«Αλέξανδρος και Λεωνίδας σπάνε ταμεία στον Καναδά» τιτλοφορούνταν άρθρο της «δημοκρατίας», το οποίο αναφερόταν στη μεγάλη επιτυχία της εκθέσεως ελληνικών αρχαιοτήτων στο Μόντρεαλ του Καναδά. Η έκθεση έχει τον γενικό τίτλο «Οι Ελληνες: από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο».
Για την πραγματοποίησή της συνεργάστηκαν 22 ελληνικά μουσεία, δανείζοντας μερικά από τα αριστουργήματά τους στο Μουσείο Πουάντ α Καγιέρ. Οι υπεύθυνοι της έκθεσης βλέπουν με έκπληξη το μεγάλο νούμερο των εισιτηρίων που κόβουν. Διαπιστώνουν με ευχαρίστηση πόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέρον του κοινού για τα ελληνικά εκθέματα.
Για την πραγματοποίησή της συνεργάστηκαν 22 ελληνικά μουσεία, δανείζοντας μερικά από τα αριστουργήματά τους στο Μουσείο Πουάντ α Καγιέρ. Οι υπεύθυνοι της έκθεσης βλέπουν με έκπληξη το μεγάλο νούμερο των εισιτηρίων που κόβουν. Διαπιστώνουν με ευχαρίστηση πόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέρον του κοινού για τα ελληνικά εκθέματα.
Μπορεί αυτό να παραπέμπει στο «έξω πάμε καλά», αλλά στη σημερινή συγκυρία αυτό δεν ισχύει. Η φήμη μας στο εξωτερικό δεν είναι και τόσο... απαστράπτουσα και λόγω των προδοτικών συκοφαντιών που εκτόξευε ο Γιώργος Παπανδρέου εναντίον των Ελλήνων την περίοδο της πρωθυπουργίας του.
Το όνομα της χώρας μας διασύρθηκε αδίκως, με αφορμή τη μνημονιακή περιπέτεια. Αρα, δεν πάμε όλοι μαζί καλά... έξω.
Το όνομα της χώρας μας διασύρθηκε αδίκως, με αφορμή τη μνημονιακή περιπέτεια. Αρα, δεν πάμε όλοι μαζί καλά... έξω.
Στο εξωτερικό διαπρέπουν ο Λεωνίδας, ο Αγαμέμνων, ο Μέγας Αλέξανδρος και γενικά εκείνοι που είναι ταγμένοι να... αρέσουν στην ανθρωπότητα λόγω της προσωπικότητας, του θάρρους, της περιφρόνησης των κινδύνων, των χαρισμάτων, της ευσέβειας και της φιλοπατρίας τους.
Οι Ελληνες αρέσουν όταν είναι Ελληνες, όχι απλώς ελληνόφωνοι, και όταν συμπεριφέρονται ως Ελληνες. Απλό μπορεί να φαίνεται αυτό αλλά δεν είναι. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι είναι εύκολο για το έθνος μας να ξεστρατίζει από τον δρόμο του, να λησμονεί την αποστολή του και να λησμονιέται από τους ανθρώπους.
Αυτό συμβαίνει όποτε επικρατούν οι λεγόμενοι «ψύχραιμοι» του συλλογικού βίου, εκείνοι που σκόπιμα προκαλούν σύγχυση για τα όρια που χωρίζουν τις περιοχές της σύνεσης από εκείνες της δειλίας. Βγαίνουμε από τη σωστή οδό, όταν γινόμαστε ασεβείς, αρνησιπάτριδες, επικεντρώνουμε το σύνολο των προσπαθειών μας στη συγκέντρωση ύλης και όχι στην καλλιέργεια αρετής.
Αυτό συμβαίνει όποτε επικρατούν οι λεγόμενοι «ψύχραιμοι» του συλλογικού βίου, εκείνοι που σκόπιμα προκαλούν σύγχυση για τα όρια που χωρίζουν τις περιοχές της σύνεσης από εκείνες της δειλίας. Βγαίνουμε από τη σωστή οδό, όταν γινόμαστε ασεβείς, αρνησιπάτριδες, επικεντρώνουμε το σύνολο των προσπαθειών μας στη συγκέντρωση ύλης και όχι στην καλλιέργεια αρετής.
Είναι καλό πράγμα η υπόμνηση του αρχαίου μεγαλείου - αρκεί να θέλουμε να το φτάσουμε και να το ξεπεράσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου