Χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα στον σημαντικό τομέα της ενέργειας, πράγμα που συνεχίζει να καθιστά την Ελλάδα όμηρο των τουρκικών απαιτήσεων για την ΑΟΖ, οι τρεις ηγέτες απλά επανέλαβαν ότι θεωρούν αναγκαία τη συμμόρφωση όλων στη Συνθήκη UNCLOS του ΟΗΕ για τη θάλασσα (Πρόκειται για τη Συνθήκη που προβλέπει τους όρους δημιουργίας ΑΟΖ). Συμφωνήθηκε ακόμη, να υπάρξουν τριμερείς συναντήσεις των αρμόδιων υπουργών Ενέργειας, που θα φροντίσουν να δρομολογήσουν τις περαιτέρω αναγκαίες κινήσεις για σύσφιξη της τριμερούς συνεργασίας στην ΝΑ Μεσόγειο..
Στα πλαίσια των συζητήσεων για την περιοχή συμφωνήθηκε επίσης να ενισχυθεί η τριμερής ναυτιλιακή συνεργασία, χωρίς όμως να προωθηθούν όμως ταυτόχρονα, συγκεκριμένες προτάσεις ή μέτρα.
Για το προσφυγικό επανέλαβαν ότι τάσσονται υπέρ των πολιτικών προτάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου ν’ αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, τόσο με λύση στα περιφερειακά ζητήματα που υφίστανται, όσο και με πολιτικές που θα κατατείνουν στην ανάσχεση των προσφυγικών ροών με την καλλιέργεια αρνητικών προοπτικών αλλά και με πολιτικές δίωξης των δουλεμπόρων.
Σχετικά με τα περιφερειακά θέματα αναφερόμενοι στην Συρία ζήτησαν να γίνει δεκτό το αίτημα για άνοιγμα ανθρωπιστικών διαδρόμων στο Χαλέπι και τη συνέχιση των ειρηνευτικών συνομιλιών που έχουν διακοπεί. Για τη Λιβύη επιβεβαίωσαν τη στήριξή τους στη διαδικασία στήριξης της κυβέρνησης από την ΕΕ αλλά και στο σημαντικό ρόλο που παίζει η Αίγυπτος στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας στη Λιβύη.
Αναφερόμενοι στην Υεμένη τόνισαν τη στήριξή τους στην κυβέρνηση Hadi, που στηρίζεται από τον συνασπισμό της Σαουδικής Αραβίας και την ανάγκη να λυθεί το παλαιστινιακό, με την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Για το Κυπριακό συμφωνήθηκε πως πρέπει να συνεχιστούν οι συνομιλίες και την ανάγκη να γίνουν δεκτές οι σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ που αφορούν το ζήτημα.
Τέλος, καταδίκασαν την καταστροφή πολιτιστικών αγαθών και χώρων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και ζήτησαν την ενεργότερη παρέμβαση της UNESCO.
Άδεια χέρια
Η τριμερής όπως όλα δείχνουν με βάση το επίσημο ανακοινωθέν, δεν προχώρησε σε κανενός είδους αποφάσεις που θα έφεραν αλλαγές στο υφιστάμενο status quo της ΝΑ Μεσογείου. Ειδικά για την Αθήνα το αποτέλεσμα είναι πολύ φτωχότερο των αναμενόμενων και δείχνει την αδυναμία της Ελληνικής (και σε σημαντικό βαθμό της Κυπριακής) πλευράς να προχωρήσουν σε ενέργειες που θα τις έκαναν συμμέτοχους στις μεταβολές που συντελούνται.
Ως επιτυχία εμφανίζανε ορισμένα παρόντα στελέχη του ΥΠΕΞ, την αναφορά στο Κοινό Ανακοινωθέν, της εμμονής των συμμετεχόντων στις αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου της Ρόδου, που είχε οργανώσει ο Νικ. Κοτζιάς και που επίσης δεν είχαν κάποιο δεσμευτικό χαρακτήρα.
Όπως και πολλοί Αιγύπτιοι παρατηρητές υποστήριζαν στο Κάιρο, η τριμερής από την αρχή φαινόταν πως είχε χαρακτήρα «δημοσίων σχέσεων» τις οποίες ανάγκη έχουν και οι τρεις ηγέτες για διαφορετικό λόγο ο καθένας εξ αυτών. Ο Αλ. Τσίπρας όμως έχασε την ευκαιρία να αποκτήσει ένα οποιοδήποτε πλεονέκτημα σαν αντίβαρο της χθεσινής συμφωνίας Πούτιν- Ερντογάν (ακόμη κι αν δεν είναι παρά ένα «νομικό χαρτί» όπως διευκρίνισαν οι Ρώσοι).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου