Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι αποφασισμένος να προχωρήσει στο εδαφικό και όχι μόνο, ανεξάρτητα από την θέση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία δείχνει να αποστασιοποιείται και να διατηρεί μία πολύ επιφυλακτική στάση, αν και οι φήμες που φτάνουν στα αυτιά μου είναι ότι κάποιοι περίεργοι τύποι στην Αθήνα, από τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ, παίζουν ένα όχι καθαρό παιγνίδι. Είναι γνωστοί και ως πολίτες του κόσμου…
Αυτά αποκόμισα ευρισκόμενος στην ελληνική πρωτεύουσα για να καλύψω τις συναντήσεις του Αμερικανού Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος συζήτησε με την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας, και το Κυπριακό. Η αλήθεια είναι ότι ΔΕΝ πίεσε τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, αλλά ο κ. Ομπάμα είναι και ένας χαρακτήρας πολύ διαφορετικός από προηγούμενους πλανητάρχες. Το έπραξε, βεβαίως, αντ’ αυτού η υφυπουργός Εξωτερικών Βικτώρια Νούλαντ…
Την αποφασιστικότητα του κ. Νίκου Αναστασιάδη για να προχωρήσει την διέκρινα δια γυμνού οφθαλμού, παρά το γεγονός ότι στιγμές-στιγμές είναι τόσο επιφυλακτικός που με προβληματίζει και με αναγκάζει να ανατρέψω κάποια συμπεράσματά του. Και είναι επιφυλακτικός επειδή βλέπει πως ο συνομιλητής του στη Λευκωσία είναι υπόδουλος στην ‘Αγκυρα. Αλλά αυτό δεν θα το παραδεχθεί ποτέ. Επίσης δεν του αρέσουν τα μηνύματα που λαμβάνει από την κ. Νούλαντ, η οποία φαίνεται πως παρουσιάζει άλλη πολιτική από αυτή του αντιπροέδρου Τζόζεφ Μπάιντεν.
Με λίγα λόγια: Αισθάνεται ότι η Αμερικανίδα πολιτικός του μεταφέρει θέσεις της Τουρκίας τις οποίες δυστυχώς και η ίδια υιοθετεί. Αυτό δικαιολογημένα τον εκνευρίζει και τον θυμώνει, αλλά μετά από λίγο του περνά… Και επανέρχεται στο σημείο απ’ όπου ξεκίνησε, ότι δηλαδή πρέπει πάση θυσία να κλείσει το Κυπριακό, αν είναι δυνατόν μέχρι το τέλος του χρόνου. Αυτό είναι αδύνατον να το καταφέρει διότι 40 μέρες δεν λύνουν το Κυπριακό…
Στις συζητήσεις του στην Αθήνα, αλλά και στις κουβέντες του με τους ξένους, εκφράζει αυτό τον φόβο -και δεν θα ισχυριστώ ότι δεν έχει λογική- ότι ο ισλαμο-εθνικιστής Ταγίπ Ερντογάν θα πράξει με ακρίβεια για τα κατεχόμενα ότι και ο αυταρχικός Βλαντιμίρ Πούτιν στην Κριμαία. Δεν θα τον αμφισβητήσω, διότι θεωρώ πως ξέρει και τι λέει και σίγουρα θα έχει τις πληροφορίες του. Καλώς… Την ίδια στιγμή, ποιος μπορεί να του εγγυηθεί ότι δεν θα σχεδιάσει να το κάνει και μετά τη συμφωνία; Δεν είναι πιο λογική η υπόθεση που κάνουν κάποιοι άλλοι άνθρωποι, ακόμα και από το κομματικό περιβάλλον του Προέδρου Αναστασιάδη, ότι οι Τούρκοι θα δεχθούν συμφωνία που θα καταλύει την Κυπριακή Δημοκρατία, στη συνέχεια θα κάνουν τη ζωή μαρτύριο στον κ. Αναστασιάδη αν είναι ο συμπρόεδρος ή σε οποιονδήποτε άλλο, για να καταρρεύσει το νέο (σαθρό) «οικοδόμημα» και να μετατρέψει τα κατεχόμενα σε Κριμαία; Και τι θα μείνει σε εμάς κ. Πρόεδρε; Το «ελληνικό» κρατίδιο, το οποίο θα αναζητεί να ξαναγίνει κράτος και θα μας λένε οι ξένοι «μα δεν γίνεται»;
Καλά κάνει και σκέφτεται τον κίνδυνο της προσάρτησης. Αλλά δεν πρέπει να το βλέπει μονόπλευρα και μόνο από την σκοπιά που βολεύει τους οπαδούς της «όποιας λύσης». Στην Κύπρο -και στην περίπτωση του κ. Αναστασιάδη- συμφέρει ΜΟΝΟ η καθαρή λύση, χωρίς αστερίσκους και κρυφές παραγράφους. Και χωρίς κουβέντες του τύπου «μα και οι προηγούμενοι αυτό έκαμναν». Γιατί οι πολιτικοί όταν αμύνονται πρέπει να καταφεύγουν σε αυτές τις κλισέ φράσεις; Δεν πρέπει. Διότι η πραγματικότητα είναι ότι ο λαός εξέλεξε τον κ. Αναστασιάδη, για να τα κάνει διαφορετικά τα πράγματα, προς το καλύτερο. Όχι να συνεχίσει καταστροφικές ή όπως αλλιώς θέλετε να τις ονομάσετε πολιτικές…
Στην Αθήνα, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ζήτησε από τους συνομιλητές του στήριξη, την οποία θα την έχει, θα είναι αμέριστη, αλλά ζήτησε με επιμονή από τον Πρόεδρο Παυλόπουλο και τον πρωθυπουργό Τσίπρα να υποστηρίξουν και τη θέση του ώστε η όποια συμφωνία για τα κριτήρια του εδαφικού να οδηγήσει σε πενταμερή συνάντηση, την οποία βαφτίζουν πολυμερή για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, βασικά για την ελληνική κυβέρνηση, η οποία θα αναγκαστεί να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον κατοχικό ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί. Αντιλαμβάνομαι ότι οι κ. Παυλόπουλος και Τσίπρας διαφώνησαν με τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ο κ. Αναστασιάδης και εδώ υπάρχει ένα μικρό αδιέξοδο. Διότι η επίσημη θέση που εξέφρασε ο κ. Τσίπρας και εάν αυτή είναι αδιαπραγμάτευτη -και μιλώντας πάντα θεωρητικά- τότε η Ελλάδα δεν μπορεί να παραστεί σ’ αυτή την πενταμερή ή πολυμερή σύναξη.
Τι λέει ο Έλληνας πρωθυπουργός; Ότι η Ελλάδα δέχεται να συζητήσει μόνο τις εγγυήσεις και υπό τον όρο ότι θα έχει προαποφασιστεί ότι αυτές θα καταργηθούν. Είναι μία λογική και πολύ σωστή θέση. Επίσης, η Αθήνα απορρίπτει την απαίτηση του Ερντογάν για να έχει η Τουρκία επεμβατικά δικαιώματα, και δεν δέχεται με τίποτα την παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων.
Ρώτησα για το θέμα της εκ περιτροπής προεδρίας, διότι ο κατοχικός ηγέτης διαβεβαιώνει τους ξένους διπλωμάτες στη Λευκωσία, ότι «το θέμα συμφωνήθηκε, έκλεισε». Και μου απάντησαν ότι ο κ. Αναστασιάδης δεν θέλησε να ανοίξει τα χαρτιά του στον Έλληνα πρωθυπουργό…
Το σημειώνω για να επανέλθω… Διότι πιθανότατα, ακόμα και εάν διαφωνεί με την εκ περιτροπής προεδρία ο κ. Τσίπρας, δεν θα τον ακούσει ο κ. Αναστασιάδης. Θα κάνει του κεφαλιού του…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε δίκαιοι και όταν πρέπει να απονέμουμε εύσημα. Βεβαίως γνωρίζω ότι τους κυνικούς είναι δύσκολο να τους πείσω, πόσο μάλλον να τους μεταπείσω. Ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα ήταν εξαιρετικός κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα. Σεβάστηκε τη χώρα, τον λαό της, τον πολιτισμό της και την ιστορία της. Τίμησε και τη σημαία της, περισσότερο από τους πολιτικούς της. Ήταν για μένα μία αξέχαστη εμπειρία. Για το θέμα της Κύπρου επαναλαμβάνω ότι ήταν προσεκτικός και δεν πίεσε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Θα μου απαντήσετε, μα το κάνει η κ. Νούλαντ και οι άλλοι αξιωματούχοι… Και η απάντηση μου είναι ότι επειδή οι Αμερικανοί αξιωματούχοι πιέζουν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, αυτός πρέπει να τους λέει ναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου