Η αποκάλυψη του εξωφρενικού ποσού των 500.000 ευρώ ως εφάπαξ εργασίας για υπαλλήλους στην ελληνική Βουλή σηματοδοτεί και τη βαριά αρρωστημένη κοινωνία μας.
Σε μία κοινωνία ελλειμματική σε κάθε τομέα της η καταλήστευση του δημοσίου χρήματος είτε νομότυπα είτε παράνομα αποτέλεσε το εθνικό σπορ για δεκαετίες με δυστυχώς κρούσματά της να λαμβάνουν χώρα ακόμα και πέντε χρόνια μετά την πτώχευση της χώρας που αποκρύφτηκε εντέχνως και εις βάρος του λαού.
Εν αντιθέσει με την Ισλανδία που η διεθνής ομολογία της χρεοκοπίας της και η αναγέννησή της με υγιείς δυνάμεις και πρόσωπα την έφερε μέσα σε λίγα χρόνια στην έξοδο της κοινωνικής και οικονομική της κρίσης της.