Tweet

«Οι Συστημένες» : Πέτρες-βλήματα των Αρχαίων Ελλήνων σφεντονιστών..

Η σφεντόνα χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο πολέμου και στην Αρχαία Ελλάδα. Το ενδιαφέρον είναι πως στα βλήματα πέτρες που έχουν βρεθεί σήμερα παρατηρούμε ότι υπάρχουν επιγραφές συνήθως ανάγλυφες και όχι χαραγμένες….
Ο λόγος που κάτι καταγράφεται σε ένα τόσο μικρό και ίσως ασήμαντο στα μάτια μας αντικείμενο είναι για να μεταδώσει μία πληροφορία; Σε ποιον; Μα σε εκείνον για τον οποίο προορίζεται το ίδιο το βλήμα.

Οι αρχαιολόγοι με βάση το υλικό που έχουν στα χέρια τους έχουν καταχωρήσει αυτά τα μηνύματα / πληροφορίες σε πέντε κατηγορίες.

Η πρώτη κατηγορία εμπεριέχει επιγραφές εντολές ή επιφωνήματα με σκοπό είτε να δώσουν ένα πρόσταγμα στο βλήμα που πετούν ή να μεταφέρουν έναν μήνυμα σε εκείνον που θα δεχθεί το πλήγμα.
Συνήθως πρόκειται για προστακτικές ρημάτων όπως οι παρακάτω που απευθύνονται με μία διάθεση ειρωνείας στο θύμα:
δέξαι, λαβέ, πρόσεχε, τρώγε (δηλ. φάτην), κύε (δηλ. μείνε έγκυος εφόσον σε διαπέρασε το βλήμα). Εκφράσεις όπως πυρί (δηλ. στην πυρά, στο διάολο), τρωγαλίον (γλυκό κέρασμα), νίκα (νίκη), αισχρόν δώρον (δυσάρεστο δώρο), αίμα και προστακτικές όπως ὗσε (δηλ. βρέξε), φαίνε (εμφανίσου) και βάσκε(βιάσου) αναφέρονται στο ίδιο το βλήμα θυμίζοντας τα μηνύματα που έγραφαν με κιμωλία οι Αμερικανοί στις βόμβες που έριχναν στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Μεγαλύτερη ειρωνική διάθεση και χιούμορ έχουν βλήματα που αναγράφουν πάνω επιφωνήματα πόνου, όπως παπαῖ , δηλαδή «άουτσ!!!»
Στο σημείο αυτό δεν παρατηρούμε τίποτα άλλο παρά μία πολύ απλή εφαρμογή ψυχολογικού πολέμου. Αντιλαμβάνεστε τα συναισθήματα που ενδεχομένως να ένιωθε κάποιος όταν μέσα στον πόνο του διάβαζε και το «συστημένο μήνυμα».

–>
[Πηγή] 

Tweet

Οι σοσιαλιστές στη χώρα του …κανενός

Posted by olympiada 

Του Μιχάλη Ψύλοι

Η κεντροαριστερή ισπανική εφημερίδα El Pais περιγράφει με έξι λέξεις την κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε όλα σχεδόν τα σοσιαλιστικά κόμματα στην Ευρώπη: «Οι σοσιαλιστές στη χώρα του …κανενός» .Ποιος θα το πίστευε! «Ακριβώς πριν από 15 χρόνια, σε 13 από τις 15 χώρες μέλη της ΕΕ κυβερνούσαν σοσιαλιστικά κόμματα. Σήμερα στην Ευρώπη των 28 οι Σοσιαλιστές κυβερνούν ή απλά συγκυβερνούν με άλλους εταίρους σε λιγότερες από 12 χώρες και στις υπόλοιπες βυθίζονται εκλογικά σε μια ιστορική άβυσσο» .

Τι δεν πήγε καλά για τα Σοσιαλιστικά κόμματα; Την απάντηση δίνει η βρετανική εφημερίδα Guardian «Από το 2008 πουξέσπασε η κρίση τα σοσιαλδημοκρατικά και κεντροαριστερά κόμματα στην Ευρώπη υποστήριξαν ή εφάρμοσαν μέτρα λιτότητας και πολιτικές που επιβλήθηκαν από το εξωτερικό μέσω της «τρόικα» της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ που κονιορτοποίησαν ολόκληρες χώρες και το βιοτικό επίπεδο των λαών». Η βρετανική εφημερίδα σημειώνει μάλιστα ότι τα «σοσιαλδημοκρατικά κόμματα τιμωρήθηκαν από τους ψηφοφόρους τους πολύ πιο αυστηρά σε σχέση με τα κεντροδεξιά και αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να εξαφανιστούν από το πολιτικό σκηνικό» .

Η πορεία των σοσιαλιστικών κομμάτων προς την εξαφάνιση είχε ξεκινήσει βέβαια από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 όταν «το αγγλοσαξονικό υποκατάστημα του Τρίτου Δρόμου του Τόνι Μπλερ άρχισε να βάζει τέλος στις πολιτικές κοινωνικής πρόνοιας» λέει ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Ιγνάθιο Ουρκίθου. «Αυτό ήταν η αρχή του τέλους για την κεντροαριστερά» προσθέτει.

Σήμερα ,γράφει ο Guardian « η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία – μετά από χρόνια εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών που έπληξαν τον πυρήνα των ψηφοφόρων της – βρίσκεται λίγο πριν τη συντριβή.Σε αυτό οφείλεται η δραματική κατάρρευση της υποστήριξης προς τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ,αλλά και η διαρροή των ψηφοφόρων του Γερμανικού SPD τόσο προς τα αριστερά όσο και προς τα δεξιά»

Εγκατέλειψαν τους ψηφοφόρους στο έλεος των αγορών

«Τα σοσιαλιστικά κόμματα εγκατέλειψαν τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους τους στο έλεος των αγορών» λέει ο Χοσέ Ιγνάθιο Τορεμπλάνκα ,πολιτικός αναλυτής της El Pais. «Φορώντας ένα… ζουρλομανδύα που είναι το ευρώ και επιβάλλοντας μια σκληρή φορολογία στη μεσαία τάξη,οδηγείσαι μαθηματκά στην γη του πουθενά» τονίζει ο ισπανός αναλυτής και διαυπώνει το δίλλημμα της κεντροαριστεράς: «Η κουβέρτα είναι κοντή:Αν καλύψεις τα πόδια της κοινωνίας, θα αφήσεις γυμνό το στήθος και οι πλούσιοι και οι αγορές θα σε εγκαταλείψουν. Αν αφήσεις ακάλυπτα τα πόδια έξω από την κουβέρτα, θα χάσεις ψήφους προς τα αριστερά ή προς τα λαϊκίστικα κόμματα». Και οι σοσιαλιστές δεν το πολυσκέφτηκαν: Αφησαν ξεσκέπαστους τους ψηφοφόρους τους,τη βάση της κοινωνίας. «Η σοσιαλδημοκρατία ακολουθησε μια σοσιαλφιλελεύθερη πολιτική ,υπακούοντας στις προσταγές των αγορών και της Ευρωπαικής Ενωσης ,κάνοντας στρατηγική συμμαχία με τους βιομήχανους και επιβάλλοντας μια ατέλειωτη λιτότητα για την εργατική τάξη» γράφει ο γάλλος δημοσιογράφος Λοράν Μοντί στο νέο του βιβλίο «Για εκείνους που δεν παραιτούνται μπροστά στο ναυάγιο που έρχεται» . Ο Μοντί δεν διστάζει μάλιστα να χρησιμοποιεί σκληρές εκφράσεις για τα στελέχη που ηγούνται σήμερα του γαλλικού Σοσιαλιστικού κόμματος ,κάνοντας λόγο για μια «γενιά κομπιναδόρων» που μέσα σε διάστημα 30 ετών « μετατράπηκαν από τροτσκιστές σε υποστηρικτές μιας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης» .

Μπροστά σε αυτή την τεκτονική κίνηση των Σοσιαλιστών προς τα δεξιά ,κάποιοι αντιστέκονται,γράφει η Le Monde. «Τριάντα δύο Σοσιαλιστές ευρωβουλευτές από διάφορες χώρες της ΕΕ καταψήφισαν την υπό τον πρόεδρο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ Κομισιόν ,ερχόμενοι σε αντίθεση με το Ευρωπαικό Σοσιαλιστικό κόμμα.

Αλλάζουν πολιτικούς αλλά όχι πολιτική

«Παντού στην Ευρώπη στα σοσιαλιστικά κόμματα επικρατεί αναταραχή»γράφει η γαλλική εφημερίδα .«Στην Ιταλία, το Δημοκρατικό Κόμμα πολρμά τον πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, που προσπαθεί να κάνει πιο ευέλικτη την αγορά εργασίας. Στην Ισπανία, οι Σοσιαλιστές έχουν πανικοβληθεί μπροστά στην αύξηση της δύναμης του ριζοσπαστικού κινήματος .Στην Πορτογαλία, το Σοσιαλιστικό κόμμα προσπαθεί να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι ο πρώην ηγέτης του Ζοζέ Σόκρατες ήταν αυτός που υπέγραψε τη λιτότητα της «τρόικας» και κατηγορείται ότι κατέστρεψε το κράτος πρόνοιας της Επανάστασης των Γαρυφάλλων.

«Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα είναι κομματικοί σχηματισμοί του περασμένου αιώνα. Απέτυχαν να δώσουν εναλλακτική λύση στη λιτότητα.Αλλάζουν όμως πολιτικούς,αλλά όχι πολιτική» τονίζει ο ισπανός αναλυτής Αντρές Ορτέγα .Πως αντιδρούν οι σοσιαλιστές ηγέτες; Προσπαθούν να μεταμορφωθούν. «Αρκεί όμως μια αλλαγή του ονόματος;» διερωτάται η El Pais. «Η κρίση και η χαώδης διεύρυνσητων κοινωνικών ανισοτήτων έχει γίνει ο …τάφος τους» λέει ο Γάλλος οικονομολόγος Τομά Πικετί.

Όι ψηφοφόροι που απεγκλωβίζονται από τα σοσιαλιστικά κόμματα κινούνται είτε προς τη λαϊκίστικη δεξιά είτε προς τις διάφορες κινήσεις της αριστεράς. Όπως γράφει ο Guardian «μετά τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα που είναι πρώτο κόμμα τουλάχιστον με 5 μονάδες μπροστά στις δημοσκοπήσεις από τη ΝΔ,στην Ισπανία το νεότευκτο κόμμα Podemos (Μπορούμε) απογειώθηκε επίσης δημοσκοπικά στην πρώτη θέση με 27% ,όπως και στην Ιρλανδία το Sinn Fein με 26% μετά τις μαζικές διαμαρτυρίες ενάντια στην αύξηση των τελών ύδρευσης…Αν και τα τρία αυτά κόμματα είναι διαφορετικά μεταξύ τους, έχουν κοινό χαρακτηριστικό τον αγώνα κατά της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων». Όπως λέει ο Χόρχε Λάγο,εκ των ηγετών του Podemos, το κόμμα των Ισπανών Αγανακτισμένων αυξάνει συνεχώς τη δύναμή του γιατί προτείνει μια νέα προοπτική ,τη Λαική Ενότητα. «Το πολιτικό πλαίσιο δεν βρίσκεται πλέον στην αριστερά ή τη δεξιά, αλλά σε μια λαική ενότητα ενάντια στην ανυπαρξία οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας. Το πρόβλημα είναι να συνδεθούμε περισσότερο με τους πολίτες .Το Podemos έχει στόχο να γεμίσει αυτόν τον πολιτικό χώρο που είχε εγκαταλειφθεί από τα άλλα κόμματα στις ορέξεις της τρόικας».

(Περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ 12/11/2014)

Tweet

Χαστούκι Πουτιν σε Παπανδρεου: Εχεις το θράσος να ζητάς να με συναντήσεις;

Posted by olympiada 

Ο Πούτιν δεν αποδέχθηκε το αίτημα του Γιώργου Παπανδρέου ως προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να συναντηθούν κατά την περιοδεία του πρώην Ελληνα Πρωθυπουργού στην Ανατολική Ευρώπη. Ο κ.Παπανδρέου σκόπευε να επισκεφθεί την Μόσχα αμέσως μετά την ομιλία του στο συνέδριο του Economist στο Βουκουρέστι που έγινε στις 20 Οκτωβρίου.

Οι ήδη βεβαρημένες σχέσεις του Πούτιν με τον Γιώργο Παπανδρέου από το 2010 καθώς και η φιλοδυτική στάση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς απέναντι στην Ρωσία και υπερ τις Ουκρανικής φιλοναζιστικής Κυβέρνηση ήταν αρκετά για να απορριφθεί χωρίς δεύτερη σκέψη το αίτημα του Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Να θυμίσουμε ότι ο Πούτιν έχει γερή μνήμη και δεν ξεχνάει τον εμπαιγμό του Γιώργου Παπανδρέου να συμπαρασύρει και την Ρωσσία στα Ελληνικά Τοξικά ομόλογα ενώ είχε σκοπό να παραδώσει την χώρα στο ΔΝΤ.

Το ποτήρι ξεχείλισε μάλιστα όταν ο Γ.Παπανδρέου είχε υποσχεθεί σε συνέντευξη του στο ρωσσικό πρακτορείο RIA-NOVOSTI στις 15 Φεβρουαρίου ότι το 2010 θα ήταν έτος Ελληνορωσσική φιλίας και ότι ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης ήταν πρώτη προτεραιότητα. Μια υπόσχεση είχε επαναλάβει τον Ιούλιο του 2010 σε τηλεφωνική συνομιλία με τον Ρώσσο Πρόεδρο, ενώ στην πραγματικότητα είχε συμφωνήσει κάτω από το τραπέζι να σταματήσει τον αγωγό που είχε συμφωνηθεί από την Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή.

Ετσι τυπικά η υπόθεση Ρωσσία έχει τελειώσει για τον Γιώργο Παπανδρέου

hellasforce.com

Tweet

Εκβιάζει τους δικαστές η κυβέρνηση

Τους έκοψε για... τιμωρία το 60% του μισθού τους!

Καθεστωτικη, εκβιαστική και τιμωρητική είναι η απόφαση της κυβέρνησης να περικόψει κατά 60% τις αναδρομικές αποδοχές των δικαστών, των ενστόλων και άλλων κατηγοριών αρνούμενη να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις όπως έχει υποχρέωση από το νόμο και το Σύνταγμα.

Δικαιολογημένα το σύνολο των δικαστικών ενώσεων καυτηριάζει τη νέα εκτροπή της κυβέρνησης, η οποία εντάσσεται στο γενικότερο κατήφορο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει απέναντι στην τρόικα και τους ξένους τοκογλύφους.

Η κυβέρνηση επιδιώκει με κάθε τρόπο να εκβιάσει και να θέσει τους δικαστές σε ομηρία, γιατί είναι ο μόνος κλάδος που αντιστάθηκε σθεναρά στις απαιτήσεις που προέβαλαν τα κοράκια της τρόικας.

Οι αποφάσεις που εκδίδουν πολλά ελληνικά δικαστήρια στη διάρκεια της νέας κατοχής, γράφουν πραγματικά ιστορία, γιατί υπερασπίζονται τα συμφέροντα του λαού, του δημοσίου και του έθνους, με γνώμονα πάντα τη συνταγματική νομιμότητα.

Η Δικαιοσύνη απέδειξε ότι δεν χειραγωγείται και δεν εκβιάζεται από την εκτελεστική εξουσία, όταν μάλιστα αυτή παίρνει εντολές από τους ξένους. Το απέδειξε με μια σειρά αποφάσεων που αποτελούν κόλαφο για το μνημόνιο και τις πρακτικές της τρόικας. Γι’ αυτό ακριβώς η κυβέρνηση βρίσκεται πλέον απέναντι στους δικαστές.
Τους θεωρεί επικίνδυνους, γιατί προστατεύουν το Σύνταγμα, το οποίο κουρέλιασαν στη Βουλή οι βουλευτές ψηφίζοντας μέσα σε μια νύχτα νόμους που τους στέλνει έτοιμους η τρόικα και το ΔΝΤ, χωρίς καν να ξέρουν τι περιλαμβάνουν! Οι δικαστές ενοχλούν, γιατί άρχισαν να σκαλίζουν υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται ισχυροί παράγοντες που διαπλέκονται και υπηρετούν το πολιτικό σύστημα.

Οι δικαστές έγιναν εχθροί, γιατί δικαιώνουν τους ταλαίπωρους δανειολήπτες και τα εκατομμύρια θύματα της μνημονιακής πολιτικής.

Οι δικαστές γνωρίζουν πολύ καλά τις σκοπιμότητες της οικονομικής τους εξαθλίωσης που μεθόδευσε η κυβέρνηση. Γιαυτό και όλες οι δικαστικές ενώσεις το διατρανώνουν αποκαλύπτοντας ότι «τιμωρούνται γιατί τολμούν στο πλαίσιο της αμερόληπτης άσκησης των συνταγματικών τους καθηκόντων να προβαίνουν σε δικαστικές κρίσεις μη αρεστές στην εκτελεστική εξουσία».

Οι Πρόεδροι των Δικαστικών Ενώσεων, Βασιλική Θάνου – Χριστοφίλου Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, Ειρήνη Γιανναδάκη Πρόεδρος Εφετών, Κωνσταντίνος Τζαβέλλας Αντεισαγγελέας Εφετών, Ανδρονίκη Θεοτοκάτου Αντιπρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου και Κωνσταντίνος Βαρδακαστάνης, Πάρεδρος ΝΣΚ, υπογράφουν μια ανακοίνωση μανιφέστο η οποία θα πρέπει να προβληματίσει το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Με την ανακοίνωσή τους, αυτή, όλες οι Ενώσεις των Δικαστών καλούν τους βουλευτές να μην ψηφίζουν αντιλαϊκούς νόμους, τονίζοντας ότι η Δικαιοσύνη είναι ο τελευταίος θεσμός που λειτουργεί στην κατεχόμενη από την τρόικα Ελλάδα.

ΠΗΓΗ

Tweet

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ

Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ ο Μιχάλης Κωσταράκος

Τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Μιχάλη Κωσταράκο ανέδειξαν νέο πρόεδρο της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ, οι Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά τη σημερινή ψηφοφορία που διεξήχθη στις Βρυξέλλες, στο πλαίσιο της Συνόδου της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η θητεία του προέδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής είναι τριετής και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ θα αναλάβει τα νέα του καθήκοντα το Νοέμβριο του 2015, προστίθεται στη σχετική ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ.

Τα συγχαρητήρια του προς τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, εκφράζει με δήλωση του ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, επισημαίνοντας ότι "η επιτυχία του είναι επίσης επιτυχία της Ελλάδος και των Ένόπλων μας Δυνάμεων».

Παράλληλα εκφράζει τη βεβαιότητα ότι ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ θα εργαστεί παραγωγικά και αποτελεσματικά από την πρώτη κιόλας μέρα της ανάληψης των καθηκόντων του "για την οικοδόμηση μίας νέας στρατηγικής για την Κοινή Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην πορεία προς μία πραγματικά Ενωμένη Ευρώπη".

Το βιογραφικό του

Ο Μιχάλης Κωσταράκος γεννήθηκε το 1956 στη Θεσσαλονίκη, αλλά κατάγεται από τη Μάνη (Κότρωνας Λακωνίας).[1] Αποφοίτησε απο το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1974 απ' όπου αποφοίτησε ως Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού το 1978.

Παρακολούθησε όλα τα εθνικά σχολεία του Πυροβολικού Μάχης και Α/Α Πυροβολικού καθώς επίσης και την Ανώτατη Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Εθνικής Αμύνης. Παρακολούθησε σχολεία του Α/Α συστήματος Κ/Β HAWK στις ΗΠΑ (Fort Bliss, TX) και στο Βέλγιο (NPC, Glons).

Kατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει υπηρετήσει σε διάφορες Μονάδες Πυροβολικού και Κ/Β HAWK καθώς επίσης και σε θέσεις εθνικών και διεθνών Επιτελείων. Υπηρέτησε στο Διεθνές Στρατιωτικό Επιτελείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, στα Τμήματα Πληροφοριών (Intelligence) και Τρεχουσών Επιχειρήσεων (Cur Ops) αντίστοιχα. Διετέλεσε Διοικητής της 117 ΜΠΠ, της 181 ΜΚ/Β HAWK, της 96 ΑΔΤΕ στη Χίο και της XII Μ/Κ ΜΠ «ΕΒΡΟΥ».

Υπηρέτησε σαν Διευθυντής του Επιτελικού Γραφείου του Αρχηγού ΓΕΣ Κωνσταντίνου Παναγιωτάκη (1999-2001), Διευθυντής Επιτελείου και Βοηθός Επιτελάρχη στο Γ΄ΣΣ/NDC-GR, Διευθυντής Κέντρου Επιχειρήσεων (JOC DIR) της KFOR στο Κόσσοβο, Διευθυντής του 3ου ΕΓ/ΓΕΣ, Διευθυντής της ΔΕΠΙΧ/ΓΕΣ, Διευθυντής Α΄ Κλάδου του ΓΕΣ και Διοικητής Γ΄ΣΣ/NDC-GR.

Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού Διπλωματικών και Στρατηγικών Σπουδών. Είναι κάτοχος πτυχίων αγγλικής και γαλλικής γλώσσας.

Έχει τιμηθεί με τα κάτωθι παράσημα, μετάλλια και διαμνημονεύσεις:

- Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικα - Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής - Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Α΄Τάξεως - Διαμνημόνευση Αρχηγίας Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας - Αστέρας Αξίας και Τιμής - Διαμνημόνευση Αξίας και Τιμής - Διαμνημόνευση Ηγεσίας Σχηματισμού- Μεγάλης μονάδος Α΄ Τάξεως - Διαμνημόνευση Ευδοκίμου Διοικήσεως Α΄ Τάξεως - Διαμνημόνευση Υπηρεσιών Αξιωματικού Επιτελούς Α΄ Τάξεως - Διαμνημόνευση Ειρηνευτικών Αποστολών - Αναμνηστικό μετάλλιο ΝΑΤΟ για τα Βαλκάνια (non Article 5)

Την 01 Νοεμβρίου 2011 κατόπιν σχετικής απόφασης του ΚΥΣΕΑ, προήχθη στο βαθμό του Στρατηγού και ανέλαβε τα καθήκοντα του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης.[2]

Ο Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος είναι νυμφευμένος με την Αικατερίνη Σγουρού και έχει δύο κόρες, την Ασπα και την Αγνή.

Tweet

Ψήφισμα – “χαστούκι” στην Τουρκία από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Κάλεσμα προς την Τουρκία να αποσύρει άμεσα τα σκάφη της, τα οποία κάνουν έρευνες στα ύδατα της ΑΟΖ της Κύπρου και να ακυρώσει την οδηγία NAVTEX την οποία έχει εκδώσει περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η Κοινή Πρόταση Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αναμένεται να τεθεί προς ψήφιση το απόγευμα.

Όπως αναφέρει το sigmalive, σύμφωνα με το κείμενο το οποίο προτείνεται συνολικά από 34 ευρωβουλευτές, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζει τη δυσαρέσκεια του για την κλιμάκωση των απειλών και για τις μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας κατά της Κύπρος σε σχέση με την ΑΟΖ.

Επίσης, τονίζει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει πλήρες και κυριαρχικό δικαίωμα να αναζητεί πόρους στην ΑΟΖ της, καθώς και ότι οι θαλάσσιες έρευνες της Τουρκίας πρέπει να θεωρηθούν παράνομες και προκλητικές. Συνεπώς ζητείται η απόσυρση των τουρκικών σκαφών που επιχειρούν στα ύδατα εντός της κυπριακής ΑΟΖ και γύρω από αυτήν.

Ακόμα, τονίζει ότι οι ενέργειες της Τουρκίας συνιστούν παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και του διεθνούς δικαίου, περιλαμβανομένης της UNCLOS· καλεί εκ νέου την τουρκική κυβέρνηση να υπογράψει και να κυρώσει χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση την UNCLOS, η οποία αποτελεί μέρος του κοινοτικού κεκτημένου.

Επιπλέον, καλεί την Τουρκία να αποσύρει αμέσως την οδηγία της προς ναυτιλλομένους και να απόσχει από κάθε παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Καλεί την Τουρκία να σέβεται την εθνική κυριαρχία των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα χωρικά τους ύδατα· επαναλαμβάνει ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών περιλαμβάνουν το δικαίωμα για σύναψη διμερών συμφωνιών καθώς και το δικαίωμα για έρευνα και εκμετάλλευση των φυσικών τους πόρων σύμφωνα με την UNCLOS.

Συμμερίζεται την άποψη του ΟΗΕ, ότι η ενδεχόμενη ανακάλυψη αποθεμάτων φυσικού αερίου θα είναι προς όφελος και των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, αν καταστεί δυνατόν να εξευρεθεί μια βιώσιμη, πολιτική λύση για τον τερματισμό της σύγκρουσης· πιστεύει ότι, με την κατάλληλη διαχείριση, η ανακάλυψη σημαντικών αποθεμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή θα μπορούσε να βελτιώσει τις οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο.

Επαναλαμβάνει ότι αποδίδει μεγάλη σημασία στην εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ της Τουρκίας και όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και θεωρεί ότι η συνέχιση και/ή η επανάληψη των ενεργειών αυτών θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ε.Ε., μεταξύ άλλων όσον αφορά τη διαδικασία ένταξής της.

Υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να σταματήσουν οι προκλητικές ενέργειες μέσα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και να πάψουν οι απειλές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας· επισημαίνει ότι οι ενέργειες και οι απειλές αυτές υπονομεύουν τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων για μια συνολική διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος· ζητεί να υπάρξει σταθερότητα στην πολύ ευαίσθητη αυτή περιοχή, λόγω των προκλήσεων που θα χρειαστεί να αντιμετωπιστούν.

Επιπλέον, καλεί την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και την Επιτροπή να παρακολουθούν συστηματικά τις δραστηριότητες της Τουρκίας μέσα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και να τηρούν το Κοινοβούλιο ενήμερο.

Τέλος, αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Πολιτική Ασφαλείας, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, καθώς και στην κυβέρνηση και το κοινοβούλιο της Δημοκρατίας της Τουρκίας.


ΠΗΓΗ

Tweet

Συνεργασία ή θάνατος

Γράφει ο Γιάννης Λαζάρου 

Έφθασε και η στιγμή που ο Βενιζέλος έγινε κομουνιστής και ο Τσίπρας έγινε Βενιζέλος. Στον πανικό για την σταθεροποίηση του συστήματος τόσο οι «σοσιαλιστές» όσο και οι «αριστεροί» της Ελλάδας βρήκαν κοινή γραμμή νέου πολιτικού συστήματος που να καλύπτει την δική τους εξουσία νόμιμα αλλά από την άλλη να ρίχνει από το βάθρο την Δημοκρατία.

Ο Τσίπρας στην κοινοβουλευτική ομάδα του Σύριζα άνοιξε τις πόρτες διάπλατα για συνεργασίες αφού βλέπει πως ό,τι και να κάνει εξουσία δεν βλέπει πλειοψηφικά.
Έτσι λοιπόν, στα δύσκολα θυμήθηκε τον Λένιν προσαρμόζοντας την ψηφοθηρία και εξουσιολαγνεία του σε αυτό που κάποτε είπε ο Λένιν όταν είχε έρθει στην εξουσία ο λαός «Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να διευρύνουμε τα μέτωπα της πάλης ακόμα και με συμμάχους που μάς φαίνονται ασταθείς, ταλαντευόμενοι, όχι αρκετά δυνατοί και αποφασισμένοι για να αντέξουν την πορεία μέχρι το τέλος». 
Ποιοι είναι οι σύμμαχοι του Σύριζα στην ελληνική πολιτική σκηνή; 
Όταν ο Λένιν το έλεγε αυτό υπήρχε μία ιδεολογική βάση για όλους τους συμμάχους του ακόμα και αν δεν τους γούσταρε. 
Ποια είναι η κοινή ιδεολογική βάση του Σύριζα και ποια η επανάσταση των Συριζαίων και των συμμάχων που αφού νίκησαν τώρα πρέπει να τα βρουν μεταξύ τους; 
Τι κοινό έχει ο αντιπολιτευόμενος Σύριζα με τον συμπολιτευόμενο Κουρέλη, την Ελιά του ΠΑΣΟΚ, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και τα δεξιά μικροκόμματα; 
Καμία απολύτως, απλά ήρθε η στιγμή που βάζουμε στην μπάντα τα οικονομικοπολιτικά συστήματα των ιδεολογιών και δίνουμε τα χέρια με τον πολιτικό μας εχθρό εις το όνομα της σταθεροποιημένης εξουσίας, διότι έτσι προστάζει η Ενωμένη Ευρώπη.

Την ίδια μέρα ο Βενιζέλος μιλώντας στους Πασόκους τόνισε ότι είναι ανώτερη βία να γίνει αναθεώρηση του Συντάγματος για ένα και μοναδικό λόγο: «Δεν μπορεί η χώρα να προχωρήσει με ένα εκλογικό σύστημα που είχε γεννηθεί υπό συνθήκες ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΕΣ προ κρίσης και τώρα αλλοιώνει τα δεδομένα σε συνθήκες μετά την κρίση που δεν είναι πλειοψηφικές αλλά ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΕΣ». 
Για όποιον δεν κατάλαβε, ο Βενιζέλος καταργεί την Δημοκρατία και βάζει τα θεμέλια για την Συνεργασία. Το τι θέλει πλέον η πλειοψηφία στην Ελλάδα δεν παίζει κανένα ρόλο. Από την στιγμή που 20 κόμματα συνεργαστούν με συνολικό ποσοστό 5%, τότε η εξουσία είναι στα χέρια των λίγων και όχι των πολλών. Μειοψηφική Συνεργασία έναντι Πλειοψηφικής Δημοκρατίας.

Συνδυάζοντας τις προτάσεις και των δύο πολιτικών ανδρών της κεντρο-αριστεράς είναι ηλίου φαεινότερο ότι Σύριζα και ΠΑΣΟΚ έχουν μπει στην τελική ευθεία να ρίξουν την Δημοκρατία ως θεσμό στην χώρα που την γέννησε. Από την πλευρά των δεξιών, ήδη ο Σαμαράς έβαλε ηγέτη της ομάδας Αναθεώρησης του Συντάγματος τον Προκόπη Παυλόπουλο ανήμερα των δηλώσεων αποδόμησης της Δημοκρατίας τόσο από τον Τσίπρα, όσο και από τον Βενιζέλο. 
Και οι τρεις εξουσιαστές έκαναν το πρώτο ντου ενάντια στον θεσμό την ίδια ημέρα.

Φθάσαμε στο σημείο που το ερώτημα γιατί δημιουργήθηκαν τόσα κόμματα ζητώντας μερίδιο εξουσίας στην χώρα από το 2010 μέχρι σήμερα να πάρει την απάντησή του. Δημιουργία πολλών κομμάτων χωρίς καμία ιδεολογία ως θεμέλιο αλλά με την τακτική να μαζέψουν όσους πολίτες ήταν δυσαρεστημένοι από την πολιτική που άσκησαν τα κόμματα της πλειοψηφίας στην χώρα. 
Πολλά κόμματα με επικοινωνιακά τεχνάσματα του τύπου «ενάντια στον διπολισμό» και «ενάντια στον παλαιοκομματισμό». Όλα όμως τα κόμματα είναι γεννήματα πολιτικάντηδων που υπηρέτησαν τον διπολισμό, είναι παλαιοκομματικοί και το χειρότερο έτοιμοι από την αρχή για την συνεργασία για την σταθεροποίηση της χώρας.

Ο φόβος της αστάθειας που πέρασε σε κάθε πολίτη από τα επικοινωνιακά τερτίπια του συνόλου της εξουσίας έφθασαν τον πολίτη να φοβάται τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν είναι καθόλου τυχαίος ο χαρακτηρισμός «Δημοκρατικό Τόξο» που θα περιλαμβάνει όλα τα κόμματα που θέλουν την σταθεροποίηση υπό την κηδεμονία της Ε.Ε και των υπολοίπων δανειστών. Ήταν το πρώτο σύνθημα μέχρι χθες που ακούσαμε για «συμμαχίες» και «συνεργασίες». 
Επίσης καθόλου τυχαία δεν ήταν η υποστήριξης της εξουσίας στο κόμμα της Χρυσής Αυγής κατά τις προηγούμενες εκλογές και την ποινικοποίησή της ως αντιδημοκρατικό όταν πια δεν την χρειαζόταν. Οι συνεργαζόμενοι δημοκράτες έναντι των αντιδημοκρατών. Μένει μόνο το ΚΚΕ σαν την καλαμιά στον κάμπο να έχει ποσοστό στην Δημοκρατία αλλά να είναι μονίμως αντιπολιτευόμενο χαρακτηρισμένο νοητά από το σύστημα και αυτό ως αντιδημοκρατικό.

Πέρασαν πολλά χρόνια από την εποχή που στην πολιτική και στην κοινωνία ο χαρακτηρισμός «συνεργάτης» σήμαινε ο ναζιστοτσολιάς, ο καταδότης, ο συνένοχος. Έφθασε τώρα, μετά από τόσες δεκαετίες, η στιγμή που θα δούμε τους Συνεργάτες της δημοκρατούμενης εξουσίας. 
Και το χειρότερο, οι ψηφοφόροι των «Συνεργατών» να συναινούν μέσω ψήφου στην μειοψηφική δημοκρατία νομίμως συνταγματικά και με την ελευθερία που τους δίνει η ίδια η Δημοκρατία που κατακρημνίζουν. 
Μετά τον κομματικό διπολισμό που είχες μια σημαία να στηρίζεσαι ερμηνεύοντας τα λευκά και γαλάζια μέρη της ως "Ελευθερία ή θάνατος", σε έφτασαν μέσω οικονομικής και εθνικής εξαθλίωσης να έχεις καινούριο σύνθημα όταν την κοιτάς: "Συνεργασία ή θάνατος". 

Πηγή "Στον Τοίχο"

Tweet

F-16 κατά πολιτικού αεροσκάφους: Ας δείξουμε λίγη υπευθυνότητα

Σάλος ξέσπασε από τη διαρροή στη δημοσιότητα του επεισοδίου με τα τουρκικά F-16 που παρενόχλησαν σοβαρά ελληνικό πολιτικό αεροσκάφος στην περιοχή του εναέριου χώρου των Ψαρών έως τη Μύκονο. Ως συνήθως στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, πέραν της κριτικής που ασκήθηκε για τον χειρισμό της υπόθεσης από την ελληνική πλευρά, η υπερβολή ξεχείλισε, ευτυχώς όχι από πολλούς, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να κατηγορηθούν ουσιαστικά για ολιγωρία οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. 

Του Μιχαήλ Βασιλείου 

Οι αναγνώστες μας γνωρίζουν καλά εάν ο παρών ιστοχώρος γνωρίζει ή όχι όσα γράφει με βάση τις πηγές του, σε ποιον βαθμό είναι επιτυχείς ή/και ψύχραιμες οι αναλύσεις του, αλλά και εάν υποκύπτει εύκολα στις σειρήνες του εντυπωσιασμού, που φέρνουν μεγάλη επισκεψιμότητα, εξάπτοντας γενικώς τα πάθη, παρότι τις ενστάσεις και τις αντιρρήσεις του για την ακολουθούμενη πολιτική τις έχει διατυπώσει σε υψηλούς μάλιστα τόνους, ουκ ολίγες φορές… 

Ξεκινώντας από την είδηση, αυτό που θα πρέπει να τονιστεί με κάθε δυνατό τρόπο προς κάθε κατεύθυνση για να είναι απολύτως σίγουροι άπαντες, είναι ότι ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να κινηθεί αεροπορικό μέσο σε ακτίνα ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΩΝ χιλιομέτρων (ακριβώς ασφαλώς δεν μπορούμε να αναφέρουμε διότι μας διαβάζουν πολλοί…) χωρίς οι υπεύθυνοι να γνωρίζουν αυτόματα όσα χρειάζονται για να μην πιαστεί η ελληνική άμυνα «στον ύπνο».

Αυτό το λέμε μετά λόγου γνώσεως και το γνωρίζουν καλά όλοι όσοι είχαν την τύχη να επισκεφτούν ένα «κέντρο ελέγχου περιοχής» και να ενημερωθούν αναλυτικά από τους υπεύθυνους, ασχέτως εάν από τα στοιχεία της ενημέρωσης μόνο ένα μέρος μπορούσε να δει το φως της δημοσιότητας για ευνόητους λόγους. Άρα, ζήτημα ολιγωρίας της ελληνικής αεράμυνας ΔΕΝ τίθεται σε καμία περίπτωση.

Δυστυχώς, για ευνόητους λόγους δεν μπορούμε να προβούμε σε λεπτομερείς αναφορές για τοπόσα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη βρίσκονταν και που, ποια χρονική στιγμή κινητοποιήθηκαν και απογειώθηκαν, παρότι αυτό θα ξεκαθάριζε την υπόθεση μια και καλή.

Είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε και ενδεχομένως να συμμεριστούμε μέχρι ένα βαθμό, την επιχειρηματολογία που θα στραφεί εναντίον της «επικοινωνιακής πολιτικής» της όποιας ελληνικής κυβέρνησης και τις ενδεχομένως υπερβάλλουσας «ευαισθησίας» να αποφευχθεί κάποιος χειρισμός που θα οδηγούσε σε στρατιωτική κλιμάκωση. Την ίδια όμως στιγμή, οφείλουμε να τονίσουμε, ότι η παρούσα συγκυρία δεν είναι απλή και απαιτούνται εξαιρετικά λεπτοί διπλωματικοί χειρισμοί. 

Ενδεχομένως σε καμία άλλα στιγμή της ελληνικής Ιστορίας, το διεθνές περιβάλλον δεν ήταν τόσο θετικό απέναντι στα ελληνικά συμφέροντα. Και αυτό όχι διότι κάποιοι μας αγάπησαν αιφνιδίως, αλλά διότι οι ισορροπίες στην περιοχή έχουν αλλάξει. Μάλλον, για την ακρίβεια, βρίσκονται σε διαδικασία μετασχηματισμού, αλλά τα δεδομένα είναι εξαιρετικά θετικά.

Κατά συνέπεια, η προσοχή της ελληνικής πλευράς πρέπει να μεγιστοποιηθεί, ώστε αυτό το γενικότερο περιφερειακά αλλά και ευρύτερα «κλίμα», να μη δοθεί η παραμικρή αφορμή «ανάσχεσης» αυτής της τάσης. Η υπευθυνότητα που πρέπει να δείχνουν άπαντες, με πρώτη την πολιτική ηγεσία, θα πρέπει να αποδεικνύεται στην πράξη ότι είναι στον υπερθετικό βαθμό…

Επαναλαμβάνουμε, μπορεί οι ενστάσεις όλων μας να είναι μεγάλες, άλλο όμως είναι το να διατυπώνονται σε θεωρητικό επίπεδο – διότι πιστέψτε μας, τη συνολική εικόνα στο πρακτικό επίπεδο την έχουν ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ – και άλλο το να παραβιάζουμε χονδροειδώς το απόρρητο μιας συνομιλίας, στην οποία ο «πληροφοριοδότης» αποφάσισε να προβεί σε μιαχειρονομία εμπιστοσύνης προς τους συνομιλητές του. 

Δε χρειάζεται παρά ένας ιδιοτελής υπολογισμός ή μια κουταμάρα για να γίνει η ζημιά. Αυτό προφανώς θα περιορίσει και τη ροή της πληροφόρησης προς τους δημοσιογράφους, άρα η ζημιά θα αφορά και εμάς, πέρα από τη χώρα. Όσο κι αν διαφωνείς, μερικές φορές είναι καλό να αφήνεις τον χειρισμό τέτοιων αποφάσεων στην πολιτική ηγεσία που φέρει και την τελική ευθύνη. Πάντα με μέτρο βέβαια, αλλά οι παρορμήσεις κοστίζουν ακριβά στο άναρχο διεθνές περιβάλλον.

Μια τελευταία υπενθύμιση προς όλους, προτού κλείσει το παρόν σημείωμα: Ο παραδοσιακός αντίπαλος του Ελληνισμού, έψαχνε πάντα στιγμές αδυναμίας και πολιτικού διχασμού στη χώρα για να κάνει την κίνησή του, με την οποία προωθούσε τις διεκδικήσεις του ένα βήμα παραπέρα. Σήμερα, όχι μόνο η κατάσταση είναι προβληματική από πολλές απόψεις, αλλά και όσα διακυβεύονται για τον αντίπαλο, στο πλαίσιο της αρπακτικής του διάθεσης, είναι πολλά. Ας μη βγάλουμε λοιπόν τα μάτια μας, με τα ίδια μας τα χέρια.

Πηγή Defence-Point 

Σχόλιο ιστολογίου: Το συγκεκριμένο άρθρο μας καλύπτει στον απόλυτο βαθμό. Κάποιοι θα πρέπει να συμμαζευτούν, στον αγώνα τους για την επισκεψιμότητα, και να επαναφέρουν ως βασική τους αρχή τον αγώνα της πατρίδας μας. Παρά τις όποιες πολιτικές (δίκαιες ή άδικες) αντιπαραθέσεις και αντιπαλότητές τους, δεν θα πρέπει να λησμονούν πως οι κυβερνήσεις έχουν ημερομηνία λήξης. Ας μην επιχειρούν, λοιπόν, βλακωδώς, να βάλουν οι ίδιοι "ημερομηνία λήξης" στα εθνικά συμφέροντα...