Εκτός ελέγχου η Άγκυρα, απειλεί...
Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος
Εκτός ελέγχου έχει βγει πλέον η Αγκυρα, η οποία ενοχλεί όλο και περισσότερους, όλο και περισσότερο. Η τελευταία πρωτοφανούς διάρκειας πλεύση της τουρκικής κορβέτας στα ελληνικά ύδατα δεν είναι το μόνο περιστατικό. Εκείνο που μοιάζει ακόμα χειρότερο είναι το σενάριο που ετοιμάζουν στην κυπριακή ΑΟΖ με την προετοιμασία της παράνομης τοποθέτησης πλατφόρμας εντός της.
Για πρώτη φορά όμως σχεδόν άπαντες είναι αυτή τη στιγμή εξοργισμένοι με τους Τούρκους: πρώτοι απ’ όλους οι Ισραηλινοί, οι οποίοι πραγματοποιούν σειρά καινοφανούς κλίμακας ασκήσεις με μεγάλο αριθμό οπλισμένων αεροσκαφών πάνω από την Κύπρο σε στενότατη συνεργασία με τη Λευκωσία – ασκήσεις που προκαλούν ρίγη ανησυχίας στην υπερφίαλη, αδιάφορη για τους διεθνείς κανόνες Άγκυρα. Οι σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ έχουν εισέλθει, αυτή τη στιγμή, στη χειρότερη τροχιά της ιστορίας τους.
Σε πολύ κακό σημείο βρίσκονται όμως και οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, όσο κι αν οι τελευταίες δεν επιθυμούν τώρα να το «φωνάζουν». Η καχυποψία και ο εκνευρισμός είναι πλέον τα κυρίαρχα στοιχεία μεταξύ των δύο κρατών. Όσο για τη Ρωσία, ή για ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, ενδεχομένως και η Γερμανία, τα πράγματα κι εκεί παγώνουν μέρα με την ημέρα, όλο και περισσότερο.
Όμως προσοχή: όλα αυτά κάθε άλλο παρά μεταφράζονται μόνα τους και αυτόματα σε στάση «υπέρ» της Ελλάδας. Για να γίνει κάτι τέτοιο, χρειάζεται άλλου είδους θετική και συστηματική δουλειά, κατά το πρότυπο της Λευκωσίας, τόσο στο ενεργειακό όσο και στο αμυντικό επίπεδο. Και όχι απλώς «προσπάθεια», αλλά εργασία συστηματική, επίμονη, πολυδιάστατη και, κυρίως, αποτελεσματική.
Αν δεν γίνει αυτή η δουλειά κι αν δεν γίνει τώρα, η Ελλάδα κινδυνεύει να μετεξελιχθεί στον αδύναμο διπλωματικό και αμυντικό κρίκο μιας αλυσίδας που δεν πρέπει, με κανένα τρόπο, να σπάσει, από τα σκηνικά έντασης που καταφανώς όλο και πιο συστηματικά στήνουν πλέον οι Τούρκοι.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αν δεν γίνουν τάχιστα εκείνα που πρέπει να γίνουν στο πεδίο των διεθνών συμμαχικών ισορροπιών και της αμυντικής επάρκειας της χώρας, ουσιαστικά προκαλούμε την τουρκική επιθετικότητα.
Ας μην τους κάνουμε λοιπόν τη χάρη.
Πηγή
Σχόλιο ιστολογίου: Με ευχολόγια, δυστυχώς, δεν γίνεται τίποτε. Για όσο διάστημα οι κατοικοεδρεύοντες στο μέγαρο θα διατηρούν στάση αναμονής και δεν θα προβαίνουν σε ισομεγέθεις απαντήσεις απέναντι στο θράσος (τσαμπουκά) της Άγκυρας, το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου θα κινείται ανεξέλεγκτα, ενώ οι "πλάτες" τους θα συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα... Η Ελλάδα (δια)σύρεται μεταξύ αυτονόητων ενεργειών και ανόητων πολιτικών. Δυστυχώς, όποιος δεν μπορεί να καταλάβει την εφαρμογή της παροιμίας "κι ο άγιος φοβέρα θέλει", θα αναλάβει λίαν συντόμως τις ευθύνες μιάς εθνικής καταστροφής. Και αυτή η ανάληψη ευθυνών δεν θα είναι πολιτική, αλλά ποινική... για τους χρήσιμους ηλίθιους που παριστάνουν ότι κυβερνούν την Ελλάδα... Και κανένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα δεν πρόκειται (αυτή τη φορά) να απαλλάξει τους υπεύθυνους από τις ευθύνες τους...
Εκτός ελέγχου έχει βγει πλέον η Αγκυρα, η οποία ενοχλεί όλο και περισσότερους, όλο και περισσότερο. Η τελευταία πρωτοφανούς διάρκειας πλεύση της τουρκικής κορβέτας στα ελληνικά ύδατα δεν είναι το μόνο περιστατικό. Εκείνο που μοιάζει ακόμα χειρότερο είναι το σενάριο που ετοιμάζουν στην κυπριακή ΑΟΖ με την προετοιμασία της παράνομης τοποθέτησης πλατφόρμας εντός της.
Για πρώτη φορά όμως σχεδόν άπαντες είναι αυτή τη στιγμή εξοργισμένοι με τους Τούρκους: πρώτοι απ’ όλους οι Ισραηλινοί, οι οποίοι πραγματοποιούν σειρά καινοφανούς κλίμακας ασκήσεις με μεγάλο αριθμό οπλισμένων αεροσκαφών πάνω από την Κύπρο σε στενότατη συνεργασία με τη Λευκωσία – ασκήσεις που προκαλούν ρίγη ανησυχίας στην υπερφίαλη, αδιάφορη για τους διεθνείς κανόνες Άγκυρα. Οι σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ έχουν εισέλθει, αυτή τη στιγμή, στη χειρότερη τροχιά της ιστορίας τους.
Σε πολύ κακό σημείο βρίσκονται όμως και οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, όσο κι αν οι τελευταίες δεν επιθυμούν τώρα να το «φωνάζουν». Η καχυποψία και ο εκνευρισμός είναι πλέον τα κυρίαρχα στοιχεία μεταξύ των δύο κρατών. Όσο για τη Ρωσία, ή για ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, ενδεχομένως και η Γερμανία, τα πράγματα κι εκεί παγώνουν μέρα με την ημέρα, όλο και περισσότερο.
Όμως προσοχή: όλα αυτά κάθε άλλο παρά μεταφράζονται μόνα τους και αυτόματα σε στάση «υπέρ» της Ελλάδας. Για να γίνει κάτι τέτοιο, χρειάζεται άλλου είδους θετική και συστηματική δουλειά, κατά το πρότυπο της Λευκωσίας, τόσο στο ενεργειακό όσο και στο αμυντικό επίπεδο. Και όχι απλώς «προσπάθεια», αλλά εργασία συστηματική, επίμονη, πολυδιάστατη και, κυρίως, αποτελεσματική.
Αν δεν γίνει αυτή η δουλειά κι αν δεν γίνει τώρα, η Ελλάδα κινδυνεύει να μετεξελιχθεί στον αδύναμο διπλωματικό και αμυντικό κρίκο μιας αλυσίδας που δεν πρέπει, με κανένα τρόπο, να σπάσει, από τα σκηνικά έντασης που καταφανώς όλο και πιο συστηματικά στήνουν πλέον οι Τούρκοι.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αν δεν γίνουν τάχιστα εκείνα που πρέπει να γίνουν στο πεδίο των διεθνών συμμαχικών ισορροπιών και της αμυντικής επάρκειας της χώρας, ουσιαστικά προκαλούμε την τουρκική επιθετικότητα.
Ας μην τους κάνουμε λοιπόν τη χάρη.
Πηγή
Σχόλιο ιστολογίου: Με ευχολόγια, δυστυχώς, δεν γίνεται τίποτε. Για όσο διάστημα οι κατοικοεδρεύοντες στο μέγαρο θα διατηρούν στάση αναμονής και δεν θα προβαίνουν σε ισομεγέθεις απαντήσεις απέναντι στο θράσος (τσαμπουκά) της Άγκυρας, το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου θα κινείται ανεξέλεγκτα, ενώ οι "πλάτες" τους θα συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα... Η Ελλάδα (δια)σύρεται μεταξύ αυτονόητων ενεργειών και ανόητων πολιτικών. Δυστυχώς, όποιος δεν μπορεί να καταλάβει την εφαρμογή της παροιμίας "κι ο άγιος φοβέρα θέλει", θα αναλάβει λίαν συντόμως τις ευθύνες μιάς εθνικής καταστροφής. Και αυτή η ανάληψη ευθυνών δεν θα είναι πολιτική, αλλά ποινική... για τους χρήσιμους ηλίθιους που παριστάνουν ότι κυβερνούν την Ελλάδα... Και κανένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα δεν πρόκειται (αυτή τη φορά) να απαλλάξει τους υπεύθυνους από τις ευθύνες τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου