Ενώ στην Ελλάδα το γαλλικό "λόμπι" φαίνεται ότι "τα δίνει όλα" για να ακυρωθεί η απόφαση εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3B Orion με την δικαιολογία ότι είναι "παλιά" και "ακριβό το πρόγραμμα", η Γερμανία υπέγραψε το πρόγραμμα αναβάθμισης των, μόνο του συστήματος μάχης και του επεξεργαστή των P-3C Orion-CUP, έναντι 250.000.000 δολαρίων!
Η δικαιολογία που χρησιμοποίησε το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών είναι ότι χρειάζεται τα αεροσκάφη για τη ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση Atalanta και την αντιμετώπιση των ρωσικών υποβρυχίων στην Βαλτική Θάλασσα!
Eπίσης στο πακέτο, περιλαμβάνεται βελτίωση του εξομοιωτή και ένα σύστημα υποστήριξης αποστολής.
Το πρόγραμμα προβλέπει σε δεύτερη φάση αλλαγή των πτερύγων σε κάποια από αυτά και το ζητούμενο, όπως ενημερώνει το γερμανικό Κοινοβούλιο είναι οι πτέρυγες να κατασκευαστούν στην Γερμανία αντί στις ΗΠΑ. Αν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα με αλλαγή πτερύγων θα φτάσει τα 680 εκατομμύρια.
Το Ναυτικό της Γερμανίας ήδη ολοκλήρωσε την δαπάνη 800 εκατομμυριων ευρώ σε προγράμματα εκσυγχρονιμού και αναβάθμισης των οκτώ μεταχειρισμένων P-3C Orion που προμηθεύτηκε "δεύτερο χέρι" από την Ολλανδία.
Προφανώς στην Γερμανία δεν διαβάζουν τα πρώτα θέματα των κυριακάτικων εφημερίδων, ούτε τις δηλώσεις του "ποταμίσιου" Σ.Θεοδωράκη για να πληροφορηθούν ότι τα αεροσκάφη είναι για "πέταμα".
Και το εντυπωσιακό είναι ότι η Γερμανία είναι μεγαλομέτοχος της EADS που κατασκευάζει τα CN-23 (τα μεταγωγικά που χρησιμοποιούνται και ως αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας και τα έχει προμηθευτεί η Τουρκία και προωθούνται στην Ελλάδα από συμφέροντα με πρώτου βαθμύ συγγενείας με το γαλλικό "λόμπι"). Γιατί άραγε η Γερμανία δεν προμηθεύτηκε τα CN-235 που τα κατασκευάζει η εν πολλοίς γερμανική EADS;
Το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα εκσυγχρονισμού ή παρεμφερές εφαρμόζουν και η Νορβηγία, η Ολλανδία, οι ίδιες οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, η Ν. Ζηλανδία κλπ!
Μέχρι σήμερα έχουν παραχθεί 758 Ρ-3, ενώ βρίσκονται ακόμα σε ενεργό υπηρεσία περί τα 380 α/φ από 21 διαφορετικούς χρήστες, το ATR-72 (Alenia) από 2 χρήστες (μεταξύ των οποίων και η Τουρκία), το Q-400 (Bombardier) από κανέναν
Το ΠΝ εξέτασε ενδελεχώς όλες τις πιθανές λύσεις για πάνω από τρία χρόνια. Εξετάσθηκαν εννέα (9) διαφορετικοί τύποι αεροσκαφών (ATR-72, Cn235, C295, S-3, Atlantique2, Q300 Q400, P-3B, P-3C).
Όλες οι άλλες λύσεις απορρίφθηκαν ως υποδεέστερες επιχειρησιακά και τεχνικά, καθόσον όλα αυτά τα αεροσκάφη ήταν σαφώς υποδεέστερης κατηγορίας, σε σχέση με τα Ρ-3Β που διέθετε και επιχειρούσε το ΠΝ πριν την καθήλωσή τους. Επιπλέον για όλα τα υπόλοιπα Α/Φ θα απαιτείτο η απόκτηση και ανάπτυξη νέων υποδομών και φυσικά ανταλλακτικών και επίγειου εξοπλισμού, που είναι φυσικό να ανέβαζε ακόμα περισσότερο το κόστος μιας τέτοιας απόφασης.
Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στον διαγωνισμό του 2009 όταν και για αεροσκάφη υποδεέστερα του Ρ-3 απαιτείτο με τιμές του 2009 τουλάχιστον κόστος πρόσκτησης 100 εκ. για το καθένα (χωρίς δαπάνες υποδομής και εκαπίδευσης), ενώ όλα τα υποψήφια Α/Φ ήταν υπό ανάπτυξη και κανείς δεν μπορούσε να εγγυηθεί την ομαλή υλοποίηση του προγράμματος.
Για τον λόγο αυτό το ΠΝ και το ΥΕΘΑ τότε αποφάσισε την ακύρωση του διαγωνισμού. Οι υποδομές που διαθέτει η χώρα για το Ρ-3 σε ανταλλακτικά, επίγειο εξοπλισμό και εργοστασιακές δυνατότητες από την ΕΑΒ καθιστούν τη συγκεκριμένη λύση ακόμα πιο οικονομική, ενώ αποφεύγεται η από μηδενική βάση εκπαίδευση νέων πληρωμάτων αέρος και τεχνικών.
Μέχρι σήμερα εκτός της Ελλάδας, έξι (6) ακόμα χρήστες έχουν υλοποιήσει ή υλοποιούν την αναβάθμιση και επέκταση ορίου ζωής των Ρ-3 εκτελώντας το πρόγραμμα Mid Life Upgrade (MLU)ενώ έχουν παραδοθεί 51 αναβαθμισμένα Α/Φ, σε σύνολο 83 παραγγελιών.
Τμημα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου