Η Τουρκία αναμφίβολα εισέρχεται σε μια ιστορική περίοδο. Οι ισορροπίες, όπως εμπεδώθηκαν στην περιοχή από τις Συνθήκες Sykes - Picot και Λωζάννης (1916 και 1923, αντιστοίχως), κυρίως
λόγω του πολέμου στο Ιράκ και στη Συρία, ανατρέπονται.Οι ανατροπές αυτές οδηγούν τους Κούρδους, το μεγαλύτερο έθνος στον κόσμο χωρίς δική του πατρίδα, στον δρόμο προς την απόκτηση της δικής του πατρίδας.
Αυτό σημαίνει ότι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οι Κούρδοι του Ιράκ και της Συρίας θα αποκτήσουν την ελευθερία τους και το δικό τους κράτος.
Αυτό ανοίγει τον δρόμο και στους Κούρδους της Τουρκίας και οδηγεί ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ στη δημιουργία κουρδικού κράτους και σε μέρος της τουρκικής επικράτειας.
Ασφαλώς, το θέμα δεν είναι ούτε εύκολο ούτε απλό, γιατί ειδικά στην Τουρκία περίπου επτά από τα 20 εκατομμύρια Κούρδων ζουν στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη και σε άλλες πόλεις.
Ομως, παρά τις ιδιαιτερότητες, ένα είναι σίγουρο: ότι αυτή και την επόμενη δεκαετία η υπόθεση αυτή θα πάρει την τελική της μορφή σε Ιράκ, Συρία και Τουρκία. Με το Ιράν βλέπουμε…
Αυτός είναι ο λόγος που έγινε το πραξικόπημα, αυτός είναι ο λόγος της υποτιθέμενης ρωσοτουρκικής προσέγγισης και της αντιδυτικής ρητορικής του Ερντογάν.
Θέλει να εκβιάσει τη Δύση για να συνεχιστεί το καθεστώς ανοχής προς την Αγκυρα και να είναι ελεύθερη να καταπιέζει τους Κούρδους και όλους τους διαφορετικούς που κατοικούν στην Τουρκία.
Για να ξεφύγει ο Ερντογάν, που οδηγεί την Τουρκία σαν έναν άλλον «Τιτανικό» πάνω στο «παγόβουνο» που λέγεται Ιστορία, χαράσσει με τους επιτελείς του μια στρατηγική που λέγεται Ισλαμική Ενωση, μέσω της οποίας θα μπορέσει η Τουρκία να αποφύγει να πιει το πικρό ποτήρι.
Μια εκδοχή αυτής της στρατηγικής είναι το άρθρο του Yusuf Kaplan στην εφημερίδα «Γενί Σαφάκ», που θα δημοσιευθεί αύριο στη «δημοκρατία», το οποίο σας προτείνουμε να διαβάσετε με μεγάλη προσοχή!
Σάββας Καλεντερίδης
«δημοκρατία»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου