Οσο καθυστερούμε τη σκλήρυνση της στάσης μας τόσο εγγύτερα φέρνουμε θερμά τετελεσμένα.
«Ο Τούρκος δεν έχει μπέσα» μου έλεγε ο συνονόματος παππούς μου, που τον πολέμησε. Ηταν το πρώτο μου μάθημα Ιστορίας Διεθνών Σχέσεων. Ο λαός μας λέει, επίσης, «θέλεις να 'χεις Τούρκο φίλο; Κράτα ένα κομμάτι ξύλο». Κι έχει πείρα πολλών αιώνων αιματηρής «συνύπαρξης» σε αυτή τη γειτονιά με τα εξισλαμισμένα «αδέρφια» μας, που υπέκυψαν στο κατά Μποστ «ή την πίστη σου αλλάζεις ή ταχέως τα τινάζεις».