Ζώντας ξανά “τις πιο κρίσιμες ώρες για την Ελλάδα”, διαπιστώνουμε ξανά πόσο εύκολα σε τέτοιες στιγμές ,αντί να ενωθούμε και να συσπειρωθούμε καταφέρνουμε να διχαζόμαστε επικίνδυνα. Η γελοιότητα -περί αυτού πρόκειται- των “αυθόρμητων διαδηλώσεων” υπέρ και κατά της ΕΕ θα προκαλούσαν γέλιο αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά. Αλλά είναι και δεν εχουν να κάνουν με το “μένουμε ή δεν μένουμε Ευρώπη”. Γιατί θα πρέπει να καταλάβουμε ότι Ευρώπη πάντα μέναμε έστω κι αν βρισκόμαστε στα …προάστια των Βαλκανίων. Παρά τις ιδιαιτερότητες ,τις παθογένειες και τις “παραξενιές” μας θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν να μας δώσει…πιστοποιητικό “ευρωπαίων”. Όσοι το ΄χουν ανάγκη η σχετική …συγκέντρωση γίνεται αύριο στο Σύνταγμα!
Δεν υποστηρίζουμε την έξοδο από την ΕΕ. Δεν ζούμε σ΄ άλλο πλανήτη και δεν μας λείπει ο ρεαλισμός. Γι΄ αυτό και δεν κατανοούμε τις “άλλες” συγκεντρώσεις κατά της ΕΕ αυτές τις ώρες. Όμως ακριβώς επειδή έχουμε μια επαφή με την πραγματικότητα δεν θα ξεχάσουμε ποτέ ότι αυτή η χώρα επιβίωσε, έζησε και μεγαλούργησε πολύ πριν “εφευρεθεί” το ευρώ. Σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες ,σε εποχές εξαιρετικά πιο σκληρές, με προβλήματα πολύ πιο σοβαρά. Δεν θα “πεθάνει” τώρα κι ας έχει μπει στην εντατική.
Πάντα είμασταν Ευρώπη . Την έχουμε βαφτίσει κιόλας . Πάντα βέβαια αντιμετωπίζαμε με…δέος και με μεγάλες δόσεις “κόμπλεξ” τους άλλους Ευρωπαίους και προσπαθούσαμε με άγαρμπα πολλές φορές να τους “μοιάσουμε”. Όταν οι νεότερες γενιές Ελλήνων , άρχισαν να ταξιδεύουν ή και να ζουν στις χώρες τους κατάλαβαν ότι δεν είχαμε και πολλά να ζηλέψουμε. Κι όλα είχαν σχέση με την οργάνωση ,τον σχεδιασμό και την προνοητικότητα . Κατά τ΄ άλλα τι να ζηλέψουμε;
Όταν η είσοδος μας στην ΕΟΚ είχε γίνει πάλι πεδίο …μάχης μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εκεί στα τέλη τη δεκαετίας του 1970 θα θυμάστε οι παλιότεροι τι έλεγαν όσοι υποστήριζαν την ένταξή μας. Η είσοδος στην “ευρωπαϊκή οικογένεια” θα μας εξασφάλιζε ευημερεία και ασφάλεια. Ειδικά για το δεύτερο μας έλεγαν ότι τα σύνορά μας θα ήταν …εγγυημένα ακόμη κι έναντι της τουρκικής απειλής από τους Ευρωπαίους! Το τι έγινε στην πραγματικότητα το έχουμε ζήσει και το ζούμε! Οι Ευρώπη κάθε φορά που “κινδυνεύσαμε” όχι μόνο “σφύριζε” αδιάφορα, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις υποστήριξε και την Τουρκία. Είναι … μεγάλη αγορά βλέπετε και δεν έπρεπε να την κακοκαρδίσουν. Ακόμη και σήμερα που το πρόβλημα της μετανάστευσης διαλύει ένα “μέλος της οικογένειάς τους” κάνουν πως δεν βλέπουν, δεν ακούν και δεν καταλαβαίνουν.
Όσο για την ευημερεία; Εδώ οι ευθύνες είναι πρώτα απ΄ όλα δικές μας,γιατί είναι αλήθεια ότι όσο χρήμα κι αν ήρθε από την Ευρώπη εμείς δεν το αξιοποιήσαμε ούτε στο ελάχιστο. Μπορεί κάποιοι να τους κατηγορούμε ότι ήξεραν τι γινόταν και σκοπίμως δεν έκαναν τίποτα,αλλά δεν φταίνε εκείνοι. Εμείς φταίμε. Κι όχι οι πολίτες αλλά οι …ηγέτες μας που φρόντισαν να μας κάνουν να αναμένουμε μόνο “τις επιδοτήσεις” , τις οποίες μας εξασφάλιζαν δεχόμενοι αδιαμαρτύρητα την διάλυση όλης της πρωτογενούς παραγωγής της χώρας.
Το όραμα της “ευρωπαϊκής οικογένειας” ξεθώριασε για τα καλά . Η “οικογένεια” έχει μετατραπεί σε “φαμίλια” σαν κι αυτές που βλέπουμε στις “γκαγκστερικές” ταινίες. Δεν αφορά στην Ελλάδα αυτή η διαπίστωση. Δείτε τι γίνεται σ΄ όλη την Ευρώπη με τον ευρωσκεπτικισμό.
Αν θα “μένουμε Ευρώπη” ή όχι δεν είναι πια απόλυτα στο χέρι μας. Νομίζουμε όμως ότι το βασικό θέμα που θα πρέπει να αρχίσει να μας απασχολεί ανεξάρτητα από το τι τελικά θα συμβεί είναι να αποφασίσουμε τι χώρα πραγματικά θελουμε να έχουμε ,τι χώρα θα αφήσουμε στα παιδιά μας και κυρίως πως θα την δημιουργήσουμε. Είτε μείνουμε, είτε φύγουμε από το ευρώ στην Ευρώπη θα μείνουμε και θα πρέπει να παλέψουμε για μείνουμε όρθιοι .
Ας αφήσουμε λοιπόν τις κομματικές γελοιότητες στο Σύνταγμα κι αν θελουμε πράγματι να διαδηλώσουμε ας κάνουμε μια διαδήλωση όλοι μαζί για να διατρανώσουμε την θέλησή μας όχι μόνο να επιβιώσουμε, αλλά και να προχωρήσουμε μπροστά. Με ή χωρίς ευρώ.
onalert.gr
Σχόλιο Ιστολογίου: Το κείμενο το προσυπογράφω και θα συνιστούσα σε όλους να το διαβάσουν προσεκτικά.
Ζώντας ξανά “τις πιο κρίσιμες ώρες για την Ελλάδα”, διαπιστώνουμε ξανά πόσο εύκολα σε τέτοιες στιγμές ,αντί να ενωθούμε και να συσπειρωθούμε καταφέρνουμε να διχαζόμαστε επικίνδυνα. Η γελοιότητα -περί αυτού πρόκειται- των “αυθόρμητων διαδηλώσεων” υπέρ και κατά της ΕΕ θα προκαλούσαν γέλιο αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά. Αλλά είναι και δεν εχουν να κάνουν με το “μένουμε ή δεν μένουμε Ευρώπη”. Γιατί θα πρέπει να καταλάβουμε ότι Ευρώπη πάντα μέναμε έστω κι αν βρισκόμαστε στα …προάστια των Βαλκανίων. Παρά τις ιδιαιτερότητες ,τις παθογένειες και τις “παραξενιές” μας θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν να μας δώσει…πιστοποιητικό “ευρωπαίων”. Όσοι το ΄χουν ανάγκη η σχετική …συγκέντρωση γίνεται αύριο στο Σύνταγμα!
Δεν υποστηρίζουμε την έξοδο από την ΕΕ. Δεν ζούμε σ΄ άλλο πλανήτη και δεν μας λείπει ο ρεαλισμός. Γι΄ αυτό και δεν κατανοούμε τις “άλλες” συγκεντρώσεις κατά της ΕΕ αυτές τις ώρες. Όμως ακριβώς επειδή έχουμε μια επαφή με την πραγματικότητα δεν θα ξεχάσουμε ποτέ ότι αυτή η χώρα επιβίωσε, έζησε και μεγαλούργησε πολύ πριν “εφευρεθεί” το ευρώ. Σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες ,σε εποχές εξαιρετικά πιο σκληρές, με προβλήματα πολύ πιο σοβαρά. Δεν θα “πεθάνει” τώρα κι ας έχει μπει στην εντατική.
Πάντα είμασταν Ευρώπη . Την έχουμε βαφτίσει κιόλας . Πάντα βέβαια αντιμετωπίζαμε με…δέος και με μεγάλες δόσεις “κόμπλεξ” τους άλλους Ευρωπαίους και προσπαθούσαμε με άγαρμπα πολλές φορές να τους “μοιάσουμε”. Όταν οι νεότερες γενιές Ελλήνων , άρχισαν να ταξιδεύουν ή και να ζουν στις χώρες τους κατάλαβαν ότι δεν είχαμε και πολλά να ζηλέψουμε. Κι όλα είχαν σχέση με την οργάνωση ,τον σχεδιασμό και την προνοητικότητα . Κατά τ΄ άλλα τι να ζηλέψουμε;
Όταν η είσοδος μας στην ΕΟΚ είχε γίνει πάλι πεδίο …μάχης μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εκεί στα τέλη τη δεκαετίας του 1970 θα θυμάστε οι παλιότεροι τι έλεγαν όσοι υποστήριζαν την ένταξή μας. Η είσοδος στην “ευρωπαϊκή οικογένεια” θα μας εξασφάλιζε ευημερεία και ασφάλεια. Ειδικά για το δεύτερο μας έλεγαν ότι τα σύνορά μας θα ήταν …εγγυημένα ακόμη κι έναντι της τουρκικής απειλής από τους Ευρωπαίους! Το τι έγινε στην πραγματικότητα το έχουμε ζήσει και το ζούμε! Οι Ευρώπη κάθε φορά που “κινδυνεύσαμε” όχι μόνο “σφύριζε” αδιάφορα, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις υποστήριξε και την Τουρκία. Είναι … μεγάλη αγορά βλέπετε και δεν έπρεπε να την κακοκαρδίσουν. Ακόμη και σήμερα που το πρόβλημα της μετανάστευσης διαλύει ένα “μέλος της οικογένειάς τους” κάνουν πως δεν βλέπουν, δεν ακούν και δεν καταλαβαίνουν.
Όσο για την ευημερεία; Εδώ οι ευθύνες είναι πρώτα απ΄ όλα δικές μας,γιατί είναι αλήθεια ότι όσο χρήμα κι αν ήρθε από την Ευρώπη εμείς δεν το αξιοποιήσαμε ούτε στο ελάχιστο. Μπορεί κάποιοι να τους κατηγορούμε ότι ήξεραν τι γινόταν και σκοπίμως δεν έκαναν τίποτα,αλλά δεν φταίνε εκείνοι. Εμείς φταίμε. Κι όχι οι πολίτες αλλά οι …ηγέτες μας που φρόντισαν να μας κάνουν να αναμένουμε μόνο “τις επιδοτήσεις” , τις οποίες μας εξασφάλιζαν δεχόμενοι αδιαμαρτύρητα την διάλυση όλης της πρωτογενούς παραγωγής της χώρας.
Το όραμα της “ευρωπαϊκής οικογένειας” ξεθώριασε για τα καλά . Η “οικογένεια” έχει μετατραπεί σε “φαμίλια” σαν κι αυτές που βλέπουμε στις “γκαγκστερικές” ταινίες. Δεν αφορά στην Ελλάδα αυτή η διαπίστωση. Δείτε τι γίνεται σ΄ όλη την Ευρώπη με τον ευρωσκεπτικισμό.
Αν θα “μένουμε Ευρώπη” ή όχι δεν είναι πια απόλυτα στο χέρι μας. Νομίζουμε όμως ότι το βασικό θέμα που θα πρέπει να αρχίσει να μας απασχολεί ανεξάρτητα από το τι τελικά θα συμβεί είναι να αποφασίσουμε τι χώρα πραγματικά θελουμε να έχουμε ,τι χώρα θα αφήσουμε στα παιδιά μας και κυρίως πως θα την δημιουργήσουμε. Είτε μείνουμε, είτε φύγουμε από το ευρώ στην Ευρώπη θα μείνουμε και θα πρέπει να παλέψουμε για μείνουμε όρθιοι .
Ας αφήσουμε λοιπόν τις κομματικές γελοιότητες στο Σύνταγμα κι αν θελουμε πράγματι να διαδηλώσουμε ας κάνουμε μια διαδήλωση όλοι μαζί για να διατρανώσουμε την θέλησή μας όχι μόνο να επιβιώσουμε, αλλά και να προχωρήσουμε μπροστά. Με ή χωρίς ευρώ.
Δεν υποστηρίζουμε την έξοδο από την ΕΕ. Δεν ζούμε σ΄ άλλο πλανήτη και δεν μας λείπει ο ρεαλισμός. Γι΄ αυτό και δεν κατανοούμε τις “άλλες” συγκεντρώσεις κατά της ΕΕ αυτές τις ώρες. Όμως ακριβώς επειδή έχουμε μια επαφή με την πραγματικότητα δεν θα ξεχάσουμε ποτέ ότι αυτή η χώρα επιβίωσε, έζησε και μεγαλούργησε πολύ πριν “εφευρεθεί” το ευρώ. Σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες ,σε εποχές εξαιρετικά πιο σκληρές, με προβλήματα πολύ πιο σοβαρά. Δεν θα “πεθάνει” τώρα κι ας έχει μπει στην εντατική.
Πάντα είμασταν Ευρώπη . Την έχουμε βαφτίσει κιόλας . Πάντα βέβαια αντιμετωπίζαμε με…δέος και με μεγάλες δόσεις “κόμπλεξ” τους άλλους Ευρωπαίους και προσπαθούσαμε με άγαρμπα πολλές φορές να τους “μοιάσουμε”. Όταν οι νεότερες γενιές Ελλήνων , άρχισαν να ταξιδεύουν ή και να ζουν στις χώρες τους κατάλαβαν ότι δεν είχαμε και πολλά να ζηλέψουμε. Κι όλα είχαν σχέση με την οργάνωση ,τον σχεδιασμό και την προνοητικότητα . Κατά τ΄ άλλα τι να ζηλέψουμε;
Όταν η είσοδος μας στην ΕΟΚ είχε γίνει πάλι πεδίο …μάχης μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εκεί στα τέλη τη δεκαετίας του 1970 θα θυμάστε οι παλιότεροι τι έλεγαν όσοι υποστήριζαν την ένταξή μας. Η είσοδος στην “ευρωπαϊκή οικογένεια” θα μας εξασφάλιζε ευημερεία και ασφάλεια. Ειδικά για το δεύτερο μας έλεγαν ότι τα σύνορά μας θα ήταν …εγγυημένα ακόμη κι έναντι της τουρκικής απειλής από τους Ευρωπαίους! Το τι έγινε στην πραγματικότητα το έχουμε ζήσει και το ζούμε! Οι Ευρώπη κάθε φορά που “κινδυνεύσαμε” όχι μόνο “σφύριζε” αδιάφορα, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις υποστήριξε και την Τουρκία. Είναι … μεγάλη αγορά βλέπετε και δεν έπρεπε να την κακοκαρδίσουν. Ακόμη και σήμερα που το πρόβλημα της μετανάστευσης διαλύει ένα “μέλος της οικογένειάς τους” κάνουν πως δεν βλέπουν, δεν ακούν και δεν καταλαβαίνουν.
Όσο για την ευημερεία; Εδώ οι ευθύνες είναι πρώτα απ΄ όλα δικές μας,γιατί είναι αλήθεια ότι όσο χρήμα κι αν ήρθε από την Ευρώπη εμείς δεν το αξιοποιήσαμε ούτε στο ελάχιστο. Μπορεί κάποιοι να τους κατηγορούμε ότι ήξεραν τι γινόταν και σκοπίμως δεν έκαναν τίποτα,αλλά δεν φταίνε εκείνοι. Εμείς φταίμε. Κι όχι οι πολίτες αλλά οι …ηγέτες μας που φρόντισαν να μας κάνουν να αναμένουμε μόνο “τις επιδοτήσεις” , τις οποίες μας εξασφάλιζαν δεχόμενοι αδιαμαρτύρητα την διάλυση όλης της πρωτογενούς παραγωγής της χώρας.
Το όραμα της “ευρωπαϊκής οικογένειας” ξεθώριασε για τα καλά . Η “οικογένεια” έχει μετατραπεί σε “φαμίλια” σαν κι αυτές που βλέπουμε στις “γκαγκστερικές” ταινίες. Δεν αφορά στην Ελλάδα αυτή η διαπίστωση. Δείτε τι γίνεται σ΄ όλη την Ευρώπη με τον ευρωσκεπτικισμό.
Αν θα “μένουμε Ευρώπη” ή όχι δεν είναι πια απόλυτα στο χέρι μας. Νομίζουμε όμως ότι το βασικό θέμα που θα πρέπει να αρχίσει να μας απασχολεί ανεξάρτητα από το τι τελικά θα συμβεί είναι να αποφασίσουμε τι χώρα πραγματικά θελουμε να έχουμε ,τι χώρα θα αφήσουμε στα παιδιά μας και κυρίως πως θα την δημιουργήσουμε. Είτε μείνουμε, είτε φύγουμε από το ευρώ στην Ευρώπη θα μείνουμε και θα πρέπει να παλέψουμε για μείνουμε όρθιοι .
Ας αφήσουμε λοιπόν τις κομματικές γελοιότητες στο Σύνταγμα κι αν θελουμε πράγματι να διαδηλώσουμε ας κάνουμε μια διαδήλωση όλοι μαζί για να διατρανώσουμε την θέλησή μας όχι μόνο να επιβιώσουμε, αλλά και να προχωρήσουμε μπροστά. Με ή χωρίς ευρώ.
onalert.gr
Σχόλιο Ιστολογίου: Το κείμενο το προσυπογράφω και θα συνιστούσα σε όλους να το διαβάσουν προσεκτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου