Γνωρίζει η Ελληνική κυβέρνηση πως είναι δύσκολο να πείσει τις κυβερνήσεις των άλλων κρατών – εταίρων, να δεχθούν τις προτάσεις της για αλλαγή των καταστροφικών μέτρων που επέβαλε στη χώρα μας η Γερμανία όχι γιατί δεν είναι πειστικά τα επιχειρήματά της αλλά γιατί οι ξένοι πολιτικοί, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι υποταγμένοι στη Γερμανική μπότα.
Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Είναι αλήθεια δυνατόν να πείσεις ένα απλό μέλος μιας συμμορίας να στραφεί εναντίον του αρχηγού – Νονού, όταν δεν μπορείς να του εξασφαλίσεις τουλάχιστον την δική του σωτηρία;
Είναι δυνατόν να περιμένεις την κατανόηση από ανθρώπους – κτήνη, από υπηρέτες οικονομικών συμφερόντων, από εκείνους που δεν διατάζουν να θυσιάζουν εκατομμύρια ζωές ανθρώπων προκειμένου να ωφεληθούν τα αφεντικά τους και ταυτόχρονα να διατηρήσουν τις καρέκλες τους;
Δυστυχώς, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που έδειξε το απάνθρωπο πρόσωπό της κατά την διάρκεια των συνομιλιών της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους της και τους θεσμικούς παράγοντες.
Υπάρχει άραγε άλλος δρόμος, άλλη στρατηγική που μπορεί να ακολουθήσει η Ελλάδα προκειμένου να αποκτήσει μια δυναμική τέτοια που ίσως καταφέρει να ανατρέψει τις μέχρι σήμερα θέσεις της καγκελαρίας και των υπάκουων υποτακτικών της;
Ίσως θα έπρεπε, διανοούμενοι, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι και επώνυμοι πολίτες, να αρχίσουν να αρθρογραφούν στα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, με θέμα την πολιτική λιτότητας που η Γερμανία θέλει να επιβάλει στην Ευρώπη.
Οι αρθρογράφοι θα πρέπει να αναφέρονται σε αναμφισβήτητα γεγονότα όπως ότι η Γερμανία ήταν αυτή που αιματοκύλησε πολλές φορές την Ευρώπη μόνο και μόνο για να τις καθυποτάξει και να τις εκμεταλλευτεί, να θυμίσει τις θηριωδίες τους με τα κρεματόρια και τις εκτελέσεις αθώων, για το έλλειμμα ανθρωπιάς και δημοκρατίας που διακρίνει τις Γερμανικές κυβερνήσεις.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να τονισθεί, πως οι «δημοκρατικές» κυβερνήσεις της Ευρώπης, συγκαλύπτουν οικονομικά εγκλήματα των πολιτικών καθώς επίσης κλείνουν τα μάτια μπροστά στη φοροδιαφυγή που διαπράττουν ασύστολα, χωρίς αιδώ, συγκεκριμένοι οικονομικοί παράγοντες.
Από την άλλη θα πρέπει να αναδεικνύονται οι επιθυμίες των λαών για ελευθερία, ειρήνη, κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα κι ισοτιμία.
Οι λαοί δεν ευθύνονται αν διεφθαρμένοι πολιτικοί έγιναν αφορμή να καταχρεωθούν οι χώρες τους. Οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, τίποτα που να τους κάνει να επιθυμούν το κακό ενός άλλου λαού. Οι λαοί, οι απλοί άνθρωποι, θέλουν να έχουν αξιοπρεπή εργασία, καλή ποιότητα ζωής, οικογενειακή γαλήνη, κοινωνικό κράτος, πραγματική Παιδεία. Αυτά θέλουν οι λαοί, οι απλοί άνθρωποι. Όσοι προσπαθούν να στρέψουν τον έναν λαό κατά άλλου, μόνο σαν δυνάστες, σαν πολεμοχαρείς, σαν εκμεταλλευτές ανθρώπων, σαν δουλέμποροι χειρίστου είδους, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.
Η Γερμανία, που αρέσκεται να κουνά το δάκτυλο στην Ελλάδα, είναι αυτή που το 1940:
κατέστρεψε την οικονομία μας,
τις υποδομές,
που εκτέλεσε χιλιάδες αθώους,
που λήστεψε την χώρα μας λαμβάνοντας τα χρήματα ενός δανείου που υποχρέωσε την Ελλάδα να λάβει,
που άρπαξε κατά τη διάρκεια της κατοχής αρχαιολογικούς θησαυρούς, προϊόντα, κάθε τι πολύτιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου