Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος
Γιατί άραγε πρέπει να ντρεπόμαστε όταν λέμε πως αγαπάμε την πατρίδα μας, όταν λέμε πως είμαστε πατριώτες;
Είναι εθνικισμός όταν αγαπάει κανείς την πατρίδα;
Όχι βέβαια. Και είναι σκόπιμη η παραπλάνηση.
Ο εθνικισμός έχει μιά βασική και ουσιαστική διαφορά από την έννοια ''πατριωτισμός'' σε τούτο: Ο πατριωτισμός, ορίζεται ως η αγάπη για την πατρίδα η οποία αναπτύσσεται χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης ή περιφρόνησης άλλου έθνους, σε αντίθεση με τον εθνικισμό, ο οποίος δομείται στη βάση της θεώρησης "ανώτερο/κατώτερο έθνος".
Και τί είναι η πατρίδα μας, όπως θα έλεγε κι ο Πολέμης, μέσα απ' την σελίδα 55 του αναγνωστικού της Ε' δημοτικού του 1964;
''Όλα πατρίδα μας!''
Πατρίδα μας η γειτονιά που μεγαλώσαμε.
Πατρίδα μας κι οι αλάνες που ματώσαμε τα γόνατά μας.
Πατρίδα μας η πρώτη αίθουσα του σχολείου που πήγαμε.
Πατρίδα κι οι κυριακάτικες μαζώξεις με το συγγενολόϊ.
Πατρίδα κι η εκδρομή με την οικογένεια.
Το πρώτο μας καλοκαιρινό υπαίθριο σινεμά, πατρίδα.
Τα συνήθεια μας και τα σουσούμια μας, πατρίδα.
Πατρίδα και το πρώτο μας φιλί, κι ο πρώτος έρωτας.
Πατρίδα και η θέα απ' το φοιτητικό παράθυρο στον ακάλυπτο της άλλης πολυκατοικίας.
Τα ξενύχτια με την ατέλειωτη κουβέντα και τις εσωτερικές αναζητήσεις, κι αυτά πατρίδα μας.
Πατρίδα τα όνειρα για καριέρα και καλή ζωή.
Πατρίδα κι οι διακοπές, η θάλασσα, ο ήλιος μέσα στις ελιές, και το αγνάντι στο χιονισμένο καταφύγιο.
Οι απογοητεύσεις, οι αδικίες, τα πρώτα ''χαστούκια'', κι αυτά πατρίδα.
Πατρίδα το άγχος, πατρίδα το μεροκάματο, πατρίδα και η αμφιβολία κι ο φόβος για το μέλλον.
Τα παιδιά μας, η μεγαλύτερη πατρίδα.
Ο σύντροφός μας στην ζωή, το ίδιο.
Οι γονείς μας μέσα στους τάφους, ιερή πατρίδα.
Όλοι οι πρόγονοι που πάλεψαν με τα όπλα ή με την επιστήμη ή με την τέχνη και τα γράμματα, ιερή πατρίδα κι αυτοί.
Δεν υπάρχει κάτι που να έχουμε δεί, ακούσει, μυρίσει, νοιώσει με το σώμα ή την ψυχή, που να μην είναι πατρίδα.
Η ζωή μας όλη είναι πατρίδα.
Κι αυτή την πατρίδα την κουβαλάμε μέσα μας θέλουνε δεν θέλουνε.
Δεν ξεπουλιέται, δεν φιμώνεται, δεν πεθαίνει.
Ναι, είμαστε πατριώτες!
Ναι, για ν' αγοράσουν όλη την πατρίδα πρέπει να αγοράσουν κι εμάς.
Δεν γίνεται, εδώ την ''πάτησαν''!
Ναι, είμαστε πατριώτες που έχουμε και αγαπάμε την πατρίδα μας, αντίθετα με την χούντα διαρκείας, που κυβερνά τον τόπο έξη χρόνια τώρα!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γιατί άραγε πρέπει να ντρεπόμαστε όταν λέμε πως αγαπάμε την πατρίδα μας, όταν λέμε πως είμαστε πατριώτες;
Είναι εθνικισμός όταν αγαπάει κανείς την πατρίδα;
Όχι βέβαια. Και είναι σκόπιμη η παραπλάνηση.
Ο εθνικισμός έχει μιά βασική και ουσιαστική διαφορά από την έννοια ''πατριωτισμός'' σε τούτο: Ο πατριωτισμός, ορίζεται ως η αγάπη για την πατρίδα η οποία αναπτύσσεται χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης ή περιφρόνησης άλλου έθνους, σε αντίθεση με τον εθνικισμό, ο οποίος δομείται στη βάση της θεώρησης "ανώτερο/κατώτερο έθνος".
Και τί είναι η πατρίδα μας, όπως θα έλεγε κι ο Πολέμης, μέσα απ' την σελίδα 55 του αναγνωστικού της Ε' δημοτικού του 1964;
''Όλα πατρίδα μας!''
Πατρίδα μας η γειτονιά που μεγαλώσαμε.
Πατρίδα μας κι οι αλάνες που ματώσαμε τα γόνατά μας.
Πατρίδα μας η πρώτη αίθουσα του σχολείου που πήγαμε.
Πατρίδα κι οι κυριακάτικες μαζώξεις με το συγγενολόϊ.
Πατρίδα κι η εκδρομή με την οικογένεια.
Το πρώτο μας καλοκαιρινό υπαίθριο σινεμά, πατρίδα.
Τα συνήθεια μας και τα σουσούμια μας, πατρίδα.
Πατρίδα και το πρώτο μας φιλί, κι ο πρώτος έρωτας.
Πατρίδα και η θέα απ' το φοιτητικό παράθυρο στον ακάλυπτο της άλλης πολυκατοικίας.
Τα ξενύχτια με την ατέλειωτη κουβέντα και τις εσωτερικές αναζητήσεις, κι αυτά πατρίδα μας.
Πατρίδα τα όνειρα για καριέρα και καλή ζωή.
Πατρίδα κι οι διακοπές, η θάλασσα, ο ήλιος μέσα στις ελιές, και το αγνάντι στο χιονισμένο καταφύγιο.
Οι απογοητεύσεις, οι αδικίες, τα πρώτα ''χαστούκια'', κι αυτά πατρίδα.
Πατρίδα το άγχος, πατρίδα το μεροκάματο, πατρίδα και η αμφιβολία κι ο φόβος για το μέλλον.
Τα παιδιά μας, η μεγαλύτερη πατρίδα.
Ο σύντροφός μας στην ζωή, το ίδιο.
Οι γονείς μας μέσα στους τάφους, ιερή πατρίδα.
Όλοι οι πρόγονοι που πάλεψαν με τα όπλα ή με την επιστήμη ή με την τέχνη και τα γράμματα, ιερή πατρίδα κι αυτοί.
Δεν υπάρχει κάτι που να έχουμε δεί, ακούσει, μυρίσει, νοιώσει με το σώμα ή την ψυχή, που να μην είναι πατρίδα.
Η ζωή μας όλη είναι πατρίδα.
Κι αυτή την πατρίδα την κουβαλάμε μέσα μας θέλουνε δεν θέλουνε.
Δεν ξεπουλιέται, δεν φιμώνεται, δεν πεθαίνει.
Ναι, είμαστε πατριώτες!
Ναι, για ν' αγοράσουν όλη την πατρίδα πρέπει να αγοράσουν κι εμάς.
Δεν γίνεται, εδώ την ''πάτησαν''!
Ναι, είμαστε πατριώτες που έχουμε και αγαπάμε την πατρίδα μας, αντίθετα με την χούντα διαρκείας, που κυβερνά τον τόπο έξη χρόνια τώρα!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου