}

30 Οκτωβρίου, 2014

«Κυνηγάω τον Τούρκο, σας χαρίζω τα ευρώ σας»



 

Ένα γράμμα-κατάθεση ψυχής, αλλά και οργής και περιφρόνησης για όλους όσοι αποφασίζουν τη μείωση των αποδοχών των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας, έφθασε πριν από καιρό στο e-mail μου.
Αποστολέας ένας πιλότος με το συμβολικό όνομα «Γιώργος Θαλάσσης», ένας από τους «αετούς του Αιγαίου» -ένας από τα παιδιά αυτά που προστατεύουν την εθνική μας κυριαρχία παίζοντας τη ζωή τους κορώνα-γράμματα, κυνηγώντας Τούρκους εισβολείς.
«Όσο κι αν προσπαθήσουν να μικρύνουν αυτό που κάνουμε μέσα στο αεροπλάνο, όσο κι αν παλέψουν να μας παρουσιάσουν σαν μία επαγγελματική κατηγορία ενστόλων που πρέπει να μας κόψουν 100 ή 200 ευρώ το μήνα, να τους πεις κύριε Χαρδαβέλλα ότι δεν θα μπορέσουν να μας στερήσουν ποτέ το δικό μας γαλάζιο ουρανό της Ελλάδος, που είναι το σπίτι μας και δεν θα συρρικνώσουν την αγάπη που έχουμε για την πατρίδα.
Τους χαρίζουμε και τα 100 και τα 200 ευρώ κι όλο μας το μισθό, αν χρειάζεται αυτό για τη σωτηρία της χώρας.
Όταν εγώ πιάνω στα ψαλίδια τον Τούρκο εισβολέα και λοκάρω το δικό του αεροπλάνο στους δικούς μου πυραύλους, τότε βλέπω σαν μυρμήγκια τους 300 στη Βουλή που θα αποφασίσουν αν αυτό που κάνω αξίζει περισσότερα ή λιγότερα από 100 ευρώ το μήνα.
Όταν φωνάζω στο κέντρο επιχειρήσεων καθώς κυνηγάω τον Τούρκο «Fox-1» (δηλαδή είμαι σε θέση εικονικής βολής με πύραυλο Sparrow) και μετά «Fox-2» (για βολή με AIM-9) είναι σαν να αγκαλιάζω για να την προστατεύσω, όπως το μωρό που απέκτησα πριν από δύο μήνες.
Τους τα χαρίζω όλα αν έτσι θα σωθεί η Ελλάδα. Δεν τους χαρίζω ποτέ την τιμή μου, την περηφάνια μου και αυτό το απέραντο γαλάζιο πάνω από το Αιγαίο που εκεί συναντάω το δικό μας ήρωα, τον Κώστα Ηλιάκη, να μου χαμογελάει από μια γωνιά και να με καθοδηγεί».


Πουλησαμε ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ στην ΠΑΝΓΑΙΑ και τώρα πληρώνουμε ενοίκιο 792.000 το χρονο για το δημόσιο!

Posted by olympiada στο Οκτωβρίου 30, 2014

IMG_43164337053481Θα μπουν ολοι φυλακη.
Ειδικα του ΤΑΙΠΕΔ και οι ΠΑΣΟΚΟΙ τυπου Πρωτοπαππα και Εθνικης…

ΟΛΟΙ ΦΥΛΑΚΗ.
ΟΛΟΙ.

Αφορα στο ακινητο της Λεωφορου Βασιλισης Σοφιας, που στεγαζεται το Υπουργειο Διοικητικης Μεταρυθμισης και Ηλεκτρονικης Διακυβερνησης, εδρα του Κουλη Μητσοτακη.

792.000 ευρω τον χρονο επι 20 χρονια μας κοστιζει 15.840.000 ευρω. Εγγυημενο χρημα στους Εβραιους της ΠΑΝΓΑΙΑ η οποια αγορασε το ακινητο με εγγυηση τα ενοικια μας.

ΟΛΟΙ ΦΥΛΑΚΗ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ. ΘΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΩ ΕΓΩ ΤΙ ΕΣΤΙ ΣΥΝΕΤΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ.
IMG_43423791359684

Δημητρης Καμμενος
ΠΠ

Σκόπια, άλλως FYROM, άλλως ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

Posted by olympiada στο Οκτωβρίου 30, 2014

Picture 0 for Σπαράσσονται τα ΣκόπιαΔεν νομίζετε ότι αυτή η «φαρσοκωμωδία» κράτησε πολύ; Επιτέλους δεν μπορούμε να στείλουμε, χωρίς «πολλά λόγια», σε όλους τους «εμπλεκομένους» και μη, το ιστορικό της καθόδου των Σλάβων και άλλων φύλλων στο σημερινό χώρο των Βαλκανίων; Και όταν λέω εμπλεκομένους, αρχής γενομένης από τον Αμερικανό πρόεδρο Bush Junior. Μόλις εξελέγη γιαδεύτερη φορά πρόεδρος το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ! Τους εκάστοτε Γεν. Γραμματείς του Ο.Η.Ε. και προ παντός τον ειδικό απεσταλμένο κ. Νίμιτς, τους διαφόρους πρωθυπουργούς και υπουργούς εξωτερικών διαφόρων χωρών οι οποίοι υιοθέτησαν την ονομασία ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και εβάπτισαν τον ΕΛΛΗΝΑ –ΜΑΚΕΔΟΝΑ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ «Σλαβομακεδόνα»!! Υποτίθεται ότι όλοι τους σπούδασαν σε ανώτατα ιδρύματα και οπωσδήποτε στις πολιτικές επιστήμες κάτι θα έμαθαν για τη μεγαλειώδη προσωπικότητα και την ιδιοφυία του Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
Όσο για τον κ. Γκρουέφσκι (Γκρούγιο), εγγονό Έλληνος ήρωα του πολέμου του «40», μήπως θα έπρεπε να τον προσκαλέσουμε να έρθει στην Ελληνική ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (Ελλάδα) να προσκυνήσει το έδαφος που έπεσε ο ήρωας παππούς του Γκρούγιο, υπερασπιζόμενος την ανεξαρτησία και ελευθερία της πατρίδος του και ιδιαίτερα της Μακεδονίας και να καταθέσει στεφάνι στην στήλη όπου αναγράφεται το όνομά του; Μήπως και αλλάξει γνώμη και επανέλθει στο ιστορικό όνομα της νέας του πατρίδας VARDASKA; Και να τελειώσει αυτό το παραμύθι και να ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!
Μετά τιμής
Πηνελόπη Ερ. Κόντη

Ένας καταδρομέας σχολιάζει το "Ψηλά το κεφάλι" και θα προκαλέσει αντιδράσεις



Ένας απόστρατος αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων ο Νίκος Παπαναστάσης μ΄ ένα μικρό κείμενό του σχολιάζει τα όσα έγιναν στην Θεσσαλονίκη με την προτροπή του πιλότου του F 16 , να κρατήσουμε όλοι ψηλά το κεφάλι. Ένα κείμενο που είμαστε βέβαιοι ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις αν και πολλά απ΄ όσα επισημαίνει ο κ.Παπαναστάσης είναι πράγματι αυτονόητα.


Γράφει ο
Νίκος Παπαναστάσης
Αντισυνταγματάρχης ε.α.


Αμέσως μετά τη λήξη της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, αναπαράγεται από κάθε ηλεκτρονικό και έντυπο Μ.Μ.Ε., λυσσωδώς το γεγονός της εκφώνησης του «εμψυχωτικού» μηνύματος του πιλότου του ακροβατικού F-16.

Όσοι στοιχειωδώς γνωρίζουν τη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων,  αντιλαμβάνονται αναμφισβήτητα, ότι η ενέργεια αυτή όχι απλά υλοποιήθηκε με την ανοχή της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, αλλά ο χειριστής του F-16, διάβασε το κείμενο κατ’ εντολή της.

Η πράξη του αυτή είναι αυτονόητο, ότι σε καμιά περίπτωση δεν απαλείφει ή δεν υποβαθμίζει τα στοιχεία εκείνα που κατατάσσουν τους πιλότους της Π.Α. στη συνείδηση του λαού μας γενικά, αλλά και τον συγκεκριμένο ειδικότερα, στη σφαίρα των ηρώων, γνωρίζοντας ότι για το προσωπικό των Ε.Δ. η εκτέλεση των διαταγών είναι μονόδρομος. ΑΡΑ Ο ΠΙΛΟΤΟΣ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ.

Η ανάγνωση του «εμψυχωτικού» μηνύματος δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια καλοστημένη παράσταση των μηχανισμών της κυβερνητικής προπαγάνδας, που στόχο είχε τη καλλιέργεια ενός απατηλού κλίματος ευφορίας, που ιταμά εκμεταλλεύθηκε την αίγλη συμβόλων την ημέρα της επέτειο του ΟΧΙ. Ενός κλίματος που συνάδει με τις «επιτυχίες» της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής, «επιτυχίες» που μέρα με τη μέρα κάνουν αβάσταχτη τη καθημερινότητα εκατομμυρίων Ελλήνων. «Επιτυχίες» που εκτοξεύουν την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη, που οδηγούν στη μετανάστευση και στυγνή εκμετάλλευση εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους νέους. Επιτυχίες που σταθερά μειώνουν το προσδόκιμο επιβίωσης των Ελλήνων, μέσα απ’ την  «επιτυχημένη» εμπορευματοποίηση της δημόσιας υγείας.   

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη προτροπή του πιλότου μας «ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ». Ναι,  ψιλά το κεφάλι  για να κοιτάξουμε όμως κατάματα και να φτύσουμε κατάμουτρα,  αυτούς που υλοποιούν απόλυτα επιτυχημένα, τη πολιτική που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Ψηλά το κεφάλι για να παλέψουμε ενωμένοι, να αλλάξουμε τη πολιτική κι όχι τα πρόσωπα, που δυναστεύουν τη ζωή μας.  

Η ωραιότερη λέξη της ελληνικής γλώσσας! - Εσείς ποια προτείνετε; (VIDEO)


Κωστής Παλαμάς, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Κωνσταντίνος Παρθένης, 
Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Παντελής Χορν και Σπύρος Μελάς.


του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά.

«Ποία είναι η ωραιοτέρα λέξις της ελληνικής γλώσσης;» αναρωτιόταν ο Πέτρος Χάρης (Ιωάννης Μαρμαριάδης 1902-1998) πριν από περίπου 80 χρόνια και ξεκινούσε ένα όμορφο δημοσιογραφικό παιχνίδι, δημοσιεύοντας τις απόψεις των σπουδαιότερων λογοτεχνών, δημοσιογράφων αλλά και πολιτικών της εποχής· μιας εποχής κατά την οποία κυρίως ο κόσμος των Τεχνών και των Γραμμάτων ερωτοτροπούσε με τη γλώσσα μας, επηρεασμένος σαφώς από την εθνική πολιτική και τον αστικό εκσυγχρονισμό της σχολικής γνώσης που διαμόρφωνε τη νέα ελληνική γλώσσα.

Νομοσχέδια και γλωσσο-εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις από το 1913 και εντεύθεν, καθώς και το νεοφιλελληνικό γλωσσικό κίνημα που αναπτύχθηκε στο εξωτερικό –κυρίως στη Γαλλία με αιχμή την ίδρυση του Ινστιτούτου της Σορβόνης (1920) από τον Hubert Pernot (1870-1946)– έδιναν νέες διαστάσεις στην ευρεία κατανόηση και διάδοση του ελληνικού πνεύματος τόσο στο εσωτερικό όσο και στην Ευρώπη.

Την ώρα που το παιχνίδι αυτό παιζόταν στον Τύπο της Γαλλίας, στην Ελλάδα ο Π. Χάρης...
εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι στον τόπο μας ακόμη και η καθημερινή γλώσσα χώριζε τους ανθρώπους σε στρατόπεδα, καλούσε τους διανοούμενους να απαντήσουν. Έτσι, ο Κωστής Παλαμάς απάντησε ότι η ωραιότερη λέξη είναι ο «δημοτικισμός», ο Γρηγόρης Ξενόπουλος έβρισκε γοητεία στη λέξη «αισιοδοξία», ο Σπύρος Μελάς χωρίς δισταγμό έβρισκε πιο ελκυστική τη λέξη «ελευθερία» και ο στιλίστας Ζαχαρίας Παπαντωνίου εξήρε την ομορφιά της λέξης «μοναξιά». Ο ζωγράφος και καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών Ουμβέρτος Αργυρός επέλεγε τη λέξη «χάρμα» διότι, όπως υποστήριζε, δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα και στα πέντε γράμματά της κλείνει ό,τι χίλιες άλλες λέξεις μαζί.

Ο Σωτήρης Σκίπης ανέσυρε τη λέξη «απέθαντος» από τα βυζαντινά κείμενα, διαχωρίζοντάς την από τη λέξη «αθάνατος», και ο Παντελής Χορν δήλωσε παντοτινή προτίμηση στη λέξη «νειάτα». Ο αλησμόνητος Αθηναιογράφος Δημήτριος Γρ. Καμπούρογλους, παρά τα χρόνια του, προτιμούσε τη λέξη «ιμερτή», δηλαδή την αγαπητή, την ποθητή. Ο θεατράνθρωπος Νικόλαος Λάσκαρις τη «ζάχαρη», ο ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος τη λέξη «χίμαιρα», ο ζωγράφος Παύλος Μαθιόπουλος το «φως» και ο γλύπτης Μιχαήλ Τόμπρος τη λέξη «ουσία». Ο Παύλος Νιρβάνας (Πέτρος Κ. Αποστολίδης), προφανώς επηρεασμένος από τον τόπο του (Σκόπελο), αγαπούσε τη λέξη «θάλασσα». Οι ζωγράφοι αποκάλυπταν τις ευαισθησίες τους: Ο Δημήτριος Γερανιώτης ήθελε την «αρμονία», ο Κωνσταντίνος Παρθένης την «καλημέρα» και ο Δημήτριος Μπισκίνης το «όνειρο».

Ως προς τις γυναίκες που κυριαρχούσαν στην πνευματική ζωή η λαογράφος Αγγελική Χατζημιχάλη ήθελε «πίστη», ενώ η 25χρονη ηθοποιός Ελένη Παπαδάκη, η οποία έμελλε να δολοφονηθεί άδικα στα Δεκεμβριανά του 1944, δήλωνε πως «η λέξις που περικλείει τα περισσότερα πράγματα, τα πάντα θα έλεγα, είναι η λέξις «ΖΩΗ»»! Η ιατρός και συγγραφέας Άννα Κατσίγρα ήθελε «χαρά» και η καθηγήτρια του Ελληνικού Ωδείου Αύρα Θεοδωροπούλου αναζητούσε την «καλοσύνη». Ενδιαφέρουσες όμως ήταν και οι απαντήσεις των πολιτικών του 1933: Ο στρατιωτικός και Πρόεδρος της Γερουσίας Στυλιανός Γονατάς προτιμούσε το «εμπρός», ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου τη λέξη «μάννα» και ο πρόεδρος της Βουλής Θεμιστοκλής Σοφούλης τη λέξη «φιλότιμο» διότι εκφράζει έναν ολόκληρο ηθικό κόσμο και δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα του κόσμου. Ο αρχηγός του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδος Ιωάννης Σοφιανόπουλος πρότασσε την «ανατολή» και ο ιδρυτής του ίδιου κόμματος Αλέξανδρος Μυλωνάς τη λέξη «πόνος».

Αισιοδοξία, ελευθερία, μοναξιά, νειάτα, ιμερτή, θάλασσα, αρμονία, καλημέρα, όνειρο, πίστη και ζωή είναι λέξεις με τις οποίες πορευόταν η Ελλάδα πριν από ογδόντα χρόνια. Ατένιζε την έξοδο από την οικονομική κρίση, έπαιζε με τη ζωντανή ελληνική γλώσσα και επέτρεπε στην παγκόσμια κοινότητα να βαφτίζεται στα νάματά της.
 Εμείς προτείνουμε: Να 'ταν τα Νιάτα δυο Φορές 



Εσείς, τι λέτε;

Νάσος
==========================

Τίτλοι τέλους..

     Μία μέρα μετά την επέτειο της αντίστασης του ελληνικού λαού εναντίον οποιουδήποτε επίδοξου κατακτητή,
     ..και τα σημάδια οδηγούν σε θλιβερές διαπιστώσεις:

     Συνηθίσαμε, δυστυχώς, τα κάγκελα.
     Συνηθίσαμε και τις αλυσίδες.
     Συνηθίσαμε σε μισθούς και συντάξεις πείνας.
     Συνηθίσαμε σε αδικαιολόγητους - ανύπαρκτους φόρους, χαράτσια, και κάθε είδους διαστροφή που γεννά το μυαλό των πολιτικών απατεώνων που κυβερνούν.
     Συνηθίσαμε να δεχόμαστε σαν ανθρώπους που μπορούν να κατέχουν κρατικά και κυβερνητικά αξιώματα,
     ..άτομα ψυχοπαθητικά και νοητικά καθυστερημένα.
     Συνηθίσαμε την ιδέα των οικονομικών σκλάβων και της ελεγχόμενης αποικίας,
     ..από πιστωτές ληστές, μπαταχτσήδες, τοκογλύφους.
     Συνηθίσαμε το ψέμα.
     Συνηθίσαμε το παραμύθι ότι τίποτα δεν αλλάζει,
     ..και ότι είμαστε όλοι το ίδιο ηθικά διαβρωμένοι.
     Συνηθίσαμε την πείνα, την ανεργία, την μετανάστευση, τους άστεγους, τις αυτοκτονίες δίπλα μας.
     Συνηθίσαμε την καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην χώρα μας.
     Συνηθίσαμε το ξέσκισμα του Συντάγματος και την παραποίηση του πολιτεύματος. 
     ΣΥΝΗΘΙΣΑΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΘΕΛΟΥΝ ΑΥΤΟΙ.

     Το χειρότερο όμως είναι πως συνηθίσαμε στην σκλαβιά, και παραιτηθήκαμε κάθε προσπάθειας.
     Περιμένουμε από εκλογές σε εκλογές, όποτε, και αν, αυτοί επιτρέψουν, για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας, τις απαιτήσεις μας, τον θυμό μας, την θέλησή μας.

     Υποστείλαμε κάθε σημαία δυναμικής διεκδίκησης του δίκιου μας.
     Φοβόμαστε να ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ότι είναι προδότες, αγύρτες, ανθέλληνες, υπάνθρωποι.
     Φοβόμαστε να ανασάνουμε.
     Να ελευθερωθούμε.
     Ή, έστω, να προσπαθήσουμε.

     Τίτλοι τέλους για μιά χώρα.
     Κι έναν λαό κάποτε ελεύθερο και υπερήφανο,
     ..και τώρα ζήτουλα και χέστη!..
     

Μονο ΝΤΡΟΠΗ, γέροντα πατέρα μας. Μονο ντροπη…

Posted by olympiada στο Οκτωβρίου 30, 2014

Δημητρης Καμμενος




Η Ελλάδα και η Ευρωζώνη μετα το check-up.

Posted by olympiada στο Οκτωβρίου 30, 2014

Του Ηλία Καραβόλια
Το Stress Test αποκάλυψε σκελετούς στις ντουλάπες των Τραπεζιτών !Σε περιόδους οικονομικής κρίσης, βίαιης λιτότητας και ύφεσης,  κρίσης, βίαιης λιτότητας και ύφεσης, οι θυσίες και τα αποτελέσματα δεν χωράνε στην ιδια ζυγαριά κόστους-οφέλους με στόχο την βελτίωση των “μεγάλων αριθμών” σε δημοσιονομικά και μακροοικονομικά μεγέθη, όταν χάνονται ανθρώπινες ζωές, όταν χάνει το μέλλον της μια ολόκληρη γενιά ,τότε η επίκληση της αποφυγής των χειρότερων μοιάζει με κακόγουστο αστείο. Με τα πρόσφατα stress tests των τραπεζών,με αυτό το check up για τις αντοχές της τραπεζικής ευρωπαικής βιομηχανίας, αυτό που σώθηκε στην ουσία είναι το καθεστώς της
πτωχοτραπεζοκρατίας έναντι της πτωχευμένης κοινωνίας.Και εμείς εδώ στην Ελλάδα, μπορεί να παραμένουμε όρθιοιδημοσιονομικά εντός της ΕΕ και του ευρώ,όμως ότι σχεδόν γονάτισαν σχεδόν τα 2/3 των συμπατριωτών μας, ίσως και περισσότεροι.Όταν με πρόσχημα το μακροπρόθεσμο και αβέβαιο όφελος εγκαθίσταται βίαιος μηχανισμός εσωτερικής υποτίμησης μόχθου,περιουσιών,αξιοπρέπειας, τότε τα οφέλη παύουν να είναι καθολικά και πολύ απλά εντείνουν τις κοινωνικές ανισότητες.Η μακροοικονομία δεν λειτουργεί όπως μια επιχείρηση και ένα
νοικοκυριό.Αυτή την αφελή εξίσωση θεώρησαν εγχώριοι και ξένοι σωτήρες ως θέσφατο.Και διέρρηξαν τον κοινωνικό ιστό και την κοινωνική συνοχή.
Είναι σαφές οτι με τα αποτελέσματα των stress tests των τραπεζών, υπερίσχυσαν τα κριτήρια εκείνα που δεν θα οδηγούσαν σε παρατεταμένη ανισορροπία το πανευρωπαικό πιστωτικό σύστημα, έναντι εκείνων των κριτηρίων που πιθανώς θα εκκαθάριζαν την τραπεζική αγορά απο τα ιδρύματα στα οποία ενδεχομένως να κρύφτηκαν καλά οι σκελετοί στις ντουλάπες τους (ισολογισμοί).Φυσικά η Ευρώπη σήμερα είναι αλήθεια οτι δεν θα άντεχε μια κατάρρευση αλά Lehman Brothers πχ ,με οτι αυτό σήμαινε τότε για το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ. Προσωπικά όμως
πιστεύω ότι τα τοξικά στοιχεία στους ισολογισμούς κάποιων εμπορικών τραπεζών θα κρατάνε τις διοικήσεις τους όμηρους ώστε να μην χορηγουν ρευστότητα σε παραγωγή, εμπόριο,υπηρεσίες.
Τα αποτελέσματα για τις ελληνικές τράπεζες θεωρητικά θα έπρεπε να ανοίξουν τις δανειακές κάνουλες των εγχώριων ιδρυμάτων . Η αλήθεια όμως απέχει απο την πραγματικότητα.Γιατί ενώ τα stress tests των ελληνικών τραπεζών που πραγματοποίησε η ΕΚΤ, εμφάνισαν ζημίες 2,8 δισεκ. το πόρισμα κατέληξε ουσιαστικά σε σχεδόν ..μηδενικές κεφαλαιακές ανάγκες ! Πρακτικά αυτό σημαίνει οτι πολλοί,αναλυτες και μή, θα παγιδευτούν στα αποτελέσματα, νομίζοντας ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα χρειαστούν αύξηση κεφαλαίου ! Δυστυχώς πριν οι τράπεζες αποκτήσουν την δυνατότητα να χορηγούν ρευστότητα στην οικονομία, θα χρειαστούν και πάλι να ζητήσουν το ανάποδο: ρευστότητα απο την οικονομία! Αυτές οι χρονικές υστερήσεις μεταξύ ζήτησης και προσφοράς χρήματος απο τις ελληνικές τράπεζες είναι το ασαφές, θολό και μή προσδιορίσιμο κρίσιμο ζητούμενο για την ανάπτυξη της χώρας. Προσωπικά δεν μπορώ να κάνω ακριβή πρόβλεψη για το πότε και με ποιούς ρυθμούς θα ανοίξουν οι ελληνικές τραπεζικές κάνουλες, ασχετα αν έχουμε σαφή εικόνα πόσα κεφάλαια και μέχρι πότε χρειάζεται η καθε τράπεζα.
Χρέος της κυβέρνησης είναι να χειρίζετε το κάθε νέο γεγονός που βελτιώνει την μακροοικονομική εικόνα της χώρας, ως θετικό συμβάν. Άρα οι μικρές αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων στις ελληνικές τράπεζες, δίνουν θεωρητικό πιστοποιητικό βιωσιμότητας στο τραπεζικό σύστημα( όπως οταν παίρνει πτυχίο ένας φοιτητής αλλά όλα τα μαθήματα τα πέρασε με …σκονάκι!) Τώρα αν αυτή η εξέλιξη με τις τράπεζες συνεπάγεται έξοδο απο τα μνημόνια, ειλικρινά δεν νομίζω οτι αξίζει να μας απασχολήσει.Ο λόγος είναι απλός: τα μνημόνια ήταν η ονομασία που δόθηκε στα παραρτήματα (με τους κοινωνικά επαχθείς όρους και συνθήκες)των δανειακών συμβάσεων.Οι δανειακές συμβάσεις δεν λήγουν και πολύ φοβάμαι οτι ίσως να ανανεωθούν μερικώς στους επόμενους μήνες, είτε φυγει το ΔΝΤ είτε όχι. Η επιτήρηση θα συνεχιστεί και έχει την εξής ουσιώδη και πιο επώδυνη διαφορά απο τα μνημόνια: Πλέον δεν θα μπορεί καμία ελληνική κυβέρνηση να ανακοινώνει προσχέδιο προυπολογισμού πριν αυτό εγκριθεί, αξιολογηθεί και γίνει αποδεκτό ή απορριφθεί απο επιτροπή στις
Βρυξέλλες! Δυστυχώς, αυτη είναι η πραγματικότητα.Το να λέμε ότι έφυγαν τα μνημόνια γιατι οι έλεγχοι αντί τριμήνου θα γίνονται ανα τετράμηνο, ακούγεται ως αστείο. Η ισχύς των όρων εσωτερικής υποτίμησης της ελληνικής οικονομίας θα συνεχιστουν.Η επιτήρηση θα συνεχιστεί, και οχι μόνο για την Ελλάδα.Η ΕΕ εισήλθε σε μια περίοδο ελεγκτικής στασιμότητας, σε ενα απροσδιόριστο ελεγχόμενο στάδιο υφεσιακής αναμονής.
Ας θυμηθούμε οτι η βιωσιμότητα του χρέους μιας οικονομίας δεν είναι μόνο συνάρτηση,όπως σκοπίμως λέγεται, των ετησιων ρυθμών ανάπτυξης με το ετήσιο κόστος αποπληρωμής του χρέους.Στο κλάσμα χρέος/ΑΕΠ έπρεπε να είχε προστεθεί και μια άλλη παράμετρος: οι χρόνοι αύξησης ή μείωσης(dt) των δυο μεγεθών.Το ελληνικό χρέος έχει υποστεί ισχύ μελλοντικής μείωσης , λόγω ισχυρής παρελθούσας ισχύς αυξήσεως.Πιο απλά: έτρεξε ιλιγγιωδώς αυξητικά εδώ και 5 χρόνια ώστε να αρχίσει μετα απο 7 με 8 χρόνια απο σήμερα να μειώνεται. Οι δανειστες, κράτη πλέον στην πλειοψηφία τους, δυσκολα θα ζητήσουν απο τα κοινοβούλια τους να διαγραψουν μέρος του χρέους μας. Ισως μια γενναία επιμήκυνση και ενας σχεδόν μηδενικός ως ελάχιστος συντελεστής κόστους εξυπηρετησης(επιτόκιο)να είναι μια πιθανή εξέλιξη .Εμείς όμως, αν θέλουμε να πετύχουμε κάτι ισχυρό και επαρκές, καλό είναι με την μεγαλύτερη δυνατη κοινωνική πλειοψηφία ,να ζητήσουμε το μέγιστο(μερική διαγραφή)ώστε να καταλήξουμε σε κάτι επωφελές(επιμήκυνση και περίοδος χάριτος).
Όσον αφορά το πολιτικό ρίσκο, ας μην ξεχνάμε οτι μια κυβέρνηση Αριστεράς με ευρεία κοινωνική εκπροσώπηση πχ 35-40%, δεν παύει να είναι μια …ελληνική κυβέρνηση,ισχυρή κοινωνικά ! Προφανώς και ειναι δυσκολο να έχουμε πχ αυτοδυναμία ΣυΡιζΑ, και η λογική λέει οτι οι ευρωπαίοι θα μας αντιμετώπιζαν διαφορετικά αν έβλεπαν μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμου( ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ)παρα μια οριακής αυτοδυναμίας κυβερνηση Αριστεράς. Αυτα τα σεναρια τρομου που υιοθετούνται περι κατάρρευσης της χωρας εάν η κοινωνία ψηφίσει με πχ 40% ένα κόμμα, είναι αν
μη τι άλλο αντιδημοκρατικές πρακτικές.Εχουμε δημοκρατία. Κυβερνάει και θα κυβερνάει η πλειοψηφία ,με ή χωρίς συμμαχίες.Τα υπόλοιπα ,οσο και αν ενοχλούν δανειστες, αγορές και τρίτους παράγοντες, είναι απλά λογικές ολοκληρωτισμού που παραπέμπουν σε εποχές πεφωτισμένης ολιγαρχίας και κυριαρχίας των ελιτ. Ας φρόντιζαν οι ξένοι και οι εγχώριοι πολιτικοί να μην αφαιρούσαν βίαια την αξιοπρέπεια, τον ιδρώτα, τον μόχθο και το μέλλον της κοινωνίας ώστε σήμερα να πείθουν τον λαό. Μπορεί να μην υπάρχει η αριστη εναλλακτική λύση για την εξοδο απο την κρίση, όμως απαιτείται σεβασμός στην φωνή και τις επιλογές της κοινωνίας. Ας μην χρησιμοποιούμε την σοφία του λαού για μικροπολιτικά οφέλη. Ισχύει και για την αντιπολίτευση αυτό, κυρίως γι αυτην θα έλεγα.
Οι πολιτικές λιτότητας – ύφεσης – ανεργίας, αποδομούν συστηματικά την Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι αυτές έχουν αποτύχει, το Βερολίνο ως άτυπο διευθυντήριο επιμένει σ΄αυτέ για έναν πολύ απλο λόγο: ερωτήματα που σχεδόν δέκα χρόνια μετά την κυκλοφορία του ευρώ και την δημιουργία της Ευρωζώνης δεν απαντήθηκαν τότε, και ξανακάνουν την δουλειά των θεωρητικών της Οικονομίας επίκαιρη, δεν αντιμετωπίζονται ως κοινωνικά αναγκαία ζητούμενα και εκτοπίζονται απο την ατζέντα της πολιτικοτραπεζικής ελιτ σε Βερολίνο και Βρυξέλλες.Ποια
είναι αυτά τα ερωτήματα;(Τα έχω ξαναθέσει εδώhttp://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=37185) Γιατί άραγε οι χώρες της ευρωπαϊκής «περιφέρειας» επεδίωξαν την εισαγωγή σε ενιαία αγορά και κοινό νόμισμα, µε τις πιο ισχυρές και ανταγωνιστικές χώρες του ευρωπαϊκού «κέντρου»; Γιατί η αρχιτεκτονική του ευρώ στήθηκε σε ένα ασταθές και ευάλωτο πλαίσιο συνύπαρξης των οικονομιών, που τελικά δεν άργησε να φανεί μετά την κρίση του 2008 στο διεθνές τραπεζικό σύστημα; Γιατί η στρατηγική του ευρώ βρέθηκε τόσο εκτεθειμένη και οι οικονομίες του
τόσο αθωράκιστες στην κατάρρευση των διεθνών χρηµαταγορών και στην εκτόξευση του κόστους δανεισμού μιας υπερχρεωμένης χώρας μέλους;(Ελλάδα)Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες. Ένα πάντως είναι πλέον σίγουρο: Η διόγκωση των εγχώριων τραπεζικών συστημάτων σε κάθε χώρα του ευρώ και η πρόσβαση σε φθηνό δανεισμό, αποτέλεσαν τον λάθος μοχλό ανάπτυξης για τις εγχώριες οικονομίες.Η εμμονή στην λιτότητα και στην υφεση παραγκωνίζει αυτά ακριβώς τα ερωτήματα.
Η τέλεια καταιγίδα ,η απόλυτη καταστροφή κοινωνιών και οικονομιών, δεν είναι ευκολο να συμβεί ποτέ. Η ΕΚΤ και ο διοικητής της φαίνεται να είναι το τελευταίο μεν αλλά ισχυρο δε καταφύγιο ελπίδας της ΕΕ.Μπορει να κατρακυλάει το ευρώ, να ζουν σε λιτοτητα και υφεση οι περισσότερες οικονομίες,όμως οι συνεκτικοι δεσμοί και κυρίως η κινητικότητα κεφαλαίων ,θα ξαναδράσουν στην Ευρωζώνη.Αδυνατώ να σκεφτώ οτι μπορει να χάσει η Ευρώπη την ισχυρη της οικονομία(Γερμανία) ή να μείνει η αδυνατη οικονομία της ( Ελλάδα) αβοήθητη στην θαλασσα του διεθνούς νομισματικου και εμπορικού πολέμου.Ναι, θεωρητικά δεν εχει εξαλειφθει ο κίνδυνος διαλυσης της ευρωζώνης.Αλλά άλλο πράγμα οι πιθανότητες, άλλο τα ενδεχόμενα,άλλο τα γεγονότα.
Ουδεις οικονομολόγος μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια για την πολυπόθητη ανάπτυξη. Η Ελλάδα θα μπει το 2015, ετσι θεωρώ, σε jobless recovery( ανάκαμψη χωρις δουλειές) και μετά απο κάποια …απροσδιόριστα χρόνια, σε secular stagnation ( μόνιμη στασιμότητα).Μείωση της ανεργίας κάτω του 20% πχ δεν είναι ευκολο να γίνει εντος διετίας ή τριετίας.Οι ιδιωτικές επενδύσεις δεν ξεκινούν.Οι δημόσιες επενδύσεις απαγορεύονται .Πώς θα απασχοληθεί λοιπόν το άνεργο δυναμικό; Σε κάποιες τριτοκοσμικές χωρες της Αφρικής,τρεχουν ρυθμοι ανάπτυξης απο 7-10% με τις
ανισότητες και την ανεργία, την φτωχεια και τις απανθρωπες αμοιβες και συνθηκες απασχόλησης να είναι γνωστές. Φυσικά και δεν θα συμβεί κατι τέτοιο στην Ελλάδα.Όμως δεν απέχουμε πλέον πολύ απο βαλκανικούς μισθούς(Βουλγαρία,Σκοπια,Σερβία πχ)με το κόστος ζωής εκεί να είναι μεχρι και -50%. Η πραγματικότητα ξεπερνάει τα θεωρητικά μοντέλα και τις προσδοκίες στους αυτοματισμούς των αγορών εργασίας και λοιπων κλάδων.
Μετά λοιπόν τα stress tests στις τράπεζες και πέρα και πάνω απο το δημοσιονομικό έλλειμμα της κάθε χώρας, υπάρχει στην ΕΕ ένα τεράστιο μακροχρόνιο δημοκρατικό έλλειμμα.Ένα επικίνδυνο κενό μεταξύ της διάκρισης των εξουσιών σε όλα τα κράτη μέλη. Ειδικά οι συσχετισμοί δυνάμεων μεταξύ Βερολίνου, Φρανκφούρτης, Βρυξελλών καθιστούν την γερμανική ηγεμονία ως το μεγάλο αγκάθι στην εδραίωση της κοινοτικής αλληλεγγύης. Η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίζει με πολιτικές ηγεμονίας εντός της. Δεν μπορεί να πορευτεί σαν τον φτωχό συγγενή των Γερμανών. Οι εξασθημένες οικονομικά μεγάλες 0ικονομίες(Γαλλία,Ιταλία,Ισπανία) δεν μπορούν να αντιταχθούν στο Βερολίνο.Η Ευρώπη θα περάσει σε καθεστώς ” εσωτερικής πολεμικής”, με αόρατο εχθρό, χωρίς προσδιορισμένα στρατόπεδα.Μόναδική σίγουρη αντιπαράθεση θα είναι αυτή μεταξύ των αγορών και των κυβερνήσεων, όπου στην μέση θα βρεθούν ως συνήθως οι κοινωνίες με τις ανισότητες τους…

Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ

Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ