Όχι πάλι Γιώργο. Όχι πάλι…
Με αυτή την λογική , ο πρώην πρωθυπουργός , ο κ Γ Παπανδρέου , βεβαίως δικαιούται να έχει τις δίκες του απόψεις και τα δικά του πιστεύω τόσο για το μέλλον της χώρας όσο και για τις δίκες του ως τώρα πολιτικές επιλογές.
Έτσι, η παρουσίαση του δικού του , νέου μανιφέστου για το μέλλον του κόμματος του, είναι θεμιτή και δικό του δικαίωμα.
Και τις απόψεις του αυτές , αν θέλει να δει ποια είναι η ανταπόκριση τους στην βάση του κόμματος στο οποίο ανήκει, μπορεί να τις θέσει εκεί προς συζήτηση.
Και βεβαίως αν επιθυμεί να αναλάβει και πάλι τα ηνία της εξουσίας του κόμματος του, ενός κόμματος που με τις κινήσεις του οδήγησε στην κατάρρευση και πιθανόν σύντομα στην πλήρη εξαφάνιση τουλάχιστον με την σημερινή του μορφή,είναι δικό του δικαίωμα και θέμα.
Και είναι και θέμα των μελών αυτού του κόμματος, αν θέλουν και πάλι να επιλέξουν κάποιον που όπως και οι ίδιοι πιστεύουν απέτυχε παταγωδώς.
Άλλο όμως αυτό το ζήτημα και άλλο να παίζει ο ίδιος και ορισμένοι σύμβουλοι του, με το μέλλον της χώρας και των πολιτών.
Γιατί αντιλαμβάνομαι την πικρία που μπορεί να έχει ο πρώην πρωθυπουργός , ο οποίος δεν μπόρεσε ποτέ να φτάσει στο ύψος του παππού και του πατέρα του, αντιλαμβάνομαι πιθανόν και ένα είδος εκδικητικής μανίας που μπορεί να έχει για τον Ε. Βενιζέλο και ορισμένους άλλους που θεωρεί ότι τον υπονόμευαν.
Πρόκειται για ανθρωπινά συναισθήματα , τα οποία όπως φαίνεται δεν μπορεί να τιθασεύσει.
Αντιλαμβάνομαι επίσης το ότι παρασύρεται συνεχώς (όπως σε όλη την πολιτική του διαδρομή δυστυχώς) από πρόσωπα που βρίσκονται στον κύκλο του και τα οποία προσπαθούν χρησιμοποιώντας τον είτε να παραμείνουν στο πολίτικο προσκήνιο, είτε να «τιμωρήσουν» κάποιους συντρόφους τους που θεωρούν ότι «δεν τους παίζουν», είτε να βρίσκονται περί την όποια εξουσία για να γλυτώσουν πιθανές ευθύνες πολιτικές ή και ποινικές.
Το ότι τις αντιλαμβάνομαι δεν σημαίνει ότι τις δέχομαι. Και αυτό θεωρώ ότι είναι και το αίσθημα του μέσου Έλληνα πολίτη.
Ο μέσος πολίτης έχει συγκροτημένη και συγκεκριμένη άποψη για τον Γ Παπανδρέου και την πολιτική του Και φαίνεται σε σειρά δημοσκοπήσεων.
Αν ο ίδιος δεν μπορεί να δει ποια είναι η αντίληψη σήμερα των πολιτών για τον
ίδιο , το περιβάλλον του και για την οικογένεια του, τότε βρίσκεται έξω από την πραγματικότητα. Στην γυάλινη σφαίρα που όλα αυτά τα χρόνια τον είχαν κλείσει οι συνεργάτες του , κάτι βεβαία που και ο ίδιος ήθελε.
Μπορεί λοιπόν ο κ Παπανδρέου ( με τις συμβουλές «ελεηνοπουλων αρκουδιάρηδων» συνεργατών και τύπων που ετοιμάζουν «φιλιππικούς» να επιθυμεί να αναλάβει την εξουσία στο ,πάλαι ποτέ κραταιό, κίνημα. Και αυτό ίσως είναι δικαίωμα του.
Αυτό που δεν είναι δικαίωμα του είναι να οδηγήσει την χωρά και πάλι σε νέες περιπέτειες, μόνον και μόνον για να ικανοποιήσει προσωπικές επιδιώξεις και φιλοδοξίες, ή φιλοδοξίες αφρόνων , υστερόβουλων , υπέρμετρα φιλόδοξων και με
προσωπικές στρατηγικές συνεργατών του…
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου