του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Mε ένα άρθρο που φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Από τον πούτζον του Καραϊσκάκη στον Φίλη» ο προσφάτως διαγραφείς από την ΝΔ Φαήλος Κρανιδιώτης (αναζητούν νέο και άφθαρτο ηγέτη οι υπό απόσχιση από τη ΝΔ δεξιοί του κόμματος όταν υπάρχει μπροστά τους ο Φαήλος;) απαντά στις (νέες...) ανιστόρητες μπαρούφες του υπουργού Παιδείας με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου.
Ο Φ.Κρανιδιώτης δεν μασάει τα λόγια του, ως συνήθως; "εάν ζούσε σήμερα ο Γ.Καραϊσκάκης κι ο γραμματικός του,του διάβαζε την ανακοίνωση του Φίλη για την Εθνεγερσία, θα διαπίστωνε, όπως κι εμείς, πως ο πούτζος του ήταν πιο αξιοπρεπής κι εθνωφελής…"
Ο Φ.Κρανιδιώτης ήταν μια από τις τελευταίες πραγματικά δεξιές φωνές στην ΝΔ και διαγράφτηκε από τον Κ.Μητσοτάκη ο οποίος φαίνεται πως ενδιαφέρεται περισσότερο για το "άνοστο" κέντρο παρά για τον άλλοτε δεξιό χαρακτήρα της παράταξης.
Το ζήτημα είναι ότι δεν έχει αντιδράσει καν η ΝΔ, η οποία έχει μεταλλαχθεί και δεν αναγνωρίζεται πλέον απο τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της.
Όπως αναφέρει και ο πρώην γ.γ. της κυβέρνησης Α.Σαμαρά, Π.Μπαλτάκος σε άρθρο του στο pronews.gr
"Δεξιό κόμμα η ΝΔ; Δεν χρειάζεται απάντηση. Κόμμα χωρίς ιδεολογία τι δεξιό μπορεί να είναι;
Αν υπάρχει χώρος για δεξιό κόμμα; Τι να απαντήσεις; Βλέπετε κανένα άλλο;
Αν θα πετύχει το εγχείρημα; Τι να απαντήσεις ; Έχει σημασία ; Όπως και στα πέναλτυ, η πρόθεση μετράει.
Δεν έχουμε ενδοιασμούς. Η δική μας η ΝΔ δεν υπάρχει πια.
Η δική μας ΝΔ θα ήταν πατριωτική, λαϊκή και παρεμβατική – όχι κεντρώα, ελιτίστικη και φιλελεύθερη.
Η δική μας ΝΔ δεν θα ψήφιζε σύμφωνα συμβίωσης, αλλά θα υποκλινόταν με βαθύ σεβασμό ενώπιον της μακραίωνης και συνεκτικής προσφοράς της Εκκλησίας στον νεώτερο Ελληνισμό.
Η δική μας ΝΔ δεν θα απορροφούσε εκείνους που τελικά την απορροφούν, μεταλλάσσοντας έτσι την ψυχή της, και μετατρέποντας την σε Φάουστ.
Η δική μας ΝΔ δεν θα στήριζε την περιθωριοποίηση και προοδευτική κατάλυση όλων των αξιών, προτύπων, ηθών και εθίμων του λαού μας, στο όνομα ενός μεγαλοαστικού και αρχοντοχωριάτικου "εκσυγχρονισμού".
Η δική μας ΝΔ δεν θα αποδεχόταν την ψευδεπίγραφη μετονομασία των λαθρομεταναστών σε πρόσφυγες, κλείνοντας τα μάτια μπροστά στον καθημερινό πνιγμό βρεφών και νηπίων, σπονδή στον βωμό μιας περίεργης "φιλανθρωπίας".
Η δική μας ΝΔ θα αναγνώριζε ότι ανάπτυξη δεν θα έρθει ακολουθώντας συνταγές τελείως ξένες προς την νοοτροπία του Ελληνικού λαού. Να γίνουμε καλύτεροι Έλληνες είναι εφικτό, να γίνουμε καλύτεροι Ευρωπαίοι είναι ανέφικτο και αχρείαστο.
Η δική μας ΝΔ δεν θα κατανοούσε την αδιαμαρτύρητη υιοθέτηση παράλογων και ατελέσφορων – επί έξι χρόνια- μνημονιακών επιλογών, ούτε την μετατροπή των Ελλήνων σε οικονομικά και πολιτιστικά πειραματόζωα."
Aυτή η ΝΔ επέλεξε την διαγραφή του Φ.Κρανιδιώτη επειδή αντέδρασε στην αντεθνική κίνηση του Γ.Μουζάλα να αποκαλέσει τα Σκόπια "Μακεδονία" σε εθνικο δίκτυο.
Τώρα που αποδομεί τον Ν.Φίλη τι θα του έκαναν... "φάλαγγα";
Ακολουθεί το πλήρες άρθρο του Φ.Κρανιδιώτη
«Σεις δε σκιαί των γνησίων Ελλήνων και του Ιερού Λόχου, όσοι προδοθέντες επέσατε θύματα δια την ευδαιμονίαν της Πατρίδος, δεχτήτε δι’ εμού τας ευχαριστήσεις των ομογενών σας! Ολίγος καιρός και στήλη θα αναγερθή να διαιωνίση τα ονόματα σας. Με χαρακτήρες φλογερούς είνε εγκεχαραγμένα εις τα φίλτρα της καρδίας μου, τα ονόματα εκείνων όσοι μέχρι τέλους μ’ έδειξαν πίστιν και ειλικρίνειαν. Η ενθύμησις των θα είναι πάντοτε το μόνον δροσιστικόν της ψυχής μου»…
Οι παραπάνω γραμμές είναι από την τελευταία διαταγή που συνέταξε στο Ρίμνικο ο Πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης, Αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας, με καταγωγή από τα Ύψηλα της Τραπεζούντας, προς τους επιζώντες αγωνιστές, που έσωσε με την γενναία παρέμβαση του ο Γεωργάκης Ολύμπιος κατά την μάχη στο Δραγατσάνι.
Τον στρατολόγησε στον Αγώνα ο Εμμανουήλ Ξάνθος, που περιγράφει λέξη προς λέξη την συγκινητική στιγμή.
Αφού ο Πρίγκιπας ρώτησε και άκουσε τα δεινά των συμπατριωτών του, έθεσε τον εαυτό του στην διάθεση της κοινής υπόθεσης, καταλήγοντας «…και τον εαυτόν θα εθυσίαζον υπέρ αυτών».
Ο Ξάνθος σηκώθηκε λέγοντας του «Δος μοι Πρίγκιψ την χείρα σας εις βεβαίωσιν των όσων εκφράσθητε». Την επομένη τον μύησε στην Εταιρεία και αυτός ο Πόντιος αληθινός αριστοκράτης ανέλαβε Γενικός Επίτροπος της Αρχής.
Κράτησε τον λόγο του. Συγκρότησε το πρώτο τακτικό στρατιωτικό σώμα της Νεότερης Ελλάδας, έδωσε το έναυσμα της Επανάστασης και θυσίασε τον εαυτό του. Στις 22 Φεβρουαρίου 1821 πέρασε τον Προύθο ποταμό και δυο μέρες μετά έβγαλε την πρώτη προκήρυξη. Ο τίτλος της ήταν «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Δεν του είχαν πει περί «ταξικού αγώνα», βλέπετε. Ξεκίνησε την οργάνωση του στρατιωτικού σώματος του, οργανώνοντας 500 Έλληνες φοιτητές στον Ιερό Λόχο. Ηττημένος, αλλά έχοντας δώσει το πρώτο πυρ μιας τελικά νικηφόρας επανάστασης, υποχώρησε στην Αυστρία, όπου φυλακίστηκε ως το 1827. Πέθανε πάμπτωχος στις 31 Ιανουαρίου 1828 στην Βιέννη μόλις δυο μήνες μετά την απελευθέρωση του.
Στον αγώνα αυτό, που ήταν εθνικός, διαταξικός και θρησκευτικός, Ορθόδοξοι σκλάβοι πολέμησαν τους σουνίτες δυνάστες τους, συναγωνίστηκαν κλεφταρματολοί, αριστοκράτες της διασποράς, βοσκοί, προεστοί, παπάδες, ναυτικοί, γεωργοί, έμποροι, σπουδαστές. Παρά την αρχική στάση του Πατριαρχείου, που αφόρισε τον Υψηλάντη υπό τις απειλές των Τούρκων για μαζικές σφαγές, ο απλός κλήρος και πλήθος ιεραρχών συμμετείχαν στον αγώνα κι ο ίδιος ο Πατριάρχης έγινε εθνομάρτυρας στα χέρια των μουσουλμάνων δημίων του, όπως κι ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός στην Λευκωσία, αφού κι η Κύπρος έδωσε το μερτικό της σε αίμα.
195 χρόνια μετά, οι εθελοντές γενίτσαροι της αποδόμησης κι αναθεώρησης της Ιστορίας, δεκαετίες τώρα, αγωνίζονται να στήσουν όσο πιο ψηλά μπορούν το ξόανο του ψευτοπροοδευτικού μισελληνισμού τους, ντυμένο με τα ράκη μια δήθεν επιστημοσύνης.
Ένα μαρξιστικό και δουλόφρων σκουπιδαριό, αρχοντοχωριάτες της Εσπερίας, που παριστάνουν τους νεωτερικούς, με την ανοχή της Δεξιάς και κυρίως επί σημιτικού ΠΑΣΟΚ, επέδραμαν σαν πανούκλα στην Παιδεία και σε κάθε τομέα διαμόρφωσης δημόσιου λόγου.
Στην πραγματικότητα ανήκουν απλώς στα παλαιά είδη του ρουφιάνου, του ανόητου ή του πεμπτοφαλαγγίτη. Γιατί είναι, εκούσια ή ακούσια, όργανα ξένων σωβινισμών ή ανόητοι που πελεκούν τα ίδια τους τα πόδια, διότι είναι «μόδα» οι ψευδοϊστορικές τερατολογίες. Σήμερα κυβερνούν, διότι ο λαός τρομαγμένος και θυμωμένος από την φτώχια, την φοροεπιδρομή και τις περικοπές δεν διάβασε τα όχι και τόσο «ψιλά γράμματα» των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ και διαφόρων στελεχών του, που ως κυβερνώντες απολαμβάνουν να μας τρίβουν στα μούτρα τις ανιστόρητες ιδεοληψίες τους. Μαζί με τις μαγικές υποσχέσεις για την οικονομία, πήγαιναν πακέτο ο μισελληνικός αναθεωρητισμός που τώρα κοπρίζουν επίσημα χείλη στον δημόσιο βίο.
Είναι αξιοπερίεργο αλλά αληθές, πως από τους αρειμάνιους Μανιάτες, τους πάνκηδες – λόγω κόμμωσης – Αρβανίτες και τόσες ελληνικές ράτσες πατριωτών πολεμιστών, βγήκε αυτή η μεταλλαγμένη μειοψηφική φύτρα, που μισεί την γη που πατάει και τους ανθρώπους της, την Ιστορία της, τους Ήρωες και τα σύμβολα της.
Όταν τους διαβάσεις, γρήγορα αντιλαμβάνεσαι πως έχουν θέσει εκ των προτέρων ως στόχο το συμπέρασμα τους, την ασυνέχεια του Έθνους. Κατόπιν προσπαθούν να εφεύρουν τα …επιχειρήματα.
Δια της μαρξίζουσας μαζικής κοινωνικής νόσου προσπαθούν να βρουν «στοιχεία» που θα αποδομήσουν αυτά που μισούν. Το Έθνος, την Ορθοδοξία, είτε δια της ευθείας προσβολής, είτε δια της λήθης ή της προβολής μοδέρνας μπουρδολογίας.
Πάντα θεωρούσα σπουδαία και τραγική μορφή τον Αλέξανδρο Υψηλάντη αλλά ο αγαπημένος μου είναι, όπως τον χαρακτηρίζει ο σπουδαίος Φωτιάδης, το κατεξοχήν τέκνο της Επανάστασης, ο Γιος της Καλογρηάς, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Το κλεφτόπουλο που κάποτε είχε ως περιορισμένο όραμα το αρματολίκι του Λιδωρικιού, εξελίχθηκε στον μεγάλο Στρατηγό που κράτησε αναμμένη την φλόγα του αγώνα στην Ρούμελη, αυτός που βαριά άρρωστος από την φθίση, εκστράτευε ακόμη και πάνω στο φορείο μέσα σε ένα μέτρο χιόνι για να τσακίσει τους Τουρκαλβανούς στην μάχη της Αράχωβας. Αυτός, ο αθυρόστομος, που περηφανευόταν κι αυτοσαρκαζόταν για το ότι ήταν μπάσταρδος:
«Εμένα ρε η μάνα μου για να με κάνει έφαγε χίλιους». Αυτός, που πολεμούσε έφιππος και επιβράβευε τους καλύτερους στην μάχη επιτρέποντας τους ν’ ανεβούν στο βαρβάτο αραβικό άλογο του. Αυτός, που όταν ο Μαχμούτ πασάς του πρότεινε να προσκυνήσει και του υποσχόταν, μεταξύ άλλων, το αρματολίκι που ονειρευόταν κλεφτόπουλο, του απάντησε: «Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω. Κι εγώ πασά μου, ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον κι αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω κι αν έρθεις κατ’ επάνω μου, ευθύς να πολεμήσω».
Αν ζούσε σήμερα κι ο γραμματικός του του διάβαζε την ανακοίνωση του Φίλη για την Εθνεγερσία, θα διαπίστωνε, όπως κι εμείς, πως ο πούτζος του ήταν πιο αξιοπρεπής κι εθνωφελής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου