του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου
Σε λιγότερο από 8 ώρες θα κλείσουν οι κάλπες του δεύτερου Δημοψηφίσματος που θυμάμαι στην ζωή μου, καθώς η Δημοκρατία μας είναι λειψή και τα αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι. Αυτή η σπάνια ευκαιρία που μας δίνει το σημερινό Δημοψήφισμα για μια άμεση απάντηση του λαού, είναι τόσο πιο σημαντική από πολλές ανούσιες Εκλογές του παρελθόντος, που δεν πρέπει να πάει χαμένη.
Ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να συνεχίσει να τιμάει τον λαό, όπως έκανε ήδη, και να του δώσει και στο μέλλον τη δυνατότητα να εκφραστεί για μια σειρά από ζητήματα, που όμως δεν είναι της παρούσης. Έτσι και την Δημοκρατία μας θα βαθύνει, αφού επιτέλους θα κάνει πάλι τους Έλληνες υπεύθυνους πολίτες, αλλά και το πολιτικό τους κριτήριο θα οξύνει και ο ίδιος θα μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος, ότι ήταν αυτός που τόλμησε τη μεγάλη δημοκρατική διαφορά σε ένα κλειστό σύστημα κοινοβουλευτικού ελιτισμού.
Φτάσαμε, λοιπόν, στην ώρα της μεγάλης εκλογής. Ελάχιστοι είναι πλέον οι αναποφάσιστοι, καθώς οι περισσότεροι έχουν ήδη αποφασίσει. Η Δημοκρατία προϋποθέτει τη διαφωνία και τη διαφορετική άποψη. Χωρίς αυτές δε μπορεί να υπάρξει και είναι σαν το αλάτι που δίνει τη νοστιμιά στο φαγητό. Η Δημοκρατία όμως διασφαλίζει και την ελεύθερη έκφραση των διαφορετικών απόψεων. Δίνει λύσεις. Για τον λόγο αυτό, ανεξάρτητα από την έκβαση του αποτελέσματος, θα πρέπει όλοι να αποδεχθούμε και να σεβαστούμε την άποψη της πλειοψηφίας. Όποια και αν είναι αυτή. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει.
Πρέπει να διαφυλάξουμε την ενότητα μεταξύ μας και να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι εμείς είμαστε αδελφοί. Πως αύριο, θα συνεχίσουμε ακόμα να είμαστε συγγενείς, φίλοι και γείτονες ανεξαρτήτως της επιλογής μας. Πως εντέλει προοδεύσαμε πολιτικά και πολιτιστικά τις τελευταίες δεκαετίες και πως δεν είναι εύκολο να ξαναπιαστούμε «Κώτσοι»! Πως θα συνεχίσουμε να λέμε τις καλημέρες μας και να πιάνουμε ο ένας το χέρι του άλλου, διότι όποιο και αν θα είναι το αποτέλεσμα, θα είναι δύσκολο και οδυνηρό για όλους και χρειάζεται η αλληλεγγύη όλων προς τα ασθενέστερα μέλη του λαού μας. Για να αντέξουν και αυτοί. Προσωπικά δεν γνωρίζω ούτε έναν, που να μη χαίρεται για το ΟΧΙ που θα ψηφίσει. Γνωρίζω όμως πολλούς, που κατά βάθος ντρέπονται και λυπούνται για το ΝΑΙ που ο φόβος τους αναγκάζει να ψηφίσουν. Δεν είμαστε, λοιπόν, εμείς οι αντίπαλοι, αλλά είμαστε οι επιβάτες της ίδιας βάρκας.
Η εικόνα της ανάρτησης, ας χαραχτεί βαθιά στο μυαλό μας, για το ανόητο και για το αυτοκαταστροφικό, για το απεχθές και για το παράλογο του θέματος της. Να εξορκίσουμε με αγαπητική ευλάβεια την αρχέγονη κατάρα της φυλής μας που είναι ο διχασμός. Οι εχθροί μας εκεί βασίζονται, διότι γνωρίζουν τις αδυναμίες μας και τις κουρδίζουν. Να είστε σίγουροι, ότι καθισμένοι στο θεωρείο της αρένας, θα παρακολουθούν γελώντας τα καμώματα μας, στοιχηματίζοντας στην καταστροφή μας. Ας μη τους δώσουμε αυτή τη χαρά. Ας μην τους προσφέρουμε ποτέ ξανά ένα τέτοιο αλγεινό θέαμα!
Καλό βόλι σε όλους! Σε ό,τι και αν πιστεύουν οι ίδιοι πως θα είναι καλύτερο πρώτα για την πατρίδα μας συνολικά και έπειτα ατομικά για τους εαυτούς τους! Όχι όμως το αντίθετο….
‘Εργο: «ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΡΑΜΑ», ακουαρέλα σε χαρτί
Γ. Γ. Γ
