Λιάνης και Ψυχάρης στα χρόνια της Χούντας
Βύρωνα Σταματόπουλου ο οποίος μάλιστα έγινε και κουμπάρος του.)
Γράφει ο Φέλιξ
Ακούω όσα λέγονται για τον ξεπεσμό του συμβολισμού του Πολυτεχνείου. Άκουγα και όσα λέγονταν επί χρόνια πως την εποχή εκείνη όλα ήταν μπερδεμένα και υπήρχε μια σύγχυση. Δεν μου περνούσε από το μυαλό πως πολλοί από αυτούς που τα λένε υποστηρίζουν απλώς τον εαυτό τους και όχι την Ιστορία και την αλήθεια.
Μεγαλεπήβολα τα άρθρα του Σταύρου Ψυχάρη περί της μεταπολίτευσης και της αποτυχίας του πολιτικού συστήματος. Μεγάλη η ανησυχία του ΔΟΛ για τα σύμβολα που δεν ήταν σύμβολα. Και ξαφνικά ανοίγεις καμιά εφημερίδα εποχής και τι βρίσκεις; Τον Σταύρο Ψυχάρη στο πλευρό ...
παραγόντων της Χούντας. Και αν ψάξεις λίγο παραπάνω βρίσκεις τον Ψυχάρη με τον κουμπάρο του Υπουργό της Χούντας Βύρωνα Σταματόπουλο. Χαμογελαστό και πρόσχαρο. Ο Σταματόπουλος βάφτισε τον μεγάλο γιό του Ψυχάρη Παναγιώτη. Τον δεύτερο και πιο γνωστό γιό,τον Αντρέα,τον βάφτισε ο Ανδρέας Παπαδόπουλος,ενώ το τρίτο παιδί είχε ως νονούς από κοινού τον Χρήστο Λαμπράκη και τον Σωκράτη Κόκκαλη. Παντός καιρού και πολιτικού χώρου,συνεπώς γνώστης ο Ψυχάρης έχει κάθε δικαίωμα να ανησυχεί με τον τρόπο που ανησυχεί για όσα συμβαίνουν
(Φωτό πάνω: Στα αριστερά με τα μακρυά μαλλιά εμφανίζεται ο Λιάνης με το πρωταγωνιστή της χούντας Κώστα Ασλανίδη σε επίσκεψη στο Ηράκλειο. Η φώτο είναι από το βιβλίο του Μάνου Χάρη ο οποίος εμφανίζει τον Λιάνη ως κολλητό του πραξικοπηματία.)
Το τραγικό όμως είναι να βλέπεις φωτογραφίες του συμπαθή Γιώργου Λιάνη,πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, με τον χουντικό Κώστα Ασλανίδη. Ο Ασλανίδης ως επικεφαλής των ΛΟΚ υπήρξε από τους διοργανωτές του πραξικοπήματος και μετέπειτα από τα στελέχη (στο HOT DOC τα διάβασα) της παρακρατικής Κόκκινης Προβιάς. Υπηρέτησε στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού,θέση την οποία για τραγική ειρωνία υπηρέτησε μετά από δεκαετίες ως δημοκράτης υπουργός ο Λιάνης.
Από το εξαφανισμένο βιβλίο του Μάνου Χάρη «Χούντα αγάπη μου, 500 φωτογραφίες εποχής», αλιεύσαμε τις φωτογραφίες του Γιώργου Λιάνη να συνοδεύει τον Κώστα Ασλανίδη σε επίσκεψή του στην Κρήτη. Ίσως ο ίδιος να πει σήμερα πως ήταν ένα δημοσιογραφικό ταξίδι,αλλά ο συγγραφέας του βιβλίου επιμένει σε άλλα.
Ως επίλογο να παραθέσω όσα έγραψε στις 7 Νοεμβρίου 1999 ο αρθρογράφος του Βήματος και μετέπειτα Υπουργός Πέτρος Ευθυμίου:
“Αν σήμερα ένα νέο παιδί ρωτούσε να του δείξουν «έναν χουντικό», είναι αμφίβολο αν θα έβρισκε λίγες δεκάδες άτομα που να αυτοαναγνωρίζονται με αυτό τον χαρακτηρισμό.
Αν το ίδιο παιδί ζητούσε να του υποδείξουν «έναν αντιστασιακό», θα βρισκόταν στα όρια του θαύματος των άρτων του Ιησού: όσο σπάνιο ήταν το είδος την περίοδο '67-'74 τόσο αναπτύχθηκε ραγδαία με τη μεταπολίτευση, ώστε ο σημερινός νέος να απορεί πώς άραγε διατηρήθηκε ένα καθεστώς επί επτά χρόνια, την ώρα που δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές έδιναν καθημερινά σκληρό αγώνα για την ανατροπή του.”
Μεγάλη αλήθεια,αλλά δεν την έψαξε ποτέ ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ στα ενδότερα του ΔΟΛ. Ούτε και του κόμματός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου