}

03 Δεκεμβρίου, 2014

Ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ !!!! «ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ και ΕΛΛΗΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ»



Από αριστερά, ο Θράσος Κωστανάκης, ο Στρατής Μυριβήλης, ο Άγγελος Τερζάκης κι ο Ηλίας Βενέζης
Από αριστερά, ο Θράσος Κωστανάκης, ο Στρατής Μυριβήλης, ο Άγγελος Τερζάκης κι ο Ηλίας Βενέζης
Ο Στρατής Μυριβήλης, ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της γενιάς του ΄30, πατριώτης και λυρικός πεζογράφος του Αιγαίου, ένας «αδιάλλακτος της λογοτεχνίας» σε συνεχή αναζήτηση της ελληνικότητας, γεννήθηκε στην υπόδουλη ακόμη Συκαμιά της Λέσβου το 1890. Ανήκει στη γενιά εκείνη που πολέμησε για την ανόρθωση του ελληνισμού κατά τους βαλκανικούς πολέμους, που παρακολούθησε με πόνο τη Μικρασιατική Καταστροφή και την κατάρρευση της Μεγάλης Ιδέας και τελικά στράφηκε σε έναν ενδοσκοπικό εθνικισμό, αναζητώντας με πάθος τα διακριτικά της ελληνικής συνείδησης στην ελληνική γη και στη λαϊκή παράδοση.

Ο Μυριβήλης λοιπόν  (του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Ευστράτιος Σταματόπουλος) γεννήθηκε στη Σικαμνιά της Λέσβου το 1892. Ήδη από τα γυμνασιακά του χρόνια προσχώρησε στο δημοτικισμό και πρωτοστάτησε σε μαθητικές κινητοποιήσεις υπέρ της δημοτικής.
Η κήρυξη του Βαλκανικού πολέμου του 1912 βρήκε τον Μυριβήλη φοιτητή της Νομικής και της Φιλοσοφικής Σχολής στην Αθήνα. Μαζί με άλλους Λέσβιους νέους και κατόπιν διαβήματος στον Ελ. Βενιζέλο κατατάχθηκε εθελοντής και έφυγε για το μέτωπο. Τραυματίστηκε όμως στη μάχη του Κιλκίς το 1913 κι επέστρεψε στην Αθήνα. Γύρισε αμέσως στην Μυτιλήνη, που είχε πια απελευθερωθεί, χωρίς να τελειώσει τις σπουδές του. Έτσι ξεκίνησε η μακρά θητεία του σε όλους τους πολέμους της γενιάς του, τους Βαλκανικούς και τη Μικρασιατική Εκστρατεία.
Το 1917 κι ενώ μαινόταν ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πεζογράφος κατατάχθηκε ξανά στον στρατό και πήρε μέρος στο Μέτωπο της Μακεδονίας. Εκεί αρχίζει και γράφει το γνωστότερο μυθιστόρημά του, «Η Ζωή εν Τάφω». Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή επέστρεψε στο νησί του, όπου άρχισε να εκδίδει κάποιες εβδομαδιαίες και ημερήσιες εφημερίδες. 
Το 1932 εγκαταστάθηκε μονίμως στην Αθήνα, όπου και ανέλαβε τη διεύθυνση της εφημερίδας Δημοκρατία (1930-33), ενώ το 1938 διορίστηκε υπάλληλος στη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων. Εργάστηκε ως χρονογράφος και λογοτεχνικός συνεργάτης σε διάφορες εφημερίδες , ενώ σημαντική ήταν και η θητεία του στο ραδιόφωνο με εβδομαδιαίες εκπομπές. Εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας το 1958, υπήρξε ιδρυτικό μέλος, πρόεδρος και αντιπρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας των Λογοτεχνών 
της Ελλάδος, ιδρυτικό μέλος, αντιπρόεδρος και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Λογοτεχνών, καθώς και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου.
Υπήρξε μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ακαδημίας Αθηνών και τιμητικό μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Γραμμάτων και Τεχνών. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας και το Σταυρό του Ταξιάρχη του Βασιλικού Τάγματος του Γεωργίου Α΄.
Είχε ακόμα προταθεί από την Εθνική Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών ως υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1963).
Πέθανε άρρωστος από βρογχοπνευμονία στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού στην Αθήνα.
Κατά τον Ηλία Βενέζη ο Στρατής Μυριβήλης υπήρξε ο "γενάρχης" της Αιολικής Λογοτεχνίας και σημαντικός πεζογράφος της Γενιάς του ΄30. Καθιερώθηκε κυρίως ως συγγραφέας μυθιστορημάτων και διηγημάτων, αν και το έργο του ως χρονογράφου είναι ιδιαίτερα ογκώδες. Τα έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες.
Όμως εκτός από σπουδαίος λογοτέχνης ήταν και φανατικός αντικομουνιστής. Ο άνθρωπος αυτός που προτάθηκε τρεις φορές για το Νόμπελ έκανε μια εκπληκτική ομιλία στην Καλαμάτα, το Νοέμβριο του 1948, με θέμα τον κομμουνισμό και το παιδομάζωμα. Παραθέτω μερικά χαρακτηριστικά από οσπάσματα από αυτή την ομιλία :


"...Κάθε φορά που το Γένος σύσσωμο αισθανθεί αυτό το θαύμα, νοιώθει συγχρόνως πως καμιά υλική δύναμη δε μπορεί να το καταπονήσει και να το βάλει κάτω. Αυτό το ξέρουν καλά –καλύτερα από μας- όλοι οι εχθροί που κατά καιρούς επιχείρησαν να εξαφανίσουν την Ελληνική φυλή που στέκεται πεισματικά ριζωμένη πάνω σε τούτο το βράχο σαν τα δυνατά πουρνάρια επί τριάντα αιώνες. Οι σημερινοί το ξέρουν επιστημονικά. Γι’ αυτό και εφαρμόζουν για την υποταγή των λαών ολόκληρο σύστημα μιας ψυχοτεχνικής, σατανικά μορφής, μελετημένης και πειραματισμένης επί τριάντα χρόνια μέσα στα μυστικά εργαστήρια της ψυχολογίας των λαϊκών μαζών. Και γι’ αυτό οι επιθέσεις τους εκδηλώνονται με λύσσα και μανία σε όλους εκείνους τους παράγοντες που αποτελούν τους συνδετικούς κρίκους για την εθνική μας ενότητα. Τη σημαία, τη θρησκεία, το σχολειό, τα ήθη και έθιμα, τη γλώσσα, τα τραγούδια και τις παραδόσεις της οικογένειας. Γνήσιος κομμουνιστής είναι εκείνος που θα μπορέσει, κάτω από μια σοφή, βαθειά ψυχολογημένη και επίμονη κατηχητική καθοδήγηση, να σκοτώσει μέσα του όλα αυτά τα λογικά και συναισθηματικά στοιχεία, που αποτελούν την ιδιομορφία του εθνικού πολιτισμού μας." 


    "Η νέα αυτή φυλή κατασκευάζεται σαν ένα είδος κουρελά, μέσα στο εργαστήριο του πανσλαβισμού, από τα ρετάλια όλων των φυλών, όλων των λαών, όλων των εθνών. Η δύναμη που κινεί τη σατανική μηχανή του είναι το μίσος. Ο κομμουνιστής για να προχωρήσει πρέπει να μη λυπάται τον άνθρωπο."

"Γνήσιος κομμουνιστής, είναι εκείνος που θα μπορέσει, κάτω από μια σοφή, βαθιά ψυχολογημένη και επίμονη κατηχητική καθοδήγηση, να σκοτώσει μέσα του, όλα αυτά τα λογικά και συναισθηματικά στοιχεία, που αποτελούν την ιδιομορφία του εθνικού πολιτισμού μας... Όταν αυτό κατορθωθεί, όταν η εθνική σημαία από σύμβολο ενότητας φτάσει να μεταβληθεί σε παλιοκούρελο μέσα στη συνείδηση του κατηχουμένου, τότε ο κατηχούμενος είναι ώριμος πια για να χτυπήσει το μαχαίρι στην καρδιά της πατρίδας του..."

     Όταν ένας κατηχούμενος πάθει την κομμουνιστική διαφοροποίηση είναι πια ώριμος να προδώσει τον τόπο του, τους δικούς του, τους φίλους του, τους γονείς του, κάθε τι που είναι δεμένο με την καρδιά και με το αίσθημα του ανθρώπου. Τότε πια δεν έχει βούληση για να θέλει. Άλλος θέλει για λογαριασμό του. Αυτός απλά εκτελεί. Δεν έχει δικαίωμα να σκέφτεται και να αποφασίζει. Η σκέψη και ο στοχασμός του είναι δικαιώματα του κόμματος. Το Κόμμα είναι ο εγκέφαλος και η καρδιά της νέας φυλής των ανθρώπων του κομμουνισμού. 

Δεν υπάρχουν Έλληνες κομμουνιστές. Όταν κανείς γίνει συνειδητός κομμουνιστής παύει να είναι Έλληνας....



Εκατόν είκοσι χιλιάδες υπολογίζονται οι άοπλοι και αθώοι άνθρωποι που σφάχτηκαν από του κομμουνιστές της Ελλάδος, από τα χρόνια της κατοχής ως σήμερα. Μόνο γιατί επέμεναν να είναι Έλληνες αδιαφοροποίητοι.
Ο Άρης Βελουχιώτης το είχε διακηρύξει αφελέστατα. «Εφτάμιση εκατομμύρια Έλληνες είναι, είπε σε μια συζήτηση. Απ’ αυτούς θα μείνουν τρία εκατομμύρια, και πολύ τους».

      "Η κομμουνιστική φυλή, ζει μια ζωή τερατώδη, αληθινά, πραγματικά μεταφυσική. Ο κομμουνιστής, ο διαφοροποιημένος πια κομμουνιστής, δεν βλέπει όπως βλέπουν όλοι οι άνθρωποι, δεν ακούει όπως ακούν οι άλλοι, δεν διαβάζει όπως διαβάζουν οι άλλοι. Εκατόν είκοσι χιλιάδες υπολογίζονται οι άοπλοι και αθώοι άνθρωποι που σφάχτηκαν από τους κομμουνιστές της Ελλάδος, από τα χρόνια της Κατοχής ως το 1948. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, κοριτσάκια, βρέφη. Μόνο γιατί επέμειναν να είναι Έλληνες αδιαφοροποίητοι..."

"Όλες αυτές τις ωραίες λέξεις που αποκοιμίζουν τη συνείδηση των νωθρών, των άνανδρων, και των καιροσκόπων, κομμουνιστής προπαγανδιστής τις μεταχειρίζεται για να διαλύσει την εθνική ενότητα. Και γι’ αυτό βλέπετε κάθε φορά που πάει η Ελλάδα να κάνει μια αποφασιστική κίνηση για να κόψει με το νυστέρι τον κακό καρκίνο που της κατατρώει τα σπλάχνα, ακούγονται από μέσα από τον τόπο καθώς και από όλα τα πέρατα της γης, από τα σλαυόδουλα κράτη εις τα Κοινοβούλια και τις εφημερίδες των δημοκρατιών, ακούγονται κραυγές και βρισιές και συκοφαντίες ενάντια στην Ελλάδα. Ενάντια στην Ελλάδα που υποφέρει, που αιμορραγεί."
     "Τότε λοιπόν; Θα μας ρωτήσετε. Είστε ένας απελπισμένος; 
Καθόλου δεν είμαι απελπισμένος. Είμαι απεναντίας ένας αισιόδοξος, ένας Έλληνας γεμάτος πίστη για το μέλλον και για το παρόν της φυλής μου, ένας άνθρωπος γεμάτος από χαρά και περηφάνια για το λαό στον οποίο ανήκει. Γιατί κάθε μέρα αυτός ο λαός μας δίνει νέες αποδείξεις για τη θαυμάσια ποιότητά του. Το δείχνει με την αντίστασή του προς τα μολύσματα της αποσύνθεσης που τον ποτίζουν. Το δείχνει με τα έργα του τα καταπληκτικά. Με το θάρρος του το ακατανίκητο. Με την τιμιότητά του την αμόλυντη. Με τη λεβεντιά του την αλύγιστη που κάνει την ιστορία του των 3.000 χρόνων μια αδιάσπαστη σειρά από γεγονότα ομοιόμορφα και υπέροχα."



Στρατής Μυριβήλης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ

Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ