου» (σ. 267).

«Αλλά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των νησιών του Αιγαίου βρίσκεται σε ελληνική κυριαρχία αποτελεί το σημαντικότερο αδιέξοδο της πολιτικής της εγγύς θαλάσσιας περιοχής της Τουρκίας» (σ. 268).

«Μια χώρα που παραμελεί την Κύπρο δεν είναι δυνατόν να έχει αποφασιστικό λόγο στις παγκόσμιες και περιφερειακές πολιτικές (…) το ότι αυτό το μικρό νησί κατέχει μία θέση που μπορεί να επηρεάσει άμεσα τους στρατηγικούς συνδέσμους μεταξύ της Ασίας και της Αφρικής, της Ευρώπης και της Αφρικής και της Ευρώπης και της Ασίας» (σ. 275).

Και η κορύφωση της αποκοτιάς του «χότζα»: «Ακόμα κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί [στην Κύπρο], η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σ’ ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου» (σ. 279).

Καμία, εκτός απ’ τη δική σας κύριε, η οποία το 1878 το πούλησε στην Αγγλία και το 1923 με τη Συνθήκη της Λωζάννης ως εκ περισσού παρητήθη παντός δικαιώματός της επ’αυτού. Σας επανέφερε όμως στο παιχνίδι το 1954 η σατανική Βρετανία, για να κάνετε αυτά που κάνετε.

Με ανοιχτές τις απειλές και ενεργούς τους εκβιασμούς, όπως τους διατυπώνει ο ναύαρχος Μπουλέντ Μποστάνογλου, τι νόημα έχει η σύγκληση του Συμβουλίου Συνεργασίας; Το ενδεχόμενο για ανάλογη σκηνή όπως του Ράμα στο Βελιγράδι και στο Πρέτσεβο είναι σφόδρα πιθανό.

Η ενεστώσα τουρκική κατάσταση είναι καταρχήν αποτρεπτική μιας πολεμικής σύρραξης: Μαλλιά – κουβάρια με τις ΗΠΑ, οι οποίες χρησιμοποιούν ήδη το κουρδικό αεροδρόμιο του Αρμπίλ αντί του τουρκικού Ιτσερλίκ και τρομακτικός ο εφιάλτης του Κουρδικού. Αλλά ο σουλτάνος ξεσαλωμένος με τον ναπολεοντισμό του είναι επιρρεπής προς κάθε θερμό επεισόδιο. 

Επείγει: 

- Ουσιαστικοποίηση του άξονα με Κάϊρο –Τελ Αβίβ και πάσα δυνατή διεύρυνσή του. Η Ρωσία έχει συμφέρον να συμπράξει

- Επαναπροσδιορισμός της πολιτικής μας στο Κυπριακό, Μέτρο ότι αυτό είναι πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού και αδιαπραγμάτευτη η υπόσταση του διεθνούς υποκειμένου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

- Επαλήθευση της εθνικοαμυντικής θωράκισής μας με ό,τι σημαίνει αυτό.

Αν και στα νυν ηγετικά κλιμάκια δεν φαίνεται Κολοκοτρώνης, η πράξη θα αναδείξει τέτοιον, ικανόν να ενσταλάξει αφοβία και να βροντοφωνάξει όπως εκείνος, πριν την άλωση της Τριπολιτσάς: «Έλληνες Τούρκους μη φοβείσθε»!

Η συνάντηση των Αθηνών θα καταλήξει σίγουρα σε φιάσκο. Οι ημέτεροι πρέπει να μην ξεχάσουν την απάντηση του Κολοκοτρώνη στον Βρετανό ναύαρχο Άμιλτον που του πρότεινε να μεσιτεύσει η Αγγλία για συμβιβασμό με την Τουρκία: «Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς καπετάν Άμιλτον ποτέ συμβιβασμό δεν εκάμαμε με τους Τούρκους (…).Έτσι δεν με εμίλησε πλέον» (Απομνημονεύματα Α, 179).

Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ

Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ