19 Νοεμβρίου, 2014

Δείτε τις χρυσές Ελληνικές πρωτιές που έφεραν οι «μεταρρυθμίσεις» που «πρέπει να συνεχίσουμε».

Posted by olympiada στο Νοεμβρίου 19, 2014

Δεν σας κρύβω πως ένιωσα ρίγη συγκίνησης και μου “ρθαν μέχρι και δάκρυα στα μάτια μόλις έμαθα για τη πιο πρόσφατη πρωτιά, που πετύχαμε αυτή τη φορά στην “ανάπτυξη” με 1,7 %, στο τελευταίο τετράμηνο. Δεν είναι μικρό πράγμα. Πρώτοι σε όλη την Ευρώπη.

Ωστόσο δεν θα “πρεπε να μας παραξενεύει και τόσο μιας και δεν είναι η μοναδική πρωτιά που κατέχουμε εδώ και τόσα χρόνια. Με άλλα λόγια είμαστε ασυναγώνιστοι σε όλα μας. Και αυτό το χρωστάμε αποκλειστικά στις κυβερνήσεις μας .

Θα πρότεινα λοιπόν να ξανακάνουμε μια μικρή διαδρομή στους πίνακες που κατά καιρούς έχω παρουσιάσει και να δούμε μαζί που έχω κάνει λάθος, δίνοντας λανθασμένες ερμηνείες, για να ζητήσω τούτη τη φορά μια μεγάλη συγγνώμη και από σας, αλλά κυρίως από τους ταλαντούχους τιμονιέρηδες της οικονομίας και της χώρας μας που με τόση σύνεση, γνώση, υπομονή, κουράγιο, τόλμη, ανιδιοτέλεια και κυρίως πατριωτισμό και εθνική υπερηφάνεια, κατάφεραν να μας βγάλουν από τη τραγική αθλιότητα στην οποία ζούσαμε και να μας χαρίσουν τη δόξα και την αξιοπρέπεια που μας έλλειπε, αλλά εν τούτοις μας άξιζε.

Ας ξαναδούμε λοιπόν άλλη προσεκτικά για άλλη μια φορά τις πρωτιές :

στο δημόσιο έλλειμμα :

στο δημόσιο χρέος :στο δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ :

που έχουν σαν αποτέλεσμα την παρ” ολίγον πρωτιά στον αποπληθωρισμό :

επιπλέον αν και μειώθηκε η ωριαία αποζημίωση στο τομέα της παραγωγής, ήδη από το 2012:

και τα μεροκάματα έπεσαν αλματωδώς, πλησιάζοντας τα γερμανικά, με χαμηλότερο όμως κόστος ζωής και μεγαλύτερες κοινωνικές απολαβές :

προκειμένου να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί, ώστε να έρθουν οι επενδύσεις και η ανάπτυξη, που παρ” όλα αυτά σημείωσε “αρνητική” πρόοδο :

με αποτέλεσμα να μειωθεί η απασχόληση τους νέους (αριστερά) και να αυξηθεί επικίνδυνα η ανεργία στις μεγάλες ηλικίες (δεξιά) που τρέφουν περισσότερα στόματα και πληρώνουν μεγαλύτερα ασφάλιστρα :

Είμαστε πρώτοι στην ανεργία των νέων κάτω από 25 ετών :

Πρώτοι και στη μόνιμη ανεργία (μακράς διάρκειας) :

Και για να μη νομίζετε ότι μιλάμε με στοιχεία που δεν έχουν επικαιροποιηθεί πρόσφατα, η ανεργία απ” όπου και όπως κι αν την δείτε, ανεργία παραμένει :

Αλλά και το χρηματιστήριο δεν υστερεί καθόλου σε πρωτιά :

και μαζί με αυτό και οι αξίες των ελληνικών ομολόγων (κάτω δεξιά) :

πρέπει να είμαστε περήφανοι και για τη πρωτιά στο ΑΕΠ ανάμεσα στις χώρες της Ευρωζώνης, που έδειχνε ήδη από το πρώτο τετράμηνο, ότι η “ανάπτυξη” είχε ήδη ξεκινήσει :

και είναι λογικό αφού παρόμοια “ανοδική” πορεία είχε και το δημόσιο χρέος, όχι μόνο σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης :

αλλά και σε σχέση και με άλλες χώρες. Δηλαδή τη μεγαλύτερη “καθοδική” πορεία, σε παγκόσμια πρώτη :

Δεν θα μπορούσαμε να υστερούμε και στον τομέα της παιδικής φτώχειας :

Όπως και στο τομέα της φτώχειας γενικότερα, με αξιοζήλευτες επιδόσεις :

Μέσα σ” ένα τέτοιο κλίμα διεθνών επιδόσεων, ο κόσμος όλο αυτό τον καιρό δεν έμενε απαθής :

Αναδεικνύοντας τη χώρα μας πρώτη ακόμη και σε επίπεδο ικανοποίησης, έστω και αρνητικής :

Επειδή όλα αυτά δεν γίνονται από μόνα τους ή από θαύμα και επειδή ο λαός ξέρει πάντα να αναγνωρίζει το δίκιο και να επιβραβεύει τους πρωτεργάτες και βασικούς συντελεστές της νίκης, τους τίμησε με την ανάλογη δημοτικότητα, ήδη εδώ και πολύ καιρό, άλλο αν δεν βρήκε ακόμη, προς το παρόν άλλον καλλίτερο τρόπο :

Φαίνεται όμως ότι εκείνοι φρόντισαν από τη πλευρά τους, να τον ανταμείψουν με τον σωστό τρόπο για τις αιματηρές θυσίες που έκανε όλα αυτά τα χρόνια :

Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να αποδειχθεί με το πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο η “ανάπτυξη”.

Είμαστε λοιπόν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα σε ανάπτυξη και μάλιστα με 1,7 %, σε σχέση πάντα με το προηγούμενο τετράμηνο !!!!!!!!!!!!!!

Επειδή είναι Νοέμβρης, που συνήθως στις περισσότερες περιοχές βγάζουν τις ρακές, φαίνεται λοιπόν ότι με τα ΤΣΙΠ” ΡΑ έρχεται και η ανάπτυξη.

Εκτός κι αν προτού φύγουν, θέλουν να δείξουν στον ΤΣΙΠΡΑ που 'ρχεται ότι δεν αφήνουν πίσω τους καμμένη γη.

Υ.Γ. Όσο για μένα προσωπικά, δεν μου μένει τίποτε άλλο παρά να ζητήσω ταπεινά συγγνώμη.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Όταν τα "πνευματικά παιδιά" του Καρατζαφέρη αγωνιούσαν για τα Super Puma

Γράφει ο Παναγιώτης Λελιάτσος

Eπειδή κάποια στιγμή σε αυτή την χώρα θα πρέπει να αντιληφθούν οι πάντες πως το παιχνίδι εξουσίας διαπλοκής και εξυπηρέτησης των ημέτερων έχει γίνει κοινή πρακτική ακόμη και των υποτιθέμενων "πατριωτών" ας δουν κάποιοι τι ερώτηση είχε καταθέσει το πνευματικό και πολιτικό τέκνο του κυρίου Καρατζαφέρη και ως βουλευτής του ΛΑΟΣ κύριος Άδωνις Γεωργιάδης μαζί με τον συναγωνιστή του κύριο Αθανάσιο Πλεύρη σχετικά με την σύμβαση αγοράς των ελικοπτέρων super puma.

Αγωνιούσε για την πιθανή μη πληρωμή της αγοράς και αναρωτιόταν εάν υπήρχε ενδεχόμενο αλλαγής των συμβάσεων.

Όσο για την απάντηση του τότε υπουργού Εθνικής Αμύνης κύριου Βενιζέλου ήταν καθησυχαστική δεν συντρέχει κανένας λόγος αλλαγής των όρων της σύμβασης προμήθειας των εν λόγω ελικοπτέρων.

Και αναρωτιέται ο Ελληνικός λαός:

Προς τι η αγωνία σας κύριε Γεωργιάδη και κύριε Πλεύρη σχετικά με τους όρους και τις πληρωμές της αγοράς των εν λόγω ελικοπτέρων;

Η απάντηση προφανής.

Σχόλιο Ιστολογίου: Υπάρχει κανένας μ@λ@..@ς που να πιστεύει ότι τα οπλικά συστήματα που αγοράζονται με προκαταβολή του 30% της αξίας και εξόφληση πριν από την παράδοση δεν περιλαμβάνουν μίζες; Και αυτοί που διαδέχονται αυτούς που υπέγραψαν τις συμβάσεις και υλοποιούν τις προκαταβολές δεν παίρνουν το "κατιτίς τους"; Αν δεν το κάνουν ή μ@λ..ες είναι ή κρετίνοι. Τώρα βεβαίως κάποιος που δίνει την εξουσία στους παραπάνω τι είναι;

Πως θα καταβληθούν οι δόσεις των Αναδρομικών σε Στρατιωτικούς & Δικαστικούς!

Οι επόμενες δόσεις θα καταβάλλονται την εικοστή εβδόμη ημέρα εκάστου μηνός μέχρι και την 27−12−2017, οπότε θα καταβληθεί η τελευταία δόση

Από την ερχόμενη εβδομάδα θα αρχίσουν να λαμβάνουν αναδρομικά σε δόσεις, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας και οι δικαστικοί.

Σε κοινές αποφάσεις (διαβάστε εδώ το ΦΕΚ) του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα και των συναρμοδίων υπουργών ορίζεται ότι:

- τα αναδρομικά Ιουλίου- Νοεμβρίου στους εν ενεργεία ένστολους θα καταβληθούν στις 27 Νοεμβρίου μαζί με τον αναπροσαρμοσμένο μισθό του Δεκεμβρίου

- τα αναδρομικά Ιουλίου- Νοεμβρίου στους αποστράτους θα πληρωθούν στις 22 Δεκεμβρίου με τη σύνταξη Ιανουαρίου.

- τα αναδρομικά της περιόδου 2012- 2014, θα ξεκινήσουν να καταβάλλονται από τον Ιανουάριο ως εξής:

α) αν οι δικαιούμενες συνολικές αναδρομικές διαφορές αποδοχών τους δεν υπερβαίνουν το ποσό των 250 ευρώ, αυτές θα καταβληθούν σε μία δόση, την 27/1/2015. Για τους συνταξιούχους η καταβολή θα γίνει με τη σύνταξη του Φεβρουαρίου

β) αν οι δικαιούμενες συνολικές αναδρομικές διαφορές αποδοχών υπερβαίνουν το ποσό των 250 ευρώ, αυτές θα καταβληθούν σταδιακά σε 36 μηνιαίες ισόποσες δόσεις. Η 1η δόση θα καταβληθεί την 27/1/2015, ενώ οι επόμενες δόσεις θα καταβάλλονται την 27η ημέρα εκάστου μηνός μέχρι και την 27/12/2017, οπότε θα καταβληθεί η τελευταία δόση.
Για τους συνταξιούχους η πρώτη δόση θα καταβληθεί με τη σύνταξη του Φεβρουαρίου.

– Ομοίως και για τους εν ενεργεία δικαστικούς λειτουργούς και τα μέλη του Ν.Σ.Κ.:

α) αν οι δικαιούμενες συνολικές αναδρομικές διαφορές αποδοχών δεν υπερβαίνουν το ποσό των 250 ευρώ, αυτές θα καταβληθούν σε μία δόση την 27−1−2015.

Β) αν οι δικαιούμενες συνολικές αναδρομικές διαφορές αποδοχών υπερβαίνουν το ποσό των 250 ευρώ, αυτές θα καταβληθούν σταδιακά σε 36 μηνιαίες ισόποσες δόσεις.

Η 1η δόση θα καταβληθεί την 27−1−2015, ενώ οι επόμενες δόσεις θα καταβάλλονται την εικοστή εβδόμη (27η) ημέρα εκάστου μηνός μέχρι και την 27−12−2017, οπότε θα καταβληθεί η τελευταία δόση.

Η συνάντηση του Αύγουστου Καίσαρα με τον νεκρό Αλέξανδρο.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!

Μια από τις όψεις της αποκαλούμενης "Σαρκοφάγος του Αλεξάνδρου" Αρχαιολογικό Μουσείο Κωνσταντινούπολης

Από «Τα μυστικά ημερολόγια» του Αύγουστου Καίσαρα

Περγαμηνή αρ. LXXXIX

«Θέλω να ξεκινήσω από την αρχή, από τότε που ο άνθρωπος συνάντησε το είδωλο, όπως λένε και οι Έλληνες, το είδωλο της τυφλής λατρείας. Εμείς οι Ρωμαίοι δανειστήκαμε αυτή τη λέξη, όπως και πολλές άλλες που μας έλειπαν, και πολλοί από εμάς αναζητούν τα είδωλά τους σε αυτούς που μας δάνεισαν αυτή τη λέξη. Δεν αποτελώ εξαίρεση και θα έλεγα ψέματα αν ισχυριζόμουν ότι ο θρυλικός πατέρας μου, Γάιος Ιούλιος Καίσαρας, τον οποίο αγαπώ, αποτέλεσε είδωλο για μένα στα νεανικά μου χρόνια.

Τα είδωλα δεν τα αγαπάμε, αλλά τα σεβόμαστε και θαυμάζουμε, και εγώ θαύμαζα τον Μεγάλο Μακεδόνα, τον Αλέξανδρο. Αισθανόμουν περισσότερο συγγενής με εκείνον, παρά με τον Γάϊο, όχι εξ αίματος, αλλά στην ψυχή και το χαρακτήρα, και όλες τις καταστάσεις που αντιμετώπισε στη ζωή του. Ακόμη και σήμερα τρέμω όταν σκέφτομαι ότι τότε που είχα εκλεγεί για πέμπτη φορά ύπατος συνάντησα το μεγάλο μου είδωλο το λείψανο του δηλαδή, βαλσαμωμένο με βότανα σύμφωνα με την τέχνη των Πτολεμαίων, κατά τέτοιο τρόπο που έμοιαζε σαν να κοιμόταν κουρασμένος από τις κατακτήσεις του σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σε αυτόν και μόνο σε αυτόν χρωστάει ο λαός της Αλεξάνδρειας το ότι μετά τη νίκη μου στο Άκτιο δεν κατέστρεψα την πόλη τους, όπως τους άξιζε, που σεβάστηκα το ανάκτορο του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας και δεν το γκρέμισα. Όχι, δεν το έκανα. Ακόμη και αν η εκδίκηση θα σήμαινε δικαιοσύνη, έδειξα πραγματική μεγαλοψυχία για χάρη του Μεγάλου Αλεξάνδρου που είχε ιδρύσει αυτή την πόλη στις δυτικές όχθες του Νείλου, χωρίς διαπραγματεύσεις, αλλά με αποφασιστικότητα, αφού πέταξε το μανδύα του στην άμμο και σχεδίασε με το σπαθί του την περίμετρο, τους δρόμους και τα σπίτια- άλλες εννέα πόλεις φέρουν ήδη το όνομα του. Όταν έφτασα στον τάφο του, που είναι φτιαγμένος από κόκκινο μάρμαρο, έδωσα εντολή να σηκώσουν τη βαριά πλάκα και αντίκρισα το είδωλό μου, που έμοιαζε με άγαλμα του Λυσίππου, γεμάτος θαυμασμό και δέος. Ήμουν τότε ακριβώς 33 ετών, στην ηλικία που πέθανε ο Αλέξανδρος.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την όψη του. Ο Μεγάλος αυτός άνδρας, χωρίς γένια, έμοιαζε να χαμογελάει, ένα χαμόγελο ικανοποίησης που έδειχνε ότι γνώριζε καλά τι είχε καταφέρει, περήφανος και συνειδητοποιημένος, ναι, ακόμη και αυτάρεσκος και ανώτερος. Με αυτό το χαμόγελο πεθαίνει μόνο ένας άντρας που έχει κόψει με το σπαθί του το γόρδιο δεσμό, αντί να ψάχνει να βρει την αρχή και το τέλος του σχοινιού, ένας άντρας που πηγαίνει στην έρημο να βρει τον Άμμωνα Δία για να επιβεβαιώσει τη θεϊκή καταγωγή του και το δικαίωμα της εξουσίας, ένας άντρας που ουσιαστικά δεν γνώριζε κανέναν αντίπαλο εκτός από τον ίδιο του τον εαυτό. Τότε δεν ήθελα τίποτα περισσότερο παρά να πεθάνω κι εγώ κάποια στιγμή σε τον Μεγάλο Μακεδόνα- με ένα χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό μου.

Έμεινα ατέλειωτες ώρες έτσι, να τον κοιτάζω, μέχρι που οι ανυπόμονοι σύντροφοί μου με πίεσαν να δούμε και άλλους νεκρούς Πτολεμαίους, που κείτονταν εκεί επί 300 χρόνια, μεταμορφωμένοι σε μούμιες. Είπα επιτακτικά στους ανόητους συντρόφους μου πως αυτό που ήθελα να δω εγώ ήταν ένας βασιλιάς, και όχι άλλα πτώματα. Γι' αυτό και αρνήθηκα να επισκεφθώ τον Άπι, αφού εμείς οι Ρωμαίοι συνηθίζουμε να λατρεύουμε τους θεούς και όχι τους ταύρους.

Έτσι, λοιπόν, έδιωξα τον εντελώς ανεγκέφαλο όχλο και καμία από τις ανόητες κουβέντες τους δεν μπόρεσε να μου αλλάξει γνώμη. Με τη φλόγα να τριζοβολάει στη δάδα, περιεργαζόμουνα τον μικρόσωμο άντρα. Όπως κι εγώ έτσι και ο Αλέξανδρος ήταν κοντός, γεγονός που δικαιώνει όσους ισχυρίζονται πως οι μικρόσωμοι άντρες προορίζονται για κάτι μεγάλο, αφού όλη η ενέργεια τους μοιράζεται σε ένα σώμα μικρού μεγέθους. Όπως και εγώ, έτσι και ο Αλέξανδρος έγραφε στη μητέρα του μυστικά γράμματα. Λεγόταν Ολυμπιάδα, είχε τα ίδια πάθη με την Άτια και λέγεται ότι ο Δίας Άμμωνας κοιμόταν μαζί της, παίρνοντας τη μορφή φιδιού.

Όπως και εγώ, έτσι και ο Μεγάλος Μακεδόνας περιφρονούσε τα αθλήματα όπου έπαιρναν μέρος δυναμικοί αθλητές, και έδειχνε μεγαλύτερη αγάπη για τη φιλοσοφία. Αγαπούσε όπως έλεγε τον Αριστοτέλη σαν πατέρα του και τις τραγωδίες του Αισχύλου, του Ευριπίδη και του Σοφοκλή, ενώ όταν κοιμόταν είχε πάντα κάτω από το μαξιλάρι του την Ιλιάδα του Ομήρου, δίπλα στο ξίφος του. Και όπως ζήλευα εγώ τον Οράτιο για την τύχη του να «σμιλεύει» τις λέξεις και να αδιαφορεί για τα χρήματα και τη φήμη του, έτσι και ο Αλέξανδρος είδε το άλλο του εγώ σε ένα σοφό. Όταν πήγε στην Κόρινθο είπε στον κυνικό Διογένη ότι θα του εκπλήρωνε όποια χάρη του ζητούσε. Τότε εκείνος του ζήτησε να πάει λίγο παρακεί για να μην του κρύβει τον ήλιο, δεν ήθελε τίποτε άλλο.

"Σαρκοφάγος του Αλεξάνδρου"

Τα λόγια αυτά άρεσαν πολύ στον Αλέξανδρο, που με περηφάνια και μεγαλείο ψυχής- κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει καλύτερα από εμένα- είπε για τον φιλόσοφο: «αν δεν ήμουν ο Αλέξανδρος, θα ήθελα να είμαι ο Διογένης». Η πολυτέλεια, έλεγε ο Αλέξανδρος- και σ' αυτό επίσης συμφωνούμε απολύτως- σε κάνει υπηρέτη και δούλο της, το να είσαι βασιλιάς είναι το πιο σκληρό καθήκον. Κατέκρινε λοιπόν τους άνδρες που αρέσκονταν στις πολυτέλειες και τα υλικά αγαθά, όπως τον Άγνωνα, που ήθελε να έχει ασημένια καρφιά στις σόλες του, ή τον Λεονάτο που ζήτησε να του φέρουν άμμο από την Αίγυπτο για να αθλείται, ή τον Φιλώτα που πρόσταξε να φτιάξουν φωλιές σε 100 στάδια για να μπορεί να κυνηγάει. Ήταν πιο υπομονετικός από εμένα, γιατί μπορεί να περιφρονούσε την ακόλαστη συμπεριφορά, όμως δεν εξέδωσε κανένα νόμο, όπως έκανα εγώ, για να τη σταματήσει.

Έτσι, ο Μέγας Αλέξανδρος με δίδαξε την υπομονή. Με έμαθε ότι χωρίς υπομονή, το έδαφος που βγαίνουν τα σπαρτά δεν αποδίδει. Και αν κοιτάξω πίσω μου, τα 76 χρόνια της ζωής μου, δεν βρίσκω ίχνος υπομονής- και αν κάπου διακρίνεται αμυδρά, δεν μπορώ να πω ότι ήταν υπομονή, αλλά ανοχή, δυστυχώς. Δεν έμαθα ποτέ τοξοβολία, όπου αρίστευε ο Αλέξανδρος, ή να πηδάω από το άρμα, όπως έκανε εκείνος όταν τα άγρια άλογα έτρεχαν στο δάσος. Ακόμη, δεν κυνηγούσα αλεπούδες. Αυτό, βέβαια, οφειλόταν και στην υγεία μου, που από πολύ νωρίς με ανάγκασε να μένω μέσα στο σπίτι, παρόλα αυτά, όμως, με τη βοήθεια του γιατρού μου, του Μούσα, έφτασα σε μεγάλη ηλικία.

Αύγουστος Καίσαρας Οκταβιανός

Εγώ, ο Imperator Caesar Augustus Divi Filius, και ο Μέγας Αλέξανδρος, δεν φοβόμασταν τίποτα περισσότερο από τη σημασία των οιωνών και των χρησμών. Δεν είναι παράδοξο; Αρκούσε ένα νεύμα, μια αράδα που τραβούσε το χέρι μας με την πένα, και λαοί πέθαιναν, χώρες καίγονταν και ποταμοί άλλαζαν τη ροή τους. Και όμως, αρκούσε ένας ξαφνικός κεραυνός για να κρυφτώ στο μανδύα μου, ενώ ο Αλέξανδρος έπιανε την κούπα του. Ο Αλέξανδρος είχε γύρω του άνδρες από τη Βαβυλώνα, εγώ από την Αίγυπτο, γιατί πιστεύω στα αστέρια, δεν γνωρίζω όμως τους νόμους που με τόση σοφία καθορίζουν την τροχιά τους. Και αν για εκείνον το σημάδι ήταν μια πηγή, που ξαφνικά ανάβλυσε νερό στο σημείο που είχε στήσει η σκηνή του, στο δρόμο του για την Ινδία, για εμένα ήταν ένα περιστέρι που με διαβεβαίωσε ότι θα επιστρέψω υγιής. Οι δύο οιωνοί είπαν την αλήθεια, πρέπει να ομολογήσω, γιατί εκείνη την εποχή υπήρχε μεγάλη εκμετάλλευση και σύγχυση γύρω από την εξήγηση των σημείων που έστελναν οι θεοί....

Αυτά σκεφτόμουν όση ώρα στέκομαι μπροστά στο νεκρό Αλέξανδρο και ήθελα να τον αποχαιρετήσω όπως χαιρετάει κάποιος, που βρίσκεται και αυτός στο τέλος της ζωής του, έναν καλό φίλο. Έτσι, έσκυψα, τον φίλησα στο μέτωπο και τον χάιδεψα Ωστόσο, από τη μεγάλη συγκίνηση, φάνηκα απρόσεκτος και σκόνταψα στη σαρκοφάγο του Αλέξανδρου. Για να μην πέσω άπλωσα το αριστερό μου χέρι και ακούμπησα κατά λάθος τη μύτη του. Έσπασε σαν γυαλί σε πολλά κομμάτια και πριν καταλάβω τι είχε συμβεί, είδα ότι στο σημείο που βρισκόταν πριν η μύτη του, έχασκε τώρα μια τρύπα.* Πάγωσε το αίμα μου μόλις το είδα. Ήθελα να το βάλω στα πόδια, όμως μια μυστήρια δύναμη με κρατούσε καρφωμένο εκεί. Δεν θυμάμαι πια πόση ώρα κράτησε αυτό, μέχρι που με τράβηξαν έξω δύο φρουροί. Κανένας από τους ιερείς δεν μπόρεσε να πει αν αυτό ήταν κάποιος κακός οιωνός που μου έστελναν οι θεοί, αφού κάτι παρόμοιο δεν τους έχει ξανασυμβεί και το θεώρησαν χωρίς σημασία.

Πιστέψτε με, όλα όσα γράφω είναι αλήθεια και μολονότι προσπάθησα να κλείσω τα μάτια και να σβήσω την εικόνα που είχα δει, στάθηκε αδύνατον. Η εικόνα αυτή με ακολουθεί σαν σκιά και την βρίσκω συνεχώς μπροστά μου: μια μαύρη τρύπα στο κεφάλι του Αλεξάνδρου, όχι μια πληγή που κάποια στιγμή θα έκλεινε, όχι. Τότε μου φαινόταν, όπως και σήμερα, σαν να κατέστρεψα με τα ίδια μου τα χέρια αυτόν τον θεϊκό άνθρωπο- το ίδιο μου το είδωλο».

*Τη σπασμένη μύτη στη μούμια του Μεγάλου Αλεξάνδρου περιγράφει και ο Κάσσιος Δίων, βιβλίο 51, 16, 5.

PHILIPP VANDENBERG: «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, Τα Μυστικά Ημερολόγια», Εκδόσεις Κονιδάρη-Αθήνα, 2004.

http://peritexnisologos.blogspot.gr/2013/01/blog-post_12.html

Εκλογολογούμε, εκλογολογείτε, εκλογολογούνε..

Απέραντα, και χωρίς καμιά ουσία.

     Ήδη, πολύ πριν τις ευρωεκλογές του Μαϊου, όπου πάλι είχαν ξαναφουντώσει σενάρια τριπλών εκλογών και τριχών κατσαρών,
     ..το blog είχε εκφράσει την σθεναρή του πεποίθηση πως πρόωρες εκλογές
δεν πρόκειται να γίνουν παρά μόνον:
     ..αν παραιτηθεί σύσσωμη η αντιπολίτευση,
     ..ή αν ρίξει την κυβέρνηση ο ίδιος ο λαός, με καθολική απεργία διαρκείας (δεν θα χρειαζόντουσαν πάνω από 7-8 μέρες),
     ..ή αν δεν θα μπορούσαν οι κυβερνώντες να τις αποφύγουν θεσμικά με κανέναν τρόπο.

     Η πεποίθηση αυτή παραμένει καθ' όσον:
     Πρώτον, η κυβέρνηση αυτή των παρανόμων, γνωρίζοντας πως για τους περισσότερους από αυτούς, το Ειδικό Δικαστήριο είναι η πιό ήπιια αντιμετώπιση που τους πρέπει,
     ..όχι μόνον δεν θα έκαναν πρόωρες εκλογές φέτος, ή το 2015, ή το 2016,
     ..αλλά θα προτιμούσαν να μην ξαναγίνουν εκλογές ποτέ!
     Και δεύτερον, δεν τους το επιτρέπουν κατά κανέναν τρόπο οι νταβατζήδες τους, τρόϊκα, τράπεζες, τοκογλύφοι, και λοιποί,
     ..τουλάχιστον ωσότου ξεπουλήσουν και δεσμεύσουν τα πάντα στα δικά τους συμφέροντα.

     Το blog είναι τόσο επιφυλακτικό και υποψιασμένο απέναντι τους,
     ..που ακόμα κι αν ακούσει με τ' αυτιά του το μεσημέρι τον ''πρωθυπουργό'' να προκηρύσσει πρόωρες εκλογές,
    ..θα περιμένει ότι μέχρι το βράδυ θα έχουν στήσει με προβοκάτσια
θερμό επεισόδιο με κάποιον γείτονα, ανατολικό, βόρειο, ή δυτικό δεν έχει σημασία,   ..ώστε να τις αναβάλλουν επ' αόριστο για ''Εθνικούς λόγους''!

     Οπότε, το blog φρονεί αταλάντευτα, πως αφού η αντιπολίτευση δεν δείχνει καμία διάθεση σύμπνοιας προς τον κοινό στόχο απαλλαγής από την συγκαλυμμένη, κρυφοφανερή χούντα της συγκυβέρνησης, όπως δεν δείχνει και καμία δυναμική και κινητικότητα,
     ..η μόνη λύση εξόδου απ' το οικονομικό και προπαντός πολιτικό αυτό αδιέξοδο, είναι η κινητοποίηση του ίδιου του λαού.

     Όσο αυτό δεν γίνεται, ας μην περιμένουμε ελεημοσύνες υπό μορφήν εκλογών.
     Δεν μας λυπούνται.
     Ίσα-ίσα χαίρονται, και απεργάζονται τα ακόμα χειρότερα για μας, για την ελληνική κοινωνία,
     ..μέχρι τελικής εξουθένωσής μας.

     Ας το έχουμε υπ' όψη μας,
     ..και ας μην περιμένουμε το ''μάννα εξ ουρανού''!..

http://mandatoforos.blogspot.gr/

"Πλεόνασμα" στα Γενικά Επιτελεία που μπορεί να "πιάσει τόπο" αν δοθεί στο προσωπικό

Το σύνθημα “λεφτά υπάρχουν” έχει αρχίσει να ακούγεται στα Γενικά Επιτελεία τις τελευταίες ημέρες. Το θέμα είναι που πάνε ή μάλλον που μπορούν να πάνε. Και το ζητούμενο είναι με κάποιο τρόπο να φθάσουν στις τσέπες των στρατιωτικών . Όχι για να “σωθούν” αλλά για να ανακουφιστούν και να αναπληρώσουν -μερικώς πάλι- την απώλεια του χριστουγεννιάτικου δώρου που έχουν εδώ και χρόνια ξεχάσει.

Κλείνοντας το οικονομικό έτος οι οικονομικοί αξιωματικοί διαπιστώνουν ότι έχουν να επιστρέψουν λεφτά στο ταμείο. Έχουν …πλεόνασμα.

Στο ΓΕΝ για παράδειγμα υπάρχει ένα “κομπόδεμα” 1,4 εκατομμυρίων ευρώ. Ανάλογη κατάσταση επικρατεί στο ΓΕΣ το οποίο αναμένει το πράσινο φως της πολιτικής ηγεσίας για να ανακοινώσει ότι θα δοθούν “οδοιπορικά” στο προσωπικό που υπηρετεί στην μεθόριο. Οδοιπορικά οκτώ ημερών . Στο ΓΕΝ δεν έχουν καταλήξει πως θα αξιοποιήσουν το “πλεόνασμα” που έχουν. Οι εισηγήσεις που δέχεται ο Α/ΓΕΝ είναι πολλές αφού “μαύρες τρύπες” υπάρχουν πολλές, αλλά αυτό που προέχει είναι το προσωπικό.

Πως μπορούν να μοιραστούν τα χρήματα; Με πολλούς τρόπους. Η απόφαση λείπει. Και πρέπει οι Αρχηγοί να την πάρουν. Τα προβλήματα είναι πολλά αλλά τα περισσότερα απ΄ αυτά μπορούν να περιμένουν. Το προσωπικό των ΕΔ όμως δεν έχει άλλα περιθώρια αναμονής.

Θα μπορούσε η "διανομή πλεονάσματος" να γίνει σ΄ όσους υπηρετούν σε ακριτικές και μάχιμες μονάδες. Θα μπορούσε να "μετατραπεί" σε "διατακτικές" για αγορές από τα πρατήρια των ΕΔ. Ιδέες υπάρχουν.

ΠΗΓΗ

18 Νοεμβρίου, 2014

Η άθλια γενιά του Πολυτεχνείου που ξεπούλησε την πατρίδα θα έπρεπε να είχε κρυφτεί από προσώπου γης εδώ και πολύ καιρό.

Δείτε φωτομοντάζ από το http://elldiktyo.blogspot.gr/2013/11/1973.html

Ο ιστοχώρος μας δεν υιοθετεί πλήρως τα κείμενα του εν λόγω ιστολογίου, αλλά η αλήθειες που εμπεριέχουν δεν μπορούμε να τις αποκρύψουμε και να ζούμε με το παραμύθι των δήθεν αγωνιστών που άλλοι εξαργύρωσαν αδρά και μάλιστα σε θέσεις που αντιβαίνουν στους τότε αγώνες και πολλοί από αυτούς σε κυβερνητικές θέσεις εξουσίας εφαρμόζοντας σκληρή λιτότητα, καταπίεση του λαού και τελικά μνημόνια, εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, εγκαθίδρυση προτεκτοράτου στην χώρα μας και τελικά φτώχεια εξαθλίωση και μία πτώχευση που δεν τολμούν να παραδεχθούν.
Κάποιοι άλλοι, αφού ολοκλήρωσαν τις κυβερνητικές και άλλες θέσεις επιβραβευτικαν με ανώτερες στην διεθνή κοινότητα και στη ευρωπαϊκή ένωση.

Δυστυχώς η αλήθεια είναι πικρή και έτσι ωμά πρέπει να την βλέπουμε, όπως και η αντιστροφή των ρόλων όλων εκείνων που πίστεψαν στα κατοχικά δωσιλογικά καθεστώτα και στις μετέπειτα κυβερνήσεις της επάρατης δεξιάς να γίνονται σήμερα τιμητές της δημοκρατίας και να ασκούν κριτική και μάλιστα με στοιχεία που δεν μπορούμε εύκολα να τα ανατρέψουμε.

Η λεγόμενη γενιά του πολυτεχνείου μπορούσε να είναι μία νέα φωτεινή και αξιοκρατική γενιά και να δίνει το παράδειγμα της άλλης πρότασης, αλλά δυστυχώς πρόδωσε αρχές και ιδανικά και στέρησε τη πατρίδα μας από μία ακόμη χαμένη ευκαιρία για αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία.

Νάσος για τα "Στοχαστικά Γονατογραφήματα"

Λιάνης και Ψυχάρης στα χρόνια της Χούντας

Φωτό πάνω: Ο Σταύρος Ψυχάρης στο καιρό της χούντας στο πλευρό του υπ. τύπου

Βύρωνα Σταματόπουλου ο οποίος μάλιστα έγινε και κουμπάρος του.)

Γράφει ο Φέλιξ

Ακούω όσα λέγονται για τον ξεπεσμό του συμβολισμού του Πολυτεχνείου. Άκουγα και όσα λέγονταν επί χρόνια πως την εποχή εκείνη όλα ήταν μπερδεμένα και υπήρχε μια σύγχυση. Δεν μου περνούσε από το μυαλό πως πολλοί από αυτούς που τα λένε υποστηρίζουν απλώς τον εαυτό τους και όχι την Ιστορία και την αλήθεια.

Μεγαλεπήβολα τα άρθρα του Σταύρου Ψυχάρη περί της μεταπολίτευσης και της αποτυχίας του πολιτικού συστήματος. Μεγάλη η ανησυχία του ΔΟΛ για τα σύμβολα που δεν ήταν σύμβολα. Και ξαφνικά ανοίγεις καμιά εφημερίδα εποχής και τι βρίσκεις; Τον Σταύρο Ψυχάρη στο πλευρό ...

παραγόντων της Χούντας. Και αν ψάξεις λίγο παραπάνω βρίσκεις τον Ψυχάρη με τον κουμπάρο του Υπουργό της Χούντας Βύρωνα Σταματόπουλο. Χαμογελαστό και πρόσχαρο. Ο Σταματόπουλος βάφτισε τον μεγάλο γιό του Ψυχάρη Παναγιώτη. Τον δεύτερο και πιο γνωστό γιό,τον Αντρέα,τον βάφτισε ο Ανδρέας Παπαδόπουλος,ενώ το τρίτο παιδί είχε ως νονούς από κοινού τον Χρήστο Λαμπράκη και τον Σωκράτη Κόκκαλη. Παντός καιρού και πολιτικού χώρου,συνεπώς γνώστης ο Ψυχάρης έχει κάθε δικαίωμα να ανησυχεί με τον τρόπο που ανησυχεί για όσα συμβαίνουν

(Φωτό πάνω: Στα αριστερά με τα μακρυά μαλλιά εμφανίζεται ο Λιάνης με το πρωταγωνιστή της χούντας Κώστα Ασλανίδη σε επίσκεψη στο Ηράκλειο. Η φώτο είναι από το βιβλίο του Μάνου Χάρη ο οποίος εμφανίζει τον Λιάνη ως κολλητό του πραξικοπηματία.)

Το τραγικό όμως είναι να βλέπεις φωτογραφίες του συμπαθή Γιώργου Λιάνη,πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, με τον χουντικό Κώστα Ασλανίδη. Ο Ασλανίδης ως επικεφαλής των ΛΟΚ υπήρξε από τους διοργανωτές του πραξικοπήματος και μετέπειτα από τα στελέχη (στο HOT DOC τα διάβασα) της παρακρατικής Κόκκινης Προβιάς. Υπηρέτησε στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού,θέση την οποία για τραγική ειρωνία υπηρέτησε μετά από δεκαετίες ως δημοκράτης υπουργός ο Λιάνης.

Από το εξαφανισμένο βιβλίο του Μάνου Χάρη «Χούντα αγάπη μου, 500 φωτογραφίες εποχής», αλιεύσαμε τις φωτογραφίες του Γιώργου Λιάνη να συνοδεύει τον Κώστα Ασλανίδη σε επίσκεψή του στην Κρήτη. Ίσως ο ίδιος να πει σήμερα πως ήταν ένα δημοσιογραφικό ταξίδι,αλλά ο συγγραφέας του βιβλίου επιμένει σε άλλα.

Ως επίλογο να παραθέσω όσα έγραψε στις 7 Νοεμβρίου 1999 ο αρθρογράφος του Βήματος και μετέπειτα Υπουργός Πέτρος Ευθυμίου:

“Αν σήμερα ένα νέο παιδί ρωτούσε να του δείξουν «έναν χουντικό», είναι αμφίβολο αν θα έβρισκε λίγες δεκάδες άτομα που να αυτοαναγνωρίζονται με αυτό τον χαρακτηρισμό.

Αν το ίδιο παιδί ζητούσε να του υποδείξουν «έναν αντιστασιακό», θα βρισκόταν στα όρια του θαύματος των άρτων του Ιησού: όσο σπάνιο ήταν το είδος την περίοδο '67-'74 τόσο αναπτύχθηκε ραγδαία με τη μεταπολίτευση, ώστε ο σημερινός νέος να απορεί πώς άραγε διατηρήθηκε ένα καθεστώς επί επτά χρόνια, την ώρα που δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές έδιναν καθημερινά σκληρό αγώνα για την ανατροπή του.”

Μεγάλη αλήθεια,αλλά δεν την έψαξε ποτέ ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ στα ενδότερα του ΔΟΛ. Ούτε και του κόμματός του.

koutipandoras.gr/article/

AMYNA News and Views