Του Γεωργίου Κ. Φίλη Ph.D.
Στις 4 Δεκεμβρίου, μονάδα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, βαριά οπλισμένη και συνοδευόμενη από τεθωρακισμένα και άρματα μάχης, εισήλθε στο Ιράκ στην ευρύτερη περιοχή της Μοσούλης, χωρίς να έχει λάβει κάποια σαφή πρόσκληση από την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία της Τουρκίας έχει σχολιαστεί ποικιλότροπος από τους διαφόρους ενδιαφερόμενους, ενώ η κρισιμότητα των στιγμών στην περιοχή λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής ισχύος στο να εκληφθεί κάθε κίνηση ή δυνητική επιδίωξη κάθε ενός από τους κύριους γεωπολιτικούς δρώντες ως άμεση απειλή για τους αντιπάλους και αντιτιθέμενους. Ήταν λοιπόν «εισβολή» η συγκεκριμένη κίνηση και πώς μπορεί κάποιος να την αποκωδικοποιήσει μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της συρο-ιρακινής κρίσης και όχι μόνο;






