Τι δεν εκτιμάται στη θεωρία περί πιθανής διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ
Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης H N.Δ. -απ' ό,τι φαίνεται- εγκαταλείπει τη θεωρία της παρένθεσης και τη θεωρία των άκρων. Συμβιβάζεται με την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και προσφέρεται σχεδόν ανοιχτά να παίξει εθνικό ρόλο στην περίπτωση που ο Τσίπρας δεν μπορέσει να περάσει το τρίτο Μνημόνιο από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του.
Δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς για να ανακαλύψει τη νέα στροφή της ηγετικής ομάδας. Τον σπόρο έριξε ο ίδιος ο πρόεδρος της Ν.Δ. το βράδυ των εκλογών, όταν μίλησε υπαινικτικά για τις «τολμηρές πρωτοβουλίες» που έλαβε το κόμμα υπό την ηγεσία του. Γνωρίζοντας ότι η παρένθεση μπορεί να μην είναι και τόσο παρένθεση, ο κύριος Σαμαράς άφησε ως παρακαταθήκη ,πίσω από τις γραμμές, την περίπτωση συγκυβέρνησης με ένα από τα δύο άκρα, σε περίπτωση που εκείνο καταφέρει να μείνει όρθιο μέχρι τον Ιούνιο.
Σήμερα η θεωρία της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ πάνω στην ψηφοφορία για το Μνημόνιο και η συγκυβέρνηση τμήματός του με τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι είναι ιδιαιτέρως δημοφιλής στη Συγγρού. Το Ευρωπαϊκό Μέτωπο Λογικής θα βάλει πλάτη για να σώσει τον τόπο. Φοβάμαι όμως ότι η ηγετική ομάδα της Ν.Δ. είναι έτοιμη να κάνει το τρίτο κατά σειρά λάθος στρατηγικής ανάλυσης των πραγμάτων. Το τελευταίο πράγμα που θα θελήσει να κάνει ο Τσίπρας είναι να συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Οχι μόνο γιατί θεωρεί ότι το σχέδιο αυτό προωθείται από δυνάμεις μέσα και έξω από τη χώρα, προκειμένου να αποκτήσει συνέταιρο και να ελεγχθεί. Οχι μόνο γιατί, αν ήθελε να το κάνει, να βάλει μεσάζοντα στη σχέση του με το Βερολίνο, θα είχε συμμαχήσει με το Ποτάμι και όχι με τον Καμμένο. Δεν το θέλει γιατί ξέρει ότι μια συγκυβέρνηση τέτοιου τύπου θα σηματοδοτήσει το πρόωρο πολιτικό τέλος του.
Οποιος, λοιπόν, υπολογίζει ότι θα το κάνει και ότι θα συνθηκολογήσει νομίζω ότι δεν αναλύει τον πρωθυπουργό σωστά. Για όσο τον ξέρω πιθανολογώ βασίμως ότι θα προτιμήσει να οδηγήσει τον τόπο εκ νέου σε εκλογές παρά να συγκυβερνήσει με Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ υπό αυτές τις ηγεσίες. Τι μπορεί να κάνει; Ας αποπειραθούμε μια άσκηση μέλλοντος. Ποιος αποκλείει την πιθανότητα να συγκαλέσει κλειστή Κοινοβουλευτική Ομάδα, όπως προσφάτως, να καθίσει δέκα ώρες να ακούσει τις διαφωνίες και στο τέλος να προκαλέσει μια ψηφοφορία για το Μνημόνιο 3, στο οποίο θα έχει καταλήξει με τους δανειστές; Ποιος αποκλείει το ενδεχόμενο να καταγράψει 40 αρνήσεις και μετά να πάρει τον λόγο για να πει: «Τρεις μήνες προσπάθησα και κατάφερα αυτό. Περίπτωση να το ψηφίσω μαζί με Σαμαρά - Βενιζέλο δεν υπάρχει, μην με αναγκάσετε να το κάνω. Ή το ψηφίζουμε όλοι μαζί ομόφωνα ή πάμε σε εκλογές να πάρω 45%». Ερώτημα: Σε αυτή την περίπτωση, τι προτιμά η Ν.Δ.; Διάσπαση ΣΥΡΙΖΑ και εκλογές ή υπερψήφιση του Μνημονίου από τον ΣΥΡΙΖΑ μόνον; Πάσα στρατηγική απάντηση δεκτή.
Πηγή "δημοκρατία"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου