Το σχέδιο του Στάλιν για την απαγωγή παιδιών από την Ελλάδα
Εγκληματική η μη αντίδραση του ΟΗΕ αλλά και της Ελλάδας
Του ανταποκριτή μας στα Σκόπια
Vladislav Perunović
Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
Η υπόθεση των παιδιών που απήχθησαν από την Ελλάδα (κατά πολλούς χρησιμοποιήθηκαν ως όμηροι στην πορεία διαφυγής των κομμουνιστών προς την τότε ισχυρή κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία), αποτελεί ένα μυστήριο, που ποτέ δεν απαντήθηκε επαρκώς, αφού οι ό,ποιες πληροφορίες είτε ήταν από τα παιδιά αυτά (από τους τόπους διαμονής τους σε χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης), είτε από ανθρώπους που ήταν άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι στις απαγωγές αυτές.
Για πρώτη φορά, παρουσιάζεται η άποψη ενός πρώην γιουγκοσλάβου στρατιωτικού, ο οποίος συμμετείχε στην "διαδικασία" μεταφοράς και διασποράς αυτών των παιδιών. Αυτές οι πληροφορίες (αρκετά διαφοροποιημένες από τις ήδη υπάρχουσες) γίνονται πλέον γνωστές μέσα από ένα συγκεκριμένο απόσπασμα από την βιογραφία του υψηλόβαθμου Γιουγκοσλάβου αξιωματικού Στρατηγού Jovo Kapičić (1919-2013), που αφορά την τύχη των παιδιών που απήχθησαν από Γιουγκοσλάβους κομμουνιστές κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου. Η συγκλονιστική αλήθεια δηλώνεται ψυχρά.
JK: Στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και την ΕΣΣΔ.
Του ανταποκριτή μας στα Σκόπια
Vladislav Perunović
Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
Η υπόθεση των παιδιών που απήχθησαν από την Ελλάδα (κατά πολλούς χρησιμοποιήθηκαν ως όμηροι στην πορεία διαφυγής των κομμουνιστών προς την τότε ισχυρή κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία), αποτελεί ένα μυστήριο, που ποτέ δεν απαντήθηκε επαρκώς, αφού οι ό,ποιες πληροφορίες είτε ήταν από τα παιδιά αυτά (από τους τόπους διαμονής τους σε χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης), είτε από ανθρώπους που ήταν άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι στις απαγωγές αυτές.
Για πρώτη φορά, παρουσιάζεται η άποψη ενός πρώην γιουγκοσλάβου στρατιωτικού, ο οποίος συμμετείχε στην "διαδικασία" μεταφοράς και διασποράς αυτών των παιδιών. Αυτές οι πληροφορίες (αρκετά διαφοροποιημένες από τις ήδη υπάρχουσες) γίνονται πλέον γνωστές μέσα από ένα συγκεκριμένο απόσπασμα από την βιογραφία του υψηλόβαθμου Γιουγκοσλάβου αξιωματικού Στρατηγού Jovo Kapičić (1919-2013), που αφορά την τύχη των παιδιών που απήχθησαν από Γιουγκοσλάβους κομμουνιστές κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου. Η συγκλονιστική αλήθεια δηλώνεται ψυχρά.
JK: Εκτός από τους τραυματίες, έπρεπε να πάρουμε από την Ελλάδα και να εγκαταστήσουμε με ασφάλεια τα παιδιά των νεκρών και τραυματιών μαχητών. Πήραμε πάνω από 10.000 παιδιά.
TN: Για να τα εγκαταστήσετε πού;
TN: Αυτά τα παιδιά αργότερα επέστρεψαν στην Ελλάδα;
JK: Στην πλειοψηφία τους παρέμειναν για να ζήσουν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Η ταυτότητά τους έχει αλλάξει και δεν επέστρεψαν ποτέ στην Ελλάδα.
Έλληνες αντάρτες μας ζήτησαν να τους παρέχουμε ένα ραδιοφωνικό σταθμό.
Στο Avala δημιουργήθηκε ραδιοφωνικός σταθμός απο τοv οποίο μεταδίδονταν νέα, πληροφορίες σχετικά με τον Εμφύλιο Πόλεμο, για τις μάχες... Ήταν περισσότερο μια προπαγάνδα, για τηv οποία τα Ηνωμένα Έθνη εξέδωσαν διαμαρτυρία στη γιουγκοσλαβική κυβέρνηση. Αλλά δεν επρόκειτο για έντονη διαμαρτυρία: Βασικά, έκαναν τα στραβά μάτια σε ο,τι μας αφορούσε.
TN: Γιατί;
JK: Επειδή ήξεραν ότι η ελληνική εξέγερση δεν έχει καμία πιθανότητα να είναι επιτυχής. Πέρα από αυτό, ήξεραν ότι η διαμαρτυρία τους θα είχε να κάνει πρωτίστως με την ΕΣΣΔ, και δεν ήθελαν να έρθουν σε σύγκρουση με τον Στάλιν.
TN: H ελληνική κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε για την Γιουγκοσλαβική συμμετοχή;
JK: Νομίζω ότι δεν το έκανε. Σας λέω: όλοι ήξεραν ότι επρόκειτο για δουλειά του Στάλιν. Αυτός είναι ο λόγος που σιώπησαν.
TN: Ήταν ενημερωμένος ο γιουγκοσλαβικός λαός για την παρέμβαση της Γιουγκοσλαβίας στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων κρατών;
JK: Δεν ήταν. Αυτό που κάναμε ήταν κλασική περίπτωση βίας!
TN: Η οποία σύντομα θα στρεφόταν εναντίον σας.
JK: Όντως, ήρθε εναντίον μας.
TN: Μετά τη διαμαρτυρία του ΟΗΕ, έκλεισε ο ελληνικός ραδιοφωνικός σταθμός στο Άβαλα;
JK: Όχι. Λειτουργούσε μέχρι τον Ιούνιο του 1948 και ήταν o πρώτος που δημοσιοποίησε το επαίσχυντο ψήφισμα της Κομινφόρμ. Τους τοv κλείσαμε κατευθείαν!
Σχόλιο ιστολογίου: Ξέρω ότι, επειδή στα χρόνια που μεσολάβησαν καλιεργήθηκε συστηματικά η λήθη του παρελθόντος, για πολλούς από τους αναγνώστες η ιστορία αυτή μοιάζει με ένα άγνωστο παραμύθι που δεν τους αφορά επειδή συνέβη σε μια άγνωστη παραμυθοχώρα, που συμβαίνει, ομως, να την λένε Ελλάδα. Επειδή, όμως, έζησα σ' αυτή την παραμυθοχώρα την εποχή και στον τόπο που όλα αυτά συνέβαιναν και βίωσα την απειλή του παιδομαζώματος, όταν όλος ο πληθυσμός των ελληνικών χωριών της ορεινής Ξάνθης μετακόμισε στην πόλη της Ξάνθης για να αποφύγει τη βίαια στρατολόγηση του και την αρπαγή των παιδιών, νιώθω ξανά μετά από 65 χρόνια ότι αυτό το παραμύθι ήταν μια στυγνή πραγματικότητα. Βλέπεις, η αριστερή προπαγάνδα λειτουργούσε απαξιωτικά για όσους τολμούσαν να αναφερθούν στα πραγματικά αυτά γεγονότα χαρακτηρίζοντας τους ταγματασφαλίτες, φασίστες, χουντοδεξιούς, χρυσαυγίτες και ότι άλλο μπορεί κανείς να φαντασθεί. Η διαστρέβλωση της αλήθειας για τους αριστερούς ήταν συστηματική : το παιδομάζωμα έγινε παιδοσώσημο, όπως τόλμησε να ισχυρισθεί η Έλλη Αλεξίου στην τηλεόραση, ήρωες ήταν ο Μπελογιάννης, ο Ζαχαριάδης, ο Μάρκος Βαφειάδης που ο Ανδρέας το έκανε και βουλευτή. Αν πεις την αλήθεια για όλους αυτούς που ανακηρύξαμε ήρωες της εθνικής αντίστασης και που στη πλειοψηφία τους ήταν παιδάκια στην κατοχή, και τους δώσαμε και συντάξεις κινδυνεύεις να σε λυντσάρουν. Τι να πει κανείς ...