Tweet

«Πόρτα» για Θράκη από Αθήνα στον Νταβούτογλου
Το υπουργείου Εξωτερικών λέει «όχι» στο αίτημα του Τούρκου πρωθυπουργού για επίσημη επίσκεψη με κυβερνητικό κλιμάκιο στη Θράκη

Αρνείται το υπουργείο Εξωτερικών να δώσει άδεια στον Τούρκο πρωθυπουργό, Αχμέτ Νταβούτογλου,   να επισκεφθεί τη Θράκη, στο πλαίσιο της παρουσίας του στην Ελλάδα, στις 5 και 6 Δεκεμβρίου επικεφαλής της τουρκικής αντιπροσωπείας που θα συμμετάσχει στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας.

Μάλιστα, ο κ. Νταβούτογλου υπέβαλε το αίτημά του αυτό με ρηματική διακοίνωση την οποία η τουρκική διπλωματία απέστειλε στις ελληνικές διπλωματικές αρχές το βράδυ της Δευτέρας. Με την κίνησή τους αυτή, οι Τούρκοι επιχειρούν να εγκλωβίσουν την Αθήνα, αφού πιθανή απόρριψη του αιτήματος Νταβούτογλου για επίσκεψη στη Θράκη θα επικοινωνηθεί διεθνώς ως στείρα άρνηση της ελληνικής πλευράς, ενώ σε περίπτωση θετικής ανταπόκρισης της ελληνικής κυβέρνησης, οι Τούρκοι θα επιχειρήσουν να στήσουν ξανά φιέστα στη Θράκη με κομπάρσους τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας που η Άγκυρα επιμένει να αποκαλεί «τουρκική».

Η ελληνική πλευρά που μάλλον αιφνιδιάστηκε από την αξίωση Νταβούτογλου να επισκεφθεί τη Θράκη, απαντά ότι στο διήμερο πρόγραμμα της συνεδρίασης του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας δεν υπάρχει επίσκεψη στη Θράκη. «Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στο πρόγραμμα», είπε στο protothema.gr πηγή του υπουργείου Εξωτερικών.

Σύμφωνα με την άποψη της ελληνικής κυβέρνησης, πιθανή επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου και των υπολοίπων Τούρκων υπουργών στη Θράκη θα αποδειχθεί απολύτως αντιπαραγωγική και θα τορπιλίσει την προσπάθεια επαναπροσέγγισης της ελληνικής με την τουρκική πλευρά. Και αυτό την ώρα που το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, δηλαδή το κοινό υπουργικό συμβούλιο Ελλάδας-Τουρκίας συγκαλείται με σκοπό να αποκλιμακωθεί η ένταση που ξεκίνησε από την έξοδο του τουρκικού ερευνητικού πλοίου «Barbaros» στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη...

Tweet

Ποια ήταν η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η θρυλική Ολυμπιάδα;

Μέρα με την μέρα, τα σενάρια γύρω από το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης αυξάνονται, με τους ιστορικούς και αρχαιολόγους να αλλάζουν συνεχώς γνώμη για τον «ένοικο» του τάφου.

Η αποκάλυψη των Καρυάτιδων,  εκτός από το ότι επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι κάποιο σπουδαίο πρόσωπο αναπαύεται εδώ και αιώνες στην Αμφίπολη, ενισχύει το σενάριο που θέλει την μητέρα του Μεγάλου Αλέξανδρου, Ολυμπιάδα να έχει ταφεί εκεί.

Ποια ήταν η θρυλική Ολυμπιάδα;

Η Ολυμπιάδα ως ιστορική προσωπικότητα έζησε στη σκιά δύο μεγάλων ιστορικών χαρακτήρων, του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου. Όμως, δεν υστερούσε καθόλου σε δύναμη προσωπικότητας και η συμμετοχή ή η παρέμβασή της συνετέλεσαν σημαντικά στη διαμόρφωση πολλών ιστορικών γεγονότων της εποχής της.

Ήταν η δευτερότοκη κόρη του Νεοπτόλεμου, βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου, και γεννήθηκε το 373 π.Χ στην Πασσαρώνα, την πρωτεύουσα του βασιλείου.

Όταν ήταν έντεκα χρόνων, πέθανε ο πατέρας της και το θρόνο πήρε ο θείος της, Αρύββας, ο οποίος παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη αδελφή της, Τρωάδα. Ο αδελφός της, Αλέξανδρος, ήταν τότε μόλις ενός έτους. Ήταν η εποχή που η Ήπειρος είχε απαλλαγεί από το πνεύμα της τοπικής περιχαράκωσης και βρίσκονταν σε αναγεννητική περίοδο σε όλους τους τομείς.

Η Ολυμπιάδα από τα παιδικά της χρόνια έτυχε ιδιαίτερης μόρφωσης πέρα από απλή μάθηση και γραφή. Νωρίς διακρίθηκε για το ανήσυχο και ανικανοποίητο πνεύμα της, τις μεταφυσικές της ανησυχίες και τη δίψα να μάθει περισσότερα για τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου.

Έμαθε τα ιερατικά μυστικά στο Μαντείο της 

Δωδώνης,  το οποίο και υπηρέτησε για χρόνια, ενώ ήταν μυημένη και στα Βακχικά Μυστήρια.

Ήταν ιέρεια των Καβειρίων Μυστηρίων της Σαμοθράκης,όπου και γνώρισε και ερωτεύτηκε
τον Φίλιππο Β' .

Το όνομα της, σύμφωνα με τον ιστορικό W. Heckel,
ήταν Πολυξένη όταν ήταν παιδί, Μυρτάλη όταν παντρεύτηκε, και αργότερα μετονομάστηκε Ολυμπιάδα και Στρατονίκη. Το όνομα Ολυμπιάδα της δόθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, ύστερα από την νίκη του Φίλιππου στους Ολυμπιακούς αγώνες
του 356 π.Χ.

Υπήρξε η νόμιμη γυναίκα του Φιλίππου και μοναδική βασίλισσα των Μακεδόνων.

Έζησε μαζί του είκοσι χρόνια (375 π.Χ.-337 π.Χ.). Ο Φίλιππος, βέβαια, σύμφωνα με τα κρατούντα της εποχής, πήρε πολλές γυναίκες (Αυδάτα, Φιλίνα, Νικησίπολη, Μήδα, κ.α.) που δεν ήταν Μακεδόνισσες, εκτός της τελευταίας, της Κλεοπάτρας. Όταν μπήκε στη Μακεδονική αυλή, βρήκε από αυτές τη Φίλιννα με το γιο της, Αριδαίο, και τη θυγατέρα της Αυδάτας, 
Κυνάνη.

Η Ολυμπιάδα ήταν η πιο μορφωμένη από όλες όσες παντρεύτηκε ο Φίλιππος και από όλες γενικά τις Μακεδόνισσες αρχόντισσες. Εξασκούσε μια απαράμιλλη γοητεία με την ομορφιά της, τη μόρφωση και τη σοβαρότητά της. Θυσίαζε πολλά για την ακόρεστη φιλαρχία της, εκτός από τη ζωή ή τη φήμη του γιου της, Αλέξανδρου, που αγαπούσε παθολογικά.

Η Ολυμπιάδα, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου,
επίσκεψη από τον Δία με το πρόσχημα ενός φιδιού

Ο Πλούταρχος, ο οποίος έζησε πολλούς αιώνες αργότερα, τη χαρακτήριζε κακότροπη και ζηλιάρα. Επίσης, αναφέρει ότι εμφανιζόταν με εξημερωμένα φίδια.

Αργότερα, λέγεται ότι η ίδια ομολόγησε στο σύζυγό της ότι ο Αλέξανδρος δεν ήταν γιος του, αλλά ότι τον είχε συλλάβει από ένα φίδι που εμφανίστηκε στον ύπνο της, το οποίο, σύμφωνα με το μύθο, ήταν ενσάρκωση του ίδιου του Δία, κι ότι ο ίδιος ο Φίλιππος τη χώρισε και την έστειλε στην Ήπειρο  κατηγορώντας τη για μοιχεία.

Ωστόσο, είχε πολλές αρετές, αρκετές από τις οποίες μετέδωσε στο γιο της, τον Αλέξανδρο. 

Στην πολυκύμαντη και ταραχώδη ζωή της συναντώνται μεγάλα προτερήματα και μεγάλα ελαττώματα. Ως αφοσιωμένη μητέρα, είχε τάξει τη ζωή της σε ένα μόνο σκοπό και τον υπηρετούσε με πάθος: πώς θα εξασφάλιζε για το γιο της τη διαδοχή του θρόνου της Μακεδονίας μέσα στη δίνη των μηχανορραφιών και δολοπλοκιών στην αυλή της Πέλλας.

Και αυτό το ανυποχώρητο πάθος της υπονοούσε ο Φίλιππος, όταν, απαντώντας στο γιο του  Αλέξανδρο, που χαρακτήριζε τη μητέρα του ως τη γενναιότερη απ' όλες τις Νηρηίδες, του είπε γελώντας: «όχι μόνο γενναιότερη, αλλά και πολεμικότερη, γιατί δε σταματάει να με καυγαδίζει».

Οι σχέσεις των δύο συζύγων έως τo 337 π.Χ., οπότε και η Μακεδόνισσα Κλεοπάτρα, 
ανηψιά του στρατηγού Άτταλου ,ανυψώνεται ως ισότιμη και νόμιμη βασίλισσα, υπήρξαν κατά βάση αρμονικές, χωρίς να λείπουν κάποιες εκρήξεις. 

Ο Φίλιππος της εμπιστευόταν τη διακυβέρνηση του κράτους, όταν απουσίαζε στις συχνές και μακρόχρονες εκστρατείες του.

Η Ολυμπιάδα είχε δημιουργήσει στην αυλή δικό της κύκλο ευνοουμένων, που τους προστάτευε ακόμα και από τη στράτευσή τους και την αποστολή στα διάφορα μέτωπα.

Ήταν προικισμένη με χαρίσματα μεγάλα, πράγματι ηγεμονικά. Μετά το θάνατο του αδελφού της, Αλέξανδρου, βασιλιά των Μολοσσών, εγκαταστάθηκε στην Ήπειρο και έγινε  Αντιβασίλισσα και επίτροπος του ανήλικου εγγονού της, Νεοπτόλεμου Γ'.

Στην Ήπειρο, ανέπτυξε πολιτική δράση ιστορικής σημασίας. Πλάτυνε το «κοινό των Μολοσσών» με την εισδοχή νέων Ηπειρωτικών φύλων και το μετονόμασε «Οι Σύμμαχοι 
των Απειρωτάν», ζωντανεύοντας έτσι το κλονισμένο γόητρο της δυναστείας των Αιακιδών, κυβέρνησε δε την Ήπειρο δεκατρία ολόκληρα χρόνια έως το 317 π.Χ..

Ο θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Η απροσδόκητη και θλιβερή αγγελία του θανάτου του γιου της, το 323 π.Χ., τη συνέτριψε. 

Δε θέλησε ποτέ να δεχτεί πως ο Αλέξανδρος πέθανε από φυσιολογικό θάνατο και θρηνούσε ακόμα που μάθαινε ότι έμενε άταφος στη Βαβυλώνα επί δύο χρόνια, εξαιτίας των άγριων αγώνων διαδοχής των στρατηγών του.

Η οργή της μεγάλωσε, όταν ο  Μακεδονικός στρατός της

Ασίας αναγόρευσε βασιλιά τον διανοητικά καθυστερημένο γιο του Φιλίππου – από τη Φίλιννα – ως Φίλιππο Αριδαίο, τον
οποίο παντρεύτηκε η φιλόδοξη κόρη της Κυνάνης, Ανταία-Ευρυδίκη, για να εξυπηρετήσει τους φιλόδοξους σκοπούς της.

Μετά τους εξοντωτικούς πολέμους των επιγόνων, ο Κάσσανδρος, υπ' αριθμόν ένα εχθρός της Ολυμπιάδας, έγινε κυρίαρχος στρατηγός στη Μακεδονία και ο Φίλιππος Αρριδαίος με την Ευρυδίκη συμμάχησαν μαζί του και τον ανακήρυξαν επιμελητή του Μακεδονικού θρόνου. Η Ολυμπιάδα, βλέποντας να κινδυνεύουν τα συμφέροντα του εγγονού της, Αλεξάνδρου Δ', εγκαταλείπει την Ήπειρο και εκστρατεύει στη Μακεδονία. Σε σύγκρουση με τα στρατεύματα της Ευρυδίκης και του Αρριδαίου, οι τελευταίοι αιχμαλωτίζονται από τη γηραιά βασίλισσα και θανατώνονται άγρια. Ο Κάσσανδρος, απασχολημένος την εποχή εκείνη στην Αθήνα, κατευθύνεται εναντίον της Ολυμπιάδας, η οποία καταφεύγει στην οχυρωμένη παραθαλάσσια πόλη του Θερμαϊκού κόλπου Πύδνα, έχοντας μαζί της το μικρό Αλέξανδρο Δ´, τη Ρωξάνη, τη Θεσσαλονίκη και πολλούς πιστούς της. Μετά από επτάμηνη στενή πολιορκία και αφού η κατάσταση των πολιορκημένων έγινε αφόρητη (οι εγκλωβισμένοι αναγκάσθηκαν να σφάξουν και να φάνε έναν ελέφαντα δώρο του Μ.Αλεξάνδρου), η Ολυμπιάδα συνθηκολόγησε για να σώσει τον εγγονό της. Ο Κάσσανδρος, αθετώντας την υπόσχεσή του, έβαλε τους ανθρώπους του να τη σφάξουν – κατ' άλλους κάλεσε όλους τους εξαγριωμένους συγγενείς των δολοφονηθέντων από την Ολυμπιάδα, να τη λιθοβολήσουν, "αφήνοντας άταφο το πτώμα της να σαπίσει"^[9]. Σήμερα πιθανολογείται ότι ο τάφος της βρίσκεται στόν τύμβο "Τούμπα" στό μακρύγιαλο της Πύδνας, αλλά δεν έχει ακόμα ανασκαφεί.

Tweet

Έκαψαν την Αθήνα και πάλι οι γνωστοί - "άγνωστοι" μετά την πορεία για τον Ρωμανό.

Déjà vu των όσων διαδραματίστηκαν τον Δεκέμβρη του 2008 για τον Γρηγορόπουλο.
 


Με την ευκαιρία όσων έγιναν χτες θα θέλαμε να θυμήσουμε όσα συνέβησαν ακριβώς την ίδια εποχή από τα ίδια άτομα το 2008.
«Αλήθειες και μύθοι γιά τα «Δεκεμβριανά» του 2008» 

(Με τα μάτια ενός εμπόρου που καταστράφηκε εκείνες τις μέρες, κι αποτέλεσαν ουσιαστικά την αρχή του τέλους του εμπορικού κέντρου. Χάνοντας τις γιορτές των Χριστουγέννων/Πρωτοχρονιάς ήταν σαν μιά τουριστική επιχείρηση σε νησί να χάσει τον Αύγουστο )

Μύθος 1ος: «Η κοινωνία έβραζε από κάτω, και περίμενε μιά αφορμή διά να ξεσπάσει….»

Μύθος 2ος: «Ήταν ένα τυχαίο γεγονός, όπου ξαφνικά ένας μπάτσος σήκωσε τ” όπλο και σκότωσε ένα παιδί στα καλά του καθουμένου»

Αλήθεια 1η: Καμμία κοινωνία δεν έβραζε, ίσα-ίσα ήταν ακόμα μπουκωμένη-λαδωμένη μέσα στις σάλτσες: από τις τελευταίες πηρουνιές της αστακομακαρονάδας όπου χλαπάκιαζε, ανέμελη γιά το ΤΙ θα επακολουθήσει στο άμεσο μέλλον. Αν η κοινωνία «έβραζε» πραγματικά, το καζάνι θα΄χε τιναχθεί στον αέρα 15 μέρες πριν, στον εορτασμό του Πολυτεχνείου. Αλλά όπως έχω και πάλι επισημάνει, είχαμε μία από τις πιό ήσυχες, αδιάφορες πορείες ΟΛΩΝ των εποχών, που θες και λόγω του ψιλόβροχου, ήταν αναιμική και δεν άνοιξε και μύτη…

Αλήθεια 2η: Καθόλου τυχαίο το γεγονός. Τα νεύρα των αστυνομικών με τον καθημερινό κλεφτοπόλεμο ήσαν τεντωμένα εδώ και μήνες… Δεν θ΄αργούσε να γίνει το κακό, είτε από τη μία μεριά, είτε από την άλλη. Βαρύτατη ευθύνη και πάλι της αρισΤεράς και ιδιαίτερα του Αλαβάνα. Αφορμή το περιβόητο Άρθρο 16. Επί μήνες είχαμε ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ και μία πορεία στο Κέντρο, όπου μας είχαν σπάσει τα @@ εμάς των εμπόρων. Γιά ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, η ΠΕΜΠΤΗ αποτελούσε πλέον ΝΕΚΡΗ εμπορική μέρα. Και πάρα πολλές φορές, είχαμε και ρεπετισιόν την επομένη, την Παρασκευή, γιά τους «συλληφθέντες» της προηγουμένης μέρας. Γιατί σε κάθε, μα κάθε πορεία, πίσω από τα μπλόκ του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθούσαν οι εξωΠανεσπιστημιακοί μπαχαλάκηδες του Εξαρχείου γιά να επιδοθούν στις γνωστές μανούρες τους. Μανούρες που απέφεραν συλλήψεις και τις αναγκαίες επισκέψεις του Αλαβάνου την επομένη μέρα στη ΓΑΔΑ διά ν” απελευθερώσει τα «παιδιά». Και κάθε βράδυ είχαμε ανταρτοπόλεμο στα στενά του Εξαρχείου, «κλέφτες κι αστυνόμοι», με επίκεντρο πάντα το πρεζόΠαρκο της Ναυαρίνου και την γνωστή κλούβα των ΜΑΤ όξω από τα Γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Τα νεύρα των μπάτσων από την διαρκή πίεση και αϋπνία ήσαν στη τσίτα κι ήταν μαθηματικώς βέβαιον πως ένας αδύνατος κρίκος κάπου θα σπάσει. Και φυσικά έσπασε από τη μεριά του ειδικού φρουρού Κορκονέα, που υπό Κ.Σ. και με τόσο βεβαρημένο ιατρικό οικογενειακό παρελθόν (ο αδερφός του ήταν χρόνια τρόφιμος του Ψυχιατρείου της Λέρου) δεν θα΄πρεπε να κρατά όπλο. Γιά κακή μας τύχη, όλων μας, η σφαίρα εξοστρακίστηκε και χτύπησε θανάσιμα τον μικρό Αλέξη. 100 φορές να τον βάλεις τον Κορκονέα να σημαδέψει, δεν θα πετύχει ελέφαντα στα 50m. Αλλά ήταν η πουτάνα η τύχη μας να γίνει αυτός ο κακός χαμός…Τα υπόλοιπα είναι ιστορία!

Μύθος 3ος: «ο Αλέξης ήταν ένας φλογερός επαναστάτης νέος, κάτι σαν τον Πέτρουλα ή τον Μιχάλη Καλτεζά»
Μύθος 4ος: «ο φόνος έγινε στα «Εξάρχεια» κι αυτό από μόνο του αποτελεί ένα συμβολικό γεγονός»

Αλήθεια 3η: Ουδεμία σχέση. Γόνος πολύ πλούσιας οικογένειας και κληρονόμος ενός από τα πιό ονομαστά κοσμηματοπωλεία της πανάκριβης Βουκουρεστίου. Αν ζούσε σήμερις, θα βοηθούσε την μητέρα του στον εορταστικό στολισμό του καταστήματος κι όλους όσους έκαψαν την Αθήνα γιά πάρτη του, θα τους είχε φτυσμένους/κλασμένους. Εκείνη την αποφράδα ημέρα είχε πάει στα «Τρία Γουρουνάκια» με τους φίλους του γιά να γιορτάσουν ένα Νίκο της παρέας… Τα «Τρία Γουρουνάκια» (δεν υπάρχουν πιά) σε τίποτα δεν διέφεραν από πλευράς στύλ και ύφους από το hype «Σκουφάκι», 100 μέτρα παραπάνω. Καμμία σχέση με Εξάρχεια το παλληκαράκι δηλαδής….

Αλήθεια 4η: Τυχαίο το φονικό 20 μέτρα από τα σύνορα του Εξαρχείου. Έγινε η μανούρα με κάποιους μεγαλύτερους πιτσιρικάδες που πέταξαν τα μπουκάλια στο περιπολικό, και ως πίο έμπειροι και συνηθισμένοι στα καθημερινά μπάχαλα με τους μπάτσοι, εξαφανίσθηκαν σε χρόνο dt. Τα αμαθή 15χρονα πανικοβλήθησαν κι άρχισαν να τρέχουν. Είχαν 4 προορισμούς/επιλογές μπροστά τους: προς Σκουφά-Κολωνάκι, προς βορρά-Καλλιδρομίου, προς νότο και την Ακαδημίας και προς Εξάρχεια. Γιά κακή τους τύχη επέλεξαν να τρέξουν προς τη τελευταία κατεύθυνση… Ούτε είκοσι μέτρα δεν δίενυσαν μέσα στον πεζόδρομο του Εξαρχείου. Ήταν η λάθος απόφαση σε λάθος χρόνο. Ήταν και η κακιά στιγμή. Και πάλι ουδεμία σημειολογική σχέση μ” αυτό που λέμε «Εξάρχεια».

* ο κόσμος δεν διαβάζει πιά σεντόνια, μιάς και ζούμε στην εποχή των 140 χαρακτήρων και θα συνεχίσω κι αύριο μ” άλλες σκέψεις επί του θέματος…
(100 φορές τα΄χω γράψει δηλαδής, μία φορά ακόμα δεν τρέχει και τίποτα. Γυμνάζω και τα ακροδάκτυλά μου συνάμα…)

Με δύο λόγια ρε συ Μανωλάκη, ΤΙ ήσαν ακριβώς τα «Δεκεμβριανά» του 2008;

Υπήρξαν το σημείο καμπής, το σημείο μηδέν, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ δικαίωσε ΟΛΟΥΣ τους επικριτές του και συμπεριφέρθηκε ως καραμπινάτο «άκρο» όπως του το καταλογίζουν οι αντίπαλοί του.
«Συνιστώσες» και «μπάχαλα του Εξαρχείου» ενώθησαν επιτέλους εις σάρκαν ΜΙΑΝ κι έδρασαν γιά ένα τριήμερο ανενόχλητοι κι από κοινού (ας είναι καλά ο Πάκης) ευελπιστώντας σ “ένα νέο ρεβανσιστικό Δεκέμβρη και ο Αλαβάνας παρακολουθούσε μαγεμένος τ” όλον θέαμα της φλεγόμενης Αθήνας από το πύργο του στη Νότια Πεντέλη.

Καταγράφω μιά χαρακτηριστική εικόνα από μιά «πορεία» εκείνων των ημερών. Στο οδόστρωμα της Σταδίου παρελαύνουν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και εκατέρωθεν, στα πεζοδρόμια, σπάνε και καίνε βιτρίνες καταστημάτων (όχι μόνο τραπεζών) τα μπάχαλα του Εξαρχείου. Όλα αυτά σε αγαστή σύμπνοια φυσικά. Κι ο επικεφαλής της πορείας των ΣΥΝιστωσών, ο Νίκος Γιαννόπουλος του Ε.Κ.Φόρουμ, με τη ντουντούκα στο χέρι, καλεί τους συντρόφους του:
«Σύντροφοι, δίπλα μας παρακολουθούμε τη κατάρρευση του Καπιταλισμού»

Κάπως έτσι είχαν τα πράμματα το λοιπόν!

Κάποιοι πούροι και γεροπουρά ΑρισΤεροί έπαιξαν τα ρέστα τους πάνω σ” αυτό το τυχαίο και δυσάρεστο συμβάν, ευελπιστώντας να πραγματοποιήσουν, έστω στα γεράματα, τις εφηβικές ονειρώξεις τους!

Κι όπως κάποιοι άλλοι ονειρευόντουσαν κάθε Νοέμβρη: «ένα-δύο-τρία-πολλά Πολυτεχνεία» κι έκαιγαν την Αθήνα και προ Κρίσης και Μνημονίου (αποκορύφωμα η μεγάλη φωτιά στο ΕΜΠ το 1995, μέσα στη καρδιά της «αστακομακαρονάδας»)
… έτσι και τώρα οι απόγονοί τους τρέχουν πίσω από κάθε νεκρό, είτε από μαγκάλι, είτε …από ελεγκτή τρόλλεϋ, μπας κι επαναλάβουν ως φάρσα πλέον τα «Δεκεμβριανά» του 2008.

Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι πολλοί γύρω μας θεωρούν ακόμα τα «Δεκεμβριανά» ως τη κορυφαία στιγμή του «Κινήματος», αλλά όπως και στον origainal Δεκέμβρη του ΄44, κάτι στράβωσε γαμώτι και δεν καταλάβαμε εν όπλοις την εξουσία…

ΟΧΙ, επαναλαμβάνω και πάλι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ουδεμία σχέση με τα «άκρα»…
Μπουχαχαχαχαχα

Υπήρξαν τα «Δεκεμβριανά» μιά δίκαιη αντίδραση αγανάκτησης της Ελληνόφωνης Νεολαίας γιά το θάνατο ενός συνομηλίκου τους;

Αφήνω στην άκρη το γεγονός πως τα 15χρονα της εποχής, που παρουσία των δασκάλων τους πέταγαν πέτρες το 2008 έξω από αστυνομικά τμήματα¤ σήμερις, πέντε χρόνια μετά, φλερτάρουν με τη Χρυσή Αυγή…
Δεν θα βγάλεις ποτές άκρη με το εκκρεμές όπου κινείται η εφηβική ψυχοσύνθεση: από τ” ένα άκρο πάνε στο άλλο…όπου φυσάει η μόδα και ο άνεμος δηλαδής.

Στα «Δεκεμβριανά» έδρασε (κατά ένα 30% την υπολογίζω) κι η Αλβανική Νεολαία Ελλάδας (ΑΝΕ). Τα τέκνα της πρώτης φουρνιάς μεταναστών, ως δεύτερη γενιά αυτή, μετέχοντες (sic) της «ημετέρας διαλυμένης παιδείας» (και γαμώ τα κλισέ αυτό) και απ΄αυτούς που επιθυμούμε να «δημιουργήσουμε τους Νέους Έλληνες-κατά protagon- και λόγω της γνωστής υπογεννητικότητας δεν μπορούμε»
Αυτά που στο σπίτι τους φυσικά, ΟΛΗ μέρα ομιλούν την Αλβανική και με δορυφορικά πιάτα παρακολουθούν τη τηλοψία της πατρίδος τους, παρέα με τους γονείς τους, βρίζοντας παρέα μαζί την Ελλάδα και τους ΚωλοΈλληνες.

Από μαρτυρίες συναδέλφων τα νεαρά Αλβανάκια έδρασαν εκείνες τις μέρες στο τρίγωνο του Ιστορικού Κέντρου μ” επίκεντρο την οδό Ερμού. Εμείς στο Κολωνάκι δεν είχαμε τέτοια κρούσματα, μόνο κάτι πιτσιρίκια Ρομά, που βρήκαν κι αυτά ευκαιρία να «παίξουν» πάνω στα σπασμένα και τα αποκαΐδια μας…
«Μάρκους Γκάρβεϋ» και πνευματικός ηγέτης της ΑΝΕ, ποιός άλλος, ο αγαπητός σε όλους με N.Ago. Μιά ματία στην αρθρογραφία του εκείνης της εποχής θα σας πείσει. Έφυγε από τη Αλβανία του Χότζα και του Αλία μετά 50 χρόνια του πιό στυγνού και τυρρανικού Κομμουνιστικού Καθεστώτος και ήρθε στο Ελλαδιστάν γιά να συγγράφει τις νεοκομμουνιστικές πίπες του στην «ΑΥΓΗ».

Κι αφού πέρασε και το δεύτερο κύμα της ΑΝΕ, ακολούθησε την επομένη μέρα, το τρίτο κύμα, η δράση-πλιάτσικο της ΠΝΕ (Πακιστανικής Νεολαίας Ελλάδος) που για ευνόητους λόγους την αφήνω ασχολίαστη….

Αυτοί κι αν μισούν την Ελλάδα, τους Έλληνες κι όλο το Δυτικό Πολιτισμό! Δεν έχει νόημα και δεν βγάζεις άκρη φυσικά…

Πηγη

Σχόλιο ιστολογίου: O ένας θέλει να τον βγάλουμε από τη φυλακή «για να σπουδάσει», η άλλη «για να βλέπει τα παιδιά της». Τι είναι η φυλακή, κέντρο διερχομένων; Οποιος θέλει μπαίνει, όποιος θέλει βγαίνει αν «έχει μια δουλίτσα»;
ΦΥΛΑΚΙΣΗ = ΣΤΕΡΗΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ = ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΟΥΤΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΣΟΥ ή ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ.    Τέλος.

Tweet

ΕΥΓΕ ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΕ, στάθηκες όρθιος την πιο κρίσιμη στιγμή για το Έθνος.

Posted by natos1 στο Δεκεμβρίου 3, 2014                                                                                              

Επρεπε να περάσουν 200 χρονια απο την σύσταση του νεολληνικου κράτους, για να βρεθεί ένας Προκόπης Παυλόπουλος και να υποχρεώσει το διαχρονικά εθνοκτονο κράτος, συνταγματικά πλεον, στην προάσπιση του Έθνους.
Την πιο μαύρη περίοδο της νεώτερης ιστορίας, όπου ο φεντεραλισμός ειναι η εξουσιαστική παράνοια της εποχής. Όπου η ελληνογενης Ευρωπη των εθνών μετατρέπεται στην ανελλήνιστη, γερμανοκεντρική Ευρωπη των τραπεζιτών.
Υπάρχει όμως ενα ακομα συγκλονιστικό στοιχείο στην εισήγηση του Προκόπη Παυλόπουλου για το νεο συνταγμα: 
Ο ορισμός του Ελληνισμού, που για πρώτη φορά χαρακτηρίζεται ως «Οικουμενικός, ενιαίος, αδιαίρετος, με αδιάλειπτη συνέχεια» σε όλον τον πλανήτη. Οχι σε κάποιο ρομαντικό πονημα, αλλά ως συνταγματική παραδοχή και υποχρέωση! Όπου το συνταγμα υποχρεώνει πλεον το κράτος να αναλάβει το ιστορικό βαρος υπεράσπισης του. Κοινώς το Ελληνικό κράτος συνταγματικά υποχρεούται να προασπίσει τον Ελληνισμό, «ακομα και εκτος συνόρων!». Αναμένεται η «σφοδρή αντίδραση της Τρόικας» ωστε να αφαιρεθεί το επίμαχο σημείο. Αλλά και άλλα ενδιαφέροντα, που θα το κάνουν ακομα πιο ενοχλητικό.

Διαβάστε το συγκεκριμένο:

1. Άρθρο 2 του Συντάγματος, προσθήκη παραγράφου 3
Κάτω από εξαιρετικά αντίξοες, πολλές φορές, συνθήκες στο διεθνές περιβάλλον, και με την κατά καιρούς εμφάνιση φαινομένων προκλητικής διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας, ενιαίος και αδιαίρετος ο Ελληνισμός, σ’ όλον τον Πλανήτη, υπερασπίζεται την πολύτιμη παρακαταθήκη της εθνικής μας υπόστασης και της γλωσσικής μας κληρονομιάς υπό όρους αδιάλειπτης συνέχειας. Είναι καιρός όμως και το Κράτος ν’ αναλάβει το ιστορικό εκείνο βάρος μιας τέτοιας υπεράσπισης, το οποίο του αναλογεί. 

Αυτός είναι ο λόγος, ο οποίος όχι μόνον αιτιολογεί αλλά κι επιβάλει την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 2 του Συντάγματος, με την οποίαν αναγνωρίζεται πανηγυρικώς η υποχρέωση του Κράτους, πάντοτε με τήρηση των κανόνων διεθνούς δικαίου, να εγγυάται την προστασία της εθνικής μας ταυτότητας και της ελληνικής γλώσσας.

Α. Νοταράς

Σχόλιο ιστολογίου: ΕΥΓΕ στον Παυλόπουλο για το αυτονόητο ... Διότι το Αθηνοκεντρικό Ελληνικό κράτος και οι υπουργοί του ασχολούνται περισσότερο με τα δικαιώματα των κ@λόπαιδων του Κολωνακίου και έχουν απεμπολίσει τα

δικαιώματα των ελλήνων που εγκλωβίστηκαν σε άλλες επικράτειες έιτε με την θέληση τους είτε επειδή κάποιες μυωπικές ηγεσίες τους υποχρέωσαν να ζήσουν εκει. Απαρνηθήκαμε τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Βορείου Ηπείρου,  της Βαρντάρσκα, της ελληνικότατης Ανατολικής Ρωμυλίας και πρόσφατα της Ουκρανίας. Λεφτα υπάρχουν για να επιχορηγούμε άγνωστες χώρες της Αφρικής και αλλού και δεν έχουμε για να στείλουμε ελληνικά βιβλία ή περιοδικά στους ελληνικούς πληθυσμους που ανέφερα. Και αφήνουμε τους Αλβανούς να διεκδικούν την Θεσπρωτία, τους σλαβομακεδόνες την Μακεδονία, τους Βουλγάρους του VMRO και τους Τούρκους την Θράκη...Και το χειρότερο, έχουμε αναθέσει την διαχείριση αυτών των θεμάτων σε εγκάθετους καθηγητάδες που δεν ξέρουμε σε τίνος payroll υπηρετούν ...

 

Tweet

Επιστολή στους “Sunday Times” ως Απάντηση στο παραπλανητικό ρεπορτάζ της Ανθής Καρασσάβα, για την Αμφίπολη

Posted by sarafo στο Δεκεμβρίου 3, 2014                                                                                                 

Σε μετάφραση η επιστολή της κ. Μώραλη, Δημοσιογράφου από το Σίδνεϊ – Αυστραλίας, στους Κυριακάτικους Times (Sunday Times) σε απάντηση του (παραπλανητικού) ρεπορτάζ της ανταποκρίτριάς τους στην Ελλάδα Ανθής Καρασσάβα /Anthee Karassava (σ.σ. ούτε το επίθετό της ξέρει να γράφει σωστά: Καρασάββα!), για τα πρόσφατα ευρήματα της Αμφίπολης:

«Αξιότιμε κύριε/κυρία,
Η ανταποκρίτριά σας στην Αθήνα, κ. Α. Καρασσάβα, αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ της, της 30ής Νοεμβρίου 2014, στα τελευταία ευρήματα στην Αμφίπολη (Ελλάδα), στην περιοχή της ελληνικής Ανατολικής Μακεδονίας.
Ήδη στις πρώτες τέσσερις παραγράφους του ρεπορτάζ της η κ. Καρασσάβα αποτυγχάνει να δώσει στους αναγνώστες…της εφημερίδας σας μια ειδικότερη και ακριβέστερη τοποθεσία σχετικά με τα ευρήματα (πού έχει ανακαλυφθεί ο τεράστιος τύμβος, που χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα π.Χ. –όπως εκτιμάται) –για να μην πω ότι η κ. Καρασσάβα παραπλανεί τους αναγνώστες σας ισχυριζόμενη (ότι βρίσκεται) «περίπου 375 μίλια βόρεια της Αθήνας, κοντά στα σύνορα με τη Μακεδονία».

Καθώς αυτή ακριβώς η περιοχή είναι η γενέθλια γη μου, καθώς και η γενέτειρα των προγόνων μου για μακρά σειρά αιώνων, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Αμφίπολις (μια αρχαία Ελληνική και Ελληνο-Μακεδονική πόλη, από τα μέσα του 5ου αιώνα προ Χριστού) δεν είναι «κοντά στα σύνορα με τη Μακεδονία» -όπως εσφαλμένα ισχυρίζεται η ανταποκρίτριά σας. Η Αμφίπολις (και ειδικότερα ο Λόφος Καστά) είναι ΜΕΣΑ στη Μακεδονία! Και ειδικότερα, βρίσκεται στο ανατολικό μέρος της Μακεδονίας, την «καρδιά του Βασιλείου του Μεγάλου Αλεξάνδρου» -περίπου 600χλμ Βορειο-Ανατολικά της Αθήνας, 100 χλμ Ανατολικά της Θεσσαλονίκης. Και, σίγουρα, δεν έχει τίποτα να κάνει με την FYROM!..
Η Αμφίπολις είναι το λιμάνι από το οποίο ο Στόλος του Αλεξάνδρου (με τον Ναύαρχό του Νέαρχο) απέπλευσε για να συνοδεύσει τον στρατό του Αλεξάνδρου στην θρυλική εκστρατεία τους στην Ασία εναντίον της Περσίας (334 π.Χ.).
Η Αμφίπολις αρχικά είχε ιδρυθεί από τους Αθηναίους, στα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνα, προκειμένου να βρίσκονται σε κοντινή απόσταση με το «χρυσοφόρο βουνό» Παγγαίο –από το οποίο αντλούνταν σημαντικές ποσότητες χρυσού και αργύρου και μεταφέρονταν επί δεκαετίες στην Αθήνα στηρίζοντας την οικονομία της.
Θα πρότεινα στην ανταποκρίτριά σας να κάνει μια προσπάθεια και να ταξιδέψει λίγο έξω από την Αθήνα, π.χ. στη Βόρεια Ελλάδα, ώστε να εξοικειωθεί με ειδικότερες τοποθεσίες και να μην μπερδευτεί ξανά. Περιμένω την επόμενη φορά η κ. Καρασσάβα να μην παραπλανήσει τους αναγνώστες της εφημερίδας συγχέοντας την Ελλάδα με την FYROM.

Ειλικρινά δική σας
Βάσω Μώραλη
Δημοσιογράφος – Πρώην Δικηγόρος
Σίδνεϊ – Αυστραλία»

Vasso E. Morali 

Για την Αντιγραφή: Ε Μ ΠΡΟ Σ 

Και η πρωτότυπη επιστολή της κ. Μώραλη στους “Sunday Times”

My letter to Sunday Times in response to their correspondent’s Anthee Karassava article «Tomb found in Alexander’s heartland has Greeks agog», on the 30/11/14:

Dear Sir/Madam,
Your correspondent in Athens, Ms A. Karassava, referred in her article of the 30th of November, 2014 to the latest findings in Amfipolis (Greece), at the region of the Greek Eastern Macedonia.
Even in the first 4 paragraphs of her article Ms Karassava fails to deliver to the newspaper’s readers a more specific and accurate location in regards to the findings (where the huge tomb has been discovered, dated in the last quarter of the 4th century BC -as estimated) -to not say Ms Karassava misleads your readers by claiming «about 375 miles north of Athens, near the border with Macedonia».
As that very region is my birthplace, as well as the birthplace of my ancestors for a long series of centuries, I can assure you that Amfipolis (an ancient Greek and Greek Macedonian city, since the middle of the 5th century BC) is not «near the border with Macedonia» -as your correspondent falsely claims. Amfipolis (and its Kasta Hill in particular) is WITHIN Macedonia! More specifically, it’s in the eastern part of Macedonia, the «heart of Alexander the Great Kingdom» -approx. 600km NE of Athens – 100km East of Thessaloniki. And, for certain, has nothing to do with FYROM!..
Amfipolis is the port which Alexander’s Navy (with Chief Commander Nearhus) sailed from to escort Alexander’s army in their legendary campaign to Asia against Persia (334 BC). Amfipolis was initially established by the Athenians, in the middle of the 5th century BC, in order for them to be in proximity with the «golden mountain» Pangaeon -where significant quantities of gold and silver were deriving from and were transporting for decades to Athens to support their economy.
I would suggest your correspondent to take the aim and travel a bit out of Athens, i.e. in Northern Greece, so to familiarise herself with particular locations and not be confused again. I expect next time Ms Karassava to not mislead your paper’s readers mixing up Greece with FYROM.

Sincerely Yours
Vasso Morali
Journalist – Former Lawyer
SYDNEY – AUSTRALIA»

Για την Αντιγραφή: Ε Μ ΠΡΟ Σ

http://emprosdrama.blogspot.gr/2014/12/sunday-times.html

Μια πρόταση νόμου στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση που θα πρέπει να κάνει ορισμένους να ντρέπονται στην Ελλάδα !!

Tweet

Μια πρόταση νόμου στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση που θα πρέπει να κάνει ορισμένους να ντρέπονται στην Ελλάδα !!

Η γενναία κούρδισσα αλεβίτισσα βουλευτής Σαμπαχάτ Τουντζέλ, καλό είναι να έλθει στην Ελλάδα, να διδάξει πολιτική και ανθρωπιά σε ορισμένες συναδέλφους της στο Ελληνικό Κοινοβούλιο!

Του Σάββα Καλεντερίδη

Όσο η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι διπλωμάτες ασχολούνται με την προετοιμασία της επίσκεψης Νταβούτογλου και της ομάδας των υπουργών της κυβέρνησής του στην Αθήνα, για τη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου, καλό είναι να θυμηθούν ότι έχει ψηφιστεί νόμος που καταδικάζει την άρνηση της γενοκτονίας των Ελλήνων και των Αρμενίων από τους Τούρκους.

Αισθανόμαστε την ανάγκη να προβούμε σ’ αυτήν την υπενθύμιση γιατί η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει τις πρακτικές τέλεσης εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονιών, υποστηρίζοντας ανοιχτά τους τζιχαντιστές, για να λύσει πολιτικά προβλήματα, όπως η παρουσία ενοχλητικών Γεζιντί Κούρδων και Ασσυρίων κοντά στα σύνορά της. 

Για να αποφευχθούν δε παρεξηγήσεις, να κάνουμε υπόμνηση προς τους αρμοδίους ότι η υποστήριξη της Τουρκίας στους δολοφόνους τζιχαντιστές «επικυρώθηκε» και από τις δηλώσεις του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζον Μπάιντεν στο Χάρβαρντ.

Επειδή δε η κυβέρνηση αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση ακολούθησαν μια ανέντιμη και άκρως προσβλητική για το ελληνικό έθνος, για την ιστορία της Ελλάδας αλλά και για τις πανανθρώπινες αξίες στάση στο ζήτημα του νόμου που ποινικοποιεί τις γενοκτονίες που έχουν αναγνωριστεί από το ελληνικό κοινοβούλιο, τους καλούμε να διαβάσουν με προσοχή την πρόταση νόμου που υπέβαλε η βουλευτής Κωνσταντινούπολης του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) Σαμπαχάτ Τουντζέλ (Sabahat Tuncel) στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση.

Στην πρότασή της η Τουντζέλ αιτείται από τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Ταγίπ Ερντογάν να ζητήσει επισήμως συγνώμη για τη Γενοκτονία των Αρμενίων.

Συγκεκριμένα ζητεί από τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας να αναγνώσει μέσα στην τουρκική βουλή και με κάθε επισημότητα ένα κείμενο συγνώμης, το οποίο θα αναγνώσει και δημοσίως στον τόπο του εγκλήματος την επόμενη ημέρα.

Ζητεί επίσης να συγκροτηθεί Επιτροπή Διερεύνησης και Τεκμηρίωσης, που θα ερευνήσει τα κρατικά αρχαία,  να οριστεί η 24η Απριλίου "Ημέρα Εθνικού Πένθους" και να δοθούν αποζημιώσεις και ηθική δικαίωση στα θύματα της γενοκτονίας.

Παραθέτουμε τμήμα από τις δικαιολογητικές σκέψεις της πρότασης νόμου, οι οποίες αν μη τι άλλο, καλόν είναι να διαβαστούν από τους Έλληνες αρνητές, μπας και διδαχτούν λίγη ανθρωπιά από μια αλεβίτισσα κούρδισσα:

«Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι στην Τουρκία υπάρχουν εθνικές και θρησκευτικές ομάδες οι οποίες λόγω της διαφορετικότητάς τους καταπιέζονται συστηματικά από το κράτος, η έκφραση επίσημης συγνώμης από το τουρκικό κράτος, θα αποτελούσε ένα σημαντικό βήμα για την πραγματική συμφιλίωση με αυτές τις πραγματικότητες.

…Επειδή το κράτος που δεν έχει αποδεχτεί τα εγκλήματα του παρελθόντος, συνεχίζουν να γίνονται εγκλήματα εναντίον μιας ομάδας που έχει στοχοποιηθεί, όπως για παράδειγμα η δολοφονία του Χραντ Ντινκ. Υπό την άποψη αυτή, η έκφραση συγνώμης θα έχει και την έννοια του «Ποτέ Ξανά».

…Στο ζήτημα της «αποδοχής των εγκλημάτων του παρελθόντος» η δημόσια έκφραση συγνώμης είναι μόνο ένα μικρό βήμα. Στη συνέχεια απαιτείται πολιτική βούληση της κυβέρνησης για να γίνουν πρακτικά βήματα, με τη συμμετοχή και διεθνών επιτροπών αν απαιτείται.

…Στην πρόταση νόμου προβλέπεται η ανακήρυξη ημέρας Εθνικού Πένθους, η οποία θα βοηθήσει την ουσιαστική ενίσχυση των δεσμών κοινωνίας και κράτους καθώς και των δεσμών μεταξύ των διαφόρων ομάδων που υπάρχουν στην Τουρκία,

Με το σχέδιο νόμου ζητείται επίσης η ρύθμιση θεμάτων όπως είναι η καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα καθώς και η ηθική τους δικαίωση.»

Δημοσιεύθηκε στην "κυριακάτικη δημοκρατία"

Tweet

Άνευ προηγουμένου τουρκική πρόκληση: Ο Α.Νταβούτογλου ζητάει υπουργικό συμβούλιο στη Θράκη

Ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου τινάζει στον αέρα τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης για αποκλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο και στην Κυπριακή ΑΟΖ με τη διεξαγωγή του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου στην Αθήνα ζητώντας να γίνει τουρκικό υπουργικό συμβούλιο στη Θράκη.

Πρόκειται για πρόκληση άνευ προηγουμένου αφού μία τέτοια κίνηση από πλευράς Άγκυρας, αν τελικώς επιτραπεί από ελληνικής πλευράς, αποσκοπεί στο να «τουρκοποιηθεί» η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη και να νομιμοποιηθούν οι ενέργειες του προξενείου της Κομοτηνής που θέλουν την ανεξαρτητοποίηση της Δυτικής Θράκης.

Πριν λοιπόν πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα ο Αχμέτ Νταβούτογλου εγείρει αξιώσεις σε βάρος της χώρας θέτοντας ανοιχτά θέμα μειονότητας στη Θράκη και επιχειρώντας με την μεταφορά των 10 υπουργών και δεκάδων υπηρεσιακών παραγόντων που θα τον συνοδεύουν στο ταξίδι του στην Αθήνα να περάσει το μήνυμα πώς η μειονότητα ελέγχεται από την Άγκυρα.

Όπως γράφει η εφημερίδα «Ποντίκι», το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών έχει δεχθεί αίτημα της τουρκικής πλευράς να επισκεφθεί ο κ. Νταβούτογλου τη Θράκη συνοδεία των 10 υπουργών και υπηρεσιακών παραγόντων που θα έχει μαζί του. Το αίτημα μάλιστα αυτό φαίνεται να διατυπώθηκε στον υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Βενιζέλο κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στην Άγκυρα και αυτός το… κατάπιε.

Οι προφανείς λόγοι αυτού του αιτήματος έχουν προκαλέσει αμηχανία στους διπλωμάτες του υπουργείου Εξωτερικών που αναζητούν έναν εύσχημο τρόπο για να αντιμετωπίσει την τουρκική διπλωματική αυθάδεια.

Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Εξωτερικών, η επιθυμία του Τούρκου πρωθυπουργού να… εκδράμει με το κυβερνητικό κλιμάκιο που τον συνοδεύει, προκειμένου να ακούσει επί τόπου τα προβλήματα των «Τούρκων της Θράκης», αποτελεί κλιμάκωση μιας προκλητικής στάσης, η οποία έχει στόχο να επιδείξει την τουρκική ισχύ απέναντι σε μια ανήμπορη να αντιδράσει ελληνική κυβέρνηση.

Θα πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι το αίτημα για την επίσκεψη του τουρκικού υπουργικού κλιμακίου στη Θράκη έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά προκλητικών ενεργειών της τουρκικής πλευράς, με τελευταία την «παρενόχληση» του ελικοπτέρου που μετέφερε τον υπουργό άμυνας Ν. Δένδια στο Καστελόριζο.

Ο κ. Νταβούτογλου και η συνοδεία του μάλιστα έρχονται στην Αθήνα για… διάλογο ενώ το ερευνητικό πλοίο Barbaros και πολεμικά πλοία της Τουρκίας παραμένουν στην Κυπριακή ΑΟΖ παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου.

Όπως φαίνεται η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται για ένα ακόμη καζάν-καζάν σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων με σφραγίδα Σαμαρά και Βενιζέλου.

defencenet.gr

Σχόλιο ιστολογίου: Πριν από 65 χρόνια ο παππούλης μου, πρόσφυγας στην Ξάνθη από την Ανδριανούπολη, μου είχε πει: Πιδάκι'μ άμα μεινς στην Ξάνθ' όλου'σ του βιος να χουράει σι μια βαλίτσα. Γιατί αυτοί οι παληοελλαδίτες θα μας σατμακίσουν (από την  τουρκική satmak = πουλάω). Πόσο δίκιο είχες ρε παππού!!!
Βλέπεις από την μια μεριά οι φυγόστρατοι δυανδρία που μας κυβερνάει και από την άλλη τα ψηφοπρεζόνια της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπηρετούν τις δικές τους σκοπιμότητες. Από ποιον να γλυτώσεις. Αν κολυμπήσεις στο ποτάμι θα σε φάνε οι κροκόδειλοι , αν κολυμπήσεις στη θάλασσα θα σε φάνε οι καρχαρίες ...   

Tweet

Σαν σήμερα: Η Κρήτη ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος

Η ανακοίνωση της ένωσης έγινε παρουσία του βασιλιά Κωνσταντίνου και του Ελευθέριου Βενιζέλου

Την 1η Δεκεμβρίου του 1913 η Κρήτη ενσωματώθηκε και επίσημα στο ελληνικό κράτος. Ακριβώς ένα μήνα νωρίτερα (1 Νοεμβρίου 1913), ο σουλτάνος Μεχμέτ ο 5ος είχε παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα επικυριαρχίας επί της μεγαλονήσου. Αιώνες αιμάτων και δακρύων στη μαρτυρική Κρήτη έβρισκαν επιτέλους την ιστορική τους δικαίωση.

Η επίσημη ανακήρυξη της ένωσης έγινε στα ηλιόλουστα Χανιά την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 1913, παρουσία του βασιλιά Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, μέσα σε ιδιαίτερα πανηγυρικό κλίμα. «Η πόλις ηγρύπνησε στολιζομένη. Εορτάζει δε ο ουρανός, αποκατασταθείσης από της νυκτός της γαλήνης και ανατείλαντος εαρινού ηλίου. Οι δρόμοι παρουσιάζουν όψιν λειμώνων ευωδιαζόντων από τας μυρσίνας. Παντού είναι ανηρτημέναι Βυζαντιναί σημαίαι μεταξύ των κυανολεύκων. Συνωστίζονται παντού χωρικοί υψηλόκορμοι ζώσαι εικόνες του Θεοτοκοπούλου. Τα Κρητικόπουλα εις σμήνη κυκλοφορούν με τις φουφουλίτσες των.Από του Νικηφόρου Φωκά του εκδιώξαντος εκ Κρήτης τους Άραβας πρώτην φοράν Έλλην βασιλεύς αποβιβάζεται εις την νήσον» γράφει σε ανταπόκρισή της από τα Χανιά η αθηναϊκή εφημερίδα «Εστία».

Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν στις 11:50 το πρωί, όταν οι γηραιοί αγωνιστές Αναγνώστης Μάντακας, 94 ετών, και Χατζημιχάλης Γιάνναρης, 88 ετών, ύψωσαν την ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκά, ενώ την ίδια ώρα ερρίπτοντο 101 κανονιοβολισμοί από τα ναυλοχούντα ελληνικά πολεμικά πλοία.

Η Κρήτη περιήλθε ολοκληρωτικά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία στις 4 Οκτωβρίου του 1669, όταν ο μέγας Βεζύρης Κιοπρουλής εισήλθε πανηγυρικά στον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο), θέτοντας τέλος στην Ενετοκρατία στο νησί, που κράτησε 465 χρόνια (1204-1669). Παρά τη φυγή πολλών κατοίκων και την πληθυσμιακή αλλοίωση από τους νέους κατακτητές, οι Κρήτες ποτέ δεν έσκυψαν το κεφάλι στους Οθωμανούς. Το μαρτυρούν οι εξεγέρσεις του 1692 («Κίνημα του 1692») και του 1770 («Επανάσταση του Δασκαλογιάννη»).

Η τελετή ανακήρυξης της ένωσης

Το 1821, οι Κρήτες συμμετείχαν στον εθνικό ξεσηκωμό, αλλά οι προσπάθειές τους δεν ευοδώθηκαν, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού Τούρκων και Τουρκοκρητικών στο νησί και της έλλειψης εφοδίων. Οι εξεγέρσεις κατά του κατακτητή συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση και πυκνότητα, το 1833 («Κίνημα των Μουρνιών»), το 1841 («Επανάσταση των Χαιρέτη και Βασιλογεώργη»), το 1858 («Κίνημα του Μαυρογένη»), την τριετία 1866-1869 («Μεγάλη Κρητική Επανάσταση»), το 1878 («Επανάσταση του 1878»), το1889 («Επανάσταση του 1889») και τη διετία 1897-1898 («Επανάσταση του 1897-1898»), οπότε η Κρήτη κέρδισε την αυτονομία της υπό τις ευλογίες των Μεγάλων Δυνάμεων, μετά τις απίστευτες ωμότητες που διέπραξαν οι βαζιβουζούκοι (Τούρκοι άτακτοι) στο Ηράκλειο στις 25 Αυγούστου του 1898. Στις 2 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου και ο τελευταίος τούρκος στρατιώτης εγκατέλειπε το κρητικό έδαφος, αναφέρει το sansimera.

Η Κρήτη τέθηκε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων και την υψηλή μόνο επικυριαρχία του σουλτάνου. Από το 1898 έως το 1913 δημιουργήθηκε η Κρητική Πολιτεία, με αρμοστή τον έλληνα βασιλόπαιδα Γεώργιο και κυβέρνηση αποτελούμενη από πέντε χριστιανούς και ένα μουσουλμάνο (Οι μουσουλμάνοι αντιπροσώπευαν περίπου το 25% των κατοίκων της Κρήτης το 1900). Δεσπόζουσα μορφή εκείνης της περιόδου αναδείχθηκε ο νεαρός δικηγόρος Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος γρήγορα ήλθε σε σύγκρουση με τον Γεώργιο, εξαιτίας των υπερεξουσιών του. Η «Επανάσταση στον Θέρισο» (10 Μαρτίου 1905), που οργάνωσε ο Βενιζέλος ανάγκασε τον Γεώργιο σε παραίτηση και την ανάληψη της ύπατης αρμοστείας από τον ελλαδίτη πολιτικό Αλέξανδρο Ζαΐμη. Κύριο αίτημα των εξεγερμένων ήταν η άμεση ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Η νικηφόρα έκβαση των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913) για την Ελλάδα, εξαιτίας και της διορατικής πολιτικής του Έλληνα πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, επιτάχυνε τις εξελίξεις. Στις 30 Μαΐου 1913 ο παραπαίων σουλτάνος παραιτήθηκε όλων των δικαιωμάτων του στην Κρήτη με τη Συνθήκη του Λονδίνου (άρθρο 4), ενώ με ιδιαίτερη συνθήκη παραιτήθηκε και από την επικυριαρχία του στο νησί (1 Νοεμβρίου 1913). Η Κρήτη ήταν ελεύθερη και η ένωσή της με την Ελλάδα είχε πραγματοποιηθεί. Το Κρητικό Ζήτημα, που απασχόλησε επί μακρόν τη διεθνή πολιτική, είχε επιλυθεί.

Το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έφυγαν και οι τελευταίοι μουσουλμάνοι από την Κρήτη, οι περισσότεροι από τους οποίους εγκαταστάθηκαν στα παράλια της Μικράς Ασίας. Από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας της νέας χιλιετίας, άρχισε να διαδίδεται μια φημολογία, κυρίως μέσω διαδικτύου, ότι το 2013 οι κάτοικοι της Κρήτης θα κληθούν να αποφανθούν με δημοψήφισμα εάν επιθυμούν το νησί να παραμείνει στην Ελλάδα ή να ανεξαρτητοποιηθεί, βάσει ενός μυστικού πρωτοκόλλου των συνθηκών παραχώρησής του στην Ελλάδα το 1913. Οι ειδικοί διαβεβαιώνουν και ο χρόνος έδειξε ότι επρόκειτο περί αστειότητος ή ευσεβούς πόθου κάποιων κύκλων.

ΠΗΓΗ