Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος
Ημέρες μαύρου τέλους διανύει η Ελλάδα.
Επειτα από μία πτώχευση και τρία επάλληλα προγράμματα σκληρότατης λιτότητας, που αντί να την βοηθήσουν την τσάκισαν τόσο δημοσιονομικά όσο και αναπτυξιακά και κοινωνικά, η χώρα λυγίζει πλέον κάτω από το βάρος του προσφυγικού ζητήματος, αδύναμη να προφυλάξει τον εαυτό της τόσο από τα κύματα προσφύγων που την κατακλύζουν, όσο – ίσως και περισσότερο – από την υποκρισία των «εταίρων» και την «αλληλεγγύη» που για άλλη μία φορά αυτοί επέδειξαν.
Ημέρες μαύρου τέλους διανύει η Ελλάδα.
Επειτα από μία πτώχευση και τρία επάλληλα προγράμματα σκληρότατης λιτότητας, που αντί να την βοηθήσουν την τσάκισαν τόσο δημοσιονομικά όσο και αναπτυξιακά και κοινωνικά, η χώρα λυγίζει πλέον κάτω από το βάρος του προσφυγικού ζητήματος, αδύναμη να προφυλάξει τον εαυτό της τόσο από τα κύματα προσφύγων που την κατακλύζουν, όσο – ίσως και περισσότερο – από την υποκρισία των «εταίρων» και την «αλληλεγγύη» που για άλλη μία φορά αυτοί επέδειξαν.