Η νέα ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να επιτύχει συμφωνία για το χρέος αναφέρει η WASHINGTON POST σε κύριο άρθρο της με τίτλο «Greece’s new government could benefit from compromise on its debt».
Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, τα προηγούμενα πέντε χρόνια το ένα τέταρτο του ελληνικού ΑΕΠ απλά αφανίσθηκε, οδηγώντας στην μεγαλύτερη οικονομική συρρίκνωση, σε περίοδο ειρήνης, ίδια με εκείνη που έπληξε τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες τη δεκαετία του ’90.
Θα προκαλούσε λοιπόν έκπληξη εάν οι Έλληνες ψηφοφόροι δεν ψήφιζαν, αργά ή γρήγορα, υπέρ του ακροαριστερού ΣΥΡΙΖΑ ή ενός άλλου δημαγωγικού κινήματος. Αυτό είναι το ποσοστό καταστροφής που μπορούν να αποδεχθούν οι λαοί πριν τιμωρήσουν την πολιτική καθεστηκυία τάξη που την προκάλεσε.
Θα μπορούσε η πολιτική φωτιά που άναψε στην Ελλάδα να ελεγχθεί πριν διαχυθεί στην υπόλοιπη Ευρώπη; Διερωτάται το κύριο άρθρο. Στις άλλες υπερχρεωμένες, όπως η Ελλάδα, χώρες, οι λαϊκιστές ισχυροποιούνται λόγω της αγανάκτησης κατά της λιτότητας που επιβάλλουν τα πλούσια κράτη με αντάλλαγμα τα σχέδια διάσωσης. Στο μεταξύ, στη Γερμανία, η Καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, πιέζεται από εκείνους, στους οποίους περιλαμβάνεται και ένα κόμμα που τάσσεται κατά του ευρώ, οι οποίοι πιστεύουν ότι φάνηκε εξαιρετικά γενναιόδωρη στην χορήγηση χρημάτων των Γερμανών φορολογουμένων για την διάσωση των σπάταλων Ευρωπαίων. Ως ο de Facto οικονομικός διαπραγματευτής της Ευρώπης, η κα Μέρκελ δεν μπορεί να σκληρύνει πολύ τη διαπραγμάτευση με την Αθήνα, αν δεν θέλει να επιταχύνει μια εξαιρετικά επικίνδυνη έξοδο από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, ούτε μπορεί να υποκύψει στις απαιτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ για ελάφρυνση του χρέους, καθώς και άλλες χώρες θα ψήφιζαν υπέρ ανάλογων κομμάτων.
Σε σχέση με την Ελλάδα σημειώνεται ότι είναι σχετικά εύκολη η επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων από τη στιγμή που το 90% του χρέους των 268 δις δολαρίων βρίσκεται στα χέρια κυβερνήσεων και πολυμερών οργανισμών και όχι ιδιωτών ομολογιούχων. Η κα Μέρκελ οφείλει να παράσχει αυτή τη διευκόλυνση στον νέο Έλληνα Π/Θ, Αλέξη Τσίπρα, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα εμμείνει στο να δαπανήσει την πρόσθετη ρευστότητα για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, όπως ανέφερε περιστασιακά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Ο κ. Τσίπρας δεν έχει δοκιμασθεί πολιτικά και ενδέχεται να φανεί πιο ρεαλιστής από ότι προμηνύει η προεκλογική εκστρατεία. Παρά τους λεονταρισμούς του δεν διαθέτει το πλεονέκτημα έναντι της Γερμανίας. Εάν θελήσει να ακολουθήσει μια ρεαλιστική αναπτυξιακή στρατηγική που θα στηρίζεται στον ιδιωτικό τομέα, η κα Μέρκελ θα μπορούσε να απαντήσει δημιουργικά επεκτείνοντας την περίοδο αποπληρωμής ή διευκολύνοντας την πώληση των απομειωμένων (discounted) ελληνικών ομολόγων σε ιδιώτες επενδυτές με τη μετατροπή τους σε μετοχές ελληνικών εταιρειών, ακινήτων και τραπεζών. Η μετοχοποίηση του χρέους, που πρότεινε πρώτος ο οικονομολόγος Barry Eichengreen, θα μπορούσε να εναρμονίσει τα συμφέροντα των Ευρωπαίων πιστωτών και δανειζομένων, σημειώνει το κύριο άρθρο.
Πηγή Washington Post
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, τα προηγούμενα πέντε χρόνια το ένα τέταρτο του ελληνικού ΑΕΠ απλά αφανίσθηκε, οδηγώντας στην μεγαλύτερη οικονομική συρρίκνωση, σε περίοδο ειρήνης, ίδια με εκείνη που έπληξε τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες τη δεκαετία του ’90.
Θα προκαλούσε λοιπόν έκπληξη εάν οι Έλληνες ψηφοφόροι δεν ψήφιζαν, αργά ή γρήγορα, υπέρ του ακροαριστερού ΣΥΡΙΖΑ ή ενός άλλου δημαγωγικού κινήματος. Αυτό είναι το ποσοστό καταστροφής που μπορούν να αποδεχθούν οι λαοί πριν τιμωρήσουν την πολιτική καθεστηκυία τάξη που την προκάλεσε.
Θα μπορούσε η πολιτική φωτιά που άναψε στην Ελλάδα να ελεγχθεί πριν διαχυθεί στην υπόλοιπη Ευρώπη; Διερωτάται το κύριο άρθρο. Στις άλλες υπερχρεωμένες, όπως η Ελλάδα, χώρες, οι λαϊκιστές ισχυροποιούνται λόγω της αγανάκτησης κατά της λιτότητας που επιβάλλουν τα πλούσια κράτη με αντάλλαγμα τα σχέδια διάσωσης. Στο μεταξύ, στη Γερμανία, η Καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, πιέζεται από εκείνους, στους οποίους περιλαμβάνεται και ένα κόμμα που τάσσεται κατά του ευρώ, οι οποίοι πιστεύουν ότι φάνηκε εξαιρετικά γενναιόδωρη στην χορήγηση χρημάτων των Γερμανών φορολογουμένων για την διάσωση των σπάταλων Ευρωπαίων. Ως ο de Facto οικονομικός διαπραγματευτής της Ευρώπης, η κα Μέρκελ δεν μπορεί να σκληρύνει πολύ τη διαπραγμάτευση με την Αθήνα, αν δεν θέλει να επιταχύνει μια εξαιρετικά επικίνδυνη έξοδο από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, ούτε μπορεί να υποκύψει στις απαιτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ για ελάφρυνση του χρέους, καθώς και άλλες χώρες θα ψήφιζαν υπέρ ανάλογων κομμάτων.
Σε σχέση με την Ελλάδα σημειώνεται ότι είναι σχετικά εύκολη η επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων από τη στιγμή που το 90% του χρέους των 268 δις δολαρίων βρίσκεται στα χέρια κυβερνήσεων και πολυμερών οργανισμών και όχι ιδιωτών ομολογιούχων. Η κα Μέρκελ οφείλει να παράσχει αυτή τη διευκόλυνση στον νέο Έλληνα Π/Θ, Αλέξη Τσίπρα, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα εμμείνει στο να δαπανήσει την πρόσθετη ρευστότητα για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, όπως ανέφερε περιστασιακά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Ο κ. Τσίπρας δεν έχει δοκιμασθεί πολιτικά και ενδέχεται να φανεί πιο ρεαλιστής από ότι προμηνύει η προεκλογική εκστρατεία. Παρά τους λεονταρισμούς του δεν διαθέτει το πλεονέκτημα έναντι της Γερμανίας. Εάν θελήσει να ακολουθήσει μια ρεαλιστική αναπτυξιακή στρατηγική που θα στηρίζεται στον ιδιωτικό τομέα, η κα Μέρκελ θα μπορούσε να απαντήσει δημιουργικά επεκτείνοντας την περίοδο αποπληρωμής ή διευκολύνοντας την πώληση των απομειωμένων (discounted) ελληνικών ομολόγων σε ιδιώτες επενδυτές με τη μετατροπή τους σε μετοχές ελληνικών εταιρειών, ακινήτων και τραπεζών. Η μετοχοποίηση του χρέους, που πρότεινε πρώτος ο οικονομολόγος Barry Eichengreen, θα μπορούσε να εναρμονίσει τα συμφέροντα των Ευρωπαίων πιστωτών και δανειζομένων, σημειώνει το κύριο άρθρο.
Πηγή Washington Post
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου