«Α δ έ ρ φ ι α μου, σήμερα σας μιλάω με λόγια χώματα, σημαίες και αίματα... με το χωνί της λαϊκής οργής ανεβασμένο... στο πικρό μας στόμα.
Τι θέλουν... στον τόπο μας οι ξένοι;
Τι θέλουν... στον τόπο μας οι ξένοι;
Γ ι α τ ί.... να διαφεντεύουν οι άλλοι τα δικά μας;
Γ ι α τ ί... ν’ αλλάζουν τη θέση των άστρων μας;
Γ ι α τ ί... να τυφλώνουν τα πράσινα μάτια των δέντρων μας και... των π α ι δ ι ώ ν μας;
Τι θέλουν στον τόπο μας οι ξένοι;
Τι θέλουν στον τόπο μας οι ξένοι;
Ένα π α ι δ ί νυστάζει... Θέλει να κοιμηθεί και δεν τ’ αφήνει... η π ε ί ν α.
