 |
| Μιχ. Ιγνατίου |
Την Πέμπτη το βράδυ έκανε πράξη αυτό που πολλοί υποψιάζονταν. Ανακοίνωσε την παραίτηση της κυβέρνησής του στοχεύοντας σε ταχύτατη και με συνοπτικές διαδικασίες εκλογική αναμέτρηση, για να «καθαρίσει» τον ΣΥΡΙΖΑ από τους πιστούς -στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης- πρώην συντρόφους του, οι οποίοι εμμένοντας στις αρχές του κόμματος δηλώνουν ότι ο πρωθυπουργός τούς πρόδωσε. Με βάση τις συμφωνίες των ηγετών των συνιστωσών πριν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, οι αντίπαλοι του κ. Τσίπρα έχουν δίκιο να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται.
Οπως και η απόφασή του για το δημοψήφισμα, έτσι και ο «εκβιασμός» των εκλογών είναι ένα (ακόμα) λάθος. Και καταθέτω τη θέση μου αυτή στη βάση ότι έπρεπε να αναλώσει τις δυνάμεις του για την υλοποίηση της συμφωνίας με τους δανειστές, την οποία υπέγραψε μετά βαΐων και κλάδων. Με όλο τον σεβασμό στον κυρίαρχο λαό και στις δημοκρατικές διαδικασίες που τιμώ πάντα, όλα τα υπόλοιπα είναι χάσιμο χρόνου. Αδυνατώ να πιστέψω ότι οι πολίτες εκστασιάστηκαν όταν πληροφορήθηκαν τη διενέργεια των εκλογών, όταν η οικονομική τους κατάσταση δεν βελτιώθηκε ούτε από την αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία προχώρησε σε μια κακή συμφωνία με τους δανειστές.
Οπως και να το κάνουμε, είναι άκρως ενοχλητικό να βλέπεις έναν νέο πολιτικό, όπως ο Αλέξης Τσίπρας, να μεταλλάσσεται και να αποδέχεται μέτρα τα οποία πριν από μερικούς μήνες απέρριπτε μετά βδελυγμίας εξαπολύοντας τότε σφοδρή επίθεση στον Αντώνη Σαμαρά, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που υποστήριζε την κυβέρνησή του. Μέχρι και προδότη χαρακτήρισαν τον πρώην πρωθυπουργό οι πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ. Τι διαφορετικό, λοιπόν, από το Μνημόνιο του κ. Σαμαρά συμφώνησε ο κ. Τσίπρας με τους δανειστές; Τίποτα απολύτως, αν και θα έλεγα ότι το δικό του Μνημόνιο είναι πιο σκληρό.
Είναι μερικές φορές που πιστεύω ότι δεν υπάρχει σωτηρία για την Ελλάδα. Ο «εκβιασμός» των εκλογών ήταν από αυτές τις στιγμές...
ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου