Ίσως, το πρόβλημα να βρίσκεται στο ότι οι αστοί δεν αποτελούν μια ενιαία τάξη, με ταξική συνείδηση, γι’ αυτό και ο καθένας ενεργεί μόνος του, και εις βάρος των άλλων, πιστεύοντας ότι μπορεί να βγει κερδισμένος μέσα στο χάος στο οποίο θα υποχρεωθεί να ζει, όπως διαμορφώνονται τα πολιτικά πράγματα παγκοσμίως.
Το τελευταίο περιστατικό με την γελοία διαδικασία που απεκλήθη ευσχήμως διαγωνισμός τηλεοπτικών αδειοδοτήσεων, είναι χαρακτηριστικό. Η Αριστερά, βρήκε ευκαιρία να πάρει την εκδίκησή της που ο λαός την έχει στο περιθώριο από την στιγμή της εμφάνισή της στην Ελλάδα, και με αποτυχόντα ένοπλα κινήματα κατά της Δημοκρατίας, υποχρέωσε και επιτυχημένους επιχειρηματίες να υποστούν μια ευτελιστική διαδικασία.
Αν όσοι εκ των επιχειρηματιών αυτών, που δεν είχαν την κυβερνητική και κομματική εύνοια, συνεννοούνταν μεταξύ τους και δεν ελάμβαναν μέρος στον «διαγωνισμό», αυτός θα είχε καταπέσει, χωρίς να αναμένονται τώρα ούτε αποφάσεις Ανωτάτων Δικαστηρίων, ελληνικών ή ευρωπαϊκών, και με καταγέλαστους τους εμπνευστές της εκδίκησης.
Τι θα συνέβαινε; Θα λάβαιναν μέρος στον διαγωνισμό δυο-τρεις μόνον, για τέσσερις άδειες; Πάνω από τρία εκατομμύρια ο καθένας δεν θα έδιναν. Και δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να θεωρηθεί νόμιμος ένας τέτοιος διαγωνισμός. Με την παρουσία όλων εκεί, πλην του διασυρμού στον οποίο τους υπέβαλαν, ίσως δουν να δίνονται άδειες από άλλη κυβέρνηση, με πολύ χαμηλότερο τίμημα από αυτό που κατέβαλαν. Δεν το έκαναν, και ζημίωσαν. Επειδή ο καθένας πίστευε πως θα βγει νικητής, εις βάρος του άλλου.
Αυτό, στην ανταγωνιστική οικονομία δεν είναι κακό. Όταν όμως το παιγνίδι γίνεται με κανόνες. Όχι με ιδεοληπτικές εμπνεύσεις, οι οποίες μάλιστα μπορούν να δημιουργήσουν προηγούμενο και από τούδε στο εξής όλες οι διαδικασίες να γίνονται μ’ αυτόν τον τρόπο (που δεν θα το δεχθούν βεβαίως, ξένοι επενδυτές).
Επομένως, οι αστοί επιχειρηματίες έβγαλαν τα μάτια τους μόνοι τους. Όχι μόνον αυτοί που έχασαν, αλλά και αυτοί που κέρδισαν, αφού είναι αφελές να πιστεύει κάποιος ότι θα υπάρξουν τόσα κέρδη από την λειτουργία των «νόμιμων» σταθμών, ώστε να δοθούν τα 246 εκατομμύρια.
Δεν μπορώ να γνωρίζω πόσοι έχουν αντιληφθεί ότι η αριστερίστικη κυβέρνηση συνειδητά καταστρέφει το αστικό κράτος. Ίσως επειδή δεν έχουν μελετήσει την μεθοδολογία πολιτικής συμπεριφοράς των Αριστερών, οι οποίοι καίτοι μειοψηφία ελέγχουν τα συνδικάτα, λόγω αδιαφορίας των αστών.
Όταν καλούνται μέλη κάποιας Ένωσης για ψηφοφορία προς λήψη απόφασης, η τακτική της Αριστεράς είναι σταθερή εδώ και δεκαετίες και πάντα επιτυχής. Με την έναρξη της συζήτησης αρχίζουν ατέρμονες εισηγήσεις επί διαδικαστικών θεμάτων, άνευ ουσίας, αλλά με μοναδικό σκοπό την «εξάντληση» των αστών, οι οποίοι αρχίζουν να κοιτάζουν το ρολόι, άλλος επειδή έχει ραντεβού με την συντροφιά του στο μπαράκι, άλλος επειδή θα συναντηθεί με την κοπέλα του, άλλος για να παρακολουθήσει ποδοσφαιρικό αγώνα στην τηλεόραση (και συνήθως τέτοιες μέρες επιλέγονται για τις συνελεύσεις), και άλλοι επειδή απλώς «βαριούνται» και μη καταλαβαίνοντας την σημασία όλων των ακαταλαβίστικων που παρακολουθεί.
Αποτέλεσμα: Μετά από 3-4 ώρες εξάντλησης και αποχώρησης των περισσοτέρων, και πάντα μετά τα μεσάνυχτα, στην αίθουσα έχουν μείνει ελάχιστοι αστοί, με τους Αριστερούς όμως να είναι τώρα πλειοψηφία και να εγκρίνεται ό,τι έχουν αποφασίσει. Οι αστοί όμως, παρακολούθησαν τον ποδοσφαιρικό αγώνα, ήπιαν το ποτό τους στο μπαράκι, και κοιμήθηκαν ευχαριστημένοι.
Ίσως, δεν χρειάζονταν όλα τα ανωτέρω, αν σημείωνα μόνον αυτό:. Η συμβουλή του αστού γονέα προς το παιδί του είναι «εσύ παιδί μου, μην ανακατεύεσαι, άσε τους άλλους». Η ενέργεια του Αριστερού είναι αν εγγράψει το παιδί του στο κόμμα και να συμμετέχει στις εκδηλώσεις του.
Μακεδών
Πηγή Voria
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου