}

01 Δεκεμβρίου, 2014


Γιατί δεν ανοίγει ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή; Τι φοβούνται οι Tούρκοι...

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Ενώ στην Τουρκία σπάει όλα τα ρεκόρ εισιτηρίων η κινηματογραφική επιτυχία, «Φατίχ 1453», η οποία όμως έχει κατηγορηθεί ακόμα και από Τούρκους ιστορικούς για μεγάλες ιστορικές ανακρίβειες, άνοιξε για άλλη μια φορά σε δημόσια συζήτηση το ζήτημα του τάφου του Μωάμεθ του Πορθητή και όλων των πιθανών μυστηρίων που κρύβονται εκεί και τα οποία... για πολλούς αποτελούν μεγάλο ταμπού για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας.

Σε μια σημαντική ....συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, στις 15 Απριλίου 2012, ο Τούρκος συγγραφέας, Ahmet Ümit, παρουσιάζοντας το νέο του βιβλίο με τον τίτλο, «Να σκοτώσεις τον Σουλτάνο», ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στην ζωή του Μωάμεθ του Πορθητή, δηλώνει ότι υπάρχει ανάγκη να ανοιχτεί επιτέλους ο τάφος του για να ερευνηθεί τι ακριβώς έγινε με τον θάνατό του. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του έργου, «Σκοτώνοντας τον Σουλτάνο», ο Μωάμεθ ο Πορθητής κατά πάσα πιθανότητα δεν πέθανε με φυσιολογικό τρόπο, αλλά δηλητηριάστηκε. ...

Το γεγονός αυτό για τον Ahmet Ümit έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί αν αποδειχτεί ότι έγινε έτσι, τότε, όπως υποστήριξε ο Τούρκος συγγραφέας, θα καταρρεύσει ένα μεγάλο ταμπού για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας. Μάλιστα ο Ahmet Ümit χαρακτήρισε «ιστορικό λεκέ» τον δηλητηριασμό του Φατίχ και δεν δίστασε να ζητήσει ακόμα και ιστολογική εξέταση για να εξακριβωθεί η πραγματική αιτία θανάτου του.

Να σημειωθεί ότι ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή κρατείται ερμητικά κλειστός καθώς στο παρελθόν είχαν κυκλοφορήσει έντονες φήμες ότι αν ανοιχτεί θα αποκαλυφτεί ότι ο Φατίχ, τουλάχιστον στο τέλος της ζωής του, είχε ασπαστεί την Ορθοδοξία και ίσως γι’ αυτόν τον λόγο τον είχαν δηλητηριάσει.

Ο πρώτος που μίλησε αποκαλυπτικά για το θέμα αυτό ήταν ένας μεγάλος Τούρκος πολιτικός και ποιητής, ο Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί και το γεγονός αυτό αναφέρει ο Τούρκος συγγραφέας, Ρεσάτ Εκρέμ Κοτσού στο βιβλίο του, «Οθωμανοί ηγεμόνες».

Η απαγορευμένη αυτή μαρτυρία είναι άκρως αποκαλυπτική για την πραγματική θρησκευτική ταυτότητα του μεγάλου Φατίχ των Οθωμανών, του Μωάμεθ του Πορθητή. Γράφει λοιπόν το βιβλίο: «Την εποχή του Αμπντούλ Χαμίτ του Β΄, στις αρχές του εικοστού αιώνα, είχε σπάσει ένας μεγάλος αγωγός νερού στη συνοικία του μεγάλου τεμένους του Πορθητού, το Φατίχ.

Το Φατίχ είχε οικοδομηθεί μεταξύ των ετών 1463 και 1470, πάνω στα ερείπια της κατεδαφισμένης από τους Οθωμανούς εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων, κάτω από την οποία βρίσκονται θαμμένοι πολλοί βυζαντινοί βασιλείς. Στην εκκλησία αυτή ο Γεννάδιος είχε εγκαταστήσει το Πατριαρχείο κατόπιν άδειας του Μωάμεθ μετά την άλωση.

Το 1454 ο Πατριάρχης εγκατέλειψε οικειοθελώς την εκκλησία, επειδή μέσα σε αυτή είχε βρεθεί το πτώμα ενός Τούρκου και φοβήθηκε μήπως κατηγορηθούν οι Έλληνες για το έγκλημα. Την κατασκευή του τζαμιού είχε αναλάβει ο Έλληνας αρχιτέκτονας, Χριστόδουλος, που φρόντισε όμως να διατηρήσει τα θεμέλια της κατεδαφισμένης εκκλησίας.

Κατά την επισκευή όμως του χαλασμένου αγωγού, ο Αμπντούλ Χαμίτ έδωσε εντολή να ανοιχτεί ο τάφος του Μωάμεθ που βρίσκονταν δίπλα στο τζαμί, για να διαπιστωθούν τυχόν ζημιές και να επισκευαστούν. Ο τάφος λοιπόν ανοίχτηκε και σε βάθος τριών μέτρων βρέθηκε μια σιδερένια καταπακτή από όπου μια πέτρινη σκάλα οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα της βυζαντινής εκκλησίας.

Εκεί βρέθηκε ο μαρμάρινος τάφος που βρίσκονταν το ταριχευμένο πτώμα του Μωάμεθ, ολόιδιο με το πορτρέτο που είχε φιλοτεχνήσει ο Ιταλός ζωγράφος Μπελίνι, πέντε μήνες πριν από τον θάνατο του Πορθητή. Το γεγονός αυτό και μόνο για πολλούς αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο Μωάμεθ θέλησε να ταφεί σαν χριστιανός και βυζαντινός βασιλιάς, εν μέσω των άλλων βυζαντινών αυτοκρατόρων».

Ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ, που για λόγους πολιτικούς την εποχή εκείνη είχε εγκαταλείψει το μπεκτασισμό, (δηλαδή το αιρετικό Ισλάμ), τον οποίο ακολουθούσε και ασπάστηκε τον σουνιτισμό, δηλαδή το ορθόδοξο Ισλάμ, κυριεύτηκε από πανικό και έδωσε εντολή να σφραγιστεί αμέσως ο τάφος του Μωάμεθ.

Τα παραπάνω συνέβησαν πριν από το 1908 και έκτοτε ο τάφος του Μωάμεθ δεν ξανάνοιξε. Γι’ αυτό και σήμερα είναι αδύνατο να αποδειχτεί αυτή η μαρτυρία του Μπεγιατλί. Αποτελεί όμως μαρτυρία επιφανούς Τούρκου, η οποία δεν εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες και δεν είχε λόγους να παρουσιάζει τον Μωάμεθ Χριστιανό.

Σήμερα το μέρος εκείνο είναι απαγορευμένο και δεν επιτρέπεται σε κανένα, είτε αρχαιολόγο είτε θρησκευτικό αρχηγό να το πλησιάσει, επιτείνοντας έτσι το μυστήριο για τους βυζαντινούς βασιλικούς τάφους αλλά και για τους τάφους των σουλτάνων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Είναι γεγονός ότι παρόμοιες με αυτήν μαρτυρίες έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς στην Τουρκία, αλλά χωρίς να δοθούν για ευνόητους λόγους μεγάλη έκταση.

Χαρακτηριστικό όμως είναι ότι στις 19 Δεκεμβρίου 1996, το εβδομαδιαίο περιοδικό, μεγάλης κυκλοφορίας, στην Τουρκία, «Ακτουέλ», του συγκροτήματος της γνωστής εφημερίδας, «Σαμπάχ», είχε κυκλοφορήσει με τον εξής εντυπωσιακό τίτλο: «Ο Πορθητής ήταν Χριστιανός;» και από κάτω είχε τον υπότιτλο: «Οι ιστορικοί δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να λύσουν αυτό το μυστήριο, 540 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Φατίχ».

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου 
==========================

Σιγά - σιγά βγαίνουν οι φερετζέδες…                                              

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης 

Θα έχετε, βέβαια, ακούσει το λαϊκό απόφθευγμα: “Το μουστάκι είναι ο φερετζές του π**στη”. Δηλώνει έτσι, ο λαός, πολύ εύγλωττα και αιχμηρά, το πειστικό καμουφλάζ αυτού που θέλει να κρύψει την πραγματικότητα της εσώτερης προσωπικότητάς του, την οποία δεν θέλει να ομολογήσει δημοσίως, φοβούμενος την κοινωνική κατακραυγή.

Στην πολιτική, ο φερετζές είναι απαραίτητο αξεσουάρ και εργαλείο παραπλάνησης. Έτσι, κάνει χρήση του, όχι μόνον ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που, κάτω από τον φερετζέ της Δημοκρατίας λειτουργεί άψογα και υποδειγματικά μία Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία, αλλά τον χρησιμοποιεί και κάθε κόμμα (και το πολιτικό προσωπικό του) για να ξεγελάσουν τον μουστερή (λαό) και αντί της κατακραυγής του να έχουν την αμέριστη υποστήριξή του, εκδηλούμενη και ως ψήφο, που τους εγκαθιστά στη διακυβέρνηση, δηλαδή τους καθίζει στο πολυπόθητο τραπέζι της διαχείρισης του πλούτου της Χώρας.

Έτσι, βλέπουμε:
  • Το Πα.Σο.Κ (παρά την, μέχρι σήμερα, πρωταγωνιστική συμμετοχή του στις εκατόμβες ανθρωποθυσιών Ελλήνων στο βωμό της παγκόσμιας Τραπεζοκρατίας, την οποία υπηρετεί απιστεύτως πιστά) να επιμένει να φορά με θράσος τον φερετζέ του Σοσιαλισμού, προκειμένου να κάθεται στο τραπέζι της Κυβέρνησης, ως επικαρπωτής της “Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης”,
  • Τη ΝΔ (για τον ίδιο σκοπό και με το βάρος της ίδιας ενοχής) να φορά και να προσπαθεί να μη της πέσει ο φερετζές του Πατριωτισμού, διότι χωρίς αυτόν είναι τενεκές ξεγάνωτος,
  • Τον Καμμένο να φορά τον ίδιο φερετζέ (του Αντι-Μνημονιακού πατριωτισμού) για νά κρύψει ότι το μόνο που θέλει, είναι “να γίνει βεζύρης στη θέση του βεζύρη” (δηλαδή αρχηγός της “Δεξιάς Παράταξης”)
  • Τη “Χρυσή Αυγή” να φορά τον ίδιο φερετζέ (του πατριωτισμού) για να κρύψει το απεχθές πρόσωπο ενός αρρωστημένου Ναζισμού και για να εγκαταστήσει μία φασιστική δικτατορία (όπως τα πρότυπά της)
  • Και τέλος, τον ΣΥΡΙΖΑ, να μοστράρει με ανανεωτική διάθεση τον φερετζέ τού Σοσιαλισμού, με κεντήματα Αντι-Μνημονιακού χαρακτήρα, για να ξεχωρίζει από τον “σκέτο” σοσιαλισμό του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος – Πα.Σο.Κ. Σημειώνω και υπογραμμίζω πως ο αντι-Μνημονιακός χαρακτήρας, αποφασίστηκε στο τελευταίο συνέδριο του κόμματος.
Επικεντρώνοντας στον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να σημειώσουμε πως, η πρόσφατη επίσκεψη των βασικών διαμορφωτών της οικονομικής του πολιτικής, κ.κ Γ. Σταθάκη και Γ. Μηλιού, ξήλωσε αυτό το κέντημα του “αντι-Μνημονιακού” από τον φερετζέ του σοσιαλισμού του, αφήνοντάς τον έκθετο, να ταυτίζεται με τον Πασοκικό σοσιαλισμό, τον ίδιο που καταστρέφει τη χώρα, συνουσιαζόμενος παρά φύση με τον φιλελευθερισμό της ΝΔ (οποία κατάντια και του ενός και του άλλου!) υπό την υψηλή επιστασία και καθοδήγηση του ΔΝΤ και της Τρόϊκα, για την ολοκλήρωση και τελείωση της πράξης!!!

Το αντι-Μνημονιακό κέντημα ξηλώθηκε από τον φερετζέ του ΣΥΡΙΖΑ (και από τις αποφάσεις του συνεδρίου του!!!) από το γεγονός και μόνο της επίσκεψης (στο City του Λονδίνου) των βασικών διαμορφωτών της οικονομικής του πολιτικής, οι οποίοι πήγαν εκεί για να συναντηθούν με τους εκπροσώπους των “επενδυτών”!

Τί πήγανε να κάνουν στο Λονδίνο, Σταθάκης και Μηλιός;

Σίγουρα δεν οργάνωσαν ολόκληρη συνάντηση με τους “επενδυτές”, για να τους πούν τα σοσιαλιστικά τους, καθώς είναι γνωστό πως οι “επενδυτές” έχουν ανοιχτό και συνεχή πόλεμο με τον σοσιαλισμό και βγάζουν σπυριά όταν ακούν τις θεωρίες του.
Πήγαν, λοπόν, να καθησυχάσουν τους «επενδυτές» (δηλαδή τις «αγορές» που έχουν καθήσει, διά της Τρόϊκα, στο σβέρκο μας και πίνουν απάνθρωπα το αίμα μας) ότι «μή φοβόσαστε, εμείς μαζί σας είμαστε»!!!

Πήγαν, λοιπόν, οι Αντι-Μνημονιακοί σοσιαλιστές, να καθησυχάσουν, ποιούς;
Τους “φύσει και θέσει” Μνημονιακούς εχθρούς του σοσιαλισμού!!!

Ποιός κοροϊδεύει, ποιόν;
Πόσο ηλίθιους, μας περνά ΚΑΙ ο ΣΥΡΙΖΑ;

Αν, όντως, έχει τόσο πολύ λοβοτομηθεί η κριτική ικανότητα της Ελληνικής κοινωνίας, θα ψηφίσει αντιμνημονιακά και σοσιαλιστικά, για να δώσει “νωπή εντολή” στη νέα μνημονιακή και υποχρεωτικώς φιλελεύθερη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου αυτή να αποτελειώσει και να ρουφήξει την τελευταία σταγόνα της ικμάδας της κοινωνίας, για λογαριασμό των “αγορών”, τις οποίες από τώρα χαϊδεύει και προκαλεί η ερεθισμένη (από την οσμή τής εξουσίας) οδαλίσκη, κάτω από το σοσιαλιστικό μουστάκι της, στο Λονδίνο και αλλού…


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σκόρπιες Σκέψεις


Όταν κάποτε οι ΄Ελληνες πήγαιναν εθελοντές για να απελευθερώσουν αυτούς που οι σημερινοί άρχοντες, βολεμένοι στις πολυθρονάρες τους ξαναπαραδίνουν στη σκλαβιά.  

Στρατής Μυριβήλης : από το «Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ»  


Ο λοχαγός μου είναι ένας εξαίρετος αξιωματικός και τον αγαπώ. Είναι ο μόνος μόνιμος αξιωματικός απ’ όσους γνώρισα από κοντά, που τον αγαπώ και τον εχτιμώ χωρίς επιφύλαξη.
Ωστόσο δεν είναι άνθρωπος που τον απασχολεί πολύ η σκέψη. Είναι μονάχα ένας πολύ απλός και αγνός τύπος, σαν κορίτσι. Από κείνους τους ίσιους άντρες, ίσιους στο κορμί και στην ψυχή, που βγάζει κάπου – κάπου ακόμα η Κρήτη. Πιστεύει ολόψυχα στο επάγγελμά του και δεν τον βασανίζει καμιά αμφιβολία. Τον αγαπώ για την ειλικρίνειά του και ζηλεύω τη μονοκόμματη ψυχή του. Πιστεύει στον πόλεμο και στη στολή του σαν τον αδερφό μου. (Μια φορά πίστευα κι εγώ).
Μ’ αγαπά και κείνος και πασχίζει, όσο μπορεί να μου κάνει λιγότερο σκληρές τις μέρες του μαρτυρίου μου. Κάπου – κάπου με προσκαλεί και στ’ αμπρί του. Σαν νιώθω το πόδι καλύτερα σηκώνουμαι και φτάνω ως εκεί συρτά – συρτά. Είναι ένα αμπρί μεγαλείο. Περπατάς μέσα όρθιος. Πίνουμε τσάι, καπνίζουμε πολλά τσιγάρα  πολυτελείας και συζητούμε οι δυο μας. Σαν δεν είναι άλλοι αξιωματικοί συζητούμε ολότελα ελεύτερα για το κάθε τι. Είναι ώρες ευτυχίας για μένα. Μια φορά τόνε ρώτησα αν πέρασε κατά τύχη ποτές από το μυαλό του η σκέψη, πως μπορεί μια χαρά, όλα αυτά τα «ιδανικά» που μας φέρανε μέσα σε τούτο τον Κάτω Κόσμο, νάναι κούφια, φουσκωμένα άντερα, με δίχως αξία απόλυτη. Τούπα πως μια φορά σκοτώνονταν έτσι συναμεταξύ τους οι άνθρωποι για θρησκευτικούς λόγους. Τούπα πως στο Βυζάντιο τη νύχτα μαχαιρώνονταν οι διάφορες παρτίδες γύρω σ’ ένα καλαμπούρι. Οι μισοί θέλαν «τον Υιόν ομοούσιον τω Πατρί», οι άλλοι μισοί τον προτιμούσαν «ομοιούσιον». Και να, μπηχτές στα σκοτεινά. Θα μπορούσε να το καταλάβει;
Γέλασε ολόκαρδα με όλα του τα δόντια, πούναι άσπρα, μεγάλα και γερά σα φρέσκες μυγδαλοσκελίδες.
Τούπα πως ύστερα από λίγα χρόνια, ίσως άλλοι θα γελούν έτσι για τους δικούς μας σκοτωμούς. Άλλοι που θα σκοτώνουνται για αντιπατριωτικά ιδανικά. Θα σκοτώνουνται και πάλι με ενθουσιασμό για τα καινούργια ιδανικά τους. Θάναι πάλι ο ίδιος αισχρός, ο πολύ παλιός πόλεμος κάτω από ολοκαίνουργιες σημαίες. Ίσως κιόλας να ξεκοιλιάζουνται τότες με ιερή μανία, λέγοντας: «σκοτώνουμε τον πόλεμο». Και γι’ αυτούς πάλι θα γελάσουν αργότερα άλλοι με το ίδιο κέφι.  


O Θεόδωρος Αγγελόπουλος διαβάζει το Πιστεύω στο Φανάρι -Το θανατηφόρο βλέμμα του Ευάγγελου Βενιζέλου [εικόνες]

Ως Μέγας Αρχων Λογοθέτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου παραβρέθηκε στο Φανάρι (ήταν επίσημος προσκεκλημένος του Βαρθολομαίου), στη δοξολογία που έγινε παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη αλλά και του Πάπα Φραγκίσκου, ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος.
Ο κ. Αγγελόπουλος ήταν ο μοναδικός εξωεκκλησιαστικός παράγοντας, πέραν του υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου, που συμμετείχε στις επαφές των δύο πλευρών, και μάλιστα ήταν ο άνθρωπος που διάβασε το Πιστεύω κατά τη συλλειτουργία. Κάπου εκεί συνέλαβε ο φωτογραφικός φακός τον κ. Βενιζέλο, που καθόταν παραδίπλα, να του ρίχνει ένα από τα γνωστά «δολοφονικά» βλέμματά του...

Ξεχάστε αυτά που ξέρατε! Ποιες συντάξεις μειώνονται και πόσο;


0418253224d032e0fae53512b9ca4f83
Ενοποιήσεις ταμείων, πάγωμα αυξήσεων, μειώσεις  υντάξεων, μείωση του ΕΚΑΣ, αύξηση ορίων ηλικίας και τέλος στις πρόωρες συντάξεις πριν από τα 62 έτη.
Αυτές είναι οι αλλαγές που έρχονται στο ασφαλιστικό μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια και φέρνουν τα πάνω κάτω για εκατομμύρια ασφαλισμένους σε όλα τα Ταμεία.
Μειώσεις παντού στις συντάξεις
Η πρώτη αλλαγή έχει να κάνει με τα ποσά των συντάξεων. Σε αυτό θα πρέπει να ξεχάσουμε όλοι την προβλεπόμενη αύξηση κατά 3,2% στις κύριες συντάξεις. Το κόστος υπολογίστηκε στα 900 εκατομμύρια ευρώ και κάπως έτσι … πήγε περίπατο λόγω της κατάστασης των Ταμείων και των πιέσεων της τρόικας.
Η δεύτερη αλλαγή αφορά στο ΕΚΑΣ που σύμφωνα με τους υπολογισμούς λόγω λανθασμένης καταβολής υπήρξε υπέρβαση κατά 200 εκατομμύρια και έτσι έρχεται νέος υπολογισμός, κάτι που θα σημάνει μειώσεις για χιλιάδες συνταξιούχους.
Μεγάλοι χαμένοι οι σημερινοί 40ρηδες
Δεν είναι όμως μόνο αυτές οι μειώσεις στα ποσά των συντάξεων.
Η τρόικα ζητά αλλαγή στον υπολογισμό των κύριων συντάξεων με βάση όλα τα έτη ασφάλισης και κάπως έτσι οι νέοι συνταξιούχοι θα έχουν απώλειες στο ποσό της σύνταξης ως και 30% σε σχέση με σήμερα.
Ταυτόχρονα η τρόικα ζητά μείωση της κρατικής επιδότησης στις κατώτατες συντάξεις οι οποίες κινδυνεύουν να πέσουν ακόμη και κάτω από τα 300 ευρώ.
Αύξηση ορίων ηλικίας σε όλα τα επίπεδα
Οι μεγάλοι χαμένοι είναι κυρίως οι 40ρηδες. Όσοι δηλαδή γεννήθηκαν από το 1975 και μετά θα δουν αύξηση στα όρια ηλικίας για πρόωρη συνταξιοδότηση κατά πέντε έτη, από τα 15 στα 20 δηλαδή ή από τα 4.500 στα 6.500 ένσημα.
Χάνουν τουλάχιστον 250.000 ασφαλισμένοι από τα νέα μέτρα
Σε όλα τα Ταμεία όμως για όλους τους υπαλλήλους δημοσίου και ιδιωτικού τομέα ουσιαστικά καταργούνται όλες οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις πριν τα 62 έτη από το 2021.
Οι αλλαγές θα αρχίσουν με αύξηση κατά 2 έτη το 2019 και άλλα 2 έτη το 2021.
Κάπως έτσι αναγκάζονται να δουλέψουν επιπλέον έτη οι μητέρες ανηλίκων εκείνοι που συμπληρώνουν τα 25 έτη σε δημόσιο και ΔΕΚΟ και οι ασφαλισμένοι πριν το 1993.
Από τις αλλαγές αυτές πλήττονται ουσιαστικά 250.000 ασφαλισμένοι.
Πηγή: newsit.gr


Του Θωμά Ηλιόπουλου*

Η μεγαλύτερη καταστροφή του ελληνισμού –χωρίς αμφιβολία– έγινε κατά τη διάρκεια του 4ου μ.Χ. αιώνα. Από τότε και για τα επόμενα 1500 χρόνια ακόμη και το όνομα Έλληνας απαγορεύτηκε τελείως να χρησιμοποιείται.

Στη διάρκεια αυτών των 1500 ετών ψάξτε να βρείτε το όνομα Έλληνας σε ό,τι έμεινε γραπτό στην eλληνική γλώσσα. Δεν υπάρχει. Έγινε καταπιεστικά Ρωμαίος ή Ρωμιός και η Ελλάδα και οι Έλληνες ξεχάστηκαν για πάντα.

Το όνομα Έλληνας ήταν απαγορευμένο επί ποινή ΘΑΝΑΤΟΥ.
Συκοφαντήθηκε ανελέητα και κακόβουλα και έγινε συνώνυμο του ειδωλολάτρη, μία λέξη ειδικά κατασκευασμένη για τους έλληνες μόνο με «πνευματική» μανία.

Κατά το υπόλοιπο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα χρόνια του Βυζαντίου και κατά την τουρκοκρατία, ο ραγιάς Ρωμιός είχε ξεχάσει τελείως την Ελλάδα, την ελληνικότητά του και το ίδιο το όνομά του. Τον έκαναν να απεχθάνεται τον έλληνα και για αυτό έγινε ρωμιός και μάλιστα να είναι υπερήφανος για αυτό. Κανένας άλλος λαός στον κόσμο δεν πέταξε το όνομά του για να πάρει το όνομα του κατακτητή. Θλιβερό κατάντημά μας. Έμεινε, όμως, η ελληνική γλώσσα η οποία εξυπηρέτησε το εκάστοτε κατεστημένο, αλλά και αυτή αλλοιώθηκε βάναυσα να το υπηρετεί. Χιλιάδες λέξεις της πήραν άλλη σημασία που ήθελαν οι κατακτητές  οι οποίοι ήξεραν ότι ένα λαό τον κατακτάς όταν όντως του αλλάζεις τη γλώσσα του.
Η 25η Μαρτίου 1821 έφτασε σαν ένας εφιάλτης και τον ξύπνησε, γιατί στο βαθύ υποσυνείδητο όλοι οι σκλάβοι Ρωμιοί ήξεραν ότι ήταν «Έλληνοι». Ευτυχώς τους είχε μείνει και αυτό μέσα στη ρωμαίικη παράδοση. Τα δημοτικά μας τραγούδια και πάλι ευτυχώς κράτησαν κάτι από αυτή την καταστροφική ισοπέδωση. Αυτή ήταν η ζοφερή κατάσταση των Ελλήνων όταν ανέτειλε το 1821.
Κατά την Αναγέννηση οι Ευρωπαίοι μάς «άνοιξαν» λίγο τα μάτια, αλλά η λάμψη της, δυστυχώς, δεν μπορούσε να φτάσει σε κάθε ελληνική γωνιά της Μεσογείου. Εξάλλου ακολούθησαν και τα 400 χρόνια της μαύρης Τουρκοκρατίας.

Μέχρι και το 1821 –και πολύ μετά από αυτό– η πραγματικότητα ήταν ότι όλος ο Ελληνισμός έμεινε πρώτα από όλα ανιστόρητος και συνεπώς ανελλήνιστος. Η ρωμιοσύνη τον κρατούσε απολίτιστο και κάτω από την εξουσία των δογμάτων και τον τυραννούσε πολιτικά, αλλά περισσότερο πνευματικά.

Ακόμη και μετά το 1821 η Ευρώπη φιλελληνικά προσπάθησε να μάς βοηθήσει, αλλά το ρωμαίικο έμεινε πάντοτε εναντίον της Ελλάδας και κάθε τι ελληνικό. Ακόμη και σήμερα ονομάζουμε τους προγόνους μας, τους φωτοδότες της ανθρωπότητας φευ, τους ιδεολάτρες που έσπειραν το σημερινό μας πολιτισμό, χλευαστικά τους υποβιβάζουμε και τους αποκαλούμε αηδιαστικά ειδωλολάτρες!

Η ελληνικότητά μας ακόμη και σήμερα διαστρεβλώνεται, τις περισσότερες φορές αποκρύπτεται και αλλοιώνεται τόσο άδικα ώστε να την απωθούμε. Ο σημερινός έλληνας αγνοεί τελείως το παρελθόν του και τον εαυτό του. Με τη ρωμιοσύνη γίναμε ένας λαός σχιζοφρενής. Τι μέλλον μπορεί να έχει ένας λαός ο οποίος δεν γνωρίζει την ένδοξη ιστορία και το λαμπρό παρελθόν του το οποίο θα πρέπει να τον οδηγεί στο μέλλον για σημαντικότερα κατορθώματα;

Οι Ευρωπαίοι ακόμη και σήμερα περιμένουν σπίθες αναλαμπής από τον ελληνισμό που δεν έρχονται.

Ως ρωμιοί τι έχουμε δώσει στον κόσμο; Η Ευρώπη κατά την Αναγέννηση αναγεννήθηκε μέσα στο αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Εμείς είμαστε αιώνες πίσω και ζούμε μέσα σε ένα δογματισμό και κρατικισμό που δεν είναι ελληνικά και αυτό ακριβώς μας απομονώνει από την Ευρώπη, αλλά περισσότερο εκμηδενίζει τις δημιουργικές δυνάμεις του Ελληνισμού. Με μία τόσο μακραίωνη ταπείνωση, ο σημερινός Έλληνας δεν γνωρίζει το χθες και είναι ανίκανος να προβλέψει και να βαδίσει στο ελληνικό του μέλλον. Αυτό μας έχει φέρει σε μία κατάσταση βαρβαρότητας που τη ζει σήμερα ο Έλληνας μέσα στη χρεοκοπία του.

Το πιο σημαντικό πράγμα που μας έφερε τα ο 1821 –εκτός από την ελευθερία από τον τουρκικό ζυγό– είναι που ξαναέφερε στην επιφάνεια και ζωντάνεψε τα ονόματα Ελλάς και Έλληνες. Να, λοιπόν γιατί η γενναία Ελληνική Επανάσταση αφορίστηκε τόσο πανηγυρικά! Η ρωμιοσύνη μάς ήθελε ανιστόρητους, βάρβαρους και σκλάβους. Ποιος το αμφιβάλει αυτό;
Εάν έχετε διαβάσει δύο-τρία βιβλία Ιστορίας, βάλτε το χέρι στην καρδιά σας και πέστε ότι όλα τα ανωτέρω είναι ψέματα. Η καρδιά που χτυπάει ελληνικά και βλέπει ελεύθερα και με πόνο την κατάντιά μας, θα ομολογήσει την αλήθεια που φαίνεται με γυμνό μάτι. Ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας.

Είχε απόλυτο δίκιο ο ποιητής μας Κωστής Παλαμάς που διακήρυξε:
Αυτό το λόγο θα σας πω
δεν έχω άλλο κανένα,
Μεθύστε με το αθάνατο
κρασί του Εικοσιένα.

Μόνο τότε θα ψάλλουμε με πολλή υπερηφάνεια τα αθάνατα λόγια του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού.
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
Των ελλήνων τα ιερά
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη
Χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά!


ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Ας σκεφτούμε ΟΜΩΣ τι μας λένε και τι μας συμβουλεύουν τα λόγια αυτά!

*Ο ΘΩΜΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ είναι εκπαιδευτικός στη Μελβούρνη και αρθρογράφος σε ομογενειακά και Ελληνικά έντυπα


Σχόλιο ιστολογίου: Η αλήθεια είναι ότι κάτω από την σκληρή και αδυσώπητη εξουσία της τετρακοσίων ετών τουρκοκρατίας, όπου και η ελληνική γλώσσα έπαψε να μιλιέται, ο μόνος χώρος που αυτή συντηρήθηκε και κράτησε ζωντανό το καντήλι του ελληνισμού ήταν η εκκλησία. Η ορθόδοξη πίστη ήταν αυτή που ξεχώριζε τον ρουμ ραγιά, με ότι αυτό συμβόλιζε, από τον τούρκο κατακτητή. Και αυτό οφείλεται κυρίως στην απόφαση του Μωάμεθ του Πορθητή (που όπως λέγεται είχε ελληνίδα μητέρα που διατήρησε κρυφά την ορθόδοξη πίστη της μέχρι τον θάνατο της) να διατηρήσει τα προνόμια του Πατριάρχη σε ότι αφορούσε τους έλληνες ορθόδοξους. Μια απόφαση που σεβάστηκαν και οι διάδοχοι του.

ΒΡΕΘΗΚΕ η πρώτη ιστορική πηγή που αναφέρει τον Τύμβο της Αμφίπολης! ΟΧΙ Ρωμαϊκός, ΟΧΙ επισκέψιμος!  σημαντικός ο νεκρός!




Ο ΤΥΜΒΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΗΓΗ

Ο Έλληνας συγγραφέας και ποιητής Αντίπατρος ο Σιδώνιος, γεννημένος το 280 περίπου π.Χ, κάνει την γνωστή αναφορά του στον λέοντα της Αμφίπολης λέγοντας: "Ειπέ Λέον, φθιμένοιο τίνος τάφον αμφιβέβηκας , βουφάγε; Τις τασ άξιος ην αρετάς;". 
Η μετάφραση είναι η εξής:"Πες, λέοντα, ποιανού τον τάφο φυλάς , εσύ που τρως τα βουβάλια; Ποιος ήταν άξιος των αρετών σου;"
(Υπενθυμίζεται ότι ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος ήταν γνωστός για τον κατάλογο που συνέταξε για τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Μάλιστα λέγεται ότι τα επισκέφτηκε όλα για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αν άξιζε να συμπεριληφθούν στον κατάλογό του.) 

Τι σχέση όμως μπορεί να έχει η εν λόγω ιστορική αναφορά με τον Τύμβο Καστά;

Γνωρίζουμε αποδεδειγμένα πλέον ότι ο Λέοντας της Αμφίπολης αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι του Τύμβου Καστα. Με απλά λόγια, η εν λόγω πηγή αποτελεί ουσιαστικά την αρχαιότερη και ίσως μοναδική ιστορική αναφορά που έχει βρεθεί μέχρι στιγμής για το μνημείο της Αμφίπολης (έστω και αν αναφέρεται σε ένα τμήμα του).

Είναι φυσικό επακόλουθο λοιπόν να μπορούν να εξαχθούν πολύ σημαντικά συμπεράσματα για τον Τύμβο. Αυτά είναι τα εξής:

1)Το 260-250 π.Χ, δηλαδή εξήντα με εβδομήντα χρόνια μετά από την κατασκευή του τάφου, ήταν άγνωστος ο νεκρός. Γι αυτό και ο Αντίπατρος αναφέρει "φθιμένοιο τίνος τάφον αμφιβέβηκας ".

2)Τα λίγα χρόνια που μεσολαβούν απο την κατασκευή του τύμβου εως και την συγγραφή του ποιήματος μαρτυρούν οτι ο τάφος σφραγίστηκε από την αρχή, διαφορετικά ο Αντίπατρος δεν θα αναρωτιόταν ποιόν φυλάει ο λέοντας.

3) Πέραν πάσης αμφιβολίας παύει ο ισχυρισμός ότι το μνημείο ήταν επισκέψιμο, γιατί αν πραγματικά ήταν και πάλι ο Αντίπατρος δεν θα αναρωτιόταν για το ποιος είναι θαμμένος μέσα. Ως εκ τούτου καταρρέουν οι ισχυρισμοί περί ρωμαϊκών μνημείων και περί χρονολόγησής του μεταγενέστερης από αυτήν του τελευταίου τετάρτου του 4ου π.Χ αιώνα. 

4) Όταν γράφτηκε το ποίημα ο νεκρός του Τύμβου Καστά ήταν ήδη μέσα και μάλιστα σχετικά πρόσφατα ενταφιασμένος. Γιατί να υπήρχε τόσο μεγάλη ανάγκη για μυστικότητα; Πως κατάφεραν να κρατήσουν μυστικό το όνομα μιας τόσο σημαντικής προσωπικότητας; Εκτιμούμε πως μόνο ο Μ.Αλέξανδρος θα χρειαζόταν τέτοια προστασία. 

5) "βουφάγε; Τις τασ άξιος ην αρετάς;", η ερώτηση αυτή του Αντίπατρου δείχνει ξεκάθαρα το μέγεθος της προσωπικότητας που είναι θαμμένη στον Τύμβο της Αμφίπολης. Άλλωστε το επιβεβαίωσε και το Υπουργείο στις επίσημες ανακοινώσεις του "Πιθανότατα, πρόκειται για μνημείο αφηρωϊσμένου νεκρού, δηλαδή, θνητού στον οποίον αποδόθηκαν λατρευτικές τιμές από την κοινωνία της εποχής του. Ο νεκρός ήταν εξέχουσα προσωπικότητα, καθώς μόνον έτσι εξηγείται η κατασκευή αυτού του μοναδικού ταφικού συγκροτήματος".


Κώστας Καραπιπέρης

ΠΗΓΗ

EXOYN ΞΕΦΥΓΕΙ!!!!!Τούρκος Υπουργός: «Οι μουσουλμάνοι ανακάλυψαν ότι η Γη είναι σφαίρα!»



Το καθεστώς Ερντογάν στην Τουρκία συνεχίζει να γελοιοποιείται στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα με τους ισχυρισμούς του.
Μετά την απίστευτη δήλωση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι την Αμερική ανακάλυψαν οι μουσουλμάνοι (!), ήρθε η σειρά του Τούρκου υπουργού Επιστημών, Βιομηχανίας και Τεχνολογίας να μας… διαφωτίσει ότι τη σφαιρικότητα της Γης την ανακάλυψαν… μουσουλμάνοι επιστήμονες.

Μιλώντας σε συνάντηση επιχειρηματιών στο Ικόνιο, την Παρασκευή, ο Φικρί Ισίκ (Fikri Işık) είπε ότι «700 με 800 χρόνια πριν τον Γαλιλαίο, 71 μουσουλμάνοι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η Γη είναι σφαίρα».

Ωστόσο, οι βλακείες που ξεστομίζουν οι ισλαμιστές κυβερνήτες της Τουρκίας δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές ούτε από τα τουρκικά Μέσα, με την εφημερίδα Ηurriyet να αναγκάζεται να αναφέρει ότι η σφαιρικότητα της Γης ήταν ήδη γνωστή στους αρχαίους Έλληνες.

Ο Γαλιλαίος δε, δεν αντιμετώπισε την οργή της Καθολικής Εκκλησίας (1616 και 1633) επειδή είπε ότι η Γη ήταν σφαιρική, αλλά επειδή υιοθέτησε την ηλιοκεντρική θεωρία, που ερχόταν σε σύγκρουση με την άποψη που είχε αποδεχθεί η Εκκλησία (ανατολική και δυτική) ότι η Γη είναι το κέντρο του Σύμπαντος.

Το 830 ο Χαλίφης Αλ Μαμούν όρισε μια επιτροπή από μουσουλμάνους αστρονόμους για να μετρήσουν την περιφέρεια της Γης, που ήταν αποδεκτή ως σφαίρα έτσι κι αλλιώς, και εκείνοι κατάφεραν να την υπολογίσουν με μεγάλη ακρίβεια. Αυτό λοιπόν το γεγονός ο Τούρκος υπουργός το διαστρέφει με επιχειρήματα στυλ… Λιακόπουλου!

Να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι την Ηλιοκεντρική Θεωρία, ότι δηλαδή η γη είναι σφαίρα και κινείται γύρω από τον ήλιο, τη διατύπωσε ο Έλληνας επιστήμονας Αρίσταρχος ο Σάμιος (310 π.Χ. – περίπου 230 π.Χ.), ενώ την περιφέρεια της Γης υπολόγισε με μεγάλη προσέγγιση ο επίσης Έλληνας επιστήμονας Ερατοσθένης ο Κυρηναίος (276 π.Χ. – 194 π.Χ).

Ο Ερατοσθένης υπολόγισε την περιφέρεια της Γης σε 252.000 στάδια. Δεν ξέρουμε όμως την ακρίβεια της μέτρησης, καθώς δεν ξέρουμε ποιο είδος σταδίου χρησιμοποίησε. Αν χρησιμοποίησε το αττικό στάδιο (184,98 μέτρα), τότε υπολόγισε την περιφέρεια σε 46.615 χιλιόμετρα. Αν χρησιμοποίησε το οδοιπορικό στάδιο (157,50 μέτρα), τότε την υπολόγισε σε 39.690 χιλιόμετρα, που είναι αρκετά καλός υπολογισμός, με δεδομένο ότι σήμερα υπολογίζεται σε 40.007,86 χιλιόμετρα, ενώ στη Γαλλική Επανάσταση είχε οριστεί να είναι 40.000 χιλιόμετρα.

Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ

Η ΘΡΑΚΗ ΜΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ