Ελληνοτουρκική φιλία, τραγικές συγκρίσεις και συμπεράσματα...
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Αν δεν το ξέρετε, πρέπει να σας γίνει υπενθύμιση: Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι φίλες χώρες, αναπτύσσουν εδώ και μία δεκαετία την ελληνοτουρκική φιλία, ενώ διερευνώνται συνεχώς τρόπο ανάπτυξης των «επαφών» των δύο χωρών. Τουλάχιστον, αυτά μας διαμηνύουν συνεχώς οι πολιτικοί ταγοί της Ελλάδας και τα διάφορα διάσπαρτα στον Τύπο έμμισθα παπαγαλοειδή τους…
Βέβαια, οι συνεχείς παραβιάσεις στο Αιγαίο, η προκλητική και θρασύτατη πολιτική πειρατείας, οι απειλές πολέμου και πλήθος άλλων δραστηριοτήτων που αναπτύσσει η «απέναντι πλευρά» δεν γίνονται (σχεδόν ποτέ) αντικείμενο συζήτηση στην χώρα μας, αφού πρώτιστο μέλημα και «με κάθε θυσία» είναι η ανάπτυξη φιλίας μεταξύ των δύο χωρών (έστω και μονομερούς)…
Όμως, επειδή τα λόγια συνήθως έχουν την βαρύτητα του… αέρα, οι δε πράξεις μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι είναι μεμονωμένα περιστατικά φανατικών εθνικιστών και καταδικάζονται και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, οι εικόνες, που παραμένουν αναλλοίωτες στον χρόνο, έρχονται να υπενθυμίσουν (ή και να τονίσουν) την σκληρή αλήθεια που με τόση επιμέλεια κάποιοι επιμένουν να αποκρύψουν…
Ένα συγκλονιστικό δημοσίευμα της τουρκοκυπριακής εφημερίδας «Αφρίκα», ουσιαστικά ένα μοναδικό φωτορεπορτάζ, έρχεται να θυμίσει το «μέγεθος», την «ποιότητα», αλλά και την πραγματικότητα που εργάζεται σκληρά να αποκρύψει από τους πολίτες μία εθελόδουλη πολιτική ηγεσία.
Γράφει, λοιπόν, εκστασιασμένος, ο τουρκοκύπριος δημοσιογράφος:
«Κατέβαινα από το Αλεβκαγιασί προς το Εσέντεπέ. Σταμάτησα στο Καραγάτς δίπλα σε μια ετοιμόρροπη εκκλησία.Και με αυτές τις λέξεις, και τον θαυμασμό του προς την θρησκευτική χριστιανική πίστη των Ελλήνων, που επιμένουν ακόμη και μέσα από ερείπια των θρησκευτικών τους ναών, να στηρίζονται στην ακλόνητη πίστη τους, παραθέτει συγκλονιστικές φωτογραφίες από χριστιανικούς ναούς, για την ακρίβεια, από ερείπια χριστιανικών ναών, που έχουν απομείνει στην Κύπρο, που στέκουν όρθια ακόμη και σήμερα μετά το πέρασμα του «Αττίλα», μετά τις ορδές των βανδάλων που ξέσπασαν επάνω τους την… «αγάπη» τους για την Ελλάδα.
Η οροφή είχε καταρρεύσει εντελώς και είχαν μείνει μόνο οι τέσσερεις τοίχοι. Ακόμη και οι τοίχοι εν μέρει έχουν καταρρεύσει. Έπαθα λοιπόν σοκ όταν ακόμη και σε αυτή την κατεστραμμένη εκκλησία είδα κεριά αναμμένα.
Μα τι ακλόνητη πίστη είναι αυτή!»
Ένα ενδεικτικό «φωτορεπορτάζ» αποδεικνύει όχι μόνο τα ψεύδη των καταγγελλόντων, αλλά και την ανικανότητα των «υπευθύνων» στο να αντιμετωπίσουν «με το γράμμα του νόμου» της ισονομίας και της ισοπολιτείας, όλους εκείνους που αφοδεύουν στην λογική και κινούνται προς την κατεύθυνση δημιουργίας λίαν επικίνδυνων και ανώμαλων εσωτερικών καταστάσεων στην Ελλάδα.
Η οποιαδήποτε σύγκριση αποδεικνύει όχι το μέγεθος της μηδενικής τουρκικής φιλίας, αλλά και τα σχέδια της γείτονος για την επόμενη ημέρα, η οποία είναι μαθηματική βέβαιο πως θα έρθει εάν συνεχισθεί η παρούσα επικίνδυνη (ο πλέον επιεικής χαρακτηρισμός) ασκούμενη πολιτική από την πλευρά της Ελλάδας.
Η ανοχή και η αδιαφορία, είναι δύο «συστατικά» που όταν αναμιχθούν το μόνο που μπορούν να παράξουν είναι ο… τρόμος. Ας το έχουν αυτό υπόψιν τους οι «αρμόδιοι», οι κρυπτόμενοι κυβερνώντες και οι λοιποί πατριδοκάπηλοι, οι συνομιλητές "γκρίζων λύκων", φανατικών ισλαμιστών τζιχαντιστών αλλά και όψιμων "σουλτάνων", όλοι εκείνοι που τολμούν να μετράνε την Ελλάδα με ψήφους και "γρόσια τούρκων επενδυτών" και που ανέχονται από την γείτονα να εμπαίζει μία ολόκληρη χώρα επειδή οι ίδιοι είναι άνθρωποι αμφιβόλου ηθικής και εθνικής ποιότητας, αλλά και δουλικά και υπηρέτες «των εμπόρων των εθνών»…
Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου