Του Γιώργου Νούτσου
Η αγορά έχει έτσι κι αλλιώς καιρό τώρα κάνει στάση πληρωμών. Ούτε αγοράζει, ούτε πουλάει… Απλά, όσοι ακόμα αντέχουν, παίρνουν αργές προσεκτικές ανάσες, για να κρατηθούν ζωντανοί όσο περισσότερο γίνεται, σε αναμονή του «θαύματος» μιας επανεκκίνησης, πού όλοι εξαγγέλλουν, μα ποτέ δεν έρχεται.
Η εικόνα της αγοράς, απλά, καταδεικνύει το τέλμα της οικονομίας μας και των πολιτικών που ασκήθηκαν και ασκούνται! Καταβάλλεται από τον Σαμαρά μια εργώδης προσπάθεια, όλο αυτό το χάλι, να το χρεωθεί ο Τσίπρας και η νεόκοπη κυβέρνησή του, σε μια εναγώνια διαστροφική αναζήτηση, να απεμπλακεί ο ίδιος από τις ευθύνες που τον βαρύνουν. Είναι γεγονός, πως ο προσδιορισμός της αλήθειας, ποτέ δεν υπήρξε μια εύκολη υπόθεση. Πόσο μάλλον, όταν η κακοποίησή της σχεδόν πάντα εξυπηρετούσε ιδιοτελή προσωπικά συμφέροντα, αλλά ταυτόχρονα, προσπαθούσε να εμπλέξει - απόλυτα συνειδητά - τον κόσμο, σε μια άποψη, ετεροκαθορισμένη, δόλια, υπολογιστική και σχεδόν πάντα αντίθετη με τα πραγματικά του συμφέροντα.
Οι ευθύνες της Σαμαρικής ΝΔ, είναι τεράστιες για την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Πέραν του ότι παρέδωσε «αυθωρεί και παραχρήμα» με την ανάληψη των κυβερνητικών καθηκόντων της, τα ασημικά και τα χρυσάφια της χώρας, δεν φρόντισε να κρατήσει καν τα προσχήματα, για να δείξει τουλάχιστον, πως το παλεύει! Ένδειξη αλαζονείας και έπαρσης προφανώς, καθώς ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό τους, πως θα μπορούσε αυτός ο «κακομαθημένος, βολεψάκιας και καναπεδάτος» λαός να αντιδράσει στους σχεδιασμούς τους…!
Μα ο λαός αντέδρασε! Κι έπραξε το απονενοημένο να χρήσει κυβερνήτη του ένα κόμμα της Αριστεράς του 3,5%, με περγαμηνές αντισυμβατικών για τα συντηρητικά πρότυπα αγώνων, με ανθρώπους στις τάξεις του μπολιασμένους από αριστεροφροσύνη – με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στις πολιτικές του – και βέβαια, με άδηλη ακόμα τότε τη γραμμή πλεύσης του, καθότι ποτέ στο παρελθόν, δεν είχε αποτολμηθεί κάτι παρόμοιο!
Ο Σύριζα κάνει ως κυβέρνηση πια, εδώ και τρεις κοντά μήνες, τα πρώτα του βήματα. Ανάλογα με την προσωπική οπτική του, θα μπορούσε ο καθένας να προσδώσει πλείστα όσα χαρακτηριστικά στην νεόκοπη κυβερνητική παρουσία του. Όπως και ήδη γίνεται, καθώς η κρίσεις και οι επικρίσεις, δίνουν και παίρνουν! Δεν θα σταθώ στις επικρίσεις του Σαμαρά και των στενών του συνεργατών! Αυτές έτσι κι αλλιώς δεν αντέχουν σε καμιά κριτική, γιατί έρχονται και επιβεβαιώνουν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, πως «στο σπίτι του κρεμασμένου, δεν μιλάνε για σχοινί»!!!
Η απονομιμοποιητική έκφραση, του … «δεν δικαιούστε να ομιλείτε» που κάμποσες φορές ακούστηκε στην Ελληνική Βουλή, ταιριάζει γάντι στην αδόκιμη, ασύνταχτη και σίγουρα, καθόλου πειστική, πολιτική στάση και λόγο της σημερινής σοβαρά λαβωμένης ΝΔ Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως είναι αυτή, που με τις πολιτικές της, έφερε την ελληνική κοινωνία στο απόλυτο αδιέξοδο και παρέδωσε στον Τσίπρα, μια χώρα δεμένη πισθάγκωνα - με βούλες και υπογραφές και Αγγλικό Δίκαιο - για να την συνεφέρει...! Ακόμα και οι δόλιες μεθοδεύσεις της, να μην αφήσει χρόνο στη νέα κυβέρνηση ν ανασάνει μέσα από την οικονομική ασφυξία που της κληροδότησε, καταδεικνύει όχι μόνο τις τεράστιες ευθύνες της, αλλά και την ανύπαρκτη πολιτική ηθική της!
Ο Σύριζα από την άλλη, χωρίς να υπολείπεται σε προχειρότητα, αυτοσχεδιασμούς, απειρία, ιδεοληπτικές συμπεριφορές και κυβερνητική αλαζονεία, διάγει τις πρώτες κυβερνητικές του εμπειρίες εν μέσω τρικυμιών! Του έλαχε να βγάλει τη χώρα από τη λάσπη, χωρίς να έχει τα μέσα, το χρόνο και τα εργαλεία για να το πράξει! Τραβάει έναν δρόμο ανηφορικό, με εντάσεις, κόκκινες γραμμές, επικοινωνιακές καντρίλιες, αλλά πιθανότατα και ουσία, στις πολιτικές του στοχεύσεις! Κάθε κριτική την ώρα αυτή πρέπει πολύ προσεκτικά να διατυπώνεται…! Γιατί, πολύ απλά, ότι βλέπουμε δεν σημαίνει, πως έτσι είναι κι όλας! Ότι λέγεται, μπορεί κάλλιστα να μην εννοείται! Ότι «εκτοξεύεται», κάλλιστα μπορεί να είναι άσφαιρο!
Και φτάνουμε μέσα στο κλίμα αυτό, στο δια ταύτα! Το παιχνίδι που παίζεται είναι παιχνίδι για σκληρά νεύρα. Εκατέρωθεν πιέσεις, απειλές, εκβιασμοί… Όλα ταγμένα στο μέγιστο στόχο της διαπραγμάτευσης. Κι αν κάποιοι ξενίζονται από αυτές τις πρακτικές, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν πως το παιχνίδι έτσι ακριβώς παίζεται!!! Κι εκεί, θεωρώ, πως για την ώρα και παρά τις καθυστερήσεις, το πάνε αρκετά καλά.
Επειδή όμως, αργά αλλά σταθερά, φτάνουμε σιγά-σιγα στο σημείο μηδέν, απαιτείται πια ιδιαίτερη προσοχή. Απόλυτα πιστεύω πως οι κόκκινες γραμμές πρέπει ατόφιες να παραμείνουν! Στον λυσσαλέο πόλεμο των «συμμάχων» δανειστών μας, των ντόπιων εντολέων τους και των διαπλεκόμενων «εθνικών προμηθευτών», η σταθερή αλλά γόνιμη στάση είναι η λύση! Δίνουμε και παίρνουμε… Παίρνουμε και δίνουμε. Εδώ που φτάσαμε, κάθε πισωγύρισμα, θα ισοδυναμεί με αυτοκτονία! Στόχος, δεν είναι σαφώς, να τα πάρουμε όλα. Στόχος, είναι, να πάρουμε περισσότερα, από όσα δήθεν μεγαλοθύμως ισχυρίζεται, πως με τις γονυκλισίες του πέτυχε ο ολίγιστος Σαμαράς!
Αν τέλος κάτι απομείνει, από όλη αυτή την ιστορία, ας είναι τουλάχιστον αυτή η καινοφανής για τα ελληνικά δεδομένα, ομόθυμη στήριξη ενός λαού, σε μια προσπάθεια, που αν μη τι άλλο, θυμίζει Ελλάδα, θυμίζει ακόμα, αντίσταση και αγώνα. Και στο τέλος της γραφής, οι αγώνες είναι για να δίνονται… Να κερδίζονται ή και να χάνονται! Πάντα όμως, με καθαρό και λαγάριο ιδρώτα να λούζει το μέτωπο της προσωπικής και εθνικής μας αξιοπρέπειας…!
ΠΗΓΗ
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Η αγορά έχει έτσι κι αλλιώς καιρό τώρα κάνει στάση πληρωμών. Ούτε αγοράζει, ούτε πουλάει… Απλά, όσοι ακόμα αντέχουν, παίρνουν αργές προσεκτικές ανάσες, για να κρατηθούν ζωντανοί όσο περισσότερο γίνεται, σε αναμονή του «θαύματος» μιας επανεκκίνησης, πού όλοι εξαγγέλλουν, μα ποτέ δεν έρχεται.
Η εικόνα της αγοράς, απλά, καταδεικνύει το τέλμα της οικονομίας μας και των πολιτικών που ασκήθηκαν και ασκούνται! Καταβάλλεται από τον Σαμαρά μια εργώδης προσπάθεια, όλο αυτό το χάλι, να το χρεωθεί ο Τσίπρας και η νεόκοπη κυβέρνησή του, σε μια εναγώνια διαστροφική αναζήτηση, να απεμπλακεί ο ίδιος από τις ευθύνες που τον βαρύνουν. Είναι γεγονός, πως ο προσδιορισμός της αλήθειας, ποτέ δεν υπήρξε μια εύκολη υπόθεση. Πόσο μάλλον, όταν η κακοποίησή της σχεδόν πάντα εξυπηρετούσε ιδιοτελή προσωπικά συμφέροντα, αλλά ταυτόχρονα, προσπαθούσε να εμπλέξει - απόλυτα συνειδητά - τον κόσμο, σε μια άποψη, ετεροκαθορισμένη, δόλια, υπολογιστική και σχεδόν πάντα αντίθετη με τα πραγματικά του συμφέροντα.
Οι ευθύνες της Σαμαρικής ΝΔ, είναι τεράστιες για την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Πέραν του ότι παρέδωσε «αυθωρεί και παραχρήμα» με την ανάληψη των κυβερνητικών καθηκόντων της, τα ασημικά και τα χρυσάφια της χώρας, δεν φρόντισε να κρατήσει καν τα προσχήματα, για να δείξει τουλάχιστον, πως το παλεύει! Ένδειξη αλαζονείας και έπαρσης προφανώς, καθώς ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό τους, πως θα μπορούσε αυτός ο «κακομαθημένος, βολεψάκιας και καναπεδάτος» λαός να αντιδράσει στους σχεδιασμούς τους…!
Μα ο λαός αντέδρασε! Κι έπραξε το απονενοημένο να χρήσει κυβερνήτη του ένα κόμμα της Αριστεράς του 3,5%, με περγαμηνές αντισυμβατικών για τα συντηρητικά πρότυπα αγώνων, με ανθρώπους στις τάξεις του μπολιασμένους από αριστεροφροσύνη – με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στις πολιτικές του – και βέβαια, με άδηλη ακόμα τότε τη γραμμή πλεύσης του, καθότι ποτέ στο παρελθόν, δεν είχε αποτολμηθεί κάτι παρόμοιο!
Ο Σύριζα κάνει ως κυβέρνηση πια, εδώ και τρεις κοντά μήνες, τα πρώτα του βήματα. Ανάλογα με την προσωπική οπτική του, θα μπορούσε ο καθένας να προσδώσει πλείστα όσα χαρακτηριστικά στην νεόκοπη κυβερνητική παρουσία του. Όπως και ήδη γίνεται, καθώς η κρίσεις και οι επικρίσεις, δίνουν και παίρνουν! Δεν θα σταθώ στις επικρίσεις του Σαμαρά και των στενών του συνεργατών! Αυτές έτσι κι αλλιώς δεν αντέχουν σε καμιά κριτική, γιατί έρχονται και επιβεβαιώνουν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, πως «στο σπίτι του κρεμασμένου, δεν μιλάνε για σχοινί»!!!
Η απονομιμοποιητική έκφραση, του … «δεν δικαιούστε να ομιλείτε» που κάμποσες φορές ακούστηκε στην Ελληνική Βουλή, ταιριάζει γάντι στην αδόκιμη, ασύνταχτη και σίγουρα, καθόλου πειστική, πολιτική στάση και λόγο της σημερινής σοβαρά λαβωμένης ΝΔ Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως είναι αυτή, που με τις πολιτικές της, έφερε την ελληνική κοινωνία στο απόλυτο αδιέξοδο και παρέδωσε στον Τσίπρα, μια χώρα δεμένη πισθάγκωνα - με βούλες και υπογραφές και Αγγλικό Δίκαιο - για να την συνεφέρει...! Ακόμα και οι δόλιες μεθοδεύσεις της, να μην αφήσει χρόνο στη νέα κυβέρνηση ν ανασάνει μέσα από την οικονομική ασφυξία που της κληροδότησε, καταδεικνύει όχι μόνο τις τεράστιες ευθύνες της, αλλά και την ανύπαρκτη πολιτική ηθική της!
Ο Σύριζα από την άλλη, χωρίς να υπολείπεται σε προχειρότητα, αυτοσχεδιασμούς, απειρία, ιδεοληπτικές συμπεριφορές και κυβερνητική αλαζονεία, διάγει τις πρώτες κυβερνητικές του εμπειρίες εν μέσω τρικυμιών! Του έλαχε να βγάλει τη χώρα από τη λάσπη, χωρίς να έχει τα μέσα, το χρόνο και τα εργαλεία για να το πράξει! Τραβάει έναν δρόμο ανηφορικό, με εντάσεις, κόκκινες γραμμές, επικοινωνιακές καντρίλιες, αλλά πιθανότατα και ουσία, στις πολιτικές του στοχεύσεις! Κάθε κριτική την ώρα αυτή πρέπει πολύ προσεκτικά να διατυπώνεται…! Γιατί, πολύ απλά, ότι βλέπουμε δεν σημαίνει, πως έτσι είναι κι όλας! Ότι λέγεται, μπορεί κάλλιστα να μην εννοείται! Ότι «εκτοξεύεται», κάλλιστα μπορεί να είναι άσφαιρο!
Και φτάνουμε μέσα στο κλίμα αυτό, στο δια ταύτα! Το παιχνίδι που παίζεται είναι παιχνίδι για σκληρά νεύρα. Εκατέρωθεν πιέσεις, απειλές, εκβιασμοί… Όλα ταγμένα στο μέγιστο στόχο της διαπραγμάτευσης. Κι αν κάποιοι ξενίζονται από αυτές τις πρακτικές, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν πως το παιχνίδι έτσι ακριβώς παίζεται!!! Κι εκεί, θεωρώ, πως για την ώρα και παρά τις καθυστερήσεις, το πάνε αρκετά καλά.
Επειδή όμως, αργά αλλά σταθερά, φτάνουμε σιγά-σιγα στο σημείο μηδέν, απαιτείται πια ιδιαίτερη προσοχή. Απόλυτα πιστεύω πως οι κόκκινες γραμμές πρέπει ατόφιες να παραμείνουν! Στον λυσσαλέο πόλεμο των «συμμάχων» δανειστών μας, των ντόπιων εντολέων τους και των διαπλεκόμενων «εθνικών προμηθευτών», η σταθερή αλλά γόνιμη στάση είναι η λύση! Δίνουμε και παίρνουμε… Παίρνουμε και δίνουμε. Εδώ που φτάσαμε, κάθε πισωγύρισμα, θα ισοδυναμεί με αυτοκτονία! Στόχος, δεν είναι σαφώς, να τα πάρουμε όλα. Στόχος, είναι, να πάρουμε περισσότερα, από όσα δήθεν μεγαλοθύμως ισχυρίζεται, πως με τις γονυκλισίες του πέτυχε ο ολίγιστος Σαμαράς!
Αν τέλος κάτι απομείνει, από όλη αυτή την ιστορία, ας είναι τουλάχιστον αυτή η καινοφανής για τα ελληνικά δεδομένα, ομόθυμη στήριξη ενός λαού, σε μια προσπάθεια, που αν μη τι άλλο, θυμίζει Ελλάδα, θυμίζει ακόμα, αντίσταση και αγώνα. Και στο τέλος της γραφής, οι αγώνες είναι για να δίνονται… Να κερδίζονται ή και να χάνονται! Πάντα όμως, με καθαρό και λαγάριο ιδρώτα να λούζει το μέτωπο της προσωπικής και εθνικής μας αξιοπρέπειας…!
ΠΗΓΗ
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου