Η… συμπατριώτισσα Τζεν Πσάκι μας χαρίζει άφθονο γέλιο
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Μόνο ως προσπάθεια του State Department να μας κάνει να ευθυμήσουμε και να ξεφύγουμε λίγο από την κατήφεια της κρίσης, μπορεί να ερμηνευθεί η απάντηση που έδωσε η ελληνικής καταγωγής εκπρόσωπος του αμερικανικού State Department, απαντώντας σε ερώτηση που της έθεσε ο ανταποκριτής του τηλεοπτικού σταθμού MEGA και της εφημερίδας «ΕΘΝΟΣ», Μιχάλης Ιγνατίου.
Η ερώτηση του Μ. Ιγνατίου είχε ως εξής: «Τον Αύγουστο ο κ. Κέρι κάλεσε την Κίνα να παγώσει τις προκλήσεις στη Νότια Κινεζική Θάλασσα. Αυτό που έκανε η Κίνα είναι ότι κάνει σήμερα η Τουρκία στην Κύπρο… Γιατί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο τις τουρκικές προκλήσεις στην Κύπρο;»…
Για να απαντήσει η ευγενέστατη κατά τα άλλα… Ευγενία (δεν μπορεί, από αυτό θα προέρχεται το… Τζεν, κι αν όχι, ας μας συγχωρήσει) «γιατί κάθε περιοχή, κάθε σύρραξη και κάθε χώρα είναι διαφορετικές. Δεν θα έχω το ίδιο σημείο αναφοράς για διαφορετικές χώρες ή περιοχές», απάντησε η κυρία Ψάκι! Καλόοοοο! Πετυχημένοοοο! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρατε;
Εξ ορισμού είναι διαφορετικές! Ποιος αντιλέγει! Μήπως να μας λέγατε τουλάχιστον εάν θεωρείτε τη δράση αυτή παράνομη; Κι ας μην τους ζητήσετε να τη σταματήσουν. Εάν κι αυτό σας δυσκολεύει, να συμφωνήσουμε τουλάχιστον ότι είτε παραβιάζεται κάποιος κανόνας του διεθνούς δικαίου είτε όχι.Ολίγον έγκυος δεν υπάρχει. Κι εάν στην περίπτωση της Κίνας θεωρείτε ως «παράνομο» το Πεκίνο και το διακηρύσσετε με τόσο… θάρρος, δεν είναι λίγο γελοίο να παρουσιάζεστε τόσο ψοφοδεείς απέναντι στην Άγκυρα;
Πως κολλάει το «συνεχίζουμε να αναγνωρίζουμε το δικαίωμα της Δημοκρατίας της Κύπρου να αναπτύξει τους πόρους της εντός της ΑΟΖ της. Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε σθεναρά τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται στο πλαίσιο των καλών υπηρεσιών των Ηνωμένων Εθνών για την επανένωση του νησιού σε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία», με την απροθυμία να αναφερθεί έστω ο παράνομος χαρακτήρας της τουρκικής ενέργειας με το «Μπάρμπαρος»; Τι μανία είναι αυτή με τις ίσες αποστάσεις; Μήπως να κάνουμε κι εμείς το ίδιο;
Εκτός κι αν την αγάπη σας με οτιδήποτε το νεοθωμανικό εκεί στο State Department θα πρέπει να τη θεωρούμε δεδομένη. Δεν είναι κακό. Γούστα είναι αυτά. Απλά να το ξέρουμε να κανονίσουμε κι εμείς την πορεία μας. Κάποτε είχε η Τουρκία 1.700 χιλιόμετρα σύνορα με την ΕΣΣΔ. Το κατάπιαμε, ήταν λογικό το επιχείρημα σε μεγάλο βαθμό και η απειλή ακόμα πιο ξεκάθαρη. Τι από όλα αυτά ισχύει πλέον για να εμφανίζεστε σαν τη δουλοπρεπή… κυρία Ελένη Κοκοβίκου του Αντωνάκη (από τη γνωστή ελληνική ταινία με τον Γιώργο Κωνσταντίνου); Μπούρδα Καραβάγγο το φελέκι μου… (βλ. βίντεο, μετά το 1.38.00, προς το τέλος)
Θα μπορούσατε αγαπητή κυρία, να πείτε κάτι διαφορετικό, κάτι πιο πετυχημένο ίσως, ώστε να σταματήσει η γελοιοποίηση των μανδαρίνων του State Department, με τους οποίους, παρεμπιπτόντως, δείχνουν να έχουν εκνευριστεί πολύ εκεί οι άλλοι στο αμερικανικό Πεντάγωνο.
Ξέρετε, στο μισητό τους υπουργείο Άμυνας, που έχει την πρωτοκαθεδρία και τελευταία δεν τους δίνει και πολύ σημασία, αφού κάποιοι εκεί μέσα αδυνατούν να ξεκολλήσουν, από όσα έχουν μάθει από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Ως αποτέλεσμα, η ΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι η πολιτική τους… εάν υπάρχει.
