AMYNA News and Views: 11/11/14

11 Νοεμβρίου, 2014

Τον τάπωσε στην καρέκλα του, η μικρή μαθήτρια… "Ναι έχουμε Χούντα" η Ιωννα που αποστόμωσε Αδωνι και Πρετεντέρη

Μόλις άκουσε τη λέξη "χούντα" από την Ιωάννα, την φιλοξενούμενη στην εκπομπή του, μαθήτρια της Β' Λυκείου, τσίμπησε ο Ντερμπεντέρης

"Χούντα, είναι μεγάλη κουβέντα. Εγώ ήμουν στο σχολείο μαθητής, επί χούντας και σε διαβεβαιώ, πως, ήταν πολύ μαύρη η κατάσταση", της είπε.

Η μικρή συνέχισε ακάθεκτη:
Ετσι ακριβώς είναι και σήμερα κύριε Πρετεντέρη. Είμαστε φιμωμένοι. Μας φέρνουν τα ΜΑΤ και τον εισαγγελέα. Δεν μπορούμε να πούμε τα αιτήματα μας. Τι διαφορά έχει?

Ο Ντερμπεντέρης, αμήχανα, στριφογύριζε μαζί με την περιστρεφόμενη καρέκλα του. Κι ακόμη.. γυρίζει. Ζαλίστηκε
Τα δυο παιδιά, η Ιωάννα και ο Ευθύμης, έφεραν έναν αέρα ζωντάνιας σε αυτή την εκπομπή, που μύριζε μούχλα και φορμόλη.

Ακούγοντας την Ιωάννα να μιλάει για χούντα, ο Αδωνις, στο διάλειμμα την χαρακτήρισε "διάδοχο του Τσίπρα".

Ο Ευθύμης το πιάσε κι όταν ξαναβγήκαν στον αέρα, τον ρώτησε από που προκύπτει αυτό και γιατί το είπε. Ο συνήθως θρασύς Αδωνις το
βούλωσε. Κι ο Ντερμπεντέρης έσπευσε να τα μπαλώσει, μ' ένα καλαμπουράκι: Αυτό είναι κοπλιμάν.
Σ' ενα άλλο απρόοπτο λίγο νωρίτερα, ο παρουσιαστής ζήτησε από τον "βοηθό" του, τηλεπλασιέ, να μαζέψει από το πάτωμα το μικρόφωνο που είχε πέσει από το πέτο του Φορτσάκη. Όπερ και εγένετο τάχιστα (λόγω της μεγάλης τηλεοπτικής εμπειρίας του Αδώνιδος, όπως επεσήμανε ο Ντερμπεντέρης)...

nonews-news

Σαμαράς Πρετεντέρης, φιλιούνται αγκαλιάζονται… Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στα ιστορικά του ελληνικού κοινοβουλίου.

Ο Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς ανέβηκε στο βήμα της Βουλής όχι για να μιλήσει για την κυβέρνησή του αλλά για να υπερασπιστεί τον Γιάννη Πρετεντέρη τον οποίο όπως είπε «στοχοποιεί» ο ΣΥΡΙΖΑ.

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Γιάννα Αγγελοπούλου: «τον χώρισα γιατί ήταν φτωχός»

Σχετικό: "My Greek Drama": Η Γιάννα Αγγελοπούλου αποκαλύπτει, με στοιχεία και ντοκουμέντα (Ιντριγκαδόροι, αριβίστες, ανεπαρκείς, τυχοδιώκτες, επικίνδυνοι..) όλα όσα υποψιαζόμαστε για τους Έλληνες πολιτικούς!
Τώρα που η Γιάννα Αγγελοπούλου παίρνει πάλι τη θέση που της αξίζει στην πολιτική μας επικαιρότητα, ήρθε η ώρα να πάρουν τον λόγο οι επαΐοντες.

Ανήκω λοιπόν σε αυτούς που έχουν διαβάσει με προσοχή τις 472 σελίδες του βιβλίου της (τόσες είναι και όντως τις διάβασα) και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τα συμπεράσματά μου.

Ήθελα από καιρό να μιλήσω γι’ αυτό το βιβλίο, και η συνάντησή της με τον Αλέξη Τσίπρα μού έδωσε την αφορμή.

Του Κωνσταντίνου Πουλή

Η πλήξη στις αυτοβιογραφίες προέρχεται συνήθως από τον εξωραϊσμό. Από την απομάκρυνση του ασήμαντου ή αυτού που θα έ
πρεπε να προκαλεί ντροπή. Το συναρπαστικό στοιχείο της αυτοβιογραφίας της Γιάννας Αγγελοπούλου, η πηγή της λογοτεχνικότητάς της, με μια έννοια, είναι η μέχρι ανατριχίλας ωμότητα, ο διάχυτος κυνισμός της, που την καθιστά ένα πραγματικά απολαυστικό ανάγνωσμα. Ένα μάθημα ανθρωπογνωσίας, και συγκεκριμένα ένα μάθημα ανθρωπογνωσίας μέσα στον καπιταλισμό.

Το βιβλίο είναι γεμάτο από μικρές ιστορίες με μεγάλη διεισδυτικότητα, όπως (καλά, τηρουμένων των αναλογιών) όταν ο Αγαμέμνων πατάει το πορφυρό χαλί στην Ορέστεια: πρόκειται για χειρονομίες που συμπυκνώνουν και συμβολίζουν το πρόσωπο. Όταν κάποιος υπουργός κάνει το λάθος να μετακινήσει την τσάντα croco Hermès που ήταν τοποθετημένη δίπλα στον πρωθυπουργό Σημίτη, η Γιάννα αντιδρά λέγοντας: «ΠΟΤΕ, ΜΑ ΠΟΤΕ να μην ξαναγγίξεις την τσάντα μου ή τα προσωπικά μου έγγραφα!» και ο Σημίτης συμπληρώνει: «Η θέση της κυρίας Αγγελοπούλου είναι εδώ, δίπλα στη δική μου».

Στο βιβλίο αυτό μπορεί κανείς να ακούσει τη Γιάννα να εξηγεί πώς χώρισε τον πρώτο άντρα της γιατί ήταν (συγκριτικά) φτωχός: «Έδειχνε εύπορος, έδειχνε να έχει καλή δουλειά και λαμπρές προοπτικές για το μέλλον – ή πάντως έτσι άφηνε να εννοηθεί […] Όμως αντί για τη δουλειά, αυτός προτιμούσε να παίζει τάβλι (σ.76). Η εικόνα συμπληρώνεται ακόμη γλαφυρότερα όταν αναφέρει ότι «έφτασ[ε] να τον βοηθήσ[ει] οικονομικά – πράγμα που δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστό» – απλώς το έγραψε στο βιβλίο (143).

Μαθαίνουμε, επίσης, πώς κατάφερε να εξασφαλίσει μια πρόσκληση στο δείπνο της οικογένειας Αγγελοπούλου που της άλλαξε τη ζωή, στο Φανάρι. Οι λεπτομέρειες για την επιμονή της, τα αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα σε αγνώστους, σε εκκλησιαστικούς, σε πολιτικούς, μέχρι να καταφέρει να γνωρίσει τον Θόδωρο, είναι συναρπαστικότατες. Γιατί κανονικά ο ...

άνθρωπος της εξουσίας ντρέπεται να αποκαλύψει το γλείψιμο που τον οδήγησε ώς εκεί. Η Γιάννα όμως δεν ντρέπεται. Δεν ντρέπεται καθόλου. Η οικογένεια Αγγελοπούλου κάλυπτε τα έξοδα μετάβασης και διαμονής για το τραπέζι στο Φανάρι, με τη γενναιοδωρία που μόνο μια τέτοια οικογένεια ξέρει να επιδεικνύει. Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος ήταν και αφοσιωμένος υποστηρικτής της Εκκλησίας (121), η οποία εκκλησία προφανώς επίσης δεν ντρεπόταν για αυτές τις συναναστροφές. Αναγορεύτηκε Μέγας Λογοθέτης, «το ανώτατο αξίωμα της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας», που σήμερα κατέχει ο Θόδωρος. Εξάλλου τον γιό τους βάφτισε ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης, τελώντας για πρώτη φορά αυτοπροσώπως ένα τέτοιο μυστήριο (144). Ουδέν σχόλιον, για να μην ξεστρατίσουμε από τα του βιβλίου. Όταν λοιπόν καταφέρνει να συναντήσει τον μπαμπά Αγγελόπουλο η Γιάννα, του λέει: «Θέλω να ξέρετε πόσο στενοχωρήθηκα που υπήρξα επίμονη για την πρόσκληση. Όμως ήθελα τόσο πολύ να είμαι εκεί και να θαυμάσω το έργο σας» (125) και πιο κάτω «ήθελα να τον ευχαριστήσω, τον ίδιο και την οικογένειά του, που είχαν δημιουργήσει κάτι τόσο σημαντικό για τον Ελληνικό (με αρχικό κεφαλαίο) λαό» (133). Υπέροχο δείγμα της αφοπλιστικής ειλικρίνειας της συγγραφέως, όταν αφηγείται τη στιγμή κατά την οποία στο εν λόγω γεύμα χύνεται κρασί στο φόρεμά της και κάποιος φωνάζει «Γούρι, κυρία Δασκαλάκη, λεφτά θα σας έρθουν!» (128).

Μέσα σε αυτή τη γιορτή της ειλικρίνειας διαβάζουμε φράσεις-διαμάντια όπως: «είχα εκτονώσει όλον τον φυσιολογικό ιδεαλισμό του νέου ανθρώπου» (78) και, όταν αναφέρει πως ξεκίνησε την πολιτική της σταδιοδρομία στη Νέα Δημοκρατία, παραδέχεται με συγκινητική αφέλεια όπως πάντα: «ασφαλώς, την επιλογή μου αυτή τη διευκόλυνε το γεγονός ότι η ΝΔ έδειχνε να πλησιάζει πάλι στην εξουσία» (79).

Και βεβαίως η εμβέλειά της δεν περιορίζεται στην ψωρο-Κώσταινα. Βλέποντας κανείς την αφίσα του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που γιορτάζει τα πενήντα χρόνια της Γιάννας, αντιλαμβάνεται την κατάντια των ιδρυμάτων που προκειμένου να χαρτζιλικώνουν κάποιον σπασίκλα για να μελετά τα σανσκριτικά, πρέπει να σβήνουν κεράκια στη Γιάννα και να της δίνουν θέσεις για να παριστάνει τη διανοούμενη και να οργανώνει συνέδρια. Η ίδια, με χαρακτηριστική ηλιθιότητα γράφει «προφανώς κι εγώ άφησα κάποια εντύπωση με το πέρασμά μου – το βιογραφικό μου ήταν τέλεια προσαρμοσμένο στις νέες φιλοδοξίες του Χάρβαρντ». Περιγράφει την πρώτη της ομιλία: «προετοιμάστηκα με ιδιαίτερη επιμέλεια, από το εντυπωσιακό φόρεμα του Yves Saint-Laurent μέχρι την προσεκτικά δομημένη ομιλία μου» (187).

Η συγγραφέας μάς μιλά για το σπίτι των 2.800m² που αγόρασαν με τον Θόδωρο στο Λονδίνο, όπου ένιωθε μια περίεργη οικειότητα γιατί είχε κι εκεί μανόλιες, όπως το σπίτι της στην Αθήνα, και συνεχίζει με ένα στιγμιότυπο βγαλμένο από κωμωδία, με τη μάνα της να θυμιατίζει περιφέροντας το λιβάνι στο σπίτι των τριών στρεμμάτων.

Η σημασία που έχει αυτή η ιστορία είναι τεράστια, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η κοινωνία σε συντριπτικά ποσοστά αγκάλιασε την αθλιότητα των ολυμπιακών αγώνων. Το ενδιαφέρον είναι ότι πρόκειται για το μοναδικό σκάνδαλο που συνέβη με τέτοια τρομακτικά ποσοστά κοινωνικής αποδοχής.

Όταν ξεκινά την αφήγηση για τη διεκδίκηση των ολυμπιακών η Γιάννα γράφει «αυτή η πρωτιά δεν είναι τίποτα μπροστά στην έλξη που μου ασκούσε η πατριωτική διάσταση – η ευκαιρία να υπηρετήσω την Ελλάδα σε αυτή την ιστορική αποστολή». Αναφέροντας μετά ότι η διεκδίκηση ήταν «ιδέα του Γιώργου Λιάνη που την είχε αγκαλιάσει ο Ανδρέας Παπανδρέου» (209-10) συμπληρώνεται η εικόνα του πατριωτισμού. Η Γιάννα ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα για «να μεταδώσει το μήνυμα ενός πατριωτισμού νέου είδους» (333). Η εικόνα αυτή διαπερνά το βιβλίο, αφού η κραυγή «Ελλάς-Ελλάς» αντηχεί με την ανακοίνωση της ανάληψης, καθώς για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες «οι Έλληνες βρέθηκαν όλοι ενωμένοι – ένας περήφανος λαός, έτοιμος να καταλάβει τη θέση που δικαιωματικά τού ανήκε στη δημόσια σκηνή» (258). Αυτές οι περιγραφές φαντάζουν σαν εικόνες από παιδάκι στις κούνιες που τρίζουν, στην αρχή ενός θρίλερ, με την κατάλληλη μουσική. Και, σαν από καπρίτσιο της τύχης, ενσκήπτει πάντα ένα στοιχείο κωμικής ταξικότητας σε αυτές τις στιγμές της εθνικής ομοψυχίας: Όταν ανακοινώνεται η ανάληψη των αγώνων, ξεκινά μια αληθινή πανδαισία, όπου όλοι την αρπάζουν και την αγκαλιάζουν, τόσο ώστε «συνεχώς χρειαζόταν να περιμαζεύω τα μαργαριταρένια σκουλαρίκια μου» (258). Το ίδιο όταν ανοίγει το παράθυρο από το αυτοκίνητο για να ενωθεί με τον λαό κατά τους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου το 2004. Γράφει: «τόσο ενθουσιάστηκα, που άνοιξα το παράθυρο και άρχισα να χαιρετάω όποιον έφθανα. Η ασφάλεια συνοδείας δεν έδειχνε ευτυχής: γνώριζα όμως ότι ούτε εγώ κινδύνευα, ούτε το μονόπετρο!» (341).

Ξεκινά, μετά την ανάληψη της διεκδίκησης, μια περίοδος σκληρής εργασίας, στην αρχή από τον πρώτο όροφο της Μεγάλης Βρετανίας, που τον έκλεισε και τον πλήρωνε μόνη της (219). Αναφέρεται στη συνήθειά της να καπνίζει πούρα και στην άνεση που ένιωθε δίπλα στους εστεμμένους, γιατί ανήκε στον κόσμο τους και μιλούσε τη γλώσσα τους. «Ήταν αδιανόητο να το σπαταλήσω αυτό το πλεονέκτημα παριστάνοντας ότι ήμουν κάτι μέτριο, μόνο και μόνο για να μην ταράξω τη συνείδηση των σοσιαλιστών» (235).

Η διανοητικότητα δεν είναι ανάμεσα στις αρετές του βιβλίου, ευτυχώς. Υπάρχουν μετρημένες αναφορές σε βιβλία, όμως εντελώς καίριες: Ένα κεφάλαιο επιγράφεται (στα σοβαρά) «Ο Σουν Τσου, ο Μακιαβέλι κι εγώ» (304). Εξηγεί ότι οι πολιτικοί ήταν πάντοτε εμπόδιο στα σχέδιά της και ότι έπρεπε διαρκώς να εξασφαλίζει ότι θα ψηφίζονταν κατεπειγόντως νόμοι που θα επιτάχυναν πλήθος διαδικασιών (282). Μιλά ευγενικά για «μεταβολές στην προσέγγιση των νόμων που κάλυπταν τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα» (284). Ομολογεί: «Όντως το κόστος δημιουργίας υποδομών απογειώθηκε. […] για χρόνια διαδίδονταν φήμες ότι οι κατασκευαστικές εξασφάλιζαν συμβάσεις μέσα από πολιτικές επαφές. Ποτέ δεν ολοκλήρωναν τα έργα έγκαιρα και χωρίς υπερβάσεις. Και, ναι, η Ελλάδα κλήθηκε να πληρώσει ψηλό τίμημα. […] Οι διαγωνισμοί δεν έβρισκαν ανταπόκριση μέχρις ότου οι τιμές να ανέβουν στο επίπεδο εκείνο που οι εταιρείες έκριναν ικανοποιητικό, δηλαδή στο επίπεδο το οποίο οι ίδιες είχαν διαμορφώσει. Η κυβέρνηση δεν διέθετε τη γνώση, την πείρα, ή ίσως-ίσως την πολιτική βούληση, να αντισταθεί στις επιχειρηματικές συμπλεύσεις. Βρισκόμασταν στο έλεος των κατασκευαστικών εταιρειών, κι εκείνες έλεος δεν έδειχναν (326). Κατασκευάστηκαν γήπεδα σε μέρη που ήδη υπήρχαν, δαπανήσαμε 1,5 δις. ευρώ για την ασφάλεια, ποσό εξαπλάσιο από του Σίδνεϋ το 2000».

Ας μην ασχολούμαστε με τα δισεκατομμύρια, όμως. Ο Μακρυγιάννης της νεώτερης Ελλάδας (όπως είχε χαρακτηρίσει ο Γεωργουσόπουλος τον Παπαϊωάννου) της διάλεξε ένα υπόλευκο φόρεμα –περίπου στο αχνό μπεζ- και τη δίδαξε πώς να περπατήσει σαν να ανεβαίνει σε σύννεφο. Οι μόνοι που δεν μπορούν να τα εκτιμήσουν αυτά λέει η Γιάννα είναι οι «αιώνια δυσαρεστημένοι», δηλαδή εγώ. Φτάνει η μεγάλη στιγμή, σε έναν χώρο γεμάτο υψηλούς προσκεκλημένους που αναφέρονται ονομαστικά: βασιλιάδες, πρωθυπουργοί κ.τ.ό., ενώ «εγώ απλώς και μόνο λάμπω – μια φλόγα συγκίνησης φωτίζει το πρόσωπό μου» (357). Παρακολούθησαν 2 δις. τηλεθεατές ‒ ο Βακαλόπουλος έγραφε ότι οι ολυμπιακοί κατ’ εξοχήν μεταμορφώνουν τον πλανήτη σε πλανήτη τηλεθεατών.

Από όλον αυτόν το συρφετό όμως της λατρείας των χρημάτων και της προβολής, που κορωνίδα του υπήρξαν οι ολυμπιακοί αγώνες και το κιτσαριό της εθνικής περηφάνιας των τελετών, μένει ένα πράγμα που αξίζει να ξανασκεφτούμε τώρα που άλλαξαν οι καιροί και οι άνθρωποι δεν ζητούν μεγαλεία, αλλά απλώς τη δουλειά τους ή τη σύνταξή τους. Και αυτό είναι τι κατά βάθος θέλουμε. Η Γιάννα ξέρει τι θέλει, και το πέτυχε. Εμείς; Είναι κάπως φθαρμένοι οι στίχοι του Γέιτς που έχει χρησιμοποιήσει η Ντόρα Μπακογιάννη αλλά και η Ναόμι Κλάιν: The best lack all conviction, while the worst are full of passionate intensity. Οι καλύτεροι δίχως πεποίθηση καμιά, ενώ οι χειρότεροι ωθούνται από την ένταση του πάθους. Η Ναόμι Κλάιν επιμένει και ρωτά: θέλεις να μη γίνει ο πόλεμος στο Ιράκ, τόσο όσο ο Ντικ Τσένι θέλει να γίνει; Θέλεις να μη γίνει ένα περιβαλλοντικό έγκλημα, τόσο όσο η Shell θέλει να γίνει; Η ιστορία της Γιάννας Αγγελοπούλου είναι η ιστορία (μεταξύ άλλων) του ολυμπιακού εγκλήματος με το βλέμμα μιας γυναίκας που το έβαλε αμέτι μουχαμέτι, το πέτυχε και το καταφχαριστήθηκε. Εσύ, εγώ, πόσο πείσμα διαθέτουμε για να στηρίξουμε κι εμείς τα όνειρά μας;

Και ‒για να κλείσω με μια ακόμη επικαιρική νότα, όπως στο ξεκίνημα‒ ο ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό το κόμμα της Αριστεράς που πλησιάζει στην εξουσία, τι ακριβώς επιδιώκει; Καλά ο Στέφανος Κασιμάτης που πήρε συνέντευξη από τη Γιάννα «στο υπέρκομψο γραφείο της στο Μαρούσι, ήπιε τσάι με τη Fuehrerin από φλυτζάνι με το μονόγραμμά της, θαύμασε τη δερμάτινη επένδυση των τοίχων και, βεβαίως, τον πίνακα του Μαξ Ερνστ στο βάθος». Κασσιμάτης είναι αυτός, ταιριάζει με το περιβάλλον, «βρήκε η μύξα το μανίκι», όπως λέει ο λαός. Ο Τσίπρας;

Υ.Γ. Το βιβλίο μού το δώρισε ένας φίλος, δημοσιογράφος, που διαθέτει το σπάνιο προτέρημα να μπορεί να καταλαβαίνει ταυτοχρόνως τι δηλώνει για την Ελλάδα η ιστορία της Γιάννας, αλλά και να διασκεδάζει με τις τσάντες, τα παπούτσια της και το λιβάνι στο σπίτι των τριών στρεμμάτων. Τον ευχαριστώ και για τα δύο και του αφιερώνω το πόνημά μου.

Ξεσάλωσε πάλι ο Πάγκαλος-Πρότεινε τη Γιάννα για Πρόεδρο!

Ξεσάλωσε για άλλη μια φορά ο Θόδωρος Πάγκαλος, από τη συχνότητα του ΒΗΜΑ FM όπως κάθε Τρίτη, δεν άφησε τίποτα ασχολίαστο και πέρασε γενεές 14 τους δημοσίους υπαλλήλους. Τάχθηκε υπέρ της υποψηφιότητας της Γιάννας Αγγελοπούλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας και υπεραμύνθηκε τα όσα είπε η πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων είναι… ενάντια στο σύστημα!

Κοπρίτες οι δημόσιοι υπάλληλοι

Την ανικανότητά μας να αξιολογήσουμε τους δημοσίους υπαλλήλους θα την καλύψουμε με την τρόικα; Ό,τι μας ζητάει η τρόικα, δεν πρέπει να το κάνουμε; Γιατί να μην αξιολογηθούν οι κοπρίτες που απουσιάζουν κατά δεκάδες χιλιάδες από τα γραφεία τους; Όλοι είναι κοπανατζήδες! Οι μισοί την κοπανάνε και οι άλλοι μισοί είναι εκεί. Είναι Δημόσιο αυτό; Και γιατί να μην το αξιολογήσουμε; Όλοι είναι στο σύστημα που δεν καταδικάζεται κανείς κοπρίτης ποτέ και δεν εξοβελίζεται κανείς κοπρίτης ποτέ και τα συνδικαλιστικά όργανα καλύπτουν τους κοπρίτες που δεν θέλουν την αξιολόγηση. Και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει την αξιολόγηση, που είναι η μελλοντική κυβέρνηση, όπως ισχυρίζεται.

Η Γιάννα Αγγελοπούλου

Στη χώρα μας πρέπει να εκφράζεται η συναίνεση μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων. Δηλαδή της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ. Π.χ. η Γιάννα Αγγελοπούλου, η οποία δεν έχει πάρει θέση ούτε υπέρ ούτε εναντίον της μίας ή της άλλης παράταξης και έχει ένα παρελθόν αξιόλογο.

Το σύστημα, αν εννοεί τον τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί και τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στην οικονομία και στο δημόσιο τομέα και το κράτος, προσυπογράφω τα πάντα (που είπε ότι είναι κόντρα στο σύστημα). Κι εγώ είμαι κόντρα στο σύστημα. (…) Δεν είπα ότι είναι το καταλληλότερο ή το πλέον κατάλληλο, αλλά ότι είναι κατάλληλη. (…) Έχει και ένα γιο, απ’ ό,τι διαβάζω στις εφημερίδες, που είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό σημαίνει ότι στο σπίτι της υπάρχει μια πολυφωνία και δυνατότητα διαμόρφωσης ξεχωριστών ιδεών, προς τιμήν της. Αυτό το θεωρώ καλό πράγμα και χαίρομαι κι εγώ που τα τρία παιδιά μου έγιναν όλοι Ολυμπιακοί και όχι Παναθηναϊκοί… Πράγμα το οποίο θα με εξόργιζε, γιατί θα επέτρεπα σε κάποια από τα παιδιά μου να γίνει ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα, αλλά δεν ξέρω για Παναθηναϊκός!

Η τρόικα και το Μνημόνιο

Θεωρώ ότι χρήσιμο ήταν το οικονομικό μέρος του μνημονίου, της τρόικας και του ΔΝΤ που αποτελούσε προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση, διότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν συμφωνούσε για πρωτοβουλίες του ΔΝΤ και άρα γι’ αυτό αξίζει την «κατάρα» μας. Δεν θα υπήρχε τότε μνημόνιο, χρηματοδότηση και τώρα θα ήμασταν χρεοκοπημένοι, με το βιοτικό μας επίπεδο 30-50% κάτω από αυτό που είναι ήδη σήμερα. Πρέπει κανείς να ξέρει γιατί μιλάει. Έχουμε δυσκολία και τι μας προτείνουν οι συνομιλητές; Μέτρα για να είναι πιο ανταγωνιστική η οικονομία, όπως να είναι ανοιχτά τα καταστήματα την Κυριακή ή να αξιολογείται το προσωπικό του κράτους και να έχουμε καλύτερους δημοσίους υπαλλήλους ή να συντομευτεί επιτέλους ο γολγοθάς των Ελλήνων που περιμένουν 10 και 15 χρόνια για να δικαιωθούν από τη Δικαιοσύνη. Αυτά λοιπόν είναι καλά πράγματα και είναι ντροπή ότι δεν τα κάναμε τόσο καιρό και ότι είμαστε ανίκανοι να τα κάνουμε.

Τα ελληνοτουρκικά και οι άσχετοι Τούρκοι

Κάθε φορά που έχουμε εσωτερικό πρόβλημα, η Τουρκία κινείται επιθετικά, διότι είναι μεγαλομανείς και άσχετοι με την πραγματικότητα, για μια σειρά από λόγους. Πρώτον, διότι εμείς έχουμε πάντα ή σχεδόν πάντα εσωτερικό πρόβλημα και επομένως θα έπρεπε να είμαστε συνέχεια στα χαρακώματα, και εμείς και οι Τούρκοι.

Δεύτερον, διότι οι Τούρκοι – και κατά την άποψή μου – είναι πολύ μεγάλη δύναμη για να ασχολείται με τα εσωτερικά της Ελλάδας. Δεν είναι αυτό που τους κινητοποιεί. Τώρα, τι έκαναν; Ο Ερντογάν, ο οποίος έχει αρχίσει και τα χάνει και καβαλάει σοβαρά το καλάμι, είναι σοβαρός κίνδυνος για τους πολιτικούς και έχει αυτή τη στιγμή κάνει τη χώρα του μέρος του προβλήματος.

Χρηματοδοτεί και ενισχύει τους ισλαμιστές, έχασε τον έλεγχο επί των Κούρδων και λειτουργούν στα σύνορά του αυτεξούσιες κουρδικές οντότητες που αργά ή γρήγορα θα θέλουν να ενωθούν σε κράτος και θα το κάνουν μέσα στο έδαφός του, δημιουργώντας ένα τεράστιο πρόβλημα. Και κάθε φορά που έχουν τεράστιο πρόβλημα, η τουρκική στρατιωτική ηγεσία που είναι πάντα η ίδια και δεν αλλάζει ποτέ σε αποχρώσεις ή σε ό,τι αφορά τη θρησκεία και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις της, ψάχνει να βρει τον αδύνατο που θα διοχετεύσει σ’ αυτόν το πρόβλημα. Και αδύνατος είμαστε εμείς, κατά την άποψή τους. Και η Κύπρος, βέβαια, ακόμη περισσότερο, διότι δεν έχει Αεροπορία.

Αυτά είναι μπούρδες (η αξιοποίηση των κοιτασμάτων στην ΑΟΖ) και θα σας θυμίσω ότι τέτοιες μπούρδες εκτοξεύονται κάθε φορά εναντίον του ελλαδικού χώρου και της Ελλάδας, της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αντίστοιχες και λίγο πιο θρασείς είναι οι επιθέσεις κατά της Κύπρου, διότι νομίζουν ότι είναι πιο αδύνατοι στην Κύπρο.

Ο Νίμιτς δίνει τα πάντα στους Σκοπιανούς!

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας κ. Βενιζέλος, έχει ήδη ανακοινώσει στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής πως το όνομα των Σκοπίων θα έχει "γεωγραφικό προσδιορισμό", δηλαδή το όνομα "Μακεδονία", "σπάζοντας" την πάγια ελληνική θέση μή χρήσης του. Οι εξελίξεις απλά επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες...

Νέες συναντήσεις θα έχει αύριο στη Νέα Υόρκη, με τους εκπροσώπους της Ελλάδας και των Σκοπίων, ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για το ζήτημα της ονομασίας, Μάθιου Νίμιτς.
Σύμφωνα με προ ημερών ανακοίνωση του ΟΗΕ, ο κ. Νίμιτς κάλεσε τους εκπροσώπους της Ελλάδας, πρέσβη Αδαμάντιο Βασιλάκη και των Σκοπίων, πρέσβη Βάσκο Ναουμόφσκι να τον συναντήσουν στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, στις 12 Νοεμβρίου 2014.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο κ. Νίμιτς θα συναντηθεί με τους εκπροσώπους των δύο χωρών χωριστά και, στη συνέχεια, από κοινού, με σκοπό τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο της διαμεσολάβησης του ΟΗΕ, με στόχο την εξεύρεση αμοιβαίας αποδεκτής λύσης στο θέμα του ονόματος.
Για την ώρα δεν υπάρχουν πληροφορίες εάν ο κ. Νίμιτς, στην αυριανή συνάντηση, θα επιδώσει νέα πρόταση για το θέμα της ονομασίας.

Η τελευταία πρόταση για το ζήτημα της ονομασίας που είχε επιδώσει ο κ. Νίμιτς, όπως γνωστοποίησε ο ίδιος, ήταν στις 9 Απριλίου 2013, κατά τη συνάντησή του στη Νέα Υόρκη με τους εκπροσώπους της Ελλάδας και των Σκοπίων.
Ο κ. Νίμιτς δεν είχε αναφερθεί στο περιεχόμενο της πρότασης εκείνης, ενώ τόσο τα Σκόπια όσο και η Ελλάδα μέχρι σήμερα δεν έχουν τοποθετηθεί επισήμως επ’ αυτής.

Το βαλκανικό ερευνητικό δίκτυο “Balkan Investigative Reporting Network” BIRN) δημοσιεύει, σήμερα, στην ιστοσελίδα των Σκοπίων “prizma.birn.eu.com”, με την οποία συνεργάζεται, το περιεχόμενο της τελευταίας πρότασης του κ. Νίμιτς.

Σύμφωνα με το BIRN, ο κ. Νίμιτς είχε προτείνει στις 9 Απριλίου 2013 την ονομασία “Άνω Δημοκρατία της Μακεδονίας” (Upper Republic of Macedonia).

Όσον αφορά τη γλώσσα, ο κ. Νίμιτς πρότεινε να αποκαλείται “Macedonian/Makedonski”, ενώ για την υπηκοότητα προτείνει δύο εκδοχές: η πρώτη κάνει λόγο για υπηκοότητα “της Άνω Δημοκρατίας της Μακεδονίας” (of Upper Republic of Macedonia) και η δεύτερη για υπηκοότητα “Makedonsko/Macedonian”.

Σχετικά με το εύρος της χρήσης της προτεινόμενης ονομασίας και τους όρους που αφορούν τον χαρακτηρισμό της γλώσσας και της υπηκοότητας, ο κ. Νίμιτς αναφέρει στην ίδια πρόταση ότι θα χρησιμοποιούνται έναντι όλων (erga omnes) σε όλο το διεθνές επίσημο πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών και των επίσημων εγγράφων, αναφέρει το BIRN.

Στην πρόταση επισημαίνεται ακόμη ότι ο Γ.Γ. του ΟΗΕ θα ενημερώσει όλα τα κράτη – μέλη για την επίλυση του ζητήματος και θα συστήσει να χρησιμοποιούν τα προβλεπόμενα σε όλο το επίσημο φάσμα.

Το νέο όνομα, σύμφωνα με την πρόταση εκείνη του κ. Νίμιτς, θα πρέπει αναγκαστικά να χρησιμοποιείται από τον ΟΗΕ, την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, ενώ η Ελλάδα δεν θα φέρει αντιρρήσεις για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ με το όνομα “Άνω Δημοκρατία της Μακεδονίας”.

Η ονομασία “Republika Makedonija” θα μπορούσε -σημειώνεται- να χρησιμοποιείται στο εσωτερικό των Σκοπίων.

Όσον αφορά την εμπορική χρήση του όρου “Μακεδονία” και “μακεδονικός-η-ο”, ο κ. Νίμιτς πρότεινε οι δύο πλευρές να συμφωνήσουν να μην έχουν την αποκλειστικότητα, αναφέροντας ως παράδειγμα πως θα μπορεί να υπάρχει “μακεδονικό κρασί, προϊόν της Ελλάδας” και “μακεδονικό κρασί, προϊόν της Άνω Δημοκρατίας της Μακεδονίας”.

Φαίνεται, πως η αυλαία της τραγικής μνημονιακής συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, θα πέσει με τον χειρότερο δυνατό τρόπο για τη χώρα, δηλαδή με την εκχώρηση των εθνικών (ή μέρους των εθνικών θεμάτων), αφού και οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά μόνο ως θετικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, λόγω της "ήπιας αντιμετώπισης" του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών και εν γένει της σημερινής κυβέρνησης της Ελλάδας, η οποία αρκείται σε επικοινωνιακά τεχνάσματα και επί της ουσίας δεν αντιμετωπίζει (διπλωματικά τουλάχιστον) την τουρκική προκλητικότητα, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο ερείσματα στην Άγκυρα για μελλοντική χρήση της σημερινής "πολιτικής κατευνασμού" από την πλευρά της Αθήνας...

Πέταξαν την Ελληνική υπερηφάνεια στα σκουπίδια…

Σχολιάζει ο Κλεισθένης,

Τηλεμαϊντανοί και τηλεπαπαγάλοι βάλθηκαν να μας πείσουν για την αγέρωχη και πατριωτική εξωτερική πολιτική της συγκυβέρνησης της συμφοράς.

Θεωρούν μεγάλο επίτευγμα την έλευση του Νταβούτογλου στην Αθήνα.

Θεωρούν μεγάλη υποχώρηση της Άγκυρας αυτήν την επίσκεψη.

Ξεχνούν όμως ότι το «μπαρμπαρός» εξακολουθεί να βρίσκεται μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ.

Ξεχνούν ότι πολεμικά της Τουρκίας βρίσκονται, με κανόνες εμπλοκής, κοντά στις Κυπριακές ακτές.

Ξεχνούν ότι τα Τουρκικά πολεμικά κόβουν βόλτες δίπλα στα Ελληνικά νησιά.

Ο χαρακτηρισμός της εξωτερικής πολιτικής σε σχέση με την Τουρκία επαφίεται στον κάθε Έλληνα. Μερικοί χαρακτηρίζουν την εξωτερική μας πολιτική σαν πολιτική ενδοτισμού, άλλοι σαν προδοτική, άλλοι σαν πολιτική των συνεχών υποχωρήσεων.

Η δική μου γνώμη είναι ότι οι κυβερνόντες είτε πάσχουν από βλακεία είτε έχουν χάσει προ πολλού τον πατριωτισμό και πετούν την Ελληνική υπερηφάνεια στα σκουπίδια.

Όφειλαν, αφού ήθελαν την επίσκεψη Νταβούτογλου, να απαιτήσουν το προφανές. Την αποχώρηση του «μπαρμπαρός» από την Κυπριακή ΑΟΖ και του Τουρκικού ναυτικού απ’ την περιοχή.

Αφού γίνει αυτή η αποχώρηση τότε και μόνον τότε θα καταστεί χρήσιμη για τα Ελληνικά συμφέροντα η άφιξη του Νταβούτογλου στην Αθήνα.

Χωρίς την αποχώρηση του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας αλλά και του ερευνητικού σκάφους απ’ την Κυπριακή ΑΟΖ απλά νομιμοποιούν ντε φάκτο το δικαίωμα της Τουρκίας να παραμένει στην περιοχή καταπατώντας την Κυπριακή ανεξαρτησία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Τόσο δύσκολο είναι να σκεφτούν και να ζητήσουν απ’ τους Τούρκους πρώτα την αποχώρηση και μετά την επίσκεψη Νταβούτογλου;

Η αποδοχή της επίσκεψης Νταβούτογλου χωρίς την αποχώρηση των Τουρκικών πολεμικών και του «μπαρμπαρός» αποτελεί μέγιστο σφάλμα στην εξωτερική μας πολιτική.

Ο Νταβούτογλου θάρθει στην Αθήνα ενώ παραμένουν τα Τουρκικά σκάφη κοντά στην Κύπρο και το ερευνητικό «μπαρμπαρός» εντός της Κυπριακής ΑΟΖ.

Τι θα συζητήσουν με τους Έλληνες αξιωματούχους;

Την αποχώρηση των Τούρκων; Την διακοπή των ερευνών από τους Κυπρίους μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ; Το μοίρασμα των κοιτασμάτων; Τι;

Πιστεύουν ότι οι Τούρκοι θα αποχωρήσουν χωρίς ανταλλάγματα; Η πρόσφατη ιστορία δεν τους δίδαξε τον τρόπο σκέψης και δράσης των Τούρκων;

Η υποχωρητικότητα των Ελληνικών κυβερνήσεων και το δόγμα «δεν διεκδικούμε, δεν παραχωρούμε» μας έχει βλάψει τα μέγιστα σε σχέση με τα εθνικά μας θέματα.

Ακόμη μια φορά θα βρεθούμε στην δυσάρεστη και επιζήμια, για τα εθνικά μας συμφέροντα, θέση να παραχωρήσουμε. Το τι θα παραχωρήσουμε δεν είναι γνωστό και ίσως δεν μαθευτεί τουλάχιστον άμεσα.

Προβλέπεται άλλη μια διπλωματική ήττα και περεταίρω υποχώρηση στα Ελληνοτουρκικά.

Το ηθικό των Ελλήνων, η εθνική αυτοπεποίθηση, η ΑΟΖ και οι Κούρδοι

Την ημέρα που η Τουρκία θα αποφασίσει να τεντώσει το σχοινί σε Κύπρο και Αιγαίο, την ίδια μέρα θα χάσει το 25% του εδάφους της!

Του Σάββα Καλεντερίδη

Τις τελευταίες ημέρες ορισμένα ΜΜΕ, παρουσιάζουν -θέλουμε να ελπίζουμε από άγνοια- τις προκλήσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά και τις «βόλτες» τουρκικών πολεμικών πλοίων στη θάλασσα του Αιγαίου με έναν τρόπο που πλήττεται το ήδη καταρρακωμένο ηθικό του ελλληνικού λαού σε Κύπρο και Ελλάδα.

Να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Οι παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, βόλτες των τουρκικών κορβετών και φρεγατών στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου και οι αβλαβείς διελεύσεις στις Κυκλάδες και ορισμένες φορές ακόμα και στα ανοικτά των ακτών της Αττικής, είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει.

Ιδιαίτερα δε η παρουσία τουρκικών πολεμικών σκαφών στα ελληνικά χωρικά ύδατα, θα πρέπει ούτως ή άλλως να αντιμετωπίζεται με τους τρόπους που προβλέπονται από τα επιχειρησιακά σχέδια των ένδοξων Ενόπλων μας Δυνάμεων, πάντα μέσα στα πλαίσια που ορίζει το διεθνές δίκαιο.

Όσον αφορά στην ποροκλητική παρουσία του ερευνητικού σκάφους «Μπαρμπαρός» στην κυπριακή ΑΟΖ, τη συνοδεία πολεμικών σκαφών, αυτή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με γνώμονα το εθνικό συμφέρον αλλά και τα στρατηγικά συμφέροντα της Κύπρου.

Θα το επαναλάβουμε. Το «παιχνίδι» στην περιοχή της Αν. Μεσογείου παίζεται στο γήπεδο του διεθνούς δικαίου, της πολιτικής, της διπλωματίας, των διεθνών σχέσεων και των συμφωνιών με χώρες και ενεργειακές εταιρείες.

Στο γήπεδο αυτό η Κύπρος, η Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο κράτος, είναι εξαιρετικά ισχυρή, ενώ από την άλλη πλευρά η Τουρκία απολύτως ανίσχυρη.

Να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι η Τουρκία αποπειράθηκε αλεπάλληλες φορές να ανατρέψει τα δεδομένα στο γήπεδο αυτό. Έκανε διαβήματα σε Αίγυπτο, Ισραήλ και Λίβανο να ακυρώσουν τις συμφωνίες οριοθέτησης της ΑΟΖ, έκανε αλεπάλληλα διαβήματα σε ΗΠΑ, Ισραήλ, Ιταλία, Γαλλία και Κορέα να αποτρέψουν τις ενεργειακές εταιρείες να υπογράψουν συμφωνίες με την Κυπριακή Δημοκρατία, κίνησε γη και ουρανό για να πείσει την NobleEnergy, την Delek, την TOTALτην KOGAZκαι την ENIνα μην υπογράψουν συμφωνίες, να μην στείλουν ερευνητικά σκάφη και να μην στήσουν εξέδρες στην κυπριακή ΑΟΖ.

Ιδιαίτερα όσον αφορά το Οικόπεδο 12 και την εξέδρα άντλησης της NobleEnergy – Delek, η Άγκυρα έκανε προειδοποιητικές δηλώσεις ότι θα αντιδράσει κάνοντας χρήση στρατιωτικής βίας, σε περίπτωση εγκατάστασής της εκεί.

Η εξέδρα εγκαταστάθηκε και βρικσόμαστε στα τελευταία στάδια πριν την έναρξη της εξόρυξης του φυσικού αερίου.

Τις ημέρες που το ερευνητικό σκάφος-πλατφόρμα Saipem 10000 του κονσόρτσιουμ ENI- KOGAZέπλεε προς το Οικόπεδο 9, όπου εγκαταστάθηκε για να εκτελέσει τις διερευνητικές γεωτρήσεις, η Τουρκία έστειλε στην ευρύτερη περιοχή το δικό της ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός», συνοδευόμενο από δυο φρεγάτες, με σκοπό να εκφοβίσει τους Ιταλούς και τους Κορεάτες και να εκτρέψει με τον τρόπο αυτό το χρονοδιάγραμμα εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων αλλά και των ρου των εξελίξεων, όπως αυτές έχουν προδιαγραφεί από τις προαναφερθείσες ενέργειες της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με άλλα λόγια, η Τουρκία, που δεν έχει κανένα απολύτως έρεισμα στο γήπεδο του Διεθνούς Δικαίου, της διπλωματίας, της πολιτικής, των διεθνών σχέσεων και συμφωνιών και των ενεργειακών συμφωνιών, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα άλλο γήπεδο, όπου οι εξελίξεις θα προδιαγράφονται από την στρατιωτική ισχύ και την επιβολή.

Εκεί θέλει να μας εφελκύσει την Κύπρο και την Ελλάδα και στο ζήτημα αυτό θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Γιατί μόνο ένας τρελλός ή ένας προδότης θα εγκατέλειπε το γήπεδο που είναι ισχυρός, για να περάσει σε ένα γήπεδο όπου ο αντίπαλος έχει πολλές πιθανότητες να πετύχει τον στόχο του.

Εννοούμε ότι δεν θα πρέπει να διολισθήσουμε στην πολιτική των κανονιοφόρων και φυσικά δεν ενοούμε ότι θα νικήσει σε έναν ενδεχόμενο ελληνοτουρκικό πόλεμο, ο οποίος εκτιμούμε ότι είναι εξαιρετικά απίθανο να συμβεί.

Αλλά και να συμβεί, η Τουρκία δεν θα χάσει μόνο στο πεδίο της μάχης και του ελληνοτουρκικού μετώπου, όπου η Ελλάδα έχει στρατηγικά πλεονεκτήματα, όπως ισχυρότατη αντιαεροπορική άμυνα, S-300, PATRIOT, TORM-1, OSA, ισχυρή πολεμική αεροπορίαμε αεροσκάφη τουλάχιστον ισάξια των τουρκικών και πυραύλους SCALP, υποβρύχια τ. 214, που είναι ίσως τα καλύτερα του κόσμου (ας όψονται εκείνοι οι τουλάχιστον ανόητοι που καθυστέρησαν την παραλαβή τους), επιθετικά ελικόπτερα ΑΗ-64 Απάτσι και πόσα άλλα…

Θα χάσει αυτομάτως τουλάχιστον το ένα τέταρτο του εδάφους της και η τουρκική κυβέρνηση το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Άλλωστε, η Κομπάνι φωτίζει το δρόμο στους Κούρδους, μην το ξεχνάμε αυτό!

Για όλους τους παραπάνω λόγους, στρατηγική ψυχραιμία, ελληνική ευστροφία, εθνική αυτοπεποίθηση και ψηλά το κεφάλι Έλληνες.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “κυριακάτικη δημοκρατία“

Τουρκικά πολεμικά πλοία γύρω από το Καστελόριζο και την Στρογγύλη!!!

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται εδώ και λίγες ώρες η άσκηση «Mavi Balina», δηλαδή, «Γαλάζια Φάλαινα» με 3 φρεγάτες, 2 κορβέτες, 4 υποβρύχια, 3 καινούργια υπερσύχρονα πλοία καταδίωξης, 2 ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα του Ναυτικού, 1 πλοίο λογιστικής υποστήριξης, 2 πλοία του αρχηγείου της
Τουρκικής Ακτοφυλακής και 3 ΑΦΝΣ τα οποία κινούνται αυτή την στιγμή μεταξύ Καστελόριζου και Κύπρου κι έχουν "περισφίξει" το σύμπλεγμα της Μεγίστης.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το ΓΕΝ στην μεγάλη αυτή αεροναυτική άσκηση παίρνουν μέρος οι τουρκικές κορβέτες, Büyükada, (Πρίγκηπος), Gediz, Göksu και Gökçeada, (Ίμβρος) και οι φρεγάτες, Anafartalar, Çanakkale, Atılay και Batıray.
Ηδη έχουν ξεκινήσει οι παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου στην περιοχή από τα τουρκικά ανθυποβρυχιακά αεροσκάφη CN-235: Πέντε φορές παραβίασαν τα εναέρια σύνορα της χώρας σήμερα στην περιοχή του Καστελόριζου.
Μάλιστα, οι Τούρκοι έχουν δώσει ρόλο ναυαρχίδας για τη συγκεκριμένη άσκηση στην κορβέτα «Buyukada», η οποία πριν μερικές ημέρες είχε παραβιάσει επτά φορές τα ελληνικά χωρικά ύδατα κάνοντας βόλτες στο Αιγαίο. Από τη «Buyukada» παρακολουθεί τη «Γαλάζια Φάλαινα» ο αρχηγός του τουρκικού Ναυτικού...
Η άσκηση διεξάγεται με πραγματικά πυρά («sıcak tatbikat») και ήδη στο Καστελόριζο (Μεγίστη) αντηχούν οι κανονιοβολισμοί από τα τουρκικά πλοία που έχουν περικυκλώσει στο σύμπλεγμα, ενώ στην αοιμονωμένη Στρογγύλη, βαθιά στην Ανατολική Μεσόγειο το ελληνικό στρατιωτικό απόσπασμα με σφιγμένα τα όπλα παρατηρεί μέσα στη νύχτα τα φώτα των τουρκικών αεροσκαφών και πλοίων να εκτελούν εικονικές προσβολές.
Την άσκηση παρακολουθεί ο Τούρκος Α/ΓΕΝ αντιναύαρχος, Bülent Bostanoğlu, ενώ νομιμοπιούν την τουρκική επιθετικότητα οι χώρες του ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Καναδάς, Ισπανία, Βρετανία, καθώς και το άκρως φιλικό προς την Τουρκία, Πακιστάν. Στην άσκηση είναι παρατηρητές το Μπαχρέιν, το Μπαγκλαντές, η Χιλή, η Γεωργία και ο Λίβανος, χώρες στις οποίες προτείνει προς πώληση την κορβέτα κλάσης ADAη Τουρκία
Κατά τ'αλλα η Τουρκία έχει "καταδικαστεί" από τους "συμμάχους" μας για τις παράνομες ενέργειες στην κυρπιακή ΑΟΖ.
Στη βάση του Ακσαζ επικρατεί πολεμικός πυρετός.
Κανένα ελληνικό πλοίο δεν βρίσκεται στην περιοχή, αλλά στην 115 ΠΜ στο Ηράκλειο, αλλά και στην σμηναρχία στο Καστέλι, υπάρχει επιφυλακή 5 λεπτών προς απογείωση.

defencenet

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΚΑΙ ΝΕΟΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου (Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Τι θα γίνει με την Τουρκία ;
Θα συνεχιστεί η παθητική, ειρηνόφιλη, πολιτισμένη ανεκτική (σε βαθμό παρεξηγήσεως) δικής μας στάση;
Έβαλαν μπότα στο 40% της Κύπρου μας. Αύριο, αν βρούν πάλι ευκαιρία, θα την καταλάβουν ολόκληρη (!).
Τώρα θέλουν να μοιράσουν τα (δικά της) κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Μονίμως αμφισβητούν το διεθνώς κατοχυρωμένο δικαίωμα των 12 μιλίων. Μιλούν διαρκώς για αμφισβητούμενες … ζώνες, αλλά και κατοικημένα ελληνικά νησιά!!!…
Τούρκικα αεροπλάνα και πλοία παραβιάζουν τον δικό μας εναέριο και θαλάσσιο χώρο ανεπίτρεπτα. Αγωνίζονται, δεκαετίες τώρα, για να αφοπλίσουμε τα νησιά μας. Επιχαίρουν κάθε φορά που συμβαίνει εμείς να έχουμε εσωτερικά προβλήματα. Καραδοκούν να εκμεταλλευτούν οποιαδήποτε αδυναμία μας.

Εμείς πάλι δεν αντιδρούμε. Δεν διεκδικούμε ποτέ (!).

Αγοράζουμε ακατάλληλα ή ελαττωματικά υποβρύχια, αεροπλάνα, και οπλικά συστήματα προκειμένου κάποιοι να πάρουν κάποιοι μίζες!

Τους αντιμετωπίζουμε με: αναχαιτήσεις, νότες διαμαρτυρίας και ανεξάντλητη υπομονή (!).

Οι ταγοί μας θα πρέπει να μας πουν: Φ ο β ο ύ ν τ α ι ν α ι ή ό χ ι τ η ν Τ ο υ ρ κ ί α; Αυτά τα γελοία περί της: “Φίλης και συμμάχου χώρας” (… παραδοσιακά υποθέτω), πρέπει να σταματήσουν.

Η Τ ο υ ρ κ ί α ε ί ν α ι ε χ θ ρ ι κ ή χ ώ ρ α. Η εκάστοτε ηγεσία της οραματίζεται την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.Όσο για τα παλαμάκια, τα ζεϊμπέκικα και τα στεφάνια κατάθεσης, καλό θα είναι να ξεχαστούν, επειδή απλώς την αποθρασύνουν.

Οι πυγμαίοι δυτικοί ηγέτες δεν παίρνουν – ούτε και πρόκειται να πάρουν – θέση, λόγω συμφερόντων, αλλά και πολιτικής ανεπάρκειας τους.Εμείς τι κάνουμε; (Εκτός βέβαια από … διαμαρτυρίες, παλαμάκια, επίδειξη αιδημοσύνης αρσακειάδας περασμένου αιώνα).

Ακούμε πως γίνεται προσπάθεια να συνευρεθούν οι πολιτικοί Αρχηγοί για να συζητήσουν για την διεξαγωγή ή μη πρόωρων εκλογών, επ’ ευκαιρία της εκπνοής της θητείας του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Μήπως θα μπορούσαν να …. συνέλθουν κάπως, ώστε να συνέλθουν σε σύσκεψη όλοι μαζί με τον Πρόεδρο και να συμφωνήσουν – αφού συμβουλευτούν τους Αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων και αρμόδιους διπλωμάτες – ως Έλληνες αυτή τη φορά (και όχι ως κομματάρχες) για το πως θα αντιμετωπίσουν τους εχθρούς του Ελληνισμού;

Να βοηθήσουν και ορισμένα απαράδεκτα ΜΜΕκτροχιασμού προς αυτή την κατεύθυνση της Εθνικής προσπάθειας, αντί να συνεχίζουν να καλούν κομματικά στελέχη που πρόθυμα αλληλοσπαράσσονται – χάριν της τηλεθέασης- την ίδια ώρα που η Τουρκία θέλει να κατασπαράξει και να αφανίσει την Ελλάδα.

Τα τεράστια εσωτερικά της προβλήματα ( Κουρδικό κ.α) όσο και η απώλεια διεθνών ερεισμάτων, λόγω αστοχιών και μεγαλοϊδεατισμού, στην εξωτερική της πολιτική (ανατολικά), δεν της επιτρέπουν να ανοίξει νέα μέτωπα (δυτικά της) .
Είναι αστείος, φοβικός και αστήρικτος ο ισχυρισμός πως : “όταν έχει δικά της προβλήματα, τότε τα εξάγει προς εμάς”. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνον όταν γνωρίζει ή νομίζει, ότι την φοβόμαστε.
Αν εμείς υψώσουμε το εθνικό μας ανάστημα και την αντιμετωπίσουμε με: “Μολών λαβέ. Αν τολμάς κήρυξε μας πόλεμο”, τότε θα υποχρεωθεί να αναδιπλωθεί, μαζευτεί στο καβούκι της, όπως κάνουν οι θρασύδειλοι. Είναι πράγματι ανώφελο και οικονομικά ασύμφορο να προβαίνουμε σε συνεχείς αγορές εξοπλισμών, όταν οι γείτονες γνωρίζουν ότι δεν τα χρησιμοποιούμε (βλ. Ίμια κ.ο.κ). Εκτός και αν μας ενδιαφέρουν οι μεγαλοπρεπείς παρελάσεις!

Υ.Γ Οι ΝΕΟΡΑΓΙΑΔΕΣ μας, εμφανίζουν επιπρόσθετα: Ρατσιστικές και αντιτουριστικές τάσεις. Με δεδομένο ότι ήδη ένα εκατομμύριο Τούρκοι πολίτες μας επισκέπτονται, ως τουρίστες, γιατί ενοχλούν οι επισκέψεις των ενστόλων Τούρκων;
Μήπως επειδή (τα ένστολα καρντάσια μας ) έρχονται με διαφορετικά μεταφορικά μέσα: πολεμικά πλοία, αεροπλάνα, υποβρύχια, οπότε τους κάνει κέφι;
Άλλωστε και αυτοί έχουν το ελεύθερο ως ….. παραδοσιακοί φίλοι και σύμμαχοι.

Κύπρος: Nα μεταβάλουμε την τουρκική πρόκληση σε ευκαιρία

Του Γιώργου Καραμπέλιά

Από το 1977 η ελληνική και η κυπριακή ηγεσία ακολούθησαν μια θανατηφόρα πολιτική επιλογή, που στην ουσία αναγνώριζε την τουρκική εισβολή με την αποδοχή συνομιλιών με τους Τουρκοκυπρίους, δηλαδή στην πραγματικότητα με τους Τούρκους, για τη «λύση» του κυπριακού, την ίδια στιγμή που συνεχιζόταν η κατοχή και πάνω από διακόσιες χιλιάδες Κύπριοι είχαν μεταβληθεί σε πρόσφυγες στην πατρίδα τους. Αυτή η ενέργεια αποτέλεσε στην ουσία τη συνέχεια της Ζυρίχης, η οποία είχε ήδη αποδεχθεί την ανάμιξη της Τουρκίας στην Κύπρο ως εγγυήτριας δύναμης.

Έτσι, το σατανικό σχέδιο των Άγγλων να αποτρέψουν την αυτοδιάθεση της Κύπρου και την ένωσή της με την Ελλάδα, την οποία είχαν ήδη αποδεχθεί στη διάρκεια του πολέμου, χρησιμοποιώντας την τουρκοκυπριακή μειονότητα, απεδείχθη απολύτως αποδοτικό γι’ αυτούς και θανατηφόρο για μας. Εξήντα χρόνια μετά το 1955, οι Άγγλοι συνεχίζουν να βρίσκονται στην Κύπρο, οι δε Τούρκοι κατέχουν ένα μεγάλο μέρος της και απειλούν και την υπόλοιπη.

Η τουρκική εισβολή το 1974 θα μπορούσε να αποτελέσει μια αφετηρία επανατοποθέτησης του κυπριακού σε μία και μόνη βάση, ως ζητήματος εισβολής και κατοχής με παράλληλη οριστική καταγγελία και ενταφιασμό των συνθηκών της Ζυρίχης. Η Κύπρος, μαζί με την Ελλάδα, έπρεπε και μπορούσε τότε να αρνηθεί οποιαδήποτε περαιτέρω συνομιλία και επαφή με τους Τουρκοκυπρίους, ενόσω διατηρούνταν η παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής, και συνεχιζόταν ο εξανδραποδισμός των διακοσίων χιλιάδων προσφύγων. Για να μην αναφέρουμε και άλλα ζητήματα, όπως εκείνο των αγνοουμένων. Και όμως η Ελλάδα και η Κύπρος, δηλαδή οι πολιτικές τους ηγεσίες, όχι μόνο αποδέχτηκαν τα τετελεσμένα της κατοχής, αλλά ενεπλάκησαν μετά το 1977 στη λογική ατέρμονων συνομιλιών, οι οποίες οδηγούν ανά δεκαετία σε νέες υποχωρήσεις και προσαρμογές στην τουρκική κατοχή.

Αρχικώς, με ευθύνη του Μακαρίου και της κυβέρνησης Καραμανλή, αποδέχτηκαν την έναρξη συνομιλιών για μια ομοσπονδιακή λύση, η οποία ξεκίνησε ως «πολυπεριφερειακή», για να καταλήξει, μέσα από αλλεπάλληλες διολισθήσεις, σε διζωνική. Εξάλλου το 1983 οι Τουρκοκύπριοι, δηλαδή οι Τούρκοι, ανακήρυξαν την ανεξαρτησία του ψευδοκράτους της Β. Κύπρου και όμως, η μόνη συνέπεια αυτής της πρόκλησης, υπήρξε η…. αποδοχή των τετελεσμένων. Διότι, στον βαθμό που η κυπριακή και η ελληνική ηγεσία συνέχιζαν τις συνομιλίες για διζωνική, αναγνώριζαν στην ουσία την τουρκική κατοχή και την εκδίωξη των προσφύγων, την ίδια στιγμή που διαμαρτύρονταν σε όλα τα διεθνή φόρα για την ανακήρυξη του ψευδοκράτους!

Μία ακόμα ευκαιρία για επανατοποθέτηση του κυπριακού είχε χαθεί. Από τότε και μετά άρχισε μία διαρκής και ατέρμονη διολίσθηση προς όλο και πιο ενδοτικές θέσεις, και τη σταδιακή απομάκρυνση της Ελλάδας από τα κυπριακά τεκταινόμενα.

Από το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας Κύπρου, και από την υποτιθέμενη αμυντική θωράκιση της Κύπρου με τους πυραύλους S300, περάσαμε στην οριστική εγκατάλειψη της στρατιωτικής προστασίας της Κύπρου από την Ελλάδα και προπαντός στη σταδιακή συναισθηματική και ψυχική αποξένωση Ελλαδιτών και Κυπρίων. Και όμως, η Κύπρος συνεχίζει να επιβιώνει, έστω με τη σημερινή κατάστασή της, επειδή ακριβώς υπάρχει ακόμη η Ελλάδα, ενώ και η Ελλάδα μπορεί να παίζει ένα ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο και να μην έχει μεταβληθεί σ’ ένα απλό βαλκανικό προτεκτοράτο, εξαιτίας της παρουσίας της Κύπρου. Ωστόσο, αυτό το κεφαλαιώδες γεγονός παραθεωρείται, διαρκώς και από τα αισθήματα αλληλεγγύης και ταύτισης Ελλαδιτών και Κυπρίων, τουλάχιστον μέχρι το 1974, οδηγηθήκαμε σταδιακώς στη μεταβολή του κυπριακού σε ζήτημα «εξωτερικής πολιτικής».

Ο επόμενος μεγάλος σταθμός της απομάκρυνσης, και ταυτόχρονα των δυνατοτήτων αναθεώρησης μιας καταστροφικής πορείας, υπήρξε το σχέδιο Ανάν, και η θριαμβική απόρριψή του από τον ελληνισμό της Κύπρου. Και όμως, και αυτή η μεγάλη ευκαιρία αναθεώρησης της στρατηγικής της ουσιαστικής αποδοχής των τουρκικών τετελεσμένων πήγε χαμένη. Ακόμα και ο Τάσσος Παπαδόπουλος, δεν τόλμησε να εγκαινιάσει άμεσα μια νέα στρατηγική για τον κυπριακό ελληνισμό, με αποτέλεσμα να παραδοθούμε σ’ άθλιους Χριστόφιες και Αναστασιάδηδες, οι οποίοι προχώρησαν ένα ακόμα βήμα προς την οδό της καταισχύνης και της οριστικής καταστροφής του ελληνισμού στην Κύπρο. Διότι, βέβαια, όλοι γνωρίζουν ότι ο στόχος της Τουρκίας είναι πλέον ολόκληρη η Κύπρος, όπως καταδεικνύεται και από τις πρόσφατες προκλήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ και όχι απλώς ο έλεγχος της Β. Κύπρου. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Έτσι, έκανε ένα ακόμα βήμα που επιχειρεί να ανατρέψει όλη τη στρατηγική της Κύπρου για την ΑΟΖ και τα πετρέλαια, επιβάλλοντας έναν ανοικτό εκβιασμό. Είτε οι Κύπριοι θα δεχτούν να ξανακάτσουν στο τραπέζι των «συνομιλιών», αποδεχόμενοι όλα τα τουρκικά αιτήματα, είτε η Τουρκία θα μεταβάλει άμεσα την Κύπρο σε προτεκτοράτο που θα έχει απολέσει και τα τελευταία στοιχεία της εθνικής της κυριαρχίας. Και γι’ αυτό, σπεύδουν οι καλοθελητές από τον ΟΗΕ και τις ΗΠΑ να πείσουν την κυπριακή κυβέρνηση, –που δεν θέλει και πολλά για να πεισθεί– να δεχτεί το σχέδιο Ανάν στο τετράγωνο που είχε δρομολογήσει ο άθλιος Χριστόφιας και συνέχιζε ο διάδοχός του. Όμως πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα για νέα υποχώρηση. Οποιαδήποτε νέα υποχώρηση θα σημάνει την αποδοχή από εμάς, Ελλαδίτες και Κύπριους, της τουρκοποίησης της Κύπρου. Η τουρκική πρόκληση μεταβάλλεται έτσι σε μία νέα ευκαιρία ανατροπής της πορείας των τελευταίων σαράντα χρόνων. Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη, ως εγγυήτρια δύναμη και ως μητρόπολη του κυπριακού ελληνισμού, να προστατέψει την Κύπρο, κινητοποιώντας τις ναυτικές της δυνάμεις και προκαλώντας άμεσα κρίση στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προωθώντας περαιτέρω τη συμμαχία με τις δυνάμεις που στρέφονται ενάντια στον οθωμανικό επεκτατισμό σε όλη την περιοχή της Μ. Ανατολής. Η Κύπρος πρέπει να καλέσει τους Τούρκους να αποχωρήσουν από την ΑΟΖ και τα κατεχόμενα και να αναγνωρίσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, διαφορετικά θα πρέπει να μπλοκάρει με βέτο τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων Τουρκίας-Ε.Ε. Θα πρέπει να προχωρήσει μαζί με την Ελλάδα σε συγκρότηση αμυντικής συμφωνίας με όλους τους γείτονές της που αντιτίθενται στον τουρκικό επεκτατισμό, καθώς και με τη Ρωσία η οποία είναι διατεθειμένη να τη στηρίξει.

Πρέπει επιτέλους, πενήντα ολόκληρα χρόνια μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή, ν’ αρχίσει μία αντίστροφη πορεία –η τουρκική ιταμότητα, καθώς και η αλλαγή του γεωπολιτικού περιβάλλοντος, προσφέρει μία σημαντική ευκαιρία για επανατοποθέτηση του κυπριακού ζητήματος. Η φενάκη της επανένωσης του νησιού με παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής, που υπήρξε το δόλωμα για την εξαπάτηση του κυπριακού ελληνισμού ότι δήθεν παλεύουμε γι’ αυτήν, στην πραγματικότητα οδήγησε στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Και στην ντε φάκτο (και εν μέρει ντε γιούρε) διχοτόμηση του νησιού και τη συνέχεια της παρουσίας της κατοχικής Τουρκίας σ’ όλο το νησί, ως «εγγυήτριας δύναμης». Η τουρκική πρόκληση μπορεί λοιπόν να αποτελέσει την ευκαιρία για μια νέα πορεία, η οποία θα διασφαλίσει τουλάχιστον την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού και την παρουσία της Ελλάδας στην ανατολική Μεσόγειο. Αν εξακολουθούν να υπάρχουν Έλληνες στις ηγεσίες των δύο χωρών, και οι Έλληνες στην Ελλάδα και την Κύπρο δεν έχουν αποχαυνωθεί εντελώς από τη μνημονομολογία και τα φοβικά σύνδρομα.

Πηγή Άρδην

Πως θα φανεί στον στρατάρχη Σίσι αυτό το «Συμβούλιο Συνεργασίας»;

Με το γνωστό χαμόγελο θα εμφανιστεί στην ελληνική πρωτεύουσα καμαρωτός ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, συνοδευόμενος από κουστωδία υπουργών για να παραστούν στο τρίτο ελληνοτουρκικό Συμβούλιο Συνεργασίας που θα πραγματοποιηθεί το διάστημα 5-6 Δεκεμβρίου.

Στο συμβούλιο θα προεδρεύσουν οι δυο πρωθυπουργοί, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η αναβολή του Συμβουλίου Συνεργασίας «έπαιζε» ως ισχυρό ενδεχόμενο, όμως, οι δυο πλευρές κρίνουν σκόπιμη τη διεξαγωγή του.

Το σχόλιο που μπορεί να γίνει είναι ότι πρόκειται για μια πρωτοβουλία που έχει διπλή ανάγνωση, με την Αθήνα να οφείλει να ασχολείται πλέον και με το πως οι ενέργειές της θα γίνουν δεκτές από την πλευρά των συμμάχων της και να μην έχει στο κεφάλι της μόνο το πως θα προβαίνει συνεχώς σε επίδειξη ειρηνικών προθέσεων κυρίως προς την τουρκική πλευρά και δευτερευόντως προς τη Δύση.

Για παράδειγμα, όταν ο στρατάρχης Σίσι «διαβολοστέλνει» τους Τούρκους σε κάθε ευκαιρία, είναι πιθανόν να μην ενθουσιάζεται όταν βλέπει τους Έλληνες να «χαϊδεύονται» με τους Τούρκους, δεδομένης της συμπεριφοράς τους, διότι στη δική του κουλτούρα αυτό δείχνει, μεταξύ άλλων, απουσία αυτοσεβασμού. Το εξέτασε ποτέ κανείς στην κυβέρνηση ή/και τη γραφειοκρατία του υπουργείου Εξωτερικών;

Κι εάν διαπιστώνουν ότι διαρκώς χαριεντίζεσαι με αυτούς που τόσο χοντροκομμένα αμφισβητούν τα κυριαρχικά σου δικαιώματα, είναι μάλλον αποθαρρυντικό σημάδι για κάποιον που σκέφτεται απλώς να παίξει σε συνεργασία μαζί σου το δοκιμασμένο «παιχνίδι» της αποτροπής (deterrence), το οποίο παρεμπιπτόντως, αναφέρεται στο μοναδικό επίπεδο που καταλαβαίνουν άτομα του ιδιαίτερου – διαταραγμένου ψυχισμού των Ερντογάν και Νταβούτογλου, αυτό της ισχύος.

Επίσης, η εικόνα που εκπέμπεις διεθνώς να καλοδέχεσαι τέτοιους παρίες του διεθνούς συστήματος (η αξιολογική κρίση προκύπτει από τη συμπεριφορά τους), στα «μάτια» του διεθνούς ακροατηρίου είναι σα να τους προσκαλείς να μοιράσεις όσα σου ανήκουν.

Είναι σα να επαιτείς τη συμβολή της διεθνούς κοινότητας, να έρθει δηλαδή και να συνετίσει τους «μισότρελους» που αντιμετωπίζεις, ενώ εσύ εμφανίζεσαι διατεθειμένος να βοηθήσεις κάνοντας ακόμα μεγαλύτερες παραχωρήσεις – υποχωρήσεις προς χάριν της ειρήνης.

Να θυμίσουμε βέβαια, ότι αυτές οι σκέψεις και πράξεις, βραβεύονται στο τέλος της ημέρας με το αποκαλούμενο ως «βραβείο της ανοιχτής παλάμης», όπως άλλωστε αποδεικνύει η εμπειρία,ενώ στέλνουν μήνυμα στην Τουρκία να υιοθετήσει όσο το δυνατόν πιο μαξιμαλιστικές επιδιώξεις,καθώς εσύ θα κάνει τα πάντα για να τη συναντήσεις… κάπου στη μέση.

Όταν συνειδητοποιήσεις πόσα θα έχεις όμως εκχωρήσει – απεμπολήσει, ή απλά δεν θα μπορείς να κάνεις αλλιώς διότι αυτά θα υπαγορεύει η διαπραγματευτική λογική του δίνω και παίρνω, θα είναι πολύ αργά, ενώ θα παραμονεύει και ένα θερμό επεισόδιο στη γωνία για να σε συνετίσει, το οποίο ενδεχομένως να το επιθυμεί σε τακτικό επίπεδο στη φάση εκείνη και η πλευρά από την οποία περιμένεις να παρέμβει για να σταματήσει τη σύγκρουση.

Κι άντε από την αρχή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπό το βάρος τετελεσμένων…

Σχόλιο Ιστολογίου: Και τι θα εμποδίσει τον κ. Νταβούτογλου να διατυπώσει δημόσια την Τουρκική απαίτηση για τερματισμό των ερευνών για υδρογονάνθρακες παρουσία του Σαμαρά με την απειλή του casus beli;

Ίλιγγο προκαλούν οι καταθέσεις του ζάπλουτου Γιώργου Καρατζαφέρη

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Kontranews που κυκλοφορεί την Τρίτη βρέθηκαν σε offshore του Καρατζαφέρη: έμβασμα 1.640.000€, 6.600.000 $ μετρητά και ακίνητα αξίας 20 εκατομμυρίων ευρώ! Στο μεταξύ ισχυρούς κραδασμούς στο ετοιμόρροπο πολιτικό σκηνικό προκαλεί το αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο δημοσίευματης Real News για κατάθεση μαμούθ, ύψους 1.600.000 ευρώ σε off shore του Γιώργου Καρατζαφέρη, από εταιρεία που ανήκει στο γνωστό αντιπρόσωπο οπλικών συστημάτων και προμηθευτή του υπουργείου Εθνικής Αμύνης, Αλέξανδρο Τσάτσο.

Το ρεπορτάζ της Real News τεκμηριώνει με απόλυτο τρόπο το γιγαντιαίο σκάνδαλο που έχει πάρει ήδη το δρόμο της δικαστικής διερεύνησης. Άλλωστε η πλευρά του Αλέξανδρου Τσάτσου που εμφανίζεται ως καταθέτης του συγκεκριμένου ποσού, σε ένα από τα κορυφαία πολιτικά πρόσωπα με πρωταγωνιστικό ρόλο στην κυβέρνηση του μνημονίου, επιβεβαιώνει στο ακέραιο το δημοσίευμα προβάλλοντας μόνο ενστάσεις ως προς τη σκοπιμότητα της συναλλαγής υποστηρίζοντας μόνον ότι «δεν πρόκειται για μίζες από προμήθεια των ελικοπτέρων ΣΟΥΠΕΡ ΠΟΥΜΑ».

Οι δραστηριότητες του προέδρου του ΛΑΟΣ, Γιώργου Καρατζαφέρη, με διάφορα λόμπι που λυμαίνονταν τα εξοπλιστικά προγράμματα ήταν γνωστές σ΄ ολόκληρη την πιάτσα εδώ και δεκαετίες σημειώνει το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Kontranews.gr που ακολουθεί.

Το «σύστημα», ειδικά οι υπηρεσίες πληροφοριών, γνώριζαν επίσης για τις off shore που είχε στήσει προκειμένου να διακινεί μεγάλα ποσά και να κρύβει ακίνητη περιουσία που είχε αποκτήσει σε πολλές χώρες του κόσμου.

Μόνο που αντί να τον παραπέμψουν στη Δικαιοσύνη, τον έθεσαν σε κατάσταση πολιτικής ομηρίας και εκβιασμού και τον χρησιμοποίησαν απροκάλυπτα όταν τον χρειάστηκαν στην κυβέρνηση του μνημονίου.

Στο διάστημα κατά το οποίο ο Γιώργος Καρατζαφέρης έκανε τη λάντζα για να περνούν στην κοινωνία τα μνημονιακά μέτρα και δικαιολογούσε τη λεηλασία που συντελέστηκε από τους ξένους τοκογλύφους σε βάρος της χώρας μας, το σύστημα του εξασφάλιζε ασυλία και καθημερινή παρουσία στα μεγάλα κανάλια. Όταν επιχειρούσε να φέρει αντιρρήσεις τον συμμόρφωναν, με στοχευμένες απειλητικές διαρροές στον Τύπο. Όταν τελείωσε ο ρόλος του και αφού το κόμμα του εξαφανίστηκε πολιτικά τον έριξαν στα σκουπίδια, όπως γίνεται πάντοτε σε τέτοιου είδους περιπτώσεις.
Ξαφνικά τα χέρια της Δικαιοσύνης λύθηκαν ως δια μαγείας και άρχισαν να εμφανίζονται οι περίεργες συναλλαγές του αρχηγού του ΛΑΟΣ με τους εμπόρους όπλων.
Στην συνέχεια μπορεί να δούμε πολλά ακόμα επεισόδια με εμπλοκή επιχειρηματιών και από άλλους νευραλγικούς τομείς που έχουν σχέση με προμήθειες και δημόσια έργα. Η ουσία είναι ότι για το σύστημα της τρόικας ο Γιώργος Καρατζαφέρης είναι πλέον καμένο χαρτί και όπως όλα δείχνουν θα έχει μάλλον την τύχη του Άκη Τσοχατζόπουλου.
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνώριζαν λεπτομερώς τις μεθόδους και τις πρακτικές που ακολουθούσε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ για να κάνει επιθετικό λόμπιγκ, παρεμβαίνοντας απροκάλυπτα για την υπογραφή μεγάλων συμβάσεων.

Στην περίπτωση των υποβρυχίων ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ πίεσε τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη να παραλάβει τα υποβρύχια που έγερναν. Επειδή ο τότε υπουργός Αμύνης αρνήθηκε να υποκύψει στις πιέσεις χρησιμοποίησε εκβιαστικές μεθόδους και τον κατηγόρησε από το βήμα της Βουλής ως «προστάτζα». Βέβαια ο Μεϊμαράκης είχε αποκαλύψει στον τότε πρωθυπουργό ολόκληρο το όργιο πιέσεων και εκβιασμών, που είχε δεχθεί απ’ τον Γ. Καρατζαφέρη.

Ο βίος και η πολιτεία του Γ. Καρατζαφέρη δεν εμπόδισε το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία να τον δεχθούν μετά βαΐων και κλάδων ως εταίρο στην κυβέρνηση που έστησε η τρόικα εκχωρώντας μάλιστα και κρίσιμα υπουργεία στο κόμμα του, ενώ ντόπιοι και ξένοι γνώριζαν για τις off shore και τις συναλλαγές του με τους προμηθευτές του δημοσίου, τον κατέστησαν βασικό παράγοντα διακυβέρνησης της χώρας, ενώ θα έπρεπε να είχαν από τότε στείλει ολόκληρο τον καυτό φάκελο στη Δικαιοσύνη. Γι’ αυτό είναι συνυπεύθυνοι για τα σκάνδαλα στα οποία εμπλέκεται τώρα ο Γ. Καρατζαφέρης, αλλά και για εκβιασμό, με στόχο την χειραγώγηση των πολιτικών εξελίξεων. Γιατί όλοι γνωρίζουν ότι ο Γ. Καρατζαφέρης αυτοκτόνησε πολιτικά με τη συμμετοχή του στη μνημονιακή κυβέρνηση. Μια συμμετοχή που ήταν προϊόν εκβιασμού απ’ την αόρατη πολιτική μαφία της τρόικας.

Αίτημα για να διαπιστώσει αν ο Γιώργος Καρατζαφέρης έχει συμπεριλάβει στις δηλώσεις του πόθεν έσχες του δύο υπεράκτιες εταιρείες που φέρονται ότι του ανήκουν έχει αποστείλει η Δικαιοσύνη στη Βουλή, καθώς το όνομα του προέδρου του ΛΑΟΣ προκύπτει ως πιθανά εμπλεκόμενο σε νέο σκάνδαλο των εξοπλιστικών και συγκεκριμένα με σύμβαση αγοράς ελικοπτέρων Super Puma το 2000. Πρόκειται για δύο εταιρείες, την Catalina International Ltd, η οποία το 2009 μετονομάστηκε σε Sunlight Delight, και τη Homeric TCI.
Το αίτημα προς τη Βουλή εστάλη διότι οι έρευνες των λειτουργών της Δικαιοσύνης έχουν καταδείξει ότι μία από τις δύο εταιρείες, η Catalina International, έχει λάβει εμβάσματα συνολικού ύψους 1.650.000 ευρώ, σε δύο διαφορετικές περιόδους. Οι πληρωμές αυτές φέρονται να προέρχονται από άτομο που αποτέλεσε τον μεσάζοντα στο κλείσιμο της συμφωνίας για την αγορά ελικοπτέρων Super Puma τον Δεκέμβριο του 2000. Πρόκειται για τον Αλέξανδρο Τσάτσο, που αντιπροσώπευε με τον Σταύρο Κομνόπουλο τη γαλλογερμανική εταιρεία Eurocopter.
Οι έρευνες της Δικαιοσύνης βρίσκονται σε εξέλιξη και πλέον αναμένεται η απάντηση της Βουλής στο εξαιρετικά κρίσιμο ερώτημα της αναγραφής των δύο εταιρειών στο πόθεν έσχες του Γ. Καρατζαφέρη. Από εκεί θα αποσαφηνιστεί ποια ακριβώς είναι η εμπλοκή του προέδρου του ΛΑΟΣ σε πληρωμές που έγιναν στο πλαίσιο της απόκτησης ελικοπτέρων Super Puma από το ελληνικό κράτος. Σε κάθε περίπτωση, η σύμβαση αγοράς των εν λόγω ελικοπτέρων φαίνεται πλέον να προστίθεται στη μακρά λίστα με τα εξοπλιστικά προγράμματα για τα οποία υπάρχει έντονη οσμή σκανδάλου.

«Λαβύρινθος» πληρωμών
Η σύμβαση 37Γ/00 για τα ελικόπτερα Super Puma, τύπου AS-332, της γαλλικής εταιρείας Eurocopter υπεγράφη στις 21 Δεκεμβρίου του 2000 από τον τότε υπουργό Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλο και αφορούσε την αγορά τεσσάρων ελικοπτέρων έναντι 61.741.925 ευρώ. Στη σύμβαση υπήρχε και η πρόβλεψη για απόκτηση άλλων δύο Super Puma, κάτι που όντως συνέβη το 2002, όταν υπουργός Άμυνας ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου. Λίγα χρόνια μετά, οι έρευνες της Δικαιοσύνης πέφτουν μπροστά σε έναν …λαβύρινθο πληρωμών, ο οποίος οδηγεί και στο όνομα του Γ. Καρατζαφέρη.
Τον Νοέμβριο του 2007, η υπεράκτια εταιρεία Catalina International, με πραγματικούς και ισότιμους δικαιούχους τον Γ. Καρατζαφέρη (με 50%) και τον υιό του Ιωάννη Καρατζαφέρη (επίσης με 50%), εμφανίζεται να δέχεται δύο εμβάσματα, συνολικού ύψους 1,5 εκατ. ευρώ. Τα εμβάσματα προέρχονται από την εταιρεία Premium Properties, της οποίας πραγματικός δικαιούχος είναι ο άμεσα εμπλεκόμενος στην υπογραφή της σύμβασης για τα Super Puma Αλ. Τσάτσος.

Το 1,5 εκατ. ευρώ φέρεται να αφορούσε σε εξόφληση δανείου που ο Τσάτσος είχε λάβει από την εταιρεία Catalina. Παρ’ όλα αυτά η Catalina δεν φαίνεται να έχει εκταμιεύσει αντίστοιχο ποσό για να χορηγήσει δάνειο στην εταιρεία Premium Properties ή σε άλλον λογαριασμό του Τσάτσου, συνεπώς δεν προκύπτει η πραγματική αιτία μεταβίβασης του ποσού.

Το ίδιο άτομο, μαζί με τον Στ. Κομνόπουλο, φέρεται να είναι ιδιοκτήτης ακόμα μίας υπεράκτιας εταιρείας της Malwern με έδρα τον Παναμά, που αποτελεί έναν από τους μεσάζοντες για την υλοποίηση της σύμβασης των Super Puma. Λιγότερο από έναν χρόνο μετά την πληρωμή του 1,5 εκατ. ευρώ, συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2008, η Catalina εμφανίζεται να δέχεται ακόμη ένα έμβασμα, ύψους 150.000 ευρώ από τη Malwern.

Ακριβώς την ίδια περίοδο –και μετά την πληρωμή των 150.000 ευρώ- η Catalina αλλάζει τράπεζα. Τον Αύγουστο του 2008 η εταιρεία, που σύμφωνα με τη Δικαιοσύνη ανήκει στον Γ. Καρατζαφέρη και τον υιό του, μεταφέρει τις καταθέσεις της από την τράπεζα Julius Baer, με έδρα τη νήσο Γκέρνσεϊ της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, στην τράπεζα RBC, που επίσης έχει την έδρα της στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Στενών της Μάγχης. Ο λόγος για τον οποίο γίνεται η μεταφορά των κεφαλαίων φαίνεται να είναι η μετακίνηση του τραπεζικού στελέχους Κωνσταντίνου Δέδε από τη μία τράπεζα στην άλλη. Στο πλαίσιο της μεταφοράς λογαριασμών φαίνεται ότι η Catalina του Γ. Καρατζαφέρη και του υιού του έχει ένα portfolio ύψους 6,6 εκατομμυρίων δολαρίων, καθώς και μεγάλη ακίνητη περιουσία, ύψους 20 εκατομμυρίων ευρώ.

Πέντε μήνες μετά, τον Ιανουάριο του 2009, η εταιρεία Catalina International Limited μετονομάζεται σε Sunlight Delight Ltd. Έναν χρόνο μετά τη μετονομασία της υπεράκτιας εταιρείας εγγεγραμμένη μέτοχος της Sunlight Deliht ορίζεται η αδελφή του Γ. Καρατζαφέρη, Παναγιώτα Βασιλάκη. Ακόμη, οι λογαριασμοί στην τράπεζα RBC κλείνουν τον Απρίλιο του 2010, καθώς, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες με εντολή του ίδιου του προέδρου του ΛΑΟΣ τα υπόλοιπα των λογαριασμών έχουν ήδη μεταφερθεί στο όνομα του εμπιστεύματος “The Feriska Trust”. Η δεύτερη υπεράκτια εταιρεία που ανήκει στον Γ. Καρατζαφέρη, η Homeric TCI, έχει ιδρυθεί από το 1983 και έχει έδρα τα νησιά Τερκς και Κάικος. Στον ίδιο φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής είχε ιδρυθεί το 1992 και η εταιρεία Catalina International Limited, που ανήκει στον Γ. Καρατζαφέρη και τον υιό του και εμφανίζεται να έχει λάβει τα συνολικά εμβάσματα του 1,65 εκατ. ευρώ…

Ποιος είναι ο Κομνόπουλος
Ο Σταύρος Κομνόπουλος είναι συνιδρυτής –με τον Αλέξανδρο Τσάτσο- της εταιρείας Kestrel S.A., η οποία την επίμαχη περίοδο εκπροσωπούσε τη γαλλική Eurocopter, κατασκευάστρια των Super Puma, ενώ μέχρι και σήμερα εκπροσωπεί γαλλικά κυρίως εξοπλιστικά υλικά, όπως τους πυραύλους Mica, Scalp, Exocet, αλλά και τα πυροσβεστικά Canadair.

Έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ. των Ναυπηγείων Ελευσίνας και διευθυντής της OREC (Εταιρεία Προώθησης Αμυντικού Εξοπλισμού). Το όνομα του Στ. Κομνόπουλου δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται σε δικογραφία. Πριν από λίγο καιρό ο προφυλακισμένος για τα εξοπλιστικά Αντώνης Κάντας τον κατονόμασε στους ανακριτές ως τον άνθρωπο από τον οποίο πήρε 400.000 ευρώ για τα πρόγραμμα εξοπλισμού του Πολεμικού Ναυτικού με γαλλικούς πυραύλους επιφανείας - επιφανείας Exocet.

Ενώ και ο εκπρόσωπος της Ferrostaal στην Ελλάδα, Μιχάλης Ματαντός, στην απολογία του ανέφερε ότι η εταιρεία Kestrel αντιπροσώπευε για πάνω από μια δεκαετία το σουηδικό ναυπηγείο Kockums, το οποίο ήταν μαζί με τους Γάλλους ο σοβαρότερος ανταγωνιστής των Γερμανών στο πρόγραμμα των ελληνικών υποβρυχίων και γι’ αυτό οι Γερμανοί δωροδόκησαν της αντίπαλες εταιρείες όπως την Kestrel, την οποία αντιπροσώπευε ο Στ. Κομνόπουλος.

Δήλωση Καρατζαφέρη
«Σχετικά με τη βασιμότητα και έκταση των αναφερομένων στο δημοσίευμα της εφημερίδας Real News δηλώνω ότι αγνοώ παντελώς τα πρόσωπα που αναφέρονται σε αυτό.

Εκτιμώ την προσπάθεια της εφημερίδας να ρίξει άπλετο φως σε τέτοιες υποθέσεις που άλλωστε είναι ξένες στον αξιακό και πολιτικό κώδικα και χαρακτήρα μου. Προσωπικά, θα κάνω τις επιλογές μου ώστε να διευκολύνω την απρόσκοπτη λειτουργία του κόμματος, έως ότου λάμψει η αλήθεια. Πάντως στέλνω προς όλους το μήνυμα ότι είμαι εδώ, όρθιος και «έχουν γνώσιν οι φύλακες».

πηγη