Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός Επιστήμων
Οι φονικές συγκρούσεις ανάμεσα στους Αλβανούς ενόπλους και στους Σκοπιανούς αστυνομικούς στο Κουμάνοβο έρχονται να προστεθούν στη μακρά σειρά ένοπλων παρεμβάσεων των Αλβανών εις βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της ΠΓΔΜ. Από το 2001 όταν η αλβανική κοινότητα, που αριθμεί το 30% του συνολικού πληθυσμού, εξεγέρθηκε και αυτονομήθηκε, οι δυτικές επαρχίες του γειτονικού μας κράτους δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση των ψευδομακεδόνων. Η αλβανική σημαία κυματίζει στο Τέτοβο, στη Στρούγκα, στο Ντέμπαρ, τα αλβανόφωνα σωματεία αρνούνται να παίξουν ποδόσφαιρο με τις ομάδες των Σλάβων, η Ιλλυρίδα έχει ανακηρυχθεί ήδη υποψήφια προς απόσχιση αλβανική περιοχή και η συμφωνία της Αχρίδος του 2001 απλώς συγκαλύπτει την προφανή κατάσταση διαλύσεως του κράτους.
Ο αλβανικός άνεμος είναι ισχυρός και έχει τη σιωπηρή στήριξη των ΗΠΑ. Από τη στιγμή που αποσχίσθηκε το Κόσοβο από τη Σερβία με τις ευλογίες της Δύσης, το επόμενο βήμα, αργά ή γρήγορα, θα υλοποιηθεί. Θα αποσχισθούν οι αλβανικές περιοχές από την ΠΓΔΜ και το υπόλοιπο κομμάτι θα αναζητήσει την τύχη του. Να επιβιώσει μόνο του δεν μπορεί. Το πιθανότερο θα είναι να μοιρασθεί μεταξύ Βουλγαρίας και Σερβίας. Προσωπικά δεν θα εκπλαγώ, διότι εδώ και 20 χρόνια έχω υποστηρίξει τη θέση: Να μην παραχωρήσουμε το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας σε ένα μόρφωμα, το οποίο σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει.
Το ερώτημα που θέτουν ορισμένοι συμπατριώτες μας, δηλαδή αν μας συμφέρει η διάλυση του ψευδομακεδονικού κράτους, μου φαίνεται αφελές. Ουδείς θα μας ρωτήσει ούτε μπορούμε να κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε τη δρομολογημένη πορεία του αλβανικού αλυτρωτισμού. Οι εθνικιστές του Γκρούεφσκι όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν. Από την άποψη των ελληνικών εθνικών συμφερόντων αν δούμε το ζήτημα, πιστεύω ότι μας συμφέρει η διάλυση του μορφώματος, το οποίο κατασκεύασε ο κομμουνιστής δικτάτωρ Τίτο για να διεκδικεί ελληνικά και βουλγαρικά εδάφη.
Τα τεχνητά κράτη πέφτουν θύματα της πολυεθνικής και της πολυπολιτισμικής συνθέσεώς τους. Είναι αδύνατον να παραμείνουν ενωμένοι σε ένα κράτος Αλβανοί, που ονειρεύονται τη «Μεγάλη Αλβανία», ψευδομακεδόνες Σλάβοι που διαστρεβλώνουν ή κλέβουν την Ιστορία των γειτονικών λαών, Βούλγαροι που νοσταλγούν το ΒΜΡΟ του 1893-1908, Σέρβοι, Βόσνιοι, Τούρκοι, Αθίγγανοι και απροσδιόριστος αριθμός Ελλήνων, κυρίως Βλαχοφώνων. Η ανέγερση αγαλμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε κεντρικές πλατείες μπορεί για λίγα χρόνια να λειτούργησε ως συγκολλητική ουσία. Οχι όμως για πολύ. Οι βαλκανικοί άνεμοι φυσούν πιο δυνατά απ' ό,τι υπολόγιζαν ο Γκλιγκόροφ και ο Γκρούεφσκι.
Αν προσωρινά η ΠΓΔΜ επιβιώσει, θα αναγκασθεί να αλλάξει μορφή και ιδεολογία. Θα είναι μία χαλαρή ομοσπονδία Αλβανών, Σλάβων και άλλων μειονοτήτων, άρα δεν θα μπορεί να προβάλλεται ως το κράτος των «Μακεδόνων». Οι Αλβανοί, που θα είναι συγκυρίαρχοι, έχουν ήδη προτείνει ως όνομα του κράτους τη «Δαρδανία», χωρίς τον ενοχλητικό όρο Μακεδονία. Αν, τελικά, το κράτος διασπασθεί και παύσει να υπάρχει, τότε πάλι θα είναι καλό για την Ελλάδα. Ενας εθνικισμός λιγότερος στα Βαλκάνια. Ούτως ή άλλως, τον αλβανικό και τον βουλγαρικό εθνικισμό τον είχαμε και θα τον έχουμε. Ας γλιτώσουμε από την ιδεολογία του «Μακεδονισμού», που απειλεί την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων και θέτει ζητήματα ανύπαρκτων μειονοτήτων.
Η Ελλάς οφείλει να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό την κατάσταση και να θυμηθεί ότι όταν το 2001 βοηθήσαμε την κυβέρνηση των Σκοπίων να αποκρούσει την αλβανική εξέγερση, λάβαμε ως ανταπόδοση μια πιο εχθρική προπαγάνδα. Είναι καιρός να σταματήσουμε τις υποχωρήσεις και να φροντίσουμε για το εθνικό μας συμφέρον εν όψει των διαλυτικών φαινομένων στην ΠΓΔΜ.
Να ξεχάσουμε κάθε σκέψη για σύνθετη ονομασία του σκοπιανού κράτους και να μεριμνήσουμε για την τύχη της ελληνικής μειονότητας.
Πηγή "Δημοκρατία"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Πολιτικός Επιστήμων
Οι φονικές συγκρούσεις ανάμεσα στους Αλβανούς ενόπλους και στους Σκοπιανούς αστυνομικούς στο Κουμάνοβο έρχονται να προστεθούν στη μακρά σειρά ένοπλων παρεμβάσεων των Αλβανών εις βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της ΠΓΔΜ. Από το 2001 όταν η αλβανική κοινότητα, που αριθμεί το 30% του συνολικού πληθυσμού, εξεγέρθηκε και αυτονομήθηκε, οι δυτικές επαρχίες του γειτονικού μας κράτους δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση των ψευδομακεδόνων. Η αλβανική σημαία κυματίζει στο Τέτοβο, στη Στρούγκα, στο Ντέμπαρ, τα αλβανόφωνα σωματεία αρνούνται να παίξουν ποδόσφαιρο με τις ομάδες των Σλάβων, η Ιλλυρίδα έχει ανακηρυχθεί ήδη υποψήφια προς απόσχιση αλβανική περιοχή και η συμφωνία της Αχρίδος του 2001 απλώς συγκαλύπτει την προφανή κατάσταση διαλύσεως του κράτους.
Ο αλβανικός άνεμος είναι ισχυρός και έχει τη σιωπηρή στήριξη των ΗΠΑ. Από τη στιγμή που αποσχίσθηκε το Κόσοβο από τη Σερβία με τις ευλογίες της Δύσης, το επόμενο βήμα, αργά ή γρήγορα, θα υλοποιηθεί. Θα αποσχισθούν οι αλβανικές περιοχές από την ΠΓΔΜ και το υπόλοιπο κομμάτι θα αναζητήσει την τύχη του. Να επιβιώσει μόνο του δεν μπορεί. Το πιθανότερο θα είναι να μοιρασθεί μεταξύ Βουλγαρίας και Σερβίας. Προσωπικά δεν θα εκπλαγώ, διότι εδώ και 20 χρόνια έχω υποστηρίξει τη θέση: Να μην παραχωρήσουμε το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας σε ένα μόρφωμα, το οποίο σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει.
Το ερώτημα που θέτουν ορισμένοι συμπατριώτες μας, δηλαδή αν μας συμφέρει η διάλυση του ψευδομακεδονικού κράτους, μου φαίνεται αφελές. Ουδείς θα μας ρωτήσει ούτε μπορούμε να κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε τη δρομολογημένη πορεία του αλβανικού αλυτρωτισμού. Οι εθνικιστές του Γκρούεφσκι όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν. Από την άποψη των ελληνικών εθνικών συμφερόντων αν δούμε το ζήτημα, πιστεύω ότι μας συμφέρει η διάλυση του μορφώματος, το οποίο κατασκεύασε ο κομμουνιστής δικτάτωρ Τίτο για να διεκδικεί ελληνικά και βουλγαρικά εδάφη.
Τα τεχνητά κράτη πέφτουν θύματα της πολυεθνικής και της πολυπολιτισμικής συνθέσεώς τους. Είναι αδύνατον να παραμείνουν ενωμένοι σε ένα κράτος Αλβανοί, που ονειρεύονται τη «Μεγάλη Αλβανία», ψευδομακεδόνες Σλάβοι που διαστρεβλώνουν ή κλέβουν την Ιστορία των γειτονικών λαών, Βούλγαροι που νοσταλγούν το ΒΜΡΟ του 1893-1908, Σέρβοι, Βόσνιοι, Τούρκοι, Αθίγγανοι και απροσδιόριστος αριθμός Ελλήνων, κυρίως Βλαχοφώνων. Η ανέγερση αγαλμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε κεντρικές πλατείες μπορεί για λίγα χρόνια να λειτούργησε ως συγκολλητική ουσία. Οχι όμως για πολύ. Οι βαλκανικοί άνεμοι φυσούν πιο δυνατά απ' ό,τι υπολόγιζαν ο Γκλιγκόροφ και ο Γκρούεφσκι.
Αν προσωρινά η ΠΓΔΜ επιβιώσει, θα αναγκασθεί να αλλάξει μορφή και ιδεολογία. Θα είναι μία χαλαρή ομοσπονδία Αλβανών, Σλάβων και άλλων μειονοτήτων, άρα δεν θα μπορεί να προβάλλεται ως το κράτος των «Μακεδόνων». Οι Αλβανοί, που θα είναι συγκυρίαρχοι, έχουν ήδη προτείνει ως όνομα του κράτους τη «Δαρδανία», χωρίς τον ενοχλητικό όρο Μακεδονία. Αν, τελικά, το κράτος διασπασθεί και παύσει να υπάρχει, τότε πάλι θα είναι καλό για την Ελλάδα. Ενας εθνικισμός λιγότερος στα Βαλκάνια. Ούτως ή άλλως, τον αλβανικό και τον βουλγαρικό εθνικισμό τον είχαμε και θα τον έχουμε. Ας γλιτώσουμε από την ιδεολογία του «Μακεδονισμού», που απειλεί την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων και θέτει ζητήματα ανύπαρκτων μειονοτήτων.
Η Ελλάς οφείλει να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό την κατάσταση και να θυμηθεί ότι όταν το 2001 βοηθήσαμε την κυβέρνηση των Σκοπίων να αποκρούσει την αλβανική εξέγερση, λάβαμε ως ανταπόδοση μια πιο εχθρική προπαγάνδα. Είναι καιρός να σταματήσουμε τις υποχωρήσεις και να φροντίσουμε για το εθνικό μας συμφέρον εν όψει των διαλυτικών φαινομένων στην ΠΓΔΜ.
Να ξεχάσουμε κάθε σκέψη για σύνθετη ονομασία του σκοπιανού κράτους και να μεριμνήσουμε για την τύχη της ελληνικής μειονότητας.
Πηγή "Δημοκρατία"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου