Οι Αρβανίτες, οι Αλβανοί και ο κ. Λοβέρδος
Ο ξερός βράχος της Αλβανίας τροφοδοτεί εδώ και αιώνες τον ζεστό ελληνικό νότο με μετανάστες.
Μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών από τη νότια Αλβανία προς την Ελλάδα σημειώθηκαν κατά το τέλος της βυζαντινής εποχής και κατά την τουρκοκρατία, κυρίως κατά τον 14ο και 17ο αιώνα, οπότε και δημιουργήθηκαν οι γνωστοί έως σήμερα αρβανίτικοι οικισμοί, με το χαρακτηριστικό γλωσσικό ιδίωμα, τις παραδοσιακές ενδυμασίες, ήθη και έθιμα.
Η Στερεά Ελλάδα, και ιδιαίτερα η Αττικοβοιωτία, η Πελοπόννησος, η νότια Εύβοια, τα νησιά του Αργοσαρωνικού, οι δυτικές Κυκλάδες, κατοικήθηκαν σε υψηλό ποσοστό από Αρβανίτες, δηλαδή από εξελληνισμένα ιλλυρικά φύλα.
Οι Αρβανίτες έφεραν μαζί τους ορισμένα ισχυρά στοιχεία, με τα οποία ανανέωσαν την ικμάδα και τον δυναμισμό του αυτόχθονος πληθυσμού, όπως την πολεμική ικανότητα, την λιτή διαβίωση και την πρωτογενή συσσώρευση κεφαλαίου, τις επιδόσεις στην γεωργία και στη ναυτιλία, αλλά και την εργατικότητα, το πείσμα και την αδιαλλαξία. Αλλά με μεγάλη ταχύτητα και επιτυχία αφομοιώθηκαν από τον ελληνικό πολιτισμό και την χριστιανική θρησκεία, με αποτέλεσμα να εξελιχθούν σε πρωτοπόρους των εθνικών αγώνων. Πολλοί καπεταναίοι και οπλαρχηγοί της Επανάστασης είχαν αρβανίτικη καταγωγή, ενώ στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό κατά τον Εικοστό Αιώνα διακρίθηκαν κορυφαίοι Αρβανίτες Ναύαρχοι, από τον Κουντουριώτη και το Λάσκο μέχρι τον Παππά και τον Λυμπέρη.
Επειδή η ανθρώπινη ιστορία επαναλαμβάνεται, στα τέλη του Εικοστού Αιώνα συνέβη ακόμη ένας μεγάλος μεταναστευτικός κύκλος, μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος Χότζα στην Αλβανία. Χιλιάδες Αλβανοί βρήκαν διέξοδο στον όμορο ελληνικό χώρο, που τους προσέφερε και τις περισσότερες βιοποριστικές ευκαιρίες. Εκτός από την επανάληψη του προαιώνιου κύκλου της μετανάστευσης, επαναλήφθηκε και ο προαιώνιος κύκλος της αφομοίωσης. Σήμερα, τα παιδιά των Αλβανών μεταναστών του 1990 είναι μαθητές σε ελληνικά σχολεία και ήδη φοιτητές σε ελληνικά πανεπιστήμια, η πρώτη τους γλώσσα είναι τα ελληνικά και θα χρειαστούν ακόμη μία – δυο γενιές, ώστε να αποτελούν οργανικό μέρος του Ελληνισμού, ανανεώνοντας τον δυναμισμό του έθνους μας και αυξάνοντας τον πληθυσμό του.
Όλα αυτά, λοιπόν, έρχεται να ανατρέψει ο… κ. Λοβέρδος. Ο οποίος επισκέφθηκε προ ημερών την Αλβανία, όπου αντικείμενο των διμερών διαπραγματεύσεων ήταν η εισαγωγή των Αλβανικών ως δεύτερης γλώσσας στα ελληνικά σχολεία! Μάλιστα, η Αλβανίδα υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι «συνεργαζόμαστε και με τους εκπαιδευτικούς που αναπτύσσουν την δραστηριότητά τους στην Ελλάδα (σ.σ.: ποιος της έδωσε την άδεια;), σε συντονισμό και με το ελληνικό υπουργείο Παιδείας (σ.σ.: «και» με το ελληνικό υπουργείο Παιδείας…), όχι μόνο για την εκπαίδευσή τους (σ.σ.: θα εκπαιδευτούν από αλβανούς εκπαιδευτικούς;), αλλά και για τον εφοδιασμό τους από το αλβανικό ΥΠΕΞ με σχολικά βιβλία της αλβανικής γλώσσας».
Ας μείνουμε στο τελευταίο. Τα «σχολικά βιβλία της αλβανικής γλώσσας», τα οποία θα έχουν φυσικά εκπονηθεί από τις αρμόδιες αλβανικές υπηρεσίες, θα συμπεριλαμβάνουν ασφαλώς την αλβανική άποψη για την Ελλάδα, την Αλβανία, τους μετανάστες, την ιστορία, το Σαράντα, την Τσαμουριά κ.λ.π. Μην αμφιβάλει κανείς ότι θα πρόκειται στην ουσία για ανοιχτή ή συγκεκαλυμμένη κρατική αλβανική προπαγάνδα.
Αλλά και γενικότερα: μέχρι σήμερα, οι αλβανικής καταγωγής μαθητές πηγαίνουν στα ελληνικά σχολεία και αφομοιώνουν την ελληνική γλώσσα και πολιτισμό, ήθη και έθιμα, σύστημα αξιών. Αυτά δηλαδή που είναι αναγκαία συνθήκη για να γίνουν ολοκληρωμένοι Έλληνες πολίτες και να ενταχθούν φυσιολογικά στην ελληνική κοινωνία.
Τυχόν εισαγωγή από τον κ. Λοβέρδο της αλβανικής γλώσσας, σχολικών εγχειριδίων κ.λ.π., θα έχει ως αποτέλεσμα οι Αλβανοί μετανάστες να παραμείνουν Αλβανοί μετανάστες, να μην γίνουν ποτέ Έλληνες πολίτες και να εξελιχθούν σε κλειστή μειονότητα, αναπτύσσοντας την συνήθη εθνικιστική ιδεολογία που αναπτύσσουν οι εθνικές μειονότητες.
Με όλες τις συνέπειες για την συνοχή του Ελληνικού κράτους, και μάλιστα σε εποχή που ο αλβανικός ψευδομεγαλοϊδεατισμός παραληρεί.
Πηγή εφημ. «KontraNews»
