27 Οκτωβρίου, 2014

ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥ ΤΟΥ "BARBAROS"

Τουρκικό υποβρύχιο στην Κυπριακή ΑΟΖ - Το πάει για πολεμική σύρραξη η Άγκυρα;

Τουρκικό υποβρύχιο εντοπίστηκε να κάνει «βόλτες» εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και να παρακολουθεί τόσο τις κινήσεις του ερευνητικού σκάφους "Barbaros" στα "οικόπεδα 2 και 3" όσο και τις εργασίες του γεωτρύπανου Saipem 10000 στο οικόπεδο «Ονασαγόρας» πλέοντας σε απόσταση μόλις λίγων μιλίων από αυτό. Πρόκειται σαφώς για μία επιθετική ενέργεια και δείχνει ότι η Άγκυρα είναι αποφασισμένη να κλιμακώσει την ένταση στην περιοχή της Κύπρου.

Σύμφωνα με πληροφορίες το τουρκικό υποβρύχιο εντοπίστηκε στην Κυπριακή ΑΟΖ κατά τη διάρκεια της επιχείρησης έρευνας και διάσωσης του δικινητήριου αεροσκάφους Diamond DA42, στην οποία συμμετείχαν πολεμικά πλοία της ειρηνευτικής δύναμης UNIFIL μεταξύ των οποίων η ελληνική ΤΠΚ «Καβαλούδης», μία γερμανική και μία βραζιλιάνικη φρεγάτα.

Τα ανθυποβρυχιακά συστήματα των πλοίων «χτύπησαν» το υποβρύχιο της Άγκυρας να πλέει εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, μεταξύ του «οικοπέδου 9», όπου διεξάγονται έρευνες για τον εντοπισμό και την άντληση φυσικού αερίου και πετρελαίου και των «οικοπέδων 2 και 3», όπου έκανε βόλτες το ερευνητικό σκάφος «Barabaros» συνοδεία δύο πολεμικών πλοίων.

Αποκαλύπτεται πώς η Τουρκία δεν υποστηρίζει τις έρευνες που έχει ανακοινώσει ότι θα διεξάγει με το «Barbaros» δεσμεύοντας παράνομα περιοχές εντός της Κυπριακής ΑΟΖ μόνο με πλοία επιφανείας και συγκεκριμένα φρεγάτες και κορβέτες, αλλά και με υποβρύχιο, ίσως και με υποβρύχια.

Είναι δεδομένο πώς στην επιχείρηση «Ασπίδα της Μεσογείου» που διεξάγει η Τουρκία έχει η ίδια δηλώσει, πέραν των πλοίων, ότι συμμετέχει και υποβρύχιο. Φαίνεται όμως πώς η Άγκυρα ορίζει κατά το συμφέρον της τα όρια της άσκησης για την πραγματοποίηση της άσκησης και στέλνει το υποβρύχιο της να «κατασκοπεύει» τις όποιες ενέργειες γίνονται εντός της ΑΟΖ της Κύπρου.

Όπως άλλωστε πράττει και με την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας με θράσος πώς έχει προχωρήσει σε συμφωνία με το ψευδοκράτος και ως εκ τούτου νομιμοποιείται να κάνει έρευνες στην ΑΟΖ.

Η αποστολή υποβρυχίου συνιστά μία καθαρή επιθετική ενέργεια σε βάρος της Κύπρου και αποδεικνύει πώς η Τουρκία είναι έτοιμη για όλα. Ακόμη και να προκαλέσει στρατιωτική σύρραξη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου στην οποία θα εμπλακεί σαφώς και η Ελλάδα.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δείτε ένα σπάνιο βίντεο από τη Μάχη των Οχυρών στη Γραμμή Μεταξά

Δείτε ένα σπάνιο βίντεο με τη Μάχη των Οχυρών στη Γραμμή Μεταξά. Ο Γιόζεφ Γκαίμπελς, στο ημερολόγιό του, στις 8 Απριλίου 1941, δύο ημέρες μετά την γερμανική επίθεση έγραφε: «Προχωρούμε αργά στην Ελλάδα...

Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχηταί... Τα καταληφθέντα χαρακώματα είναι γεμάτα πτώματα... Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων. Ίσως υπάρχει ακόμη ένα ίχνος της παλαιάς ελληνικής καταγωγής σ' αυτούς.» Ο

Αδόλφος Χίτλερ, σε ομιλία του στο Ράιχσταγκ, 4 Μαΐου 1941: «Ενώπιον της Ιστορίας είμαι υποχρεωμένος να αναγνωρίσω ότι, από τους μέχρι τώρα αντιπάλους μας, ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με εξαιρετική γενναιότητα και δεν παραδόθηκε παρά όταν κάθε αντίστασή του ήταν αδύνατη. Ως εκ τούτου, απεφάσισα να μην κρατηθεί κανένας Έλληνας στρατιώτης αιχμάλωτος και οι αξιωματικοί να διατηρήσουν τα προσωπικά όπλα τους».

Δείτε το σπάνιο βίντεο:

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Βρετανικός Τύπος: Η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα να βγει νωρίτερα από την οικονομική τραγωδία της

Τίποτα χειρότερο από το να προσκρούουν οι καλές προθέσεις στον λάθος χρόνο εκδήλωσής τους. Αν η Ελλάδα είχε ανακοινώσει κάποια άλλη στιγμή ότι επιθυμεί να βγει εκτός των μνημονίων, τότε, ίσως, τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Τώρα, όμως, δεν είναι...

Το βρετανικό οικονομικό σάιτ «This is money» αναλύει γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει τόσο εύκολα από το μνημόνιο. Ο τίτλος του άρθρου έχει προφανή στόχευση: «Καμία ελπίδα για πρόωρη έξοδο από την ελληνική οικονομική τραγωδία».

Το άρθρο αναφέρει πως πως όταν στα τέλη Σεπτεμβρίου ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε πως η κυβέρνησή του επιθυμεί να απεγκλωβιστεί από τα μνημόνια νωρίτερα από ότι αναμενόταν, το έκανε για να μπορέσει να αντιπαρατάξει κάτι απέναντι στη συνεχιζόμενη άνοδο του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.

Επιπροσθέτως ο Σαμαράς πίστευε πως είχε τα γεγονότα με το μέρος του και ως ένα σημείο μπορεί και να τα είχε. Τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν καλύτερα για την Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία έφυγαν από τα μνημόνια, το καλοκαίρι πέρασε με ένα τεράστιο κύμα τουριστών να ψηφίζουν «Ελλάδα».

Ακόμη, η χώρα επέστρεψε με έναν εντυπωσιακό τρόπο στις αγορές και οι ενδείξεις για την ανάπτυξη το 2016 είναι άκρως θετικές. Μα, δεν τελειώνουν εδώ τα καλά νέα: η Κομισιόν δεν δίστασε να δηλώσει δημοσίως πως οι προσπάθειες της Ελλάδας για μεταρρυθμίσεις είναι αξιοσημείωτες, κάτι που σε συνδυασμό με το πρωτογενές πλεόνασμα έδινε έναν θετικό τόνο. Τι συνέβη, λοιπόν, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και η πρόωρη έξοδος φαντάζει απίθανη;

Το άρθρο της αναλύτριας Vicky Pryce δίνει τρεις βασικούς λόγους: Πρώτον, ο Σαμαράς δεν έχει την πολιτική δύναμη που θα προσδωκούσε. Η αντιπολίτευση καλπάζει στις δημοσκοπήσεις. Δεύτερον, η ανησυχία σε παγκόσμιο επίπεδο ότι οδηγούμαστε σε μια νέα ύφεση και τρίτον η μείωση της ανάπτυξης στη Γερμανία και οι έντονες ανησυχίες για το μέλλον της Γαλλίας και της Ιταλίας.

Αυτές οι μυλόπετρες θρυμμάτισαν τις ελπίδες της Ελλάδας: εξ ου και τα δικά της ομόλογα χτυπήθηκαν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλα στις διεθνείς αγορές. Η ΕΕ βιώνει μια δύσκολη κατάσταση αυτή τη στιγμή καθώς η βιομηχανική παραγωγή μειώνεται. Υπό αυτές τις συνθήκες δύσκολα ο Σαμαράς θα καταφέρει να πείσει τους δανειστές να συζητήσουν μια πρόωρη έξοδο από το μνημόνιο.

Το θέμα είναι ότι υπάρχει φόβος πως αν κάτι τέτοιο συμβεί, αίφνης, οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα θα πατήσουν φρένο, ενώ οι χρηματοδοτικές ανάγκες ενδέχεται να είναι περισσότερες από οκτώ δισ. ευρώ που λέγεται αυτή τη στιγμή. Η Ελλάδα, καταλήγει το άρθρο, δεν μπορεί να βγει από το δάσος αυτή τη στιγμή. Με το χρέος να είναι ακόμα σε υψηλά επίπεδα, όπως και η ανεργία και η κοινωνική αναστάτωση, η Ελλάδα θα πρέπει να περιμένει στο μέλλον για να επανέλθει στο αίτημά της.

Πηγή: Βρετανικός Τύπος: Η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα να βγει νωρίτερα από την οικονομική τραγωδία της | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/175538#ixzz3HKNz40rp

28η Οκτωβρίου: και αν λέγαμε «ΝΑΙ»; Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου

Μερικές σκέψεις του Χατζιδάκι, αλλά και του Ζαχαριάδη, για την εθνική επέτειο και δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα για την πραγματική σημασία του αντιφασιστικού αγώνα από το 1940 μέχρι σήμερα, στα οποία η ομάδα δημιουργών του ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. επιχειρεί να δώσει απαντήσεις με ένα νέο εγχείρημα.

«Στις 28 Οκτωβρίου με κάθε είδους εκδήλωση, αγωνιστείτε για το εθνικό ξεκίνημα»
ΕΑΜ

Του Αρη Χατζηστεφάνου

«Γιατί είπε το “ΟΧΙ” ο Μεταξάς, αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού;» αναρωτιόταν ο Μάνος Χατζιδάκις, σε μια από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές. Και ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα έδινε μόνος του την απάντηση: «Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά… Oι πιέσεις, οι Αγγλοι, τα ανάκτορα κτλ. Μπορεί κανείς να ερωτηθεί και αν λέγαμε ΝΑΙ; Πάλι στα ίδια θα ήμασταν. Ενα-δυο χρόνια υπό συμμαχική επιστασία –μήπως δεν είμαστε πέντε και δέκα χρόνια κάτω από αυτούς;– κι ύστερα μες στη συμμαχία και τέλος στην ευρωπαϊκή κοινότητα».
Ο ανυπόμονος ακροατής ίσως να διέκρινε στα λόγια του μεγάλου μουσικοσυνθέτη μια αντεστραμμένη θεωρία των δύο άκρων, όπουη καταδίκη των συμμάχων μπορεί να οδηγήσει και σε μια επικίνδυνη ηθική απενοχοποίηση όσων συνεργάστηκαν με τους κατακτητές –σαν αυτή που επιχειρούν εδώ και δεκαετίες οι γνωστοί αναθεωρητές της ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας. ...

Ο Χατζιδάκις όμως έσπευδε αμέσως να διαλύσει τέτοιου είδους παρερμηνείες. «Ασε», έλεγε, «και εκείνη τη μεταπολεμική ψευδαίσθηση που μας την καλλιεργούσαν και οι πρώτες μεταπολεμικές κυβερνήσεις μας, ότι ήμασταν οι πρωταγωνιστές του πολέμου, οι περιούσιοι των συμμάχων. Πιστεύαμε στο τέλος, σαν τον Καραγκιόζη, πως εμείς σκοτώσαμε τον κατηραμένο όφι. Μεθύσαμε από δόξα, που μόνοι μας χαρίσαμε στους εαυτούς μας. Για μια ακόμη φορά νικήσανε οι Χίτες, οι κουτσαβάκηδες, οι ταγματασφαλίτες, οι βασανιστές και οι μέλλοντες Μιχαλόπουλοι (σ.σ. εκδότης της “Ελεύθερης Ωρας”) και Κουρήδες. Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου».

Ο φασίστας δικτάτορας Μεταξάς σε παλαιότερες ευτυχισμένες στιγμές με τον Γκέμπελς

Ενα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής Αριστεράς θα συμφωνούσε σήμερα με τον «δεξιό» Μάνο Χατζιδάκι για την εθνική εορτή. Είμαστε, λένε αρκετοί, η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν γιορτάζει την απελευθέρωση αλλά την έναρξη του πολέμου, τιμώντας ουσιαστικά έναν φασίστα δικτάτορα, ο οποίος υπό διαφορετικές συνθήκες θα έφτιαχνε μια Ελλάδα κατ' εικόνα και ομοίωση της ναζιστικής Γερμανίας. Είναι όμως αυτό το πραγματικό πνεύμα της 28ης Οκτωβρίου;

Λίγες ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου, ο φυλακισμένος ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης έστελνε το παρακάτω μήνυμα: «Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό τού Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό, καλύβα με καλύβα, η κάθε πόλη, σπίτι με σπίτι, πρέπει να γίνει φρούριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει ή κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Επαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική, ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό».
Ένα χρόνο αργότερα το ΕΑΜ επέλεγε την πρώτη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου για να κυκλοφορήσει την πρώτη του επίσημη διακήρυξη προς τον ελληνικό λαό, ενώ χιλιάδες Αθηναίοι κατέθεταν στεφάνια στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη –όχι υπό τις εντολές των δωσίλογων του πολιτικού κατεστημένου, που είχαν ήδη συνταχθεί με τον κατακτητή, αλλά σαν ένα αυθόρμητο αντιφασιστικό μήνυμα.

Εκείνη η 28η Οκτωβρίου, των πρώτων χρόνων της κατοχής, έγραφαν οι ιστορικοί Ι. Χανδρινός και Κ. Παλούκης, «δεν συμβολίζει την “εθνική ενότητα” απέναντι στον κίνδυνο. Εκείνη η μέρα δεν ήταν ίδια για όλους [...] Η ιταλική ιμπεριαλιστική επίθεση, κομμάτι του μεγαλύτερου ιμπεριαλιστικού πολέμου, λειτούργησε καταλυτικά στις συνειδήσεις, ενώ κλόνισε και τελικά σάρωσε το φασιστικό καθεστώς του Μεταξά –ιδεολογικά συγγενές με τους “ιταμούς εισβολείς”» (Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 27/9/2013). Μέχρι σχεδόν το τέλος του πολέμου, λοιπόν, η 28η Οκτωβρίου συμβόλιζε έναν διμέτωπο αγώνα απέναντι σε ξένους φασίστες αλλά και τους ντόπιους συνεργάτες του. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια ώστε ο «εθνικός κορμός», που πλέον στελεχωνόταν σε σημαντικό βαθμό από τους συνεργάτες των ναζί, να διαγράψει από την ιστορική μνήμη τη μάχη απέναντι στον φασισμό του Μεταξά και του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της εποχής.

Ποιος έχει λοιπόν δίκιο;
Ο Μάνος Χατζιδάκις, που έβλεπε στην 28η Οκτωβρίου μια εθνική επέτειο φτιαγμένη «από τους Χίτες, τους κουτσαβάκηδες και τους ταγματασφαλίτες»,
ή
ο Ζαχαριάδης κι η ηγεσία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που χρησιμοποίησαν την επέτειο σαν υπόμνηση μιας μάχης όχι μόνο για εθνική ανεξαρτησία αλλά και για οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη;
Πιθανότατα και οι δύο –ο καθένας στην εποχή του.

Ερωτήματα σαν κι αυτά μας ώθησαν σε ένα νέο εγχείρημα. Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια ηλεκτρονική αντιφασιστική εγκυκλοπαίδεια (ANTIFA-pedia), στην οποία θα παρουσιάζουμε όλες εκείνες τις πληροφορίες που δεν χωράνε στα σχολικά βιβλία και τις επίσημες επετείους. Ηταν ο Αδόλφος Χίτλερ τρελός, όπως παρουσιάζεται τις τελευταίες δεκαετίες; Ηταν ο Βενιζέλος και ο Τσόρτσιλ οπαδοί του Μουσολίνι; Ποιο ρόλο έπαιξε το συγκρότημα Λαμπράκη στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής; Ποιοι επιχειρηματίες δημιούργησαν τις αυτοκρατορίες τους δουλεύοντας για το Τρίτο Ράιχ και ποιος είναι ο ρόλος που παίζουν σήμερα στην οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας;

Η προσπάθεια ξεκινά με το τεράστιο και μέχρι σήμερα αναξιοποίητο υλικό των συνεντεύξεων από γνωστούς πανεπιστημιακούς και αναλυτές, που δεν μπορέσαμε να παρουσιάσουμε στα ντοκιμαντέρ μας. Σύντομα όμως η ANTIFA-pedia θα αρχίσει να εμπλουτίζεται και με νεότερο υλικό. Περισσότερα στις οθόνες σας, στη διεύθυνση infowarproductions.com

Info Επισκεφθείτε

ANTIFA-pedia

Το νέο εγχείρημα από τους δημιουργούς τού ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. ξεκινά με ένα video FAQ για τον φασισμό

Διαβάστε: Το τιμωρό χέρι του λαού (Εκδόσεις Θεμέλιο)
Ο Ιάσονας Χανδρινός ρίχνει νέο φως στη δράση της πολιτοφυλακής του ΕΛΑΣ, του εν πολλοίς παρεξηγημένου και ξεχασμένου ΟΠΛΑ

www.info-war.gr

Η Κύπρος σε φάση... υπέρτασης.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Κόντεψαν να τον σκάσουν τον δεξιό και «ανανιστή» πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη οι Ευρωπαίοι εταίροι του! Αρνούνταν πεισματικά να στηρίξουν υποτυπωδώς φραστικά την Κύπρο, την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της οποίας παραβίαζε με ωμό και προκλητικό τρόπο η Τουρκία. Κυριολεκτικά για τα πανηγύρια ήταν η σχετική παράγραφος που συμπεριλαμβανόταν

στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου - δηλαδή της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της ΕΕ.

«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέφρασε τη σοβαρή ανησυχία του απέναντι στην αναζωπύρωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο», έλεγε και συνέχιζε: «Καλεί την Τουρκία να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου. Υπ' αυτές τις συνθήκες, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεωρεί ότι είναι πιο σημαντικό από ποτέ να βρεθεί μια συνολική λύση στην Κύπρο προς όφελος όλων των Κυπρίων».

«Τούρκοι» έγιναν οι Κύπριοι μόλις διάβασαν την παράγραφο! Δεν είναι δυνατόν να επιβάλλει η ΕΕ κυρώσεις κατά της Ρωσίας επειδή αναμειγνύεται στην Ουκρανία και να σφυρίζει αδιάφορα όταν η Τουρκία καταπατά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, κράτους - μέλους της ΕΕ, στην ΑΟΖ της, επιχειρηματολογούσαν όλη τη νύχτα της Τετάρτης.

Ρινορραγία λόγω πίεσης αρτηριακής έπαθε ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης τα χαράματα της Πέμπτης! Μέχρι που είχε φτάσει στο σημείο να απειλήσει ότι δεν θα ψήφιζε εκείνα τα σημεία των συμπερασμάτων που αφορούν τις κυρώσεις στη Ρωσία! Τον κουβάλησαν σε νοσοκομείο των Βρυξελλών. Του έπεσε η πίεση, πριν από το μεσημέρι του έδωσαν εξιτήριο. Δεν είχε τίποτα, καλά να είναι ο άνθρωπος. Το απόγευμα πήγε μόνος του σε άλλο νοσοκομείο και... ταμπουρώθηκε μέσα! «Ο ίδιος επέλεξε να παραμείνει απόψε στο νοσοκομείο» ανακοίνωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος με γραπτή (!) δήλωσή του, ώστε να αποφύγει ενοχλητικές ερωτήσεις.

Οχυρωμένος στα νοσοκομεία ο Ν. Αναστασιάδης ματαίωσε τη συνάντηση που του είχε ζητήσει ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον. Απέφυγε να πάει ο Κύπριος πρόεδρος και στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος των δεξιών ηγετών της Ευρώπης, όπου θα συναντούσε τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ. Δεν παρουσιάστηκε φυσικά ούτε στη Σύνοδο Κορυφής. Ολοι αυτοί οι παλικαρισμοί δηλαδή των Κυπρίων στο Εθνικό Συμβούλιό τους παρέμειναν για εσωτερική κατανάλωση στην Κύπρο! Ωραίο!

Δεν εκτέθηκε προσωπικά καθόλου ο Κύπριος πρόεδρος ως «εξτρεμιστής»! Αυτό είναι τεράστιο πλεονέκτημα για τον ίδιο. Εξακολουθεί να είναι δηλαδή χρήσιμος για τους Αγγλους, τους Αμερικανούς, τους Γερμανούς. Ολους εκείνους που ξαφνικά επιδεικνύουν... τρομερό ενδιαφέρον για την επίλυση του Κυπριακού στο πλαίσιο των διακοινοτικών συνομιλιών του ΟΗΕ!

Βελτιώθηκε το κείμενο των συμπερασμάτων, πάντως. Οι 28 «παροτρύνουν την Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να σεβαστεί την κυριαρχία της Κύπρου στα χωρικά της ύδατα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη» αναφέρει το τελικό κείμενο.

Αλλαξε θετικά και σε άλλο σημείο. «Υπ' αυτές τις συνθήκες» κλπ. «να εξασφαλιστεί θετικό κλίμα ώστε να μπορέσουν να επαναληφθούν οι διαπραγματεύσεις για συνολική διευθέτηση του Κυπριακού προβλήματος» γράφει τώρα. Οσο και αν η Τουρκία «παροτρύνεται» αντί να καταγγέλλεται, η... υπερτασική βελτίωση της υγείας των συμπερασμάτων είναι εμφανέστατη!

Πηγή: ethnos.gr

Τωρα: Αντιφασιστική δράση χαλάει το “εμπορικό δείπνο” της Τουρκίας στο Λονδινο.

Posted by olympiada

Έξω απο το ξενοδοχείο Σαβόι όπου η τουρκικη αντιπροσωπεία θα συνευρισκόταν με δυτικά παχυδερμα για να τους δώσουν μεροκάματο. Εδω βέβαια καποιοι δήθεν αντιφασιστες ειναι στο payroll του μαύρου χρήματος και δίνουν στην ΜΙΤ Κούρδους και αριστερούς αγωνιστες. Όσο για εκδηλώσεις στήριξης; Ε, οχι βέβαια. Μονο κανένας ύμνος στην Οθωμανική αυτοκρατορία ή κανενα λιντσαρισμα αγωνιστών του PKK. Και η πρεζα για πούλημα κερασμένη απο Τούρκους και εφοπλιστές.

Το Κομπάνι και η Κύπρος

Λίγοι έχουν αντιληφθεί και έχουν σχολιάσει τον συσχετισμό των γεγονότων στο Κομπάνι με τη νέα τουρκική επίθεση -γιατί επίθεση είναι- στην κυπριακή ΑΟΖ.

Η γενναιότητα των Κούρδων πατριωτών είναι αδιαμφισβήτητη. Υπογραμμίστε ότι αμερικανικά μαχητικά προσφέρουν αεροπορική στήριξη, βομβαρδίζοντας επίμονα τους πολιορκητές τζιχαντιστές, και αμερικανικά μεταγωγικά ρίχνουν με αλεξίπτωτα πυρομαχικά, όπλα, τρόφιμα και φάρμακα στους Κούρδους μαχητές των δυνάμεων αυτοάμυνας της μαρτυρικής πόλης. Οι σκληροτράχηλοι αυτοί πολεμιστές, τους οποίους στηρίζει η πολεμική μηχανή της υπερδύναμης, ανήκουν ιδεολογικά και οργανωτικά στο YPG, «προέκταση» του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, του ΡΚΚ, του μαχητικού μαρξιστικού και πατριωτικού κόμματος, που ίδρυσαν ο έγκλειστος του Ιμραλί, ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν, και λίγοι σύντροφοί του το 1978. Ο μέχρι αυτοθυσίας μαχητικός πατριωτισμός τους ντροπιάζει τον συρφετό μέρους της ελληνικής αριστεράς, που πάντα στέκει αμήχανη μπροστά στην έννοια της πατρίδας, του έθνους και των καθηκόντων απέναντί του. Θυμίζω ξανά το σύνθημα που γεμίζει απ' άκρου εις άκρον την Κούβα, «Patria o muerte» («Πατρίδα ή θάνατος»).

Φανταστείτε τα πολλαπλά εγκεφαλικά της γελοίας συριζαίικης «προοδευτικής» σαλάτας, αν γέμιζαν από αυτό το αυτονόητο σύνθημα οι τοίχοι της Ελλάδας. Θα το θεωρούσαν... χρυσαυγίτικο. Κι η ντροπή αυτών των μέχρι πρόσφατα «χρήσιμων ηλίθιων» του τουρκικού σωβινισμού είναι διπλή, αν θυμηθούμε τη διαγωγή τους στο άγος Οτσαλάν. Πολλοί μπορεί να ξέχασαν, εγώ όμως όχι, την ιταμή στάση του τότε συνασπισμού, της ταβλαδόρικης ψευτοδιανόησης και της φυλλάδας του, όπως και πληθώρας μισθοφορικών mont blanc του ευρύτερου καθεστωτικού Τύπου, μετά την παράδοση Οτσαλάν από την κυβέρνηση Σημίτη στην Αγκυρα. Για άλλη μια φορά ο φιλοτουρκικός ραγιαδισμός βαφτίστηκε «προοδευτιλίκι», όχι τυχαία ομόηχο με το ρεζιλίκι, και κάθε φωνή αλληλεγγύης στο κουρδικό κίνημα βαφτίστηκε «ακροδεξιά», «εθνικιστική», «τουρκοφαγική» κ.λπ., με την τιμητική πάντα εξαίρεση του ΚΚΕ και της ομάδας του Π. Λαφαζάνη. Ποτέ άλλοτε σε καιρό ειρήνης δεν μαζεύτηκαν στην ίδια όχθη τόσοι πολλοί ρουφιάνοι πολιτικοί, δημοσιογραφούντες και ψευτοδιανοούμενοι.

Ο αείμνηστος φίλος και συνεργάτης μου στο κίνημα αλληλεγγύης στο κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, που δολοφονήθηκε το 1994 από όργανα της ΜΙΤ έξω από το σπίτι του στη Λευκωσία, έλεγε ότι «ο δρόμος για την ελευθερία της Κύπρου περνάει μέσα από τα βουνά του Κουρδιστάν». Θα συμπλήρωνα ότι η πορεία και η νίκη του Κουρδικού Εθνικοαπελευθερωτικού Κινήματος έχουν τεράστια σημασία όχι μόνο για την Κύπρο αλλά και για την ασφάλεια του όλου Ελληνισμού, από τη Χειμάρρα ως την Καρπασία. Ο,τι αποδυναμώνει τους Τούρκους ισλαμοφασίστες ενισχύει τον Ελληνισμό.

Τα πράγματα αλλάζουν πέραν πάσης φαντασίας.

Οι Αμερικανοί θεωρούσαν επί δεκαετίες το ΡΚΚ τρομοκρατική οργάνωση, ενίσχυαν την Αγκυρα και συνέδραμαν στο κυνήγι και στην αιχμαλωσία του «Απο», του «Θείου» όπως αποκαλούν με σεβασμό τον Οτσαλάν τα εκατομμύρια των Κούρδων ανά τον κόσμο. Σήμερα συμπολεμούν με τους Κούρδους μαχητές, τους εφοδιάζουν και ήδη έγιναν και οι πρώτες πολιτικές επαφές. Το Ερμπίλ, η πρωτεύουσα του αυτόνομου Ιρακινού Κουρδιστάν, είναι η μόνη πρωτεύουσα στη Μέση Ανατολή, πλην του Τελ Αβίβ, όπου οι Αμερικανοί όχι μόνο περπατούν ελεύθεροι και ασφαλείς, αλλά είναι ιδιαίτερα αγαπητοί, δέκτες της ευγνωμοσύνης των ιρακινών Κούρδων για την αποτίναξη του ζυγού του Σαντάμ. Το τέρας που δημιούργησαν μετά τη Βοσνία και τη Βόρειο Αφρική στο Ιράκ και στη Συρία οι αυτοσχεδιασμοί της αγράμματης και τυχοδιωκτικής «ομάδας Κλίντον» στο State Department, παρά τη γνώμη των Ενόπλων Δυνάμεων και των υπηρεσιών πληροφοριών είναι τόσο επικίνδυνο και αποκρουστικό, που η υποστήριξη στο ΡΚΚ και στα «παραρτήματά» του είναι μονόδρομος. Μόνο οι δυνάμεις του ΡΚΚ δεν σαρώθηκαν από τον οδοστρωτήρα των ψυχοπαιδιών του Ερντογάν, των τζιχαντιστών. Μόνον από το ΡΚΚ υπέστησαν ήττες και σε αυτό προσέφυγαν και οι Πεσμπέργκα του Ερμπίλ ζητώντας βοήθεια. Ηδη δε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ έχει κατατάξει την Τουρκία ως εχθρό, ασκείται με ελληνοκυπριακές δυνάμεις κι επιζητά τη μόνιμη συνεργασία με τον Ελληνισμό και την Αίγυπτο, όπου ο θαρραλέος κι όχι τυχαίος Σίσι έχει τρίψει πολλές φορές τα μούτρα του Ερντογάν στο χώμα.

Ταυτόχρονα, σε απόσταση λίγης ώρας πτήσης απ' το Κομπάνι, μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ ο Ελληνισμός υφίσταται άλλη μια επίθεση, που, αν επαληθευτούν οι φήμες για τα αίτια της συντριβής του δικινητήριου πολιτικού αεροσκάφους, έχει και θερμό, ένοπλο χαρακτήρα. Σημειώστε ότι για πολλοστή φορά τα τσιμπούρια της υφηλίου, οι Queens buggers, κάνουν πλάτες στην Αγκυρα. Ο πραγματικός «χαλίφης» των τζιχαντιστών, ο Ερντογάν, θέλει να επιβάλει αλλαγές δεδομένων, να καταπατήσει ενεργειακές πηγές που δεν του ανήκουν, να ελέγξει τους θαλάσσιους δρόμους της ενέργειας και της ναυτιλίας, να αφανίσει πια όλη την Κύπρο. Στον τυχοδιωκτισμό του θίγει τα ελληνικά, τα ισραηλινά, τα αιγυπτιακά, τα ρωσικά (επιδιώκοντας ανατροπή του Ασαντ) και τα αμερικανικά συμφέροντα. Τα τελευταία έχουν ακόμη στο State Department εστίες της αγράμματης μοιραίας ομάδας Κλίντον, που ακόμη επιμένουν στη χορήγηση ανταλλαγμάτων στην Αγκυρα.

Πλην, όμως, οι φωνές στο κατεστημένο, που καταδεικνύουν τον εχθρικό ρόλο της Αγκυρας προς τη Δύση και το Ισραήλ, είναι όλο και ισχυρότερες. Επομένως, οι χωρίς τυμπανοκρουσίες συμμετοχή μας στην Τετραμερή Αιγύπτου, Ισραήλ, Κύπρου, Ελλάδας με ομόρροπα τα αμερικανικά συμφέροντα και η στρατιωτική επαγρύπνησή μας, ως όλος Ελληνισμός, είναι η ορθή πορεία...

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Πηγή "Κυριακάτικη Δημοκρατία"

Αττίλας Oil

Φρεγάτα από την Ελλάδα έχει ζητήσει η Λευκωσία όχι για την εκδίωξη του «Μπαρμπαρός», αλλά για συμπαράσταση προς τη Μεγαλόνησο και για να δείξει ότι είναι παρούσα στην Ανατολική Μεσόγειο

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός

Οι έρευνες του τουρκικού σκάφους «Μπαρμπαρός» νοτίως της Κύπρου συνιστούν μείζονος σημασίας παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και έμπρακτη αμφισβήτηση των νόμιμων δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν έχουν, ωστόσο, από μόνες τους τις προϋποθέσεις να προκαλέσουν θερμό επεισόδιο.

Η κίνηση που θα άλλαζε ποιοτικά τον χαρακτήρα της τουρκικής πρόκλησης είναι η παρεμπόδιση με στρατιωτικά μέσα της γεώτρησης που ήδη πραγματοποιεί η κοινοπραξία ENI Kogas στο κοίτασμα «Ονασαγόρας» στο θαλάσσιο οικόπεδο 9 της Κυπριακής ΑΟΖ.

Προς το παρόν, δεν υπάρξει ένδειξη ότι η Άγκυρα προτίθεται να κάνει το κρίσιμο αυτό βήμα. Ο λόγος είναι ότι μία τέτοια ενέργεια θα προκαλούσε άλλου τύπου αντιδράσεις και παρενέργειες. Ας σημειωθεί ότι στην περιοχή δεν βρίσκονται μόνο τουρκικές ναυτικές μονάδες. Άσκηση με πραγματικά πυρά πραγματοποίησε το ρωσικό ναυτικό, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται και κοινή άσκηση του Ισραήλ με την Κυπριακή Δημοκρατία με τη συμμετοχή μαχητικών αεροσκαφών.

Η Λευκωσία έχει ζητήσει τηνη αποστολή στην Μεγαλόνησο ελληνικής φρεγάτας. Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι πολύ επιφυλακτική με το επιχείρημα ότι δεν θέλει να στρατικοποιήσει την κρίση. Η αποστολή ελληνικής φρεγάτας όμως δεν θα είχε σκοπό την εκδίωξη του «Μπαρμπαρός» από την Κυπριακή ΑΟΖ και την εμπλοκή σε θερμό επεισόδιο. Θα είχε σκοπό να υπογραμμίσει την συμπαράσταση προς τη Λευκωσία και να δείξει ότι η Ελλάδα είναι παρούσα στην Ανατολική Μεσόγειο. Η επίδειξη σημαίας είναι μέρος της ναυτικής τακτικής.

Η απροθυμία της Αθήνας να εμπλακεί είχε φανεί όταν στην αρχή της κρίσης ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης είχε ζητήσει από τον κ. Αντώνη Σαμαρά να μεταβεί στη Λευκωσία για διαβουλεύσεις με σκοπό να φανεί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι μόνη. Τότε ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε απαντήσει αρνητικά. Τελικώς, αποφασίστηκε να πάει στην Κύπρο καθ’ οδόν προς το Κάιρο, όπου στις 8 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί σύνοδος Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου.

Το ανωτέρω τρίγωνο, σε συνδυασμό με το συμπληρωματικό Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ, έχει εμμέσως και αντιτουρκικό χαρακτήρα. Καταδεικνύει ότι η Τουρκία είναι απομονωμένη στην Ανατολική Μεσόγειο. Το γεγονός αυτό, ωστόσο, δεν θα ήταν από μόνο του ικανό να αποτρέψει την Άγκυρα από τυχοδιωκτισμούς. Ο λόγος που φαίνεται ότι τελικά δεν θα τολμήσει να εμποδίσει με στρατιωτικά μέτρα τη διεξαγόμενη γεώτρηση από την ENI Kogas είναι η αντίδραση της Δύσης σε μία τέτοια ενέργεια.

Προς το παρόν, τόσο οι ΗΠΑ όσο και οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες αναγνωρίζουν, βεβαίως, το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευτεί τον ενεργειακό πλούτο της, αλλά αποφεύγουν να καταγγείλουν την τουρκική πρακτική. Περιορίζονται σε γενικόλογες συστάσεις για αποφυγή ενεργειών που δημιουργούν ένταση και συστήνουν τα έσοδα από το φυσικό αέριο να μοιραστούν δίκαια στις δύο κοινότητες στο πλαίσιο λύσης του Κυπριακού.

Εάν οι τούρκοι εμπόδιζαν τη γεώτρηση, η Δύση θα υποχρεωνόταν να αλλάξει την τωρινή μάλλον ποντιοπιλατική στάση της. Στην Κυπριακή ΑΟΖ είναι αναμειγμένες μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες, η αμερικανική Noble Energy, η ισραηλινή Belek, η ιταλική ENI, η κορεατική Kogas και η γαλλική Total. Οι εταιρείες αυτές ασκούν καθοριστική πολιτική επιρροή και όχι μόνο στις κυβερνήσεις τους. Και βεβαίως δεν πρόκειται να μείνουν άπραγες εάν παρεμποδιστεί η δραστηριότητά τους. Γνωρίζουν ότι, εάν επαληθευτούν οι ενδείξεις από τις σεισμικές έρευνες, τα συμβόλαια που έχουν υπογράψει με την Κυπριακή Δημοκρατία, θα αποδειχτούν χρυσοφόρα.

Ας σημειωθεί ότι η Noble Energy σύμφωνα με την ανάλυση των στοιχείων που διαθέτει εκτιμά πως μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ υπάρχουν 3,5 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο. Αυτό τουλάχιστον δήλωσε ο κ. Σόλων Κασίνης, ο άνθρωπος που μέχρι πρότινος χειριζόταν εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας τα ενεργειακά.

Η Δύση θα αντιδράσει και για έναν πρόσθετο σοβαρό λόγο. Οι αμερικανοί πιέζουν εδώ και χρόνια τους Ευρωπαίους να απεξαρτηθούν από τη ρωσική ενέργεια.
Το ζήτημα επανήλθε με μεγάλη οξύτητα λόγω της ουκρανικής κρίσης. Η επάνοδος του ψυχροπολεμικού κλίματος και προσπάθεια της Μόσχας να στραφεί προς την τεράστια ενεργειακή αγορά της Κίνας, έχει αυξήσει την αβεβαιότητα. Εάν επιβεβαιωθούν οι αισιόδοξες εκτιμήσεις για το μεγάλο μέγεθος των κοιτασμάτων στην υφαλοκρηπίδα του Ισραήλ, της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας, η Ε.Ε. θα βρεθεί με ενεργειακές πηγές στην αυλή της. Με άλλα λόγια, θα αποκτήσει μελλοντικά έναν σημαντικό βαθμό ενεργειακής αυτονομίας.

Έχει, λοιπόν, κάθε συμφέρον να προχωρήσει η διαδικασία ερευνών και γεωτρήσεων και βεβαίως προτιμάει οι ενεργειακές πηγές που βρίσκονται νοτίως της Κύπρου να είναι υπό τον έλεγχο της αδύναμης και ενσωματωμένης στην Ευρωζώνη Κυπριακής Δημοκρατίας παρά να περάσουν υπό τον έλεγχο της δύστροπης Τουρκίας, η οποία κάνει παιχνίδι για τν εαυτό της.

Υπενθυμίζουμε πως όταν η Λευκωσία είχε ανακηρύξει ΑΟΖ, η Άγκυρα είχε αντιδράσει με απειλητικές δηλώσεις. Στις αρχές του 2007 είχε ανακοινώσει ότι είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν πρόκειται να επιτρέψει την προσβολή τους. Η Λευκωσία δεν είχε πτοηθεί. Είχε προχωρήσει σε συμφωνίες με μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες για την πραγματοποίηση ερευνών, αφού προηγουμένως είχε οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Αίγυπτο, με το Ισραήλ και με τον Λίβανο (εκκρεμεί η κύρωσή της).

Οι τουρκικές στρατιωτικές παρενοχλήσεις δεν απέτρεψαν την ολοκλήρωση των σεισμικών ερευνών και την επιτυχή γεώτρηση στο κοίτασμα «Αφροδίτη» στο θαλάσσιο οικόπεδο 12. Με άλλα λόγια, την πρώτη φορά οι τούρκοι απέτυχαν να ακυρώσουν το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευτεί τον ενεργειακό πλούτο της. Αυτή τη φορά η Άγκυρα δεν περιορίστηκε σε απειλητικές δηλώσεις και σε στρατιωτικές παρενοχλήσεις. Έκανε ένα ακόμη βήμα. Εξέδωσε νότα, με την οποία εντελώς παρανόμως δεσμεύει για έρευνες εντοπισμού ενεργειακών κοιτασμάτων μία θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου!

Το σχετικά νεοαποκτηθέν σκάφος «Μπαρμπαρός» έχει τη δυνατότητα διεξαγωγής τέτοιων ερευνών και όλα δείχνουν ότι έχει ήδη αρχίσει τέτοια δραστηριότητα. Με τον τρόπο αυτό οι Τούρκοι παραβιάζουν εμπράκτως τα νόμιμα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία δεν έχει τη στρατιωτική ισχύ να τα περιφρουρήσει. Για τους προαναφερθέντες λόγους, ωστόσο, αποφεύγουν να εμποδίσουν με στρατιωτικά μέσα τη γεώτρηση.

Επίσης δεν είναι σε θέση να δημιουργήσουν τετελεσμένα, πραγματοποιώντας δική τους γεώτρηση στην Κυπριακή ΑΟΖ και στήνοντας πλατφόρμα για άντληση φυσικού αερίου. Οι τούρκοι δεν έχουν τα μέσα να τα κάνουν μόνοι τους και καμία μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία δεν πρόκειται να συνεργαστεί μαζί τους σε μία τόσο κραυγαλέα παρανομία. Κατά συνέπεια, όσο δεν εμποδίζουν τη διεξαγόμενη γεώτρηση, η πρόκλησή τους, παρότι συνιστά ποιοτική κλιμάκωση σε σύγκριση με το παρελθόν, έχει όρια όσον αφορά στην αποτελεσματικότητά της.

Μέχρι που θα φτάσουν
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι γιατί η Άγκυρα επιδίδεται σε προκλήσεις που από μόνες τους δεν επαρκούν για να ακυρώσουν το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευτεί τον ενεργειακό πλούτο της.

Ο πρώτος λόγος είναι ότι θέλει να καταγράψει με τη μεγαλύτερη έμφαση την έμπρακτη αμφισβήτηση αυτού του δικαιώματος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο αφήνει ανοιχτό τον δρόμο για περαιτέρω κλιμάκωση και δημιουργία τετελεσμένων στο μέλλον. Εάν έμενε άπραγη ή περιοριζόταν σε δηλώσεις, θα της ήταν πολύ πιο δύσκολο.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι νεο-οθωμανοί θεωρούν πως με την τακτική τους αυτή εγγράφουν υποθήκες. Καλλιεργούν την εντύπωση στην ελληνοκυπριακή πλευρά ότι, εάν δεν αποδεχτεί το σχέδιο τύπου Ανάν που βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων Αναστασιάδη – Έρογλου, δεν θα καταστεί δυνατή η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου. Μία τέτοια λύση, όμως, όχι μόνο θα επέτρεπε στους Τούρκους να βάλουν χέρι (μέσω των τουρκοκυπρίων) στον ενεργειακό πλούτο της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και θα εξασφάλιζε ότι το Κυπριακό φυσικό αέριο θα διοχετευόταν στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας.
Σε αυτό το επίπεδο η Άγκυρα ξέρει ότι μπορεί να ποντάρει στην υποστήριξη και των αμερικανών και των Ευρωπαίων. Μπορεί οι δυτικοί να είναι δυσαρεστημένοι από την παρελκυστική στάση του Ερντογάν στο ζήτημα της καταπολέμησης των τζιχαντιστών, αλλά θεωρούν ότι έχουν ανάγκη την Τουρκία. Γι αυτό και αποφεύγουν επιμελώς να καταγγείλουν τις προκλήσεις της στην Κύπρο. Γι αυτό η Βρετανία, υποστηριζόμενη από τη Σουηδία και τη Φινλανδία, εμπόδισε την πραγματοποίηση διαβήματος της Ε.Ε. στον ΟΗΕ. Γι αυτό ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς απέτρεψε τη συζήτηση για έκδοση καταδικαστικού ψηφίσματος.

Ακόμα και η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. απέφυγε να καταγγείλει ευθέως την πρακτική των Τούρκων, περιοριζόμενη σε γενικόλογες διατυπώσεις και συστάσεις, καθώς και σε προτροπές προς τις δύο κοινότητες να λύσουν το Κυπριακό. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ έσπευσε με δήλωσή του να ζητήσει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, αποφεύγοντας να αναφερθεί στην αιτία που οδήγησε την ελληνοκυπριακή πλευρά να τις αναστείλει.
Υπενθυμίζουμε ότι στο πλαίσιο της αντίδρασής της για την τουρκική πρόκληση η Λευκωσία αποφάσισε όχι μόνο να αναστείλει τις διακοινοτικές διαπραγματεύσεις, αλλά και να παγώσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Ε.Ε. (δεν θα εγκρίνει το άνοιγμα άλλου κεφαλαίου). Τα αντίμετρα αυτά ήταν επιβεβλημένα. Η ελληνοκυπριακή ηγεσία, όμως, πρέπει να ξέρει ότι σύντομα θα δεχτεί πιέσεις να υποχωρήσει και στα δύο αυτά μέτωπα. Η δήλωση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ είναι μόνο η πρώτη βολή.

Ο τρίτος λόγος που η Άγκυρα κάνει επίδειξη δύναμης νοτίως της Κύπρου, είναι για να εδραιωθεί ως κυρίαρχη ναυτική δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο. Βασική συνιστώσα της ευρύτερης νεο-οθωμανικής στρατηγικής, έτσι όπως σε ανύποπτο χρόνο την έχει εκθέσει ο κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, είναι η μετατροπή της Τουρκίας σε μεγάλη ναυτική δύναμη. Σε αντίθεση με τους κεμαλιστές, που είχαν στόχο να θέσουν υπό έλεγχο το Ανατολικό Αιγαίο, ο στόχος των νεο-οθωμανών είναι ο έλεγχος του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Για να κλιμακώσει τη ναυτική πίεσή της στο Αιγαίο, η Τουρκία στέλνει συστηματικά πολεμικά σκάφη της να κάνουν επίδειξη σημαίας σχεδόν έξω από το Σούνιο. Ο κ. Νταβούτογλου έχει δηλώσει ότι οι επί τούτου συχνές διελεύσεις τουρκικών πολεμικών πλοίων και στην καρδιά του δυτικού Αιγαίου οφείλονται στην ψυχολογική ανάγκη των Τούρκων να δείχνουν ότι το Αιγαίο δεν είναι ελληνική θάλασσα! Προσέθεσε, μάλιστα, ότι εφεξής θα βλέπουμε «περισσότερες φιλικές τουρκικές σημαίες στο Αιγαίο» (αρχές Μαρτίου 2011). Με άλλα λόγια, επιβεβαίωσε την αποφασιστικότητα της Τουρκίας να έχει ναυτική παρουσία ακόμη και στην καρδιά της Ελλάδας. Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται και η προσπάθεια της Άγκυρας να ακυρώσει εμπράκτως ελληνικά πεδία βολής στο Αιγαίο και να επιβάλει δικά της.
Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, η εκτίμηση ότι η Άγκυρα είναι αποφασισμένη να λειτουργήσει ως περιφερειακή δύναμη και συγκεκριμένα να επιδείξει τη ναυτική ισχύ της. Απηχώντας αυτή τη στρατηγική, η τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ» έχει γράψει χαρακτηριστικά: «Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι κάποτε τη Μεσόγειο την αποκαλούσαν «τουρκική λίμνη»!

Επικαλούνται παράνομη συμφωνία
Η διατύπωση ότι η Τουρκία έχει συνάψει συμφωνία με τους τουρκοκύπριους είναι θολή και παραπλανητική. Ο ΟΗΕ και η διεθνές κοινότητα αναγνωρίζουν ως νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας την Κυπριακή κυβέρνηση. Αυτή μόνο έχει το δικαίωμα να συνάπτει συμφωνίες. Οι τουρκοκύπριοι ως πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν συνάπτουν συμφωνίες. Τη συμφωνία με την Άγκυρα συνήψε το τουρκοκυπριακό κράτος, το οποίο είναι διεθνώς παράνομο και ως εκ τούτου παράνομη είναι και η εν λόγω συμφωνία.

Οι έρευνες του «Μπαρμπαρός» νοτίως της Κύπρου, όμως, είναι παράνομες και με βάση την επίσημη θέση της Άγκυρας. Σε αντίθεση με τη διεθνή κοινότητα που αναγνωρίζει ένα κράτος στην Κύπρο, η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι ισχυρίζονται ότι από το 1983 (τότε ανακήρυξαν την «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου») στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη. Σύμφωνα, λοιπόν, με την επίσημη τουρκική θέση, η «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου» έχει κυριαρχικά δικαιώματα στη Βόρεια Κύπρο, άρα και στην ΑΟΖ που της αντιστοιχεί. Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα στη νότια Κύπρο και κατ’ επέκταση στην ΑΟΖ που της αντιστοιχεί.

Η Άγκυρα και η τουρκοκυπριακή ηγεσία παίζουν σε δύο ταμπλό. Αναλόγως με τι κάθε φορά τις βολεύει, άλλοτε μιλάνε για δύο κράτη και άλλοτε θυμούνται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι συνεταιρικό κράτος, παρότι οι ίδιες το κατέλυσαν αρχικά με την κατοχή και στη συνέχεια με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Είναι αξιοσημείωτο, πάντως, ότι η Λευκωσία και η Αθήνα δεν έχουν καταγγείλει την κραυγαλέα αυτή αντίφαση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Ακόμα, όμως, και με τους όρους του συνεταιρικού κράτους, δεν στέκει η θέση ότι οι τουρκοκύπριοι έχουν ισότιμα δικαιώματα σε ολόκληρη τη Κύπρο, άρα και στα ενεργειακά κοιτάσματα νοτίως της Μεγαλονήσου. Σε όλο τον κόσμο ισχύει ότι ο ενεργειακός πλούτος μιάς χώρας ανήκει στο νόμιμο κράτος και όχι σε κάθε πολίτη ξεχωριστά. Τα έσοδα τα διαχειρίζεται η νόμιμη κυβέρνηση προς όφελος της κοινωνίας και δεν τα μοιράζει στους πολίτες. Μόνο, λοιπόν, εάν λυθεί το Κυπριακό οι τουρκοκύπριοι θα επωφεληθούν από τον ενεργειακό πλούτο και μάλιστα εμμέσως, όπως κάθε άλλος πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι τουλάχιστον άστοχες δηλώσεις και του προηγούμενου προέδρου Δημήτρη Χριστόφια και του σημερινού προέδρου Αναστασιάδη ότι οι τουρκοκύπριοι θα έχουν μέρισμα από τον ενεργειακό πλούτο, έκαναν μεγάλη ζημιά. Έδωσαν πολιτικό έρεισμα στη θέση της Ουάσιγκτον και πολλών Ευρωπαίων ότι ο ενεργειακός πλούτος πρέπει να μοιραστεί ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Η λύση του Κυπριακού, άλλωστε, είναι μία τελείως ανεξάρτητη διαδικασία από την τρέχουσα άσκηση της κυριαρχίας εκ μέρους της νόμιμης κυβέρνησης.

Πηγή εφημ. «Πρώτο Θέμα»

AMYNA News and Views