Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος
Όταν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και μετά την κατάληψη της Κριμαίας από τους ναζί, οι τάταροι της Κριμαίας, αλλά και της Ουκρανίας τάχτηκαν στο πλευρό των κατακτητών για να διαπράξουν μαζί τα φοβερά τους αίσχη εναντίον του ουκρανικού λαού, και της ανθρωπότητας γενικότερα, ο ''πατερούλης'' Στάλιν αφού νίκησε και έδιωξε απ' την χώρα του τους γερμανούς ναζιστές, τσίμπησε απ' τ' αυτί τους τάταρους και τους έστειλε στου διαόλου την μάνα, κάπου στην ενδοχώρα.
Αυτός ήταν ο περίφημος ''ξεριζωμός'' των τατάρων προγόνων της φοβερής Τζαμάλα, που συγκίνησε τόσο πολύ τους ευρωπαίους πολίτες εν έτει 2016.
Το αν έκανε καλά ή όχι ο Στάλιν είναι μιά άλλη συζήτηση.
Το ποιά είναι γενοκτονία, το ποιός διωγμός και ποιά η εθνοκάθαρση, είναι πάλι μιά άλλη συζήτηση.
Η ουσία εδώ είναι πως εβδομήντα τόσα χρόνια μετά τον φριχτό πόλεμο που ήταν αποκλειστική ευθύνη των γερμανών, όχι μόνον των ναζιστών αλλά όλων των γερμανών που σύσσωμοι στήριζαν τον Χίτλερ, ακόμη κι όταν αυτός διάλυσε την βουλή για να αυτοαναγορευτεί δικτάτορας, ο απόηχος, τα απόνερα του πολέμου αυτού φτάνουν ακόμα και σήμερα να ταράζουν και να διχάζουν κοινωνίες και λαούς.
Τόσα χρόνια μετά όμως και με τις πληγές τόσο βαθειές ώστε να είναι ακόμη ανοικτές, ο γερμανικός ναζισμός επιστρέφει, με άλλο πρόσωπο αλλά το ίδιο φριχτός και επικίνδυνος όπως τότε, ζητώντας να ολοκληρώσει αυτό που δεν κατάφερε τότε.
Με το προσωπείο του οικονομικού ηγέτη της Ευρώπης επιδιώκει να προσαρτήσει με οικονομικά όπλα και ναζιστικούς τρόπους τους υπόλοιπους λαούς, και να μετατρέψει τις χώρες τους σε προτεκτοράτα της Γερμανίας.
Οι υπόλοιπες ''μεγάλες'' χώρες της Ευρώπης τίποτα δεν έμαθαν από το παλιό τους πάθημα.
Όπως και τότε που έστελναν πρεσβείες στην ναζιστική χώρα ζητώντας ειρήνη και συνεργασία, έτσι και τώρα αποδέχονται την νεοναζιστική δικτατορία των γερμανών, με την προκάλυψη της οικονομικής ανωτερότητάς τους και άρα της αυτοδίκαιης ηγεμονίας.
Το ότι η Γερμανία δεν έχει, δεν είχε και δεν θέλει ποτέ να έχει φίλους και σύμμαχους, αλλά δούλους και υποτελείς, δεν το βλέπουν.
Είναι πέρα απ' την αντιληπτική τους ικανότητα πως η νεοναζιστική Γερμανία επιδιώκει να καταπιεί όλη την Ευρώπη.
Αυτό όμως που κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται οι ''ηγέτες'' της Ευρωπαϊκής ''Ένωσης'', το αντιλαμβάνονται ήδη πολύ καλά οι λαοί, ίσως γιατί το νοιώθουν κιόλας στο πετσί τους.
Οι εκτεταμένες διαδηλώσεις-εξεγέρσεις σε όλη την Γαλλία αυτό μας λένε.
Το ίδιο και η απαίτηση πολλών λαών να ερωτηθούν πιά με δημοψηφίσματα, για το αν επιθυμούν ή όχι να παραμείνουν μέλη μιάς επίπλαστης ''ένωσης'', στην πραγματικότητα όμως μέλη της νεοναζιστικής γερμανικής Νέας Τάξης πραγμάτων.
Η φωτογραφία που είναι από το χθεσινό Παρίσι, το Παρίσι του 2016 κι όχι απ' την εισβολή των ναζί σε κάποια χώρα το 1940-1944, μας περιγράφει το τί ακριβώς διακυβεύεται.
Άλλη μιά σκοτεινή εποχή για την Ευρώπη, με τους ίδιους υπαίτιους και τους ίδιους''χρήσιμους ηλίθιους'', έχει αρχίσει.
Ο λαός, οι λαοί, έχουν τον λόγο!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Όταν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και μετά την κατάληψη της Κριμαίας από τους ναζί, οι τάταροι της Κριμαίας, αλλά και της Ουκρανίας τάχτηκαν στο πλευρό των κατακτητών για να διαπράξουν μαζί τα φοβερά τους αίσχη εναντίον του ουκρανικού λαού, και της ανθρωπότητας γενικότερα, ο ''πατερούλης'' Στάλιν αφού νίκησε και έδιωξε απ' την χώρα του τους γερμανούς ναζιστές, τσίμπησε απ' τ' αυτί τους τάταρους και τους έστειλε στου διαόλου την μάνα, κάπου στην ενδοχώρα.
Αυτός ήταν ο περίφημος ''ξεριζωμός'' των τατάρων προγόνων της φοβερής Τζαμάλα, που συγκίνησε τόσο πολύ τους ευρωπαίους πολίτες εν έτει 2016.
Το αν έκανε καλά ή όχι ο Στάλιν είναι μιά άλλη συζήτηση.
Το ποιά είναι γενοκτονία, το ποιός διωγμός και ποιά η εθνοκάθαρση, είναι πάλι μιά άλλη συζήτηση.
Η ουσία εδώ είναι πως εβδομήντα τόσα χρόνια μετά τον φριχτό πόλεμο που ήταν αποκλειστική ευθύνη των γερμανών, όχι μόνον των ναζιστών αλλά όλων των γερμανών που σύσσωμοι στήριζαν τον Χίτλερ, ακόμη κι όταν αυτός διάλυσε την βουλή για να αυτοαναγορευτεί δικτάτορας, ο απόηχος, τα απόνερα του πολέμου αυτού φτάνουν ακόμα και σήμερα να ταράζουν και να διχάζουν κοινωνίες και λαούς.
Τόσα χρόνια μετά όμως και με τις πληγές τόσο βαθειές ώστε να είναι ακόμη ανοικτές, ο γερμανικός ναζισμός επιστρέφει, με άλλο πρόσωπο αλλά το ίδιο φριχτός και επικίνδυνος όπως τότε, ζητώντας να ολοκληρώσει αυτό που δεν κατάφερε τότε.
Με το προσωπείο του οικονομικού ηγέτη της Ευρώπης επιδιώκει να προσαρτήσει με οικονομικά όπλα και ναζιστικούς τρόπους τους υπόλοιπους λαούς, και να μετατρέψει τις χώρες τους σε προτεκτοράτα της Γερμανίας.
Οι υπόλοιπες ''μεγάλες'' χώρες της Ευρώπης τίποτα δεν έμαθαν από το παλιό τους πάθημα.
Όπως και τότε που έστελναν πρεσβείες στην ναζιστική χώρα ζητώντας ειρήνη και συνεργασία, έτσι και τώρα αποδέχονται την νεοναζιστική δικτατορία των γερμανών, με την προκάλυψη της οικονομικής ανωτερότητάς τους και άρα της αυτοδίκαιης ηγεμονίας.
Το ότι η Γερμανία δεν έχει, δεν είχε και δεν θέλει ποτέ να έχει φίλους και σύμμαχους, αλλά δούλους και υποτελείς, δεν το βλέπουν.
Είναι πέρα απ' την αντιληπτική τους ικανότητα πως η νεοναζιστική Γερμανία επιδιώκει να καταπιεί όλη την Ευρώπη.
Αυτό όμως που κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται οι ''ηγέτες'' της Ευρωπαϊκής ''Ένωσης'', το αντιλαμβάνονται ήδη πολύ καλά οι λαοί, ίσως γιατί το νοιώθουν κιόλας στο πετσί τους.
Οι εκτεταμένες διαδηλώσεις-εξεγέρσεις σε όλη την Γαλλία αυτό μας λένε.
Το ίδιο και η απαίτηση πολλών λαών να ερωτηθούν πιά με δημοψηφίσματα, για το αν επιθυμούν ή όχι να παραμείνουν μέλη μιάς επίπλαστης ''ένωσης'', στην πραγματικότητα όμως μέλη της νεοναζιστικής γερμανικής Νέας Τάξης πραγμάτων.
Η φωτογραφία που είναι από το χθεσινό Παρίσι, το Παρίσι του 2016 κι όχι απ' την εισβολή των ναζί σε κάποια χώρα το 1940-1944, μας περιγράφει το τί ακριβώς διακυβεύεται.
Άλλη μιά σκοτεινή εποχή για την Ευρώπη, με τους ίδιους υπαίτιους και τους ίδιους''χρήσιμους ηλίθιους'', έχει αρχίσει.
Ο λαός, οι λαοί, έχουν τον λόγο!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου