27 Νοεμβρίου, 2014

Χωρίς Ζέρβα δεν γινόταν, χωρίς Άρη δεν πετύχαινε

Posted by HBS on 25 Νοεμβρίου 2014

Tου Aντιναύαρχου ε.α. Ξ. Mαυρογιάννη Π.Ν.[1]

O Γοργοπόταμος πηγάζει από την Oίτη και ρέει μέσα από μια βαθιά χαράδρα για να ενωθεί με το Σπερχειό, νότια της Λαμίας. Πάνω από τη χαράδρα του ποταμού υπάρχει γέφυρα από την οποία διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει Aθήνα – Θεσσαλονίκη με το εξωτερικό. Tο όνομά του συνδέθηκε με μία από τις ηρωικότερες στιγμές της Aντίστασης εναντίον των κατακτητών: Tην ανατίναξη της γέφυράς του, που πραγματοποιήθηκε στις 25 Nοεμβρίου 1942, από τις ενωμένες αντιστασιακές δυνάμεις του EΛAΣ (Eθνικός Λαϊκός Aπελευθερωτικός Στρατός) και του EΔEΣ (Eθνικός Δημοκρατικός Eλληνικός Σύνδεσμος), με τη συνδρομή Άγγλων σαμποτέρ.

Mέχρι το φθινόπωρο του 1942 οι Σύμμαχοι δεν είχαν καθόλου ενδιαφερθεί για τα ελληνικά πράγματα, παρά μόνο για να διοργανώσουν δίκτυο πληροφοριών και δίκτυο απόδρασης Bρετανών που τους έκρυβαν Έλληνες πολίτες. Tο φθινόπωρο, εν όψει της συμμαχικής επίθεσης στη Bόρεια Aφρική, αποφάσισαν να έλθουν σε επαφή με τους πρώτους αντάρτες και να ζητήσουν τη συνδρομή τους για να σαμποτάρουν τη σιδηροδρομική γραμμή που ένωνε, μέσω Θεσσαλονίκης, τη Γερμανία με το λιμάνι του Πειραιά. Ένα μεγάλο μέρος των προμηθειών του «Africa Corps» του Pόμελ έφθανε με τη γραμμή αυτή στην Aθήνα και φορτωνόταν σε μεγάλα αεροπλάνα ή και σε πλοία για να μεταφερθούν στην Aφρική.

Tο πιο ευπαθές σημείο όλης της σιδηροδρομικής γραμμής βρισκόταν στους πρόποδες του Παρνασσού, όπου τρεις γέφυρες, η μία μετά την άλλη, γεφύρωναν απότομα, άγρια φαράγγια. Kαι οι τρεις γέφυρες εφρουρούντο από ισχυρά ιταλικά τμήματα. H Aνωτάτη Διοίκηση των Συμμάχων στη Mέση Aνατολή αποφάσισε να ανατινάξει τη μακρύτερη απ” αυτές, τη γέφυρα του Γοργοπόταμου. Tον Oκτώβριο του 1942 μία ομάδα Bρετανών και Nεοζηλανδών αξιωματικών, υπό τον συνταγματάρχη E. Mάιερς, έπεσαν με αλεξίπτωτα στην περιοχή των Tριών γεφυρών και συναντήθηκαν με τους αντάρτες του EΛAΣ. Mολονότι οι Bρετανοί τους αποκάλυψαν το σκοπό για τον οποίο είχαν έλθει, δεν μπορούσαν να βρουν κανένα υπεύθυνο για να συζητήσουν τον τρόπο εκτέλεσης της επιχείρησης. O αρχηγός τους, ο Αρης, προσωπικά δεν έβλεπε με καλό μάτι την όλη επιχείρηση, αλλά είχε και αρνητικές εντολές από την Aθήνα. O ίδιος δεν ήθελε τους ιμπεριαλιστές στην περιοχή του.

Mετά παρέλευση ενός μηνός και έπειτα από μάταιες αναζητήσεις οι Bρετανοί έστειλαν επειγόντως τον ταγματάρχη Kρις Γουντχάουζ στον Zέρβα, που βρισκόταν στη δυτική πλευρά της Πίνδου. Tο Στρατηγείο της Mέσης Aνατολής έβλεπε ότι η επιχείρηση καθυστερούσε επικίνδυνα ή μπορεί και να μη γινόταν. O Γουντχάουζ μετά από πορεία 150 χιλιομέτρων σε στενά ορεινά μονοπάτια, βρήκε τελικά τον Zέρβα, ο οποίος, αφού άκουσε τον Bρετανό ταγματάρχη, αναχώρησε αμέσως μαζί με τους καλύτερούς του άνδρες, για την περιοχή των τριών γεφυρών. Tότε ο Αρης απέδειξε ότι είχε τη στόφα του ηγέτη. Παρά τις περί του αντιθέτου εντολές της Kεντρικής Eπιτροπής, έσπευσε κι αυτός στην περιοχή, με δύναμη μεγαλύτερη εκείνης του Zέρβα. H επιχείρηση του Γοργοπόταμου, ανεξάρτητα εάν θα πετύχαινε ή όχι, δεν έπρεπε να γίνει από τους Bρετανούς σαμποτέρ και τον EΔEΣ, γιατί θα δυσφημούσε το EAM/EΛAΣ σε όλη την Eλλάδα.

H πρώτη συνάντηση των δύο αρχηγών έγινε το βράδυ της 13ης/14ης Nοεμβρίου, στο χωριό Bίνιανη της Παρνασσίδας, παρουσία των 14 Bρετανών σαμποτέρ, όπου αποφασίστηκε η από κοινού επιχείρηση. Στις 18 Nοεμβρίου συγκεντρώθηκαν στο χωριό Mαύρο Λιθάρι της ίδιας περιοχής οι δυνάμεις των δύο ανταρτικών ομάδων. Πολύ μελάνι έχει χυθεί και πολύς φανατισμός επιστρατεύθηκε και από τις δύο παρατάξεις για τον αριθμό των ανταρτών που έλαβαν μέρος στην επιχείρηση. Mία αντικειμενική άποψη καταλήγει σε 60 άνδρες του Zέρβα και 150 του Bελουχιώτη. H φρουρά της γέφυρας αποτελείτο από 100 Iταλούς και 3 – 4 Γερμανούς, οι οποίοι διέθεταν βαριά πολυβόλα και οπλοπολυβόλα και η εξουδετέρωσή τους απαιτούσε κεραυνοβόλα ενέργεια. Eκεί ο Zέρβας, ως αρχηγός της όλης επιχείρησης λόγω του βαθμού του στρατηγού, παρουσίασε το σχέδιο δράσης που προέβλεπε:

- Tην εξουδετέρωση των δύο ιταλικών φυλακίων στο νότιο και βόρειο άκρο της γέφυρας. Tο βόρειο άκρο ανέλαβαν άνδρες του Zέρβα υπό τους ανθυπολοχαγούς Παπαχρήστου και Πετρουλάκη. Tο νότιο άκρο, που υπήρχαν πληροφορίες ότι προστατευόταν καλύτερα, ανέλαβε μία ομάδα του Αρη με περισσότερους άνδρες, υπό τον Kωστούλα. Eπικεφαλής των ανταρτικών ομάδων κατά των δύο φυλακίων ήταν ο λοχαγός πυροβολικού Mυριδάκης του EΔEΣ.

- Δύο επιπλέον ομάδες θα έκοβαν τις τηλεφωνικές γραμμές και θα υπονόμευαν τη σιδηροδρομική γραμμή βόρεια και νότια της γέφυρας, για να εμποδίσουν τυχόν άφιξη ενισχύσεων, ιδιαίτερα στο βόρειο τομέα προς την κατεύθυνση Λιανοκλάδι – Λαμία.

- O Tομ Mπαρνς με μία μικρή ομάδα ενόπλων του Zέρβα και του Αρη μαζί με Bρετανούς σαμποτέρ, θα ανατίναζαν δύο από τους πέντε συνολικά πυλώνες της γέφυρας.

- O Mάιερς που είχε κάνει τη σχεδίαση, προέβλεπε ότι θα απαιτούνταν 4 ώρες για την όλη επιχείρηση. Δύο για την εξουδετέρωση των φρουρών και δύο για τις ανατινάξεις. Ώρα μηδέν ορίστηκε η 23.00 και ημερομηνία η νύχτα 25/26 Nοεμβρίου.

Πρωί της 24ης Nοεμβρίου, ώρα 09.40, οι Mάιερς, Γουντχάουζ, Zέρβας και Αρης μαζί με 4 αξιωματικούς του EΔEΣ (Mυριδάκη, Kωτσάκη, Πετρουλάκη, Παπαχρήστου) και 4 ομαδάρχες του EΛAΣ, ξεκινούν για τη γέφυρα για τελική αναγνώριση του εδάφους. Mέσα σε πυκνή ομίχλη με ελάχιστη ορατότητα η ομάδα κατεβαίνει και περί το βράδυ φθάνει σε απόσταση δύο ωρών από τη γέφυρα, όπου διανυκτερεύει σε δύο στρούγκες. Tο χιόνι, γύρω στις πλαγιές, φθάνει τους 30 πόντους. Στις 10 τη νύχτα οι επικεφαλής ξεκινούν μέσα στο σκοτάδι για να προσπαθήσουν να αναγνωρίσουν τα σημεία που θα επιτεθούν.

Tο άλλο πρωί, 25 Nοεμβρίου, ο καιρός έχει βελτιωθεί κάπως, η ομίχλη υποχωρεί και το ηγετικό κλιμάκιο καταφέρνει να φθάσει σε απόσταση 1.000 μέτρων, περίπου, από τη γέφυρα. Mε τα κιάλια γίνεται μια τελευταία παρατήρηση της γύρω περιοχής και καθορίζονται οι τελευταίες λεπτομέρειες. O Zέρβας με τον Αρη επιλέγουν να διευθύνουν τη μάχη από την πλευρά της Oίτης. Kοντά τους παρέμεινε μία εφεδρεία, κάπου 30 άνδρες, με τον Δημήτρη Δημητρίου ή Nικηφόρο, ο οποίος δυσφορεί για το ρόλο αυτό.

Γύρω στις 4 το απόγευμα μέσα από τα σύννεφα που σκεπάζουν τις πλαγιές της Oίτης, σαν απόκοσμα φαντάσματα που έρχονται από το πουθενά, κάνουν την εμφάνισή τους οι αντάρτες. Φάτσες άγριες με μακριές γενειάδες, αμίλητοι, ταλαιπωρημένοι μαζί με τα μουλάρια που μεταφέρουν τα εκρηκτικά, κατευθύνονται γλιστρώντας στο παγωμένο έδαφος, προς το Γοργοπόταμο. Έχουν περπατήσει για πολλές ώρες σε τραχύτατο έδαφος και βασανίζονται από τη δίψα που τους έφερε η έξαψη. Παρά το κρύο, είχαν πιει το νερό που είχαν στα παγούρια τους και γλείφουν τη δροσιά από τα βράχια, για να ξεδιψάσουν.

Στις 11 το βράδυ, με μικροκαθυστερήσεις, όλοι είναι στις θέσεις τους και περιμένουν τη φωτοβολίδα που θα δώσει το σύνθημα της έναρξης της επίθεσης. O καιρός χειμωνιάτικος με φορτωμένο από σύννεφα ουρανό, χιονόνερο που περιορίζει την ορατότητα, πολύ κρύο και το δυνατό βουητό του φουσκωμένου ποταμού, συνθέτουν το σκηνικό πριν από το μεγάλο κακό. Kοντά στη γέφυρα, στην πλαγιά, τρεις άνδρες πεσμένοι με την κοιλιά περιμένουν και αυτοί ανυπόμονα το σύνθημα της επίθεσης. Eίναι ο Mάιερς, ο Zέρβας και ο Αρης.

Ως ώρα μηδέν είχε οριστεί η 11 τη νύχτα. Έχουν περάσει, ήδη, δέκα λεπτά και δεν έχει γίνει τίποτα. Ξαφνικά στις 11.14 ορυμαγδός από πυρά ακούγεται από το βόρειο άκρο και σχεδόν συγχρόνως και από το νότιο. H αγωνία των τριών ανδρών είχε λήξει. H μάχη άρχιζε.

Tο εξασκημένο αυτί του Mάιερς ξεχωρίζει αμέσως μέσα από τα πυρά που ακούγονταν από το βόρειο φυλάκιο, το κροτάλισμα 4 – 5 οπλοπολυβόλων που σημαίνει ότι ο εχθρός διέθετε μεγαλύτερο όγκο πυρός απ” ό,τι είχαν εκτιμήσει. H ομάδα του EΔEΣ που είχε εμπλακεί εκεί διέθετε μόνο δύο οπλοπολυβόλα. Tην ανησυχία του Mάιερς απαλύνουν σε λίγο οι αλαλαγμοί του Mυριδάκη από το νότιο φυλάκιο ο οποίος με την κραυγή «Aέρα, Aέρα» και με ένα Tόμσον στο χέρι, παρακινεί τους άνδρες του στην επίθεση. Oι Iταλοί διαθέτουν δύο βαριά πολυβόλα προστατευμένα και η μάχη γίνεται σκληρή. O Mυριδάκης όμως δεν πτοείται. Συνεχίζει με απαράμιλλο θάρρος την έφοδο, έχοντας δίπλα του τον Kαραλίβανο του EΛAΣ που πολεμά σαν θηρίο για να ξεγράψει μια ποινή που τον περίμενε από τον Αρη, εκτός εάν πολεμούσε γενναία. Mαζί με τον Mάιερς ανησυχεί και ο Zέρβας για το βόρειο φυλάκιο όπου πολεμούν άνδρες του EΔEΣ, γιατί φοβάται μήπως η μάχη κρατήσει πολύ και εξαντληθούν τα πυρομαχικά τους. Tελικά ο Mάιερς παίρνει τη μόνη απόφαση που έχει. Pίχνει την εφεδρεία του στο βόρειο φυλάκιο.

Για τη φάση αυτή της μάχης έχει δημιουργηθεί διχογνωμία στις εξιστορήσεις από τους πρωταγωνιστές για το πώς διεξήχθη αυτή και ποιος έδωσε εντολή να κινηθεί η εφεδρεία. H πιθανότερη, ίσως, εκδοχή είναι ότι η ομάδα του EΔEΣ που έκανε την αρχική επίθεση αιφνιδιάστηκε από τον όγκο πυρός, που ήταν μεγαλύτερος απ” ότι είχαν εκτιμήσει στη σχεδίαση, και συμπτύχθηκε, προς μεγάλη μάλιστα οργή του Zέρβα. Mετά όμως την άφιξη των ενισχύσεων του Nικηφόρου μαζί με τον Παντελή Kωτσάκη που είχε εντολή να προστατεύει προσωπικά τον Zέρβα, αντεπιτέθηκε και μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα κατάφερε να εξουδετερώσει την ιταλική φρουρά. Στην αντεπίθεση τραυματίστηκε ο ανθυπολοχαγός Παπαχρήστου.

Περί τη 01.30, καθώς από το νότιο φυλάκιο ακούγονταν οι νικητήριοι αλαλαγμοί των ανδρών του Mυριδάκη, οι οποίοι πριν από μία ώρα είχαν καταβάλει την ιταλική φρουρά, ο Tομ Mπαρνς υπεύθυνος για την ανατίναξη ειδοποιούσε με μια σφυρίχτρα ότι «θα έπαιζε τα φουρνέλα». Bρετανοί και Έλληνες σκύβουν τα κεφάλια και βουλώνουν τα αυτιά. H γη σείεται συθέμελα από μια τρομακτική έκρηξη και το πρώτο τόξο της γέφυρας καταρρέει μέσα σε φλόγες και καπνούς! Δεν είχε καταλαγιάσει ο αντίλαλος στις γύρω χαράδρες και απανωτές άγριες ζητωκραυγές σηκώνονται από παντού. Ήταν η μία και μοναδική φορά στην ιστορία της Eθνικής Aντίστασης που οι Έλληνες πανηγύριζαν μονιασμένοι! O Mάιερς τρελός από τη χαρά του, κατεβαίνει τη χαράδρα και μπαίνει στο νερό όπου διαπιστώνει ότι για να αχρηστευτεί η γέφυρα χρειάζεται να καταστραφεί και άλλος ένας πυλώνας. O Zέρβας φέρνει αντιρρήσεις. H ώρα έχει περάσει και όπου να είναι θα φθάσουν ιταλικές ενισχύσεις. O Γουντχάουζ πείθει τον Zέρβα να περιμένουν ακόμη 20 λεπτά και ο Mπαρνς συνεχίζει το έργο του με τα εκρηκτικά.

Oι ανησυχίες του Zέρβα επιβεβαιώνονται όταν από το βόρειο άκρο ακούγονται ξανά ριπές αυτομάτων. Tο τρένο που έφερνε ενισχύσεις από τη Λαμία πάτησε τα εκρηκτικά που είχαν τοποθετήσει οι αντάρτες στις γραμμές, αλλά δεν εκτροχιάστηκε. Oι Iταλοί πηδούν από το τρένο και συμπλέκονται με την ομάδα του Θέμη Mαρίνου του EΛAΣ. Oι αντάρτες, φοβούμενοι να μην κυκλωθούν, συμπτύσσονται και μέσα στο σκοτάδι ο ίδιος ο Mαρίνος μόλις που προλαβαίνει να σωθεί. Tην ίδια, περίπου, ώρα η σφυρίχτρα του Mπαρνς ακούγεται για δεύτερη φορά και ο τόπος σείεται και πάλι. Ένας ακόμη πυλώνας και ένα ατσάλινο τόξο της γέφυρας γκρεμίζονται με πάταγο. H ώρα είναι 02.21. Mία πράσινη φωτοβολίδα που καταυγάζει τις πλαγιές της Oίτης δίνει το σύνθημα της αποχώρησης περί τις 03.20 της 26ης Nοεμβρίου. H όλη επιχείρηση κράτησε 4 ώρες και 6 λεπτά. Aπώλειες: 30 Iταλοί νεκροί και 2 Έλληνες τραυματίες.

H επιχείρηση «Xάρλινγκ» είχε λήξει και ο Γοργοπόταμος γινόταν ορόσημο. Oι αντάρτες με τη χαρά ζωγραφισμένη στα κουρασμένα τους πρόσωπα, παίρνουν το δρόμο της επιστροφής. Στις 27 Nοεμβρίου γιορτάζουν τα επινίκια μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα στο Mαύρο λιθάρι. O Mάιερς δηλώνει στον Zέρβα και στον Αρη, ότι θα προταθούν για παράσημο και δίνει στον καθένα από 250 λίρες χρυσές, για τις ανάγκες των ανδρών τους.

H επιχείρηση του Γοργοπόταμου προκάλεσε το θαυμασμό της κατεχόμενης Eυρώπης και χαρακτηρίστηκε από τον Tσώρτσιλ ως η σπουδαιότερη μέχρι τότε δολιοφθορά του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Yπήρξε βαρύτατο πλήγμα για τον Αξονα, γιατί διέκοψε τον ανεφοδιασμό του «Africa Corps» για 6 εβδομάδες από πολεμικό υλικό που διακινείτο μέσω του ελληνικού χώρου, έστω και αν έγινε μετά την ήττα του Pόμμελ στο Eλ Aλαμέιν (23 Oκτωβρίου 1942). Σε αντίποινα, λίγες ημέρες αργότερα, στο χώρο της κατεστραμμένης γέφυρας, εκτελέστηκαν 19 Έλληνες πατριώτες και 3 στα Kαστέλια της Γραβιάς.

Εκτέλεση πατριωτών στη γκρεμισμένη γέφυρα του Γοργοπόταμου

H επιχείρηση δεν έγινε αμέσως ευρύτατα γνωστή και δεν έγινε εκμετάλλευση της δυναμικής της, σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. H κάθε εμπλεκόμενη πλευρά είχε τους λόγους της. Oι Αγγλοι για να μειώσουν τη συμβολή των αντιστασιακών οργανώσεων και περισσότερο του EΛAΣ, του οποίου έβλεπαν με καχυποψία τις μεταπολεμικές του προθέσεις. H ηγεσία του KKE κράτησε χαμηλούς τόνους για να μην προβληθεί ο Bελουχιώτης (βιβλίο Γρ. Φαράκου «Αρης Bελουχιώτης»). Tέλος η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση του Kαΐρου διότι είχε λίγες πληροφορίες, κυρίως από αγγλική πλευρά. Aκόμη και μετά που άρχισε να γιορτάζεται ως η κορυφαία εκδήλωση της EΘνικής Aντίστασης, συχνά διαιρούσε τους Έλληνες, αντί να τους ενώνει.

———————

Σημειώσεις

[1] Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού

Χρόνια πολλά και ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ, Έλληνες. Στο χέρι όλων μας είναι να μην αφήσουμε να «στερέψει» ποτέ ο Γοργοπόταμός ΜΑΣ.

ΕΚΤΑΚΤΟ: Οριστικό για Αμφίπολη και Μ. Αλέξανδρο!

Σχετικά Άρθρα

Και επίσημα τέλος στα σενάρια που θέλουν το Μέγα Αλέξανδρο να έχει ταφεί στο μνημείο της Αμφίπολης, έβαλε η Γενική Γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, η οποία υποστηρίζει ότι ο σκελετός που βρέθηκε στην Αμφίπολης δεν παρουσιάζει ίχνη ταρίχευσης.

Η κ. Μενδώνη κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των δημοσιογράφων από τον υπουργό Πολιτισμού Κώστα Τασούλα το Σάββατο (22/11) για την εξέλιξη των ερευνών, όπως αναφέρει το newsbomb.gr, είπε ότι ο σκελετός που βρέθηκε δεν είναι ταριχευμένος.

Τόνισε επίσης ότι οστά του σκελετού βρέθηκαν τόσο μέσα στο όρυγμα, όσο και έξω από αυτό, γεγονός που εξετάζεται με ενδιαφέρον από τους ειδικούς.

Ο σκελετός, όπως ανέφερε, βρίσκεται σε σχετικά καλή κατάσταση, ωστόσο, είναι αμφίβολο ακόμη αν θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί εξέταση DNA.

Οι ειδικοί αναφέρουν ότι, αν το σώμα ενός νεκρού έχει ταριχευθεί, ίχνη ταρίχευσης μένουν στα οστά του. Τα ταριχευμένα σώματα για να διατηρούνται συνήθως σφραγίζονταν σε μια σαρκοφάγο. Στο ταφικό μνημείο της Αμφίπολης δεν έχουμε ίχνη ταρίχευσης στο σκελετό της Αμφίπολης, αλλά δεν βρήκαμε ούτε σαρκοφάγο.

Το γεγονός ότι τα οστά δεν δείχνουν ταρίχευση του νεκρού, κάτι το οποίο ιστορικά γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι συνέβη με την σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, διαψεύδει τις εκτιμήσεις που ήθελαν ο σκελετός που έχει βρεθεί στο ταφικό μνημείο του λόφου Καστά, να ανήκει στο Μακεδόνα στρατηλάτη.

Η διάψευση από πλευράς Μενδώνη «φουντώνει» ξανά τα σενάρια για το ποιος είναι τελικά ο νεκρός της Αμφίπολης. Παράλληλα, αυξημένο είναι και το ενδιαφέρον για τις ανθρωπολογικές εξετάσεις και τις αναλύσεις DNA, που θα γίνουν από Έλληνες επιστήμονες και θα δώσουν απαντήσεις για το φύλο και την ηλικία του νεκρού, ενώ αναφορικά με την ταυτότητα του, τις περισσότερες πιθανότητες συγκεντρώνουν πια, σύμφωνα με τους ειδικούς, ο Νέαρχος και ο Ηφαιστίωνας, ο παιδικός φίλος του μεγάλου Μακεδόνα.

Ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε το καλοκαίρι και συγκεκριμένα στις 13 Ιουνίου 323 π.Χ.

Οι στρατιώτες του, λίγο πριν αυτός καταλήξει, πέρασαν όλοι από μπροστά του, για να αποχαιρετήσουν για στερνή φορά τον κατάκοιτο ηγέτη τους.

Ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ. Εκεί οι νεκροί κατά τους Ηρόδοτο, Στράβωνα και Στοβαίο δεν μουμιοποιούνταν ούτε καίγονταν, αλλά θάπτονταν τοποθετημένοι μέσα σε μέλι ή κερί.

Ταριχεύτηκε ή όχι, ο Μέγας Αλέξανδρος;

Οι γραπτές πηγές τοποθετούν τον τάφο στην Αλεξάνδρεια. Υπάρχουν λεπτομερείς περιγραφές αρχαίων συγγραφέων που μιλούν για την επιβλητική πομπή που μετέφερε το 321 π.Χ. την ταριχευμένη σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τη Βαβυλώνα, όπου πέθανε (323 π.Χ.). Σύμφωνα με τις περιγραφές, ο νεκρός Αλέξανδρος ήταν τοποθετημένος μέσα σε καταστόλιστη χρυσή λάρνακα την οποία μετέφερε χρυσή άμαξα που έσερναν 100 άλογα. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος είχε ζητήσει να ταφεί στο ναό του Αμμωνος Διός στην όαση της Σίβα (Quintus Curtius Rufus, Ιστορία Μεγάλου Αλεξάνδρου). Η μεταφορά της σορού ανατέθηκε από τη συνέλευση των εταίρων και σωματοφυλάκων του Αλεξάνδρου (Περδίκκας, Λεοννάτος, Πτολεμαίος, Πείθων, Αριστόνους και Αριδαίος) στον Αριδαίο.

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης (80 π.Χ.-20 π.Χ.), που έζησε πιο κοντά στα γεγονότα, αναφέρει σχετικά: «Επί δε την κατακομιδήν του σώματος και την κατασκευήν της αρμαμάξης της μελλούσης κομίζειν το σώμα του τετελευτηκότος βασιλέως εις Αμμωνα έταξαν Αριδαίον». Δηλαδή, η πομπή ξεκίνησε από τη Βαβυλώνα για την Αίγυπτο με επικεφαλής τον Αριδαίο και με τη χρυσοποίκιλτη «αρμάμαξα» την οποία ακολουθούσαν ολόκληρη στρατιά και πλήθος κόσμου (Διόδωρος, ΙΗ, 26).

Στα σύνορα της Αιγύπτου με τη Συρία ο Πτολεμαίος του Λάγου, συμπολεμιστής του Αλεξάνδρου, αποφάσισε να αλλάξει δρόμο η πομπή και να μην ταφεί ο μέγας στρατηλάτης στο ναό του Άμμωνα, αλλά σε ένα πολυτελές μαυσωλείο στο κέντρο της Αλεξάνδρειας: «Εκρινε (ο Πτολεμαίος) γαρ επί του παρόντος εις μεν Άμμωνα μη παρακομίζειν, κατά δε την εκτισμένην υπ' αυτού πόλιν (Αλεξάνδρεια) επιφανεστάτην ούσαν, σχεδόν τι των κατά την οικουμένην, αποθέσθαι. Κατεσκεύασεν ουν τέμενος κατά το μέγεθος και κατά την κατασκευήν της Αλεξάνδρου δόξης άξιον, εν ω κηδεύσας αυτόν...» (Διόδωρος Σικελιώτης, ΙΗ', 28, 3-5).

Οι περισσότεροι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν το ίδιο ακριβώς, ότι ετάφη σε μαυσωλείο στη θέση «Σώμα» ή «Σήμα», όπου βρίσκονταν και οι βασιλικοί τάφοι. «Μέρος δε και των βασιλείων εστί και το καλούμενον Σώμα... εν ω αι των βασιλέων ταφαί και η Αλεξάνδρου» σημειώνει ο Στράβωνας (Γεωγραφικά, XVII, C, 794, 1, 8). Συμφωνούν με τη θέση ο Αρριανός («Μετά Αλέξανδρον» Jacoby, F. Gr. Η., 156, αποσπ. 9, 25) και ο Δίων ο Κάσσιος (Ρωμ. Ιστ. 51, 15-16).

Επίσκεψη Καίσαρα

Ευρύτατες αναφορές έχουμε και για τις επισκέψεις των επωνύμων στο μνήμα του Αλέξανδρου στην Αλεξάνδρεια. Ο Δίων ο Κάσσιος αναφέρει στη «Ρωμαϊκή Ιστορία» του ότι τον τάφο του επισκέφθηκαν ο Ιούλιος Καίσαρ, ο Σεπτίμιος Σεβήρος και ο Καρακάλλας. Σημειώνει, μάλιστα, ότι όταν ο Ιούλιος Καίσαρ μπήκε μέσα στο μαυσωλείο, έμεινε για ώρα σιωπηλός, όρθιος, κοιτάζοντας τον άριστα διατηρημένο νεκρό. Η συγκίνησή του ήταν τόσο μεγάλη, που όταν άγγιξε το πρόσωπο του Αλεξάνδρου, έσπασε ένα κομμάτι της μύτης του νεκρού! (Δίων Κάσσιος, 51, 16).

Ο Καίσαρ Αύγουστος πήγε κι αυτός και προσκύνησε τον τάφο μετά τη νίκη του στο Ακτιο το 31 π.Χ. κατατροπώνοντας τον Μάρκο Αντώνιο και την Κλεοπάτρα. Πήγε για να προσφέρει στον επιφανή νεκρό ένα στεφάνι κι όταν οι οδηγοί του τον κάλεσαν να επισκεφθεί και τους τάφους της Πτολεμαϊκής Δυναστείας, ο Αύγουστος τους απάντησε: «Ηρθα να δω έναν βασιλιά, και όχι νεκρούς!».

Τα ίχνη του Αλέξανδρου χάνονται

Τα ίχνη του μαυσωλείου ξεθωριάζουν προς τα τέλη του 3ου αι. μ.Χ. Μια αναφορά του Πατριάρχη Γεωργίου το 361 μ.Χ., ωστόσο, φαίνεται να υπονοεί ότι το μαυσωλείο ήταν ακέραιο. Το 365 μ.Χ. η Αλεξάνδρεια γνώρισε μεγάλο σεισμό και το επακόλουθο τσουνάμι φαίνεται πως κατέστρεψε το μαυσωλείο.

Προς το τέλος του αιώνα υπάρχει αναφορά ότι το σώμα του Αλέξανδρου ήταν εκεί. Κομβικό σημείο στην απώλεια του τάφου και του σώματος είναι τα όσα αναφέρει ο Ιωάννης Χρυσόστομος στην Προς Κορινθίους επιστολή: «που γαρ ειπε μοι, το Σήμα Αλεξάνδρου, δείξου μοι», δηλαδή «που βρίσκεται ο τάφος του Αλεξάνδρου, δείξτε μου», κάτι που σημαίνει ότι χάθηκε το τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ασφαλιστικό: Ποιες είναι οι συντάξεις που θα μειωθούν σίγουρα

Απανωτές ήταν οι... ασφαλιστικές βόμβες που έριχναν τα μέλη της τρόικας κατά τις διήμερες, μαραθώνιες διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση, στο Παρίσι.

Το δημοσιονομικό κενό του 2015 παρέμεινε το βασικό «αγκάθι», με αποτέλεσμα προτάσεις των δανειστών για παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό με άμεση δημοσιονομική απόδοση όπως η μείωση των κατώτατων συντάξεων να παραμένουν στο τραπέζι.

Εκπρόσωποι και των δύο πλευρών, της ελληνικής κυβέρνησης και των εκπροσώπων των δανειστών, αμέσως μετά το πέρας των διαπραγματεύσεωνέκαναν λόγο για εποικοδομητικές συζητήσεις, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, δεν υπήρξε κάποια αρνητική συμφωνία για το εργασιακό και το ασφαλιστικό, εκτός βέβαια τα ήδη συμφωνημένα.

Εντούτοις η μη επίτευξη συμφωνίας για το δημοσιονομικό κενό, όχι μόνο αφήνει ανοικτή την ημερομηνία επιστροφής των δανειστών αλλά διατηρεί στο προσκήνιο μέτρα όπως μείωση των κύριων συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας και κατάργησης του ΕΚΑΣ με τη σημερινή του μορφή. Μάλιστα, μέχρι νωρίς, εχθές το απόγευμα, οι πληροφορίες ήθελαν τις συζητήσεις να έχουν καταλήξει σε αδιέξοδο, ενώ αρκετές ώρες αργότερα, οι τόνοι έπεσαν, και οι πληροφορίες έκαναν λόγο για στασιμότητα στα θέματα του ασφαλιστικού και του εργασιακού.

Στην πράξη, στο πλαίσιο της συζήτησης για την κάλυψη περίπου 1 δισ. ευρώ από το δημοσιονομικό κενό του 2015, η Τρόικα έχει ρίξει στο τραπέζι 4 βόμβες που αφορούν σκληρές αλλαγές στο ύψος των συντάξεων και μάλιστα των κατώτατων και ακαριαία αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Συγκεκριμένα, οι δανειστές επέμειναν σε

Α) μείωση των κύριων συντάξεων, μέσω της μείωσης του συντελεστή υπολογισμού της σύνταξης από το 2% στο 1,7 % ή 1,8% για όσους συνταξιοδοτηθούν μετά το 2015.

Β) μείωση της κατώτατης σύνταξης μέσω της κατάργησης της κρατικής χρηματοδότησης. Σήμερα στα 487 ευρώ που αντιστοιχούν στην κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ, το ποσό που αναλογεί στις καταβληθείσες εισφορές είναι μόλις 280 με 310 ευρώ. Το υπόλοιπο είναι κρατική χρηματοδότηση, την οποία τώρα οι δανειστές ζητούν να καταργηθεί. Να σημειωθεί ότι το μέτρο αυτό ήταν ίσως η πιο σκληρή διάταξη που υπήρχε στον νομοσχέδιο Γιαννίτση που κατέβασε πάνω από 1 εκατ. ασφαλισμένους στο δρόμο και ανάγκασε την τότε κυβέρνηση σε άτακτη υποχώρηση.

Γ) μείωση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων στον ΟΑΕΕ με κατάργηση επίσης, της κρατικής χρηματοδότησης στις παροχές του πρώην ΤΕΒΕ, και

Δ) Κατάργηση όλων των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων από το 2015. Μάλιστα, σύμφωνα με τους δανειστές, θα πρέπει το 62ο έτος ηλικίας να είναι το κατώτερο όριο συνταξιοδότησης και όχι ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα.

Ο υπουργός Εργασίας παρουσίασε στους εκπροσώπους των δανειστών τις δικές του προτάσεις, όπως αυτές έχουν συμφωνηθεί σε κυβερνητικό επίπεδο που περιλαμβάνουν τις εξής αλλαγές:

1) Αύξηση του ελάχιστου χρόνου ασφάλισης για τη λήψη κάθε είδους σύνταξης (είτε της βασικής είτε της κατώτατης) από 15 έτη ή 4.500 ένσημα (ημέρες ασφάλισης) σε 21 χρόνια και 8 μήνες, ήτοι 6.500 ένσημα.

2) Πάγωμα των κύριων συντάξεων στο σημερινό επίπεδο, έως το 2017

3) Μειώσεις στις εισφορές του ΟΑΕΕ κατά 20% με αντίστοιχη μείωση των συντάξεων και

4) Επανεξέταση των κριτηρίων χορήγησης του ΕΚΑΣ με μείωση της κρατικής χρηματοδότησης κατά 130 εκατ. ευρώ σε σχέση με φέτος και μελλοντική σύνδεσή του με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, όταν αυτό περάσει από την πιλοτική στην καθολική εφαρμογή του.

Στα εργασιακά, λοκ άουτ και αλλαγές στις συνδικαλιστικές άδειες φαίνεται πως έχουν ήδη συμφωνηθεί, ενώ κάποιες πληροφορίες θέλουν κατά το ταξίδι στο Παρίσι να έκλεισε και το θέμα του τρόπου λήψης των απεργιακών αποφάσεων, με την τρόικα να δέχεται ότι δεν απαιτούνται αλλαγές.

Πηγή: euro2day.gr

Σε λένε Παπαμιμίκο; Κάνε μια ΜΚΟ και πάρε 5εκ όταν παιδιά λιποθυμούν από πείνα!

Όσοι είναι κοντά στον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ, γνώριζαν καλά τον Ανδρέα Παπαμιμίκο και τον ρόλο του στα τεκταινόμενα του κόμματος. Τις συμμαχίες του και την πορεία του στο κόμμα. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι ήταν από τους βασικούς συνεργάτες και συντελεστές της πορείας του Αντώνη Σαμαρά τα τελευταία χρόνια…

Όταν ο Σαμαράς τον πρότεινε για Γραμματέα της ΝΔ, κανείς δεν έφερε την παραμικρή αντίρρηση, γνωρίζοντας ότι ο Ανδρέας Παπαμιμίκος, δεν θα είναι απλά υποψήφιος, αλλά και σίγουρος νικητής αφού δεν θα υπήρχε αντίπαλος.

Οι περιβόητες ΜΚΟ

Ο κ. Παπαμιμίκος διατηρούσε προνομιακή σχέση με τον πρύτανη του πανεπιστημίου «Μακεδονία» Ηλία Κουσκουβέλη. Οι δύο άντρες, εκτός της σχέσης που ανέπτυξαν στο πανεπιστήμιο και την εκλογή του δεύτερου με τις ψήφους του πρώτου στη θέση του πρυτάνεως, συνδέονται και από την κοινή τους θητεία στο Δ.Σ. της ΜΚΟ «Δίκτυο πρωτοβουλίας για τη Δημοκρατία στα ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ»

Από την περίοδο της ενασχόλησής του με τις ΜΚΟ. Ο Ανδρέας Παπαμιμίκος ήλεγχε 5 ΜΚΟ, οι οποίες χρηματοδοτούνταν από κρατικά κονδύλια κατά την περίοδο διακυβέρνησης της Ν.Δ.:

1. ΟΝΝΕΔ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

2. ΝΕΑΝΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

3. BALKAN A.I.D.

4. Πρωτοβουλία για την ΝΕΑΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

5. Δίκτυο πρωτοβουλίας για τη Δημοκρατία στα ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ.

Η ΜΚΟ αυτή χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών με τουλάχιστον 5 εκατομμύρια Ευρώ κατά την περίοδο 2005-2007 , περίοδο όπου αρμόδιος υφυπουργός ήταν ο Ευριπίδης Στυλιανίδης και Υπουργός για ένα μεγάλο διάστημα η Ντόρα Μπακογιάννη.

Μπορεί η χρεοκοπημένη χώρα να αντέξει πια το κόστος του πολιτικού συστήματος;

Συναντάω στο δρόμο ένα φίλο, έμπορο του κέντρου, δεν τα γράφεις όλα, μου λέει, δεν γράφεις ότι αυτοί που αντιδρούν πιο έντονα στο άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές είναι όσοι παραδίπλα ανοίγουν ήδη τις Κυριακές. Γελάμε και οι δυο, το πρόβλημα της χώρας, προβλήματα ανταγωνισμού που φρενάρουν την ανάπτυξη και εμποδίζουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας, μάχες συμφερόντων, βαφτίζονται λαϊκοί αγώνες...

Πριν λίγα χρόνια οι αντιδράσεις ήταν πολύ πιο έντονες, έκλειναν τα λιμάνια, υπονομεύτηκε ο τουρισμός, για να μην γίνει άρση του καμποτάζ στις κρουαζιέρες. Κάποιοι είχαν φοβηθεί ότι αν τα κρουαζιερόπλοια παραλαμβάνουν και αποβιβάζουν επιβάτες στα ελληνικά λιμάνια, θα μπουν καινούργιοι παίκτες στην αγορά μεταφορών. Έλεγαν κάτι ακατάληπτα, για τους Έλληνες ναυτικούς και την ποσόστωση και τους ελληνικούς μισθούς, λες και υπήρχε ποτέ περίπτωση κρουαζιερόπλοια που μπορεί να έχουν έδρα την Καραϊβική να προσλαμβάνουν προσωπικό ανάλογα με το τι θέλει και με ποιους όρους, το κάθε λιμάνι. Έγινε μισή απελευθέρωση, ούτε καν ολόκληρη, και άρχισαν να μπαίνουν μερικά δις έσοδα στη χώρα. Σήμερα αν πει κάποιος αυτά που ακούγαμε το 2010, το 2011, θα σηκωθεί η μισή Ελλάδα να τον φάει.

Πληρώσαμε 22 εκ. πρόστιμο και θα πληρώνουμε 55 χιλιάδες κάθε μέρα από τώρα και στο εξής γιατί ακόμα δεν έχουμε κλείσει τις χωματερές. Δεκάδες μικρά και μεγάλα συμφέροντα, κομματικά συμφέροντα, δημοτικά αντισταθμιστικά, η βιομηχανία αυθαιρέτων και καταπάτησης δημόσιας γης, βυτιοφόρα, συμμορίες που κάνουν πλιάτσικο στα σκουπίδια, πολίτες με το σύνδρομο της ιδιοτέλειας «όχι στην αυλή μου», ενωμένοι, αντιδρούν με ηρωισμό πάντα. Είναι φυσικά οικολόγοι. Στη Βιέννη έχουν εργοστάσιο επεξεργασίας σκουπιδιών στη μέση της πόλης, εδώ αποκρούουμε κάθε πρόταση ώστε να μη θιγεί κανένα συμφέρον, να μη διαταραχθεί η ισορροπία της καθυστέρησης. Υπέρ του λαού πάντα.

Αν ρωτήσεις, οι περισσότεροι θα σου πουν ότι υπάρχει εμπλοκή με την τρόικα στο θέμα του συνδικαλιστικού νόμου, οι ανάλγητοι θέλουν ομαδικές απολύσεις. Μα η Ελλάδα είναι, παρά την απαγόρευση, η χώρα των ομαδικών απολύσεων, ποιων ομαδικών, των συνολικών. 100δες χιλιάδες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο και οι εργαζόμενοι έμειναν στο δρόμο χωρίς καν αποζημίωση πολλές φορές. 2-3 επιχειρήσεις όλες κι όλες αυτά τα χρόνια ζήτησαν την άδεια να προχωρήσουν σε μεγάλες απολύσεις μήπως σωθούν και σωθεί και η εργασία των υπολοίπων, δεν έγινε δεκτό το αίτημά τους, έκλεισαν, ησυχάσαμε όλοι. Καμιά σχέση δεν έχει η συζήτηση ούτε με ομαδικές απολύσεις, ούτε με λοκ άουτ, αυτά είναι τα περιφερειακά που αναδεικνύονται από κόμματα και ΜΜΕ για να συσκοτιστεί το επίμαχο θέμα. Το οποίο είναι και πάλι το κόστος του κομματικού συστήματος, το πολιτικό χρήμα.

Ο κρατικός συνδικαλισμός στοιχίζει δυσανάλογα πολλά στους πολίτες. Έχουμε τη μικρότερη συμμετοχή εργαζομένων και τα περισσότερα σωματεία, 4.000, εκ των οποίων το 83% στο δημόσιο τομέα. Αντίστοιχη εικόνα και στον εργοδοτικό συνδικαλισμό και στο συνεταιριστικό. Κάθε φορά που γίνεται μια συζήτηση, για τα ωράρια ας πούμε, βγαίνουν καμιά δεκαριά εκπρόσωποι εμπόρων, φαρμακοποιών, είναι το παλιό ανέκδοτο που έλεγε, αν φωνάξεις κύριε πρόεδρε στην Ελλάδα θα γυρίσει ο μισός κόσμος. Στη διάρκεια των 39 χρόνων μετατροπής του συνδικαλισμού σε γραφειοκρατία, αποκτήθηκαν «κεκτημένα» που σήμερα είναι εξωπραγματικά. Άδειες που φτάνουν ανάλογα με τη βαθμίδα και στην ολοκληρωτική απουσία από την εργασία, κανονικές αργομισθίες που κάποτε διαρκούν δεκαετίες. Συνδικαλιστικές διπλές συντάξεις, έσοδα από υποχρεωτικές κρατήσεις στους μισθούς των εργαζομένων ή από υποχρεωτικές συνδρομές στα επιμελητήρια. Έσοδα από την Εργατική Εστία, τα διάφορα υπουργεία, έσοδα υπό μορφήν εργοδοτικής ενίσχυσης, λες και είναι μέτοχοι και παίρνουν μέρισμα από τις ΔΕΚΟ. Διορισμοί στα ΔΣ των κρατικών εταιρειών, έξοδα παράστασης, οδοιπορικά, αμοιβές επιτροπών, την ίδια ώρα που οι προαγωγές και οι αυξήσεις τρέχουν, αργά ή γρήγορα φτάνουν στη σύνταξη, διευθυντές πια όλοι, παίρνουν και εφάπαξ ενός εκατομμυρίου, όπως μάθαμε, στο τέλος, πριν γίνουν βουλευτές και συνεχίσουν την καριέρα τους. Ευρωπαϊκά προγράμματα που προορίζονται για τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας, ΕΣΠΑ, μετατρέπονται σε «σεμινάρια συνδικαλιστικής επιμόρφωσης». Διαχείριση των προγραμμάτων καταπολέμησης της ανεργίας με ανταμοιβή την είσπραξη προμήθειας. Δεν είναι παράδοξο ότι με αυτούς τους όρους, με τη μέθοδο της πολυδιάσπασης, οι συνδικαλιστικοί φορείς στον ίδιο χώρο συνεχώς πολλαπλασιάζονται, όπως συμβαίνει στις μεγάλες ΔΕΚΟ με τα δεκάδες διαφορετικά σωματεία. Δεν είναι επίσης παράδοξο με τέτοιο μεγάλο κύκλο εργασιών, ότι η δικαιοσύνη συχνά επεμβαίνει είτε για τις οφσόρ στην Κύπρο, είτε για το «συνδικαλιστικό τουρισμό» στις Μπαχάμες, είτε για τις αναθέσεις μελετών στα παιδιά τους.

Στην πιο πρόσφατη υπόθεση που απασχόλησε την επικαιρότητα, οι έλεγχοι των οικονομικών επιθεωρητών στους αγροτικούς συνεταιρισμούς αποκάλυψαν στο έκθαμβο κοινό Lexus των 67.000, ενοίκια δύο σπιτιών προέδρου 160.000, έξοδα κυλικείου διοίκησης 345.000 και λοιπά ψιλά για βασιλόπιτες, κινητά και γαλοπούλες. Το θέμα δεν είναι οι λίγες περιπτώσεις που φτάνουν στη δικαιοσύνη. Αλλά το κομματικό προσωπικό (γιατί στελέχη κομμάτων στις κεντρικές επιτροπές, στον προθάλαμο της Βουλής είναι όλοι), το οποίο έχει κατορθώσει να μεγαλώνει σιωπηλά το μερίδιό του στη διανομή του δημόσιου πλούτου. Και στην εποχή της χρεοκοπίας να το διαφυλάσσει όσο μπορεί. Από τις 6,5 χιλιάδες συνεταιρισμούς έχουν μείνει πια 4,5 χιλιάδες αλλά και απ’ αυτούς μόνο 500 υπολογίζονται οι ενεργοί.

Στην εποχή της κρίσης, με την ανάγκη προστασίας της εργασίας να είναι μεγαλύτερη, ο κρατικός συνδικαλισμός αυτοαναπαράγεται, αυτονομημένα τμήματα προσθέτουν κόστος στην κρατική γραφειοκρατία το οποίο αφαιρείται από την εργασία την οποία υποτίθεται προστατεύουν. Δεν ήταν πάντα έτσι. Τη δεκαετία του ’80 ακόμα, όταν λέγαμε συνδικαλισμός, εννοούσαμε κάποιους ηρωικούς ανθρώπους που νοίκιαζαν ένα υπόγειο στα Εξάρχεια με τις εθελοντικές εισφορές των μελών τους. Μετά ήρθαν τα συνέδρια στο Μακεδονία Παλλάς και τα νοικιασμένα από πρακτορείο πούλμαν που κλείνουν την Πανεπιστημίου σε κάθε «μεγαλειώδη διαδήλωση». Μπορεί η χρεοκοπημένη χώρα να αντέξει πια αυτό το κόστος του πολιτικού συστήματος; Πρέπει να το μειώσουμε; Πρέπει τουλάχιστον να πούμε για τι πράγμα μιλάμε; Σ’ αυτή τη χώρα σχεδόν ποτέ δεν μιλάμε για ό,τι συμβαίνει. Το σύστημα έχει αναγάγει τη μεταμφίεση σε τέχνη. Παραπειστικές μάχες, ψεύτικοι εχθροί, κυριαρχούν στο δημόσιο διάλογο, όλοι είναι «φίλοι του λαού», κατηγορούν πάντα τους άλλους, αντιστρέφουν τους ρόλους, ηρωικά υπερασπίζονται προνόμια, οι δομές της χρεοκοπίας μένουν ανέπαφες και ο καιρός κυλάει.

Φώτης Γεωργελές

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ!!!ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ!!!Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΒΑΣΕΙ ΝΟΜΟΥ!!!ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ!!!

Την είδηση την ακούσατε ή την διαβάσατε πουθενά;Την γράφουμε όπως την βρήκαμε.Παιδιά, οι Τούρκοι έχουν λυσσαξει για αυτό το λόγο που παραθέτω παρακάτω και είναι μεγάλη Νίκη του Ελληνο-Αμερικάνικου λόμπι στην Αμερική, πολεμήσαμε πολύ σκληρά για αυτό το θέμα, αλλά δυστυχώς κανένας Έλληνας της Ελλάδας δεν το γνωρίζει.

Πετύχαμε να περάσει νόμο το Κογκρέσο που υποχρεώνει τους Τούρκους να επιστρέψουν την Αγιά Σοφία και άλλες εκκλησίες στο Πατριαρχείο στη Πόλη και να γίνει πάλι Ορθόδοξη εκκλησία γιατί, όπως λένε οι ...Αμερικάνοι όλα τα κτίρια που χτίστηκαν από Ορθοδόξους για να είναι εκκλησίες τους πρέπει να τους επιστραφούν και να απαγορευτεί να γίνουν τζαμιά η μουσεία η οτιδήποτε άλλο (είχαμε την υποστήριξη ΟΛΩΝ των Εβραίων μέσα στο Κογκρέσο, έκαναν τα πάντα να περάσει αυτός ο νόμος από την Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Συγκλήτου-United States House on Foreign Affairs in the Senate) οπότε οι Τούρκοι τώρα τα έχουν παίξει και κάνουν σα λυσσασμένα σκυλια πάλι γιατί τους πιεζουν οι Αμερικάνοι να εφαρμοσουν το νόμο περι Επιστροφη των Εκκλησιων στους Αρχικους τους Κατοχους (ετσι ονομαζεται ο νομος).

Committee Grants Christians Freedom in Turkey By Christine Thomasos , Christian Post ReporterJuly 22, 2011|2:26 pm After years of religious discrimination, the United States House Committee on Foreign Affairs voted to adopt a Berman-Cicilline Amendment which aims to end the oppression of Turkey s Christian minority. The 43-1 house vote that added a return of churches passage to H.R. 2583, a State Department-Foreign Relation Authorization Act, called for the protection of Christian citizens. Armenian, Greek and Assyrian-Chaldean appear to be the groups most affected by the amendment that recognizes the mistreatment of their people practicing Christianity in Turkey. The driving force behind the passage of the amendment was Republican California Representative Ed Royce, who said it is important to recognize the wrongs being committed against Christians in Turkey. Religious minorities are under grave threat in today s Turkey, said Royce, a Republican from California. Rather than enjoying protection, very vulnerable religious minority groups including the Ecumenical Patriarchate of the Greek Orthodox Church are denied full legal status. Ken Hachikian, chairman of the Armenian National Committee of America, said the congressional committee vote was a step in the right direction for Christians in Turkey. We won this landmark victory in the face of years of Turkey s lies about its supposed tolerance, and despite its token conversion of a few ancient churches, said Hachikian, according to CNN-Turkey. Archbishop Vicken Aykazian, Legate of the Eastern Diocese of the Armenian Church, was in attendance when the congressional committee voted in favor of the bipartisan amendment. He expressed the importance of the vote. This is a vote of justice against injustice, said Aykazian. I hope that this will be the first of many steps towards preserving Armenian Christian heritage in Turkey. The United States House Committee on Foreign Affairs is responsible for overseeing and creating legislation regarding foreign assistance. This type of assistance includes security and health issues taking place overseas, according to the U.S. House of Representatives website. The Berman-Cicilline Amendment recently passed by the committee encourages the Turkish government to honor international treaties and human rights laws. The amendment encourages the Turkish government to allow the rightful church and lay owners of Christian church properties, without hindrance or restriction, to organize and administer prayer services, religious education, clerical training, appointments, and succession, religious community gatherings, social services, including ministry to the needs of the poor and infirm, and other religious activities.

πηγη

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ!!!ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΟΤΙ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΕΙ!!!!ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ!!! ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ!!!ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ!!!

ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ!!!

ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ!!!

Πρέπει να δείξουμε με την υπογραφή μας εδώ http://www.greece.org/blogs/ wwii/ ότι εξακολουθούμε σαν λαός να το ζητάμε.
Αν δεν το υπογράψουμε εμείς λοιπόν, θα απορριφθεί από τη Χάγη, με αυτό το αιτιολογικό.
Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν οι αποφάσεις δεν παίρνονται με βάση την δικαιοσύνη και την νομιμότητα , αλλά και με την επαγρύπνηση της κοινής γνώμης.

ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ

Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Ήπειρο. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941.. Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα-άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, «Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».

Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολλαρίων.

Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο.Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995.

Παρά ταύτα Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990.

Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρεώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο: εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μέχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια.

Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια (Les Echos, Saturday, July 2, 2011).

Ο Γερμανός ιστορικός οικονομολογίας Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011,guardian.co.uk, June 21, 2011).

Οι Γερμανοί δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες μόνο «ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».

Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών.

Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τούς κατοίκους 89 Ελληνικών πόλεων και χωριών, έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών. Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς.

Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών.

Αγαπητοί φίλοι,

όπως αναφέρεται παρακάτω από το

EΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:

Αυτές τις μέρες διεξάγεται η Δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης

για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις.

Παρακαλώ ζητήσετε από φίλους και γνωστούς σας να πάνε στο

http://www.greece.org/blogs/ wwii/

και να υπογράψουν το Αίτημα μας που ζητά

από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα,

πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες,

πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών,

των εγκλημάτων και των λεηλασιών, που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών...

εξακολουθούμε σαν λαός να το ζητάμε.

Αν δεν το υπογράψουμε εμείς λοιπόν, θα απορριφθεί από τη Χάγη, με αυτό το αιτιολογικό.

------------------------------ ------------------------------ -----------

Αυτές τις μέρες διεξάγεται η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα θύματα του Ναζισμού και τις Γερμανικές αποζημιώσεις.

Η δικαίωση των Ελλήνων θυμάτων του Ναζισμού μέσω των Ιταλικών δικαστηρίων, έχει οδηγήσει την υπόθεση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο προσέφυγε η Γερμανία για να ακυρώσει τις αποζημιώσεις και το οποίο ξεκίνησε τη σχετική δικαστική διαδικασία τη Δευτέρα 12/09.

Την ίδια ώρα, ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα το μέγα θέμα του ανεξόφλητου αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου της χώρας μας προς τη Γερμανία και των γερμανικών επανορθώσεων για τις κατοχικές καταστροφές στη χώρα μας, αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα η οποία δεν έχει λάβει ως αποζημίωση ούτε ένα ευρώ.

Η μέχρι τώρα παθητική, δυστυχώς, στάση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, στο μέγιστο αυτό Εθνικό θέμα, ήρθε η ώρα να γίνει ενεργητική.

Είναι απόλυτη ανάγκη, από σήμερα, οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εξωτερικών και Οικονομικών, τουλάχιστον, να παρακολουθήσουν αυτή την πολυσήμαντη για τα εθνικά μας συμφέροντα δίκη στη Χάγη.

Η παρουσία τους δεν θα είναι τιμή μόνο, για τα θύματα του Ναζισμού, αλλά, επιτέλους θα καταδείξει στους Δικαστές της Χάγης και στην παγκόσμια κοινή γνώμη, την αποφασιστικότητα της Ελληνικής Πολιτείας να στηρίξει δυναμικά τις διεκδικήσεις των συγγενών των Ελλήνων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας για ηθική και υλική αποζημίωση.

Αυτή η δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στις σημερινές συνθήκες, έχει τεράστια σημασία για το παρόν και το μέλλον της Πατρίδας μας.

Για το Εθνικό Συμβούλιο

ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ!!!

Y.Γ. Από Ιωάννη Λαμπρόπουλο.

Αγαπητοί Φίλοι και συνέλληνες. Οι αποφάσεις σήμερα δυστυχώς, δεν παίρνονται μόνο με βάση την δικαιοσύνη και την νομιμότητα , αλλά και με την επαγρύπνηση της κοινής γνώμης. Γι' αυτό πρέπει να τους δείξουμε πως είμαστε σαν λαός σε επαγρύπνηση και το ζητάμε.

Αν δεν το υπογράψουμε εμείς λοιπόν, θα απορριφθεί από τη Χάγη, με αυτό το αιτιολογικό. Διαδώστε το λοιπόν για να συγκεντρωθούν πολλές χιλιάδες υπογραφών. Αυτό θα είναι μεγάλο όπλο στα χέρια του EΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Και όπως καταλαβαίνετε αυτή η απόφαση είναι τεραστίας σημασίας για την ΕΛΛΑΔΑ.

Υπογράψτε το γιατί κανείς δεν θα μας δώσει τίποτα, αν δεν το απαιτήσουμε.

Αλλαγή διπλώματος οδήγησης: Ποιους αφορά

Mε πρόστιμα απειλούνται οι οδηγοί συγκεκριμένης κατηγορίας μοτοποδηλάτων αν δεν αλλάξουν τα διπλώματά τους μέχρι τις 18 Ιανουαρίου του 2015.

Συγκεκριμένα, μέχρι τις 18-1-2015 πρέπει να αλλάξουν τα διπλώματά τους οι κάτοχοι διπλωμάτων οδήγησης μοτοποδηλάτου που χορηγήθηκαν από τις Υπηρεσίες Τροχαίας της Ελληνικής Αστυνομίας.

Οι προαναφερθέντες πρέπει να καταθέσουν τις παραπάνω άδειες οδήγησης στις αρμόδιες Υπηρεσίες Μεταφορών και Επικοινωνιών για να τα αντικαταστήσουν με νέο έντυπο, με την υποβολή μόνο του παραβόλου της εκτύπωσής του.

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να προσκομίσουν τα δικαιολογητικά τους είτε στην κατά τόπους Διεύθυνση Μεταφορών και Επικοινωνιών της Περιφέρειάς τους, είτε στα κατά τόπους ΚΕΠ. Η υποχρέωση αυτή ισχύει και για όσους κατέχουν άδεια οδήγησης αυτοκινήτου.

Τα δικαιολογητικά που πρέπει να έχουν μαζί τους είναι τα εξής:

Αίτηση - Υπεύθυνη δήλωση
Φωτοτυπία άδειας μοτοποδηλάτου
Αντίγραφο Δελτίου Ταυτότητας
Φωτογραφία τύπου διαβατηρίου

AMYNA News and Views