Είμαι ο Τζον Πέρκινς (John Perkins), Αμερικανός πολίτης. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπήρξα οικονομικός εκτελεστής.
Εργαζόμαστε πολλές φορές σαν εκτελεστές της μαφίας, επειδή μετά επιθυμούμε να μας επιστραφεί η χάρη. Οι μαφιόζοι και οι γκάνγκστερ το κάνουν χρόνια αυτό. Το κάνουμε σε μεγάλη κλίμακα, με κυβερνήσεις, με χώρες, σε τεράστια κλίμακα.
Και είμαστε πολύ πιο επαγγελματίες. Το κάνουμε με πολλούς τρόπους. Ο πιο κοινός είναι να βρίσκουμε μια χώρα που έχει πόρους που η εταιρεία μας καλύπτει όπως, για παράδειγμα το πετρέλαιο.
Και μετά κανονίζουμε ένα τεράστιο δάνειο σ’ αυτή τη χώρα, από την Παγκόσμια Τράπεζα ή κάποιο αδελφό οργανισμό. Τα χρήματα όμως δεν πάνε στη χώρα. Αντί αυτού πάνε στις εταιρείες μας για την κατασκευή υποδομών στη χώρα αυτή.
Πράγματα που ευνοούν λίγους πλούσιους σ’ αυτή τη χώρα, καθώς και τις εταιρείες μας, αλλά δεν βοηθούν την πλειοψηφία του λαού που είναι πολύ φτωχοί. Αλλά αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι μένουν με ένα τεράστιο χρέος και είναι τόσο τεράστιο που δεν μπορούν να το ξεπληρώσουν.
Προσπαθώντας να το ξεπληρώσουν δημιουργούν μια κατάσταση στην οποία δεν μπορούν να έχουν καλά προγράμματα υγείας ή προγράμματα παιδείας.
Εμείς οι οικονομικοί εκτελεστές επιστρέφουμε και λέμε:
«Μας χρωστάτε πολλά χρήματα, δεν μπορείτε να μας ξεπληρώσετε…οπότε δώστε μας τη σάρκα σας».
«Πουλήστε το πετρέλαιό σας φθηνά στις εταιρείες πετρελαίου μας…»
« ή στηρίξτε μας στο επόμενο κρίσιμο ψήφισμα του ΟΗΕ…»
« ή στείλτε τον στρατό σας να στηρίξει τον δικό μας, σε κάποιο σημείο του κόσμου, όπως το Ιράκ».
Και κατά αυτό τον τρόπο φτιάξαμε μια αυτοκρατορία. Επειδή είναι γεγονός ότι εμείς γράφουμε τους νόμους.
Εμείς ελέγχουμε την Παγκόσμια Τράπεζα.
Εμείς ελέγχουμε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σε μεγάλο βαθμό ελέγχουμε και τα Ηνωμένα Έθνη.
Κι έτσι εμείς γράφουμε τους νόμους.
Και είμαστε πολύ πιο επαγγελματίες. Το κάνουμε με πολλούς τρόπους. Ο πιο κοινός είναι να βρίσκουμε μια χώρα που έχει πόρους που η εταιρεία μας καλύπτει όπως, για παράδειγμα το πετρέλαιο.
Και μετά κανονίζουμε ένα τεράστιο δάνειο σ’ αυτή τη χώρα, από την Παγκόσμια Τράπεζα ή κάποιο αδελφό οργανισμό. Τα χρήματα όμως δεν πάνε στη χώρα. Αντί αυτού πάνε στις εταιρείες μας για την κατασκευή υποδομών στη χώρα αυτή.
Πράγματα που ευνοούν λίγους πλούσιους σ’ αυτή τη χώρα, καθώς και τις εταιρείες μας, αλλά δεν βοηθούν την πλειοψηφία του λαού που είναι πολύ φτωχοί. Αλλά αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι μένουν με ένα τεράστιο χρέος και είναι τόσο τεράστιο που δεν μπορούν να το ξεπληρώσουν.
Προσπαθώντας να το ξεπληρώσουν δημιουργούν μια κατάσταση στην οποία δεν μπορούν να έχουν καλά προγράμματα υγείας ή προγράμματα παιδείας.
Εμείς οι οικονομικοί εκτελεστές επιστρέφουμε και λέμε:
«Μας χρωστάτε πολλά χρήματα, δεν μπορείτε να μας ξεπληρώσετε…οπότε δώστε μας τη σάρκα σας».
«Πουλήστε το πετρέλαιό σας φθηνά στις εταιρείες πετρελαίου μας…»
« ή στηρίξτε μας στο επόμενο κρίσιμο ψήφισμα του ΟΗΕ…»
« ή στείλτε τον στρατό σας να στηρίξει τον δικό μας, σε κάποιο σημείο του κόσμου, όπως το Ιράκ».
Και κατά αυτό τον τρόπο φτιάξαμε μια αυτοκρατορία. Επειδή είναι γεγονός ότι εμείς γράφουμε τους νόμους.
Εμείς ελέγχουμε την Παγκόσμια Τράπεζα.
Εμείς ελέγχουμε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σε μεγάλο βαθμό ελέγχουμε και τα Ηνωμένα Έθνη.
Κι έτσι εμείς γράφουμε τους νόμους.
Ότι κάνουν οι οικονομικοί εκτελεστές δεν είναι παράνομα. Το να επιβάλλεις τεράστια χρέη σε κράτη και μετά να ζητάς ανταλλάγματα, δεν είναι παράνομο. Θα έπρεπε να είναι, αλλά δεν είναι.
Κάποιες φορές οι οικονομικοί εκτελεστές, δεν καταφέρνουν να διαφθείρουν ηγέτες άλλων κρατών. Όπως απέτυχα κι εγώ με τον Ομάρ Τορρίχος (Omar Torrijos )στον Παναμά και τον Χαιμέ Ρολντός (Jaime Roldós)στο Εκουαδόρ.
Δεν συμβαίνει συχνά. Αλλά όταν συμβαίνει στέλνουν τα τσακάλια. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που ρίχνουν κυβερνήσεις ή που εκτελούν τους ηγέτες τους. Όταν απέτυχα με τον Χαιμέ Ρολντός στο Εκουαδόρ και Ομάρ Τορρίχος στον Παναμά, μπήκαν μέσα τα τσακάλια και τους εκτέλεσαν.
Στις ελάχιστες περιπτώσεις που δεν τα κατάφερνε ούτε ο εκτελεστής, ούτε και τα τσακάλια, τότε και μόνο τότε, στέλνουμε τον στρατό. Αυτό ακριβώς συνέβη στο Ιράκ.
Δείτε ολόκληρο το ντοκιμαντέρ:
Κάποιες φορές οι οικονομικοί εκτελεστές, δεν καταφέρνουν να διαφθείρουν ηγέτες άλλων κρατών. Όπως απέτυχα κι εγώ με τον Ομάρ Τορρίχος (Omar Torrijos )στον Παναμά και τον Χαιμέ Ρολντός (Jaime Roldós)στο Εκουαδόρ.
Δεν συμβαίνει συχνά. Αλλά όταν συμβαίνει στέλνουν τα τσακάλια. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που ρίχνουν κυβερνήσεις ή που εκτελούν τους ηγέτες τους. Όταν απέτυχα με τον Χαιμέ Ρολντός στο Εκουαδόρ και Ομάρ Τορρίχος στον Παναμά, μπήκαν μέσα τα τσακάλια και τους εκτέλεσαν.
Στις ελάχιστες περιπτώσεις που δεν τα κατάφερνε ούτε ο εκτελεστής, ούτε και τα τσακάλια, τότε και μόνο τότε, στέλνουμε τον στρατό. Αυτό ακριβώς συνέβη στο Ιράκ.
Δείτε ολόκληρο το ντοκιμαντέρ:
http://www.logiosermis.net/2016/05/john-perkins.html#.VzRstWZf0cB
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου