Αγαπητό μου παιδί Αλέξη,
Σου είχα ξαναγράψει, όταν για πρώτη φορά σε άκουγα να μας ξετυλίγεις τα όνειρά σου, σαν καινούργιος πρωθυπουργός. Ανεπιφύλακτα σε καλωσόρισα, και μάλιστα σου ζήτησα συγγνώμη εκ μέρους της γενιάς μου, για τα λάθη μας και τις δοκιμασίες που η δική μας η αβελτηρία έχει προκαλέσει όχι μόνο στη δική σας τη ζωή, τη ζωή των παιδιών μας, αλλά και στη δική μας.
Τόσον καιρό, στη διαχείριση και την άσκηση της εξουσίας, και τελικά δεν νιώσαμε -από τα βήματά σου- πως κάτι θα γίνει, ν' αλλάξει την κακή πορεία. Τα βήματά σου φοβισμένα, τα επιχειρήματά σου, λιγοστά, αντιφατικά, ανεπαρκή, πολλάκις έωλα. Οι άνθρωποί σου, στην πλειονότητά τους ακατάλληλοι. Για ποιόν να σου πρωτοειπώ! Για τους μπλαζέ τύπους, που περιφρονούν την νοημοσύνη, και κυρίως την ανάγκη, του κόσμου, ή για 'κείνους που μιλάνε πριν να σκεφτούνε; Για τους κομματικούς στρατιώτες που αλαζονικά μας επιβάλλουν τη σιωπή επειδή δεν συμφωνούμε μαζί τους ή για τους αυταρχικούς της εξουσίας που παίρνουν μέτρα για την αλλαγή της εθνικής μας φυσιογνωμίας; Για κείνους που μιλάνε προπετώς και χωρίς σταματημό ή για κείνους που ξεχάσανε την παραίνεση «δεν πληρώνω»; Για τον ανεκδιήγητο ποιητή του αιδοίου που θα πλάσει τη μαθητιώσα νεολαία με τις ιδέες του ή για τον μπαλτά με τη ρετσινιά της αριστείας; Τί να πούμε για την ανεκδιήγητη κυρία με τους πρόσφυγες που λιάζονται και τη δυνατότητα φιλοξενίας τους στους αδειανούς χώρους του υπουργείου Της;
Όλον τον καιρό της πρώτης πρωθυπουργικής σου θητείας μας έδειξες ότι δεν έκανες τζάμπα τόσες καταλήψεις. Και τούτη η θητεία ήταν μια τέτοια. Τα αποτελέσματα ήταν ανάλογα. Με τόσες απουσίες από τα μαθήματα, φαίνεται πια, πως λίγα διδάχτηκες.
[Δεν είναι πως διδάσκεται κανείς από τους δασκάλους του κάτι σπουδαίο, μέσα στις λιγοστές ώρες του σχολειού, γιατί ακόμη κι από αυτούς -πολύ πιο συχνά σήμερα- αρκετοί είναι ακατάρτιστοι. Αλλά βρισκόμενος στη σχολική διαδικασία και ασχολούμενος με τη μάθηση και τα αντικείμενα των μαθημάτων, όλο και κάτι έχεις να μάθεις. Ενώ, όταν το σχολειό είναι πάρεργο, όταν είναι το μέσο για άλλα έργα, τότε σίγουρα, όσο καιρό και να μείνεις, δεν έχεις κέρδος μάθησης].
Στις νέες προγραμματικές σου δηλώσεις, ο λόγος σου, πολύ λίγο αποφασιστικός, περισσότερο κριτικός προς εκείνους, τους παλαιούς, που είχαν ήδη απέλθει. Δεν μας μιλάει για τη λύση της κρίσης, για την αλλαγή στην πολιτική. Τί νύστα και τούτη!
Τίποτε νέο! Η καθεστωτική νοοτροπία δεν μαρτυράει ρήξη με το παλιό. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το παλιό: Η καθεστωτική νοοτροπία! Η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού με ημέτερους, ο κομματισμός του κράτους και η κυβέρνηση του κόμματος.
Μας είπατε ότι θα είστε η κυβέρνηση των πολλών και θα προστατέψετε τα συμφέροντα των πολλών που σας έστειλαν στην εξουσία. Μα, για σκεφτείτε το καλά: Σας έστειλε στην εξουσία των 36% των ψηφισάντων. Αυτοί δεν είναι οι πολλοί. Είναι οι ελάχιστοι. Είναι κυρίως οι κομματικοί σας φίλοι και οι της τελευταίας στιγμής. Σεις, θα πρέπει να είστε κυβέρνηση όλων των Ελλήνων και της Ελλάδας. Αυτό ορίζει το Σύνταγμα. [Είναι θεμελιώδες το Συνταγματικό Δίκαιο, ιδιαίτερα σε πολιτικό επίπεδο. Δεν είναι Μηχανική, ούτε Ανατομία. Είναι η πυξίδα της πολιτικής, ο Κανών των πράξεων των πολιτικών, και ιδίως των κυβερνώντων].
Μιλήσατε για ψηφιακή πολιτική. Τί νεολογισμός είναι πάλι ετούτος; Θα παίρνετε πολιτικές θέσεις και αποφάσεις μέσω προγραμματισμού;
Μιλήσατε για αίσθημα δικαίου! Σείς, ο αριστερός που εφαρμόζει δεξιά μέτρα, και δεξιά πολιτική. Είναι δίκαιο αυτό, όταν λίγο καιρό πριν, είχατε εξαγγείλει προστασία του λαού και τώρα τον εξοντώνετε κάνοντας την ίδια πολιτική με τους προηγούμενους; Μπορεί η εξουσία να είναι ελκυστική, αλλά το τίμημα της αυτοαναίρεσης είναι βαρύ.
Μιλάτε για κοινωνικό κράτος: Έχετε συναίσθηση, από νομική σκοπιά, τί είναι το κοινωνικό κράτος; Γιατί εξαγγέλλετε πράγματα που καταργείτε;
Η ίδρυση θεσμών κοινωνικής αληλεγγύης, είναι πράγματι μια έξυπνη ιδέα. Ιδιαίτερα χρήσιμη μάλιστα αν τη στελεχώσετε με κομματικό προσωπικό. Μόνο και μόνο η διαχείριση, η οργάνωση και η διεκπεραίωση των σκοπών αλληλεγγύης θα δώσουν δουλειά σε πολλούς άνεργους. Βέβαια, το αν η αλληλεγγύη θα φτάσει και σε κάποιους, έστω και επιλεγμένους, είναι άλλο πράγμα.
Μεγάλο πράγμα οι παροχές υγείας σε ανασφάλιστους! Εννοείτε, αλήθεια, έλληνες πολίτες, ή κυρίως ξένους, [μετανάστες, λαθρομετανάστες, εποίκους και εισβολείς] και πρόσφυγες;
Κι όσο για το νέο μοντέλο της υγειονομικής περίθαλψης, ήσασταν αρκετά ασαφής και νεφελώδης.
Για την παιδεία, αρχίσατε από την ερευνητική κουλτούρα. Μα για να φτάσει κάποιος να γίνει ερευνητής, χρειάζεται άπειρες ώρες για να γίνει καλός μαθητής, ώστε να φτάσει να έχει κι επιστημονική περιέργεια και διάθεση αφοσίωσης. Καταλαβαίνω ασφαλώς, ότι η ερευνητική κουλτούρα είναι και μια αντιμετώπιση της ανεργίας. Είναι μια θέση εργασίας- με μπλοκάκι. Δεν έχει και πολλή σημασία τί κάνει κανείς, αλλά είναι μια θέση απασχόλησης. Αλλά θα πρέπει να έχει πολλή μεγάλη σημασία τί κανει ένας νέος επιστήμονας, γιατί η Χώρα (και η ζωή μας για ν' αλλάξει) θέλει δημιουργούς, επινοητές, πρωτοπόρους, εμπνευστές κι εμπνεόμενους, δεν χρειάζεται μόνο υπηρέτες, εκτελεστές, μεροκαματιάρηδες έστω και επιστήμονες.
Μας μιλήσατε για την ανάδειξη του έργου των δασκάλων. Δεν καταλαβαίνω πώς κάποιος θα αναδείξει κάτι ως σπουδαίο, αν αυτό δεν είναι. Και μερικά πράγματα είναι αυταπόδεικτα. Αν οι μαθητές σου δεν μαθαίνουν, κι αν αυτό δεν οφείλεται σε προβληματικές καταστάσεις, τότε να αναδειχθεί και η ευθύνη σου, όπως αρμόζει να αναδειχθεί και η αξιοσύνη σου.
Η ειδική αγωγή των παιδιών με ειδικές ανάγκες είναι ευθύνη της πολιτείας. Μας έχει κάνει, όλους μας, πολίτες με ειδικές ανάγκες: Μας εγκατέλειψε στα χέρια απαράσκευων πολιτικών και δασκάλων, κι εμείς ανίδεοι και πλανώμενοι περί την αξία και την σημασία των τεκταινομένων, αγόμεθα και φερόμεθα, περιφρονούμενοι και λοιδορούμενοι.
Όλοι μας σήμερα, στην Ελλάδα, χρειαζόμαστε ειδική αγωγή: Οι πολιτικοί μας να μορφωθούν και να αποκτήσουν κρίση, ικανότητα διαπραγμάτευσης, συναίσθηση της κατάστασης και συναισθηματική νοημοσύνη, εντιμότητα και συνέπεια λόγων και έργων. Εργατικότητα και λογοδοσία. Κι εμείς οι πολίτες, έχουμε ανάγκη να ξαναλειτουργήσουν σχολεία, Να γίνουμε μαθητές, να διαγωνισθούμε, να αποδώσουμε μαθησιακά, να περάσουμε τις τάξεις όχι χαριστικά λόγω ... της ευφυΐας ή της οικογενείας μας, αλλά λόγω απόδοσης και εργασίας με συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Είπατε να συνδεθεί η ανώτατη εκπαίδευση με την οικονομική ανάπτυξη. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αφεθεί το πανεπιστήμιο να δρά αναπτυξιακά, χρησιμοποιώντας την επιστημονική και την ερευνητική του δραστηριότητα προς όφελος της κοινωνίας που το χρηματοδοτεί και την οποία αφορά. Και μάλιστα να καθορισθεί ότι ο κομματισμός δεν θα έχει πια καμμιά απολύτως θέση στο πανεπιστήμιο, και ότι οι κομματικές νεολαίες δεν θα έχουν κανένα ρόλο στην ανάδειξη των πανεπιστημιακών αρχών. Αυτό θα είναι καινούργιο. Το άλλο, είναι πολύ παλιό!
Είπατε: Δεν αξίζει στους Έλληνες η διαπλοκή. Διαφωνώ! Τους αξίζει αν είναι διαπλεκόμενοι. Ας μην μας φοβίζουν τα λόγια. Οι Έλληνες που είναι στη λίστα Λαγκάρντ αν ελεγχθούν και βρεθούν να έχουν παρανομήσει, θα έχουν παρανομήσει και πρέπει να απολογηθούν και να υποστούν τα νόμιμα. Εάν δεν έλεγχθούν, κάποιος αλλος θα έχει παρανομήσει, γιατί θα επιτρέψει την ατιμωρησία ενός εγκλήματος.
Μας είπατε για τις σύγχρονες κυρίαρχες αξίες: Αλληλεγγύη, φιλοξενία και προστασία των ενδεών, πως θα τις κάνετε πολιτική πράξη! Πως θα απορροφήσετε τα κονδύλια για την εμβάθυνση της κοινοτικής αλληλεγγύης.
Τί κρίμα τόση κενότητα! Είναι αυτές οι σύγχρονες αξίες; Για ποιά αλληλεγγύη μιλάτε κ. Πρωθυπουργέ; αυτή που σας/μας έδειξαν με όλους τους τρόπους οι εταίροι μας, οι οποίοι -σε όλους τους τόνους- είπαν ότι η αλληλεγγύη δεν είναι δωρεάν και δεν είναι μονομερής; Μιλάτε, για την αλληλεγγύη που μας έδειξαν έναντι δανεικών δισεκατομμυρίων, που θα τα πληρώνουμε για πολλές ζωές, πολλών γενεών Ελλήνων; Ολοι πια ξέρουμε γιατί δανειζόμαστε[: Επειδή οι πολιτικοί μας δεν φρόντισαν έγκαιρα, και σωστά].
Δεν μιλάτε γι' αυτή την αλληλεγγύη ασφαλώς. Μιλάτε για εκείνη την ανιδιοτελή αλληλεγγύη που θα δείξει η χώρα στους ανθρώπους που κατέκλυσαν τη χώρα μας.
Αλληλεγγύη ανιδιοτελή ασφαλώς για τη χώρα, ιδιοτελέστατη όμως για 'κείνους, που θα μας δανείσαουν ή θα μας χαρίσουν κονδύλια, αρκεί να παραμείνει η πλημμυρίδα των ασιατικών κι αφρικανικών λαών μακριά από τις χώρες των χρηματοδοτών μας. Ιδιοτελέστατη ασφαλώς και για το κόμμα που θα στελεχώσει τις υπηρεσίες που θα διαχειριστούν την καταγραφή και καταμέτρηση για όλα αυτά τα πλήθη των συρρεόντων. Ακριβώς για το λόγο αυτόν μιλάτε για απορρόφηση κονδυλίων και εμβάθυνση κοινοτικής αλληλεγγύης. Ναι. Εμείς από εδώ θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να μην πλημμυρίσει και η Ευρώπη από τους μετακινούμενους πληθυσμούς, τους οποίους η Ευρώπη μαζί με άλλους, τους εξώθησε -με τα διάφορα οικονομικά παίγνια- να μην μπορούν να σταθούν στις χώρες τους. Παίγνια ισχύος κι επικράτησης.
Κι εμείς θα συντρέξουμε προκειμένου να σταματήσουν οι συγκρούσεις. Κι έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα! Τί παιδική αίσθηση αναδίνει το παραμύθι! Πόσο ξεκουράζει η βεβαιότητα και η τακτοποίηση! Όμως αυτό δεν είναι η ζωή, ούτε ο πόλεμος, ούτε η πολιτική! Αυτό είναι ο κομμουνισμός!
Γιατί οι συγκρούσεις δεν θα σταματήσουν ποτέ! Κι όσοι βρίσκονται στις επάλξεις, μάνες, δημιουργοί, επιχειρηματίες, δάσκαλοι, στρατιώτες κι εκπαιδευτές, στρατηγοί και κυβερνήτες, φύλακες και Δικαστές, όλοι πρέπει να αγρυπνούν, να ετοιμάζονται διαρκώς, να προβλέπουν, να προετοιμάζουν, για κάθε ενδεχόμενο.
Η πολιτική και η διακυβέρνηση δεν είναι υπαλληλική μονιμότητα, μετά από δυο σύντομα στάδια προετοιμασίας. Είναι δρόμος, είναι χρέος, είναι θεραπεία. Είναι πρόνοια και ετοιμότητα. Είναι διάκριση και διόραση. Είναι συναγερμός και άμεση δράση.
Ακριβώς γι' αυτό υπάρχει κρίση στην εμπιστοσύνη των πολιτών. Ή, κρίση της εμπιστοσύνης των πολιτών. Εννοώ, δηλαδή, όπως και να το πούμε, ότι οι πολίτες, δεν εμπιστεύονται πια τους πολιτικούς. Κι έχουνε δίκιο. Ακόμη και για το πρόσωπό σας. Όσο και να μας αφοπλίζει το όμορφο χαμόγελό σας, ο όγκος των διαψευσμένων εξαγγελιών σας, έχει αρχίσει να μας δείχνει σαρδόνιο το χαμόγελό σας, ειρωνικό, εκδικητικό, ή απαθές. Μοιάζει πια αμήχανο, και τα μάτια σου, δεν μας κοιτάζουν, όπως έκαναν κι οι άλλοι: περιφέρονται αλλού, αρκεί να μη μας κοιτάζουν!
Μίλησες για μισαλλόδοξες αντιλήψεις. Δεν είναι μισαλλόδοξος ο διαφωνών. Μισαλλόδοξος είναι εκείνος που σε ευτελίζει, σε αλλοιώνει, σε περιφρονεί, δεν σου επιτρέπει να έχεις γνώμη. Εκείνος που είναι αλλαζών και αυταρχικός. Δεν είναι μισαλλόδοξος ο ανθιστάμενος, ο περιφρουρών την ταυτότητα και την παράδοσή του.
Δεν είναι μισαλλόδοξος εκείνος που καταγγέλει την βία που υφίσταται, ενώ είναι μισαλλόδοξος εκείνος που συνωμοτικά μεθοδεύει τον αποκλεισμό κάποιων από γενικά δικαιώματα και ελευθερίες. Είναι μισαλλόδοξος εκείνος που διαγράφει την εθνική σου ιστορία και απροκάλυπτα ψεύδεται αλλοιώνοντας τα ιστορικά δεδομένα, ποιός ξέρει, τί σκοπούς εξυπηρετώντας!
Η Δημοκρατία απαιτεί και χρειάζεται συνειδητούς πολίτες. Πολίτες που νοιάζονται για την πατρίδα τους και το λαό της. Οι πατρίδες που δεν τις αγαπάνε οι λαοί τους χάνονται. Αν εμείς δεν φροντίσουμε για το αύριο αυτού του τόπου και των παιδιών μας, ο τόπος θα ρημάξει ξανά.
Το έργο είναι δύσκολο, γιατί όσο και να υπάρχουν πολλοί κατάλληλοι, το ζιζάνιο έχει εισχωρήσει σε όλα τα χωράφια. Και τούτο το ζιζάνιο είναι ανθεκτικό, γιατί χρόνια καλλιεργήθηκε η κοπάνα από τις υποχρεώσεις, η κατάχρηση εξουσίας, η ασυδοσία, η ατιμωρησία, ο σφετερισμός του δημοσίου πλούτου, ο νεποτισμός, ο αυταρχισμός, η αμάθεια, η βία κι ο τραμπουκισμός, η προπέτεια, η ευήθεια των υπευθύνων κι η επιτηδειότητα των παρακοιμωμένων.
Το μπόλι της Δημοκρατίας μας είναι σάπιο, ή έληξε. Αν η Δημοκρατία μας δεν ξαναγεννηθεί ούτε τώρα -όχι πια από τις στάχτες της, γιατί αυτές είναι εντελώς άψυχες, αλλά- από το αίμα μας, που καθημερινά την ποτίζουμε μ' αυτό, τότε δεν έχουμε καμμιά απολύτως ελπίδα.
Δεν ξέρω τί θέλετε να πείτε με τις ατομικέςς συλλογικότητες και τις συλλογικές ατομικότητες. Σχήματα λόγου αφελείας ή πονηρού σκοπού. Καινούργια αντικείμενα πολιτικής σκέψης, ή κατηγορίες πολιτικών υποκειμένων. Η ειδική ορολογία καλό είναι να χρησιμοποιείται στην άσκηση της ειδικής επιστήμης. Εδώ δεν κάνουμε συνέδριο πολιτικής επιστήμης και κοινωνιολογίας.
Κύριε Πρωθυπουργέ, αν θέλετε -εντίμως- γνήσια αντιπροσώπευση, μην ξεχνάτε ότι έχετε αναδειχθεί Πρωθυπουργός, από το 36% των ψηφισάντων. Μπορεί να είναι πολλοί, αλλά αυτοί δεν είναι η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Κι επί πλέον, σεις, υποχρεούσθε να είστε κυβερνήτης όλων των Ελλήνων! Μην το ξεχνάτε!
Ακόμη, για τα νούμερα και τα ποσοστά: Η αριστερά διατείνεται ότι γνωρίζει πολύ καλά την «τυραννία της πλειοψηφίας»! Αφού λοιπόν επιθυμείτε την γνήσια αντιπροσώπευση, μη μας εκδικηθείτε τυραννικά με πλείστες όσες μισαλλόδοξες αποφάνσεις, που είναι γνωστό ότι ο ελληνικός λαός αντιδρά και αντιστέκεται στην επιβολή τους.
Τέλος, δεν μας είπατε, κ. Πρωθυπουργέ, στις προγραμματικές σας δηλώσεις, τίποτε για την επαίσχυντη -μη- ευθύνη Υπουργών! Θα καταργήσετε αυτόν τον άθλιο αντισυνταγματικό νόμο;
Αν η αλλαγή του Συντάγματος θα είναι η παρακαταθήκη μιας Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μη λησμονήσετε να φροντίσετε δυο πράγματα, εκτός από τα Δημπψηφίσματα: την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης Υπουργών και την ευχέρεια ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων, παράλληλα προς τα Δημόσια.
Γιατί το επιχειρείν Ακαδημαϊκώς, είναι σημαντική οικονομική δραστηριότητα που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, και θα προσελκύσει σπουδαστές στην Ελλάδα. Συνέδρια και σπουδές και όλα τα συναφή, δημιουργούν οικονομική δραστηριότητα που άκρως ενδιαφέρει την κοινωνία σήμερα και την κυβέρνηση.
Αλλά αυτό, το τελευταίο, για να το αποφασίσεις, χρειάζεται να μην έχεις μισαλλόδοξες αντιλήψεις.
Δεν ελπίζω τίποτε, δεν πιστεύω τίποτε, δεν περιμένω τίποτε. Είμαι προσγειωμένη, ελληνίς, πολίτης. Θα χαρώ εάν δεν επαληθευτώ.
Σου είχα ξαναγράψει, όταν για πρώτη φορά σε άκουγα να μας ξετυλίγεις τα όνειρά σου, σαν καινούργιος πρωθυπουργός. Ανεπιφύλακτα σε καλωσόρισα, και μάλιστα σου ζήτησα συγγνώμη εκ μέρους της γενιάς μου, για τα λάθη μας και τις δοκιμασίες που η δική μας η αβελτηρία έχει προκαλέσει όχι μόνο στη δική σας τη ζωή, τη ζωή των παιδιών μας, αλλά και στη δική μας.
Τόσον καιρό, στη διαχείριση και την άσκηση της εξουσίας, και τελικά δεν νιώσαμε -από τα βήματά σου- πως κάτι θα γίνει, ν' αλλάξει την κακή πορεία. Τα βήματά σου φοβισμένα, τα επιχειρήματά σου, λιγοστά, αντιφατικά, ανεπαρκή, πολλάκις έωλα. Οι άνθρωποί σου, στην πλειονότητά τους ακατάλληλοι. Για ποιόν να σου πρωτοειπώ! Για τους μπλαζέ τύπους, που περιφρονούν την νοημοσύνη, και κυρίως την ανάγκη, του κόσμου, ή για 'κείνους που μιλάνε πριν να σκεφτούνε; Για τους κομματικούς στρατιώτες που αλαζονικά μας επιβάλλουν τη σιωπή επειδή δεν συμφωνούμε μαζί τους ή για τους αυταρχικούς της εξουσίας που παίρνουν μέτρα για την αλλαγή της εθνικής μας φυσιογνωμίας; Για κείνους που μιλάνε προπετώς και χωρίς σταματημό ή για κείνους που ξεχάσανε την παραίνεση «δεν πληρώνω»; Για τον ανεκδιήγητο ποιητή του αιδοίου που θα πλάσει τη μαθητιώσα νεολαία με τις ιδέες του ή για τον μπαλτά με τη ρετσινιά της αριστείας; Τί να πούμε για την ανεκδιήγητη κυρία με τους πρόσφυγες που λιάζονται και τη δυνατότητα φιλοξενίας τους στους αδειανούς χώρους του υπουργείου Της;
Όλον τον καιρό της πρώτης πρωθυπουργικής σου θητείας μας έδειξες ότι δεν έκανες τζάμπα τόσες καταλήψεις. Και τούτη η θητεία ήταν μια τέτοια. Τα αποτελέσματα ήταν ανάλογα. Με τόσες απουσίες από τα μαθήματα, φαίνεται πια, πως λίγα διδάχτηκες.
[Δεν είναι πως διδάσκεται κανείς από τους δασκάλους του κάτι σπουδαίο, μέσα στις λιγοστές ώρες του σχολειού, γιατί ακόμη κι από αυτούς -πολύ πιο συχνά σήμερα- αρκετοί είναι ακατάρτιστοι. Αλλά βρισκόμενος στη σχολική διαδικασία και ασχολούμενος με τη μάθηση και τα αντικείμενα των μαθημάτων, όλο και κάτι έχεις να μάθεις. Ενώ, όταν το σχολειό είναι πάρεργο, όταν είναι το μέσο για άλλα έργα, τότε σίγουρα, όσο καιρό και να μείνεις, δεν έχεις κέρδος μάθησης].
Στις νέες προγραμματικές σου δηλώσεις, ο λόγος σου, πολύ λίγο αποφασιστικός, περισσότερο κριτικός προς εκείνους, τους παλαιούς, που είχαν ήδη απέλθει. Δεν μας μιλάει για τη λύση της κρίσης, για την αλλαγή στην πολιτική. Τί νύστα και τούτη!
Τίποτε νέο! Η καθεστωτική νοοτροπία δεν μαρτυράει ρήξη με το παλιό. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το παλιό: Η καθεστωτική νοοτροπία! Η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού με ημέτερους, ο κομματισμός του κράτους και η κυβέρνηση του κόμματος.
Μας είπατε ότι θα είστε η κυβέρνηση των πολλών και θα προστατέψετε τα συμφέροντα των πολλών που σας έστειλαν στην εξουσία. Μα, για σκεφτείτε το καλά: Σας έστειλε στην εξουσία των 36% των ψηφισάντων. Αυτοί δεν είναι οι πολλοί. Είναι οι ελάχιστοι. Είναι κυρίως οι κομματικοί σας φίλοι και οι της τελευταίας στιγμής. Σεις, θα πρέπει να είστε κυβέρνηση όλων των Ελλήνων και της Ελλάδας. Αυτό ορίζει το Σύνταγμα. [Είναι θεμελιώδες το Συνταγματικό Δίκαιο, ιδιαίτερα σε πολιτικό επίπεδο. Δεν είναι Μηχανική, ούτε Ανατομία. Είναι η πυξίδα της πολιτικής, ο Κανών των πράξεων των πολιτικών, και ιδίως των κυβερνώντων].
Μιλήσατε για ψηφιακή πολιτική. Τί νεολογισμός είναι πάλι ετούτος; Θα παίρνετε πολιτικές θέσεις και αποφάσεις μέσω προγραμματισμού;
Μιλήσατε για αίσθημα δικαίου! Σείς, ο αριστερός που εφαρμόζει δεξιά μέτρα, και δεξιά πολιτική. Είναι δίκαιο αυτό, όταν λίγο καιρό πριν, είχατε εξαγγείλει προστασία του λαού και τώρα τον εξοντώνετε κάνοντας την ίδια πολιτική με τους προηγούμενους; Μπορεί η εξουσία να είναι ελκυστική, αλλά το τίμημα της αυτοαναίρεσης είναι βαρύ.
Μιλάτε για κοινωνικό κράτος: Έχετε συναίσθηση, από νομική σκοπιά, τί είναι το κοινωνικό κράτος; Γιατί εξαγγέλλετε πράγματα που καταργείτε;
Η ίδρυση θεσμών κοινωνικής αληλεγγύης, είναι πράγματι μια έξυπνη ιδέα. Ιδιαίτερα χρήσιμη μάλιστα αν τη στελεχώσετε με κομματικό προσωπικό. Μόνο και μόνο η διαχείριση, η οργάνωση και η διεκπεραίωση των σκοπών αλληλεγγύης θα δώσουν δουλειά σε πολλούς άνεργους. Βέβαια, το αν η αλληλεγγύη θα φτάσει και σε κάποιους, έστω και επιλεγμένους, είναι άλλο πράγμα.
Μεγάλο πράγμα οι παροχές υγείας σε ανασφάλιστους! Εννοείτε, αλήθεια, έλληνες πολίτες, ή κυρίως ξένους, [μετανάστες, λαθρομετανάστες, εποίκους και εισβολείς] και πρόσφυγες;
Κι όσο για το νέο μοντέλο της υγειονομικής περίθαλψης, ήσασταν αρκετά ασαφής και νεφελώδης.
Για την παιδεία, αρχίσατε από την ερευνητική κουλτούρα. Μα για να φτάσει κάποιος να γίνει ερευνητής, χρειάζεται άπειρες ώρες για να γίνει καλός μαθητής, ώστε να φτάσει να έχει κι επιστημονική περιέργεια και διάθεση αφοσίωσης. Καταλαβαίνω ασφαλώς, ότι η ερευνητική κουλτούρα είναι και μια αντιμετώπιση της ανεργίας. Είναι μια θέση εργασίας- με μπλοκάκι. Δεν έχει και πολλή σημασία τί κάνει κανείς, αλλά είναι μια θέση απασχόλησης. Αλλά θα πρέπει να έχει πολλή μεγάλη σημασία τί κανει ένας νέος επιστήμονας, γιατί η Χώρα (και η ζωή μας για ν' αλλάξει) θέλει δημιουργούς, επινοητές, πρωτοπόρους, εμπνευστές κι εμπνεόμενους, δεν χρειάζεται μόνο υπηρέτες, εκτελεστές, μεροκαματιάρηδες έστω και επιστήμονες.
Μας μιλήσατε για την ανάδειξη του έργου των δασκάλων. Δεν καταλαβαίνω πώς κάποιος θα αναδείξει κάτι ως σπουδαίο, αν αυτό δεν είναι. Και μερικά πράγματα είναι αυταπόδεικτα. Αν οι μαθητές σου δεν μαθαίνουν, κι αν αυτό δεν οφείλεται σε προβληματικές καταστάσεις, τότε να αναδειχθεί και η ευθύνη σου, όπως αρμόζει να αναδειχθεί και η αξιοσύνη σου.
Η ειδική αγωγή των παιδιών με ειδικές ανάγκες είναι ευθύνη της πολιτείας. Μας έχει κάνει, όλους μας, πολίτες με ειδικές ανάγκες: Μας εγκατέλειψε στα χέρια απαράσκευων πολιτικών και δασκάλων, κι εμείς ανίδεοι και πλανώμενοι περί την αξία και την σημασία των τεκταινομένων, αγόμεθα και φερόμεθα, περιφρονούμενοι και λοιδορούμενοι.
Όλοι μας σήμερα, στην Ελλάδα, χρειαζόμαστε ειδική αγωγή: Οι πολιτικοί μας να μορφωθούν και να αποκτήσουν κρίση, ικανότητα διαπραγμάτευσης, συναίσθηση της κατάστασης και συναισθηματική νοημοσύνη, εντιμότητα και συνέπεια λόγων και έργων. Εργατικότητα και λογοδοσία. Κι εμείς οι πολίτες, έχουμε ανάγκη να ξαναλειτουργήσουν σχολεία, Να γίνουμε μαθητές, να διαγωνισθούμε, να αποδώσουμε μαθησιακά, να περάσουμε τις τάξεις όχι χαριστικά λόγω ... της ευφυΐας ή της οικογενείας μας, αλλά λόγω απόδοσης και εργασίας με συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Είπατε να συνδεθεί η ανώτατη εκπαίδευση με την οικονομική ανάπτυξη. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αφεθεί το πανεπιστήμιο να δρά αναπτυξιακά, χρησιμοποιώντας την επιστημονική και την ερευνητική του δραστηριότητα προς όφελος της κοινωνίας που το χρηματοδοτεί και την οποία αφορά. Και μάλιστα να καθορισθεί ότι ο κομματισμός δεν θα έχει πια καμμιά απολύτως θέση στο πανεπιστήμιο, και ότι οι κομματικές νεολαίες δεν θα έχουν κανένα ρόλο στην ανάδειξη των πανεπιστημιακών αρχών. Αυτό θα είναι καινούργιο. Το άλλο, είναι πολύ παλιό!
Είπατε: Δεν αξίζει στους Έλληνες η διαπλοκή. Διαφωνώ! Τους αξίζει αν είναι διαπλεκόμενοι. Ας μην μας φοβίζουν τα λόγια. Οι Έλληνες που είναι στη λίστα Λαγκάρντ αν ελεγχθούν και βρεθούν να έχουν παρανομήσει, θα έχουν παρανομήσει και πρέπει να απολογηθούν και να υποστούν τα νόμιμα. Εάν δεν έλεγχθούν, κάποιος αλλος θα έχει παρανομήσει, γιατί θα επιτρέψει την ατιμωρησία ενός εγκλήματος.
Μας είπατε για τις σύγχρονες κυρίαρχες αξίες: Αλληλεγγύη, φιλοξενία και προστασία των ενδεών, πως θα τις κάνετε πολιτική πράξη! Πως θα απορροφήσετε τα κονδύλια για την εμβάθυνση της κοινοτικής αλληλεγγύης.
Τί κρίμα τόση κενότητα! Είναι αυτές οι σύγχρονες αξίες; Για ποιά αλληλεγγύη μιλάτε κ. Πρωθυπουργέ; αυτή που σας/μας έδειξαν με όλους τους τρόπους οι εταίροι μας, οι οποίοι -σε όλους τους τόνους- είπαν ότι η αλληλεγγύη δεν είναι δωρεάν και δεν είναι μονομερής; Μιλάτε, για την αλληλεγγύη που μας έδειξαν έναντι δανεικών δισεκατομμυρίων, που θα τα πληρώνουμε για πολλές ζωές, πολλών γενεών Ελλήνων; Ολοι πια ξέρουμε γιατί δανειζόμαστε[: Επειδή οι πολιτικοί μας δεν φρόντισαν έγκαιρα, και σωστά].
Δεν μιλάτε γι' αυτή την αλληλεγγύη ασφαλώς. Μιλάτε για εκείνη την ανιδιοτελή αλληλεγγύη που θα δείξει η χώρα στους ανθρώπους που κατέκλυσαν τη χώρα μας.
Αλληλεγγύη ανιδιοτελή ασφαλώς για τη χώρα, ιδιοτελέστατη όμως για 'κείνους, που θα μας δανείσαουν ή θα μας χαρίσουν κονδύλια, αρκεί να παραμείνει η πλημμυρίδα των ασιατικών κι αφρικανικών λαών μακριά από τις χώρες των χρηματοδοτών μας. Ιδιοτελέστατη ασφαλώς και για το κόμμα που θα στελεχώσει τις υπηρεσίες που θα διαχειριστούν την καταγραφή και καταμέτρηση για όλα αυτά τα πλήθη των συρρεόντων. Ακριβώς για το λόγο αυτόν μιλάτε για απορρόφηση κονδυλίων και εμβάθυνση κοινοτικής αλληλεγγύης. Ναι. Εμείς από εδώ θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να μην πλημμυρίσει και η Ευρώπη από τους μετακινούμενους πληθυσμούς, τους οποίους η Ευρώπη μαζί με άλλους, τους εξώθησε -με τα διάφορα οικονομικά παίγνια- να μην μπορούν να σταθούν στις χώρες τους. Παίγνια ισχύος κι επικράτησης.
Κι εμείς θα συντρέξουμε προκειμένου να σταματήσουν οι συγκρούσεις. Κι έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα! Τί παιδική αίσθηση αναδίνει το παραμύθι! Πόσο ξεκουράζει η βεβαιότητα και η τακτοποίηση! Όμως αυτό δεν είναι η ζωή, ούτε ο πόλεμος, ούτε η πολιτική! Αυτό είναι ο κομμουνισμός!
Γιατί οι συγκρούσεις δεν θα σταματήσουν ποτέ! Κι όσοι βρίσκονται στις επάλξεις, μάνες, δημιουργοί, επιχειρηματίες, δάσκαλοι, στρατιώτες κι εκπαιδευτές, στρατηγοί και κυβερνήτες, φύλακες και Δικαστές, όλοι πρέπει να αγρυπνούν, να ετοιμάζονται διαρκώς, να προβλέπουν, να προετοιμάζουν, για κάθε ενδεχόμενο.
Η πολιτική και η διακυβέρνηση δεν είναι υπαλληλική μονιμότητα, μετά από δυο σύντομα στάδια προετοιμασίας. Είναι δρόμος, είναι χρέος, είναι θεραπεία. Είναι πρόνοια και ετοιμότητα. Είναι διάκριση και διόραση. Είναι συναγερμός και άμεση δράση.
Ακριβώς γι' αυτό υπάρχει κρίση στην εμπιστοσύνη των πολιτών. Ή, κρίση της εμπιστοσύνης των πολιτών. Εννοώ, δηλαδή, όπως και να το πούμε, ότι οι πολίτες, δεν εμπιστεύονται πια τους πολιτικούς. Κι έχουνε δίκιο. Ακόμη και για το πρόσωπό σας. Όσο και να μας αφοπλίζει το όμορφο χαμόγελό σας, ο όγκος των διαψευσμένων εξαγγελιών σας, έχει αρχίσει να μας δείχνει σαρδόνιο το χαμόγελό σας, ειρωνικό, εκδικητικό, ή απαθές. Μοιάζει πια αμήχανο, και τα μάτια σου, δεν μας κοιτάζουν, όπως έκαναν κι οι άλλοι: περιφέρονται αλλού, αρκεί να μη μας κοιτάζουν!
Μίλησες για μισαλλόδοξες αντιλήψεις. Δεν είναι μισαλλόδοξος ο διαφωνών. Μισαλλόδοξος είναι εκείνος που σε ευτελίζει, σε αλλοιώνει, σε περιφρονεί, δεν σου επιτρέπει να έχεις γνώμη. Εκείνος που είναι αλλαζών και αυταρχικός. Δεν είναι μισαλλόδοξος ο ανθιστάμενος, ο περιφρουρών την ταυτότητα και την παράδοσή του.
Δεν είναι μισαλλόδοξος εκείνος που καταγγέλει την βία που υφίσταται, ενώ είναι μισαλλόδοξος εκείνος που συνωμοτικά μεθοδεύει τον αποκλεισμό κάποιων από γενικά δικαιώματα και ελευθερίες. Είναι μισαλλόδοξος εκείνος που διαγράφει την εθνική σου ιστορία και απροκάλυπτα ψεύδεται αλλοιώνοντας τα ιστορικά δεδομένα, ποιός ξέρει, τί σκοπούς εξυπηρετώντας!
Η Δημοκρατία απαιτεί και χρειάζεται συνειδητούς πολίτες. Πολίτες που νοιάζονται για την πατρίδα τους και το λαό της. Οι πατρίδες που δεν τις αγαπάνε οι λαοί τους χάνονται. Αν εμείς δεν φροντίσουμε για το αύριο αυτού του τόπου και των παιδιών μας, ο τόπος θα ρημάξει ξανά.
Το έργο είναι δύσκολο, γιατί όσο και να υπάρχουν πολλοί κατάλληλοι, το ζιζάνιο έχει εισχωρήσει σε όλα τα χωράφια. Και τούτο το ζιζάνιο είναι ανθεκτικό, γιατί χρόνια καλλιεργήθηκε η κοπάνα από τις υποχρεώσεις, η κατάχρηση εξουσίας, η ασυδοσία, η ατιμωρησία, ο σφετερισμός του δημοσίου πλούτου, ο νεποτισμός, ο αυταρχισμός, η αμάθεια, η βία κι ο τραμπουκισμός, η προπέτεια, η ευήθεια των υπευθύνων κι η επιτηδειότητα των παρακοιμωμένων.
Το μπόλι της Δημοκρατίας μας είναι σάπιο, ή έληξε. Αν η Δημοκρατία μας δεν ξαναγεννηθεί ούτε τώρα -όχι πια από τις στάχτες της, γιατί αυτές είναι εντελώς άψυχες, αλλά- από το αίμα μας, που καθημερινά την ποτίζουμε μ' αυτό, τότε δεν έχουμε καμμιά απολύτως ελπίδα.
Δεν ξέρω τί θέλετε να πείτε με τις ατομικέςς συλλογικότητες και τις συλλογικές ατομικότητες. Σχήματα λόγου αφελείας ή πονηρού σκοπού. Καινούργια αντικείμενα πολιτικής σκέψης, ή κατηγορίες πολιτικών υποκειμένων. Η ειδική ορολογία καλό είναι να χρησιμοποιείται στην άσκηση της ειδικής επιστήμης. Εδώ δεν κάνουμε συνέδριο πολιτικής επιστήμης και κοινωνιολογίας.
Κύριε Πρωθυπουργέ, αν θέλετε -εντίμως- γνήσια αντιπροσώπευση, μην ξεχνάτε ότι έχετε αναδειχθεί Πρωθυπουργός, από το 36% των ψηφισάντων. Μπορεί να είναι πολλοί, αλλά αυτοί δεν είναι η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Κι επί πλέον, σεις, υποχρεούσθε να είστε κυβερνήτης όλων των Ελλήνων! Μην το ξεχνάτε!
Ακόμη, για τα νούμερα και τα ποσοστά: Η αριστερά διατείνεται ότι γνωρίζει πολύ καλά την «τυραννία της πλειοψηφίας»! Αφού λοιπόν επιθυμείτε την γνήσια αντιπροσώπευση, μη μας εκδικηθείτε τυραννικά με πλείστες όσες μισαλλόδοξες αποφάνσεις, που είναι γνωστό ότι ο ελληνικός λαός αντιδρά και αντιστέκεται στην επιβολή τους.
Τέλος, δεν μας είπατε, κ. Πρωθυπουργέ, στις προγραμματικές σας δηλώσεις, τίποτε για την επαίσχυντη -μη- ευθύνη Υπουργών! Θα καταργήσετε αυτόν τον άθλιο αντισυνταγματικό νόμο;
Αν η αλλαγή του Συντάγματος θα είναι η παρακαταθήκη μιας Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μη λησμονήσετε να φροντίσετε δυο πράγματα, εκτός από τα Δημπψηφίσματα: την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης Υπουργών και την ευχέρεια ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων, παράλληλα προς τα Δημόσια.
Γιατί το επιχειρείν Ακαδημαϊκώς, είναι σημαντική οικονομική δραστηριότητα που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, και θα προσελκύσει σπουδαστές στην Ελλάδα. Συνέδρια και σπουδές και όλα τα συναφή, δημιουργούν οικονομική δραστηριότητα που άκρως ενδιαφέρει την κοινωνία σήμερα και την κυβέρνηση.
Αλλά αυτό, το τελευταίο, για να το αποφασίσεις, χρειάζεται να μην έχεις μισαλλόδοξες αντιλήψεις.
Δεν ελπίζω τίποτε, δεν πιστεύω τίποτε, δεν περιμένω τίποτε. Είμαι προσγειωμένη, ελληνίς, πολίτης. Θα χαρώ εάν δεν επαληθευτώ.
ΛΟΓΙΟΣ ΕΡΜΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου