Στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής καταπληκτικό: η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων, περιλαμβανομένης και της μεγάλης πλειοψηφίας των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζουν τα μνημόνια. Για να μην κρύβουμε τα λόγια μας, ο Γερμανός Σόιμπλε τους έβαλε όλους στο ίδιο σακί. Από την άλλη πλευρά, οι πολίτες της χώρας, που βιώνουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, αναθεματίζουν τα μνημόνια, αλλά ψηφίζουν τα λεγόμενα «μνημονιακά κόμματα». Ετσι το πρόγραμμα έγινε «ιδιοκτησία» των πολιτικών αλλά και των πολιτών, αφού ψηφίζουν τους «μνημονιακούς» πολιτικούς και όσοι απέμειναν να φωνάζουν αντιμετωπίζονται με ειρωνεία.
Εφριξα διαβάζοντας τα σχόλια στα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα για την πρόεδρο της Βουλής και τους συντρόφους της στον ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξαν να μείνουν σταθεροί στις απόψεις που υποστήριξαν προεκλογικά και μετεκλογικά, επειδή και οι ίδιοι πίστεψαν τις υποσχέσεις και τις διακηρύξεις του ηγέτη τους και πρωθυπουργού. Και έφριξα διότι -ανεξάρτητα από το αν διαφωνεί κανείς με τις απόψεις των προαναφερθέντων- τα σχόλια περιείχαν μίσος και είχαν ρατσιστικό τόνο.
Αντί, λοιπόν, να εγκαλείται ο Αλ. Τσίπρας και ο στενός κύκλος των συνεργατών του, που άλλαξαν γραμμή και αποδέχτηκαν ακόμα και μέτρα που απέρριψε ο Αντ. Σαμαράς, ο μηχανισμός επιτίθεται σε αυτούς που αρνήθηκαν να προδώσουν τις αρχές πάνω στις οποίες στηρίχτηκε το προεκλογικό πρόγραμμα των δύο κυβερνώντων κομμάτων, του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.
Δεν έχω καμία ανάμειξη στα εσωτερικά των εν λόγω κομμάτων, ούτε κανενός άλλου πολιτικού σχήματος στην Ελλάδα (ή την Κύπρο). Ομως, εκνευρίζομαι και ρίχνω κυριολεκτικά πέτρες, όταν βλέπω πολιτικούς να γίνονται ένα με τους αντιπάλους τους και να κάνουν το άσπρο μαύρο για να δικαιολογήσουν την αλλαγή των θέσεών τους. Δεν μπορώ να ακούω βλακείες του στυλ ότι «το δικό μας Μνημόνιο είναι καλύτερο από των άλλων». Διότι αυτό ΔΕΝ ισχύει. Είναι τα ίδια και απαράλλαχτα και εξαθλιώνουν το ίδιο τους πολίτες και τη χώρα.
Είμαστε, λοιπόν, και πάλι στο σημείο μηδέν, εκεί που τα άφησε ο Αντώνης και τα πήρε ο Αλέξης. Μόνο που τώρα η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη και ο πρωθυπουργός πρέπει να δείξει γενναιότητα και να το παραδεχτεί. Δεν πέτυχε τίποτα καλύτερο από τους προηγούμενους.
Το πολιτικό προσωπικό πρέπει να πάρει από κοινού τις αποφάσεις του, διότι οι δανειστές έχουν λάβει τις δικές τους. Η χώρα γλίτωσε το Grexit, αλλά η απειλή παραμένει ζωντανή. Και το ερώτημα στους ευρωλάγνους, δεξιούς και αριστερούς, είναι αυτό: μπορούν να υλοποιήσουν τα σκληρότατα μέτρα που ψήφισαν σαν εκβιαζόμενα στρατιωτάκια; Φοβάμαι πως η απάντηση είναι αρνητική...
Πηγή "Έθνος"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου